รวมเรื่องสั้น (PWP) (18+)

​

 “อ่า!”

เสียงครางทุ้มต่ำดังมาจากลำคอแกร่งของคนที่หลับสนิท ราวกับกำลังฝันว่าตัวเองกำลังทำเรื่องอย่างว่าอยู่ยังไงยังงั้น

“อื้ม อื้อ”

เสียงอื้ออึงในลำคอของใครบางคนทำให้ ‘ภูผา’ เริ่มรู้สึกตัว ก่อนจะตามมาด้วยความเสียววาบที่แล่นจากแก่นกายไปสู่ทุกส่วนของร่างกาย ดวงตาคมเบิกกว้างก้มมองกลุ่มผมดำที่ขยับขึ้นลงอยู่ตรงกลางกายของเขา

“อื้น แอ้ว อ๋อ” ใบหน้าหวานเงยขึ้นมาถามอะไรที่ฟังไม่ออกแต่ก็พอรู้เรื่อง ก่อนจะกลืนสิ่งที่เขาเพิ่งปลดปล่อยไปเมื่อครู่ลงคอ นิ้วเรียวเช็ดคราบสีขุ่นตรงมุมปากแล้วนำมันเข้าไปดูดซ้ำราวกับจะเก็บทุกหยาดหยดให้หมด

คนมองถึงกับกลืนน้ำลายเสียงดังอึกกับภาพที่เห็นในยามเช้าตรู่แบบนี้

“เป็นไงบ้างเฮีย รอบนี้วินนี่ทำดีไหม เต็มสิบได้กี่คะแนน”

คนถูกถามยันตัวขึ้นนั่งใช้สองแขนเท้าไปด้านหลังมองหน้าคนตัวเล็กอย่างกำลังชั่งใจ

“อืม...ยังให้คะแนนไม่ได้ เมื่อกี้มันไม่ได้สติไง ไหนลองทำใหม่ซิ”

อีกคนมองนาฬิกาข้างฝาซึ่งบอกว่ายังไม่ถึงเวลาแปดโมง แสดงว่าเธอยังพอมีเวลาเหลือ

“ก็ได้ค่ะ”

มือบางเริ่มชักรูดท่อนเนื้อสีเข้มตรงหน้าให้มันแข็งตัวขึ้นอีกครั้ง ลิ้นนุ่มลากไล้ไปตามความยาวจนทั่วก่อนจะวนมาหยอกเย้าส่วนหัวจนเจ้าของมันถึงกับส่งเสียงครางอยู่ในลำคออย่างพอใจ

“อื้ม ดี อย่างงั้นแหละ อ่า!”

เมื่อริมฝีปากสวยเริ่มครอบดูดตัวตนของเขา ภูผาก็ต้องเอ่ยชมคนด้านล่างครั้งแล้วครั้งเล่า มือหนาเริ่มเคลื่อนสอดไปในกลุ่มผมดำสลวยออกแรงโยกขยับหัวของอีกคนให้เร็วขึ้น

คนด้านล่างก็ช่างรู้งานห่อปากดูดดึงสิ่งใหญ่โตในโพรงปากแรงขึ้นเช่นกัน ทำเอาร่างแกร่งถึงกับสะท้านไปทั้งตัวจนเธอสัมผัสได้

ไม่นานของเหลวอุ่นร้อนก็ถูกปลดปล่อยออกมาเป็นครั้งที่สอง และถูกคนตัวเล็กกลืนลงคอไปอีกครั้งเช่นกัน

“ไม่ต้องกลืนทุกครั้งก็ได้นะวินนี่” คนตัวโตว่าพลางเอื้อมไปหยิบทิชชู่ที่หัวเตียงมาซับข้างปากให้อีกคนอย่างเบามือ

“ก็ไหนเฮียว่าผู้ชายชอบให้ทำแบบนี้ไง”

คนฟังถึงกับชะงักมือเมื่อได้ยินสิ่งที่อีกฝ่ายพูด นั่นสินะที่เธอทำแบบนี้ไม่ใช่เพื่อเอาใจเขาซะหน่อย

แต่เพื่อไอ้หมอนั่นต่างหาก

เรื่องราวทั้งหมดนี้มันเกิดขึ้นเมื่อสัปดาห์ก่อน

บ้านสองหลังของคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวสองคนที่สนิทสนมกันมาตั้งแต่เด็กถูกสร้างขึ้นมาให้อยู่ใกล้กันมาก ใกล้ชนิดที่ว่าระเบียงห้องชั้นสองซึ่งเป็นของห้องนอนลูกชายและลูกสาวของพวกเธอติดกันจนสามารถข้ามไปหากันได้อย่างง่ายดาย

‘ภูผา’ ลูกชายเพียงคนเดียวของ ‘พิมพ์พาดา’ เขาถูกเลี้ยงดูโดยผู้เป็นแม่และเพื่อนสนิทของแม่อย่าง ‘วันนา’ ทำให้เขามีหน้าที่อีกอย่างพ่วงมาด้วย นั่นก็คือการเป็นพี่ชายให้ยายเด็กป่วนที่อายุน้อยกว่าเขาถึงสามปีอย่าง ‘วินนี่’

เพราะความซุกซนและเป็นคนเปิดเผยของวินนี่ทำให้พวกเขาสนิทกันได้อย่างรวดเร็ว เรียกได้ว่าสนิทกันพอ ๆ กับที่พวกแม่ ๆ สนิทกันเลยก็ว่าได้

ตอนเด็ก ๆ ทั้งเล่นด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน อาบน้ำด้วยกันและนอนด้วยกัน ตัวติดกันตลอดเวลา ไม่แปลกที่เขาและเธอจะสนิทกันมากถึงขั้นคุยกันได้ทุกเรื่อง

ตอนนี้ก็เย็นมากแล้วภูผาส่งข้อความหาเด็กข้างบ้านไปตั้งนานสองนานแต่วินนี่กลับไม่ตอบอะไรเขามาเลย

วันนี้แม่ของพวกเขาออกไปเที่ยวต่างจังหวัดกับกลุ่มเพื่อนสมัยมัธยมทำให้หน้าที่ดูแลยายเด็กวินนี่ตกเป็นของภูผาอีกตามเคย

เมื่ออีกฝ่ายไม่ตอบร่างสูงจึงเลือกใช้วิธีเดิม ๆ ข้ามราวระเบียงห้องตัวเองไปยังระเบียงห้องของอีกคนอย่างง่ายดาย

และเพราะประตูที่ไม่ได้ปิดไว้เขาจึงเดินเข้าห้องสีชมพูหวานแหววอย่างถือวิสาสะ แล้วสองเท้าก็ต้องชะงักเมื่อเห็นว่าเด็กที่ไม่ยอมตอบข้อความของเขาสักทีกำลังทำอะไรอยู่

ร่างบอบบางในชุดนักศึกษาที่ชายเสื้อหลุดออกมานอกกระโปรงทรงเอ นอนคว่ำอยู่บนเตียงพร้อมกับใส่หูฟังทั้งสองข้าง สายตากำลังจดจ่ออยู่กับภาพที่เคลื่อนไหวในจอโทรศัพท์ คลิป 18+ ที่ฝ่ายหญิงกำลังใช้ปากช่วยฝ่ายชายอยู่อย่างถึงรสถึงอารมณ์

ภูผาถึงกับต้องสะบัดหน้าแรง ๆ เพื่อเรียกสติของตัวเองให้กลับเข้าร่าง ก่อนจะกระโดดลงไปนอนข้าง ๆ เจ้าของห้อง

“ดูอะไรอยู่ น่าสนุกดีนี่ เฮียของดูด้วยคนนะ”

“เฮียผา! เข้ามาได้ยังไงเนี่ย” เจ้าของห้องโวยวายลั่นเมื่อผู้บุกรุกกระโดดมานอนบนเตียงกับเธอไม่พอยังถอดหูฟังเธอออกจนเสียงจากคลิปที่กำลังดูอยู่ดังลั่นห้อง ทำเอาต้องรีบกดปิดเพื่อให้มันเงียบเสียงลง

“เฮียก็เดินเข้ามาเหมือนเดิมนั่นแหละ ว่าแต่เราเถอะเป็นไร เงี่XX เหรอคะ”

“ไม่ใช่สักหน่อย”

“หืม...ไม่เงี่XX แล้วดูคลิปแบบนี้ทำไม”

“วินนี่กำลังศึกษาวิธีอยู่”

“ศึกษาวิธีอะไร”

“ก็การใช้ไอ้นี่ช่วยแฟนยังไงละคะ” นิ้วบางแตะริมฝีปากตัวเองเป็นการบอกว่า ‘ไอ้นี่’ ของเธอคืออะไร

คนฟังคิ้วกระตุกอย่างไม่เข้าใจตัวเอง ก่อนจะเปลี่ยนท่าเป็นนอนตะแคงเท้าแขนกับเตียงเพื่อพยุงหัวตัวเองไว้ สายตาก็มองเด็กวินนี่ที่ตอนนี้มองมาที่เขาเช่นกัน

“ไอ้หน้าขาวนั่นน่ะเหรอแฟนเรา”

“ไม่ใช่แค่หน้านะคะที่ขาว พี่สิงห์เขาขาวทั้งตัวเลยละค่ะ”

“เห็นมาแล้วว่างั้น ถึงได้กล้าพูด”

“ค่ะ เห็นมาแล้ว”

“เมื่อไหร่”

“เมื่อวาน”

“ที่ไหน”

“คอนโดพี่สิงห์”

“เดี๋ยวนี้กล้าไปที่ลับตากับผู้ชายสองต่อแล้วเหรอ เฮียจะฟ้องน้าวัน”

“ถ้าเฮียฟ้องแม่ วินนี่ก็จะฟ้องน้าพิมพ์เหมือนกันว่าวันก่อนคราบขาว ๆ ในรถเฮียคืออะไร อย่านึกว่าวินนี่ไม่เห็นนะคะว่าผู้หญิงคนนั้นมาหาเฮียถึงหน้าบ้าน ก่อนจะลากกันไปทำอะไรกันบนรถ”

“โอเค เจ๊ากัน แล้วนี่ปล่อยให้มันทำอะไรเราไปถึงไหนแล้ว ป้องกันรึเปล่า”

“เขาไม่ได้ทำ แต่วินนี่เองค่ะที่เป็นฝ่ายทำ”

“ทำอะไร ใช้ปากเนี่ยเหรอ”

“ค่ะ ที่จริงพี่สิงห์อยากทำมากกว่านั้น แต่วินนี่ว่ามันยังไม่ถึงเวลา เราสองคนเพิ่งคบกันเอง เกิดเขาได้วินนี่แล้วทิ้งล่ะ แย่สิงานนี้ครั้งแรกด้วย วินนี่เลยต่อรองขอใช้มือช่วยพี่เขาไปก่อน แต่พี่เขาก็ต่อรองให้ใช้ปาก แล้ว...”

“แล้ว?”

“แล้ว…ก็เกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น”

“เรื่องอะไร”

“ก็ของพี่สิงห์เขาอันเท่านี้” คนตัวเล็กชูแขนตัวเองขึ้นเป็นการโอ้อวดความเป็นชายของแฟนให้คนข้าง ๆ ฟัง ทำเอาคิ้วหนาที่เคยกระตุกยิ่งกระตุกถี่เข้าไปใหญ่

มันจะใหญ่สักแค่ไหนกันเชียววะ

“แล้วไงต่อ” น้ำเสียงเริ่มเข้มขึ้นตามใบหน้าที่ดุดันขึ้นอย่างไม่รู้ตัว และคนตัวเล็กเองก็ไม่รู้ตัวเช่นกัน ยังคงเล่าต่อด้วยน้ำเสียงปกติ

“ก็นั่นแหละ มันใหญ่ไป พอเข้าปากก็โดนฟันวินนี่ทุกซี่เลย พี่สิงห์นี่ร้องจ๊ากเลย ก่อนจะวิ่งหนีวินนี่เข้าห้องน้ำไป”

“หึ”

“ไม่ตลกนะเฮีย พี่เขายังตะโกนมาบอกว่าให้วินนี่กลับบ้านก่อน เขาขออยู่คนเดียวแป๊บหนึ่ง ป่านนี้แล้วเขาก็ยังไม่ตอบกลับข้อความวินนี่เลยอ่า ~ แค่คิดก็อยากจะร้องไห้ แต่ไม่ได้ วินนี่ต้องเรียนรู้วิธีใช้ปากให้เก่งแล้วกลับไปง้อพี่สิงห์ให้ได้”

“ถ้าจริงจังกับเรื่องเรียนให้ได้ครึ่งหนึ่งของเรื่องนี้ป่านนี้คงติดหมอไปแล้วเราอะ”

“นี่เฮียประชดวินนี่เหรอ”

“ก็แล้วแต่จะคิด แต่เฮียว่าดูแค่คลิปพอไปปฏิบัติจริงมันอาจจะไม่ได้ดีขึ้นนะ เรื่องแบบนี้มันต้องลองภาคสนามด้วย”

“เรื่องนั้นเหรอไม่ต้องห่วง นี่! วินนี่เตรียมอุปกรณ์มาแล้ว”

แตงกวาลูกยาวถูกยกขึ้นมาให้หนุ่มรุ่นพี่ดู ใบหน้าหวานยิ้มอย่างภูมิใจในการเตรียมพร้อมของตัวเอง

“จะลองกับแตงกวาเนี่ยนะ”

“ทำไมอะ จริงด้วย แตงกวามันเล็กกว่าของพี่สิงห์นี่นา งั้นเดี๋ยววินนี่ลงไปหาอย่างอื่นที่ใหญ่พอ ๆ กันมาลองดีกว่า”

“เดี๋ยว ๆ” มือหนารั้งข้อมือคนที่จะลุกไปหาตัวช่วยใหม่ไว้ ก่อนจะกระตุกให้นั่งลงกับเตียง ตัวเขาเองก็ยันตัวขึ้นมานั่งด้วยเช่นกัน

“อะไร อย่ามาห้ามได้ไหม คนกำลังร้อนวิชา”

“เฮียไม่ได้จะบอกว่าแตงกวามันเล็ก เฮียจะบอกว่าแตงกวาหรือจะอะไรที่วินนี่จะไปหาน่ะ มันไม่มีความรู้สึก มันบอกวินนี่ไม่ได้หรอกว่าวินนี่ทำดีไหม”

“จริงด้วย เฮียนี่ฉลาดสุด ๆ ไปเลย งั้น...วินนี่ควรไปลองกับอะไรดีอะ”

“ลองกับไอ้นี่ของเฮียดีไหม” สายตาคมพาสายตาใสซื่อของเด็กน้อยให้มองต่ำไปยังส่วนกลางกายของตนเอง “รับรอง ใหญ่ เผลอ ๆ ใหญ่กว่าของไอ้สิงห์อะไรนั่นอีก แถมยังมีความรู้สึกด้วย เฮียจะได้ช่วยสอนช่วยแนะนำได้ไงว่าต้องปรับปรุงตรงไหน”

“เฮียพูดแล้วนะ”

“ทำไมยิ้มแบบนั้น”

“ก็...จริง ๆ วินนี่ว่าจะไปขอให้เฮียช่วยแต่แรกแล้วแหละแต่เกรงใจ ก็เลยหาวิธีอื่นแทน แต่ตอนนี้เฮียเป็นคนเสนอตัวเองงั้นวินนี่ไม่เกรงใจละนะ”

“เฮ้ย! ๆ จะมาถอดกางเกงผู้ชายแบบนี้เลยเหรอ”

“ก็เฮียบอกจะช่วยแล้วนี่นา อย่ามาทำเป็นหวงตัวหน่อยเลย เร็ว เดี๋ยววินนี่เลี้ยงมื้อเย็น เฮียอยากกินอะไรเดี๋ยวสั่งมาให้หมดเลย แต่ตอนนี้ยกก้นหน่อยถอดกางเกงไม่ได้”

 ​