วัยมัธยมร้าวระบมใจ-เศษใจที่เหลือ

------------

"อ๊ะ ได้เวลาเข้าห้องแล้ว เราไปกันเถอะ"

"เอาสิ ^^"ตื่นเต้นจัง อยากให้ถึงเวลาตอนกลางคืนเร็วๆ แล้วสิ

เวลาเดียวกันบนตึกเรียนมัธยมปลายนั้น มีฝาแฝดหน้าตาเหมือนกันยืนมองไอราจากหน้าต่างห้องเรียน ด้วยสายตาเรียบเฉย

"วันนี้ควรบอกไอราให้รู้เรื่องนะ"

"ไม่ต้องบงการชีวิตกู กูจะทำอะไรก็เรื่องของกู"

ซอนแจตอบกลับด้วยน้ำเสียงเย็นชา ราวกับว่าหญิงสาวคนนั้นไม่ได้มีอิทธิพลต่อชีวิตของเขา

"กูไม่ได้อยากยุ่งเรื่องของมึงหรอกนะแจ แต่การที่มึงให้ความหวังคนอื่นไปทั่ว โดยไม่สนใจไยดีเหมือนเอาหัวใจเขาโยนเล่น พอเบื่อก็เอากองไว้ตรงนั้น อย่างงั้นเหรอ"

"แล้วไงวะจิน หรือว่ามึงชอบเธอ"

พี่น้องแฝดทั้งสองคนไม่มีเสียงตอบโต้อีกฝ่าย ได้แต่เพียงยืนมองด้วยสายตาแข็งกร้าว ไม่มีใครยอมใคร

"เออ แล้วถ้ากูชอบเธอมึงจะยกให้หรือเปล่าล่ะ"

"ถามเธอก่อนไหม ไม่ใช่เอาแต่ใจตัวเอง"

"หึ คืนนี้มึงจะเอายังไงก็บอกมาตรงๆ ถ้ามึงถอยเมื่อไหร่ ไอราจะเป็นคนของกูทันที :)"

"....." ไอ้จิน...มึงเอาจริงสินะ

บ้านหลังใหญ่

"วันเกิดปีที่สิบเก้า ขอให้หลานย่าทั้งสองคนมีความสุข สุขภาพแข็งแรงโตไปเป็นผู้ใหญ่ที่มีคุณภาพ ที่สำคัญย่ายังรอที่จะได้พบเหลนๆ ของทั้ง