LOGINShare
บทที่ 47
Last Updated:
2025-05-07 11:17:14
Related chapters
รอยรักเชลยอสูร บทที่ 48
“เหมือนฟ้าจะรู้ล่วงหน้า”“แน่นอนครับ ไม่มีอะไรที่บังเอิญ อีกอย่างคุณท่านคงเกลียดเธอไม่ลงหรอก เพราะอะไรรู้ไหม”“อะไร” จอมทัพถามเสียงเรียบ“ถ้าเกลียด มันคงไม่จบแบบนี้หรอก”“อยากจะร้าย อยากจะเลว แต่ภาพวันนั้นมันก็หวนมาให้ฉันคิดถึง ฉันรักตัวเล็กเหลือเกินโจว์”“ความรักอาจจะทำให้คุณท่านไว้ชีวิตพวกนั้นก็ได้นะครับ” จอมทัพได้แต่พยักหน้า พลางถอนหายใจ“แล้วกินอะไรหรือยังครับเนี่ย”“ยังเลย แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวจัดการเอง ว่าแต่ไปส่งคีตภัทรแล้วได้ให้คนส่องดูหรือเปล่า”“ก็ให้คนตามไปดูที่โรงพยาบาลครับ เห็นตามพ่อมาดูด้วย ก็ไม่มีความเคลื่อนไหวว่ายังไง ได้ยินแต่ขอจ้างบอดี้การ์ด”“หึๆ” “แต่เขาไม่มีกำลังหรอกครับตอนนี้ เพราะแทบจะหมดตัว ไปแต่ตัวเหลือทุกอย่างไว้ให้ลูกเมีย”
Last Updated : 2025-05-08รอยรักเชลยอสูร บทที่ 1
จอมทัพ หรือชื่อเล่น ต้าเฉิน เจ้าของกาสิโนในต่างประเทศ และเป็นเจ้าของโรงแรมระดับห้าดาวในเมืองไทย 1 แห่ง เขาเป็นลูกครึ่งเสี้ยว บิดาเป็นชาวไต้หวันลูกครึ่งอเมริกัน และแม่เป็นคนไทย จึงสามารถมีธุรกิจที่ต่างประเทศได้ วันนี้เข้ากลายเป็นเจ้าของทั้งหมด เพราะทั้งบิดาและมารดาเสียชีวิต ต้องบินไปกลับไต้หวันเมืองไทย และอเมริกาเป็นว่าเล่น มาเมืองไทยคราวละเป็นเดือน แต่ไปเมืองนอกคราวละหลายๆ เดือนเช่นกัน ทว่ารอบนี้แทนที่เขาจะได้มาตรวจงานที่เมืองไทยอย่างเดียว กลับต้องมาจัดพิธีศพน้องสาว ที่เขาต้องดูแลแทนพ่อกับแม่ตั้งแต่ ม.6 ยันเรียนจบปริญญา ไม่รู้เพราะปัญหาชีวิตที่ไม่เคยปรึกษาพี่ชายคนนี้ ส่งผลให้เธอเป็นโรคซึมเศร้าหรือเปล่า จึงทำให้ต้าเอสจบชีวิตลงที่คอนโดมิเนี่ยมภายในพิธีศพถูกจัดขึ้นที่มูลนิธิ ไทย- จีน โดยมีจอมทัพเป็นเจ้าของมูลนิธิ เป็นผู้นำและคอยให้ความช่วยเหลือเหล่าคนไทยเชื้อสายจีนมาโดยตลอด ซึ่งมูลนิธิตั้งอยู่ด้านหน้าของหมู่บ้านนั่นเอง แขกเหรื่อหมุนเวียนกันเขามาร่วมงานทั้งวัน จอมทัพและลูกน้องก็ปลีกตัวมารับแขก แต่ถึงกระนั้นก็แทบจะไม่เชิญใคร รับรู้กันเฉพาะคนรู้จักกันแค่ระแวกใกล้ๆ ก็พอ เพราะการตายของต้าเ
Last Updated : 2025-04-17รอยรักเชลยอสูร บทที่ 2
ห้องประชุมที่ว่าคือ อยู่บ้าน คฤหาสน์ที่เป็นดั่งศูนย์กลางการทำงานเกือบทั้งหมด มีห้องกระชุมขนาดใหญ่ ห้องทำงาน ห้องออกกำลังกายและห้องมืด จอมทัพพร้อมด้วยผู้ติดตามนั่งรถกลับมาที่บ้าน ตึกที่มีไว้สำหรับประชุมอยู่ด้านหน้าพอดี เป็นทรงโดม บริเวณบ้านถูกจัดเอาไว้แบบโค้งครึ่งวงกลม พอมาถึงจอมทัพก็เดินนำเข้ามาด้านใน ผ่านห้องประชุม ห้องโถง ยาวไปจนถึงด้านหลังของห้องประชุมคือห้องออกกำลังกาย และห้องมืดที่ประตูเป็นเหล็ก เมื่อเดินถึงห้องออกกำลังกาย จอมทัพเดินไปพลางถอดเสื้อสูทไปพลาง พร้อมกับส่งให้ลูกน้องถือ ตอนนี้เหลือไว้เพียงเสื้อเชิ้ตสีขาว ก่อนจะพับแขนเสื้อขึ้นตรงแขนศอก เผยให้เห็นรอยสักที่แขนทั้งสองข้าง เสร็จแล้วก็ถอดเข็มขัด ถอดนาฬิกา ขณะเดียวกันเขาพยายามข่มอารมณ์ที่เดือดพล่านอยู่ในใจเอาไว้ จนกระทั่งลูกน้องเปิดประตูห้องมืด เสียงดัง เอี๊ยด! ปัง! ทำเอาร่างหนึ่งซึ่งถูกคลุมศีรษะเอาไว้ด้วยผ้าสีดำถึงกับสะดุ้งตกใจ ร่างนั้นถูกมัดอยู่กับเก้าอี้ เนื้อตัวสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว จอมทัพเดินเข้าไปช้าๆ พร้อมกับปลดกระดุมเสื้อไปด้วย ในจังหวะเดียวกันนั้นลูกน้องคนหนึ่ง ก็กระชากผ้าคลุมศีรษะออก เพื่อให้เห็นหน้ากันชัดๆ ชาย
Last Updated : 2025-04-17รอยรักเชลยอสูร บทที่ 3
“ไม่... ไม่บอก ฉันจะไม่บอก” เขายังคงพูดด้วยน้ำเสียงขาดหายเช่นเดิม “เอาอะไรมารับประกันดีวะโจว์” จอมทัพหันไปถามลูกน้อง ซึ่งก็รู้ใจดีเหลือเกิน ลูกน้องคนสนิทถือมีดไปปักกลางโต๊ะ เท่านั้นแหละชายหนุ่มที่โดนซ้อมถึงกับตาโตด้วยความตกใจ ก่อนจะถูกนำตัวไปแล้วจับศีรษะฟุบหน้ากับโต๊ะ ลูกน้องคนหนึ่งก็จับมือเอาไว้พร้อมกับกางนิ้วออกจากกันให้หมดทุกนิ้ว “ห๊า! ไม่... ไม่นะ... พวกแกจะทำอะไร อย่า! อย่า! ได้โปรด อย่าทำอะไรฉันเลย” ชายหนุ่มเอ่ยขอร้องเสียงสั่น พร้อมกับเนื้อตัวสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว แต่ก็ไร้เรี่ยวแรงที่จะต่อสู้“เกี่ยวก้อยสัญญากัน แต่นิ้วก้อยน่ะขอนะ” จอมทัพก้มหน้ากระซิบเสียงเหี้ยมก่อนจะจับมีดคมๆ เอาไว้ปักไว้กึ่งกลางระหว่างนิ้วก้อยกับนิ้วนาง“มะ มะ ไม่ อย่าคุณเฉิน อย่า อ๊า!!!! อื้อ!!!” เสียงร้องดังลั่นห้อง เมื่อจอมทัพกดมีดลงไปบนนิ้วก้อยแรงๆ แรงสุดเท่าที่กำลังจะมี กระทั่งนิ้วก้อยขนาดสะบั้นไปหนึ่งข้อ จอมทัพทำลงไปด้วยสีหน้าเย็นชา ไม่สะทกสะท้าน ส่วนลูกน้องก็ปิดผ้ายัดปากชายหนุ่มเอาไว้เพื่อไม่ให้ร้องไปมากกว่านี้ “อื้อ!!!” ชายหนุ่มได้แต่ร้องในลำคอ ดีดดิ้นทุรนทุรายด้วยความเจ็บปวด พร้อมกับดวงตาเหลือกล
Last Updated : 2025-04-17รอยรักเชลยอสูร บทที่ 4
“เอสเป็นซึมเศร้า” จอมทัพตอบสั้นๆ พร้อมกับปรับน้ำเสียงให้เป็นปกติ แววตากลับมาเป็นปกติเช่นกัน เพื่อตำรวจจะได้ไม่ต้องมีประเด็น หรือสงสัยไปมากกว่านี้ เพราะเขาจะจัดการด้วยตัวเอง“อาจจะมีความเครียดจากข่าวที่เกิดขึ้นด้วย” ตำรวจให้ความเห็น“ข่าวเหรอ” จอมทัพถามย้ำก่อนจะเหลือบมองตำรวจแต่ไม่ได้พูดอะไรต่อ“คุณเอสเล่าอะไรให้คุณฟังบ้างไหมครับ” ตำรวจถามจอมทัพเพิ่มเติม ซึ่งเขาได้แต่เหลือบมองเท่านั้น ภายในใจมีคำตอบมากมาย แต่ไม่ตอบ“เราเป็นพี่น้องที่ไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่ ต่างคนต่างเติบโตกันคนละที่ แต่เมื่อไม่มีพ่อแม่ผมก็พยายามดูแลเขา แต่เขาแทบจะไม่เล่าอะไรให้ฟัง ที่ผ่านบอกแค่ว่าเครียดน่ะ ไม่อยากออกไปเจอใคร ไม่คิดว่าจะเป็นแบบนี้ ผมบอกแค่ว่าเดี๋ยวผมก็กลับมา แต่ไม่ทันซะแล้ว” จอมทัพตอบแบบเลี่ยงๆ ไป “กระแสโซเชียลช่างรุนแรง สามารถฆ่าคนตายได้เลย” “ถ้าผมมีเวทมนต์ ผมจะเป่าทุกคนที่เกี่ยวข้องให้เป็นผุยผง” จอมทัพเอ่ยด้วยน้ำเสียงกดต่ำ น่ากลัว จนตำรวจถึงกับมองหน้และเหลือบมองบอดี้รอบๆ ตัว ซึ่งทุกคนก็จ้องเขม่งเลยทีเดียว เรียกได้ว่าสายตาไม่เป็นมิตรเอาเสียเลย ซึ่งตำรวจก็รู้แหละว่าจอมทัพเป็นใคร มีอิทธิพลครอบคลุมระดับใ
Last Updated : 2025-04-17รอยรักเชลยอสูร บทที่ 5
“คุณ! คุณ! ได้ยินผมไหม” คนรับใช้ถาม ชายที่ปริศนาก็พยักหน้าแต่ไม่ได้ลืมตา คนรับใช้จึงเพ่งมองอีกครั้งให้แน่ใจ พร้อมกับจับตัวพลิก “คุณกรณ์! คุณกรณ์! โอ๊ยตายแล้ว” คนรับใช้เรียกด้วยความตกใจก่อนจะเข้าไปพยุง พร้อมกับสาวใช้อีกคน “นิ่ม ไปเรียกคุณๆ เดี๋ยวนี้ เร็ว” เขาสั่งอีกครั้ง จากนั้นสาวใช้คนเดิมก็วิ่งเข้าบ้านทันที ซึ่งเจ้านายทั้งหลายก็ยืนมองอยู่ก่อนแล้ว“มีอะไรเหรอนิ่ม” นราพี่สาวคนโตของบ้านเอ่ยถามด้วยความตกใจ “คุณกรณ์ คุณกรณ์อยู่หน้าบ้าน เหมือนถูกปองร้ายมาเลยค่ะ สภาพดูไม่ได้เลย” สิ้นคำของสาวใช้ ทุกคนก็วิ่งไปที่หน้าบ้านพร้อมกับตะโกนบอกคนขับรถให้เอารถออกโดยด่วน “กรี๊ด! กรณ์ เกิดอะไรขึ้น กรณ์” นรากรี๊ดลั่นด้วยความตกใจ เมื่อเห็นเลือดโทรมกายของชายหนุ่ม“พาคุณกรณ์ไปหาหมอเถอะครับ” คนรับใช้บอก “รถกำลังมา รถกำลังมา” นราละล่ำละลักเอ่ยเสียงสั่น แทบจะเป็นลมอยู่แล้ว เพราะสภาพของกรณ์นั้นไม่รู้จะอยู่หรือตาย และในจังหวะเดียวกันนั้นรถก็แล่นมาจอดด้านหน้าพอดี ทุกคนจึงได้พยุงกรณ์ขึ้นรถ คุณหนูใหญ่ก็ขึ้นไปนั่งประคองเอาไว้ เพราะเป็นคนสนิท “ให้เราตามไปไหม พี่นรา” น้องอีกคนเอ่ยถาม“ไปๆๆ ขับรถตามไป” นราตอบเสีย
Last Updated : 2025-04-17รอยรักเชลยอสูร บทที่ 6
“มะ มะ มัน... ชื่อต้าเฉิน ผมรู้จักว่าเขาเป็นนักธุรกิจ แต่ไม่ใช่”“มันให้ลูกน้องซ้อมคุณเหรอเนี่ย” “เปล่า ตัวเขาเอง เขาซ้อมผมด้วยมือของเขาเอง ไม่ให้ลูกน้องยุ่ง เขาเป็นมังกร” “เราจะทำยังไงดี ระ ระ เราต้องหนีหรือเปล่า” คีตะภัทรถามขึ้น “เราจะหนีทำไม ในเมื่อเราไม่ได้ทำอะไรผิด นังนั่นมันฆ่าตัวตายเองต่างหาก” นราตอบ“แต่มันก็เพราะ... เพราะเรานะพี่นรา เราทำให้สังคมประนามมันและเราทำให้มันเครียด”“ก็สมควรแล้วนี่ มันชั่ว เลว ต่ำ แล้วที่มันทำกับครอบครัวเราละ แทบจะบ้านแตก”“เรา ห้ามไปไหนมาไหนคนเดียว คุณนราต้องจ้างบอดี้การ์ด เขาเอาจริงแน่ และไม่รู้ว่าจะโชคดีเหมือนผมที่รอดมาหรือเปล่า” กรณ์ยังคงบอกด้วยน้ำเสียงอ่อนเพลีย“คนตัวตั้งตัวตี และออกความเห็นเรื่องนี้ คือคุณกรณ์นะครับ แล้วพวกเราจะกลัวทำไม” คีตะภัทรพูดขึ้นทันที “ก็เพราะพวกคุณต้องการให้เป็นแบบนั้นไม่ใช่เหรอ” “เอาล่ะๆ ไม่ต้องเถียงกัน แต่ว่าเราควรบอกคุณพ่อไหม” “บอกพ่อ พ่อก็จะยิ่งเอาเรื่องเราน่ะสิถ้ารู้ความจริงน่ะ อย่าโง่สิพี่นรา เท่านี้คุณพ่อก็... ก็เหมือนคนไม่มีวิญญาณแล้วเพราะเอาแต่คิดถึงนังนั่น งั้นขอคุณพ่อจ้างบอดี้การ์ดสักสองสามคน เพื่อความ
Last Updated : 2025-04-17รอยรักเชลยอสูร บทที่ 7
“นี่มันโรงพยาบาลนะ มันไม่กล้าทำอะไรโจ่งแจ้งหรอกน่า” “ก็ได้ครับ งั้นผมกลับก่อน เจอกันพรุ่งนี้” เมื่อพูดจบคีตะภัทรก็ออกไปจากห้องพัก ขับรถกลับบ้านคนเดียว เพราะคนขับรถต้องอยู่เป็นเพื่อนนราก่อน แต่ให้ตายสิ จิตตกและระแวงไปหมด“คุณกรณ์ เขาทำอะไรคุณนอกเหนือจากนี้หรือเปล่า” นราอดถามไม่ได้เมื่ออยู่กันสองคน“มันซ้อมผม ด้วยตัวเอง ไม่ให้ลูกน้องยุ่ง มัน... เก่งมากคุณนรา โหด เหี้ยม น่ากลัว ถ้าไม่เป็นเพราะอยากให้ผมมาส่งข่าวล่ะก็ ป่านนี้ผมอาจจะตายแล้วก็ได้” “อยากเห็นหน้าจริงๆ เลย” “อย่าอยากเห็นเลยครับ มันน่ากลัวจริงๆ คุณคิดไม่ถึงหรอกเวลามีปืนจ่ออยู่ตรงหน้ามันเป็นยังไง ในห้องมืดที่มีแสงนิดเดียว เขาสามารถฆ่าผมได้เพียงแค่หมัดกับเท้า ผมแทบคลาน ตอนที่มันตัดนิ้วผม ผมเคยเห็นแต่ในหนัง” “ทำไมมันถึงโหดเหี้ยมแบบนี้” นราบอกเสียงสั่น นึกหวาดกลัว แต่เจอกับตัวเองจะเป็นอย่างไร เหมือนในหนังไหม คงน่ากลัวเกินจะคาดเดา “เราเลิกพูดเรื่องนี้นะครับ ผมว่าคุณพักเถอะ ผมก็จะพัก” เขาพูดมาเยอะแล้ว และอ่อนเพลียเหลือเกิน แต่ที่มีแรงพูดอยู่ก็เพราะว่าใจร้อนอย่างบอกเท่านั้นเอง ทุกคนจะได้ตื่นกลัว จะเหลือก็แต่น้องคนเล็กนั่นแหละที่ยั
Last Updated : 2025-04-17
Latest chapter
รอยรักเชลยอสูร บทที่ 48
“เหมือนฟ้าจะรู้ล่วงหน้า”“แน่นอนครับ ไม่มีอะไรที่บังเอิญ อีกอย่างคุณท่านคงเกลียดเธอไม่ลงหรอก เพราะอะไรรู้ไหม”“อะไร” จอมทัพถามเสียงเรียบ“ถ้าเกลียด มันคงไม่จบแบบนี้หรอก”“อยากจะร้าย อยากจะเลว แต่ภาพวันนั้นมันก็หวนมาให้ฉันคิดถึง ฉันรักตัวเล็กเหลือเกินโจว์”“ความรักอาจจะทำให้คุณท่านไว้ชีวิตพวกนั้นก็ได้นะครับ” จอมทัพได้แต่พยักหน้า พลางถอนหายใจ“แล้วกินอะไรหรือยังครับเนี่ย”“ยังเลย แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวจัดการเอง ว่าแต่ไปส่งคีตภัทรแล้วได้ให้คนส่องดูหรือเปล่า”“ก็ให้คนตามไปดูที่โรงพยาบาลครับ เห็นตามพ่อมาดูด้วย ก็ไม่มีความเคลื่อนไหวว่ายังไง ได้ยินแต่ขอจ้างบอดี้การ์ด”“หึๆ” “แต่เขาไม่มีกำลังหรอกครับตอนนี้ เพราะแทบจะหมดตัว ไปแต่ตัวเหลือทุกอย่างไว้ให้ลูกเมีย”
รอยรักเชลยอสูร บทที่ 47
ขณะที่เธอก็หายใจหอบกระชั้น ความต้องการที่จะไปให้ถึงขอบฟ้านั้น ล้นอกอกจนแทบจะคุ้มคลั่ง สติเตลิดเกินจะกู่กลับ จนกระทั่งเป็นฝ่ายโน้มตัวขึ้นไปถอดบ็อกเซอร์ออกให้เขาเลยทีเดียว แต่เขาก็ช่วยถอดมันออกไปจากตัวอย่างรวดเร็ว และเตะลงไปไว้ข้างเตียง เวลานี้เหลือเพียงร่างกายเปลือยเปล่าที่กอดแนบแน่น ท่อนเนื้ออันแข็งตระหง่าน บดเบียดถูไถ่ไปกับร่องรักที่เปียกแฉะเขาเอื้อมมือลงไปขยับรูดระรัวๆ เพื่อกระตุ้นให้มันขยายใหญ่มากขึ้น ก่อนจะจดจ่อส่วนปลายกับร่องรัก แล้วกดเน้นหาทางเข้า ซึ่งเธอก็แอ่นเนินสวาทยกรับ หวังให้ท่อนเนื้อนั้นขยับเข้าไปได้โดยง่าย“ซี๊ดดดด เปียกมาก พี่ชอบที่สุดเลย” เขาเอ่ยปากชม พร้อมกับส่งเสียงซี๊ดซ๊าดในลำคอ เพราะความเสียวซ่านเมื่อท่อนกลายค่อยๆ จมหายเข้าไป ไม่ได้ยากเย็นเหมือนตอนแรก และความลื่นเหนียวของน้ำหวาน ทำให้ท่อนกายจมเข้าไปจนสุดลำ ทำให้เนินกายแนบแน่นเป็นเนื้อเดียว ลึกจนเธอรู้สึกขนลุกไปทั้งตัว จนต้องจับสะโพกเขาเอาไว้ แบะขาออกจากกันมากขึ้น แล้วยกสะโพกขึ้นไปหา ในจังหวะที่เขาเริ่มกระแทกสะโพกลงเพื่อ ท่อนกายขนาดใหญ่คืบคลานเข้าๆ ออกๆ
รอยรักเชลยอสูร บทที่ 46
“พี่เฉิน” เธอเรียกเขาด้วยน้ำเสียงที่ฟังไม่ชัด และงัวเงีย แต่ยังไม่ทันที่เขาจะได้เอ่ยอะไร เขาก็โน้มหน้าลงไปจูบที่ปากอิ่ม เหมือนจะบอกเป็นนัยๆ ว่า เขาจะเริ่มต้นทุกอย่างอีกครั้ง เรียวปากร้อนกดจูบที่หน้าผาก แล้วจูบซับลงมาตามสันจมูกและปากอิ่ม ทำเอาเธอลืมตาอีกรอบ“พี่เฉิน เล็กเพลีย ไม่มีแรงแล้วค่ะ” เสียงหวานเอ่ยออกมาแบบงัวเงีย“ไหนบอกว่าอีกครั้ง แล้วก็อีกครั้งไง พี่จะจูบตัวเล็กทั้งตัว เดี๋ยวก็มีแรงเองแหละ” เขากระซิบเสียงหวาน ก่อนจะก้มลงจูบที่ปากอิ่ม ตามด้วยเสียงทัดทานถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอ เหลือไว้แต่เพียงเสียงหายใจหอบหนัก ฮึดฮัด“พี่จะชดเชยหกเดือนที่พี่ทำให้..” เขาถอนจูบออกมาเอ่ย แต่แล้วก็ต้องยั้งปากเอาไว้ทัน แล้วสบตาคู่งามในระยะแสงผ่าน ลมหายใจอุ่นๆ รดรินแผ่วเบา จากนั้นเขาจึงดึงผ้าห่มออก เนื้อตัวเปลือยเปล่าในห้องที่สว่างจ้าก็ทำให้เธอเขินอายพอสมควร ขณะที่เขาก็ขยับขึ้นไปทาบทับเธอทั้งตัว“แต่เล็ก... เล็ก” ยังไม่ทันที่เธอจะได้เอ่ยอะไร เขาก็ก้มลงจูบปิดป
รอยรักเชลยอสูร บทที่ 45
“ผมเองก็เหมือนกันครับ ผมก็ถูกกระทำแบบนั้นเหมือนกัน แต่พาไปไกลกว่า ซึ่งผมก็จำไม่ได้ว่าที่นั่นคือที่ไหน ต้าเฉินเป็นคนจัดการกับผมเองกับมือ เขาน่ากลัวมาก รูปร่างสูงใหญ่ พละกำลังเยอะผมสู้เขาไม่ได้เลยพ่อ” คีตภัทรเสริมขึ้น“มันทำอะไรแกอีก”“ต้าเฉินลงมือซ้อมผม ผมเคยได้ยินแต่ว่าพวกมาเฟียชอบตัดนิ้ว ไม่คิดว่ามันจะเป็นเรื่องจริงที่มันทำแบบนี้กับผม แล้วพี่กรณ์ มันบอกว่ามันจะเก็บสะสมให้ครบทุกคนเลย จะให้ตายอย่างช้าๆ” คีตภัทรบอกเสียงเครือ พลางยกมือซ้ายขึ้นมาด้วยอาการสั่นเทา ก่อนจะเอ่ยขึ้นอีก“มันบอกว่ายัยเล็ก ก็อยู่ไม่ไกลกัน มันเอาตัวยัยเล็กไปแล้ว”“อะไรนะ! ยัยเล็กด้วยเหรอ นี่มันชักจะไปกันใหญ่แล้ว”“เราจะทำยังไงดีกันคะพ่อ พวกเรายังอยู่กันครบ แต่ยัยเล็กไม่รู้จะเป็นตายร้ายดียังไงบ้าง” นราให้ความเห็นอีกครั้ง บิดาก็ได้แต่หลับตาแล้วถอนหายใจ พยายามข่มใจให้เย็นลง“เขาคงโกรธมากที่มันเกิดเรื่องนี้ขึ้นกับต้าเอส&rdq
รอยรักเชลยอสูร บทที่ 44
“ทุกอย่างมันเกิดขึ้น เพราะพ่อของแกทั้งนั้นแหละ ถ้าพ่อแกไม่เริ่มต้นตั้งแต่แรกเที่ยวไปมีอีหนู ไปเอานั้นนังต้าเอสมาเป็นเมียมันจะมีวันนี้ไหม เพราะพ่อแกทั้งนั้นแหละที่ไม่รู้จักพอ” ผู้เป็นแม่ก็พูดถูกเรื่องทุกเรื่อง มันเกิดขึ้นจากความมักมากของผู้เป็นบิดา ที่มีบ้านเล็กบ้านน้อยสามสี่บ้าน แล้วเดินไปเจอต่อ ผู้หญิงสาวใส่ซื่อบริสุทธิ์ที่คิดว่าไม่มีครอบครัว อาศัยอยู่เมืองไทยเพียงคนเดียว แต่ผู้หญิงก็โง่ที่ยอมให้ตัวเองกลายเป็นเมียน้อย ให้ความรักมาอยู่เหนือความถูกต้อง สุดท้ายก็ทำให้บ้านคนอื่นบ้านแตก“แต่เราต้องบอกพ่อนะคะ ไม่อย่างนั้นเราทุกคนแย่แน่ๆ ยิ่งต้าเฉินทำอะไรซึ่งๆ หน้าแบบนี้ แสดงว่าเขามีอิทธิพลสูงมาก จนไม่เกรงกลัวอำนาจของใครเลย” นราให้ความเห็นอีกครั้ง“เขาทำให้เรา หายไปจากโลกนี้เลยก็ยังได้คุณนรา” กรณ์ให้ความเห็น เวลานี้ทุกคนก็ได้แต่มองหน้ากันด้วยความกลัวจับใจ ต้องทำอะไรสักอย่าง เพื่อให้จอมทัพถอย ไม่เช่นนั้นคงต้องตายตามต้าเอสไปทีละคน“แล้วยัยเล็กจะเป็นยังไงเนี่ย” ผู้เป็นแม่ถามขึ้นอีกพร้อมกับยกมือขึ้นกุมขมับ เวลานี
รอยรักเชลยอสูร บทที่ 43
จอมทัพ หมดสิ้นความอดทนต่อความบริสุทธิ์ของตัวเอง และทิ้งความโกรธ เคียดแค้นที่มีต่ออลิน แค่อลินเท่านั้น เพราะถึงอย่างไรเธอก็คือผู้หญิงที่เขารักและรอคอยมานานหลายเดือนที่จะได้พบเจอ ที่จะได้บอกคำว่ารัก วันนี้จึงเป็นวันที่เขาทนต่อความต้องการของหัวใจไม่ได้อีกแล้วเขารักเธอเกินกว่าที่จะทำร้ายเธอได้แต่อย่าลืมว่าเขามีความแค้นต่อคนอื่น ที่เป็นคนทำร้ายได้เอสจนกระทั่งตาย ฉะนั้นความรักที่เขามีต่ออารมณ์ก็ไม่ได้ช่วยให้อะไรมันดีขึ้นเรื่องของพี่ชายอลิน ถูกส่งตัวไปยังบ้านในเวลากลางดึก คนของโจว์ทำงานอย่างนี้เชื่อ ไม่ให้ใครรู้เลยว่าพวกเขาขับรถมาจอดหน้าบ้าน และนำร่างมาทิ้งไว้ ด้วยเพื่อจะได้ด้วยทุกคนในบ้านออกมาดูติ้งหน่อง! ติ้งหน่อง! เสียงดังขึ้น 2 ครั้ง พร้อมกับได้ยินเสียงเปิดประตูเลขข้างรั้วราวกับมีโจรยอง ทำให้คนในบ้านพักกันตื่น อันดับแรกคือคนรับใช้ผู้ชายเดินออกมาดูลาดเลา ก็เห็นเรื่องของคนๆนึงนอนอยู่ที่ งานหน้าบ้าน เขาจึงวิ่งออกไปดูอย่างรวดเร็ว แล้วจำได้ว่านี่คือ“คุณคีย์” คนรับใช้ถึงกับบูชาด้วยความตกใ
รอยรักเชลยอสูร บทที่ 42
“อยาก... อ่า พี่เฉิน เลียสิคะ เลียตรงนั้น” ในที่สุดก็เอ่ยขอร้องออกมาอย่างไม่อาย เพราะความต้องที่ใกล้จะแตก และไม่พูดเปล่าเธอกลับเอียงเนินเนื้อเข้าหากปากร้อน และเมื่อได้ยินเธอเอ่ยเช่นนี้ก็ทำให้เขาพอใจอย่างมาก ไม่รอช้าตวัดลิ้นเลียลงไปบนร่องเสียว ลากจากล่างขึ้นบน ปลายลิ้นทำเอาเธอสะดุ้งและดีดดิ้น พลางเม้มปากและกดกลั้นลมหายใจได้แต่ห่อปากพ่นลมหายใจออกมาเบาๆ เพราะไม่ให้มีเสียงครางเล็ดลอดออกมา“เลียแล้ว ดูดด้วยหรือเปล่า” เขาถาม พลางฝังลิ้นเลียให้หนักหน่วงขึ้นกระทั่งปลายลิ้นสัมผัสกับเม็ดสวาทที่ตอดตุบ เขาก็กระดกลิ้นเลียระรัวเร็ว“อ๊ะ อ๊ะ พี่เฉิน เลียเม็ดเสียวและดูดแรงๆ สิคะ เล็ก เล็กจะไม่ไหวแล้ว” เธอกรีดร้องออกมาด้วยความเสียวซ่าน พร้อมกับน้ำหวานเหนียวๆ ทะลึกไหลออกมาให้เขาได้ดูดเลียคำโต“อูยยยย พี่เฉินขา ซี๊ดดดด อ่า”“ทูนหัวของพี่ น้ำเยอะ น้ำหวานมาก”“เล็กจะ... จะตายอยู่แล้ว จะไม่ไหวแล้วค่ะ” ยิ
รอยรักเชลยอสูร บทที่ 41
“เรื่องเธอนั้น คือไหน” เธอแกล้งทำเป็นใครสือและจำไม่ได้“ถ้าจำไม่ได้ เราก็มาทบทวนกัน” เขาบอกด้วยน้ำเสียงกดต่ำ ก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปหาเธอ หญิงสาวก็เบื่อหน้าหลบ เขาอาศัยจังหวะรวดเร็ว กุ้มลงฝังจุบตรงซอกคอ“อื้อ! หยุดนะ” เธอถึงกับทางอู้อี้ไม่ชอบ พยายามผลักไสเข้าออกไปให้พ้น ทว่ายิ่งดิ้นก็ยิ่งกระตุ้นให้เขาใช้ใบหน้าหนักขึ้น ปากร้อนก็ดูดเม้มหน้าหนัก ร่างกายแทบชิดจนสัมผัสได้ถึงส่วนนั้นของเขามันขึงแข็ง“อย่าทำแบบนี้ คุณเมามากแล้ว” เธอพยายามดันเขาออกแต่ดูจะไร้ผล“เมาสิดี จะได้ทำอะไรได้เต็มที่”“นี่ อย่า คุณกำลังเริ่มต้นแก้แค้นใช่ไหม ได้โปรด อย่า” พอได้ยินคำว่าได้โปรดปุ๊บ เขาก็หยุดแล้วเงยหน้าขึ้น ทว่าเรียวปากยังคงอยู่ใกล้กับปากนุ่ม“ใช่ ผมจะเริ่มแก้แค้น แล้วตอนนี้เป็นตาคุณ” สิ้นคำเขาก็ฉุกจูบที่ปากกระจับที่เผยออ้าเตรียมจะเอ่ย ทว่าเสียงหวานถูกกลืนหาย เหลือเพียงเสียงหายใจหอบพร่า หญิงสาวเบิกตาโตด้วยความตกใจ มือน้อยก็ผลักใสไม่หยุด กระทั่งเขาคลายอ้อมกอดและยกขึ้นมาประคองใบห
รอยรักเชลยอสูร บทที่ 40
จึงได้แต่กินไปเงียบๆ ไม่ต่อปากต่อคำกับเขาอีก ทว่าว่าสายตาก็อดเหลือบมองชายหนุ่มนิดหน่อย แล้วพลันเห็นที่หลังมือขวาของเขามันเป็นแผลถลอก เธอจึงพยายามจ้องว่ามันเป็นแผลสดหรือว่าแผลเก่า กระทั่งไล่ไปตามเสื้อ ลำคอก็มีรอยเลือด เธอได้แต่อ้าปากอึ้งจะไม่กล้าพูดอะไรต่อกระทั่งมื้อค่ำผ่านไป เธอก็เก็บโต๊ะอาหาร ทำหน้าที่ล้างจานโดยที่ไม่ให้เขาต้องสั่ง แต่ในช่วงเวลาเดียวกันนั้น จอมทัพก็ไปค้นหากล่องยาที่ล็อกเกอร์หลังเคาน์เตอร์เครื่องดื่ม จากนั้นเขาก็ยืนเช็ดแผลแล้วก็ทำแผลอยู่ตรงนั้นอลินออกมาเห็น หลังจากที่ล้างจานเสร็จ ทำให้เธออดเป็นห่วงไม่ได้ ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นจอมทัพผู้ชายที่เธอไม่รู้จัก แต่อีกร่างนึงเขาก็คือพี่ต้าเฉินของเธอ หากจะให้มองข้ามก็ดูจะเป็นไปได้ยาก จึงตัดสินใจเดินเข้าไปหา“มีอะไรให้ช่วยไหมคะ” เธอถามเสียงเบา“ไม่เป็นไร” เขาตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่กดต่ำลง และถอนหายใจหนักๆ“มือคุณไปโดนอะไรมาคะทำไมมันถลอกขนาดนั้น” เธอถามขึ้นอีกครั้ง ก่อนจะถือวิสาสะจับสำลีมาเช็ดแผลให้เขาด้วยตัวเอง เขาก็ได้แต่มองและถอนหายใจ ยอม
