MasukShare
บทที่ 41
Terakhir Diperbarui:
2025-05-06 10:26:04
Bab terbaru
รอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน บทที่ 51
“ไอซ์ เราคุยกันดีๆ ได้ไหม ได้โปรดเถอะ” เมื่อมีการขอร้องเกิดขึ้น ทำให้ไอลดาพยายามปรับอารมณ์และลดทิฐิ“เฮ้อ!” ไอลดาถอนหายใจเล็กน้อยแล้วหยุดยืนนิ่ง จากนั้นจึงหันหน้าออกไปทางทะเล นั่นแปลว่าเธอจะฟัง“คุณไม่ได้รู้สึกอะไรกับผมจริงๆ เหรอ ยอมอยู่กับผมเพราะผมบังคับตั้งแต่แรกใช่ไหม” เขาเริ่มยิงคำถามอีกครั้ง ซึ่งทำให้เธอตอบยากมาก เพราะมันเป็นความรู้สึก ไม่สามารถกลั่นกลองออกมาเป็นคำพูดได้“คุณก็บังคับจริงๆ นี่คะ” เขาบังคับ แต่สุดท้ายแล้วเธอก็เต็มใจนั่นแหละ“แล้วคุณหนีผมมาทำไม” นี่คือสิ่งที่เขาอยากรู้มากที่สุดสินะ“ฉัน คุณรู้ไหมว่าฉันรู้สึกผิดในตัวเองมากแค่ไหน ไม่รู้อะไรทำให้ฉัน... ทำแบบนั้น ฉันก็เลย”“หนีมาดื้อๆ ทั้งที่ไม่ถามผมสักนิดว่าจะรู้สึกยังไง”“คิดว่าคุณคงไม่รู้สึกอะไรหรอกค่ะ ถึงเราจะไม่ได้นอนด้วยกัน คุณก็ไปนอนกับคนอื่นอยู่ดี”“คุณไม่ได้รู้ใจผมขนาด
รอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน บทที่ 50
การมาเที่ยว เป็นแค่ข้ออ้างของนิโคไล เพื่อจะได้อยู่กันตามลำพังกับไอลดา และเคลียร์เรื่องเมื่อสามปีที่ผ่านมาให้จบ แต่ให้ผู้ติดตามมาด้วยเพื่อบังหน้า พอเข้าแผนนิโคไลก็ให้ค่าขนมทุกคนแล้วขอความเป็นส่วนตัว เพราะเขาอยากจะจัดการกับคนใจร้ายให้รู้แล้วรู้รอด แต่ขณะที่เขากำลังคิดที่จะเข้าไปหาไอลดาที่ห้องอยู่นั้น สายตาก็ดันเหลือบเห็นเธอผ่านทางระเบียงห้องซึ่งเธอเดินเล่นอยู่ตรงชายหาดพอดี“ดีล่ะ” นิโคไลเอ่ยลอยๆ พลางยิ้มที่มุมปากเวลาเดียวกันนี้ไอลดาก็เดินเล่นเพลินๆ ด้วยเท้าเปล่า ก้มหน้ามองที่ผืนทราย ขณะที่เกลียวคลื่น สาดซัดเข้ามาเป็นระลอกจนเกิดเป็นฟอง บางครั้งเธอก็แหงนหน้ามองท้องฟ้า หลับตาแล้วสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ เพื่อรับความสดชื่นผ่อนคลายแอบคิดไปว่าบางทีการลดทิฐิลงมันอาจจะทำให้อะไรๆ ดีขึ้นมาบ้างก็เป็นได้ ขบคิดทบทวนดูว่าความผิดพลาดในครั้งนั้น มันส่งผลให้ชีวิตเลวร้ายมากเชียวหรือ ซึ่งจริงๆ ไม่ใช่เลย เธอได้ของขวัญล้ำค่าต่างหาก พลาดเพียงอย่างเดียวคือเธอรู้จักนิโคไลน้อยเกินไป แต่นั่นเพราะคิดว่าเขาไม่ได้จริงจัง จึงทำให้เธอต้องจากมา
รอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน บทที่ 49
“ฉันก็ไม่ได้เต็มใจไปตั้งแต่แรกนี่คะ” ไอลดาตอบตรงๆ จนเขารู้สึกเกลียดตัวเองขึ้นมาเสียอย่างนั้น เขาทำอะไรให้เธอหรือเนี่ย“ถามจริง โกรธเรื่องเมื่อวาน ในห้องทำงานเหรอ” ประโยคนี้เขายื่นหน้าเข้าไปกระซิบข้างหู“ฉันลืมไปแล้ว” เธอพูดและถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะเมินหน้าออกนอกรถ“หึๆ คุณไม่ลืมหรอก ไม่ได้ลืมตั้งแต่วันแรกที่เรารู้จักกันแล้ว”“อะไรทำให้คุณคิดเข้าข้างตัวเองแบบนั้น”“น้องเมย์มั้ง” พอจบประโยคเท่านั้นแหละเธอก็หันไปมองหน้าเขาทันทีแต่ไม่พูดอะไร“การที่คุณมีน้องเมย์ มันยิ่งทำให้คุณไม่มีวันลืมเรื่องของเรา”“รู้ตัวไหมว่าคุณคิดผิด น้องเมย์ทำให้ฉันลืมพ่อของแกไม่ลง ส่วนเรื่องของคุณไม่เกี่ยว” เธอพูดเช่นนี้หมายความว่าพ่อของน้องเมย์ไม่ใช่เขาอย่างนั้นหรือ ไม่จริงหรอก“พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง แล้วน้องเมย์เป็นลูกใครกันแน่”เขากระซิบถาม
รอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน บทที่ 48
“แล้วตกลงว่าเขาอยากไปเที่ยวไหนเหรอจ้ะ หืม”“เกาะเสม็ดค่ะ ไอซ์ให้ผู้ช่วยติดต่อทางนั้นเอาไว้เรียบร้อยแล้ว ถ้าพี่กันว่างอยากจะชวนไปด้วยกัน” เธอก็แสร้งอยากจะชวนเขาไปด้วยเท่านั้นเอง เพราะรู้ดีกว่ากันตพงษ์บ้างานมาก แต่ขณะที่เธอกำลังคุยโทรศัพท์ อยู่ๆ ฝ่ามือหนาก็สอดเข้าใต้รักแร้แล้วโอบกอดเธอจากทางด้านหลัง ทว่าเธอไม่ได้พูดอะไรเพราะกลัวกันตพงษ์จะได้ยิน“พี่อยากว่างมากเลยจ้ะ แต่ไม่ว่างนี่สิ เอาเป็นว่าเที่ยวให้สนุกนะจ๊ะ ไอซ์ก็ถือโอกาสไปพักผ่อนด้วยเห็นทำงานเครียดมานาน”“ไอซ์ฝากพี่กันแวะเข้ามาดูโรงแรมด้วยนะคะ ไอซ์ไปไม่กี่วันหรอก”เธอพูดพลางเบือนหน้าหนีจมูกร้ายๆ ที่กดลงมาตรงพวงแก้มและซอกคอ นิโคไลหวังจะให้เธอส่งเสียงให้กันตพงษ์ได้ยินหรืออย่างไร“ได้จ้ะ ไม่มีปัญหา”“อื้อ! เอ่อ แค่นี้ก่อนได้ไหมคะพี่กันคือไอซ์กำลังเตรียมตัว”“อ๋อได้จ้ะ พี่ก็แค่โทรมาถามความคืบหน้าน่ะ ดูแลแขกของเราให้ดีนะจ
รอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน บทที่ 47
ต่อมาในวันรุ่งขึ้น ไอลดารีบตื่นแต่เช้า และเดินทางไปที่โรงแรมในเวลาอันรวดเร็ว จากนั้นก็สั่งให้พนักงานขับรถนำรถตู้วีไอพีออกมา เพื่อจะได้เก็บกระเป๋าไว้ท้ายรถ เรียบร้อยแล้วจึงเข้าไปสั่งการให้พนักงานรีเซฟชั่นโทรศัพท์ขึ้นไปตามนิโคไล เพราะเธอไม่อยากขึ้นไปตามด้วยตัวเองกริ้ง! กริ้ง! กริ้ง! เสียงโทรศัพท์ภายใน ตรงหัวเตียงห้องของนิโคไลดังขึ้น ขณะที่เขากำลังแต่งตัวอยู่ และเมื่อได้ยินจึงเดินไปหยิบขึ้นมารับสาย“ฮัลโหล” นิโคไลรับสายเสียงเรียบ“สวัสดีค่ะ ดิฉันโทรจากล็อบบี้ค่ะ คุณไอลดาให้เรียนท่าน ว่ารถตู้พร้อมแล้วค่ะ” สิ้นเสียงรายงานของพนักงานสาว นิโคไลก็กัดฟันแน่นประหนึ่งว่ากำลังหงุดหงิดใจที่ไอลดาไม่ยอมขึ้นมาด้วยตัวเอง แต่กลับให้พนักงานโทรขึ้นมาราวกับว่าไม่ให้เกียรติเขาเสียอย่างนั้น“พร้อมแล้วไง ผมยังไม่เรียบร้อย อีกอย่างผมต้องทานมื้อเช้าเสียก่อน บอกเธอว่ารอได้ก็รอ หรือถ้าจะให้ดีบอกเจ้านายคุณว่าให้ถือโจ๊กร้อนๆ มาให้ผมด้วย” เขาบอกด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดไม่พอใจและถือวิสาสะใช้เสียเลย
รอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน บทที่ 46
“ก็... อยากมีเวลาให้ลูกนี่คะ” เธอแก้ตัวน้ำขุ่นๆ เมื่อบิดามารดาไม่เข้าข้างก็ยิ่งทำให้นิโคไลยิ้มได้ใจ“ไม่เป็นไรครับ อย่าตำหนิคุณไอซ์เลย ผมก็แค่อยากมีเพื่อนทานข้าวน่ะ ผมรบกวนไม่นานหรอกครับคุณไอซ์ จะรอเล่นกับน้องเมย์อีกสักหน่อยเดี๋ยวก็กลับ” จุดหมายก็คือน้องเมย์ มันชัดเจนแล้วว่าเขานึกสงสัยและอาจจะเดาถูก แต่เธอไม่มีทางบอกความจริงแน่ๆ“โอเคงั้นทานข้าวกันเลย เดี๋ยวหิวแย่” ภูชิตตัดบทเพราะขืนชวนคุยบนโต๊ะอาหารนานๆ เกรงจะเสียมารยาท จากนั้นทุกคนจึงได้ลงมือรับประทาน น้องเมย์นั้นมีพี่เลี้ยงคอยป้อน พร้อมให้ทั้งรับประทานเองด้วย ส่วนนิโคไลก็ลอบมองเป็นระยะด้วยความเอ็นดูไม่ว่าน้องเมย์จะเป็นลูกของเขาหรือไม่ แต่ถูกชะตาเหลือเกิน ความรู้สึกของการเป็นพ่อมันเป็นเช่นนี้เอง มีความสุขทุกวินาทีที่มองหน้า ยิ่งพิจารณาก็ยิ่งเห็นว่าน้องเมย์หน้าเหมือนเขามากแค่ไหน อยากจะโกรธคนใจร้ายที่ทำให้พ่อลูกกลายเป็นคนแปลกหน้ากันหลังจากที่ทานให้เสร็จ ทุกคนก็ได้เวลาแยกย้าย เหลือแต่เพียงไอลดากับน้องเมย์และพี่เลี้ยงที่เตรียมจ
รอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน บทที่ 45
“ไม่เคยครับ แต่คิดว่าหน้าเหมือนพ่อแน่ๆ เพราะน้องเมย์ไม่เหมือนแม่เลย”“คุณแม่คะ ขอไอซ์คุยกับแขกของไอซ์สักครู่นะคะ” ไอลดาตัดบทเพราะไม่อยากให้มารดากับนิโคไลคุยกันมากกว่านี้ ไม่งั้นความลับถูกเปิดเผยแน่“อย่านานนะลูก ใกล้จะได้เวลาอาหารค่ำแล้ว คุณพ่อกำลังมา อีกอย่างเดี๋ยวคุณนิโคไลจะหิวนะ”“ค่ะ ไม่นานหรอก” ไอลดาตอบเสียงเรียบ จากนั้นลัลลดาจึงพาน้องเมย์ออกไปจากห้องนั่งเล่น เมื่ออยู่กันตามลำพังไอลดาก็ยังคงนั่งอยู่ที่เดิมพลางกอดอกเอาไว้และเอนหลังพิงโซฟา“ต้องการอะไรคะ คุณมาที่นี่ทำไม” ไอลดาเริ่มยิงคำถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจทันที แต่เสียงไม่ดังมากนักเพราะกลัวคนจะได้ยินแม้จะไม่ได้คุยภาษาไทยก็ตาม“คุณไล่ผมให้ไปที่ชอบที่ชอบ ก็นี่ไง ผมก็เลยมา” ไม่มีที่ไหนที่นิโคไลจะไปไม่ถูกสินะ แม้กระทั่งเบอร์โทรศัพท์ของเธอยังเอามาได้ จะยากอะไรกับหาบ้าน“คุณกำลังป่วนชีวิตฉัน ฉันทำอะไรให้คุณ” เธอพยายามที่จะไม่หงุดหงิดใส่เขา
รอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน บทที่ 44
กริ้ง! กริ้ง! กริ้ง! โทรศัพท์ซึ่งวางอยู่บนเตียงดังขึ้น ขณะที่ไอลดากำลังออกมาจากห้องน้ำพอดี หลังอาบน้ำเสร็จเธอจึงรีบเดินไปหยิบขึ้นมาดู เป็นเบอร์แปลก และจำได้ว่าเป็นเบอร์นิโคไลแม้จะไม่ได้เมมเอาไว้ก็ตาม เห็นดังนั้นแล้วก็ไม่อยากรับสายเอาเสียเลย“เฮ้อ!” ไอลดาถอนหายใจและกดเครื่องหมายสีแดงบนโทรศัพท์เพื่อเป็นการตัดสายทิ้ง ทำเอาอีกฝ่ายถึงกับกัดฟันแน่นก่อนจะต่อสายใหม่อีกรอบกริ้ง! กริ้ง! กริ้ง!“โอ้ย! ให้ตายสิ อะไรของเขา” ไอลดาบ่นงึมงำเบาๆ แต่ไม่ยอมรับสาย สุดท้ายเสียงก็เงียบไปและกลายเป็นเสียงข้อความแทน“ถ้าไม่รับสาย ผมบุกถึงบ้านนะที่รัก ได้ยินว่าลูกสาวน่ารัก” นิโคไลส่งข้อความมาหาเธอพร้อมกับคำขู่ แถมยังบอกเป็นนัยๆ เรื่องลูกอีก“ลูกเหรอ เป็นไปไม่ได้หรอก” เธอปลอบใจตัวเอง เพราะคิดว่าเขายังไม่รู้ หรืออาจจะแค่เดากริ้ง! กริ้ง! กริ้ง! เสียงโทรศัพท์ดังอีกเป็นครั้งที่สาม ไอลดาจึงตัดสินใจรับสายแต่ไม่ยอมพูด ซึ่งนั่นแหละมันก็เหมือนกับเป็นการยืนยันว่าเธอกลัวว
รอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน บทที่ 43
ส่วนไอลดาเมื่อกลับขึ้นมาบนห้องได้ เธอก็เอากระเป๋าเดินทางออกมา และหยิบเสื้อผ้าที่จะใส่ออกจากตู้ เก็บลงกระเป๋าให้เรียบร้อย ระหว่างนี้ก็มีอาการหม่อมลอยเป็นบางครั้ง รู้สึกว่าเกลียดความร้ายกาจที่เขาทำ และพรุ่งนี้จะเจออะไรบ้างก็ไม่รู้สมองของเธอขบคิดวุ่นวายรวมถึงการโยงเรื่องที่น้องเมย์งอแงอยากไปหาเธอที่โรงแรม ประจวบเหมาะสวนทางกับนิโคไลอีก หรือว่าสายเลือดเดียวกันจะมีเซนส์อย่างนั้นหรือ เขาจะรู้ไหมว่านั่นคือสายเลือดตัวเอง แต่ถ้าหากรู้แล้วจะเป็นเช่นไรสำหรับนิโคไล ความทรงจำของคืนนั้นมันหวนกลับคืนมา เมื่อเห็นหน้าสาวน้อยลูกครึ่งคนนั้น เธอเป็นใครนี่สิที่ต้องหาคำตอบ ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกครั้ง นิโคไลจึงว่างมือจากเครื่องดื่ม แล้วลุกเดินไปเปิดประตู เมื่อเห็นว่าเป็นเจอร์รี่ เขาจึงเดินกลับมาที่โต๊ะรับแขกแล้วนั่งดื่มเหล้าอีกครั้ง รอให้เจอร์รี่เป็นคนให้ข้อมูลเอง“กลับมาเร็วดีเหมือนกัน ได้เรื่องว่ายังไงบ้าง” นิโคไลถามพลางยกเหล้าขึ้นดื่ม สายตามองออกไปทางระเบียงห้อง เจอร์รี่จึงเดินมานั่งตรงข้ามกับเจ้านายเพื่อจะได
Anda juga akan menyukai
สัมพันธ์ลับ(รัก)ประธานพันล้าน
เพลงมีนา11.3K Dibacaหวนรักหนีลิขิต
ลูกพีชแสนสวย31.9K Dibacaบ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย
ฉี แม่น้ำสายเก่า152.8K Dibacaคนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง
ลั่วหูโยว216.6K Dibacaพลาดรักสัมพันธ์ลวง
เพลิงนารา/zabzeed/Smeraldo_k630 Dibacaบ่วงรักดวงใจพยัคฆ์
เพลงมีนา473 Dibaca๋Just friend มากกว่าเพื่อนได้ไหม..ถ้าหัวใจเรียกร้อง..
Over the rainbow319 Dibacaเพลิงภูหมอก
rasita_suin111 Dibaca
