LOGINShare
บทที่ 60
Last Updated:
2025-05-25 10:36:47
Latest chapter
รอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน บทที่ 69
ช่วงเวลาต่อมา ประมาณหกโมงเย็น ไอลดาพาน้องเมย์ออกมาวิ่งเล่นที่หน้าบ้าน พร้อมกับเจ้าโกโก้อย่างสนุกสนาน ความน่ารักสดใสของน้องเมย์ ทำให้เธอยิ้มแย้มมีความสุขลืมปัญหา และความทุกข์ไปได้ตลอดระยะสองปีที่น้องเมย์ถือกำเนิด อีกทั้งน้องเมย์คือกำลังใจสำคัญของชีวิต และเป็นคนที่ทำให้เธอยอมใจอ่อนกับนิโคไล เพียงเพราะอยากให้ลูกมีพ่อ อีกอย่างพ่อต้องการลูก ก็ได้แต่หวังว่ามันจะผ่านไปได้ด้วยดีแม้จิตใจของใครบางคนอาจจะชอกช้ำ แต่เชื่อว่ามันจะเข้มแข็งขึ้นได้ในเร็ววัน เพราะที่ผ่านมาเธอเองก็ทุกข์เพราะความคิดถึง และเพิ่งจะสุขก็ตอนที่ละทิ้งทิฐินี่เอง“น้องเมย์ ชอบโกโก้ไหมลูก” ไอลดาเอ่ยถามน้องเมย์ขณะที่กำลังหยอกล้อกับเจ้าโกโก้“ชอบค่ะ” น้องเมย์ตอบสั้นๆ และยิ้มสดใส“แล้วชอบลุงฝรั่งไหม” ไอลดาแสร้งถามไปอย่างนั้นเอง เพราะเด็กยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอะไรเป็นยังไง“ลุงพะหลั่งใจดี” เสียงสดใสดังเจื้อยแจ้ว ทำให้คนที่กำลังเดินมาจากหน้าบ้านได้ยินเข้าพอดี”“กำลังคุยอะไรกันอยู่จ๊ะสองแม่ลูก” กันตพงษ์เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงส
รอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน บทที่ 68
“พูดอย่างนี้หมายความว่า เขามาตามหาไอซ์เหรอ ไหน มันอยู่ไหน มันทำลูกพ่อท้องแล้วไม่รับผิดชอบเนี่ย”“คุณพ่อคะ เขาไม่รู้ว่าไอซ์ท้องนะคะ ไม่ใช่ว่าเขาไม่รับผิดชอบ”“เขามาตามง้อไอซ์เหรอลูก” มารดาถามด้วยความอยากรู้“พ่อกับแม่จะโกรธเขาไหมคะ แต่ว่าเขาไม่ได้ผิดอะไรเลย” ไอลดายังไม่กล้าบอกว่าเขาอยู่ที่ไหน แค่หยั่งเชิงหากนิโคไลอยู่ที่นี่จะเกิดอะไรขึ้น“เขาอยู่ที่ไหน มาเมืองไทยแล้วหรือยัง” มารดาถามราวกับจะหาเรื่องเขาเสียอย่างนั้น แบบนี้ใครจะกล้าบอกล่ะ“คงต้องคุยกันหน่อยนะลูก ตามประสาลูกผู้ชาย จะโกรธเหรอก็คงไม่ เพราะถึงอย่างไรก็เป็นพ่อของน้องเมย์ ลูกเสียอีกที่ผิดเพราะไม่ยอมบอกเขา ทำให้น้องเมย์เป็นกำพร้าพ่อมาจนลูก 2 ขวบ” บิดาให้ความเห็น“ก็ตอนนั้นไอซ์คิดว่าเขาจะไม่สนใจไอซ์นี่คะ”“ไอซ์ยังไม่ได้บอกพ่อกับแม่เลยว่าเขาอยู่ที่นี่หรือยัง หรืออยู่อเมริกา” บิดาถามย้ำคำของมารดาอีกครั้
รอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน บทที่ 67
“ก็ ฝึกความอดทนหน่อยสิคะ” พูดจบเธอก็เขย่งปลายเท้าแล้วยื่นหน้าเข้าไปจูบตรงแก้มที่สากไปด้วยเคราหนักๆ หนึ่งที ก่อนจะดันตัวออกแล้วเดินหนีไปเสียดื้อๆ จูบนี้มันทดแทนคำว่ารักได้ แต่สำหรับเขายังไม่เพียงพอว่าแล้วจึงรีบวิ่งตามไปทันที กระทั่งวิ่งทันจึงโอบกอดเธอเอาไว้และพรมจูบตรงเรือนผม จากนั้นจึงเดินทอดน่องไปตามริมหาดเรื่อยๆ งดคุยเรื่องเครียดเพื่อจะได้มีเวลาอยู่กันอย่างมีความสุข ก่อนที่จะกลับกรุงเทพฯ ไปเผชิญกับปัญหา ไม่ใช่แค่กับกันตพงษ์เท่านั้น แต่กับครอบครัวของไอลดาด้วยสามวันสองคืนกับการใช้ชีวิตบนเกาะ โดยที่ฝ่ายกรุงเทพฯ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้นกับคนทั้งสอง ทุกคนเข้าใจว่าไอลดาไปกับแขกก็เท่านั้น แต่มาบัดนี้ วันนี้ทั้งสองเดินทางกลับ ทุกคนจะได้รู้ว่านิโคไลไม่ใช่แขกอีกต่อไปต่อมาเมื่อถึงกรุงเทพฯ ไอลดาขอให้นิโคไลอยู่ที่โรงแรมเสียก่อน เพราะเธอต้องไปบอกความจริงกับบิดาและมารดา เพื่อเปิดทางเสียก่อน หากไปตอนนี้มีหวังปัญหาอาจตามมาได้ แต่นิโคไลหรือจะเชื่อฟัง“แม่จ๋า...” เสียงเด็
รอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน บทที่ 66
“ไปกันใหญ่แล้ว ไม่เกี่ยวกับน้องเมย์ค่ะ”“แล้วเกี่ยวกับอะไรครับ คุณยังไม่เคยเล่าให้ผมฟังเลย ยังไม่สารภาพเรื่องน้องเมย์ด้วย” จบคำของเขาเธอก็หยุดเดิน แล้วก้มลงมองที่มือซึ่งประสานกันเอาไว้แน่น จากนั้นจึงเงยหน้ามองเขาเหมือนกำลังจะเริ่มต้นเล่า“คุณอยากรู้เรื่องอะไรบ้างคะ ถามฉันสิ จะได้เล่าให้ฟังทีละเรื่อง” เรื่องสำคัญที่สุดสำหรับเขาในเวลานี้คือเรื่องลูก“น้องเมย์ เรื่องน้องเมย์”“ที่ผ่านมาคุณก็เดาออกอยู่แล้วนี่คะว่าน้องเมย์เป็น... ลูกใคร”“ผมแค่อยากรู้ว่าทำไม เพราะอะไร ถึงทำให้ผมดูเหมือนผู้ชายที่ไม่มีความรับผิดชอบ”“นิค ฉันขอโทษนะคะ ในวันที่ฉันจากมาก็คิดที่จะหนีไปให้พ้นๆ ไม่อยากเจอคนเห็นแก่ตัวอย่างคุณอีก เลยกลับมาเมืองไทยพยายามที่จะลืมคุณ มันยากมาก ไม่คิดว่าคืนเดียวของเรา มันจะทำให้มีเลือดเนื้อเชื้อไขของคุณอยู่ในชีวิตของฉัน” เขากำลังฟังอย่างตั้งใจ และมีรอยยิ้มบางๆ ผุดขึ้นมาบนใบหน้าเป็นระยะ
รอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน บทที่ 65
และยังคงได้ยินเสียงหัวใจเต้นแรงตุบๆ เธอกดจมูกแตกที่หน้าผากและกลางศีรษะของเขาเบาๆ หลับตาด้วยความอ่อนเพลีย ขณะที่ฝ่ามือลูบไล้โอบกอดเขาเอาไว้ดังเดิม“ผมรักคุณเหลือเกิน” เขาหลับตาและเอ่ยออกมาเหมือนคนเพ้อ ทำให้ไอลดาลืมตาขึ้นมองเพดาน กรอกตาไปมาด้วยความไม่แน่ใจว่าเขารักเธอจริงหรือ ทว่าเธอไม่ได้ตอบรับใดๆ มีเพียงฝ่ามือเรียวที่ลูบไล้ลงบนศีรษะของเขาอย่างอ่อนโยนเท่านั้น ขณะเดียวกันนิโคไลก็รอฟังว่าเธอมีทีท่าหรือคำใดจะเอ่ยออกมาหรือไม่ แต่เธอกลับหลับตาแล้วนิ่ง เขาจึงผงกศีรษะขึ้นมามองหน้า“ผมพูดอะไรผิดไปหรือเปล่า” เขาถามอย่างอ่อนโยนระคนด้วยเสียงหม่นลง“หืม ทำไมถึงถามแบบนี้คะ” เธอลืมตาแล้วถามกลับ“คุณเงียบเหลือเกินที่รัก” ดูท่าทางเขาจะไม่สบายใจสินะ เธอคิดและยิ้มมุมปากเล็กน้อย“ฉันเงียบและคิด อีกอย่างยังเพลียอยู่เลยค่ะ” เธอตอบเสียงหวานเพื่อกลบเกลื่อนความไม่สบายใจบางอย่าง“คุณเพลียแต่ผมมีความสุขมากที่สุดเลย” พูดจบเขาก็เอาปลายจมูกถู
รอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน บทที่ 64
“อืม” เธอครางออกมาอย่างแผ่วเบาพลางหลับตาพริ้ม แอ่นกายเหยียดเกร็งแผ่นหลังขึ้น และเอื้อมมือมากดศีรษะเขาเอาไว้ เสียงหายใจเริ่มหอบกระชั้นหนักหน่วง ทรวงอกขยับไหวตามแรงหายใจ ขณะที่มือแกร่งลูบไล้ทรวงอกแล้วขยับเคลื่อนลงไปตามหน้าท้องแบนราบ ต่ำลงไปจนถึงเนินเนื้ออ่อนนุ่ม ฝ่ามือร้อนทาบทับกลีบกุหลาบนุ่มเอาไว้ ก่อนจะใช้ปลายนิ้วกรีดกรายไปตามร่องรัก และบดเบียดเข้าไปจนถึงเม็ดเกสรน้อยๆ สัมผัสกับน้ำหวานที่ฉ่ำไหลออกมาด้วยว่าเสียวซ่าน“ซี๊ด อืม” เสียงครางดังออกมาเรื่อยๆ พร้อมกับสะโพกกลมกลึงยกขึ้นรับจังหวะคล้ายจะเชื้อเชิญ จากนั้นเขาจึงกดปลายนิ้วสอดแทรกเข้าไปในเรือนกายกระทั่งจมมิดสุดทาง ขดงอหมุนวนเวียนว่ายอยู่ภายใน พร้อมทั้งขยับเข้าออก“อ๊ะ อืม นิคกี้ อ่า” ด้วยความเสียวซ่านเธอจึงกดกลั้นเสียงครางเอาไว้ไม่อยู่ จนต้องกัดริมฝีปากตนเองเอาไว้“ทั้งหอมหวาน ผมจะกินคุณทั้งตัวเลยที่รัก” นิโคไลพร่ำเพ้อราวกับกำลังคุ้มคลั่งเมื่อเจอสิ่งที่ปรารถนา“ฉันจะตายอยู่แล้วนิคกี้” มันเป็นความตายที่สุดยอดที่สุดเลยก็ว่าได้ เธอกำลังทรมาน คุ้มคลั่งพอๆ กั
You may also like
ยัยตัวร้ายกับนายแบดบอย NC18++
Me'JinJIn30.4K viewsบำเรอรัก❤️มาเฟียร้าย (เรย์ของพลอย) NC20++SM
Me'JinJIn23.9K viewsคลั่งรักสุดใจของนายCEO
นครแสงจันทร์74.0K viewsคลั่งรักอันธพาล NC20+
ฅนบนดอย18.4K viewsวันไนต์ ไม่ไร้รัก
ไข่มุกสีชมพู (Pink Pearl)2.7K viewsเฮียไคอย่าร้าย
กชภาภัค80 viewsทรายเทียมเพชร
พิมพ์พิรดา211 viewsหว่ออ้ายหนี่คุณภรรยาสุดที่รัก
องค์หญิงโนเนม124 views
