บทที่ 128

บทที่ 72 มากับอาจารย์เยว่ไม่ผิดหวัง

ซินเหยามองกองหินต่อไปอย่างพิจารณา เธอหลุบตาลงใช้ดวงตาพยากรณ์มองผ่านผิวหินอีกครั้งก่อนหยุดที่ก้อนหนึ่ง ก้อนนั้นผิวด้านนอกเป็นสีเทาอมเขียวหม่น ปกคลุมด้วยคราบหินเก่าและรอยแตกเล็กๆ เนื้อในกลับเป็นหยกเจไดต์เกรดสูง เนื้อใสกึ่งโปร่งแสง ถึงโปร่งแสงมาก เหมือนก้อนน้ำแข็ง นี