Se connecterShare
EP.08 แม่ไม่รักหนู
Dernière mise à jour:
2025-02-19 21:45:52“เอ่อ...เอ่อ...หนู...”
เด็กหญิงหล้ามองผู้ใหญ่ทั้งสามคนที่รอฟังคำตอบจากเธอ แม้ทุกคนจะมีสีหน้าและท่าทางใจดี รวมทั้งขนมฝรั่งรสชาติอร่อยที่สุดในโลกนี้ก็ทำให้เธอเผลอกินไปจนเกือบหมด แต่เธอก็ยังไม่รู้ว่าควรจะพูดอย่างไรดี ได้แต่ชำเลืองมองเจ้าเปี๊ยกที่ได้กินนมวัวจนอิ่มและนอนหลับปุ๋ยอยู่บนตักของพี่ชายคนนั้นด้วยดวงตาหวาดหวั่น ตอนนี้เธออยากพาเจ้าเปี๊ยกกลับบ้านให้เร็วที่สุด เพราะท้องฟ้าด้านนอกเริ่มจะเป็นสีส้มรำไร ป่านนี้ยายคงรอพร้อมกับเตรียมไม้มะยมก้านยาวไว้แล้ว รสชาติของมันนั้นเธอยังจำได้ไม่ลืม และไม่ขอเจอมันอีกจะดีกว่า
“หนู...หนูอยากกลับบ้านแล้วค่ะ ป่านนี้ยายคงรอแล้ว ยายคงจะตีหนูด้วย”
น้ำเสียงเจือแรงสะอื้นทำให้ผู้ใหญ่ทั้งสามคนมองหน้ากันไปมา ปานใจขยับเข้าไปกอดร่างน้อยที่เริ่มจะสั่นสะท้านฮึกฮักเพราะแรงสะอื้นที่ตกค้างอยู่ ลูบหลังลูบไหล่เด็กหญิงตัวน้อยด้วยความสงสาร อะไรหรือใครกันที่ทำให้เด็กหญิงหล้าเดินร้องไห้จนมาหลบอยู่ในซุ้มรั้วไม้หน้าบ้าน บ้านหลังใหญ่สุดในละแวกและไม่ใช่เส้นทางเดินผ่านไปตลาด คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่เด็กหญิงจะเดินมาทางนี้
“หล้า บอกป้าสิคะ ว่าทำไมหนูถึงมาหาป้า” คำถามพร้อมดวงตาที่จ้องประสานหวังให้เด็กตัวน้อยนี้เข้าใจในความปรารถนาดีที่เธอต้องการจะสื่อ
“ป้า...”
“จ้ะ ป้าเป็นเพื่อนของแม่ฟ้า แม่ของหนูยังไงลูก และป้าก็จะพาหล้าไปโรงเรียนด้วย”
ดวงตาใสซื่อคลอไปด้วยหยาดน้ำตาจ้องมองมาอย่างไม่เข้าใจในความหมายทำให้เธอต้องอธิบายเพิ่ม ก็เด็กตัวเท่านี้จะไปเข้าใจอะไรได้และยิ่งไม่ไปเรียนหนังสือก็จะยิ่งแย่ไปใหญ่
“หนูไม่ไปโรงเรียนแล้วค่ะ” คำตอบที่ทุกคนรอคอยมาพร้อมกับแรงสะอื้นฮึกฮักที่ทำให้รู้ว่าเจ้าตัวนั้นรู้สึกเสียใจไม่น้อยที่จะไม่ได้ไปเรียน
“ทำไมล่ะลูก ไปโรงเรียน เรียนหนังสือให้สูงๆ หนูจะได้มีงานดีๆ ทำ และป้าจะขอทุนให้หนูเอง” ปานใจโอบกอดเด็กหญิง และพยายามปลอบประโลมให้ร่างเล็กนี้คลายสะอื้นลงบ้าง
“ใช่ ถ้าที่โรงเรียนเขาไม่ให้ทุน ยายก็จะให้ทุนหนูเอง ขอแค่หล้าตั้งใจเรียนเท่านั้นแหละลูก” ยายพิศกล่าวสนับสนุนด้วยความเมตตาปรานีอีกคน
“ถ้าหนูไปโรงเรียน ยาย...ยายก็จะทะเลาะกับน้าลม หนูไม่อยากให้ยายทะเลาะกับน้าลม หนูไม่อยากมีผัว”
“ตายแล้วลูก! ใครบอกอะไรมาแบบนี้”
ยายพิศร้องเสียงหลงพร้อมกับยกมือทาบอกด้วยความตกใจเมื่อได้ฟังคำพูดใสซื่อไร้จริตของเด็กน้อย แววตาบริสุทธิ์นั้นไม่บ่งบอกเลยสักนิดว่าเข้าใจในสิ่งที่พูดออกมา
“น้าลมบอกว่าแม่ไม่รักหนู แม่ของเจ้าเปี๊ยกยังรักเจ้าเปี๊ยก แต่แม่ของหนูไม่รักหนูเลย แม่...เอาหนูมาทิ้ง”
แรงสะอื้นตามอารมณ์เคว้งคว้างทำให้เด็กหญิงพยายามจะคว้าเอาลูกสุนัขตัวน้อยมาโอบกอดเพื่อบรรเทาความอ้างว้างในหัวใจ แต่เมื่อคว้าไว้ไม่ได้ใบหน้าเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตาจึงได้แต่หันมองผู้ใหญ่ทั้งสามคนไปมาอย่างน่าเวทนา
“โธ่! หล้า รักสิลูก ไม่มีแม่คนไหนหรอกนะที่ไม่รักลูก เนี่ย คุณยายก็รักป้า ยายเล็กของหล้าก็รักแม่ของหล้ามากด้วย” ปานใจสุดทน คว้าตัวเด็กหญิงเข้ามาโอบกอดอีกครั้ง น้ำตาของเด็กหญิงไหลรินแต่น้ำตาของเธอไหลกลับคืนสู่ภายใน ความเข้มแข็งและน้ำเสียงอ่อนโยนเท่านั้นที่จะช่วยให้เด็กน้อยคลายความอ้างว้างลงได้
“งั้นยายก็คงจะรักแม่คนเดียวแต่ไม่รักหนู ยาย...ยายไม่เคยกอดหนูเลย” เด็กน้อยมองฝ่ามือของปานใจที่ลูบเนื้อลูบตัวผอมเกร็งของตัวเองอยู่ด้วยสายตาเศร้าสร้อย
“โธ่ลูก! ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไร ยายเขาคงเหนื่อยน่ะลูก ยายเขาต้องทำงานหนักเพื่อให้หล้ามีข้าวกิน หล้าต้องไม่โกรธยายนะลูก อะไรที่หล้าช่วยยายได้หล้าต้องทำนะ ยายเขาก็รักหล้า ไม่อย่างงั้นคงไม่เอาหล้ามาอยู่ด้วยหรอก จริงไหมลูก”
ปานใจรู้สึกเหมือนหัวใจตนเองกำลังสั่นสะท้านไปด้วยแรงสะอื้นอีกคน เธอจับศีรษะน้อยนั้นเข้ามากอดไว้แนบอก สิ่งใดก็ตามที่เด็กน้อยคนนี้พบเจอมา เธอจะพยายามแก้ไขมันให้ดีที่สุด เธอจะพยายามทำให้เด็กหญิงมัตติกาเติบโตขึ้นเป็นคนดีให้ได้ จะไม่ยอมให้ความเกลียดชังใดๆ มาทำให้ผ้าขาวผืนนี้ต้องมัวหมอง หากเป็นไปได้เธอก็อยากจะรับอุปการะเด็กคนนี้เสียเอง แต่ติดตรงที่หล้าไม่ใช่เด็กกำพร้า และยังคงมียายมีน้าอีกหลายคนด้วยกัน และเด็กก็น่าจะได้รับความรักความเมตตาจากคนที่มีสายเลือดเดียวกันมากกว่า แต่จะทำอย่างไรคนเหล่านั้นถึงจะปล่อยวางเรื่องราวที่ผ่านไปแล้ว และหันมาให้ความรักความอบอุ่นแก่เด็กน้อยคนนี้ เมื่อไรกัน
.
.
ปณิธานประคองหญิงสูงวัยออกมายืนส่งเด็กหญิงหล้าที่หน้าบ้าน เด็กหญิงตัวน้อยที่โอบอุ้มลูกสุนัขอย่างแสนรักกำลังเดินมุ่งหน้าไปยังทิศทางของบ้านยายเล็ก โดยมีปานใจกับหลานชายเดินตามไปส่งด้วย
“แกหน้าตาน่ารักดีนะครับแม่ โตขึ้นคงจะสวยเหมือนฟ้ารุ่ง” คนพูดมองตามหลังด้วยแววตาปรานี นึกสงสารในชะตากรรมของเด็กหญิงไม่น้อยไปกว่าแม่และน้องสาว
Related chapter
ระบำดอกดิน EP.09 ฝังจิตฝังใจ
“อืม...สวยเหมือนแม่ แต่อย่าให้อาภัพเหมือนแม่เลยนะ แม่น่ะสังเวชใจเหลือเกิน ถ้าเป็นไปได้อยากจะขอยายเล็กเอามาอยู่ซะด้วยกันที่นี่เลย ไม่รู้ว่าแกจะยอมหรือเปล่า เฮ้อ!” “ก็ลองดูสิครับแม่ ไม่ลองก็ไม่รู้ ถ้าแกไม่ได้รักหนูหล้าแกก็น่าจะให้เราเอามาเลี้ยงได้ แต่ถ้าแกไม่ยอม จะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม อย่างน้อยเราก็ยังได้รู้ว่าแกยังต้องการเด็กคนนี้อยู่” ปณิธานเสนอความคิด เพราะแม่ของเขาเอาแต่ถอนหายใจเสียงดังอย่างอึดอัดหัวใจเต็มแก่ “แกไม่ให้หรอกแม่รู้ แกรักฟ้ารุ่งที่สุด ถึงจะบอกว่าไม่รักหลาน ไม่ต้องการหลาน แต่ลูกของลูกสาวที่แกรักที่สุด แกคงไม่มีวันส่งไปให้ใครหรอก ไม่อย่างงั้นแกคงไม่รับเอามาเลี้ยงตั้งแต่แรก” “งั้นสรุปว่าแกก็รักหนูหล้าอยู่เหมือนกันหรือครับ” “ก็คงอย่างงั้น คนอะไรไม่รู้หัวโบราณ ฝังจิตฝังใจ เฮ้อ...” “หึๆ ใครจะทันสมัยเท่าแม่ของผมล่ะครับ ลูกสะใภ้เป็นฝรั่งยังโอเคเลย” “นั่นน่ะยอมเพราะตารบหรอก” ปณิธานโอบกอดมารดาด้วยความรัก แม่ของเขามีจิตใจที่โอบอ้อมอารีต่อผู้อื่นเสมอ แม้ในระยะแรกที่เขาบอกว่าจะแต่งงานกับแคทเทอรีนแม่จะไม่เห็นด้วย แต
Dernière mise à jour : 2025-02-19ระบำดอกดิน EP.10 พี่ชายใจดี
เด็กหญิงหล้ามองพี่ชายใจดีที่ชื่อนักรบตาแป๋ว รอยยิ้มแจ่มใสไร้เดียงสาผุดขึ้นบนใบหน้า ส่งผลให้ปานใจและเด็กชายนักรบหันไปยิ้มให้กันและกันด้วยความสุข แต่ความสุขสำหรับเด็กหญิงหล้านั้นมันแสนสั้นนัก เพราะทันทีที่ถึงบ้าน ลมรำเพยที่ยืนจังก้ารออยู่หน้าบ้านพร้อมก้านมะยมที่รูดใบออกจนหมดซึ่งรวบไว้เต็มกำมือทำให้เด็กหญิงหล้าสั่นสะท้านจนก้าวขาเดินต่อไปไม่ออก แต่เพราะมีปานใจหนุนหลัง เด็กหญิงตัวน้อยจึงต้องเดินต่ออย่างกล้าๆ กลัวๆ เพราะแค่ถึงชานบ้านเสียงอันน่าสะพรึงกลัวก็ดังแผดขึ้นลั่น “อีหล้า! อีดอกดิน! มึงไปไหนมากลับมาซะป่านนี้ อีเวร! กูเกือบต้องไปแจ้งความแล้วไหมมึง อีนี่! เดี๋ยวแม่ตบซะ!” ลมรำเพยเงื้อมือเตรียมจะฟาดแต่เสียงร้องทักก็ทำให้ต้องลดมือลงอย่างขัดใจ “เอ้าๆ ลม พูดจากับหลานให้มันดีๆ หน่อย ทำไมพูดจาแบบนี้ล่ะ” ลมรำเพยเพิ่งหันมาเห็นว่าคนที่มากับหล้าคือคุณครูปานใจ สาวโรงงานวัย 23 ปี อย่างเธอจึงแบะปาก พร้อมกับพนมมือไหว้ด้วยความไม่เต็มใจ ซึ่งปานใจก็รับไหว้ ไม่ได้ถือสากิริยาที่ลมรำเพยทำ ผู้เป็นครูมองตรงไปยังหล้าที่เข้าไปซุกตัวชิดข้างฝา เนื้อตัวสั่นเทาด้วยความหวาดกลัวเต็มที่ ซ
Dernière mise à jour : 2025-02-19ระบำดอกดิน EP.11 สำออย
หลานสาวที่นั่งชิดข้างฝาและปล่อยน้ำตาพรั่งพรูไม่ขาดสายทำให้ลมรำเพยยิ่งเดือด อารมณ์ค้างคากับคำสั่งห้ามของปานใจ จนกลายเป็นน้ำมันราดรดลงบนกองไฟของเธอ และยิ่งเห็นหล้าร้องไห้ตัวสั่นด้วยความหวาดกลัวก็ยิ่งตอกย้ำว่าคนบ้านโน้นคงจะมองเธอเป็นนางแม่มดที่วันๆ เอาแต่ทารุณกรรมหลานสาว โดยเฉพาะคำคาดโทษนั้นมันหมายความว่านับจากนี้ไปเธอจะแตะต้องตัวมันอีกไม่ได้ “แหม... อีนี่! มีคนถือหางเข้าหน่อยทำเป็นสำออย พูดนิดพูดหน่อยน้ำตาร่วงเผาะๆ แล้วนั่นอะไรน่ะ เอามาดูซิ! อีพวกบ้านคนรวยหัวหมอให้อะไรมาล่ะ เอามาดูซิ! ปล่อยสิ! อีนี่ เดี๋ยวกูตบตาย” ลมรำเพยเงื้อมือ แต่เมื่อนึกถึงคำขู่และท่าทางเอาจริงของคุณครูปานใจ ไอ้ที่คิดจะตบตีเหมือนเคยจึงต้องเปลี่ยนมาเป็นกระชากถุงกระดาษในมือเด็กหญิงแทน “น้าลม อย่าเอาของหล้าไป พี่นักรบให้หล้า” เด็กหญิงตัวน้อยอ้อนวอนเสียงสั่น “แหม...อีดอกดิ
Dernière mise à jour : 2025-02-20ระบำดอกดิน EP.12 แค้นแม่ลงที่ลูก
“อ้าว! แล้วปานไปบอกแบบนั้น ไม่กลัวนังลมมันไปเอาเรื่องเรอะ” “โธ่! แม่จ๊ะ ทีฟ้ารุ่งเรียกว่าหนูฟ้า ทำไมลมรำเพยแม่ถึงเรียกเขาว่านังลมล่ะจ๊ะ” ปานใจหัวเราะคิกคักไปกับคำเรียกขานที่มารดาใช้เรียกลมรำเพย ส่วนปณิธานที่นั่งอยู่ฝั่งตรงกันข้ามได้แต่ยิ้ม “ก็มันควรเรียกแบบนั้นไหมล่ะ แม่นะไม่เคยพบเคยเห็นใครจะรักแรงเกลียดแรงเหมือนนังลมรำเพยมัน นี่คงคิดว่าแก้แค้นแม่เด็กมันไม่ได้ก็เลยมาลงกับเด็กละมั้ง สงสารก็แต่หนูหล้าที่ต้องมาคอยรองรับอารมณ์นังน้าบ้า” นางพิศค้อนใส่เหมือนว่าลมรำเพยมาอยู่ ณ ที่นี้ด้วย “หึๆ แม่นี่ก็ แต่ลมเขาคงไม่กล้าทำอะไรแล้วละค่ะ เพราะถ้าปานรู้ว่าเขาทำอะไรหล้าอีก ปานจะไปแจ้งความจริงๆ ด้วย ปานไม่กลัวเสียชื่อเสียง แล้วก็ไม่กลัวด้วยว่าลมเขาจะมาไม้ไหน เพราะดูป้าเล็กก็อ่อนลงนะคะ เห็นแกนั่งฟังเฉย ไม่พูดอะไรเลยสักคำเลยค่ะ” “ก็แม่บอกแล้วว่ายายเล็กน่ะ
Dernière mise à jour : 2025-02-20ระบำดอกดิน EP.13 เชื่อในสายเลือดอีกครั้ง
ร่างเล็กที่คู้กายอยู่ภายในมุ้งเก่าคร่ำคร่า สร้างความสะทดสะท้อนจิตใจให้แก่ผู้ที่กำลังแอบมองจากระเบียงห้องครัว ดวงตาฝ้าฟางตามวันเวลาและการกรำงานหนักตลอดหลายปีที่ผ่านมาจ้องมองสิ่งของในมือตัวเอง ก่อนที่หญิงชราผู้เป็นเจ้าดวงตาของจะถอนหายใจเบาๆ ออกมา ยิ่งเข้าไปใกล้ก็ยิ่งเห็นภาพน่ารันทดของร่างเล็กนั้นได้ชัดเจนมากขึ้น กายเล็กที่สั่นสะท้านฮึกฮักแต่ไม่มีเสียงใดลอดผ่านออกมาเลย เพราะความหวาดกลัวและหวาดผวาว่าเสียงคร่ำครวญร้องไห้นั้นอาจนำมาซึ่งโทษที่เด็กเล็กตัวเท่านี้ไม่ควรจะได้รับ ร่างเล็กที่นอนอยู่ภายในมุ้งจึงได้แต่เก็บกลั้นก้อนสะอื้นและร้องไห้อยู่ในความเงียบเท่านั้น “หล้า หล้าเอ๊ย หล้า หลับหรือยัง” “ยะ...ยังจ้ะยาย หล้ายังไม่หลับ” เสียงขานตอบกลั้นสะอื้นยิ่งทำให้ยายเล็กรู้สึกผิดมากยิ่งขึ้น แต่แกก็คงทำได้ดีที่สุด
Dernière mise à jour : 2025-02-21ระบำดอกดิน EP.14 ความสุข ความทุกข์ ห่างกันแค่ความคิด
ภาพเด็กหญิงตัวเล็กๆ กระเตงกระจาดขนมไทยโบราณไม่ว่าจะเป็นข้าวต้มมัด ถั่วแปบ กล้วยบวชชี บัวลอย หรือบางวันอาจจะเป็นขนมต้มขาวต้มแดงมาขาย ดูเหมือนจะชินสายตาชาวบ้านร้านตลาดในย่านนี้อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน และต่างรู้กันดีว่าบ้านหลังสุดท้ายที่เด็กหญิงตัวน้อยจะไปเยือนคงจะไม่พ้นบ้านของเศรษฐีนีประจำซอย ‘บ้านคุณยายพิศ’ เพราะไม่ว่าขนมจะเหลือมากเหลือน้อย นางก็จะรับซื้อไว้ทั้งหมด จวบจนหกปีผ่านไป มัตติกาหรือเด็กหญิงหล้าหลานยายเล็กที่ทุกคนรู้จัก เด็กน้อยที่มักจะยิ้มอายๆ เวลามาขายขนมและบวกเงินทอนเงินไม่ถูกสักครั้งจนต้องอาศัยคนซื้อช่วยคิดให้ ก็เติบโตขึ้นเป็นเด็กหญิงหน้าตาสะสวยที่กำลังจะก้าวเข้าสู่วัยสาวแรกรุ่น กิริยาเหนียมอายอย่างเคยก็กลับแปรเปลี่ยนเป็นกล้าแกร่ง ไอ้ที่คิดเงินทอนเงินไม่ถูกก็กลายเป็นคล่องปรื๋อ พร้อมที่จะเผชิญโลกในเขตย่านร้านตลาด ที่หากไม่เก่งพอตัวก็คงจะอยู่ได้ยาก “ว่าไงล่ะหล้า ป้าเหมาหมดนี่ยี่สิบได้หรือเปล่า”
Dernière mise à jour : 2025-02-21ระบำดอกดิน EP.15 หน้าตากลายเป็นสิ่งอันตราย
ดังนั้นสิ่งที่เธอเผชิญอยู่ก็ไม่ได้เลวร้ายมากนัก เพราะยังมีคนที่รักและปรารถนาดีอยู่หลายคนด้วยกัน ทั้งคุณยายพิศ คุณป้าปานใจที่คอยอบรมสั่งสอนให้เธอรักเรียนและกตัญญูต่อผู้มีพระคุณ คุณพ่อปณิธานที่ส่งเสียให้เธอได้เรียนหนังสือ และยายเล็กที่แม้ไม่เคยบอกว่ารักแต่เธอก็รู้ว่าทุกสิ่งที่ยายทำยายสอนคือความปรารถนาดี ดังนั้นทุกสิ่งที่ช่วยผ่อนเบางานของยายไม่ว่าจะเป็นงานบ้าน ช่วยทำของขาย หรือแม้ต้องมากระเตงตะกร้าขายขนมช่วงเย็นหลังโรงเรียนเลิกทุกวัน เธอก็ไม่ได้มองว่าเป็นเรื่องลำบากอะไร ขอเพียงช่วยแบ่งเบาภาระความเหนื่อยล้าของยายได้บ้างเธอก็มีความสุขแล้ว จะมีบ้างที่ต้องหลบเลี่ยงไม่ให้เจอหน้าบรรดาน้าสาวน้าชาย น้าชายทั้ง 2 คนนั้นไม่ค่อยได้เจอกันอยู่แล้วเพราะที่สิงสถิตคือบ่อน ส่วนน้าสาวแม้ไม่ได้ทุบตีอย่างเคย แต่คำด่าทอกระทบกระทั่งก็ยังคงมีให้ได้ยิน เธอจึงหลีกเลี่ยงที่จะพบให้มากที่สุด และหากเธอไม่เข้าข้างตัวเองมากไปนัก หลายปีที่ผ่านมานี้เธอก็รู้สึกได้ว่ามันเริ่มน้อยลง ‘น้าลมเขาไม่ได้เกลียดหล้าหรอกนะลูก ถ้าหล้าโตขึ้นจะเข้าใจเอง’
Dernière mise à jour : 2025-02-22ระบำดอกดิน EP.16 มัตติกา บราวน์
เสียงร้องถูกกลืนหายไปในลำคอเมื่อมือหยาบหนาที่ไม่รู้ว่ามาจากทางไหนตะปบลงบนริมฝีปากที่กำลังร้องประท้วงด้วยความตกใจ เด็กสาวตาลุกโพลงท่ามกลางแสงสลัวที่เริ่มจะหดหายไปทุกที ตะกร้าในมือถูกทิ้งลงเพื่อใช้สองมือดิ้นรนผลักไสคนที่เธอก็ไม่รู้ว่าใคร รู้แต่ว่าร่างผอมเกร็งที่เต็มไปด้วยกลิ่นเหล้าคละคลุ้งนี้กำลังคิดจะทำบางสิ่งบางอย่างที่เธอพยายามหลีกหนีจากผู้ชายที่ฉวยโอกาสล่วงละเมิดกับเธอตั้งแต่เริ่มจำความได้จนถึงเดี๋ยวนี้ แต่ในเวลานี้คงต้องพึ่งปาฏิหาริย์เพราะสัญชาตญาณที่ร่ำร้องอยู่ในใจมันบอกว่าครั้งนี้มันร้ายแรงกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา ร่างอวบอิ่มเกินเด็กอายุ 12 ปี ถูกลากไปที่บ้านร้างด้านข้างที่รกเรื้อไปด้วยต้นไม้ขึ้นสูงปกคลุม บ้านร้างที่เธอมักคิดไปเองว่าคงเป็น ‘บ้านผีสิง’ ประจำซอยแห่งนี้ แต่ในเวลานี้เธอรู้แล้วว่าผีไม่ได้น่ากลัวเฉกเช่นคน เพราะคนที่มีเลือดเนื้อกำลังตั้งใจจะทำร้ายเธอให้ตายทั้งเป็น และหากโชคร้ายอาจได้ตายจริงก็วันนี้ “หึๆ อ
Dernière mise à jour : 2025-02-22
Latest chapter
ระบำดอกดิน EP.91 ยังไม่อิ่ม
กลิการ้องครวญครางอย่างลืมอายเมื่อเธอถูกจับให้นอนตะแคงข้าง ท่อนขาข้างหนึ่งถูกยกขึ้นสูงพร้อมกับความแกร่งที่แทรกลงมา ทั้งหนักแน่นและรุนแรงอย่างที่ไม่เคยได้รับจากใครมาก่อน ไม่ว่าเธอจะร้องครวญครางแค่ไหนเขาก็ไม่หยุด เขายังคงทำต่อราวกับว่าสื่อได้ถึงหัวใจว่าเธอต้องการอีกและก็ต้องการอีกมากยิ่งขึ้น “ดีเหลือเกินค่ะ คุณขา...” “ดีไหมครับคุณนางเอก” “ดีค่ะ ดีที่สุด อืม...” “ชอบไหมครับ” “ชอบค่ะ ดวงชอบ อืม...ดวงชอบ...” แรงกอดรัดอย่างรุนแรงเป็นครั้งที่เท่าไรแล้วเขาก็จำไม่ได้ แต่เธอก็ยังสามารถทำได้อีกอย่างไม่มีทีท่าว่าจะถอย และเขาเองก็จะไม่ยอมถอยเช่นกัน “พอก่อนค่ะพอก่อน...” เสียงร้องว่าพอก่อน แต่เมื่อเขาล้มตัวลงนอนและจับเธอพลิกขึ้นด้านบน กลิกาก็ไม่รอช้าที่จะประจำตำแหน่งซึ่ง มันไม่ได้พอตามปากเธอว่าเลยสักนิด สะโพกผายที่กดกระหน่ำลงมาบนแก่นกายที่ยังคงร้อนแรง เธอทั้งบดเบียดและคลึงเคล้นราวกับคนที่เก็บกดมานานแสนนานและไม่มีทีท่าว่าจะอิ่มจะพอตามพูด มีแต่จะยิ่งมากขึ้นและเพิ่มขึ้นอย่างหยุดไม่อยู่ “คุณขา...กรี๊ดดดด...”
ระบำดอกดิน EP.90 ต้องการภรรยา
แขนสองข้างของเธอถูกล็อกไว้กับที่นอนหนานุ่มติดสปริง ในขณะที่ต้นขาเปล่าเปลือยที่เปิดเผยทุกสิ่งทุกอย่างถูกบางสิ่งแทรกกลางอย่างถือวิสาสะ ก่อนที่ริมฝีปากจาบจ้วงร้อนแรงแทรกซึมไปด้วยกลิ่นบุหรี่และแอลกอฮอล์บางเบาจะฉกวาบลงมาอย่างตะกรุมตะกราม กลิกาชะงักเมื่อความรุนแรงและความกักขฬะที่ผู้ชายแปลกหน้ากำลังทำกับเธอมันคือความต้องการอย่างสุดกู่ในเวลานี้ อารมณ์ที่ต้องทนสะกดเก็บเพราะเล้าโลมศิรชัชไม่สำเร็จ เมื่อมาเจอน้ำบ่อหน้าที่เธอแค่มองตาเขาเธอก็รู้ว่ามันคงจะร้อนแรงและอร่อยลิ้นอย่างสุด ยิ่งคิดว่าเขา ‘แปลกหน้า’ ‘ไม่รู้จัก’ อารมณ์แห่งความต้องการและกำลังได้สิ่งแปลกใหม่มาเติมเต็มยิ่งยากที่จะระงับไว้ได้อีก ริมฝีปากร้อนแรงบดขยี้กันและกันอย่างเอาเป็นเอาตาย แม้ว่าหมอกจะชะงักไปชั่วครู่กับการตอบโต้ของกลิกา เธอไม่เพียงไม่ดิ้นรนผลักไสอย่างที่ควรจะเป็น แต่เธอกลับเป็นฝ่ายรุกเร้าและสร้างความร้อนแรงให้เขาอย่างถึงใจไม่แพ้กัน ฝ่ามือหยาบใหญ่จึงทำหน้าที่อย่างธรรมชาติจัดสรรในทันที อกอวบอิ่มถูกคลึงเคล้นด้วยความหนักหน่วง ความรุนแรงคงเป็นสิ่งที่เธอต้องการในเวลานี้ ยิ่งแรงเขายิ่งได้ยินเสียงครวญครา
ระบำดอกดิน EP.89 ใครกันแน่ที่แย่งผัว
“กรี๊ด...อีติ๊ก้า! กล้าดียังไงมาเรียกกูแบบนี้ อีบ้า! กรี๊ด...” “ภีมค่ะ พี่แชมป์ ติ๊ก้าขอเวลานอกนิดนึงนะคะ” มัตติกายิ้มเพียงนิดเมื่อเห็นภีมพยักหน้างุนงงและเห็นแววตาเปี่ยมไปด้วยความรักจากศิรชัชส่งตรงมาให้ เพราะรู้ว่านั่นคือกำลังใจในสิ่งที่เธอจะทำ “ใครกันแน่ที่หาผัวไม่ได้ ใครกันแน่ที่แย่งผัวคนอื่น แล้วอีบ้า อีหน้าด้านที่มันกล้ามอมยาผู้ชายนี่มันชื่อว่าอะไรนะ อ้อ...ชื่อว่า กลิกา อีกาเอ๋ย อีดวง...เดี๋ยวจะสงเคราะห์โทร. บอกนักข่าวให้รีบมาทำข่าวอีผีเปรตขอส่วนบุญนะคะ เผื่อจะมีใครใจดีแจกยาแก้คันเฉพาะที่ให้น่ะค่ะ เอาสักโหลละกันนะ เผื่อเอาไว้ใช้วันหน้าด้วย เวลาคันมาแล้วหาอะไรเกาไม่ได้จะได้ใช้ยาประทังไปก่อน ดีไหมคะ” บทละครเรื่องใหม่ที่เธอเพิ่งอ่านไปเพียงไม่กี่ตอนถูกนำมาใช้ได้อย่างถูกเวล่ำเวลา มัตติกายิ้มที่มุมปากอย่างเป็นต่อ ถ้าเธอรู้ว่าจะมีเรื่องราวแบบนี้เกิดขึ้น สาบานได้ว่าเธอจะทำการบ้านจะอ่านต่อจนจบ เพื่อจะได้ใช้แง่มุมของบทประพันธ์มารับมือกับผู้หญิงอย่างกลิกาให้ถึงพริกถึงขิงไม่แพ้กัน “กรี๊ด...อีบ้า! อีติ๊ก้า! กรี๊ด...” ภีมและม
ระบำดอกดิน EP.88 ฤทธิ์ยา
ฝ่ามือที่ลูบไล้อยู่บนร่างกายของเขามันไม่ต่างจากเหล็กร้อนๆ ที่กำลังนาบแนบลงบนเนื้อ เพราะทุกที่ที่เธอสัมผัส ทุกที่ที่เธอพยายามปลุกเร้า มันกำลังสร้างความเจ็บปวดให้เขาอย่างสุดที่จะทานทนได้ ฝ่ามือหนาพยายามอย่างยากยิ่งที่จะผลักไสเธอให้พ้นไปจากร่าง แต่ก็ดูเหมือนว่ายิ่งผลักไสหรือออกแรงให้มากเพียงใดก็ดูราวว่าเรี่ยวแรงนั้นกลับจะดึงดันตวัดเธอเข้าหามากยิ่งขึ้น เขาอยากไปให้พ้นจากที่นี่แต่ก็ทำไม่ได้เพราะไม่รู้ว่ากลิกาจะเตลิดไปถึงไหนหากไม่ได้ในสิ่งที่เธอต้องการ สิ่งที่เขาทำได้คือควรเก็บไม้เก็บมือตัวเองให้พ้นไปจากเรือนร่างนี้ และซุกร่างลงแนบกับพื้นเพื่อป้องกันการสัมผัสแตะต้อง แต่กลิกาไม่เพียงไม่ให้ความร่วมมือ เธอกลับยิ่งพยายามปลุกเร้าเขา “แชมป์ขา...ดวงรักแชมป์นะคะ...แชมป์...ดวงอยากเป็นของแชมป์...อยากให้แชมป์กอด...อยากให้แชมป์จูบ...อยากให้แชมป์...รัก! รักดวงแรงๆ แรงเท่าที่แชมป์ต้องการ นะคะ...ได้โปรด...ได้โปรดรักดวงนะคะแชมป์ขา..” กลิกานาบเรือนร่างเปล่าเปลือยที่เนื้อตัวพร่างพราวไปด้วยหยาดน้ำลงกับแผ่นหลังของเขา ใช้ทรวงอวบอิ่มถูไถไปมาบนแผ่นหลังเพื่อกระตุ้นอารมณ์ แม้จะมีเสื้อผ้าขวางกั้น
ระบำดอกดิน EP.87 มาให้เห็นกับตา
กลิกากรีดร้องและพยายามดิ้นรนให้หลุดออกจากรัศมีของสายน้ำเย็นเฉียบที่ศิรชัชจับเธอนั่งลง ก่อนจะเปิดฝักบัวแรงสุดพร้อมกับฉีดใส่เธอไม่ยั้ง “ดวงอดทนหน่อยนะ มันจะดีขึ้น เราต้องผ่านมันไปให้ได้ เราต้องอดทน” ศิรชัชข่มความตึงเครียดที่มีผลต่อสติยับยั้งชั่งใจของเขาให้ลดน้อยลงทุกที แต่เขาก็ต้องทำ เพราะเขาไม่อยากได้ชื่อว่า ‘กินเพื่อน’ เขาไม่ต้องการให้ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับกลิกาเปลี่ยนเป็นอย่างอื่น แม้จะต้องเห็นเธอทุรนทุรายอยู่ท่ามกลางสายน้ำที่เขาฉีดเข้าใส่ก็ตาม ก่อนจะเลี่ยงมาที่ตู้เย็นและเปิดขวดน้ำที่มีอยู่สองขวดกรอกลงคอจนหมด เพราะเขาต้องเร่งให้ปวดปัสสาวะเพื่อเอาสารกระตุ้นพวกนั้นออกมาให้หมด ไม่เช่นนั้นจะเป็นเขาเสียเองที่ทนไม่ได้ แต่ก็ดูว่าสิ่งที่ทำไปมันจะไร้ประโยชน์ ความต้องการที่ถูกจุดขึ้นอย่างเต็มที่ไม่มีทีท่าว่าจะหมดลงไปเลย เพราะเรือนร่างเปล่าเปลือยของกลิกาพร้อมดวงตาท้าทายและฝ่ามือที่ลูบไล้ไปทั้งร่าง มันกำลังกระตุ้นความต้องการของเขาจนแทบจะลุกเป็นไฟอยู่แล้ว.. ห้องพักรายวันยี่สิบสี่ชั่วโมงที่ตั้งอยู่ริมทางเพื่อรอคอยลูกค้าขาจร ขาประจำ หรือลูกค้าท
ระบำดอกดิน EP.86 ไฟหึง
“แชมป์! ดวง! ทำอะไรกัน นี่มันไม่ใช่สถานที่...” เสียงผู้กำกับแจ๊คร้องลั่นเมื่อเห็นว่านักข่าวกำลังพุ่งเป้ามาทางนี้ แต่เมื่อเห็นกิริยาที่ศิรชัชโอบประคองกลิกา คำพูดต่อว่าจึงต้องหยุดไป “พี่แจ๊ค! มาช่วยผมเร็ว ดวงเขาเมาน่ะครับ” “อ้าว! พี่ก็นึกว่า...แต่เมาอะไรล่ะเนี่ย เห็นดื่มไปแก้วเดียวเท่านั้น” แจ๊คขมวดคิ้วครุ่นคิดเพราะอาการของกลิกาไม่น่าจะใช่คนที่เพิ่งรับเอาแอลกอฮอล์เข้าไปเพียงน้อยนิด รวมทั้งรอยยิ้มเล็กๆ ที่ผุดวาบคลุกเคล้าอยู่กับแผงอกของศิรชัชก็ทำให้เขายิ่งรู้สึกว่าการเมาครั้งนี้คงไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน “มานี่แชมป์ พี่พาไปเองดีกว่า แชมป์อยู่ที่นี่แหละ” เขาคงต้องตัดไฟเสียแต่ต้นลม ดีกว่าปล่อยให้มันลุกลามและโหมกระหน่ำมอดไหม้ตามใจคนที่ปรารถนา และแม้เขาอาจจะคิดผิด แต่ก็คงดีกว่าที่คิดถูกแล้วยังปล่อยให้ไฟลุกโชนอย่างไม่คิดจะเข้าไปช่วยดับ ทั้งที่สามารถทำได้ “ผมพาไปเองดีกว่าครับ พี่แจ๊คอยู่ที่นี่ตอบคำถามนักข่าวให้ผมดีกว่า ให้ดวงเขานอนพักสักครู่ก็คงจะดีขึ้น” ศิรชัชตวัดร่างอวบอิ่มของกลิกาขึ้นแนบอก ก่อนจะพาเดินลงบันไดไปยังห้องพักรับรองด้านหลังโด
ระบำดอกดิน EP.85 พิษรักแรงหึง
“อย่างนั้นข่าวที่ว่าคุณแชมป์กำลังซุ่มปลูกต้นรักกับน้องสาวพระเอกนี่เป็นความจริงหรือเปล่าคะ” คำถามทะลุกลางปล้องไม่ไว้หน้านางเอกสาวที่พยายามสร้างกระแสเมื่อครู่สร้างรอยยิ้มกรุ้มกริ่มบนใบหน้าพระเอกของเรื่อง รอยยิ้มปรากฏราวกับว่านี่คือสิ่งที่รอคอย แต่ก่อนที่เขาจะตอบ “แหม ถามแบบนี้ไม่เกรงใจคุณภีมเลยนะคะ ดวงว่าคำถามนี้ไว้รอถามคุณภีมเขาดีกว่า คู่ขวัญคู่ใหม่ด้วยละ งั้นดวงกับแชมป์ขอตัวไปพบพี่จ๋าก่อนนะคะ เดี๋ยวมาสนุกกันใหม่ ตามสบายเลยนะคะทุกคน” ศิรชัชถูกกลิกาลากไปอย่างไม่เต็มใจ แต่ก็เลี่ยงไม่ได้ ดวงตาคมเข้มยังคงจับจ้องที่ใบหน้าจิ้มลิ้มของนักข่าวสาวร่างกะทัดรัด และสัญญาณมือที่เธอทำท่าว่าจะโทร. หาก็ทำให้เขาอมยิ้มพร้อมพยักหน้าว่าเข้าใจ บรรยากาศงานปิดกล้องละครพร้อมทั้งเลี้ยงขอบคุณนักข่าวสายบันเทิงที่ช่วยทำข่าวและโพรโมตละครเรื่องใหม่เป็นไปด้วยความสนุกสนาน ผู้จัด ผู้กำกับ ทีมงาน ดารานักแสดง และนักข่าวหลายสำนักต่างกินเต้นดื่มกันเต็มที่ ปาร์ตี้สนุกอันสุดเหวี่ยงคงมีเพียงเขาคนเดียวที่อารมณ์เสียอย่างสุดๆ ทั้งจากเรื่องที่กลิกาให้สัมภาษณ์ และจากภาพที่เห็นอยู่ด
ระบำดอกดิน EP.84 พระเอกนางเอกคู่ขวัญ
“ติ๊ก้านี่เขาดังจริงๆ นะครับ พี่จ๋านี่ตาถึงมากเลยนะครับที่ดันน้องดังจนได้” “ดันบ้าอะไรล่ะแจ๊ค นี่ถ้าไม่เกรงใจนังจุ้งตั้งแต่แรก พี่ก็ไม่กล้ารับหรอก เด็กใหม่ไม่ค่อยอยากเสี่ยง แรกๆ ก็เหลวไม่ใช่เหรอ พี่ว่าแจ๊คนั่นแหละเก่งที่เคี่ยวเด็กมันได้ถึงขนาดนี้” จ๋า สาวใหญ่ผู้จัดละครชื่อดังพูดกับผู้กำกับแจ๊ค ขณะมองดูมัตติกาที่อยู่ในวงล้อมของนักข่าวสายบันเทิง และท่าทางตอบคำถามได้น่ารักน่าเอ็นดูนั้นก็ทำให้อดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างปลาบปลื้มออกมา “ผมไม่ได้ทำอะไรเลยครับพี่ ตั้งแต่วันที่เกิดปัญหาเรื่องข่าวที่พี่ให้ผมพักกอง กลับมาอีกทีน้องติ๊ก้าก็เปลี่ยนเป็นคนละคนเลยครับ จากนางสาวร้อยเทค กลายเป็นว่าแทบจะไม่ต้องเทคเลยนะครับ ดวงเสียอีกที่เทคบ่อยจนน่าแปลกใจ สงสัยได้กำลังใจดี” “กำลังใจ อ้อ นายภีมน่ะเหรอ” “ครับ เอ...แล้วทำไมป่านนี้ถึงยังไม่มา อ้าวโน่น! มาพอดีเลย” ภีมที่หอบกระเช้าดอกมะลิแสนจะน่ารักมามอบให้มัตติกายิ่งทำให้นักข่าวสนใจมากยิ่งขึ้น และเมื่อทั้งคู่ยืนอยู่ด้วยกันก็ไม่ต้องบอกเลยว่างานนี้ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองคู่อย่างแน่นอน คู่หนึ่งนั้นก็คือ ‘ศิรชั
ระบำดอกดิน EP.83 เลี้ยงปิดกอง
“ตกลงครับ ผมจะให้เวลาพี่แองจี้ แต่หลังจากผมกลับจากเกาหลีผมจะประกาศแต่งงานกับเธอทันที และระหว่างนี้หากมีนักข่าวมาสัมภาษณ์ผม ผมขออนุญาตที่จะบอกว่า เราทั้งคู่กำลังอยู่ในระหว่างศึกษาดูใจกันอยู่นะครับ” ศิรชัชยังไม่วายจะต่อรอง เพราะขอให้มีคนถามเท่านั้นเขาก็จะบอกทั้งหมดและนั่นจะเท่ากับว่าเป็นการตีตราจองมัตติกาและล้อมกรอบเธอจากผู้ชายที่อยากเด็ดดอกไม้ของเขาทุกคน “เฮ้อ! มันก็แค่นี้แหละ ทำไมพูดยากนัก” จุ้งที่เดินกลับมาจากระเบียงด้านนอก เอ่ยพลางส่ายหน้าอ่อนอกอ่อนใจ “นังจุ้ง แกจะพาคุณแชมป์ไปงานตอนกี่ทุ่ม ฉันจะได้โทร. บอกติ๊ก้าให้ไปรอที่นั่นเลย” แองจี้กรอกตาไปมากับความดื้อรั้นของศิรชัช แต่ก็ยอมเปลี่ยนเรื่องพูดเพื่อให้บรรยากาศดีขึ้นกว่านี้ “อ้าว! แล้วแกจะไปไหน” “จะไปเยี่ยมนังพิซซี่มันสักหน่อย จะไปดูด้วยว่าตอนนี้นังดวงตกมันมีแผนการอะไรบ้าง” “เรียกเขาซะเสียยี่ห้อเลยนะครับ” ศิรชัชยิ้มแกนๆ อยากจะแสดงความคิดเห็นให้มากกว่านี้ แต่เป็นเพราะเรื่องที่เขาทำก็ยังร้อนกรุ่นอยู่ หากจะออกแรงปกป้องกลิกาอีกมีหวังว่าสิ่งที่เขาพยายามดื้อแพ่งคงสูญเปล่าอย่างแน่น
