บทที่ 285

เจียงเฉินหานเหยียบคันเร่งเต็มที่ ตามไปทางเซ่าเยว่อย่างรวดเร็ว เขาจำรถเก่า ๆ คันนั้นของเธอได้ เพราะว่าเป็นรถออฟโรด และก็จำง่าย เพราะฉะนั้นเลยไม่หลงทางเลยตั้งแต่แรก

แต่ว่าเวลานี้ มีรถเยอะบนท้องถนน เจียงเฉินหานแซงรถไปหลายคันติดแล้ว พอเลี้ยวโค้ง รถจำนวนมากก็เข้าสู่ทางหลัก เขาจึงจำเป็นต้องหยุดรถ

ก็เพราะการหยุดนี้เอง เจียงเฉินหานจึงเพิ่งรู้ตัวว่าเขารีบร้อนเพียงใด!

ก่อนจะเห็นเซ่าเยว่ เขาก็ไม่ต่างอะไรไปจากปกติ ทำงานตามปกติ จากนั้นก็ไปเจอเพื่อน แต่เมื่อเขาเดินออกมาจากลิฟต์ เขารู้สึกว่าเงาร่างที่เห็นราง ๆ ข้างหน้าดูคุ้น ๆ เขาก็มั่นใจทันทีว่านั่นคือเซ่าเยว่

เมื่อเจียงเฉินหานเห็นเธอ จู่ ๆ ก็ควบคุมตัวเองไม่ได้ ความเย็นชาไม่แยแสของเธอขณะที่ทำเรื่องหย่าที่ที่ทำการกิจการพลเรือนท่าทางตอนเธอจ้างนายแบบหล่อ ๆ และเสียงท้าทายไม่หยุดตอนคุยโทรศัพท์ก็ผุดขึ้นมาในหัว

เจียงเฉินหานนึกว่าเขาจะเป็นเหมือนเมื่อก่อน ที่ไม่สนใจเซ่าเยว่แม้แต่นิดเดียว

แต่พอเห็นเธอ ก็ควบคุมตัวเองไม่ได้อีกแล้ว

เจียงเฉินหานไม่รู้เลยจริงๆ ว่าเขาเป็นบ้าอะไรกันแน่!

เจียงเฉินหานเม้มปาก จับพวงมาลัยแน่น เขายังคิดหาวิธีแทรกเข้าไปข้างหน้า เข