ตอนที่ 4 เกือบตบะแตก

“ เฮ้อ แล้วกูจะบ้าจี้ ทำตามที่มันพูดทำไมวะ ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่ามันแค่กวน “ ไนยะขับรถตามทางที่ไม่คุ้นเคยอย่างที่เพื่อนสาวแนะนำ เขาก็ได้แต่บ่นออกมาพร้อมรู้สึกขบขันตัวเอง

“ เฮ้ย !! “ ทางข้างหน้าที่ไม่มีแม้แต่รถวิ่งผ่านสักคัน อยู่ดีไม่ว่าดีก็มีร่างของหญิงสาวใส่ชุดสีขาววิ่งมาตัดหน้ารถของเขาจริงๆ เสียงเบรกรถดังสนั่น คุณหมอเจ้าของรถก็รีบเดินลงมาดู 

“ ล้มลงไปแล้ว เราเบรกทันนี่หว่า “ เขารีบเข้าไปประคองร่างที่ล้มอยู่กับพื้นขึ้นมาอย่างตกใจ ทันทีที่เขาได้เห็นหน้าของเธอ มันก็เหมือนว่าโลกหยุดหมุน เพราะเธอคือคนที่เขากำลังตามหา! 

“ อะ ! “ เขาจ้องเธอนาน จนได้สติกลับมาก็รีบเขย่าตัวเธอที่หลับอยู่ในอ้อมแขน

“ น้อง น้องครับ น้องสาว! ตื่นสิ “ เขารีบตรวจดูอาการเธอ เมื่อเห็นว่าเธออาจจะแค่สลบไปเพราะตกใจ เขาจึงอุ้มหญิงสาวขึ้นรถแล้วขับกลับมาที่บ้านของเขา ซึ่งห่างจากตรงนี้ไม่ไกลนัก 

“ นี่คุณอยู่ใกล้ผมขนาดนี้เลยเหรอ แต่ทำไมที่ผ่านมาเราถึงไม่เคยเจอกันมาก่อน แล้วตอนที่คุณวิ่งมาตัดหน้ารถผม คุณวิ่งหนีอะไรมา? “คนที่กำลังนั่งจ้องร่างน้อยพร้อมกับเอายาดมแกว่งไปแกว่งมาให้กับคนที่นอนอยู่บนโซฟา ตาก็จ้องหน้าหญิงสาวสำรวจเธอผ่านสายตา เธอเหมือนคนที่เขาฝันถึงจริงๆ 

“ เฮ้ย! “ เขาสะดุ้งเมื่อเธอเอื้อมมือมาจับแขนของเขาที่ถือยาดมอยู่

“ ได้สติแล้วเหรอ? “ 

“ ร้อนค่ะ ฉันร้อน ช่วยฉันด้วย ร้อน “ 

“ ห้ะ อะไรนะ “ เขาฟังเธอพูดไม่ค่อยชัด จึงได้ก้มหน้าลงไปใกล้ๆ ทำให้คนที่นอนอยู่ได้โอกาสเอื้อมมือมากอดคอเขา แล้วดึงเข้าไปประกบปากกับเธอ แต่ด้วยความไม่เคย เธอก็ทำได้เพียงใช้ปากถูไถไปทั่วใบหน้าของเขา ชายหนุ่มที่ตกใจเกือบจะเคลิ้มไปแล้ว แต่ดึงสติกลับมาได้เสียก่อน เขาจึงรีบจับหน้าเล็กแล้วดันออกให้ห่างตัว 

“ อะไรวะนี้! “ เขายังคงตกใจอยู่ ต่างจากคนบนโซฟาที่กำลังใช้มือควานหาเขาไม่หยุด 

“ ไปไหนแล้ว “ เธอพูดออกมาแผ่วเบา

“ ไม่ได้! เราเพิ่งจะเจอกัน ผมยังไม่รู้จักชื่อคุณเลย จะมาทำแบบนี้ไม่ได้เด็ดขาด! “ 

“ อือ “ แต่หญิงสาวหาได้สนใจเขาไม่ ตัวเธอลุกขึ้นแล้วพยายามทรุดร่างชายหนุ่มให้เข้ามาคลอเคลียเธอ แต่คุณหมอที่รู้ว่าเธอคงจะโดนวางยามา เขาจึงผลักเธอออก แล้วลุกหนีเดินมาตั้งสติที่ห้องครัวสักพัก ให้อะไรต่อมิอะไรสงบลงมากกว่านี้ก่อน จากนั้นไนยะจึงจับเอาน้ำเย็นกับน้ำแข็งมา เพื่อจะมาช่วยดับร้อนในกายหญิงสาว

“ อือ ร้อน “ 

“ ผมรู้ว่าตอนนี้น้องต้องการอะไร แต่ตอนนี้ดื่มน้ำก่อนนะครับ “ คุณหมอไนยะจับตัวเธอให้นั่งพิงกับโซฟา แล้วพยายามป้อนน้ำเย็นให้เธอดื่ม

“ อือ “ แต่หญิงสาวก็ไม่ได้สนใจวิธีดับกระหายของเขา ปากอิ่มสำลักน้ำออกมา แล้วพยายามยื่นมือไปสัมผัสคนตรงหน้า

“ เฮ่ย! อย่าน่ะ! “ ด้วยความตกใจ ไนยะจึงรีบจับก้อนน้ำแข็งแปะใส่ข้างหูเธอ 

“ โอ้ย “ หญิงสาวก็สะดุ้ง แต่เจ้าฤทธิ์ยามันก็ไม่ดับลงง่ายๆ ด้วยสิ คนตัวน้อยต่อต้านพุ่งตัวเข้ามากอดคุณหมอที่ยืนอยู่ 

“ หยุด! หยุดเดี๋ยวนี้ “ คุณหมอที่ขยับตัวไม่ได้รีบดิ้นสุดแรง เมื่อเธอพยายามจะถอดเสื้อผ้าเขา มือหนารีบเอื้อมเอาโถน้ำเย็นขึ้นมาเทราดใส่หัวเธอ

“ อ๋าย “ เสียงหวานกรีดร้องด้วยความหนาว จากนั้นจึงโดนอุ้มพาดบ่า พามาส่งในห้องน้ำ ไนยะจับเธอลงแช่ในอ่างอาบน้ำจากนั้นก็เปิดน้ำใส่คนในอ่าง

“ ฮือ ไม่เอาแบบนี้ “ คนโดนกระทำร้องไห้ออกมาอย่างขัดใจ 

“ อดทนหน่อยสิ ผมรู้ว่าถ้าคุณมีสติดี คงไม่อยากทำแบบนี้หรอก “ ร่างกายที่อ่อนเพลียของเธอ เอาคางขึ้นมาก่ายขอบอ่าง แล้วจับมือของคนตรงหน้าขึ้นมาดูด

“ เฮ่ย! “ คุณหมอร้องออกมาด้วยความตกใจ ตอนนี้เขารู้สึกแปลกไปไม่ต่างอะไรกับเธอ แต่เขาก็ทำได้เพียงนั่งมองพร้อมกับกลืนน้ำลายอยู่ที่ข้างอ่าง ยิ่งนั่งจ้องเธอดูดนิ้วเขา ขนหนาวมันก็ลุกซู่ 

“ สติ สติ สติ โอ๊ย!! ไม่ไหวละเว้ย! “ เขารีบสะบัดตัวลุกขึ้น แล้วจ้องมองเธอที่นอนแช่น้ำอยู่ 

“ อยู่แบบนี้มีหวังได้ตบะแตกแน่ “ เขาส่ายหน้าแล้วรีบหันหลังเดินออกมาด้านนอก ขายาวสาวเดินออกมาที่บ้านหลังข้างๆ ซึ่งมันก็คือบ้านของคุณแม่ของเขา

“ เอื้อย! “ ร่างกายของคุณหมอเดินมาเคาะเบาๆ ที่ประตูห้องนอนของแม่บ้าน ทั้งยังแอบเหลือบสังเกตขึ้นไปบนบ้าน เพราะกลัวว่าคุณแม่เจ้าระเบียบของเขาจะตื่นมารู้เข้า 

“ อ้าว คุณไนมีอะไรคะ? “ ไม่รีรอช้า เขารีบคว้าแขนของพี่เอื้อยแม่บ้านที่ยังคงงัวเงียออกมาที่บ้านของเขาทันที 

“ คุณไน มีอะไรคะ หรือว่าเห็นความสวยของพี่ขึ้นมาแล้ว “ เอื้อยเอามือขึ้นแกะขี้ตา พอตั้งสติได้ก็ทำท่าทำทีว่าเขิน 

“ จะบ้าหรือ คิดอะไรเลอะเทอะ! เอานี่ไป! “ ไนยะยื่นโถใส่น้ำแข็งให้กับเอื้อย 

“ ช่วยเอาน้ำแข็งนี้ ไปถูตัวให้ผู้หญิงข้างในห้องน้ำให้ผมหน่อยครับ “ 

“ ห้ะ! คุณไนพาผู้หญิงเข้าบ้าน! “ เอื้อยร้องเสียงดังเหมือนกลัวคนอื่นไม่ได้ยินด้วย คนยืนข้างก็รีบยกมือขึ้นปิดปากเธอ 

“ จะเสียงดังทำไม เธอไม่ใช่ผู้หญิงของผม ไว้จะเล่าให้ฟัง แต่ช่วยเข้าไปเฝ้าเธอให้ผมก่อนเถอะ เดี๋ยวเธอจะจมน้ำในอ่างเอา “ 

“ โอเคๆ “ คุณหมอปล่อยมือออกจากเอื้อยเมื่อเธอเงียบลงแล้ว สาวแม่บ้านก็รีบเดินเข้าไปทำตามที่เขาบอก พอเห็นแบบนั้นไนยะก็เดินขึ้นบันไดไปที่ห้องนอน เพื่อจัดการตัวเขาเองบ้าง