บทที่ 27 คำเตือน

เวลาล่วงเลยมาจนถึงช่วงต้นสารทฤดู อากาศจึงเริ่มเย็นสบายขึ้นไม่น้อย ดอกถานฮัวเริ่มผลิบานต้อนรับสารทฤดู เสวี่ยเอ๋อร์มักจะใช้เวลาได้เป็นวัน ๆ ในการชมดอกถานฮัวที่สวนดอกไม้ในจวนชินอ๋อง

เช้านี้ชิงชิงนำสำรับมาให้นางกับน่าหลานเยี่ย บรรยากาศในการกินอาหารคงจะดีไม่น้อยหากสวีหลันฮวาไม่โผล่เข้ามาร่วมวงด้วยเสียก่อน เสวี่ยเอ๋อร์เห็นว่าไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร อีกอย่างตามกฎธรรมเนียมปฏิบัติ ยามนี้จวนชินอ๋องยังไม่มีพระชายาเอก การที่ชายารองจะร่วมโต๊ะด้วยก็ไม่ได้แปลกอันใด

เสวี่ยเอ๋อร์มองดูจานอาหารบนโต๊ะ วันนี้มีเป็ดย่าง มะเขือเทศผัดไข่ และรากบัวยัดไส้ และอาหารอีกหลายอย่างที่หน้าตาน่ากินไม่น้อย น่าหลานเยี่ยคีบรากบัวยัดไส้ให้นางชิ้นหนึ่งก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน

"วันนี้เป็นวันฉู่สู่ เป็นวันแรกที่เข้าสู่สารทฤดู ชาวเฟิ่งหวงเชื่อกันว่า หากได้กินอาหารพวกนี้ในวันฉู่สู่จะเป็นมงคลที่ดีแก่ชีวิต"

เสวี่ยเอ๋อร์ยิ้มให้น่าหลานเยี่ยคราหนึ่ง สวีหลันฮวาที่ได้เห็นเช่นนั้นจึงหันไปเอ่ยกับน่าหลานเยี่ยอย่างออดอ้อน

"ท่านอ๋องเพคะ หลันเอ๋อร์อยากกินเป็ดย่าง แต่มันไกลมือไม่น้อย ท่านอ๋อง..."

"พวกเจ้าจะยืนนิ่งอยู่ทำไมกัน มาช่