" ดาเขาแค่หกล้มข้อเท้าแพลงตอนไปออกอีเว้นท์ที่ห้าง แฟนคลับเข้ามารุมล้อมรีบเดินหนีเลยสะดุดล้ม ไม่เป็นอะไรมาก เมื่อวานเธอตกใจเลยโทรมา"
ภูริตาแค่นหัวเราะในใจ ฮึ แค่หกล้มก็โทรมาแล้วเขาก็ทิ้งเธอรีบไปหาดาวิกาทันที เขาไม่แคร์ว่าเธอจะรู้สึกยังไง ไม่สนว่าคนในร้านจะมองเธอด้วยสายตาแบบไหน ยังไงเธอก็ไม่มีค่าพอให้เขาใส่ใจ นึกถึงเหตุการณ์ครั้งก่อนตอนที่เธอป่วยนอนอยู่โรงพยาบาลเขาไม่เคยมาเยี่ยมเธอ แม้เพื่อนของเธอจะโทรไปบอกเขาว่าเธอฆ่าตัวตาย เขาก็ไม่สนใจแต่แค่ดาวิกาหกล้มเขาก็รีบไปหาทันที นี่สินะความแตกต่างของคนรักกับคนไม่รัก
" ผมขอโทษ ผมไม่คิดว่าเธอจะเจ็บแค่เล็กน้อย วันหลังผมจะชดเชยให้คุณแน่นอน"
" เราหย่ากันเถอะ"
" คุณว่าไงนะ รู้ตัวไหมว่าพูดอะไรออกมา"
" ฉันบอกว่าเราหย่ากันเถอะ คุณว่างวันไหนเราไปทำเรื่องหย่ากัน พรุ่งนี้เลยดีไหม"
" ผมรู้ว่าคุณโกรธผมที่ทิ้งคุณไว้ที่ร้านอาหาร ไม่ได้อยู่กินอาหารกับคุณ เอาเป็นว่าผมขอโทษ ต่อไปจะไม่มีเหตุการณ์แบบนี้อีก"
" ถึงต่อให้มีอีกคุณก็ทิ้งฉันไปหาเธออยู่ดี ไม่ว่าจะมีอะไรหรือเกิดอะไรขึ้นกับฉัน แค่ดาวิกาโทรมาคุณก็จะรีบไปหาเธอทันที"
" ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจ ผมขอโทษ ผมสัญญาว่าจะไม่ทิ้งคุณอีกOKไหม เอาล่ะคุณเมาแล้วนอนพักเถอะ"
" ฉันไม่ได้เมา ฉันพูดจริงๆ เราหย่ากันเถอะเมื่อคุณชอบเธอขนาดนั้น ก็หย่ากันฉันหลีกทางให้แล้ว"
" คุณพูดตอนไม่มีสติพอตื่นมาคุณจะเสียใจในสิ่งที่พูด"
"ถึงฉันจะดื่มมาแต่ฉันก็มีสติ เรื่องหย่าฉันคิดมานานแล้ว ในเมื่อคุณไม่ได้รักฉันก็หย่ากันเถอะ คุณเองก็อยากหย่ากับฉันมาตลอดไม่ใช่เหรอ"
ธีรเดชไม่สนใจเดินออกไปนอกห้อง เขาจุดบุหรี่ขึ้นมาสูบคิดถึงคำพูดขอหย่าของเธอท่าทางที่แน่วแน่แววตาที่หนักแน่นทำให้ใจของเขาบีบรัดแปลกๆ เธอเมาไม่ได้สติถึงได้พูดไปแบบนั้น เธอรักเขามาหลายปีเลิกรักเขาไม่ได้หรอก เธอก็แค่น้อยใจที่เขาทิ้งเธอละเลยเธอก็แค่นั้น ไว้พรุ่งนี้เขาจะซื้อของขวัญให้เธอสักชิ้น ผู้หญิงพอได้ของขวัญก็ดีใจกันทุกคนแหละ
" ว่าไงนะพี่มี่ ข่าวก็ออกไปแล้วว่าฉันได้เป็นพรีเซนเตอร์น้ำหอมแล้วอยู่ๆจะมาเปลี่ยนเป็นลิปสติก ไม่เอาฉันไม่ยอม"
" ก็ทางนั้นเขาโทรมาบอกว่าไอยวรินทร์ถูกทาบทามก่อน แล้วก็เซ็นสัญญาแล้วด้วย "
" ไม่ ฉันไม่ยอม "
เธอรู้ว่าน้ำหอมตัวใหม่นี้ภูริตาเป็นคนปรุงเธอถึงได้ต้องการเป็นพรีเซ็นเตอร์แม้จะรู้ว่าทางนั้นได้เซ็นสัญญากับไอยวรินทร์แล้วเธอก็ไม่สน แค่เอ่ยปากคำเดียวธีรเดชก็ยอมเธอ ทั้งที่รับปากเธอแล้วทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้ น้ำหอมกลิ่นใหม่มียอดสั่งจองสูง แม้แต่เจ้าหญิงของต่างประเทศยังสั่งจอง ถ้าเธอได้เป็นพรีเซนเตอร์จะยิ่งดังขึ้นไปอีก เธอยอมไม่ได้ ยังไงพรีเซนเตอร์น้ำหอมต้องเป็นเธอ ว่าแล้วก็กดมือถือโทรออกหาธีรเดช เธอไม่เชื่อว่าธีรเดชจะไม่ยอมตามใจเธอ เมื่อก่อนเธอกับเขาเคยคบกันเขารักเธอตามใจเธอทุกอย่าง แต่ตอนนั้นเธอแค่หลงผิดไปมีความสัมพันธ์กับเพื่อนสนิทเขาจนต้องจบความสัมพันธ์กัน หลังเรียนจบเธอไปเรียนต่อที่ต่างประเทศพร้อมเจตรินเพื่อนของเขา แต่เจตรินก็สลัดเธอทิ้งอย่างไม่ไยดี เธอรู้ข่าวว่าธีรเดชแต่งงานแล้วเเต่เป็นการแต่งแบบลับๆเพราะคุณปู่ของเขา ไม่ได้มีความรักอะไรเข้ามาเกี่ยวข้องมีแต่ผลประโยชน์ทางธุรกิจ เธอจึงกลับมาเพื่อทวงเขาคืน ธีรเดชเป็นของเธอ เธอเชื่อว่าเขายังรักเธออยู่
" ธีร์ค่ะทำไมทำแบบนี้ คุณต้องจัดการให้ฉันนะ"
" เรื่องอะไร"
" ก็เรื่องพรีเซ็นเตอร์น้ำหอมคุณรับปากฉันแล้ว ในงานก็ประกาศไปแล้วคุณจะเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาไม่ได้นะ"
" ผมก็ให้คุณเป็นพรีเซ็นเตอร์เหมือนเดิมแค่เปลี่ยนจากน้ำหอมมาเป็นลิปสติก"
" ไม่ค่ะฉันต้องการน้ำหอมเท่านั้น"
" แต่น้ำหอมไอยวรินทร์ได้เซ็นสัญญาแล้ว"
" เซ็นได้ก็ยกเลิกได้ "
" ดาวิกา" ธีรเดชเรียกชื่อเต็มเธอน้ำเสียงแข็งกร้าว
" ธีร์คะ ฉันอยากเป็นพรีเซ็นเตอร์น้ำหอมไม่ใช่ลิปสติก นะคะ ฉันขอคุณแค่เรื่องนี้เรื่องเดียวต่อไปฉันจะไม่ขออะไรคุณอีก "
เห็นธีรเดชเงียบไปเธอจึงพูดขึ้นมา
" ตอนเรียนปี1เราไปออกค่ายคุณจมน้ำไม่มีใครสนใจช่วยคุณ เป็นฉันที่กระโดดลงน้ำไปช่วยคุณ ฉันแค่ขอให้คุณ"
" ก็ได้ "
" เย้ ขอบคุณค่ะธีร์คุณใจดีที่สุดเลย"
ธีรเดชกุมขมับตอนนั้นเขาตกน้ำไม่มีใครช่วยเขาเลย เขาที่ว่ายน้ำไม่เป็นได้แต่รอด้วยความหวังว่าจะมีใครสักคนช่วยเขา แล้วก็มีผู้หญิงคนหนึ่งกระโดดลงมาช่วยพาเขาขึ้นจากน้ำ คนนั้นคือดาวิกา ตอนนั้นเขาเป็นชายหนุ่มรูปร่างผอมสูงมีโรคประจำตัวเป็นหืดหอบ ร่างกายอ่อนแอใส่แว่นหนาเตอะ ไม่มีใครคบกับเขาไม่มีเพื่อนถูกกลั่นแกล้งรังแก หลังจากถูกดาวิกาช่วยชีวิตเขาเขาก็ซาบซึ้งและตกหลุมรักเธอ ตั้งแต่นั้นมาเขาก็เปลี่ยนแปลงตัวเอง ทำเลสิคตา เข้ายิมจากหนุ่มผอมบางกลายเป็นหนุ่มบึกบึนมีกล้ามเนื้อ หน้าท้องมีซิกแพ็คเป็นลอน กลายเป็นหนุ่มหล่อที่สาวๆต่างก็มองเหลียวหลังเขาเรียนต่อสู้จากคนอ่อนแอกลายเป็นคนแข็งแกร่งที่ไม่ยอมใคร เขาย้ายมหาลัยไปเรียนมหาลัยเอกชนมีเพื่อนระดับเดียวกันเป็นลูกคนรวยหลายคนและเขาก็ขอดาวิกาเป็นแฟน ดาวิกาหยิบเอาเรื่องที่เธอเคยช่วยชีวิตเขามาบีบบังคับให้เขายอมให้เธอเป็นพรีเซ็นเตอร์ เขารับปากไปแล้ว และครั้งนี้ขอให้เป็นครั้งสุดท้าย
" กัญญาติดต่อฝ่ายการเงินให้จัดการเรื่องชดใช้เงินค่าผิดสัญญากับไอยวรินทร์ด้วย แล้วก็ให้ทีมงานเตรียมถ่ายทำโฆษณาน้ำหอมได้เลย ดาวิกาพร้อมแล้ว คุณไปจัดการให้เรียบร้อย"
" ค่ะบอส "
ธีรเดชออกไปสูบบุหรี่ที่ระเบียงเขาครุ่นคิดว่าจะอธิบายเรื่องนี้กับภูริตายังไงดี
" พี่พายบอสให้ทางเราเตรียมตัวให้พร้อมตอนบ่ายคุณดาวิกาจะเข้ามาที่บริษัท "
" เดี๋ยวก่อนยัยหลิวทีมเรารับผิดชอบน้ำหอมนะ ดาวิกาเป็นพรีเซ็นเตอร์ลิปสติกไม่ใช่เหรอ หรือยังไง เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาอย่าบอกนะว่าเปลี่ยนอีกแล้ว"
นันทิยาลุกจากเก้าอี้เดินเข้ามาถามรินลณี
" ใช่ ตอนแรกเป็นไอยวรินทร์ พองานเปิดตัวบอกเป็นดาวิกาเมื่อวานบอกเป็นไอยวรินทร์เหมือนเดิม แต่วันนี้กลับบอกว่าเป็นดาวิกา แต่ครั้งนี้ชัวร์แน่100% เพราะฉันเห็นพี่กัญญาบอกว่าบอสสั่งฝ่ายการเงินเบิกเงินชดใช้ค่าผิดสัญญาแล้ว"
ภูริตาฟังทั้งสองคุยกันไม่ผิดจากที่เธอคิดจริงๆ ทางดาวิกาคงไม่ยอมเมื่อเธอยืนยันจะต้องเป็นพรีเซ็นเตอร์น้ำหอมให้ได้ยังไงก็ต้องเป็น แค่พูดคำเดียวธีรเดชก็พร้อมใส่พานถวาย
" ไปเตรียมตัวเถอะ ตอนบ่ายมีการถ่ายภาพนิ่ง หลิวไปดูสิฉากที่สั่งไว้พร้อมหรือยัง นันไปเรียกทุกคนไปรวมตัวที่สตูดิโอ"
ตอนบ่ายฉากก็พร้อมถ่ายทำภูริตาตรวจดูความเรียบร้อยทุกอย่างพร้อมหมด ดาวิกาก็พร้อมแล้วหลังจากนั้นก็มีการถ่ายภาพนิ่งถ่ายไปได้ไม่เท่าไหร่ดาวิกาก็ขอพักบอกว่าเหนื่อย พอถ่ายทำต่อดาวิกาก็เหวี่ยงวีนไม่พอใจทีมงาน บอกว่าท่าโพสต์ของทีมงานมันเชยจึงโพสต์ท่าเองซึ่งไม่เป็นไปตามคอนเซ็ฟที่วางไว้ จึงทำให้การถ่ายทำล่าช้า บอกให้ทำอย่างแต่กลับทำอีกอย่าง จนภูริตาหมดความอดทนเดินเข้าไปหาเธอ
กลับมาถึงเมืองไทยเขาก็พาเธอไปเปลี่ยนแหวนวงใหม่ให้ขนาดพอดีกับนิ้ว แล้วยังเตรียมจัดงานแต่งอีก ตอนนี้ทุกคนในบริษัทต่างก็รู้กันหมดว่าเธอกับเขตคามกำลังจะแต่งงานกัน เลิกงานตอนเย็นเธอได้เจอกับธีรเดชที่มาดักรออยู่หน้าบริษัท เขาก้าวเข้ามาหาเธอ จะจับมือเธอแต่ถูกเขตคามปัดออก" อย่ามาแตะต้องผู้หญิงของกู"" มึงอย่าดึงเธอเข้ามาในเกมส์ระหว่างเรา มึงแค่ต้องการเอาชนะกู เหมือนตอนที่มึงแย่งดาไปจากกูเท่านั้นแหละ กูไม่เข้าใจว่ามึงจะอิจฉาอะไรกูนัก "" อิจฉา ฮ่าฮ่าฮ่า กูนี่นะอิจฉามึง กูจะอิจฉามึงทำไม กูหล่อกว่ามึงเท่ห์กว่ามึงตั้งหลายเท่า รวยกว่ามึงด้วย กูมีบริษัทตั้งหลายแห่งไหนจะโรงพยาบาลอีก แล้วมึงมีอะไรแค่บริษัทเดียวก็จะเจ๊งแหล่มิเจ๊งแหล่ ไง ตั้งแต่พายลาออกมาได้ข่าวว่าบริษัทมึงทั้งขาดทุนทั้งหุ้นตก แล้วน้ำหอมล็อตใหม่ก็ขายไม่ดีเหมือนตอนที่พายอยู่ ผู้ลงทุนก็ทยอยถอนหุ้นอีกไม่ใช่เหรอ ฮ่าฮ่า ไม่เหมือนบริษัทกูนะปีนี้ได้กำไรโคตรเยอะแล้วก็บริษัทน้ำหอมของกูกับพายก็ได้กำไรเกินคาด แล้วยังขายดีจนผลิตไม่ทันอีก "" เรื่องอื่นช่างมัน กูสนใจแค่เรื่องพาย "" สนใจพาย มาสนใจอะไรตอนนี้ตอนที่เธออยู่กับมึงทำไมไม่สนใจเธอ ปล่อยให
เขตคามพึ่งรู้ว่าวันเกิดของภูริตาผ่านมาแล้วและวันนั้นที่เขาเจอเธอที่พัทยาเธอก็พึ่งกลับจากการฉลองวันเกิดที่ไอยวรินทร์จัดให้ เขาจึงตั้งใจจะชดเชยให้เธอย้อนหลัง เขามองดูแหวนเพชรในกล่องและตั๋วบินไปปารีส2ใบเขาจะขอเธอแต่งงานที่นั่นเขตคามพาภูริตาไปเที่ยวหลายที่พาไปกินของอร่อยๆเข้าร้านนั้นออกร้านนี้ จนมืดค่ำเขานั่งลงล้วงเอากล่องแหวนเพชรมาเปิด " ผมรู้ว่ามันอาจจะเร็วไปหน่อย แต่ผมไม่อยากรออีกแล้ว ผมอยากเข้านอนพร้อมคุณและตื่นนอนขึ้นมาเจอคุณในทุกเช้า พายครับผมรักคุณ แต่งงานกับผมนะ แสงไฟจากหอไอเฟลยิ่งทำให้บรรยากาศในตอนนี้โรแมนติกเข้าไปอีก ภูริตาลังเลแต่ก็คิดว่าความรักไม่ต้องใช้เวลานานหรอก รักก็คือรัก เธอพยักหน้าตอบรับ เขตคามดีใจรีบสวมแหวนให้เธอแต่แหวนหลวมไปหน่อย " ผมขอโทษนะผมกะไม่ถูกไว้กลับไปผมจะไปเปลี่ยนให้พอดีกับนิ้วคุณ ไม่สิ หาร้านที่นี่ก็ได้นี่งั้น พรุ่งนี้ผม"" ไม่ต้องรีบหรอกไว้กลับไปเมืองไทยก่อนก็ได้ แต่ฉันขอถอดเก็บไว้ก่อนนะกลัวมันหาย "เขตคามหน้าเศร้าพึ่งสวมไปแท้ๆก็ต้องถอดออกดูเป็นลางไม่ดีเลย แต่ถ้าหล่นหายไปจริงๆก็ไม่ดี ต้องโทษเขาที่กะขนาดนิ้วของเธอไม่ดีเอง ระหว่างนั้นเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
" ใครโทรมาเหรอแก "" คนโรคจิตหน่ะ"" _ "กินอาหารเสร็จก็พากันออกไปเดินเล่นข้างนอก ไอยวรินทร์ส่งสัญญาณ แล้วดอกไม้ไฟก็สว่างไสวขึ้นท่ามกลางท้องฟ้าที่มืดมิดเหนือท้องทะเล ภูริตาตื่นตาตื่นใจกับภาพตรงหน้า ดอกไม้ไฟหลายร้อยดอกถูกจุดขึ้นติดๆกัน เธอยิ้มกว้างอย่างมีความสุข นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนทำเพื่อเธอขนาดนี้" แฮปปี้เบิร์ดเดย์จ๊ะพายเพื่อนรัก ฉันขอให้แกมีความสุขมากๆนะ เป็นไงของขวัญจากฉันชอบไหม "" ชอบมากขอบใจนะรินของขวัญของแกฉันชอบที่สุดเลย"" ฉันรู้อยู่แล้วว่าแกต้องชอบ จำได้ว่าตอนเด็กๆแกชอบดูพลุดอกไม้ไฟมาก ตอนนั้นมีงานวัดแกก็ลากฉันไปดูเขาจุดพลุเป็นเพื่อนพอโตมาก็ชอบชวนฉันไปดูตามงานต่างๆแต่หลายปีมานี้เราไม่ค่อยได้ไปมาไหนด้วยกัน"" อือ นานแล้วนะที่เราไม่ได้ดูดอกไม้ไฟด้วยกันแบบนี้ "" งั้นคืนนี้เรามารำลึกความหลังกันฉันจะอยู่คุยกับแกทั้งคืนเลย"คืนนี้ภูริตาพักอยู่ที่วิลล่ากับไอยวรินทร์ ส่วนพิมพิลาบอกว่าจะแวะไปหาเพื่อนเก่าไม่ไกลจากที่นี่ตอนเช้าถึงจะกลับทั้งสองคุยกันเรื่องนั้นเรื่องนี้ต่างคนต่างไม่รู้ตัวว่าหลับไปตอนไหน ตอนเช้าก็พากันกลับกรุงเทพ แต่ไอยวรินทร์แวะซื้อขนมร้านอร่อยที่มาพัทยาทีไรต้องแวะ
ภูริตามองไปที่ห้องทำงานของเขตคาม วันนี้ก็เป็นอีกวันที่เขาโทรมาบอกว่าไม่เข้าบริษัทตั้งแต่วันนั้นที่เขาไปที่คอนโดของเธอ เขาก็หายหน้าหายตาไป มีโทรมาบ้างบางวัน บางวันก็ส่งข้อความมา เธอพยายามไม่คิดมากคิดว่าเขากำลังดูแลพ่อของเขาและคงยุ่งมาก แต่ธีรเดชกลับเป็นคนที่มาให้เธอเห็นหน้าทุกวัน เลิกงานเขาจะมารอเธอที่หน้าบริษัท แล้วขับรถตามเธอไปที่คอนโดทุกวันเอาดอกไม้มาให้ทุกวันแต่เธอก็ไม่เคยรับ วันนี้หลังเลิกงานเธอแวะห้างเพื่อซื้อของสดไปใส่ตู้เย็น ธีรเดชก็ตามเธอมาด้วยเธอไล่เขาจนไม่รู้จะไล่ยังไงแล้ว ตราบใดที่เขาไม่ข้ามเส้นที่ขีดไว้เธอก็ไม่สนใจ เขาอยากตามก็ตามไป ระหว่างเลือกซื้อของสายตาก็หันไปเห็นเขตคามกำลังเข็นรถเข็นมีหญิงสาวหน้าตาน่ารักคล้ายลูกครึ่งหยิบของลงรถเข็น ทั้งสองคุยกันหัวเราะคิกคัก ธีรเดชเห็นภูริตาหยุดเดินก็มองตามสายตาของเธอ เขากระตุกยิ้มมุมปาก" ผมบอกคุณแล้วว่าคนอย่างมันไม่จริงจังกับคุณหรอก ที่มันหายไปหลายวันมันบอกคุณว่ายังไงหล่ะภาพตรงหน้ายืนยันชัดไหมว่ามันโกหกคุณ "ภูริตาทำเป็นไม่สนใจรีบเข็นรถไปจ่ายเงินทันที เขตคามรู้สึกเหมือนมีคนจ้องมองจึงหันหลังไปดูก็ไม่เห็นมีใครที่รู้จัก ธีรเดชช่วยเอาข
ท้องฟ้าปลอดโปร่งแทบไม่มีเมฆ แสงแดดร้อนแรงสาดส่องไปทั่วทั้งบริเวณสุสาน ธีรเดชนั่งอยู่หน้าหลุมฝังศพดำรง ไม่สนใจแดดที่สาดส่องลงมาเขานั่งอยู่อย่างนั้นตั้งแต่เช้าจนเกือบเที่ยงแล้ว อาชายืนอยู่ใต้ต้นไม้มองดูธีรเดชนั่งเหม่อลอยสำนึกผิด ถึงเขาจะเป็นห่วงแต่เขาก็เป็นแค่ลูกน้องคนหนึ่ง แดดร้อนขนาดนั้นเขาไม่บ้าไปนั่งตากแดดด้วยหรอก เมื่อธีรเดชอยากอยู่แบบนั้นก็ปล่อยไป เขาจะรออยู่ตรงใต้ต้นไม้ร่มๆนี่แหละ ทักษะเดินเข้ามาพร้อมลูกน้องอีกสี่คน" บอสครับ รู้แล้วครับว่าคุณพายอยู่ที่ไหน "ธีรเดชหันขวับมามองทักษะภูริตาขับรถเข้ามาจอดแล้วเดินลงจากรถตั้งแต่ที่ย้ายออกมาจากบ้านหลังนั้นที่ดำรงซื้อให้เป็นเรือนหอของเธอกับธีรเดช เธอก็ใช้เงินเก็บของตัวเองซื้อคอนโดใกล้ที่ทำงานใหม่ หลังจบเรื่องวุ่นๆเธอลาออกจากบริษัทของธีรเดชแล้วมาทำงานที่บริษัทเปิดใหม่ ทีแรกเธอตั้งใจจะเปิดบริษัทเล็กๆ ผลิตน้ำหอมตามที่เธอถนัดตอนนั้นเขตคามก็เสนอขอลงทุนด้วย ภานุพงศ์บอกเธอว่าเขามีคอนเน็คชั่นที่ดีมีหุ้นส่วนย่อมดีกว่าลงทุนคนเดียวหรือเสียเวลาไปหาผู้อื่นร่วมทุน เธอคิดไปคิดมาก็จริงอย่างที่ภานุพงศ์ว่า เลยใช้เงินทุนที่ปู่ดำรงให้มรดกเธอเปิดบริษัทใหม่
" สรุปว่าที่คุณทำเรื่องโหดร้ายกับท่านเพราะท่านมีท่าทีไม่ชอบคุณแค่นั้น "" จะว่างั้นก็ได้ ถ้าไม่มีปู่ของคุณเรื่องของเรา"" ไม่มีเรื่องของเรา ถึงผมจะหย่ากับพายผมก็ไม่มีทางเลือกคุณ "" คุณโกหก "" ที่ผมทำดีกับคุณเพราะแค่สงสารคุณ ผมเห็นว่าคุณเคยเป็นแฟนกับพี่ภพเลยดีกับคุณก็แค่นั้น "อิศริยาแค่นยิ้มหัวเราะ หึหึ แค่สงสารเหรอแต่ว่าความสงสารเป็นบ่อเกิดแห่งความรักไม่ใช่เหรอ " ตอนที่คุณฉีดยาให้คุณปู่ตอนที่ท่านชักกระตุกต่อหน้าคุณ คุณทำได้ยังไง ผมไม่คิดว่าคุณจะโหดเหี้ยมได้ขนาดนี้ "" ฮ่าฮ่าฮ่า ช่วยไม่ได้ตาแกนั่นดันฉลาดรู้ทันฉัน แล้วตอนนั้นมีออเดอร์สั่งหัวใจกับไตเข้ามาพอดีฉันก็เลย "" สารเลว "ธีรเดชกำมือแน่นหน้าตาดำมืดแววตาเกรี้ยวกราดตะคอกด่าอิศริยา แต่เธอไม่สะทกสะท้านเลย" ใครกันแน่ที่เลว ทิ้งเมียตัวเองที่แท้งแล้วมาเฝ้าฉันทั้งคืน แล้วยังจะมาบอกว่าไม่คิดอะไรกับฉันอีก "ธีรเดชนิ่งอึ้ง ภูริตาแท้ง แท้งตอนไหนแล้วเธอไปท้องตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมเขาไม่รู้เรื่องหรือว่าจะเป็นวันนั้นที่ทั้งภูริตาและอิศริยาตกบันไดพร้อมกัน แต่เขากลับไม่สนใจเธอแต่เป็นห่วงอิศริยารีบอุ้มอิศริยาไปห้องฉุกเฉิน ตอนนั้นหางตาเขาเห็นเธ