LOGINShare
EP.19 อีฟเป็นใคร
Last Updated:
2025-10-23 16:33:10EP.19 อีฟเป็นใคร
“ดื่มไหม พี่เห็นเรานั่งเหงาๆ” วิวยกแก้วไปให้ลูกพีชที่นั่งเงียบๆท่ามกลางงานเลี้ยงต้อนรับพนักงานใหม่ที่จัดขึ้นมากะทันหันและจัดพอเป็นพิธี โดยใช้เวลาหลังเลิกงานเพียงแค่หนึ่งชั่วโมง บางคนแยกย้ายกลับบ้าน บางคนก็อยู่เพื่อให้งานดูไม่เงียบเหงา ภายในงานมีแค่อาหารไม่กี่อย่างที่ไม่สามารถจะทำให้พนักงานแต่ละคนที่มาเลี้ยงต้อนรับอิ่มได้ แต่หนักไปทางเครื่องดื่มมึนเมา หากลูกพีชได้ดื่มบรรยากาศคงไม่น่าอึดอัดขนาดนี้ “ไม่ดีกว่าค่ะ” “นี่มันงานเลี้ยงต้อนรับเธอนะ จะไม่ดื่มหน่อยเหรอ อย่าบอกนะว่าดื่มไม่เป็นอ่ะ” คำถามของหัวหน้าแผนกเรียกเสียงหัวเราะจากเพื่อนร่วมงานคนอื่นได้ การที่ลูกพีชมานั่งอยู่ในวงเหล้าแล้วไม่ดื่มคล้ายว่าเป็นตัวตลกของทุกคนในที่นี้ “ดื่มแล้วอิ๊บอ๋าย ก็เลยไม่ดื่มดีกว่าค่ะ ดื่มน้ำอัดลมแทนละกันเนอะ” “อิ๊บอ๋ายว่ะ” นน ชายผู้เป็นเพื่อนร่วมงานของลูกพีชล้อเลียน ทำให้ทุกคนหัวเราะตามกันอย่างสนุกสนาน ยิ่งเพิ่มความอึดอัดให้ลูกพีช “นี่อย่าบอกนะว่าไม่พูดคำหยาบด้วย” “พูดได้ค่ะ แต่ไม่อยากพูดกับคนที่ไม่สนิทค่ะ มันไม่น่ารัก” ลูกพีชตอบกลับอย่างมีมารยาท แต่ทุกคนก็มองเธอด้วยสายตาแปลกๆอีกเช่นเคย เธอเลยต้องดื่มสักเล็กน้อยตามมารยาท ไหนๆพวกเขาก็เลี้ยงต้อนรับ ‘หงุดหงิดนะ อยากด่าคนด้วยคำหยาบคายจัง จะแกล้งว่าเมาแล้วพลั้งปากไปจะได้ไหมนะ’ แค่คิดในใจก็เผลอยิ้มออกมาแต่รอยยิ้มนั้นก็จางหายไปเมื่อเหลือบไปเห็นอีฟ อีฟมองเธอเหมือนคนมีอคติ ทำเหมือนมีเรื่องบาดหมางกันมาก่อน เกินกว่าเรื่องที่เธอใช้เส้นสายเข้ามา อีฟไม่ชอบเธอด้วยเรื่องอะไรก็แล้วแต่ ถ้าหากเธอละลายพฤติกรรมด้วยการดื่มกับอีฟมันคงจะทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับอีฟดีขึ้นมาบ้าง สักนิดก็ยังดี หากใช้หลักการเดียวกับตอนที่เธอเข้าหาพัตเตอร์ ผลตอบรับคงออกมาดีเหมือนกัน “พี่อีฟคะ ดื่มด้วยกันไหมคะ” ลูกพีชเปลี่ยนที่นั่งมานั่งข้างอีฟ บางทีเธออาจจะต้องตีซี้ให้มากกว่านี้เพื่อการอยู่รอดในการทำงาน จริงๆแล้วมันก็เป็นหน้าที่ของเธอที่จะต้องเข้าหาคนที่อยู่มาก่อนอยู่แล้ว “…” อีฟเมินเฉยต่อประโยคทักทายของลูกพีช ยังคุยเล่นกับเพื่อนร่วมงานท่านอื่น ทำเหมือนลูกพีชเป็นอากาศ ตอนแรกเธอก็อยากชี้แจงกับทุกคนว่าเธอเลิกกับพัตเตอร์แล้ว แต่ปล่อยไว้อย่างนี้ก็สนุกไปอีกแบบ “ปกติแล้วพี่อีฟดื่มที่ไหนคะ พีชอยากไปด้วยจัง” “หัวหน้าคะ อีฟขอกลับก่อนนะ วันนี้อารมณ์ไม่ดี” อีฟคว้ากระเป๋าแล้วหยัดกายลุกขึ้นทันที “ตามใจจ้า” อีฟลุกออกไปพร้อมเพื่อนร่วมงานอีกสองคน ทิ้งให้ลูกพีชค้างคาใจและงุนงง บรรยากาศมันอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก แม้จะเป็นงานเลี้ยงต้อนรับตัวเอง แต่ลูกพีชก็ขอตัวกลับก่อน “เป็นอะไรของเขานะ” ติ๊ง~ เสียงการแจ้งเตือนโทรศัพท์รั้งให้ลูกพีชที่กำลังเหม่อลอยคิดเรื่องอีฟและงานที่อีฟมอบหมายเหมือนไม่เต็มใจกลับมามีสติกับปัจจุบัน รู้ตัวอีกทีเธอก็เดินออกมาด้านนอกของบริษัทแล้ว มือเรียวคว้าโทรศัพท์ในกระเป๋าสะพายขึ้นมาเปิดอ่านข้อความ โดยไม่ได้สังเกตว่ามีรถทางฝั่งขวากำลังพุ่งตรงเข้ามาหมายจะชนเธอ “เธอ ระวัง!!” “ว๊ายยยยยยย!” เสียงของใครบางคนทำให้ลูกพีชไหวตัวด้วยความตกใจ มือเย็นเฉียบของเจ้าของเสียงนั้นเข้ามากระชากตัวเธอให้รอดพ้นจากรถคันดังกล่าวที่พุ่งเข้ามาได้อย่างหวุดหวิด รถคันนั้นจอดกะทันหันจนเกิดเสียงล้อถัดกับพื้นถนน เสียงดังกลายเป็นจุดสนใจของผู้คนแถวนั้นมองมา เกรงว่าจะมีคนได้รับบาดเจ็บหากเกิดอุบัติเหตุ “เป็นบ้าอะไรเดินไม่ระวังรถเลย” พัตเตอร์ถามอย่างใส่อารมณ์ “ถ้าฉันไม่มายืนรอตรงนี้เธออาจโดนรถชนไปแล้วก็ได้ จะใจลอยไปไหนวะ” ในขณะเดียวกันเจ้าของรถคันนั้นก็ถอยกลับมาจอดใกล้ๆและลดกระจกลงมาดู “ใช่ เป็นบ้าอะไรเดินไม่ดูรถเลย” เจ้าของรถอย่างอีฟถามอย่างไม่ใส่ใจนัก วันนี้เธอเปลี่ยนรถไม่แปลกใจที่พัตเตอร์จะจำไม่ได้ เพราะเธอไม่อยากใช้ข้าวของที่เขาให้แล้ว แต่ไม่มีวันที่จะคืนให้ง่ายๆ “ขอโทษค่ะ พีชไม่ดูตาม้าตาเรือเอง” ตกใจเล็กน้อยที่อีฟเป็นเจ้าของรถ รอยยิ้มร้ายๆของอีฟเป็นชนวนเหตุให้คิดไปได้ว่าอีฟตั้งใจ เพราะอีฟดูไม่หงุดหงิดเหมือนคนที่กำลังโมโหหากใครมาขวางทาง แต่ลูกพีชก็เก็บความสงสัยนั้นไว้ เธอยกมือไหว้ขอโทษ ให้มันเป็นความผิดของเธอคนเดียวที่เดินไม่ดูรถ “คราวหลังหัดมองทางด้วยนะ ไม่งั้นจะเป็นผีเฝ้าออฟฟิศ” “ขอโทษอีกครั้งค่ะ” “จะไปแล้วเหรอ อาการมันเป็นยังไง ลงมาคุยกันหน่อยสิ” อีฟกำลังปิดกระจกรถช้าๆเมื่อถูกพัตเตอร์ทักแบบนี้มันเกิดอาการหงุดหงิดขึ้นมาเล็กน้อย พัตเตอร์จะยื่นมือมาด้านในรถแต่เธอปิดกระจกรถและรีบขับรถออกไปทันที พัตเตอร์จึงเดินกลับมาดูลูกพีช “เธอไม่เป็นไรใช่ไหม” “ไม่เป็นไรค่ะ” “คราวหลังเดินดูรถด้วย” “ค่ะ” “กลับกันเถอะ” “พี่เตอร์รู้จักพี่อีฟเป็นการส่วนตัวเหรอคะ” “ถามทำไม” “คำพูดเมื่อกี้พี่สองคนดูสนิทกันนะคะ” “แล้วมีอะไร หึงเหรอ” “เปล่าค่ะ คือพีชรู้สึกว่าพี่อีฟไม่ชอบพีชมากๆ เหมือนเขาไม่เต็มใจที่จะสอนงานพีชเลย” “เดี๋ยวฉันฟ้องหัวหน้าให้” “ไม่ต้องค่ะๆ พีชแค่อยากถามว่าปกติพี่อีฟเขาเป็นแบบนี้ไหม พีชจะได้ปรับตัว คือพีชอยากเข้าหาคนอื่น อยากให้ทุกคนเอ็นดู พี่เตอร์ไปฟ้องหัวหน้าเดี๋ยวพีชก็โดนเกลียดไปใหญ่” “มองโลกในแง่ดีจัง ถ้าเป็นคนอื่นอาจจะเซ็นใบลาออกตั้งแต่วันแรกไปแล้ว” “เดี๋ยวเขาหาว่าเด็กยุคใหม่ไม่อดทน พีชว่ามันต้องอดทนอีกหน่อย นี่แค่วันแรกเอง วันต่อไปอาจจะดีขึ้นก็ได้ ยังไงซะ พีชจะไม่ถอดใจง่ายๆ” “เออ แล้วเมื่อกี้ก็ไปไหว้พี่อีฟเนอะ คนที่ผิดอ่ะไม่ใช่เธอ จะไหว้ทำไมวะ ความโลกสวยของเธอมันทำให้ฉันหงุดหงิดนะ” “การขอโทษทั้งที่เราไม่ผิดเป็นการตัดปัญหานะคะ พี่อีฟอายุเยอะกว่าไหว้ได้ค่ะ หากจะให้พีชด่าพี่อีฟก็คงไม่ใช่ ‘ขับรถแบบนี้ซื้อใบขับขี่มาเหรอ ลงมา! มาต่อยกันเลย’ แบบนี้ก็ไม่เหมาะสมค่ะ” ลูกพีชถกแขนเสื้อพร้อมมีเรื่องประกอบคำพูดที่เกรี้ยวกราดให้พัตเตอร์ดูเป็นตัวอย่าง “เธอก็กวนตีนเหมือนกันนะ” “ไม่ได้กวนตีนค่ะ หากเราโวยวายหรือทำอะไรที่ไม่ใช่ไหว้ ก็คงมีเรื่องมีราวใหญ่โต อย่างเช่นชูนิ้วกลาง อันนี้มีตบแน่” “ฉันหมายถึงพูดขอโทษอย่างเดียวแบบไม่ต้องไหว้อ่ะ ไม่ต้องมีมารยาทมากก็ได้” “ช่างมันเถอะค่ะ พีชทำไปแล้ว พีชเพิ่งมาทำงานไม่อยากมีปัญหากับใคร เข้าใจไหมคะ พีชอยากอยู่แบบสงบสุข แค่นี้มันก็อึดอัดมากพอแล้ว” “แต่ชูนิ้วกลางในใจไปแล้วหลายรอบ” “ค่ะ แล้วสรุปพี่อีฟเป็นคนแบบไหนคะ พี่เตอร์พอจะบอกพีชได้ไหม” “อีฟบางทีมันก็ประสาทแบบนี้แหละ แต่ใจดี ที่ฉันเลือกอีฟมาสอนงานเธอน่ะ เพราะว่าไว้ใจอีฟมากกว่าคนอื่น เธอลองตีสนิทกับอีฟสิ ฉันว่าบางทีอีฟอาจเลิกทำตัวแบบนั้นกับเธอก็ได้ อีฟน่ะเป็นคนเก่ง ไม่รู้อะไรก็ถามได้เสมอ แต่อาจจะโดนกวนตีนหน่อย” “พีชลองทำแล้วนะ” “ลองทำอีก ยังไงซะเธอก็ต้องอยู่กับอีฟอีกนาน เดี๋ยวอีกสักพักพี่อีฟก็แพ้ลูกตื๊อเธอเองแหละ” “ขอบคุณค่ะ” ได้ยินแบบนี้ลูกพีชก็โล่งใจ แต่ก็ยังหนักใจ เครียดเรื่องงานไม่พอ เธอยังต้องมาตีสนิทและยังต้องมาพิสูจน์ตัวเองท่ามกลางคำครหามากมาย แต่เพื่อความอยู่รอดในชีวิตการทำงานก็คงต้องทำอย่างเลี่ยงไม่ได้
Latest chapter
รักระยะประชด THE END
THE ENDหลายเดือนต่อมาจากการพูดเล่นในวันนั้น ในที่สุดวันนี้ลูกพีชกับพัตเตอร์ก็ได้ย้ายเข้ามาอยู่ในเพนต์เฮาส์ใจกลางเมืองแห่งใหม่ ที่หรูหราและทันสมัย ใกล้ผับของพัตเตอร์ แถมมองเห็นแม่น้ำทอดยาวตลอดสาย นี่ไม่ใช่แค่เพนต์เฮาส์แต่ยังเป็น ‘รังรัก’ ที่พัตเตอร์ตั้งใจซื้อให้แฟนสาวด้วยเงินสดและมันเป็นชื่อของเธอ ของขวัญชิ้นนี้มีค่าต่อใจผู้รับอย่างมาก ห้องมีสไตล์การตกแต่งโทนสีอุ่นตามใจลูกพีชเป็นส่วนใหญ่ แต่ก็ยังคงความเป็นพัตเตอร์อยู่ ผสมผสานเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันอย่างลงตัว เพื่อบ่งบอกว่าพื้นที่นี้เป็นพื้นที่ของกันและกัน ภายในห้องกว้างขวาง จนมีโซนแมวที่ให้แมวได้กลิ้งเล่นได้อย่างสบายในมุมของมัน โซนสวนสุดหรูตั้งอยู่ริมระเบียง กลางสวนมีน้ำพุทรงโมเดิร์น ใต้แสงไฟยามค่ำคืน มันเป็นมุมสงบที่เหมือนหลุดไปอีกโลกหนึ่ง เขากับเธอและบรรดาเจ้าเหมียวชอบมานั่งเล่นในยามค่ำคืนเป็นประจำ เป็นพื้นที่ที่อบอวลไปด้วยความรักและเสียงหัวเราะ ทุกอย่างที่ทำให้เลือกมาอย่างประณีตเพื่อให้รู้สึกว่าที่นี่เป็นพื้นที่ความสบายใจและมันบ่งบอกว่า เขากับเธอจะอยู่ด้วยกันตลอดไป“หนูลูกหนูอิ่มไหมคะ” เสียงอ่อนหวานที่แฝงไปด้วยความเอ็นดูของพัตเตอ
รักระยะประชด EP.71 พยายามไปด้วยกัน
EP.71 พยายามไปด้วยกันวันต่อมา“โห วิวสวยมาก” โรงแรมหรูที่อยู่ใจกลางกรุงสร้างความตื่นตาตื่นใจให้ลูกพีช เธอได้ก้าวเข้ามาในสถานที่หรูหราและทันสมัยเป็นครั้งแรก แม้จะอยู่แค่ชั้นหนึ่งแต่รอบข้างที่เป็นแม่น้ำทอดยาวมองเห็นแสงสะท้อนระยิบระยับจากไฟที่ราวสะพานกระทบผิวน้ำ ลูกพีชจึงบันทึกภาพความสวยงามไว้ในโทรศัพท์และเช็คอินสถานที่นี้ในโซเชียลของตัวเอง“ไปชั้นบนสุดวิวสวยกว่านี้อีกนะ” พัตเตอร์เก๊กท่าบนโซฟาขนาดพอดีกับตัว มันตั้งอยู่หน้าผนังกระจกที่มองไปเห็นวิวด้านหลังคือแม่น้ำ สมที่เขานั่งอย่างสง่าผ่าเผยเพราะลูกพีชได้บันทึกภาพนั้นไว้ด้วย แล้วแต่งภาพใส่มงกุฎไว้เหนือศีรษะของพัตเตอร์ ก่อนจะนำไปให้เจ้าตัวดู“พี่เตอร์อย่างเท่”“หนูแม่งถ่ายรูปโคตรดีเช่นกัน”“หนูคงกินข้าวไม่ได้เพราะหนูอยากดูวิว เห็นบรรยากาศก็อิ่มแล้ว”“ทำตัวเป็นเด็กไปได้ เที่ยวแล้วไม่ยอมกินข้าว” ลูกพีชทำหน้าอ้อน เธอแสดงความน่ารักออกมามากจนเกินต้านทาน พัตเตอร์อดไม่ได้ที่จะยิ้มกับท่าทางน่ารัก มือหนาลูบแก้มนวลด้วยความเอ็นดู “ก็หนูเป็นเด็กพี่เตอร์”“เป็นเด็กพี่เตอร์ต้องกินข้าวด้วย”“ทำเหมือนหนูเป็นเด็กสามขวบ หนูแค่ขอถ่ายรูปก่อนกินข้าวเฉยๆ”“ถ้
รักระยะประชด EP.70 หยอกล้อ
EP.70 หยอกล้อเสียงหัวเราะดังขึ้นหลังจากคำตัดพ้อของพัตเตอร์ เขาได้แต่เอือมระอาที่โดนทุกคนแกล้งแรงๆ ในนั้นมีลูกพีชอยู่ด้วย เธอขำแรงกว่าคนอื่นเขาจึงทำโทษด้วยการฟัดแก้มลูกพีชหนักๆ“นี่ แม่ครัวจัดอาหารค่ำเสร็จแล้วมากินกันเร็ว”“ปาร์ตี้!” หลานสาวตัวน้อยพูดขึ้นด้วยความดีอกดีใจ ก่อนจะรีบจูงมือลูกพีชไปนั่งที่โต๊ะอาหารด้วยกัน ‘ครอบครัวเลิศอัครเจริญวรนันท์’ ภาพบรรยากาศสุดอบอุ่นถูกถ่ายเก็บไว้และถูกแบ่งปันในโซเชียล พัตเตอร์มองแล้วจินตนาการไปว่า ถ้าเขามีสมาชิกเพิ่มมาสักคนครอบครัวมันจะใหญ่ขึ้นและวุ่นวายขึ้นมากแค่ไหน เพียงแค่นี้ก็ฟังหลานๆพูดแข่งกันไม่ทันแล้ว ยิ่งคิดก็ยิ่งอยากมี แต่เขาก็ยังเคารพการตัดสินใจของลูกพีช แต่ก็อยากให้ลูกพีชใจอ่อนเร็วๆลูกพีชชะโงกหน้ามามองจอโทรศัพท์ของพัตเตอร์ เธอแหวกเอาตัวซุกเข้าไปในผ้าห่มและโอบกอดเขา กดให้วิดีโอที่พัตเตอร์ดูอยู่เล่นใหม่อีกครั้งมันเป็นวิดีโอที่เขาหยอกเล่นกับพายุ“ผมรักพ่อนะครับ”จุ๊บ!“ขนลุก!” พายุเอียงใบหน้าหลบทันทีแต่ก็ไม่พ้น วันนี้ลูกชายมาแปลก ถึงพายุจะกอดจะหอมกับบีน่าอยู่บ้าง แต่กับพัตเตอร์ โมเมนต์กอดหอมกันเลิกไปตั้งแต่ตอนพัตเตอร์สิบขวบ “แหม ทีกับพี่น
รักระยะประชด EP.69 คนนี้คนเดียว
EP.69 คนนี้คนเดียว“สรุปมันคือแหวนคู่หรือแหวนเดี่ยว” แม้จะพอใจกับแหวนที่ตัวเองเลือกไปแต่พัตเตอร์ก็ขัดใจที่มันไม่เหมือนกับลูกพีชทั้งที่ตั้งใจว่าจะให้เป็นแหวนคู่“เราไม่จำเป็นต้องเหมือนคู่อื่นนะแค่แหวนมีชื่อเราสองคนก็พอแล้ว”“อยากได้คู่อ่ะ” พัตเตอร์ยังงอแง แม้จะสั่งไปแล้วก็ยังมูฟออนไม่ได้ งอนที่แฟนสาวไม่ตามใจ ส่วนเธอก็งอนที่เขาไม่ชอบแบบที่เธอต้องการ“แต่หนูอยากได้แบบนั้นอ่ะ”“ยังมีเวลากว่าเขาจะทำให้เราเสร็จ เปลี่ยนใจได้นะ”“ไม่เปลี่ยนชอบแบบที่สั่งไป พี่เตอร์จะเปลี่ยนมาชอบแบบที่หนูชอบไหม”“นั่นไอคิม!” สายตาของพัตเตอร์ดันไปโฟกัสคิมหันต์ที่เดินผ่านไปเมื่อสักครู่ ห้างมากมายมีให้เลือกสรรทำไมต้องมาเที่ยวที่เดียวกัน แม้ว่าคิมหันต์จะไม่เห็นเขาแต่เขาก็อยากเดินไปหาเรื่อง แต่ลูกพีชดึงตัวไว้“อย่ายุ่งกับเขาเลย พี่คิมไม่มายุ่งกับพี่เตอร์แล้วนะ พี่เตอร์ก็ไม่ควรยุ่งกับเขา ต่างคนต่างอยู่ อย่าไปมีเรื่องเลย”“เห็นหน้ามันแล้วคันตีนว่ะ”“แยกย้ายกลับบ้าน อย่าไปหาเรื่องเขาเลย” พัตเตอร์ชักสีหน้าไม่พอใจ แต่ก็ต้องยอมเดินตามลูกพีชไป @คฤหาสน์ของพายุ“สวัสดีจ้ะ สาวน้อย” บีลีฟกล่าวทักทายลูกพีชที่เพิ่งเดินเข้ามา เธ
รักระยะประชด EP.68 จองแล้ว
EP.68 จองแล้วหลายเดือนต่อมา@บริษัทพายุติ๊ง~“รอด้วยครับ”เมื่อลิฟต์เปิดออกมาอีฟก้าวเข้าไปในลิฟต์ พร้อมกับยัดหูฟังข้างหนึ่งใส่ เธอยังไม่ทันจะกดปิดลิฟต์ก็มีชายคนหนึ่งส่งเสียงเรียกทำให้อีฟลังเลใจว่าจะรอดีไหม แต่มือก็ดันไปกดที่ปุ่มHold เปิดลิฟต์รออีกฝ่ายที่กำลังจะเข้ามาพายุก้มหน้าก้มตามองจอไอแพดไม่ทันสังเกตว่าผู้หญิงในลิฟต์คืออีฟ แต่เมื่อเงยหน้ามาเขาก็ส่งยิ้มทักทายอีฟ แล้วอีฟก็ยกมือไหว้ตามมารยาท เมื่อพายุเข้ามาในลิฟต์อีฟก็กดชั้นให้โดยไม่ถามพายุ เพราะเธอหลีกเลี่ยงการคุยเล่นกับพายุมานาน แค่เรื่องงานก็น้อยมากที่เธอจะเข้าไปพบเขาแบบส่วนตัว“อาว่าอาก็ไม่ได้ทำอะไรผิดนะ” เป็นอย่างที่คิด พายุพูดทำลายความเงียบและความอึดอัดใจของเธอ พายุไม่ได้ผิดอะไร เธอก็แค่ไม่อยากที่จะคุยเล่นกับเขาเหมือนเดิม แต่การที่ถูกทักแบบนี้ทำให้เธอต้องตอบอย่างเลี่ยงไม่ได้ “ค่ะ หนูก็ไม่ได้บอกว่าอาผิดอะไรเลย”“ขอบคุณที่ไม่ลาออก”“ออกแล้วหนูจะเอาอะไรกินละคะ” อีฟพูดติดตลก เธอไม่แคร์คำพูดของพัตเตอร์ แม้จะเดินสวนลูกพีชอยู่บ้าง แต่ก็ไม่เข้าไปวุ่นวาย ปล่อยให้คนที่ทนไม่ได้เป็นฝั่งนั้น เพราะเธอเองก็จะไม่ไปไหน“แบบนี้สิค่อยสมกับเป็
รักระยะประชด EP.67 แมวกัด NC
EP.67 แมวกัด NCจมูกโด่งซุกลงกับซอกคอขาวเนียน สูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆ กระตุ้นอารมณ์ให้ลุกโชน สัมผัสจากเขาทำให้ขนกายลุกชูชัน มือเรียวลูบคลำแก่นกายใหญ่ที่ซ่อนอยู่ภายใต้กางเกงยีนตัวหนา ก่อนที่ลูกพีชจะค่อยๆ ถอดกางเกงและแพนตี้ตัวบางของตัวเองอย่างยั่วยวน แววตาเต็มไปด้วยความปรารถนา“หนูอยากขึ้นให้” “หือ” สายตาแพรวพราวเป็นประกายทันทีที่ได้ยินแฟนสาวพูดออกมาด้วยความเขินอาย เขาถอดกางเกงออกรอให้เธอมาสัมผัสลูบไล้ ตื่นเต้นที่เธอเอื้อมมือมาชักรูดให้ สัมผัสอุ่นๆ จากมือเรียวทำให้เขาทำหน้าพริ้มด้วยความพึงพอใจจนเขาเปล่งเสียงครางออกมาเบาๆ “อยากเป็นแมวยั่วสวาท ไม่อยากเป็นแมวเป้า” “โอ๋ๆๆ พูดเล่น” “หนูฝังใจ” ลูกพีชเชิดใบหน้าหนี กระเง้ากระงอดเพราะต้องการให้เอาใจ แฟนหนุ่มจึงจูบหน้าผากหนักๆ เธอหัวเราะในลำคอเบาๆ การกระทำของเขาทำให้เธอพึงพอใจอย่างมาก“ลองคอสเพลย์เป็นแมวดูไหม”“ไม่อยากเป็นคนเบียว” หญิงสาวอ้าขาออกกว้าง มือเรียวจับแก่นกายมาถูไถที่ช่องทางรัก ใบหน้าจิ้มลิ้มแต้มรอยยิ้มเขินอาย เธออยากลองทำให้เขาพอใจสักครั้ง ไม่อาจซ่อนความตื่นเต้นที่ถาโถมเข้ามาเมื่อได้สบตากับเขา“มาตอกดีกว่ามา เสียวว่ะ” หัวเห็ดแดงก่ำฉ่ำเ
You may also like
บทพิสูจน์รักวิศวะเพลย์บอย
อัญธิญาน์5.1K viewsLOVE ENGINEER พ่ายรักรุ่นพี่วิศวะสุดแซ่บ
DARINRAT5.0K viewsหวงรักร้ายนายวิศวะ
Kim Nayeol5.9K viewsสัมผัสร้ายนายวิศวะ
Kim Nayeol5.0K viewsบล็อกลับ คนขับรถ
HatHU3.2K viewsโลกันต์คลั่งรัก
NaBee-KP1.5K viewsขย่มรักพ่อเลี้ยง
inglada2.3K viewsรัก(ห้าม)ร้าย
Tiwa2.2K views
