Se connecterEP.20 เรียกร้องความสนใจ
“ทำงานมาเหนื่อยๆอ่ะ ไปพักผ่อนกัน” “ค่ะ” “ยิ้มหน่อยสิเด็ก อย่าหน้าบูดเป็นตูดลิงดิ” ใบหน้าบึ้งตึงกลับมาสดใสเมื่อถูกพัตเตอร์กุมมือ เขาแกล้งแหย่จิ้มแก้มให้เธอยิ้มได้ รู้สึกดีกับการกระทำแบบนี้จนเผลอยิ้มออกมาจนแก้มปริ @คอนโดพัตเตอร์ ลูกพีชก้าวเข้ามาในห้องภายในคอนโดสุดหรูเป็นชั้นบนสุดของคอนโดแห่งนี้ ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตื่นตาตื่นใจ ห้องนี้มีสไตล์การตกแต่งสีขาวสลับดำทำให้บรรยากาศดูท้าทายและลึกลับ เธอรีบถอดรองเท้าแล้วไปสำรวจทุกอย่างภายในห้องหรูหรา เพิ่งเข้าใจคำว่าความรวยของคนที่รวยจริงๆ พัตเตอร์รวยมากกว่าที่เธอคิด ภายในห้องมีข้าวของบางอย่างที่เธอไม่รู้จัก ไม่เคยเห็นมาก่อน แต่รู้สึกได้ว่ามันต้องแพง เธอดูด้วยตาไม่กล้าสัมผัสของราคาแพงแบบนั้น “ชอบไหม” “ชอบค่ะ มันน่าอยู่มากค่ะ” “คอนโดนี้มันห่างจากบริษัทพ่อฉันไม่มาก เดินออกจากซอยข้ามถนนไปก็เจอที่ทำงานแล้ว ห้องนี้เป็นมรดกตกทอดของพ่ออีกที พ่อยกให้ฉันแล้วฉันก็ยกให้เธออยู่ มันสะดวกมากกว่าเธอเดินทางไปกลับ” “พี่เตอร์คะ พีชขอไม่รับไว้นะคะ มันมากเกินไปค่ะ” “รับไปเถอะ คอนโดเธอมันอยู่ห่างจากที่นี่มาก ไปกลับก็ลำบาก” “แต่…” “หรือเธอจะให้คนขับรถฉันไปรับไปส่งเธอทุกวันดีล่ะ เธอขึ้นรถเมล์มามันคงไม่สะดวก” “พีชต้องรับไว้จริงๆ เหรอคะ” “อือ” “ยังไงก็ขอบคุณค่ะ” ลูกพีชจะยกมือไหว้แต่ก็ถูกพัตเตอร์กุมมือทั้งสองข้างไว้ เขาดึงมือบางเข้าหาเพื่อให้เธอเข้ามาโอบกอดเขา “ฉันอยากให้” พัตเตอร์คลี่ยิ้มบางๆ เธอกลับมองว่าตอนนี้รอยยิ้มของเขามันเจ้าเล่ห์มากกว่ากำลังโปรยเสน่ห์ เธอปฏิเสธที่จะกอดเขาอย่างที่เขาต้องการ “แค่นี้พอแล้วนะคะ อย่าให้อะไรพีชอีก พีชเกรงใจ” “ตามสบายนะ หิวไหม อยากสั่งอะไรก็สั่ง เงินอยู่นี่” พัตเตอร์วางธนบัตรสีเทาไว้บนโต๊ะ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปภายในห้องโดยตั้งใจถ่ายให้ติดลูกพีชไปด้วย “ยิ้มหน่อย” “ชูนิ้วกลางได้ไหมคะ” “ตามสะดวกเลย” พัตเตอร์ปล่อยให้ลูกพีชโพสต์ท่าถ่ายรูปตามต้องการ เขาเลือกรูปดีๆมาหนึ่งรูปจากนั้นเขาก็นำรูปนั้นโพสต์ลงในโซเชียลมีเดียทุกช่องทางของตัวเอง เสร็จแล้วเขาก็นั่งอ่านคอมเมนต์ ‘เป็นเสี่ยเหรอครับ เลี้ยงเด็กในคอนโด’ ‘เปิดหน้าแล้วโว๊ยยยย’ ‘สวยนี่หว่า แต่น้อยกว่าเจ๊’ ‘สวยแต่คงไม่แซ่บเท่าคนเก่า’ ‘รถไฟรู้จักกัน รถไฟจะตบกันไหม อยากเห็นว่ะ” ‘ไอ้เตอร์ร้ายมากแม่ ร้ายไม่หยุด ร้ายทุกวันไม่เว้นวันหยุดนักขัตฤกษ์’ ‘หน้าซื่อตาใสขนาดนี้ ไปหลอกมาจากไหนครับ’ ‘สเปคมึงเปลี่ยนไปเยอะเลยนะ’ ‘สวยนะว่าไม่ได้ พวกมึงพูดเหี้ยอะไรกัน คนเรามันสวยคนละแบบ ไอ้เตอร์move on เราก็ควร move ตามมัน’ ‘เมนต์บนเป็นพ่อพระเหรอวะ ใครจะชอบก็ชอบแต่กูไม่ชอบและไม่ move on’ ‘แก้มน้องน่าหยิกจะตาย น่ารักมาก แต่น้องไม่เหมาะกับอีเตอร์มากๆ น้องควรเจอคนที่ดีกว่านี้’ ‘น้องคนซ่อนรูป หน้าตาน่ารักดี แต่อย่างเมนต์บนบอก ไม่เหมาะกับมึงเลยเตอร์ น้องครับ หนีไปปป’ ‘ใครมีวาร์ปน้องบ้าง อยากทักหาน้องจัง อยากบอกน้องดังๆให้หนีไป นี่เสือตัวพ่อนะลูก อย่ามาเล่นกับไฟเลย’ ‘กูไม่เห็นด้วยกับเมนต์บน น้องอาจเป็นเจ้าของฟาร์มเสือมาปราบพยศเสือร้ายก็ได้’ ‘เจ้าของฟาร์มจะโดนเสือแดกไหมนะ ขนาดพี่อีฟที่ว่าร้ายยังเอาไอ้เตอร์ไม่อยู่ ใครจะหยุดไอ้เตอร์ได้ นอกจากเอดส์ คิดว่าไม่มี’ ‘ลบทุกอย่างที่มีเพื่อนกูอยู่ในโซเชียลแล้วดิ มึงมันสันดานเสียจริงๆ อะไรจะง่ายขนาดนั้น ไม่คิดว่าอีนี่มันจะทำให้มึงเปลี่ยนไปมึงขนาดนี้นะ’ ‘อันนี้เปิดตัวหรือมาประจานอ่ะ หน้าด้านเว่อร์ ทั้งผัวทั้งเมีย’ ‘ขอบคุณสำหรับรูปนะ จะได้ตามตบถูก คิดจะเล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับเพื่อนกู มึงเจอแน่ อีเด็กเวร’ ‘แย่งของคนอื่นไปยังมาลอยหน้าลอยตา ได้ไปขนาดนี้ ชีวิตนี้ไม่เอาอะไรแล้วมั้ง’ ‘เลิกทำหน้าซื่อได้มั้ย รับบทคนสวยหวานเหรอ แย่งผัวคนอื่นขนาดนี้ไม่ต้องแอ๊บ เปิดเผยได้เลย’ ‘มารยาทมีได้โดยไม่ต้องรอให้พ่อแม่มึงตายก่อนนะ พวกคนเมนต์เหี้ยๆน่ะ กลับไปด่าเพื่อนตัวเองบ้างไป คิดว่าเพื่อนมึงดีมากนักเหรอ ลืมสมองไว้ในท้องแม่มึงก็ควรไปเกิดใหม่นะ’ พัตเตอร์ตอบกลับคอมเมนต์ด้วยอารมณ์ฉุนเฉียวและการที่อีฟไม่ให้ความสนใจกับโพสต์ล่าสุดมันทำให้พัตเตอร์อดไม่ได้ที่จะโทรหาอีฟ โดยเดินมาอีกห้องไม่ให้ลูกพีชได้ยินบทสนทนา ไม่เป็นไปตามคาด อีฟรับโทรศัพท์เร็วกว่าที่คิด “สวัสดีครับ ไม่คิดว่าจะรับสายนะ” (โทรมามีอะไร) ปลายสายถามใส่อารมณ์ “เจ๊อยากเป็นฆาตกรเหรอ” (ใช่ คนแรกที่ฉันจะฆ่าอาจเป็นแกไม่ใช่เด็กนั่น ถ้าแกยังยั่วโมโหฉันไม่เลิกด้วยการโทรมารบกวนเวลาว่างของฉันแบบนี้) “ผมขอคุยในฐานะเจ้านายแล้วกัน คนที่แยกแยะเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวไม่ได้ควรทำยังไงดีนะ” (ขี้ฟ้องเนาะ ทำไงกับคนแบบนี้ดี) “แค่เล่าให้ฟังครับ พอดีเป็นแฟนกันมีอะไรก็เล่าให้กันฟัง” (ต้องเอาดอกไม้ธูปเทียนไปขอขมาป่ะ ก็ไม่ งั้นพรุ่งนี้จะแกล้งให้หนักกว่าเดิม จะเอาให้อยู่ไม่ได้เลยคอยดู) “อยากโดนไล่ออกก็เชิญ” (คนที่อยู่ไม่ได้ต้องไม่ใช่ฉัน) “อยู่มาก่อนไม่ได้แปลว่าจะอยู่ตลอดไป” (มาทีหลังถ้าไม่ดีก็คงอยู่ไม่ได้หรอกและคงจะสู้คนที่อยู่มาก่อนไม่ได้) “ครับๆๆ สู้ได้หรือไม่ เดี๋ยวก็รู้ เดี๋ยวผมนัดแก๊งเรากินเหล้าที่ผับนะเจ๊ ผมอยากให้เจ๊มาด้วยจัง เป็นการเปิดตัวแฟนผมอย่างเป็นทางการ” (ไม่ว่าง) “ไม่ว่างหรือไม่อยากเห็น” (แล้วแกจะเอาอะไรกับฉันนักหนา) “ก็สถานะที่ผมอยากให้พี่มันมีคนอื่นมาใช้ไปแล้ว ผมแค่อยากประกาศ อยากให้ทุกคนรับรู้ อยากให้รู้ว่าคนที่มันเห็นค่าในสถานะที่ผมอยากให้มันเป็นยังไง การรักถูกคนนี่มันดีอย่างนี้นี่เอง” (เก็บไว้บอกคนอื่นเถอะ ฉันไม่อยากรู้ อีกอย่างนะเดี๋ยวสถานะที่แกอยากให้ฉันนักหนา อีกไม่นานก็คงมีผู้ชายคนอื่นมายัดเยียดให้ฉันเหมือนกัน) พัตเตอร์กดตัดสายทันที ขุ่นเคืองใจกับคำพูดที่ยั่วโมโห ไม่ต่างจากอีฟที่หงุดหงิดใจไม่แพ้กัน เธอเขวี้ยงโทรศัพท์ลงที่นอนไปอย่างจัง “คุยกับใครเหรอคะ” น้ำเสียงสดใสของลูกพีชทำให้พัตเตอร์ยิ่งหงุดหงิด แต่เขาหันมาทำหน้าปกติซึ่งตรงข้ามกับความรู้สึกข้างใน ไม่รู้เลยว่าควรจัดการความรู้สึกอย่างไรดี “คุยงาน มีอะไร” “พีชจะถามพี่เตอร์ว่าพี่เตอร์จะทานอะไร พีชจะได้สั่งให้ค่ะ” “ไม่กิน จะกลับแล้ว” “อ้าวรีบจังล่ะ แล้วพีชล่ะ” “เธอก็อยู่นี่ไปนั่นแหละ” “คือ…” “ไม่ต้องดื้อ ฉันไปล่ะ” “พี่เตอร์จะให้พีชอยู่คนเดียวเหรอคะ” “กลัวอะไร” “แค่ไม่ชินค่ะ” “ห้องนี้เธอใช้ได้ทุกอย่าง มันเป็นห้องของเธอ” “แล้วพี่เตอร์จะไปไหนคะ” “ทำงานต่อ” “ค่ะ งั้นก็ตามสบาย” บางครั้งพัตเตอร์ก็ดีกับเธอจนน่าใจหายและบางครั้งเขาก็เฉยชากับเธอมากเช่นกัน แต่ความหิวโหยในเวลานี้ทำให้เธอไม่คิดอะไรให้เสียพลังงาน เธอกดสั่งอาหารที่ตัวเองต้องการทันทีโดยใช้เงินตัวเองแทนที่จะใช้เงินพัตเตอร์เพราะเกรงใจTHE ENDหลายเดือนต่อมาจากการพูดเล่นในวันนั้น ในที่สุดวันนี้ลูกพีชกับพัตเตอร์ก็ได้ย้ายเข้ามาอยู่ในเพนต์เฮาส์ใจกลางเมืองแห่งใหม่ ที่หรูหราและทันสมัย ใกล้ผับของพัตเตอร์ แถมมองเห็นแม่น้ำทอดยาวตลอดสาย นี่ไม่ใช่แค่เพนต์เฮาส์แต่ยังเป็น ‘รังรัก’ ที่พัตเตอร์ตั้งใจซื้อให้แฟนสาวด้วยเงินสดและมันเป็นชื่อของเธอ ของขวัญชิ้นนี้มีค่าต่อใจผู้รับอย่างมาก ห้องมีสไตล์การตกแต่งโทนสีอุ่นตามใจลูกพีชเป็นส่วนใหญ่ แต่ก็ยังคงความเป็นพัตเตอร์อยู่ ผสมผสานเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันอย่างลงตัว เพื่อบ่งบอกว่าพื้นที่นี้เป็นพื้นที่ของกันและกัน ภายในห้องกว้างขวาง จนมีโซนแมวที่ให้แมวได้กลิ้งเล่นได้อย่างสบายในมุมของมัน โซนสวนสุดหรูตั้งอยู่ริมระเบียง กลางสวนมีน้ำพุทรงโมเดิร์น ใต้แสงไฟยามค่ำคืน มันเป็นมุมสงบที่เหมือนหลุดไปอีกโลกหนึ่ง เขากับเธอและบรรดาเจ้าเหมียวชอบมานั่งเล่นในยามค่ำคืนเป็นประจำ เป็นพื้นที่ที่อบอวลไปด้วยความรักและเสียงหัวเราะ ทุกอย่างที่ทำให้เลือกมาอย่างประณีตเพื่อให้รู้สึกว่าที่นี่เป็นพื้นที่ความสบายใจและมันบ่งบอกว่า เขากับเธอจะอยู่ด้วยกันตลอดไป“หนูลูกหนูอิ่มไหมคะ” เสียงอ่อนหวานที่แฝงไปด้วยความเอ็นดูของพัตเตอ
EP.71 พยายามไปด้วยกันวันต่อมา“โห วิวสวยมาก” โรงแรมหรูที่อยู่ใจกลางกรุงสร้างความตื่นตาตื่นใจให้ลูกพีช เธอได้ก้าวเข้ามาในสถานที่หรูหราและทันสมัยเป็นครั้งแรก แม้จะอยู่แค่ชั้นหนึ่งแต่รอบข้างที่เป็นแม่น้ำทอดยาวมองเห็นแสงสะท้อนระยิบระยับจากไฟที่ราวสะพานกระทบผิวน้ำ ลูกพีชจึงบันทึกภาพความสวยงามไว้ในโทรศัพท์และเช็คอินสถานที่นี้ในโซเชียลของตัวเอง“ไปชั้นบนสุดวิวสวยกว่านี้อีกนะ” พัตเตอร์เก๊กท่าบนโซฟาขนาดพอดีกับตัว มันตั้งอยู่หน้าผนังกระจกที่มองไปเห็นวิวด้านหลังคือแม่น้ำ สมที่เขานั่งอย่างสง่าผ่าเผยเพราะลูกพีชได้บันทึกภาพนั้นไว้ด้วย แล้วแต่งภาพใส่มงกุฎไว้เหนือศีรษะของพัตเตอร์ ก่อนจะนำไปให้เจ้าตัวดู“พี่เตอร์อย่างเท่”“หนูแม่งถ่ายรูปโคตรดีเช่นกัน”“หนูคงกินข้าวไม่ได้เพราะหนูอยากดูวิว เห็นบรรยากาศก็อิ่มแล้ว”“ทำตัวเป็นเด็กไปได้ เที่ยวแล้วไม่ยอมกินข้าว” ลูกพีชทำหน้าอ้อน เธอแสดงความน่ารักออกมามากจนเกินต้านทาน พัตเตอร์อดไม่ได้ที่จะยิ้มกับท่าทางน่ารัก มือหนาลูบแก้มนวลด้วยความเอ็นดู “ก็หนูเป็นเด็กพี่เตอร์”“เป็นเด็กพี่เตอร์ต้องกินข้าวด้วย”“ทำเหมือนหนูเป็นเด็กสามขวบ หนูแค่ขอถ่ายรูปก่อนกินข้าวเฉยๆ”“ถ้
EP.70 หยอกล้อเสียงหัวเราะดังขึ้นหลังจากคำตัดพ้อของพัตเตอร์ เขาได้แต่เอือมระอาที่โดนทุกคนแกล้งแรงๆ ในนั้นมีลูกพีชอยู่ด้วย เธอขำแรงกว่าคนอื่นเขาจึงทำโทษด้วยการฟัดแก้มลูกพีชหนักๆ“นี่ แม่ครัวจัดอาหารค่ำเสร็จแล้วมากินกันเร็ว”“ปาร์ตี้!” หลานสาวตัวน้อยพูดขึ้นด้วยความดีอกดีใจ ก่อนจะรีบจูงมือลูกพีชไปนั่งที่โต๊ะอาหารด้วยกัน ‘ครอบครัวเลิศอัครเจริญวรนันท์’ ภาพบรรยากาศสุดอบอุ่นถูกถ่ายเก็บไว้และถูกแบ่งปันในโซเชียล พัตเตอร์มองแล้วจินตนาการไปว่า ถ้าเขามีสมาชิกเพิ่มมาสักคนครอบครัวมันจะใหญ่ขึ้นและวุ่นวายขึ้นมากแค่ไหน เพียงแค่นี้ก็ฟังหลานๆพูดแข่งกันไม่ทันแล้ว ยิ่งคิดก็ยิ่งอยากมี แต่เขาก็ยังเคารพการตัดสินใจของลูกพีช แต่ก็อยากให้ลูกพีชใจอ่อนเร็วๆลูกพีชชะโงกหน้ามามองจอโทรศัพท์ของพัตเตอร์ เธอแหวกเอาตัวซุกเข้าไปในผ้าห่มและโอบกอดเขา กดให้วิดีโอที่พัตเตอร์ดูอยู่เล่นใหม่อีกครั้งมันเป็นวิดีโอที่เขาหยอกเล่นกับพายุ“ผมรักพ่อนะครับ”จุ๊บ!“ขนลุก!” พายุเอียงใบหน้าหลบทันทีแต่ก็ไม่พ้น วันนี้ลูกชายมาแปลก ถึงพายุจะกอดจะหอมกับบีน่าอยู่บ้าง แต่กับพัตเตอร์ โมเมนต์กอดหอมกันเลิกไปตั้งแต่ตอนพัตเตอร์สิบขวบ “แหม ทีกับพี่น
EP.69 คนนี้คนเดียว“สรุปมันคือแหวนคู่หรือแหวนเดี่ยว” แม้จะพอใจกับแหวนที่ตัวเองเลือกไปแต่พัตเตอร์ก็ขัดใจที่มันไม่เหมือนกับลูกพีชทั้งที่ตั้งใจว่าจะให้เป็นแหวนคู่“เราไม่จำเป็นต้องเหมือนคู่อื่นนะแค่แหวนมีชื่อเราสองคนก็พอแล้ว”“อยากได้คู่อ่ะ” พัตเตอร์ยังงอแง แม้จะสั่งไปแล้วก็ยังมูฟออนไม่ได้ งอนที่แฟนสาวไม่ตามใจ ส่วนเธอก็งอนที่เขาไม่ชอบแบบที่เธอต้องการ“แต่หนูอยากได้แบบนั้นอ่ะ”“ยังมีเวลากว่าเขาจะทำให้เราเสร็จ เปลี่ยนใจได้นะ”“ไม่เปลี่ยนชอบแบบที่สั่งไป พี่เตอร์จะเปลี่ยนมาชอบแบบที่หนูชอบไหม”“นั่นไอคิม!” สายตาของพัตเตอร์ดันไปโฟกัสคิมหันต์ที่เดินผ่านไปเมื่อสักครู่ ห้างมากมายมีให้เลือกสรรทำไมต้องมาเที่ยวที่เดียวกัน แม้ว่าคิมหันต์จะไม่เห็นเขาแต่เขาก็อยากเดินไปหาเรื่อง แต่ลูกพีชดึงตัวไว้“อย่ายุ่งกับเขาเลย พี่คิมไม่มายุ่งกับพี่เตอร์แล้วนะ พี่เตอร์ก็ไม่ควรยุ่งกับเขา ต่างคนต่างอยู่ อย่าไปมีเรื่องเลย”“เห็นหน้ามันแล้วคันตีนว่ะ”“แยกย้ายกลับบ้าน อย่าไปหาเรื่องเขาเลย” พัตเตอร์ชักสีหน้าไม่พอใจ แต่ก็ต้องยอมเดินตามลูกพีชไป @คฤหาสน์ของพายุ“สวัสดีจ้ะ สาวน้อย” บีลีฟกล่าวทักทายลูกพีชที่เพิ่งเดินเข้ามา เธ
EP.68 จองแล้วหลายเดือนต่อมา@บริษัทพายุติ๊ง~“รอด้วยครับ”เมื่อลิฟต์เปิดออกมาอีฟก้าวเข้าไปในลิฟต์ พร้อมกับยัดหูฟังข้างหนึ่งใส่ เธอยังไม่ทันจะกดปิดลิฟต์ก็มีชายคนหนึ่งส่งเสียงเรียกทำให้อีฟลังเลใจว่าจะรอดีไหม แต่มือก็ดันไปกดที่ปุ่มHold เปิดลิฟต์รออีกฝ่ายที่กำลังจะเข้ามาพายุก้มหน้าก้มตามองจอไอแพดไม่ทันสังเกตว่าผู้หญิงในลิฟต์คืออีฟ แต่เมื่อเงยหน้ามาเขาก็ส่งยิ้มทักทายอีฟ แล้วอีฟก็ยกมือไหว้ตามมารยาท เมื่อพายุเข้ามาในลิฟต์อีฟก็กดชั้นให้โดยไม่ถามพายุ เพราะเธอหลีกเลี่ยงการคุยเล่นกับพายุมานาน แค่เรื่องงานก็น้อยมากที่เธอจะเข้าไปพบเขาแบบส่วนตัว“อาว่าอาก็ไม่ได้ทำอะไรผิดนะ” เป็นอย่างที่คิด พายุพูดทำลายความเงียบและความอึดอัดใจของเธอ พายุไม่ได้ผิดอะไร เธอก็แค่ไม่อยากที่จะคุยเล่นกับเขาเหมือนเดิม แต่การที่ถูกทักแบบนี้ทำให้เธอต้องตอบอย่างเลี่ยงไม่ได้ “ค่ะ หนูก็ไม่ได้บอกว่าอาผิดอะไรเลย”“ขอบคุณที่ไม่ลาออก”“ออกแล้วหนูจะเอาอะไรกินละคะ” อีฟพูดติดตลก เธอไม่แคร์คำพูดของพัตเตอร์ แม้จะเดินสวนลูกพีชอยู่บ้าง แต่ก็ไม่เข้าไปวุ่นวาย ปล่อยให้คนที่ทนไม่ได้เป็นฝั่งนั้น เพราะเธอเองก็จะไม่ไปไหน“แบบนี้สิค่อยสมกับเป็
EP.67 แมวกัด NCจมูกโด่งซุกลงกับซอกคอขาวเนียน สูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆ กระตุ้นอารมณ์ให้ลุกโชน สัมผัสจากเขาทำให้ขนกายลุกชูชัน มือเรียวลูบคลำแก่นกายใหญ่ที่ซ่อนอยู่ภายใต้กางเกงยีนตัวหนา ก่อนที่ลูกพีชจะค่อยๆ ถอดกางเกงและแพนตี้ตัวบางของตัวเองอย่างยั่วยวน แววตาเต็มไปด้วยความปรารถนา“หนูอยากขึ้นให้” “หือ” สายตาแพรวพราวเป็นประกายทันทีที่ได้ยินแฟนสาวพูดออกมาด้วยความเขินอาย เขาถอดกางเกงออกรอให้เธอมาสัมผัสลูบไล้ ตื่นเต้นที่เธอเอื้อมมือมาชักรูดให้ สัมผัสอุ่นๆ จากมือเรียวทำให้เขาทำหน้าพริ้มด้วยความพึงพอใจจนเขาเปล่งเสียงครางออกมาเบาๆ “อยากเป็นแมวยั่วสวาท ไม่อยากเป็นแมวเป้า” “โอ๋ๆๆ พูดเล่น” “หนูฝังใจ” ลูกพีชเชิดใบหน้าหนี กระเง้ากระงอดเพราะต้องการให้เอาใจ แฟนหนุ่มจึงจูบหน้าผากหนักๆ เธอหัวเราะในลำคอเบาๆ การกระทำของเขาทำให้เธอพึงพอใจอย่างมาก“ลองคอสเพลย์เป็นแมวดูไหม”“ไม่อยากเป็นคนเบียว” หญิงสาวอ้าขาออกกว้าง มือเรียวจับแก่นกายมาถูไถที่ช่องทางรัก ใบหน้าจิ้มลิ้มแต้มรอยยิ้มเขินอาย เธออยากลองทำให้เขาพอใจสักครั้ง ไม่อาจซ่อนความตื่นเต้นที่ถาโถมเข้ามาเมื่อได้สบตากับเขา“มาตอกดีกว่ามา เสียวว่ะ” หัวเห็ดแดงก่ำฉ่ำเ







