นายหญิงตระกูลลูอิซ

แสงอาทิตย์อ่อนๆสาดส่องต้อนรับเช้าวันใหม่ แม้บรรยากาศของวันนี้จะดีแต่ก็ไม่ได้ทำให้ความตึงเครียดลดน้อยลงไปได้เลย

" เจอไหม " บรูซ บอดี้การ์ดคนสนิทเอ่ยถามเพื่อนบอดี้การ์ดคนอื่นๆ

" ไม่เจอ "

" ฉันก็ไม่เจอ " 

บรรดาชายหนุ่มร่างสูงหลายสิบคนเดินไปเดินมากันให้ควักเพื่อตามหาสิ่งที่สำคัญที่สุดในตระกูลลูอิซ 

" นายหายไปไหน หรือนายจะออกเดินทางไปทำงานก่อนแล้ว " บรูซตั้งข้อสันณิษฐาน

" ไม่ นายยังไม่ได้เดินทางไปถึงที่ทำงาน ฉันโทรไปเช็กกับทุกที่แล้ว " ออกัสที่เพิ่งได้รับการปล่อยตัวให้ออกมาปฏิบัติหน้าที่ในตำแหน่งเดิมพูดขึ้นบ้าง

ก่อนหน้านี้ด้วยความที่เขาเข้าไปวุ่นวายกับนายหญิงคนใหม่ทำให้มาคอสโกรธมาก จึงถูกลงโทษให้ไปทำงานนอกคฤหาสน์ จนมาคอสหายโกรธจึงได้มีคำสั่งให้กลับเข้ามาทำงานเหมือนเดิม

" นายหญิงล่ะ " ออกัสเอ่ยถามขึ้นท่ามกลางความเงียบ

บอดี้การ์ดหนุ่มคนอื่นๆทำหน้าตาเหมือนถูกบังคับให้กินยาขม 

" มึง..ไอ้ออกัส ถามหาผู้หญิงของนายอีกล่ะ ครั้งที่แล้วมึงยังไม่เข็ดรึไง " เพื่อนเขาเอ่ยเตือน

" ไม่ใช่ กูกำลังจะบอกว่านายอยู่กับนายหญิงรึเปล่า " ออกัสพูดให้คิด

ถึงแม้เขาจะรู้สึกว่านายหญิงคนใหม่น่าสนใจแต่ยังไงก็แต่งงานเป็นภรรยาคนอื่นไปแล้ว เขาก็ไม่ได้มีความคิดที่จะเข้าไปแย่งผู้หญิงของคนอื่นอยู่แล้วตั้งแต่แรก แค่เข้าไปช่วยเหลือเล็กๆน้อยๆเท่านั่น มีแต่นายท่านบ้านนี้แหละที่ทำให้เรื่องมันใหญ่โตถึงขนาดลงโทษเขาหลายวัน

" มีใครไปดูมารึยัง " แน่นอนว่านอกจากห้องนอนชั้น 3 ที่เป็นสถานที่สงวนไว้สำหรับผู้ที่เกี่ยวข้องไม่กี่คนแล้วนั้น ตอนนี้ห้องริมชั้น 2 ก็เป็นอีกห้องที่ถูกสงวนไว้เช่นกัน ดังนั้นเช้านี้จึงไม่ได้มีใครคิดจะเฉียดเข้าใกล้ห้องนี้

" ยัง " บอดี้การ์ดหนุ่มตอบเพื่อน

" งั้นมึงขึ้นไปดู " เพื่อนคนอื่นรีบโยนเผือกร้อนใส่มือบรูซทันที

" ทำไมต้องเป็นกู " เขาถามอย่างสงสัย

" เป็นมึงแหละดีแล้ว ถ้านายเอาเรื่องมึงจะได้โดนคนเดียว " 

" พวกมึงนี่มัน... " บรูซขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอย่างแค้นเคือง เรื่องอะไรอยู่ๆจะโยนระเบิดมาให้เขารับคนเดียว ถ้ามาคอสไม่อยู่ในห้องแล้วมารู้ที่หลังว่าเขาเข้าใกล้ห้องภรรยาคนสวยเดี๋ยวก็ได้โมโหกระทืบเขาขึ้นมาอีก

" ไอ้ออกกัส ไปดูดิ " บรูซโยนรีบระเบิดลงตำแหน่งใหม่ทันที

" เฮ้ยย! ไม่ไปโว้ย กูเพิ่งโดนมา พวกมึงอยากไปก็ไปเองดิ " พูดจบออกัสก็รีบเดินหนีไปทันที เขายังเข็ดขยาดกับแรงอันมหาศาลของเจ้านายหนุ่มไม่หายเลย เรื่องอะไรจะต้องไปรับระเบิดลูกนี้ไว้กับตัวอีก

บอดี้การ์ดหนุ่มที่เหลือมองหน้ากันเลิ่กลั่กก่อนจะใส่เกียร์สุนัขรีบวิ่งหนีไปทันที ทิ้งให้บรูซยืนอยู่กลางคฤหาสน์แบบลำพังและเดียวดาย

" เฮ้ยยย! พวกมึง! กลับมาก่อนดิว่ะ " เขาร้องเรียกอย่างไรก็ไม่มีผล 

เอาว่ะ เป็นไงเป็นกัน

สุดท้ายบรูซก็ตัดสินใจเดินขึ้นไปที่ชั้นสอง ร่างสูงค่อยๆเดินอย่างเงียบเชียบเพื่อไม่ให้ใครได้ยิน ถ้าเจ้านายไม่อยู่ คนอื่นไม่เห็น เขาก็ไม่น่าโดนกระทืบหรอก

ขณะที่เท้าหนาเดินมาถึงหน้าห้องริมทางเดินและกำลังจะเคาะประตูอยู่นั้น เขาก็ได้ยินเสียงดังลอดออกมาจากในห้อง 

" โอ๊ยย พอแล้วมาคอส ฉันจะไม่ไหวแล้ว "

" ไม่ไหวอะไรล่ะนี่มันเพิ่งไม่กี่ยกเอง ฉันยังมีแรงเหลือตั้งเยอะ "

" นี่มันเช้าแล้วนะ คุณไม่อายคนอื่นเค้ารึไง "

" อายทำไม ฉันเป็นนายของตระกูลนี้ ฉันจะทำอะไรก็ได้ "

" คุณไม่ไปทำงานรึไง บรูซคงรอคุณอยู่ข้างนอกแล้ว " 

" ไม่ไปแล้ววันนี้ยกเลิก บรูซ! ไอ้บรูซ! วันนี้ฉันยกเลิกไม่ไปทำงาน ได้ยินไหม! " ร่างสูงตะโกนออกมาจากห้องนอน บรูซที่ยืนอยู่หน้าประตูรีบตะโกนตอบรับใบหน้ายิ้มกรุ่มกริ่มทันที

" ได้ยินครับนาย! "

" อร๊ายยย บรูซอยู่หน้าประตู คุณได้ยินรึเปล่า " ร่างบางส่งเสียงโวยวายขึ้นมา

" ช่างมันเถอะน่า มา..เรามาทำเรื่องของเราต่อดีกว่า " 

บรูซวิ่งปรู๊ดลงมาชั้นล่างอย่างรวดเร็ว พร้อมกับสั่งสาวใช้ไม่ให้เข้าไปวุ่นวายด้านบน ในที่สุดวันนี้เขาก็ได้พักผ่อนสักทีหลังจากที่ได้แหกขี้ตาตื่นเช้ามาหลายวัน

" เฮ้ยย! แยกย้ายกันไปนอนได้แล้ว วันนี้นายไม่ไปทำงาน " พูดจบบอดี้การ์ดหนุ่มก็รีบวิ่งกลับที่พักทันที เตียงจ๋าาา พี่มาแล้วจ้า

หลังตะวันตกดินไปสักพักมาคอสถึงได้ยอมปล่อยร่างบางให้ออกมาจากห้องได้ ตอนนี้ร่างกายของเธอระบมไปหมดทั้งตัว ท้องก็ร้องประท้วงเสียงดังโครกครากจนน่าเกลียด

หญิงสาวเดินลงมาจากบันได บรรดาสาวใช้เห็นเข้าจึงรีบมายืนเรียงแถวต้อนรับทันที

" สวัสดีค่ะนายหญิง อาหารเย็นพร้อมแล้วค่ะ " หญิงสาวทั้งหลายต่างส่งเสียงพร้อมเพรียงกัน

" อ่า สวัสดีค่ะ " เคทพยักหน้ารับหงึกๆ รู้สึกถึงบรรยากาศแปลกๆของบ้านหลังนี้ 

" เคท มากินข้าวสิ " เจ้าของคฤหาสน์ปรากฏตัวขึ้นเบื้องหลังบรรดาหญิงสาว เขาสวมชุดสบายๆอยู่บ้าน เป็นกางเกงขายาวเนื้อหนากับเสื้อแขนยาวคอกลมสีขาวเท่านั้น ส่วนผมก็ไม่ได้เซ็ตเข้าทรงเหมือนวันปกติแต่กลับปล่อยสบายๆ ทำให้ดูเด็กลงมากทีเดียว

" ฉันเพิ่งรู้นะเนี้ยว่าคุณหน้าเด็กขนาดนี้น่ะ " เคทเดินเข้าไปใกล้ชายหนุ่ม มือบางสองข้างยกขึ้นมากุมใบหน้าหล่อเหลาเอาไว้ ยิ่งดูใกล้ๆก็ยิ่งหล่อ

" ทำไม อยากเปลี่ยนบรรยากาศลองกินเด็กดูหรอ ถ้าให้ฉันเล่นบทเด็กหนุ่มก็พอได้อยู่นะ " ซาตานร้ายยิ้มพราย ดวงตาคมระยิบระยับเหมือนรู้ทันเธอ

เพี๊ยะ

" พูดอะไรเนี้ย " เคทตีมือร่างหนาทีหนึ่งก่อนจะเดินหนีอย่างอายๆ ตายๆๆๆ ช่วงนี้ไม่รู้ชายหนุ่มเป็นอะไรขยันทำให้เขินจริงๆ แล้วดูมีกี่คนที่ยืมมองอยู่ฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนเนี้ย 

" เขินทำไม เดี๋ยวก็ชิน " มาคอสเดินตามมาล้อเลียน 

" ไม่ได้เขินสักหน่อย " มือบางหยิบชาร้อนขึ้นมาจิบแก้เขิน

" แล้วทำไมหน้าแดงล่ะ " 

" นี่ไง ช้าเนี้ยมันร้อน เลือดก็เลยเดินดีไง อืมม " หญิงสาวเฉไฉไปเรื่อยแต่ก็ยังไม่วายถูกล้อเลียนทางสายตาจากทั้งสามีและสาวใช้ที่ยืนแอบฟังอยู่ ดีจริงๆบ้านนี้ นายเป็นยังไงสาวใช้ก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ

" พรุ่งนี้ฉันจะบินไปอเมริกาเธออยู่บ้านคนเดียวไปก่อนนะ ถ้าคิดถึงก็อดทนเอา เดี๋ยวจะรีบกลับมาหา " อยู่ๆชายหนุ่มก็เอ่ยขึ้นกลางโต๊ะอาหาร

" คุณไม่ให้ฉันไปด้วยหรอ " 

" ไปไม่ได้ งานที่ฉันทำมีแต่เสือสิงกระทิงแรดทั้งนั้น อันตราย " 

" มีคุณไปด้วยฉันไม่เห็นต้องกลัวอะไรเลย " เคทหยอดคำหวานพลางกระพริบตาปริบๆขอความเห็นใจ

มาคอสโครงศีรษะร่างบางเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยว ยิ่งรู้จัก ภรรยาสาวของเขาก็ยิ่งน่ารักขึ้นทุกวัน

" อ่ะๆ ไปด้วยก็ได้ แต่...ห้ามไปไหนคนเดียว ห้ามอยู่ห่างฉันเกิน 2 เมตร ห้ามจ้องมองผู้ชายคนอื่นเกิน 2 วิ ห้าม... " และอีกหลายสารพัดข้อห้ามที่หญิงสาวฟังแล้วก็หน้างอเข้าไปใหญ่ สรุปเธอจะได้ไปเที่ยวดีๆสักครั้งไหมเนี้ย

.

.