[ ฮะ! แกจะไปอเมริกาหรอเคท ] ปลายเสียงพูดอย่างตกใจ
" ใช่ แล้วแกจะพูดเสียงดังทำไมเนี้ย " การที่เธอเดินทางไปต่างประเทศอาจใช้เวลาหลายวัน เลยต้องบอกเพื่อนสาวล่วงหน้าก่อนเพื่อไม่ให้เป็นกังวล [ จะไม่ให้ฉันพูดเสียงดังได้ไง แกไปต่างประเทศแล้วแฟชั่นโชว์คอลเล็คชั่นใหม่ที่กำลังจะจัดขึ้นล่ะ แกให้ฉันทำยังไง ] ปลายสายโวยวายเสียงไม่เบานัก " แกก็ทำงานของแกไปปกตินั่นแหละมิเชล แบบร่างคอลเล็คชั่นใหม่ฉันส่งให้ทางอีเมลล์แล้ว แกส่งให้โรงงานได้เลย ส่วนงานแฟชั่นโชว์แกไม่ต้องเป็นห่วงฉันไม่ได้ไปนานขนาดนั้น กลับมาทันแน่นอน " [ แบบนั้นก็ค่อยโล่งใจหน่อย เอ่อ...แล้วแกจะไปกี่วัน ] " ยังไม่รู้เลยอ่า ต้องดูว่ามาคอสเสร็จงานเมื่อไหร่ " [ ย่ะ! หมั่นไส้จริงๆ ตั้งแต่แต่งงานก็ติดสามีจนลืมเพื่อนไปหมด ] " ย่ะ! แกก็ลองหาดูสักคนสิ เผื่อแกจะติดสามีแล้วเลิกตามจิกทวงงานฉันสักที แค่นี้ก่อนนะจ๊ะสามีฉันมาแล้ว " เคทรีบชิงวางสายก่อนที่หญิงสาวปลายสายจะได้โวยวายอะไรต่อ " ใครโทรมา " มาคอสเดินมาถาม เบื้องหลังของเขาคือบรรดาเหล่าบอดี้การ์ดสุดหล่อที่คอยตามประกบอยู่ไม่ห่าง ถ้าไม่บอกว่าเป็นเจ้านายกับลูกน้องเธอคงคิดว่าเป็นบอยแบนด์วงไหนสักวงแน่ๆ " อ่ะ อ๋ออ เพื่อนน่ะ " หญิงสาวเพิ่งหลุดจากภวังค์ความหล่อเลยรีบตะกุกตะกักตอบ กลัวว่าเขาจะจับได้ว่าแอบมองหน้าเขาบ่อยๆ " ผู้หญิงหรือผู้ชาย " มาคอสถามเสียงเข้ม ดวงตาคมหรี่ลงอย่างกำลังจับพิรุจ " ผู้หญิงสิ ฉันจะไปเอาเพื่อนผู้ชายที่ไหนมา " หญิงสาวรีบวิ่งเข้ามาออดอ้อนเป็นการใหญ่ เธอเอียงศีรษะซบลงบนไหล่กว้างแล้วกอดแขนชายหนุ่มไว้แน่น " งั้นก็แล้วไป " ไม่นานนักเสียงประกาศเรียกให้เข้าเกตก็ดังขึ้น คู่สามีภรรยาหนุ่มสาวเดินแอบอิงกันเข้าไปภายในโดยไม่รู้ว่ามีสายตาคู่หนึ่งจับจ้องที่พวกเขาอยู่ อเมริกาเป็นประเทศในฝันของใครหลายๆคน ผู้คนที่อาศัยอยู่ที่นี่ต่างหลั่งไหลมาจากทั่วทุกมุมโลก หญิงสาวกำลังนั่งจิบกาแฟยามเช้าในระหว่างรอสามีนั่งคุยงานกับนักธุรกิจผมทองอยู่อีกด้านหนึ่งของร้าน " สวัสดีครับสาวน้อย " ชายหนุ่มอารมณ์ดีนัยตาเป็นประกายขี้เล่นเดินเข้ามาทักทายเธอ เขาถือวิสาสะนั่งบนเก้าอี้ตรงข้ามเธอก่อนจะเรียกพนักงานเสริฟเข้ามา " รับอะไรดีคะ " บริกรสาวเอ่ยถาม " เอาเหมือนคุณผู้หญิง 1 ที่ " ชายหนุ่มไม่อยากเสียเวลาคิดมากเลยสั่งอาหารเหมือนที่เธอทานอยู่ " ขอโทษนะคะ เก้าอี้ตัวนี้มีคนนั่งแล้วค่ะ " เคทเอ่ยเตือนเขาเบาๆ หนุ่มฝรั่งนัยตาสีฟ้ามองซ้ายขวาอย่างทะเล้น " ไหนล่ะ " " เขายังมาไม่ถึง ฉันกำลังรอเขาอยู่ " หญิงสาวเอ่ยอย่างกลั้นอารมณ์ กลัวว่าตัวเองจะระเบิดลงใส่คนไม่มีมารยาทเเถวนี้ซะก่อน " นั่นไง เขายังมาไม่ถึง แสดงว่าผมก็ต้องนั่งได้สิ " ชายหนุ่มยังคงดื้อดึงต่อไป เคทถอนหายใจอย่างสุดทน " ถ้าอยากจะนั่งก็เชิญค่ะ ฉันขอตัว " ว่าแล้วหญิงสาวก็ลุกขึ้นยืนเตรียมที่จะเดินหนีทันที มือหนารีบคว้าตัวเธอไว้ก่อนที่เธอจะเดินไปไหนไกล " ปล่อยฉัน! " เคทดิ้นให้หลุดจากการเกาะกุม แต่มือเขาก็เหนียวยิ่งกว่าปลาหมึกซะอีก สลัดยังไงก็ไม่หลุด " โอ๊ย! " หญิงสาวเห็นชายหนุ่มไม่ทันระวังตัวเลยกระทืบเท้าของเขาทันที เสียงร้องดังลั่นร้านเรียกความสนใจจากนักท่องเที่ยวคนอื่นๆได้เป็นอย่างดี พวกเขาหันมามองชายหญิงที่กำลังทะเลาะกันอยู่อย่างสนใจ จากนั้นไม่นานร่างสูงก็พุ่งเข้ามาดุจพยายมฑูต รังสีอำมหิตแผ่กระจายไปทั่ว มาคอสยืนบังร่างภรรยาสาวเอาไว้ดวงตาประสงค์ร้ายจ้องไปที่บุคคลปริศนาตรงหน้าทันที " แกทำอะไร " มาคอสถามผู้ชายอีกคนด้วยเสียงเย็นชา " ปะ...เปล่า พี่ชาย ผมก็แค่หยอกน้องสาวพี่เล่นเฉยๆ " เด็กหนุ่มหัวทองหัวเราะแฮะๆกลบเกลื่อน ก่อนจะโบกไม้โบกมือเป็นพัลวัน " ฉันไม่ใช่พี่ชายแกแล้วก็ไม่ใช่พี่ชายผู้หญิงคนนี้ด้วย " มาคอสปฏิเสธ " อ้าว..ถ้างั้นแกจะเข้ามาแส่เรื่องของคนอื่นทำไม " ไอ้หนุ่มหัวทองพูดอย่างกวนๆ ยิ่งพูดก็ยิ่งชะตาขาด ไม่เห็นรึไงว่าสามีเธอโกรธจนควันออกหูไปหมดแล้วเนี้ย " เพราะฉันเป็นผัวผู้หญิงคนนี้ไง ชัดรึยัง! " ชายหนุ่มพยายามกลั่นอารมณ์โกรธที่มีอยู่อย่างมหาศาลไม่ให้เผลอแสดงออกมา เพราะว่าเขายังมีธุรกิจที่ต้องเจรจาอยู่ มือบางเอื้อมมาเกาะกุมมือชายหนุ่มแล้วบีบเบาๆ เพื่อคลายอารมณ์โกรธ " เอ่ออ..ถะ ถ้างั้นผมขอตัวก่อนนะครับพี่ " เด็กหนุ่มหัวทองทำหน้าซีดๆก่อนจะวิ่งปรู๊ดออกไปอย่างรวดเร็ว " เคท " มาคอสเรียกชื่อเธอด้วยอารมณ์ขุ่นมัว " ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย อยู่ๆเขาก็เข้ามาเอง " หญิงสาวรีบปฏิเสธทันควัน มาคอสถอนหายใจพลางมองดวงหน้าใสอย่างจนปัญญา ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ไปนั่งด้วยกันก็แล้วกัน ปล่อยไว้คนเดียวเดี๋ยวก็เป็นห่วงอีก สุดท้ายมาคอสก็ต้องพาภรรยาสาวมาแนะนำตัวกับคู่ค้าธุรกิจด้วยเนื่องจากไม่อยากให้อยู่ไกลตัวอีก " ขอโทษนะครับคุณริดชาร์ท พอดีมีปัญหานิดหน่อย ผมจะขออนุญาตพาภรรยามานั่งด้วย " ชายหนุ่มเอ่ยขอโทษฝ่ายตรงข้าม " ไม่เป็นไรครับๆ เชิญตามสบายเลย มีสาวๆสวยๆมานั่งร่วมโต๊ะก็จะได้เจริญอาหารกันขึ้นมาหน่อย " เคทส่งยิ้มให้คู่ค้าธุรกิจของสามี เขาเป็นผู้ชายอายุราวๆ 50 ปีเห็นจะได้ ข้างๆกันมีเลขาคนสวยที่มองเธออย่างขุ่นเคืองอยู่ เคททำหน้างง ทำไมผู้หญิงคนนี้อยู่ๆก็ไม่ชอบเธอขึ้นมาได้ล่ะทั้งๆที่เพิ่งเจอกันครั้งแรกแท้ๆ " เดี๋ยวรายละเอียดทั้งหมดผมจะให้เลขาของผมส่งให้อีกทีนะ ยินดีที่ได้ร่วมงานครับ " " เช่นกันครับคุณริดชาร์ท " " อ๋ออ วันงานอย่าลืมพาภรรยาไปด้วยนะ จะได้ไปทำความรู้จักกับภรรยานักธุรกิจท่านอื่น " " ได้เลยครับ " ทั้งคู่แยกจากกัน ก่อนที่มาคอสจะหันมาถามภรรยาสาวว่า " อยากไปเที่ยวที่ไหนต่อไหม " " อืมม " เคทพยักหน้ารับแล้วยิ้มจนเห็นฟันเรียงตัวสวย สามีเธอนี่น่ารักจริงๆเลยแบบนี้จะไม่ให้รักได้ไง . .[ ฮะ! แกจะไปอเมริกาหรอเคท ] ปลายเสียงพูดอย่างตกใจ" ใช่ แล้วแกจะพูดเสียงดังทำไมเนี้ย " การที่เธอเดินทางไปต่างประเทศอาจใช้เวลาหลายวัน เลยต้องบอกเพื่อนสาวล่วงหน้าก่อนเพื่อไม่ให้เป็นกังวล[ จะไม่ให้ฉันพูดเสียงดังได้ไง แกไปต่างประเทศแล้วแฟชั่นโชว์คอลเล็คชั่นใหม่ที่กำลังจะจัดขึ้นล่ะ แกให้ฉันทำยังไง ] ปลายสายโวยวายเสียงไม่เบานัก" แกก็ทำงานของแกไปปกตินั่นแหละมิเชล แบบร่างคอลเล็คชั่นใหม่ฉันส่งให้ทางอีเมลล์แล้ว แกส่งให้โรงงานได้เลย ส่วนงานแฟชั่นโชว์แกไม่ต้องเป็นห่วงฉันไม่ได้ไปนานขนาดนั้น กลับมาทันแน่นอน " [ แบบนั้นก็ค่อยโล่งใจหน่อย เอ่อ...แล้วแกจะไปกี่วัน ]" ยังไม่รู้เลยอ่า ต้องดูว่ามาคอสเสร็จงานเมื่อไหร่ "[ ย่ะ! หมั่นไส้จริงๆ ตั้งแต่แต่งงานก็ติดสามีจนลืมเพื่อนไปหมด ]" ย่ะ! แกก็ลองหาดูสักคนสิ เผื่อแกจะติดสามีแล้วเลิกตามจิกทวงงานฉันสักที แค่นี้ก่อนนะจ๊ะสามีฉันมาแล้ว " เคทรีบชิงวางสายก่อนที่หญิงสาวปลายสายจะได้โวยวายอะไรต่อ" ใครโทรมา " มาคอสเดินมาถาม เบื้องหลังของเขาคือบรรดาเหล่าบอดี้การ์ดสุดหล่อที่คอยตามประกบอยู่ไม่ห่าง ถ้าไม่บอกว่าเป็นเจ้านายกับลูกน้องเธอคงคิดว่าเป็นบอยแบนด์วงไหนสักวงแน่ๆ
แสงอาทิตย์อ่อนๆสาดส่องต้อนรับเช้าวันใหม่ แม้บรรยากาศของวันนี้จะดีแต่ก็ไม่ได้ทำให้ความตึงเครียดลดน้อยลงไปได้เลย" เจอไหม " บรูซ บอดี้การ์ดคนสนิทเอ่ยถามเพื่อนบอดี้การ์ดคนอื่นๆ" ไม่เจอ "" ฉันก็ไม่เจอ " บรรดาชายหนุ่มร่างสูงหลายสิบคนเดินไปเดินมากันให้ควักเพื่อตามหาสิ่งที่สำคัญที่สุดในตระกูลลูอิซ " นายหายไปไหน หรือนายจะออกเดินทางไปทำงานก่อนแล้ว " บรูซตั้งข้อสันณิษฐาน" ไม่ นายยังไม่ได้เดินทางไปถึงที่ทำงาน ฉันโทรไปเช็กกับทุกที่แล้ว " ออกัสที่เพิ่งได้รับการปล่อยตัวให้ออกมาปฏิบัติหน้าที่ในตำแหน่งเดิมพูดขึ้นบ้างก่อนหน้านี้ด้วยความที่เขาเข้าไปวุ่นวายกับนายหญิงคนใหม่ทำให้มาคอสโกรธมาก จึงถูกลงโทษให้ไปทำงานนอกคฤหาสน์ จนมาคอสหายโกรธจึงได้มีคำสั่งให้กลับเข้ามาทำงานเหมือนเดิม" นายหญิงล่ะ " ออกัสเอ่ยถามขึ้นท่ามกลางความเงียบบอดี้การ์ดหนุ่มคนอื่นๆทำหน้าตาเหมือนถูกบังคับให้กินยาขม " มึง..ไอ้ออกัส ถามหาผู้หญิงของนายอีกล่ะ ครั้งที่แล้วมึงยังไม่เข็ดรึไง " เพื่อนเขาเอ่ยเตือน" ไม่ใช่ กูกำลังจะบอกว่านายอยู่กับนายหญิงรึเปล่า " ออกัสพูดให้คิดถึงแม้เขาจะรู้สึกว่านายหญิงคนใหม่น่าสนใจแต่ยังไงก็แต่งงานเป็นภ
ตับ! ตับ! ตับ! " อ่ะ! อ่ะ! อ่าาาา! "จังหวะรักของชายหนุ่มยังคงดุดันเหมือนเมื่อก่อน เขากระแทกท่อนเอ็นอุ่นเข้าออกโดยไม่ผ่อนแรงแม้แต่น้อย ให้สมกับที่เขาทรมานมานานหลายวัน" มาคอสส อ่ะ! ฉันจุก " เคทร้องประท้วง" อ่าาา...อดทนหน่อยที่รัก เดี๋ยวก็เสร็จแล้ว " ซาตานร้ายหว่านล้อมเธอไปเรื่อยๆ มือหนายกขาเรียวให้ชันเข่าขึ้น ชายหนุ่มยืดตัวให้ร่างของเขาอยู่สูงกว่าระดับปกติเพื่อจะได้ออกแรงได้อย่างเต็มที่ตับ! ตับ! ตับ!" อู้ววว ตอดดีมากเลยที่รักกก อ่าา " มาคอสใส่แรงเข้าไปไม่ยั้งจนร่างบางสั่นตามแรงกระแทก" อ่าาา จะ..เจ็บ เบาหน่อย " หญิงสาวรู้สึกเจ็บเหมือนช่วงล่างจะฉีกขาด แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังมีความเสียวซ่านแทรกปนอยู่ในทุกครั้งของการสอดใส่" อดทนหน่อยครับ แฮ่กๆ..อีกนิดเดียวเท่านั้น " มาคอสพูดไปหอบไป เขาโหยหาเธอมาหลายวัน พอวันนี้ได้มาสัมผัสก็อยากจะครอบครองเธอให้ลึกที่สุดตับ! ตับ! ตับ!" อ่าาาาา " ท่อนเอ็นร้อนสอดใส่เข้ามาแบบไม่ยั้ง พลุบเข้าพลุบออกจนน้ำใสๆไหลเยิ้มออกมานอกรูสวาท ร่างบางนอนครวญครางไม่ได้ศัพท์ มือทั้งสองกำผ้าปูเตียงไว้เพื่อระบายความเจ็บและเสียวซ่าน" อ่าา ตอดอีกเคท ตอดอีก " ชายหนุ่มสั่งเสียง
" เธอใช่ แคร์ คอทลิน รึเปล่า " คำถามของมาคอสดังก้องอยู่ในหูสลับกันไปมา เคทอ้ำอึ้งไม่รู้จะตอบรับหรือปฎิเสธดี " เธอเป็นใคร! ตอบ! " อยู่ๆมาคอสก็เหมือนสติหลุดตะคอกใส่เธออย่างคนหัวเสีย หญิงสาวไม่รู้ว่าทุกวันนี้มาคอสต้องใช้ความอดทนอย่างมากในการไม่เข้าใกล้เธอ เขาจำเป็นต้องเลือกระหว่างน้องสาวกับภรรยา ความกดดันนี้มันแทบจะกดทับให้เขาหายใจไม่ออกตายอยู่แล้ว" ฉะ...ฉัน " หญิงสาวยังคงอ้ำอึ้งมือหนาบีบที่คางของเธอจากนั้นบดขยี้ริมฝีปากแรงๆเพื่อทำโทษผู้ร้ายปากแข็ง " อือออ " เคทไม่ได้ขัดขืนแต่แค่ยังไม่ชินกับความดุดันและป่าเถื่อนของชายหนุ่ม มาคอสใช้ริมฝีปากดูดปากบางอย่างตะกละตะกรามดูดจนริมฝีปากบางบวมฉึ่งขึ้นมา" ตอบฉันมาสรุปแล้วเธอคือแคร์ คอทลิน รึเปล่า " มาคอสถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่า" ไม่.." หญิงสาวตอบออกมาอย่างแผ่วเบา " ไม่? เธอไม่ใช่แคร์ คอทลิน ฮ่าฮ่าฮ่า ไม่ใช่แคร์ คอทลิน " ปฎิกิริยาของมาคอสทำให้หญิงสาวงุนงง ตอนแรกคิดว่าเขาจะโมโหเธอที่มาสวมรอยเป็นน้องสาวแล้วมาแต่งงานกับเขา แต่นี่เขากลับทำเหมือนว่าดีใจที่เธอไม่ใช่แคร์อย่างนั้นแหละแคว้กกกก" ว๊ายยย มาคอสส " อยู่ๆมาคอสก็ฉีกชุดนอนเธอออกเป็นสองท่อนแบบห
หญิงสาวนั่งหน้ามุ่ยไม่สบอารมณ์อยู่บนโซฟาตัวเดิม เมื่อวานไม่นึกว่าจะเผลอหลับไป พอตื่นขึ้นมาอีกทีมาคอสก็หนีไปทำงานอีกแล้ว เพราะฉะนั้นคืนนี้ไม่ว่ายังไงเธอก็จะไม่หลับไปก่อนเด็ดขาด" ขอกาแฟอีกแก้วค่ะ " เคทร้องเรียกให้สาวใช้มาเติมกาแฟ แน่นอนว่าตอนนี้เธอกำลังนั่งโดปกาแฟอยู่บนโซฟา เพื่อที่จะรอให้ชายหนุ่มกลับมา ดูซิว่าวันนี้ใครจะทนไม่ไหวก่อนกัน ฮึ่ม!" เติมอีกหรอคะ แต่ว่านายหญิงดื่มไปหลายแก้วแล้วนะคะ " สาวใช้เอ่ยเตือน" ไม่เป็นไรหรอกมารีน ไม่ว่ายังไงก็ตามวันนี้ฉันจะไม่หลับก่อนเด็ดขาด " คราวนี้เธอมุ่งมั่นและตั้งใจมาก เพราะทนกับพฤติกรรมของชายหนุ่มไม่ไหวแล้ว" ค่ะ ค่ะ แต่ระวังคืนนี้จะนอนไม่หลับเอานะคะ " ถึงแม้จะบ่นไปพลางแต่สาวใช้คนสวยก็ยังรินกาแฟใส่แก้วให้อยู่ดี" ขอบใจจ๊ะ เสร็จแล้วเธอก็ไปพักผ่อนได้เลยนะ เดี๋ยวฉันอยู่เอง " เคทเอ่ยปากไล่สาวใช้คนสวยให้ไปพักผ่อนเมื่อหันไปเห็นนาฬิกาบอกเวลา 5 ทุ่มกว่าแล้ว " ค่ะ " เมื่อไม่มีคนอยู่เป็นเพื่อน คฤหาสน์หลังใหญ่ก็ดูเงียบเหงาลงทันที ปกติแล้วคนที่อาศัยอยู่ที่นี่ก็มีเพียง มาคอส เคทและแม่นมอาวุโสเท่านั้น ส่วนสาวใช้จะมีที่พักหลังคฤหาสน์ และสำหรับบอดี้การ์ดจะได้ร
เเสงแดดอ่อนตอนเช้าสาดส่องเข้ามาทางหน้าต่าง กระทบร่างบางที่นอนขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหน้าอย่างสบายอารมณ์ หญิงสาวลุกขึ้นมาบิดขี้เกียจซ้ายขวา ขาเรียวยาวเดินไปหยุดอยู่ที่หน้าต่างบานใหญ่ มือบางดันผ้าม่านทึบออกเพื่อเปิดทางให้แสงแดดส่องเข้ามามากขึ้นวันนี้อากาศดีจริงๆร่างบางรีบอาบน้ำแต่งตัวออกมาจากห้องเห็นสาวใช้กำลังเตรียมอาหารเช้ากันอย่างขมักเขม้น" รู้เรื่องรึเปล่าว่าเมื่อคืนนายท่านโกรธมากที่คุณมากาเร็ตเทน้ำใส่มือนายหญิง ถึงขั้นตามไปเอาเรื่องถึงคฤหาสน์เล็กเลยนะ " สาวใช้คนหนึ่งกระซิบกระซาบกับเพื่อนร่วมงาน" ตายจริง! แล้วคุณมากาเร็ตเป็นอะไรมากรึเปล่า " " เห็นว่าโดนน้ำร้อนลวกเหมือนที่นายหญิงโดน แต่ไม่รู้ว่าเจ็บมากน้อยแค่ไหนนะ เช้านี้คฤหาสน์เล็กยังไม่เปิดประตูให้ใครเข้าไปเลย "" ไม่รู้จะสงสารหรือสมน้ำหน้าดี ก็คุณมากาเร็ตทำนายหญิงก่อน " " ใช่ ถ้างั้นก็หมายความว่านายท่านอยู่ข้างนายหญิงน่ะสิ ถ้างั้นเรื่องเมื่อวานที่เราไม่ช่วยนายหญิงจะถูกลงโทษรึเปล่านะ " สาวใช้รู้สึกเป็นกังวลขึ้นมา" นั่นสิ " " อ่ะแฮ่ม " เคทกระแอมขัดจังหวะ" อรุณสวัสดิ์ค่ะนายหญิง " บรรดาสาวใช้รีบทำความเคารพเพราะกลัวความผิดที่ตน