LOGINShare
Chapter 4
Last Updated:
2025-12-06 03:07:29Chapter 4
จันทร์สุดาคิดตามคำพูดมณีรัตน์ รายได้จากการร้องเพลงในคลับหรูแห่งนี้ถือว่าดีมาก ไม่มีนักร้องคนไหนคิดลาออกหรือย้ายไปทำงานที่อื่น มีแต่อยากมาร้องเพลงที่นี่มากกว่า ส่วนเหตุผลที่นักร้องชื่อบีลาออกทั้งที่รายได้งามเป็นเพราะ ย้ายตามสามีไปอยู่ต่างประเทศ
“ค่ะเจ๊ หนูจะลองดูค่ะ” จันทร์สุดาคิดว่า ลองดูสักตั้ง หากทำได้นั่นหมายถึง รายได้ไปจุนเจือครอบครัว ภาระหนี้สินก็ทุเลาลงและหมดในที่สุด
“งั้นแต่งตัวเลยนะ เจ๊จัดให้”
ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับมณีรัตน์สำหรับชุดราตรีสวยๆ เหมาะกับจันทร์สุดา หลังจากเปลี่ยนชุดเรียบร้อย มณีรัตน์เป็นคนทำผมและแต่งหน้าให้จันทร์สุดา ก่อนชื่นชมความสวยของสาวตรงหน้า และมั่นใจว่า ตนมองคนไม่ผิด
“พร้อมนะ ทำให้เต็มที่ ทำให้ดีที่สุด เจ๊ยังคงเชื่อมั่นเกินล้านเปอร์เซ็นต์ว่า สุดาทำได้” มณีรัตน์บอกจันทร์สุดา บีบมือให้กำลังใจ
“ค่ะ หนูจะทำให้ดีที่สุด” จันทร์สุดารับคำ ก้าวเดินขึ้นไปบนเวทีด้วยความมั่นใจและพลังบวก
เพลงที่จันทร์สุดาเลือกร้อง เป็นเพลงที่เธอเลือกเองเพื่อความมั่นใจว่า ตนเองไม่พลาด ซึ่งเพลงนี้เป็นเพลงสากลชื่อดัง ขับร้องคู่กับเปียโน จันทร์สุดาหยุดยืนกลางเวทีที่สูงกว่าพื้นหนึ่งเมตร เธอตื่นเต้นไม่น้อยกับการโชว์เพลงครั้งแรกในรอบสี่ปี แต่ด้วยประสบการณ์ที่ผ่านมา บวกกับโอกาสและกำลังใจจากคนยืนอยู่ข้างเวที ทำให้ความประหม่าจันทร์สุดาน้อยลง เธอคลี่ยิ้มก่อนเริ่มร้องเพลง
ราวกับคนฟังถูกมนต์สะกด...
ทำนองเพลงจากเปียโนไม่ได้เรียกความสนใจเท่าเสียงเพลงจากนักร้องสาวในชุดราตรีสีน้ำเงินเปิดไหล่ข้างหนึ่ง อวดเนินอกรำไรสวยงาม สีของชุดตัดกับผิวขาวเนียนลออตา แสงสีในคลับที่ส่องมายังเจ้าของเสียงเพลง ยิ่งทำให้เธอโดดเด่น ความสนใจพุ่งตรงมายังจันทร์สุดาได้ไม่ยาก
เตมินทร์ถึงกับชะงักมือที่รับแก้วเครื่องดื่มจากฤดี พีอาร์ปากจัดจ้านที่รับหน้าที่ดูแล ก่อนหันมองนักร้องสาวบนเวทีอย่างห้ามตัวเองไม่ได้ เพราะเสียงนี้ดึงดูดใจเขาเหลือเกิน แต่พอรู้ว่าเป็นใคร เตมินทร์อยากหันหน้าหนี ไม่อยากแลมอง ทว่าคอกลับไม่ทำตามความคิด มองเธออยู่อย่างนั้น ฟังเสียงเพลงเพราะจับใจ
ความกดดัน ความประหม่าในจิตใจจันทร์สุดา เวลานี้ไม่มีเหลือ เธอร้องเพลงได้อย่างดีเยี่ยม คนยืนลุ้นข้างเวทียิ้มกว้างด้วยความดีใจ โดยพาะมณีรัตน์ นางดีใจที่เลือกคนไม่ผิด เสียงหวานอันไพเราะของจันทร์สุดาสะกดลูกค้าได้มากทีเดียว ทุกคนเคลิบเคลิ้มไปกับเสียงก้องกังวาน
“โห เสียงโคตรดี สวยด้วย คนนี้แน่ๆ ที่เจ๊หงส์บอกว่า นักร้องใหม่” วิญญูพูดขึ้นหลังจากเสียงเพลงจบลง สายตามองจันทร์สุดาที่ยกมือไหว้และฉีกยิ้มสวยงาม เพื่อนอีกสองคนมองไปยังทิศทางเดียวกัน ต่างชื่นชมเสียงอันไพเราะ และโฉมหน้าของนักร้อง ฤดีกับนิตยาชักสีหน้าไม่พอใจ เมื่อเห็นว่า มีแต่คนสนใจจันทร์สุดา หญิงสาวที่ตนไม่ชอบหน้า ทว่าก็พูดอะไรไม่ได้ ได้แต่เก็บงำความไม่พอใจไว้ในอก
“เสียงน่ะดี แต่นี่นะที่นายเรียกว่าสวย สวยตรงไหนวะ” เสียงเห็นต่างดังจากปากเตมินทร์ ที่ละความสนใจนักร้องคนใหม่ของคลับ กระดกแก้วเครื่องดื่มดื่มไปครึ่งหนึ่ง
“ก็สวยอยู่นะ ถึงไม่สวยเพอร์เฟคแต่ก็พูดได้ว่าสวย” วิญญูโต้เพื่อน
“จริงอย่างที่โฟมพูดนะ ฉันก็ว่าสวยดี” สันติชัยเห็นด้วยกับวิญญู เตมินทร์หน้าบึ้งกับคำชื่นชมจันทร์สุดาของเพื่อนสนิท
“หน้าคุ้นๆ นะ เคยเห็นที่ไหนวะ” ศุภกฤษณ์คลับคล้ายคลับคลานักร้องบนเวที แต่นึกไม่ออกว่าเคยเจอที่ไหน
“เธอชื่อสุดา เป็นเพื่อนหมวย” คนที่นั่งร่วมโต๊ะหันมองเตมินทร์เป็นตาเดียว
“เพื่อนหมวยเหรอ” วิญญูถาม
“อืมใช่ เพื่อนสนิทหมวย แต่ทางบ้านหมวยไม่ค่อยชอบเพราะจน” เตมินทร์บอกเพิ่มเติม
“พี่สาวของสุดาทำงานที่นี่ด้วยนะคะ ชื่อสร้อยค่ะ” เสียงแทรกขึ้นมาเป็นเสียงฤดี ที่เรียกความสนใจให้สี่หนุ่มมาก “เป็นพีอาร์เหมือนฤดีไงคะ”
“หึ...” เตมินทร์กระตุกยิ้ม ทำเสียงเหยียดจันทร์สุดาเบาๆ เพราะคิดว่า คงมีอาชีพเสริมไม่ต่างกับพี่สาว แต่คงลืมคิดไปว่า นักร้องที่นี่ไม่รับงานนอก
แม้ว่าสร้อยสุดาเป็นพีอาร์คลับหรู เธอเคยมานั่งเอาใจหนุ่มๆ โต๊ะนี้สองครั้ง แต่ไม่เคยถูกหิ้วไปหาความสุขข้างนอก อาจเป็นเพราะหนุ่มกลุ่มนี้ มักเรียกใช้บริการ ‘เด็กนอก’ ที่รู้กันว่า อยู่ในสังกัดของมณีรัตน์ สวยเด็ดดวงทั้งสิ้น
“ทำหน้า ทำเสียงแบบนี้ ทำให้ฉันคิดนะว่า นายไม่ชอบสุดา” สันติชัยที่นั่งอยู่ใกล้เตมินทร์ เห็นสีหน้าเตมินทร์พอดี เขาอดถามไม่ได้
“ก็แค่ไม่ชอบหน้า ไม่รู้ทำไม ตอบไม่ได้เหมือนกัน” คนถูกถามตอบตรง “แต่ถึงฉันไม่ชอบหน้า ฉันก็ไม่คิดว่าเป็นประเด็นหลัก เพราะไม่คิดเสวนากับสุดาอยู่แล้ว เจอหน้ากันก็แทบไม่คุยกัน”
เตมินทร์เคยไปเจอเพื่อนวัชรีพรหลายคน หนึ่งในนั้นคือจันทร์สุดา ทุกครั้งที่เจอกันก็แค่ยิ้มทักทาย ไม่ได้พูดคุยกันสักคำ ต่างกับเพื่อนคนอื่นของวัชรีพรที่เตมินทร์สนทนาด้วย ดูเหมือนจันทร์สุดารู้ตัวว่า เตมินทร์ไม่ชอบหน้าตน เธอก็จะหลีกเลี่ยงไม่ร่วมคุยด้วย นั่งกินอาหารเงียบๆ คุยกับแค่เพื่อนของตัวเองเท่านั้น
สันติชัยไม่ถามอะไรต่อ เพราะไม่อยากให้บรรยากาศเสีย ถามหรือพูดมากไปอาจกวนอารมณ์เตมินทร์ให้ขุ่นได้ เขาเลิกสนใจจันทร์สุดา นักร้องเสียงหวาน เลี่ยงคุยเรื่องอื่นแทน
ทว่าคนที่คุยเรื่องจันทร์สุดาให้เตมินทร์ฟังคือ ฤดี...สาวแสบขี้อิจฉาประจำคลับ
Latest chapter
รักร้าว Chapter 10
Chapter 10พูดแค่นี้จันทร์สุดาเข้าใจแล้วว่า เขาต้องการส่งเธอถึงหน้าบ้าน เธอไม่พูดอะไรต่อ จนกระทั่งเขากำลังเลี้ยวรถเข้าซอยย่อย “คุณเติร์ดจอดตรงต้นก้ามปูนะคะ” “นี่มันกี่ทุ่มแล้วแม่คุณ แถมไฟทางก็ห่างกันมองไม่ค่อยเห็น ฉันจะเห็นต้นก้ามปูได้ยังไง” ดูเหมือนว่า จันทร์สุดาพูดอะไรก็ไม่เข้าหูเตมินทร์เลย เวลานี้เธอเศร้าหนักมาก “แล้วไอ้ต้นก้ามปูที่ว่ามันอยู่ทางซ้ายหรือขวามือ” “ซ้ายมือค่ะ จอดตรงตีนสะพานก็ได้ค่ะ”จันทร์สุดาบอกแบบนี้เขาน่าเข้าใจ ถ้าไม่เข้าใจอีกก็ไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว เตมินทร์ขับรถไปอีกยี่สิบเมตร รถยนต์หรูก็จอดนิ่ง “บ้านเธอหลังไหนล่ะ” เตมินทร์ถาม “ต้องเดินเข้าไปในซอยนี้ค่ะ รถเข้าไปไม่ได้ เข้าได้แค่จักรยานกับมอไซร์ค่ะ” เธอบอกขณะปลดเข็มขัดนิรภัย “ขอบคุณคุณเติร์ดมากค่ะที่มาส่งสุดา” “เดินเข้าไปลึกไหม” “ประมาณสามร้อยเมตรค่ะ” “เดี๋ยวฉันเดินไปส่ง” “ไม่เป็นไรค่ะ สุดาเดินเข้าบ้านเองได้ค่ะ แค่นี้ก็เกรงใจคุณเติร์ดมากแล้วค่ะ” จันทร์สุดารีบพูด “เธอนี่ยังไงนะ ฉันบอกว่าจะเดินไปส่งก็ตามนั้นสิ พูดมากอยู
รักร้าว Chapter 9
Chapter 9 หัวใจเต้นระรัว... ไม่ได้...จันทร์สุดาไม่มีอะไรคู่ควรกับความรู้สึกนี้ และไม่คู่ควรกับศุภกฤษณ์ ทว่าเตมินทร์คงห้ามเพื่อนสนิทไม่ได้ หัวใจใครหัวใจมัน “ดีใจจังที่สุดาไปด้วย วันงานเลิกงานปุ๊บเราไปพร้อมกันเลยนะ” เสียงศุภกฤษณ์เสมือนเชือกดึงสติเตมินทร์ที่กำลังไหลไปกับรอยยิ้มแสนสวยของจันทร์สุดาให้หวนกลับมา “ค่ะ” จันทร์สุดาตอบรับ ยิ้มให้ศุภกฤษณ์ก่อนลงมือกินอาหาร โดยไม่รู้ตัวเลยว่า ใครบางคนกำลังไม่พอใจที่เธอส่งยิ้มเมื่อครู่ เพราะเตมินทร์เกิดหวงรอยยิ้มเธอขึ้นมาอย่างอธิบายยากยิ่ง ทำไมรู้สึกอย่างนี้วะ...เป็นคำถามที่เตมินทร์หาคำตอบไม่ได้อีกตามเคย การกินอาหารของทั้งสี่ดำเนินต่อไปราวยี่สิบนาที พวกเขาและเธอออกจากร้าน มุ่งตรงกลับห้างนั้นเพื่อเดินทางกลับบ้าน 21.05 น. อึดอัด... เป็นความรู้สึกของจันทร์สุดาขณะนั่งในรถของเตมินทร์ การนั่งรถมากับคนที่ไม่ชอบหน้าตนไม่ใช่เรื่องง่ายในการรับมือ แม้ว่าก่อนหน้านี้เขากล่าวชวนไปงานเลี้ยงวันคล้ายวันเกิดก็ตาม ซึ่งเธอก็รู้ถึงจุดประสงค์ที่แท้จริงของเขาว่า การชวนนั้นเพื่อให้ตนอ
รักร้าว Chapter 8
Chapter 8 แม้สองหนุ่มเป็นลูกคนรวยมีเงินเหลือใช้ จะกินอาหารราคาแพงมื้อละหมื่นหรือหลักแสนก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่ กลับทำเช่นนี้อยู่หลายครั้ง ทว่าเตมินทร์กับศุภกฤษณ์กลับกินอาหารร้านริมทาง ร้านที่อยู่ในตึกแถว ตามซอกหลืบที่ต้องเดินลัดเลาะไปกินได้ อาจเป็นเพราะช่วงเรียนปริญญาตรี มหาวิทยาลัยที่ร่ำเรียนติดกับโซนอาหารขึ้นชื่อ ทั้งสองพร้อมเพื่อนสนิทอีกหลายคนเดินไปกินบ่อยๆ การมากินก๋วยเตี๋ยวไก่ครั้งนี้ถือว่า สบายมาก “โห...ไก่นุ่มมาก ตีนไก่เปื่อยสุดๆ อร่อยมากๆ เลย” ศุภกฤษณ์ไม่พูดเกินจริง รสชาติก๋วยเตี๋ยวไก่อร่อยสมชื่อเสียงสะสมมากกว่าสามสิบปี ร้านนี้ยังมีข้าวมันไก่สูตรเด็ดที่อร่อยไม่แพ้กันอีกด้วย “บอกแล้วว่าอร่อยค่ะ อร่อยจนอยากเบิ้ล” วัชรีพรพูดต่อ “คนที่เจอร้านนี้คือสุดาค่ะ สุดาพาหมวยมากิน หมวยติดใจเลยค่ะ มาแถวนี้ต้องมากินค่ะ ซื้อไปฝากคุณแม่และคุณยาย ท่านยังติดใจเลยนะคะ นี่ก็กะว่าจะซื้อไปฝากท่านคนละถุง และไม่ลืมสั่งตีนไก่เปล่าไปนั่งกินเพลินๆ ด้วยค่ะ” “อร่อยใช่ไหมเติร์ด แกสั่งเพิ่มอีกจานแล้วนี่” ศุภกฤษณ์ถามเตมินทร์ที่นั่งอยู่ตรงข้าม “แล้วสุดาอิ่มหรือยัง จะสั่งเพิ่มอี
รักร้าว Chapter 7
Chapter 7 จันทร์สุดาก้าวเท้าเข้ามาในห้างหรูย่านสี่แยกราช-ประสงค์ ห้างที่ขึ้นชื่อเรื่องความหรูหรา มีสินค้าแบรนด์เนมแทบทุกแบรนด์ให้เลือกจับจ่าย เธอตรงดิ่งไปยังร้านกาแฟที่นัดหมายไว้กับวัชรีพร “เฮ้อ มาทันเวลานัดเป๊ะ” จันทร์สุดาพูดขณะหย่อนก้นนั่งบนเก้าอี้ “แกนี่รักษาเวลาดีเหมือนเดิม” “ก็ต้องรักษาเวลาสิ มีนัดกับแกทีไร แกมาก่อนฉันทุกที แล้วนี่รอนานไหม” “มาก่อนแค่สิบนาทีเอง แกจะสั่งอะไรดื่มก่อนไหม ฉันสั่งให้” “ไม่ล่ะ ไปซื้อของกันเลยดีกว่า เผื่อแกเลือกนาน” คนพูดรู้นิสัยวัชรีพรดีว่าช่างเลือกมากแค่ไหน หากไม่ถูกใจจริงๆ ไม่มีทางซื้อ “ว่าแต่แกจะซื้ออะไร ฉันจะได้เล็งร้านให้แกถูก ขืนปล่อยให้แกเดินทุกร้าน ขาลากพอดี” เมื่อคืนนี้วัชรีพรโทรมาชวนไปซื้อของ จันทร์สุดาไม่ได้ถามรายละเอียดว่าไปซื้ออะไร เพื่อนชวนและเธอว่างพอดีจึงตกปากรับคำ “ฉันจะซื้อของขวัญวันเกิดให้พี่เติร์ดน่ะ วันเกิดพี่เติร์ดวันมะรืน ยังคิดไม่ออกเลยว่าจะซื้ออะไรให้ เพราะพี่เติร์ดคงมีหมดแล้ว ฉันก็เลยชวนแกมาช่วยคิด ช่วยเลือกไง” วัชรีพรบอกจุดประสงค์ให้จันทร์สุดารู้
รักร้าว Chapter 6
Chapter 6 “สุดาขอโทษค่ะ สุดารีบเลยไม่ทันมองค่ะ” จันทร์สุดาพูด ขณะกำลังใช้ปลายนิ้วกดไปยังปุ่มเปิดประตู ทว่าไม่ทันเสียแล้ว ศุภกฤกษณ์กดปุ่มตัวเลข 43 เสียก่อน “ผมไม่ซี ไปด้วยกันนี่แหละ ดีซะอีกที่มีคุณขึ้นลิฟต์เป็นเพื่อน ขึ้นคนเดียวมาหลายปีแล้ว เหงา” เขายิ้มให้จันทร์สุดา ที่ก้มหน้างุดไม่กล้าสบตาจากความอาย “คุณร้องเพลงเพราะมากเลยนะ คุณไปร้องประจำที่ฟรอร่าเมื่อไหร่ ผมคงต้องไปนั่งฟังคุณร้องทุกคืนแน่” จันทร์สุดาเงยหน้ามองคนพูด ไม่คิดว่า ในคืนนั้นศุภกฤษณ์จะอยู่ในคลับนั้นด้วย “คุณหงส์บอกว่า คุณเริ่มมาร้องเพลงต้นเดือนใช่ไหม” “ใช่ค่ะ เริ่มวันพฤหัสหน้าค่ะ” “ว่าแต่คุณทำงานแผนกอะไร ตอนที่เห็นคุณขึ้นร้องเพลง ผมคุ้นหน้าคุณนะ แต่นึกไม่ออก” “ท่านรองคงจำสุดาไม่ได้ สุดาเคยเข้าประชุมผลประกอบการประจำปีเมื่อต้นเดือนไงคะ วันนั้นพนักงานมีหลายฝ่ายในหลายแผนก ท่านรองโฟกัสเรื่องงาน เลยไม่ได้สนใจอย่างอื่นค่ะ” จันทร์สุดาตอบเจ้านาย “อ๋อ จำได้แล้ว วันนั้นพนักงานเป็นสิบคน ผมยอมรับว่าจำไม่หมด จำได้เฉพาะคนที่เคยคุยกันเป็นประจำเท่านั้น ผมขอโทษน
รักร้าว Chapter 5
Chapter 5ข้าวสวยร้อนๆ ถูกตักใส่กล่องข้าวพอดีกินในมื้อกลางวัน ก่อนหันมาตักแกงส้มผักรวมใส่ปลานิลหั่นเป็นชิ้นใส่ถุงร้อน จันทร์สุดาเลือกตักหัวปลากับหางปลา ส่วนชิ้นเนื้อแน่นๆ เอาไว้ให้คนในบ้านกิน และไข่เค็มอีกหนึ่งฟองวางลงอีกช่องในกล่องข้าว ก่อนปิดฝานำทั้งหมดที่เตรียมไว้ใส่กระเป๋าใส่กล่องอาหาร เสร็จจากงานในครัวจันทร์สุดาเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำเตรียมตัวไปทำงาน “แม่จ๋า วันนี้หนูกลับบ้านดึกหน่อยนะ มีนัดกับหมวยจ้ะ” จันทร์สุดาในชุดทำงานเอ่ยบอกรุ่งรัตน์ที่เพิ่งตื่นนอน “มีเงินไหม ขอสักห้าร้อยสิ” คนเป็นแม่ไม่ถามว่า ที่ว่ากลับดึกจะกลับกี่ทุ่ม ตามประสาแม่ห่วงลูก กลับแบมือขอเงิน ซึ่งเป็นเรื่องปกติสำหรับจันทร์สุดาที่ควักเงินให้ง่ายๆ ไม่ถามว่ามารดานำเงินไปใช้จ่ายอะไร “มะรืนนี้ต้องจ่ายค่าบ้านนะ เตรียมไว้ด้วยล่ะ พี่เอ็งคงไม่เงินจ่าย” “รู้แล้วจ้ะ สุดาเอาไปให้ป้าพลอยเอง” จันทร์สุดารู้หน้าที่ “รู้หน้าที่ก็ดี ฉันไปกินข้าวก่อน หิวจนไส้จะขาดแล้ว”รุ่งรัตน์เดินไปยังห้องครัว หาอาหารกินบรรเทาความหิว ขณะนั้นสร้อยทิพย์เดินลงมาจากชั้นบน เธอยิ้มให้น้องสาว “พี่สร้อยไปท
You may also like
ภรรยาในนาม
ชะนีติดมันส์265.6K viewsคนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง
ลั่วหูโยว256.8K viewsรักร้ายจอมทระนง
หิมะที่ปลิดปลิว337.6K viewsไฟรักเร่าร้อน🔥 NC18++
Me'JinJIn88.4K viewsเพื่อนรัก สัมพันธ์ลับ
ไข่มุกสีชมพู (Pink Pearl)1.0K viewsFake Love ลวงรักสัมพันธ์ร้าย
แมวดำขนฟู260 viewsเล่ห์รัก กลลวงใจ
หยาดลดา105 viewsพันธะกามเทพ
พุดแก้ว536 views
