ตอนที่9

“ให้จูบจริงดิ?”เขาทำหน้าทะเล้นถามฉัน ฉันก็มองหน้าเขา

“ไม่จริง!!”ฉันตอบเขาไปและในจังหวะนั้นฉันก็จัดการใช้เข่าของฉันเตะเข้าไปที่ของสงวนของเขาเต็มๆเลย แน่นดีจริงๆเอ้ยไม่ใช่ล่ะ!!!

โพล๊ะ แหวกกกก

“โอ้ยยยยยย!”เสียงร้องโอดโอยของเขาพร้อมกับร่างสูงที่ทรุดตัวลงไปนั่งกับพื้นอย่างคนที่หมดแรง หน้าตาเหยเกของเขาบ่งบอกได้ว่าเขาเจ็บและจุกมากเพียงใดแต่ทำไมฉันรู้สึกเหมือนเขาจะดึงอะไรขาดไปเพราะฉันได้ยินเสียง

“ทีหลังอย่ามาทำทะลึ่งกับฉันอีก ฉันไม่ชอบ!!”ฉันชี้หน้าเขาพลางใส่อารมณ์ในน้ำเสียง เขาก็เงยหน้าเหยเกของเขาขึ้นมามองฉันและเขาก็ค่อยๆเบิกตาทั้งสองข้างของเขาโตขึ้นเรื่อยๆเหมือนคนที่ตกตะลึงเห็นเข้ากับอะไรสักอย่าง

“ขาว”

“ใหญ่”

“ชมพู”นายนั้นพูดออกมาด้วยนำ้เสียงแผ่วเบาพลางทำหน้าเคลิ้มฝันและเขาก็กลืนน้ำลายลงคอดังอึกใหญ่ ฉันก็มองตามสายตาของอีตานั้นมาเรื่อยๆจนมาสะดุดเข้ากับหน้าอกที่ใหญ่โตมโหฬารของตัวเองและฉันก็อ้าปากค้างออกมาด้วยความตกใจ

พรึบ

“ไอ้บ้า!ไอ้โรคจิต!!”

“ไอ้ลามก!!”

“ไอ้ไอ้ไอ้!!”ฉันรีบชายเกาะอกขึ้นมาปิดหน้าอกตัวเองและร้องตะโกนด่าเขาไปด้วย เขาที่เหมือนเพิ่งตื่นจากภวังค์หลังจากที่จดจ้องหน้าอกของฉันเต็มตาแล้วเขาก็เหมือนจะได้สติ สงสัยเห็นของของฉันหายเจ็บเลยมั้งน่ะ

พรึบ

“ผมไม่ได้พิศวาสอะไรคุณมากมายหรอก แฟนผมนะสวยกว่าหุ่นดีกว่าและนมใหญ่กว่าคุณตั้งมากมาย”เขายืนขึ้นและถอดเสื้อสูทมาคลุมร่างให้ฉันพลางเอ่ยพูดจาดูถูกฉัน ถ้าของแฟนนายใหญ่กว่าของฉันจริงเนี่ยทำไมต้องทำสายตาเคลิบเคลิ้มขนาดนั้นด้วยย่ะ เล็กกว่าของฉันล่ะสิไม่ว่า

“ไอ้ลามก!”ฉันมองค้อนเขาและค่อยๆถอยห่างจากเขามา เขาก็มองต่ำลงมาที่เท้าของฉันที่มันแปลกพิศดารกว่าคนอื่นก็เพราะฉันใส่ส้นสูงข้างเดียวน่ะสิ ตายแผนแตกแน่

“ถ้าผมลามกคุณมันก็บ้าล่ะว่ะ คนอะไรเอารองเท้าส้นสูงมาจี้เอวคนอื่นบอกว่าเป็นปืน”

“แล้วนายก็เชื่อ?”

“ใครเชื่อก็โง่แล้วคุณ!!”เขาตวาดเสียงใส่ฉันอย่างไม่พอใจ นี่แสดงว่าเขารู้ตั้งแต่แรกแล้วอย่างงั้นเหรอ?หน้าแตกดังเพล้งเลยฉัน

“โห่แล้วทำเหมือนเชื่อ!”ฉันพูดอย่างนึกเสียดายเวลา ถ้าฉันไม่จมปรักเชื่ออีตาบ้านี่น่ะ ป่านนี้มีหวังฉันได้ไปหาเยื่อรายใหม่แล้ว

“อ้าว ก็เห็นคุณจริงจัง^_^”

“กวนประสาท!”ฉันเบะปากใส่เขาอย่างนึกหมั่นไส้และก้มลงไปถอดรองเท้าอีกข้างเพื่อจะให้มันเดินได้สะดวกขึ้น

“แล้วคุณต้องการเงินจำนวนนั้นไปทำอะไรอ่ะ?”เสียงฝึเท้าหนักๆที่เดินตามหลังฉันมาเอ่ยถามฉันขึ้น

“ทำไมคุณจะให้เงินฉันรึไงถ้าฉันบอก?”ฉันยกชายกระโปรงขึ้นมาและเดินเร่งฝีเท้าเพื่อไปหาที่นั่ง ตอนนี้ฉันรู้สึกเจ็บข้อเท้ามากและรู้สึกโหวงๆเหวงๆที่ส่วนบนด้วย

“ก็ไม่แน่ ผมอาจจะใจดีอยากช่วยคนแปลกหน้าก็ได้”

“แล้วทำไมคุณพูดไทยได้ล่ะ?”ฉันเอ่ยถามเขาไปอย่างสงสัยเป็นในจังหวะเดียวกับที่ฉันเดินมาถึงม้านั่งเรียบร้อยแล้ว และฉันก็ไม่รอช้าที่จะทิ้งก้นงอนๆงามๆขตัวเองลงไปนั่งบนม้านั้น

“ก็ผมมีเเฟนเป็นคนไทย”เขาตอบฉันมาพลางทิ้งตัวลงนั่งข้างๆฉัน

“ไม่ต้องใกล้มากก็ได้”ฉันบอกเขาพลางใช้มือชี้บอกเขาในขณะที่เขาจะขยับเข้ามานั่งชิดตัวฉัน

“คุณนี่ก็เเปลกคนเนอะ?”เขามองฉันพลางจ้องฉันตั้งแต่หัวจรดเท้าเท้าจรดหัว

“แปลกยังไงย่ะ?”ฉันดึงเสื้อของเขามาปิดหน้าอกตัวเองที่ข้างมันผ้าทำให้เสื้อเกาะอกของฉันจะคอยหลุดอยู่เรื่อย ก็อีตาบ้านี่นั้นแหละ ตอนที่เขาจะล้มลงไปสงสัยจะดึงชุดของฉันลงไปด้วยน่ะสิ หึย!!

“ก็คนดีๆที่ไหนเขาไม่มาปล้นผู้ชายหรอกคุณ!”

“เอ้าก็ฉันจำเป็นต้องใช้เงินจริงๆหนิคุณ!”

“จะเอาเงินมากมายนั้นไปทำอะไร?”

“มองหน้าตาการแต่งกายของคุณก็มองเป็นคนมีเงิน”เขาไม่ว่าเปล่ายังจ้องมองฉันแต่เขาไม่ได้เลื่อนสายตาไปไกลจากหน้าอกฉันเลยน่ะย่ะ

“จะจ้องอีกนานไหม?”ฉันตวัดสายตามองเขาไปด้วยความไม่พอใจ เกิดมามีของใหญ่ก็แบบนี้แหละ ลำบากจริงๆอยู่ที่ไหนก็ไม่ปลอดภัย พวกผู้ชายมันก็เลวแบบนี้เหมือนกันทุกคนนั้นแหละ

“ก็มันใหญ่เห้ยไม่ใช่ๆๆ!”เขาเผลอพูดออกมาและเมื่อนึกได้เขาก็รีบทำท่ารนรานทันที

“เห้อ!”ฉันผ่อนลมหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่ายและเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ไปอย่างคนที่สิ้นหวังแล้วทุกอย่าง