Share

8 รอยยิ้มของเธอ

last update Last Updated: 2025-03-15 20:21:09

เมื่อเขากลับมาถึงบ้าน ภายในบ้านเขาก็เงียบเชียบ ไม่เปิดไฟ ทั้งไม่มีใครอยู่

"นิสา"

"นิสา"

"นิสา!!!"

"ไปไหนของเธอ"

เขาได้แต่พรึมพรำคนเดียว เธอไปไหนนี่ก็ 1 ทุ่มแล้ว ทำไมยังไม่กลับมาบ้านของระ...เขา

"เหลวไหลจริงๆ เลย"

เมื่อรู้ตัวว่าอยู่ไม่สุขขุนเขาก็เดินออกจากบ้านตรงไปที่บ้านพักของพนักงานทันที ด้วยอารมณ์ที่ไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่นัก

"คอยดูนะ ถ้ารู้ว่าเธออู้งานไปไหน ไม่มาทำงานบ้านให้ฉัน ฉันจะจัดการเธอซะให้เข็ด นิสา!"

อีกฝั่งคนที่กำลังออกมาเดินเล่น เมื่อเห็นขุนเขา เพื่อนฟ้ารดา ก็สกิดเธอทันที

"ฟ้า แกดูนั่น คุณขุนเขาาาาา"

"กรี๊ดดดด เขาหล่อจังเลยเนอะ" เพื่อนอีกคนพูดขึ้น

"พวกแก หยุดเลยนั่นของฉัน"

"ยังไง/ยังไง/ยังไง" เพื่อนทั้งสามคนของเธอก็พูดแซ่วพร้อมกันทันที

"ฉันอยากได้เขา เขาถูกใจฉัน และเหมือนเขาก็ชอบฉันด้วยนะ" ฟ้ารดาตอบแบบไม่ปิดบัง

"ถามจริง"

"จริง"

"ฉันจะมาเป็นนายหญิงของที่นี่" ฟ้ารดาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

"แล้วชีวิตแกที่กรุงเทพฯ ละ"

"แล้วใครบอกฉันจะมาอยู่ที่นี่ถาวรกัน ฉันแค่อยากเป็นนายหญิงของที่นี่"

"งั้นรีบไปเร็วววว" เพื่อนของเธออีกคนรีบสกิดและเดินตามเธอไป

"เอ่อ พี่ขุนเขาคะ" ฟ้ารดาเรียกขุนเขาเสียงหวาน

"คะ...ครับ" ขุนเขาชงักฝีเท้าหยุดเดินทันที

"สวัสดีค่ะ" สาวๆ แต่ละคนก็เอ่ยทักทาย

"ไปไหนกันครับสาวๆ" เขาหันกลับมา พบว่าเป็นหญิงสาว 4 คนที่กำลังเดินเล่นอยู่แถวนั้น

"กำลังจะไปกินข้าวค่ะ" หญิงสาวคนหนึ่งตอบขึ้น

"ครับ" เขาพูดพร้อมกับยิ้มให้

"คุณขุนเขาไปกินข้าวด้วยกันไหมคะ"

"นี่เมย์ อย่ารบกวนพี่ขุนเขาเลย" ฟ้ารดาทำท่าทีปรามเพื่อนตัวเอง

"แหม่ฟ้าฉันก็แค่ชวนไหมละ"

"คุณขุนเขาไม่สะดวกหรอคะ"

"เอ่อ..."

"ถ้าไม่รังเกียจไปกินข้าวด้วยกันไหมคะ"

"ได้ครับ ไม่รังเกียจ" เมื่อถูกพูดมาขนาดนี้แล้วไม่ไปคงไม่ได้สินะ

"รบกวนหรือเปล่าคะ" ฟ้ารดาถามขึ้นและทำท่าทางเกรงใจ

"ไม่ครับ"

เมื่อพวกเธอชงกันมาขนาดนี้แล้ว เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องไปตามนั้น ไม่เป็นไร อย่างน้อยก็กำลังหงุดหงิดอยู่ ไปดูอะไรสวยๆ งามๆ หน่อย ก็คงไม่เป็นไร

เมื่อนั่งกินข้าวอยู่ ในใจเขาก็นึกถึงแค่ผู้หญิงคนนั้น นี่สองทุ่มแล้วไม่รู้หายไปไหน หวังว่ากลับไปคงเจอเธอนะ

"ไวน์ที่นี่อร่อยดีนะคะ กลับไปคงคิดถึง"

"คิดถึงไวน์หรือคิดถึงอะไรยะฟ้า"

"คิดถึงไวน์ แล้วก็บรรยากาศ"

"หราาาาา"

"พวกแกนี่ก็นะ" เธอแกล้งตีแขนเพื่อนตัวเองเบาๆ หยอกล้อกันตามประสา

"เกรงใจคุณขุนเขา เขาหน่อยสิ" เพื่อนอีกคนก็พูดขึ้น

"ไม่เป็นไรครับ คิดถึงก็มาเที่ยวบ่อยๆ นะ ยินดีต้อนรับครับ"

"ตอนรับแค่ยัยฟ้า หรือต้อนรับเราทุกคนคะ"

"ทุกคนเลยครับ แต่อาจจะมีคนพิเศษที่สุด" เขาพูดพร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา

"พี่ขุนเขาก็" เธอผู้ถูกเพื่อนชงก็ยิ้มเขินอาย ทั้งด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอร์ทำให้เธอใจกล้า ขยับเข้าไปใกล้เขา จนจะสิงเข้าร่างให้ได้

ขุนเขาเองก็รู้ดีว่าเธอกำลังอ่อย ถ้าเป็นแต่ก่อนเขาจัดการเธอไปแล้ว เพียงแต่ตอนนี้เขาก็ไม่ได้สนใจ จะทำอะไรกับใคร เพราะลำพังแค่กับผู้หญิงอวดเก่งคนนั้น เขาก็พึงพอใจมากๆ แล้ว

เมื่อกลับมาถึงไร่ในเวลาสองทุ่มกว่า เธอก็ต้องถอนหายใจเข้าลึกๆ เพราะรู้สึกถึงพลังงานอำมหิตอยู่รายรอบตัว

เหตุมาจากเธอต้องไปหาซื้อยาคุมยี่ห้อที่เธอใช้เป็นประจำ เพราะปกติแล้วเธอแพ้ยา เธอจะกินได้แค่ตัวที่หมอแนะนำให้เท่านั้น แต่หาตั้งหลายร้านก็ไม่มี กว่าจะเจอก็เกือบค่ำแล้ว ขับรถกลับมาอีกใช้เวลานาน ทั้งอายนทีที่ไม่รู้จะบอกยังไงว่าตะเวนหาซื้อยาคุม เกือบจะ 10 ร้านขายยาแล้ว

"ขอบคุณ พี่นทีมากๆ นะคะที่พาไปซื้อของ เสียเวลามากเลย" ชนิสาพูดขึ้นด้วยความรู้สึกผิด

"ไม่เป็นไรครับ แค่นี้เองอย่าคิดมาก"

"ไปไหนกันมาครับ" เป็นเสียงของพีท ที่เอ่ยถามขึ้น

"เสือก!" นทีก็ตอบไปในทันที

"อ้าววววว ก็ถามดีๆ ไหม"

"ไปในเมืองมาค่ะ ไปซื้อของ"

"อ่อครับ แล้วกินข้าวหรือยังครับ"

"ยัง" นทีเป็นคนตอบออกมาแทน

"ไม่ได้ถาม" พีทก็แกล้งแหย่

"ไอ้ห่า พีท"

"ยังค่ะ พึ่งมาถึง" เป็นชนิสาที่พูดขึ้นมา

"งั้นไปกินข้าวกันไหมครับ พรุ่งนี้ผมกลับแล้วผม ขอกินข้าวกับพี่ๆ สักมื่อนะ"

"พี่ๆ นี่กูด้วยปะ"

"ก็พี่ๆ ก็ต้องพี่ด้วยสิ เหอะๆ หรือไม่ไปก็ได้นะ"

"เดี๋ยวเถอะมึง"

"เอ่อ คือพี่ต้องกลับไปทำงานบ้านให้คุณขุนเขาค่ะ ไว้พรุ่งนี้ดีกว่า" ไม่รู้ป่านนี้จะโวยวายหาเธอไปถึงไหนแล้ว

"เจ้าของไร่หรอครับ เห็นอยู่กับกลุ่มของฟ้า ที่โต๊ะอาหารทางนู้นครับ คุยกันเสียงดัง ท่าทางจะสนุกกันเชียว" พีทพูดพร้อมกับหันหน้าไปตามทาง

"อ่อค่ะ" อ่อเขามีนัดแขกคนสำคัญเขานั้นเอง เขาคงไม่เรียกใช้เธอวันนี้แล้ว งั้นเธอก็ไปกินข้าวได้สิ หิวมากเหมือนกัน

เมื่อเดินเข้าไปในห้องอาหารของรีสอร์ท ขุนเขาก็มองขึ้นมาสบตากับชนิสาพอดี ซึ่งเธอก็มองเขาอยู่ก่อนแล้ว เธอก็รีบหันไปอีกทาง เพราะเขาทำหน้าเหมือนจะหาเรื่องเธออีกแล้ว

"กินอะไรดีครับ วันนี้ขอเป็นเจ้ามือนะ"

"รวยเกิ๊น" นทีพูดพร้อมกับมองบน

"ก็รวยมากอะ จะทำไมวะ"

"กูจะสั่งทุกเมนู"

"..." ชนิสาได้ยิ้มออกมาและส่ายหน้าเบาๆ ฟังทั้งสองคนเถียงกัน

"ผมจะเลี้ยงพี่นิสา ไม่ใช่พี่วะ"

"ไอ้ห่า"

"ล้อเล่นเอง พี่ชายสุดที่รัก"

"สั่งเลยนะครับพี่นิสา" เขาหันมาพูดกับเธอพร้อมยิ้มกว้างให้

"หยุดเลยมึงอะ นิสามานั่งตรงนี้ข้างๆ พี่ดีกว่า" นทีพูดพร้อมกับดึงแขนเธอมานั่งข้างๆ เขา แบบไม่ได้คิดอะไร เธอเองก็ไม่ได้คิดอะไรเช่นกัน

"ไอ้พี่นที จำไว้นะ"

"มึงสั่งไปเหอะ จะเอาอะไรก็สั่ง กูก็จะสั่งเต็มที่เพราะมึงพูดเองว่ามึงจะเลี้ยง"

"เอาไวน์ขวดที่แพงที่สุดมาด้วยนะครับ" พีทเอ่ยบอกพนักงาน

"เดี๋ยวพี่ไปเอามาเสริ์ฟให้นะคะ" เธอก็กำลังจะลุกขึ้นไป แต่นทีก็จับแขนเธอนั่งลงที่เดิม

"ตอนนี้เราไม่ใช่พนักงานแล้วนะนิสา เลิกงานแล้วเราสองคนเป็นลูกค้า"

"ใช่ครับ มื่อนี้เต็มที่ แต่ค่าไวน์เก็บที่พี่นทีนะ"

"ไอ้ห่า งั้นไม่ต้องกงต้องกินมันละ"

"แค่นี้เพื่อน้องก็ไม่ได้หรอ จะล่อมาสักสองขวด"

เสียงพูดคุยของสามคนดังขึ้น แต่จับใจความไม่ได้ เพราะอยู่ห่างกันพอสมควร เธอไม่ได้พูดอะไรมาก เอาแต่นั่งยิ้มสดใสอยู่อย่างนั้น

ทุกการกระทำของนที และทุกรอยยิ้มของเธอ อยู่ในสายตาเขาตลอดเวลา อยู่กับเขาทำเหมือนจะเป็นจะตาย พออยู่กับคนอื่นนี่ หน้าตาสดชื่นสดใส มีความสุขอะไรขนาดนั้น เขาไม่อยากหงุดหงิดเลย แต่มันข่มตัวเองไม่ได้เลย เพราะเธอเพราะเธอคนเดียว

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • รักเกินห้ามใจนายแสนร้าย | ขุนเขาxนิสา   ตอนพิเศษ 3

    วันเกิดน้องของขวัญวันนี้เป็นวันเกิดครบรอบ 3 ขวบของเด็กหญิงตัวน้อย ที่วันนี้ใส่ชุดเจ้าหญิงสีชมพูแสนสวยทรงฟูฟ่องพร้อมมงกุฏวิบวับที่ประดับบนหัว กำลังเดินไปเดินมา ส่องดูงานวันเกิดตัวเอง ที่คนในไร่กำลังเตรียมกันอยู่อย่างตื่นเต้น"แม่ขา เค้กเจ้าหญิงล่ะ""กำลังมาค่ะ นั่งนิ่งๆ ได้แล้วนะ คุณปู่คุณย่า คุณตาคุณยาย กำลังจะมาถึงแล้วนะคะ""จริงหย่อ เย้" และลูกสาวตัวน้อยของชนิสาก็นั่งเรียบร้อยทันทีสักพักก็ลุกเดินขึ้นไปดูอีก เพราะปีนี้น้องของขวัญโตขึ้นจนเริ่มตื่นเต้นกับสิ่งใหม่ๆ ที่ได้เจอ"จวัญ""ไทก้าาาาาา" และน้องของขวัญก็รีบวิ่งเข้าไปกอด น้องชายสุดที่รักของเธอน้องไทก้าลูกชายของนทีและแตงกวาในวัย 2 ขวบเมื่อมาถึงก็เรียกพี่สาวอย่างน้องของขวัญ พร้อมกอดกันกลม จนผู้ใหญ่ต่างพากันยิ้มออกมาอย่างเอ็นดู"ไงนิสา เป็นยังไงบ้างช่วงนี้""สวัสดีค่ะ ดีใจที่มานะคะพี่นที แตงกวา" ชนิสาก็ยิ้มออกมาด้วยความดีใจ เพราะตอนนี้แตงกวาก็ท้องลูกคนที่สองได้สี่เดือนแล้ว"หื้อ ต้องมาสิค่ะ งานวันเกิดหลานสาวสุดที่รักของเราสองคนทั้งที แล้วก็แตงกวาคิดถึงพี่นิสา""พี่ก็คิดถึงเหมือนกัน" และทั้งสองคนก็กอดกัน ด้วยความคิดถึงนทีก็ยืนยิ้ม

  • รักเกินห้ามใจนายแสนร้าย | ขุนเขาxนิสา   ตอนพิเศษ 2

    เมื่อเห็นว่าขุนเขาไม่สนใจ เดือนนภาก็จะทำทุกอย่างให้เขาสนใจเอง เธอจะไม่ยอมแพ้เด็ดขาด เมื่อนั่งอยู่สักพักก็ตั้งใจว่าจะตามขุนเขาไป แล้วก็เห็นเขาอยู่ภายในห้องทำงานกับผู้หญิงอีกคน"ขุนคะ" และเสียงของเดือนนภาก็ดังขึ้น"เดือน.." ขุนเขาเรียกด้วยความตกใจที่เธอยังตามเขามาถึงตรงนี้"คือเดือนไม่เข้าใจที่พนักงานแนะนำ Package ค่ะ เดือนอยากคุยกับเจ้าของรีสอร์ทโดยตรง" เธอแปลกใจไม่น้อยที่คนไม่ชอบเด็กอย่างขุนเขา หัวเราะกับเด็กได้แบบนั้น หรือนี่จะเป็นลูกของขุนพลพี่ชายของเขา แล้วผู้หญิงคนตรงหน้าเป็นใครทำไมสวยขนาดนี้ แต่ยังไงก็ภาวนาขอให้ไม่ใช่แฟนของขุนเขาก็พอ"..." และชนิสาก็หันมองขุนเขา เธอไม่เคยเห็นผู้หญิงสวยๆ คนนี้มาก่อน เธอคือใคร มันต้องมีอะไร"ได้ เชิญคุณออกไปรอที่ห้องรับรองที่เดิมก่อน เดี๋ยวตามออกไป""ค่ะ" เดือนนภาตอบอย่างว่าง่าย เธอรู้ว่าถึงยังไงเขาก็ยังจะรักเธออยู่"ขออนุญาติค่ะ" ชนิสาเดินมาหาเดือนนภาพร้อมกับเอา Package ทุกอย่างที่อยู่ในแฟ้มมาให้ดู"ฉันว่าฉันบอกชัดแล้วนะว่าฉันจะคุยแค่กับเจ้าของไร่" เมื่อยังเห็นพนักงานคนอื่นที่ไม่ใช่เจ้าของไร่อย่างขุนเขามาคุย เดือนนภาพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจทันที"ค่

  • รักเกินห้ามใจนายแสนร้าย | ขุนเขาxนิสา   ตอนพิเศษ 1

    3 ปีผ่านไปทุกอย่างยังคงดำเนินต่อไป ขุนเขาดีกับชนิสาทุกอย่าง เป็นดั่งคำสัญญาที่เคยให้ไว้ ขุนเขาไม่เคยขาดตกบกพร่องอะไรเลย ไม่ว่าจะเป็นหน้าที่ของสามีหรือหน้าที่ของพ่อรวมไปถึงดีกับครอบครัวชนิสาทุกอย่าง ขุนเขาก็ขอร้องให้พวกท่านมาอยู่ด้วยที่ไร่ แต่พวกท่านก็ไม่ยอมมา และสุดท้ายขุนเขาก็ดื้อไปสร้างบ้านหลังใหญ่ให้ตรงที่ดิน 6ไร่ ที่เขาเคยใช้เป็นข้อต่อรองให้ได้ชนิสามาอยู่ด้วยในตอนนั้น ทั้งยังกว้านซื้อที่ดินบริเวณรอบๆ นั้นจาก 6 ไร่ในตอนแรก กลายเป็น 50 ไร่ในตอนนี้ไปแล้วทีแรกพ่อแม่นิสาก็ไม่อยากรับ แต่ขุนเขาก็อ้างว่า เผื่อเขากับนิสามีลูกกันอีกหลายๆ คน แล้วลูกอยากไปเที่ยวบ้านตากับยายจะได้มีบ้านหลังใหญ่ให้ได้อยู่สบาย กับมีพื้นที่กว้างๆ ให้วิ่งเล่น ชนิสาก็ได้แต่ยิ้มปลื้มใจที่สามีเธอเป็นคนที่น่ารักอบอุ่น และรักเธอและครอบครัวของเธอได้มากขนาดนี้ทุกอย่างที่เป็นสมบัติส่วนของเขาในตอนนี้เขาให้ชนิสาเป็นคนจัดการดูแลทั้งหมด เรื่องเงินหรืออะไรก็แล้วแต่ทุกบัญชีเป็นชนิสาเก็บทั้งหมด เขายกทุกสิ่งทุกอย่างให้เธอโดยไม่มีข้อแม้แต่อย่างใดบุษบาก็เห็นดีเห็นงามด้วย กับการเปลี่ยนไปของขุนเขา เพราะเธอก็รักลูกสะใภ้คนเล็กคนนี้

  • รักเกินห้ามใจนายแสนร้าย | ขุนเขาxนิสา   62 ความลงตัวของชีวิต - THE END -

    เมื่อเสร็จงานเลี้ยงวันเกิดชนิสา กับวันที่เขาตั้งใจจะจัดขึ้นเพื่อง้อเธอ ทุกคนก็แยกย้ายกันไปพักผ่อน และเขาก็พยายามให้ชนิสามานอนกับเขาที่บ้านให้ได้เมื่อเข้ามาภายในบ้านเขาแล้ว ขุนเขาก็กอดหอมชนิสาทันที ด้วยความคิดถึงสุดหัวใจ และดีใจที่สุดในชีวิต"พี่ขอโทษนิสานะ ขอโทษสำหรับทุกอย่าง" เขาพูดพร้อมกับน้ำตาซึม"คุณ...""นิสาเรียกพี่ว่าพี่ได้ไหม พี่ไม่อยากห่างเหินกับนิสาอีกแล้ว""คะ...ค่ะ พี่ขุนเขา" นิสาเรียกพร้อมกับยิ้มบางให้ และกอดเขาแน่นเช่นกัน"พี่รักนิสานะ พี่รักนิสากับลูกมากๆ" เขาพูดพร้อมกับพรมจูบไปที่หน้าผากเธอ"นิสาก็รักพี่ขุนเขาค่ะ""..." คำว่ารักจากปากเธอ... แล้วขุนเขาก็ร้องไห้ออกมา อย่างรู้สึกผิด"ร้องไห้ทำไมคะ" นิสาเช็ดน้ำตาให้ขุนเขาอย่างเอ็นดู เขาเป็นคนเจ้าน้ำตาแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่"พี่ทำผิดกับนิสาไว้มากๆ เพราะความโง่เง่าของพี่""ช่างเถอะค่ะ อะไรที่มันผ่านไปแล้ว เราลืมมันกันเถอะนะคะ ไม่ต้องคิดอะไรแล้ว""แต่สิ่งที่พี่ทำลงไป...มันร้ายแรงมาก""พี่ขุนเขา...""ทั้งพี่ยังหึงนทีกับชนิสา ด้วยเรื่องไร้สาระ" ขุนเขาพูดเสียงแผ่ว"หึงนิสากับพี่นทีเนี่ยนะ" ชนิสาก็ถามด้วยความแปลกใจหงึกๆ ขุนเขาก

  • รักเกินห้ามใจนายแสนร้าย | ขุนเขาxนิสา   61 ทำทุกอย่างเพื่อเธอ

    ขุนเขายังคงทำทุกอย่างอยู่เหมือนเดิม วันนี้ก็เช่นกัน เขามาแอบดูเธอแต่ก็ต้องตกใจ ที่เธอไปไหนมาไหนกับผู้ชาย ที่ดูดีมากคนหนึ่ง แถมผู้ชายคนนั้น ยังเข้านอกออกในบ้านเธอได้ด้วย"ไอ้หน้าหล่อนั่นใครวะ" ขุนเขาบ่นขึ้นด้วยท่าทีที่หัวเสียเมื่อนิสาออกจากบ้านไปกับผู้ชายคนนั้นแล้ว ขุนเขาก็กำลังจะตามไป แต่มีคนมาเคาะกระจกรถซะก่อน"พ่อหนุ่มๆ""คะ...ครับ" ขุนเขาเลื่อนกระจกลงมาก่อนจะตอบรับ"ป้าเองนะ ร้านขายโจ๊ก""อ่อ สวัสดีครับ""กินเยอะๆ นะพ่อหนุ่ม" ลุงเจ้าของร้านก็ทำเมนูเดิมมาให้เขากิน แต่แปลกที่ครั้งนี้เขารู้สึกว่าใช้ได้ มันก็อร่อยไปอีกแบบ"ป้าอยากขอบคุณเอ็ง คนที่นี่ก็ด้วย"และชาวบ้านหลายคนก็ต่างมารุมล้อมขอบคุณเขา เพราะเสี่ยไพบูลย์เขาปรับโครงสร้างหนี้ใหม่ ทั้งลดต้นลดดอก แล้วป่าวประกาศกับชาวบ้านว่า จะเปลี่ยนเป็นคนใหม่ และไม่หน้าเลือด จะทำเพื่อลูกชายลูกสะใภ้ และหลานที่จะเกิดมาทั้งนี้ชาวบ้านหลายคน ยังพากันกู่ไปที่บ้านของนิดากับทวี จากที่เคยว่าเคยนินทา ตอนนี้เป็นรักใคร่ครอบครัวนี้ยิ่งกว่าอะไร จนนิดาและทวีก็ยิ้มออกมาอย่างปลื้มปริ่มณ ไร่สุขสมบูรณ์"ไปไหนมา""..." เขายังไม่อยากบอกแม่เขา เรื่องที่เขาไปตามเฝ้

  • รักเกินห้ามใจนายแสนร้าย | ขุนเขาxนิสา   60 ผลของการกระทำ

    ขุนเขาจอดรถไว้ในตลาดชุมชนแห่งหนึ่งพร้อมลงจากรถด้วยความรีบเร่ง"ใช่ที่นี่จริงๆ หรอ" เขาพูดพร้อมกับดูกระดาษที่นทีจดชื่อร้านก๋วยจั๊บเจ้น้อยไว้ให้"เอาอะไรพ่อหนุ่ม" และลุงผู้ชายก็ถามขึ้น"อะ...เอาเมนูแนะนำก็ได้ครับ" เขาพูดแบบไม่คิดอะไรไม่นานป้าอีกคนก็ถือถ้วยใบโตมาเสริ์ฟ"..." เชี่ยอะไรวะเนี่ยโจ้กใส่มาม่าหรอ เขามองเมนูที่เขาเข้าไม่ถึง และไม่คิดว่าจะมีเมนูนี้เป็นเมนูแนะนำของร้านเขาชั่งใจอยู่นาน พร้อมกับกินเข้าไป ด้วยความรู้สึกที่ฝืนๆ จนกินไปได้แค่ครึ่งก็พอแล้ว และป้าคนที่มาเสริ์ฟก็นั่งแกะไข่ต้มอยู่ข้างๆ"เอ่อ ป้าครับ แถวนี้คนเยอะแบบนี้ทุกวันเลยหรอ""ไม่หรอกพ่อหนุ่มวันนี้มีตลาดนัดชุมชน คนเลยเยอะ ที่นี่มันสงบจะตาย ถ้าไม่มีตลาดคนก็ไม่พลุ่งพล่านแบบนี้หรอก""ดีจังเลยนะครับ คนที่นี่ดูเป็นกันเองมาก""ก็กันเองสิ ส่วนมากก็รู้จักกันทั้งนั้นแหละพ่อหนุ่ม""จริงหรอครับ" และขุนเขาก็ยิ้มออกมาอย่างมีความหวัง"แล้วเอ็งมาจากไหนล่ะ" ลุงผู้ชายก็ถามขึ้น"อ่อ มาจากอีกอำเภอครับ พอดีมาหาใครบางคนครับ แต่ไม่รู้ว่าบ้านอยู่ตรงไหน""แล้วชื่ออะไรละ เผื่อป้ารู้จัก""เอ่อ...ชื่อนิสาครับ" ขุนเขาพูดขึ้นด้วยความหวัง"นิสาห

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status