แชร์

Ep.8 เจ้าข้าวเจ้าของ

ผู้เขียน: เจ้าหมูน้อย
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-12-03 22:31:04

EP 8

เจ้าข้าวเจ้าของ

หลังจากที่เดินเที่ยวจนสำราญใจแล้วก็พากันแยกย้ายกลับบ้าน พอดีพี่ต้ามารับกัสเอง ฉันเลยไม่ต้องไปส่ง

ในจังหวะที่เปิดประตูจะขึ้นรถนั้นก็มีมือคนมาดันมันปิดลง

“คุยกันก่อน”

“คุยเรื่องอะไรคะ ถ้าไม่สำคัญมากก็ไว้วันหลังแล้วกัน”เปิดประตูรถอีกครั้ง และมันก็ถูกปิดลงอีกครั้งเช่นกัน

“คือ...” พี่เวย์กระอักกระอ่วนแล้วลุกลี้ลุกลน “คือพี่...”

“อธิบายอะไรก็ฟังไม่ขึ้นหรอกค่ะ เห็นอยู่เต็มสองตาขนาดนั้น นี่ยังไม่ทันข้ามวันเลยนะคะพี่ก็ควงผู้หญิงอื่นแล้ว พายคิดว่าควรที่จะยุติเรื่องของเราดีกว่า อย่ามาสานต่อให้เสียเวลาอีกเลย”

“ไม่เอา” พี่เวย์เอามือทั้งสองไปกุมไว้ “ขอโทษได้ไหม ผิดไปแล้ว” ทำตาปริบๆ ใส่

“ไม่ค่ะ ไม่ยกโทษให้ เพราะไม่ได้โกรธอะไร อีกอย่างพายก็เฉยๆ นะ พี่ไม่ได้มีบทบาทอะไรในชีวิตมากมายขนาดนั้น” พูดถากถางอย่างไม่ไยดี ก่อนจะชักมือกลับ

“โห...พาย...”

“คือ...พายขอตัวก่อนได้ไหม มีนัดที่จะต้องไปต่ออะค่ะ”

“กับใคร ผู้หญิงหรือผู้ชาย!?

“อยากรู้เรื่องส่วนตัวของคนอื่นไปทำไมคะ”

ทีแบบนี้มาทำเป็นสนใจนะไอ้พี่เวย์

“คนอื่นที่ไหน พายเป็นแฟนพี่นะ!” พูดจาขึงขังแล้วดึงตัวฉันเข้าไปโอบอย่างไม่อายสายตาคนที่เดินผ่านไปมา ถึงจะไม่มากก็เถอะ

“เหรอคะ ปากบอกว่าแฟน แต่ทำไมลับหลังถึงได้แจ้นไปหาผู้หญิงอื่นล่ะ และอีกอย่างเท่าที่จำได้...พายยังไม่เคยบอกเลยว่าจะตกลงคบกับพี่” ฉันยังไม่ได้ตอบตกลงสักหน่อย

“วุ๊! แล้วจะให้ทำไงล่ะ ก็ขอโทษแล้วไง” พี่เวย์เริ่มอารมณ์เสีย แล้วเตะหินก้อนเล็กๆ แถวนั้นเพื่อระบาย

...” ฉันยืนกอดอกแล้วมองหนุ่มตรงหน้าอย่างไม่เข้าใจ 

รู้ทั้งรู้ว่าไม่ควรทำ แต่ก็ทำเนี่ยนะ

...” พี่เวย์เองก็มองมาที่ฉัน ก่อนจะขึงตาดุ “พึ่งสังเกต ใครให้แต่งตัวแบบนี้ออกมาฮะ!”

ฉันก้มดูตัวเองแล้วก็ได้แต่สงสัยว่าแต่งตัวผิดแปลกหรือแหวกแนวอะไรตรงไหน แต่งลุคสดใสๆ กางเกงยีนส์ขาสั้นสีขาวกับเสื้อกล้ามสีครีม คลุมด้วยเสื้อไหมพรม

“กางเกงสั้นฉิบ!”

“แล้ว? 

“มันโป๊!”

“ตรงไหนคะ” ฉันก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าโป๊ตรงไหน

“ตรงที่มันเห็นขาอ่อนขาวๆ แล้วก็หน้าอกขาวๆ ไงล่ะ!” แสดงอาการหวงออกมาอย่างชัดเจน “แล้วนี่จะปกปิดรอยที่พี่ทำไว้ทำไม”

“ถ้าขืนไม่ปิดคนก็คงจะมองกันให้ควักอะค่ะ” ฉันเอารองพื้นที่สีเดียวกับผิวมาแต้มตามรอยดูดรอยกัดที่พี่เวย์ทำไว้ ใครจะไปบ้าโชว์หรากันล่ะ น่าเกลียดตายเลยแบบนั้น

“หึ! กลัวคนรู้ว่าเพิ่งโดนเอามาเหรอ”

“ค่ะ”

“อ้าว น้องพาย” อยู่ๆ พี่บิวที่มาตอนไหนก็ไม่รู้ เขาเดินเข้ามาทักทายพร้อมรอยยิ้ม “มาทำไรเหรอ”

“มาว่ายน้ำมั้งไอ้ห่า!” พี่เวย์พูดแทรกอย่างหยาบคาย

“มาเดินซื้อของค่ะ”

“อ๋อ แล้วนี่...พี่มารบกวนหรือเปล่าเอ่ย”

“ยังจะมีหน้ามาถาม” พี่เวย์พูดแทรกอีกครั้ง

“เสียมารยาทมากเลยนะคะรู้ตัวบ้างไหม” ฉันหันไปต่อว่าพี่เวย์

“ไม่รู้” เขาทำเป็นลอยหน้าลอยตา

น่าตบให้หน้าหันจริงๆ!!

“ไปคุยกันตรงอื่นดีกว่าค่ะพี่บิว” เอ่ยชวนแล้วจับแขนพี่บิวให้เดินออกห่างจากไอ้พี่เวย์บ้า!

แต่ดูเหมือนว่าพี่เวย์จะหึงจนเลือดขึ้นหน้า เดินดุ่มๆ ตามหลังมา เขากระชากตัวฉันจากด้านหลังเข้าไปกอดรัดไว้แน่น ก่อนจะกดจูบลงที่ต้นคอขาวหนึ่งทีแล้วตามด้วยหอมแก้มฟอดใหญ่เพื่อแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ

พี่บิวที่เห็นอย่างนั้นก็ถึงกับค้างไปโดยพลัน

“พี่เวย์!” พยายามเบี่ยงหน้าหลบ “ทำบ้าอะไรเนี่ย น่าอายชะมัด” ใช้มือปัดป้องไม่ให้เขามาหอมแก้มซ้ำอีก

ไม่อายคนก็น่าจะอายฟ้าดินบ้างเซ่!

“ทำไมอะ ก็พายเป็นของพี่ เพราะฉะนั้นจะจูบจะกอดจะเอา ก็ไม่แปลก” เขาเน้นย้ำคำหลังแล้วมองจ้องเขม็งใส่พี่บิว

ทำให้เจ้าตัวถึงกับหน้าถอดสีแล้วเดินออกไปโดยที่ไม่พูดอะไร

“บ้าขนานแท้”

“เออ พี่บ้าได้อีกนะ ถ้าไม่อยากให้ทำบัดสีบัดเถลิงแถวนี้ก็ไปคุยกับพี่ให้รู้เรื่อง”

นี่ไม่ใช่คำขู่ แต่ฉันรู้ว่าคนอย่างพี่เวย์พูดจริงทำจริง เพราะฉะนั้นอย่าเสี่ยงเลยดีกว่า

"ก็ได้ค่ะ แค่แป๊บเดียวนะ" 

ครึ่งชั่วโมงให้หลัง

ภายในรถ Mercedes Benz คันหรู

คำว่าชวนมาคุยของพี่เวย์มันไม่ได้จบที่คุยอย่างเดียวน่ะสิ ตอนนี้เขาพยายามจะปลุกปล้ำฉันในรถให้ได้เลย

“พายบอกว่าไม่ก็คือไม่ค่ะ!”

“โถ่ อย่าดื้อดิวะ พี่ก็ขอโทษและสัญญาว่าจะมีแค่พายคนเดียวแล้วไง”

“แค่ลมปากไม่มีใครมาเชื่อหรอกค่ะ”

“พาย...” ทำหน้าออดอ้อน

ทำให้ตายก็ไม่ใจอ่อนหรอกว้อย!!

“ไปเอาผู้หญิงที่พี่ควงมาก่อนหน้าสิ จะมาเอาพายทำไม” พูดประชัดประชันแล้วดันตัวเขาให้ออกห่าง

“ไม่เอาแล้วไง พี่จะเอาพาย นะ นะ”

“ไม่ค่ะ!” ฉันก็ยังยืนกรานปฏิเสธเสียงแข็งที่จะไม่ยอมให้เขาทำอย่างว่า

ก๊อก ~

เสียงเคาะกระจกรถดังขึ้นหนึ่งที ก่อนจะมีหญิงสาวชะโงกหน้าผ่านช่องกระจกเข้ามาสอดส่องภายใน เธอตะโกนเรียกชื่อพี่เวย์จากนอกตัวรถแล้วพยายามจะเปิด แต่ก็เปิดไม่ได้ เนื่องจากมันถูกล็อกจากคนที่อยู่ด้านใน

“มาทำส้นตีนอะไรวะเนี่ย!” พี่เวย์ทึ้งผมตัวเองอย่างคนหัวเสีย

“นี่ไง ไปเอาเธอสิคะ” พูดจบก็ฉวยโอกาสเปิดประตูแล้วรีบออกมาทันที “เข้าไปสิ เขารอเธอไปมอบความสุขให้อยู่น่ะ” ผายมืออันเชิญหญิงสาว ก่อนที่ฉันจะเดินกลับไปที่รถของตัวเอง

“พายหยุด!” เสียงตะโกนสั่งห้ามดังลั่น

ฉันไม่สนใจแล้วรีบขึ้นรถก่อนจะล็อกประตู เมื่อเสียบกุญแจได้ก็รีบขับออกมาโดยเร็ว

ไอ้ผู้ชายลวงโลกเอ๊ย! คำพูดคำจาเคยเชื่อถือได้บ้างไหม

~ เธอมาทำให้ละลาย โดนสาปให้ตายแล้วตายอีก ~

มีสายเรียกเข้าเป็นเบอร์แปลก ซึ่งฉันกดตัดสายแบบไม่ต้องคิด เพราะน่าจะเป็นอีกเบอร์ของพี่เวย์

~ เธอมาทำให้ละลาย โดนสาปให้ตายแล้วตายอีก ~

มันดังขึ้นอีกครั้งและเป็นเบอร์เดิม

ฉันก็กดตัดสายตามเดิม

และมันก็ดังขึ้นอีกครั้ง สองครั้ง และหลายๆ ครั้ง

จนกระทั่งมีข้อความเด้งขึ้น

ในขณะนั้นรถติดไฟแดงพอดีเลยหยิบขึ้นมาเปิดอ่าน

'จะเล่นกับพี่แบบนี้ใช่ปะ ได้ ได้เลย เตรียมตัวไว้ได้เลย'

เป็นข้อความที่ส่งมาโดยพี่เวย์คนเลวนั่นเอง!

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • รักเมียหลงเมีย(เด็ก)   Ep.12 ก็เลือกมาเลย

    EP 12ก็เลือกมาเลยวันถัดมาร้านขายของสำหรับเด็กแรกเกิดก็ไม่ได้อะไร แค่พ่อดันไปบอกแม่เรื่องที่ผมทำผู้หญิงท้องอะดิ โดนแม่บ่นจนหูชาแถมยังลากมาดูของใช้เด็กอ่อนเพื่อที่จะซื้อเตรียมไว้ขี้เห่อจริงๆ คุณนายวราอีกอย่างเด็กเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายก็ยังไม่รู้เลย แถมฝ่ายผู้หญิงเขาปฏิเสธจะเป็นจะตายว่าไม่ให้รับผิดชอบ แล้วผมจะดันทุรังเพื่ออะไรมีก็แต่แม่ที่คะยั้นคะยอให้กลับไปง้อ บอกเลยว่าคนอย่างไอ้เวย์ไม่ง้อใครหรอก ไม่แน่นอน! “เอาทุกอย่างที่เด็กอ่อนจำเป็นต้องใช้เลยนะ ขอแบบสีกลางๆ ที่ใช้ได้ทั้งเด็กผู้ชายและผู้หญิง” แม่บอกกับพนักงานในร้านแล้วเดินดูต่อ “แม่จะซื้อไปเพื่ออะไรทั้งๆ ที่ฝั่งนั้นเขาไล่ลูกชายแม่นะ” ผมบอกกับแม่แล้วเดินขนาบข้าง“เขาไล่แกไม่ได้ไล่ฉัน และอีกอย่างฉันจะเข้าไปในฐานะย่าของเด็กในท้อง” แม่ตอบแล้วมองตาดุใส่ “ถ้าไม่ไปก็แค่บอกที่อยู่บ้านของเด็กผู้หญิงคนนั้นมา เดี๋ยวแม่จะไปเอง” “แม่...”“ทำตัวโง่เง่าไม่ต่างจากพ่อแกเลยนะ สันดาน!”เอ้า ลามไปพ่อเฉย ป่านนี้นั่งสะดุ้งแล้วมั้งนั่นเวลาต่อมา ณ บ้านเพลินฤดียอมพาแม่มาที่บ้านของพาย ขืนไม่พามามีหูดับ บ่นไม่หยุด บ่นไม่เหนื่อยเลยแม่เนี่ยแม่นั่ง

  • รักเมียหลงเมีย(เด็ก)   Ep.11 พลาด

    EP 11พลาดพาร์ทเวย์คอนโดหรูย่านทองหล่อไม่คิดเลยว่าคนอย่างผมจะพลาดทำเด็กอายุสิบแปดท้อง ยอมรับว่าเป็นผมเองที่ผิดไม่ยอมป้องกันและคึกคะนอง ส่วนตอนนี้คะนองไม่ออกละที่สำคัญคือยังไม่พร้อมที่จะมีลูก แต่เสือกพลาดมีไปแล้วจะทำไงดีวะเนี่ย“เป็นอะไรไปคะ นั่งหน้าเคร่งเครียดเชียว” ผู้หญิงที่จะนอนด้วยในคืนนี้เอ่ยถาม ก่อนจะนั่งลงข้างๆ แล้วมานัวเนียตามร่างกายผม“เปล่าน่ะ แค่คิดอะไรนิดหน่อย” ตอบกลับพลางเอาฝ่ามือไปจับที่ก้นงอนๆ “จำข้อตกลงได้ใช่ไหม” ผมย้ำถาม“ได้ค่ะ แค่เอาไม่ผูกพัน ไม่มีสานต่อ” “โอเค ถ้าอย่างนั้นก็...”“พี่อยู่เฉยๆ เดี๋ยวหนูทำเอง”จะว่าผมเหี้ย เลว ก็ตามสบาย แต่คนมันเป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้ว จะให้เลิกง่ายๆ ก็คงจะไม่ได้ ให้เลิกทุกอย่างเพื่อผู้หญิงคนเดียว ผมยอมตัดใจทิ้งผู้หญิงคนเดียวเพื่อให้ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิมดีกว่าส่วนเรื่องลูก ก็จะทำแค่รับผิดชอบเรื่องเงินหลายวันต่อมาบ้านเพลินฤดีมาที่บ้านของพายเพื่อจะมาคุยเรื่องการรับผิดชอบ นั่งรออยู่ห้องรับแขกเพราะย่าออกไปทำธุระข้างนอกได้สักพักแล้ว ไม่รู้ว่าจะกลับตอนไหนนั่งพูดคอจะแตกพายก็ไม่ยอมอ่อนข้อให้กันเลยแม้แต่นิด“อย่างที่พายเคยบอกไปแล้ว

  • รักเมียหลงเมีย(เด็ก)   Ep.10 ก็แล้วแต่

    EP 10ก็แล้วแต่เวลาล่วงเลยผ่านไปเกือบสองเดือนตั้งแต่วันนั้นจวบจนถึงวันนี้ฉันก็ไม่เจอหน้าพี่เวย์อีกเลย เขาไม่ได้มาตามตื๊อหรือว่ามาหาแต่อย่างใด หายหน้าหายตาไปแบบเงียบเชียบคิดไว้ไม่มีผิดว่าผู้ชายแบบเขาเคยจริงจังและจริงใจกับใครที่ไหน โกหกหลอกลวงกระล่อนปลิ้นปล้อนไปเรื่อย ดีนะที่ฉันไม่ได้เทใจหรือว่ารู้สึกอะไรกับเขาเยอะเกินไป ไม่อย่างนั้นคงจะมานั่งร้องไห้ฟูมฟายวิ่งตามเขาเหมือนหมาหาเจ้าของแต่มีสิ่งหนึ่งที่ฉันพลาดมาก แบบมากที่สุดคือ...ท้อง!พลาดท้องกับผู้ชายพรรค์นั้น ไม่ได้ตั้งใจจะปล่อย แต่ผิดที่เผลอเรอไม่กินยาคุม และก็ไม่คาดคิดว่ามีอะไรกับเขาแค่ไม่กี่ครั้งแล้วจะตั้งท้องฉันท้องได้แปดสัปดาห์หรือประมาณสองเดือน และตอนที่มีอะไรกับพี่เวย์ครั้งสุดท้ายก็คือเมื่อสองเดือนที่แล้วคนที่รู้ว่าท้องมีแค่ฉัน ย่า ลุงนิด และกัสที่เป็นเพื่อนสนิท“กินเยอะๆ ตัวน้อยในท้องจะได้แข็งแรง” ย่าตักอาหารมาใส่จานฉันเต็มไปหมดจนกินไม่ทัน “โห...กินไม่ทันแล้วค่ะ อีกอย่างพายรู้สึกเบื่ออาหารจังเลย” นั่งมองอาหารในจานแล้วสะอิดสะเอียน มันเบื่อไปหมด อาจจะเป็นอาการแพ้ท้องอย่างหนึ่งก็ได้มั้งไม่อ้วก ไม่เหม็น ไม่เวียนหัว แต่เบื่

  • รักเมียหลงเมีย(เด็ก)   Ep.9 ทำให้ได้ก่อน

    EP 9ทำให้ได้ก่อนเช้าวันต่อมา07:30 น.วันนี้เป็นวันอาทิตย์วันหยุดสุดท้ายของสัปดาห์ พรุ่งนี้ก็ต้องวนลูปไปเรียนอีกแล้ว และที่เห็นตื่นเช้าไม่ใช่อะไรหรอก พอดีว่าฉันมีเรียนพิเศษตอนตอนแปดโมงเช้าน่ะ ย่าจ้างคุณครูมาสอนโดยตรงที่บ้านทุกวันอาทิตย์ เดินงัวเงียลงมาแล้วตรงไปในห้องรับแขก ฝีเท้าหยุดก้าวเดินเมื่อได้ยินเสียงย่ากำลังคุยกับใครบางคนอย่างสนุกสนานอยู่ ขยี้ตาสองสามทีแล้วเพ่งมองดูชัดๆ ก็เห็นว่าคนที่ย่าคุยด้วยคือ 'พี่เวย์' เป็นบ้าหรือไง นี่เล่นเข้าหาย่าฉันเลยเหรอ“นั่นไง ยัยพายลงมาพอดีเลย” กะว่าจะเดินหนีแต่ย่าดันมาเห็นเสียก่อน ตามด้วยอีพี่เวย์หันมาส่งยิ้มให้อย่างร้ายกาจ“มาคุยกับพี่เขาสิ เขามารอตั้งนานแล้ว เดี๋ยวย่าจะขึ้นไปไหว้พระก่อน” พูดจบย่าก็ลุกเดินสวนออกมาแล้วขึ้นไปยังห้องพระที่อยู่ชั้นบนทันที“มาทำไมแต่เช้าคะ” ถามแล้วเดินเข้าไปในห้องรับแขก พลางหยิบหนังสือและปากกาสีน้ำเงินกับสีแดงมาจัดเตรียมไว้บนโต๊ะกระจกสี่เหลี่ยม“ก็มาหาแฟนไง” พี่เวย์พูดแล้วลุกขึ้นเดินมาหา “หายโกรธเถอะนะ”“ทำไมต้องหายโกรธคะ พายไม่ได้โกรธอะไรพี่นะ” ตอบตามตรง ไม่ได้รู้สึกโกรธอะไรเลยอะ แค่มีนอยด์เล็กน้อย แบบว่าน้อยเด

  • รักเมียหลงเมีย(เด็ก)   Ep.8 เจ้าข้าวเจ้าของ

    EP 8เจ้าข้าวเจ้าของหลังจากที่เดินเที่ยวจนสำราญใจแล้วก็พากันแยกย้ายกลับบ้าน พอดีพี่ต้ามารับกัสเอง ฉันเลยไม่ต้องไปส่งในจังหวะที่เปิดประตูจะขึ้นรถนั้นก็มีมือคนมาดันมันปิดลง“คุยกันก่อน”“คุยเรื่องอะไรคะ ถ้าไม่สำคัญมากก็ไว้วันหลังแล้วกัน”เปิดประตูรถอีกครั้ง และมันก็ถูกปิดลงอีกครั้งเช่นกัน“คือ...” พี่เวย์กระอักกระอ่วนแล้วลุกลี้ลุกลน “คือพี่...”“อธิบายอะไรก็ฟังไม่ขึ้นหรอกค่ะ เห็นอยู่เต็มสองตาขนาดนั้น นี่ยังไม่ทันข้ามวันเลยนะคะพี่ก็ควงผู้หญิงอื่นแล้ว พายคิดว่าควรที่จะยุติเรื่องของเราดีกว่า อย่ามาสานต่อให้เสียเวลาอีกเลย” “ไม่เอา” พี่เวย์เอามือทั้งสองไปกุมไว้ “ขอโทษได้ไหม ผิดไปแล้ว” ทำตาปริบๆ ใส่“ไม่ค่ะ ไม่ยกโทษให้ เพราะไม่ได้โกรธอะไร อีกอย่างพายก็เฉยๆ นะ พี่ไม่ได้มีบทบาทอะไรในชีวิตมากมายขนาดนั้น” พูดถากถางอย่างไม่ไยดี ก่อนจะชักมือกลับ “โห...พาย...” “คือ...พายขอตัวก่อนได้ไหม มีนัดที่จะต้องไปต่ออะค่ะ”“กับใคร ผู้หญิงหรือผู้ชาย!?”“อยากรู้เรื่องส่วนตัวของคนอื่นไปทำไมคะ”ทีแบบนี้มาทำเป็นสนใจนะไอ้พี่เวย์“คนอื่นที่ไหน พายเป็นแฟนพี่นะ!” พูดจาขึงขังแล้วดึงตัวฉันเข้าไปโอบอย่างไม่อายสายตาคนที

  • รักเมียหลงเมีย(เด็ก)   Ep.7 Don't Care

    EP 7Don’t Careช่วงบ่ายของวันสานสัมพันธ์กันไปสามรอบ รอบสุดท้ายจบลงที่เจ็ดโมงเช้าและเราทั้งคู่ก็ผล็อยหลับไปในทันที พอตื่นมาก็เป็นเวลาบ่ายแก่ๆ แล้วไม่รู้ว่าพี่เวย์ไปอดอยากปากแห้งมาหรือยังไง ทำแบบไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยนี่เหรอคนที่เคยพูดใส่หน้าฉันว่าจะกินแค่ครั้งเดียว ไม่มีกินซ้ำ โถๆ พ่อคุณเอ๊ย! เล่นกินฉันไปสามรอบติดๆ “พี่จะกลับเลยหรือเปล่าคะ” ถามพลางใส่เสื้อผ้าชุดใหม่แล้วจัดระเบียบให้เรียบร้อย“ก็ว่าจะกลับเลย พอดีพี่มีนัดคุยงานกับเพื่อนน่ะ”“อ่อ ถ้าอย่างนั้นก็ใส่เสื้อผ้าเถอะค่ะ ใส่เสร็จก็ตามพายลงไปข้างล่างแล้วกัน”“อื้ม” บอกกับพี่เวย์เสร็จฉันก็เดินลงมาชั้นล่างแล้วตรงปรี่ไปที่โต๊ะกินข้าว โดยมีย่านั่งรออยู่แล้ว เดินเข้าไปสวมกอดท่านแล้วหอมแก้มฟอดใหญ่ๆ “ตื่นแล้วเหรอหลานย่า” “ค่ะ นี่ย่ารอนานหรือยังคะ”“ไม่นานหรอก แล้วหนุ่มคนนั้นล่ะ”“คะ”“เวนี่น่ะ ยังไม่ตื่นเหรอ?”“อ๋อ ตื่นแล้วค่ะ เดี๋ยวก็ลงมา” ตอบย่าพลางเดินอ้อมมานั่งเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม “มีแต่ของน่ากินทั้งนั้นเลย”“เมื่อคืนเต้นแอโรบิกท่ายากหรือไง เสียงร้องดังลั่นเลย” ย่าพูดนิ่มๆ แต่สายตายิ้มเหมือนรู้อะไรมา“...” ฉันมีสะดุ้งเล็กน้อย แ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status