บททั้งหมดของ รักเมียหลงเมีย(เด็ก): บทที่ 1 - บทที่ 10

EP 1ของขวัญเซอร์ไพรส์พาร์ทเวย์คอนโคหรูย่านทองหล่อ“เลิกกันเถอะ แพรรู้สึกว่าพี่ไม่ใช่อะ” แพรพูดขึ้นแล้วเดินไปหยิบกระเป๋าใบหรูที่วางไว้บนโซฟา “เดี๋ยวก่อนสิ จะเลิกกันง่ายๆ แบบนี้เหรอ?” ผมรั้งแขนเล็กไว้ก่อนที่จะดึงตัวเธอมาแนบชิดอยู่ๆ ก็จะมาบอกเลิกกูง่ายๆ อย่างนั้นเหรอ เปย์แม่งไปหลายแสนเสือกให้ทำได้แค่จับแขนอีนี่! “ก็ใช่น่ะสิ คือเอาจริงๆ ปะ”“อืม...”“ที่จริงคือ...แพรมีแฟนอยู่แล้วอะ ที่มาคบกับพี่ก็เพราะอยากจะได้ของเฉยๆ” แพรพูดออกมาตามตรง แล้วปรายตามองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า “หน้าหม้อ! เจ้าชู้แบบนี้แพรไม่คิดจะเอามาทำพันธุ์หรอก”โห อีนี่! คำพูดแม่งจี๊ดไปถึงหำกูเลย!! “เออ เจ้าชู้แล้วไงวะ แต่ก็เปย์ทุกอย่างที่เธออยากได้เลยนะ”กระเป๋าใบละแสนก็ซื้อให้ รองเท้าชาแนลคู่ละครึ่งแสนกูก็ซื้อให้ “ก็พี่เต็มใจเอง อีกอย่างพี่ให้ไม่ใช่เพราะรักแพรหรอก เพิ่งคบกันได้สองเดือนเอง ที่โวยวายนี่คงเพราะยังไม่ได้เอาแพรมากกว่า” เธอพูดหน้าตายแล้วยืนแคะเล็บเล่นแม่งรู้ดีฉิบหาย อ่านใจกูออกรึไง! “จะอะไรก็ช่าง แต่มีใครลงทุนแล้วไม่หวังผลกำไรบ้างล่ะ”ผมตอบกลับแล้วบีบแขนเล็กเบาๆ พอให้รู้สึกแต่ไม่ถึงเจ็บ “อย่างน้อยก่อนจากก

ภายนอกที่สวมชุดนอนดูธรรมดาๆ ไม่มีอะไรหวือหวานอกจากหน้าตา พอเปิดออกมา โอ้โฮ! ดีมาก แม่งแบบดีมากๆ ผิวเนียนขาวผ่องทุกอณูรูขุมขน หน้าอกหน้าใจที่ดูไซซ์แล้วไม่สามสิบหกก็สามสิบเจ็ดราวๆ นี้ ส่วนเอวคอดได้รูปสวยสมส่วน“พี่...” เสียงใสเรียกขึ้นอีกครั้ง“อะไรอีก”“หนะ...หนาว นึกว่าอยู่ขั้วโลกเหนือค่ะ”กวนตีนเหมือนกันนะ หนาวห่าอะไร กูเปิดแอร์โหมดCoolแล้วเลือกที่ 16 องศาเซลเซียสเองหรือว่าหนาววะ แต่กูไม่รู้สึกนะ หรือว่าไฟราคะในตัวกูมันร้อนผุดๆ กันวะ“เรื่องมากฉิบ!” บ่นกระปอดกระแปดก่อนจะลุกขึ้นไปปรับแอร์ให้ “อะ พอใจยัง มีอะไรอีกไหม จะได้ทำทีเดียวเลย”“มะ...ไม่แล้ว พี่รีบทำเถอะ พายอยากกลับบ้านแล้ว”“เออ...จากเงี่ยนจะกลายเป็นง่านละ” เริ่มหัวเสียขึ้นมา แต่ก็ดับมันลงได้เมื่อมองมาที่ร่างขาวเนียนตรงหน้า อยากจะพุ่งหลาวเต็มทนแล้วโว้ยไม่รอช้า รีบกลับไปคร่อมคนตัวเล็กตามเดิม ครั้งนี้จะไม่เล้าโลมอะไรมากนักเพราะเริ่มจะทนไม่ไหว ควักเอาแก่นกายขนาดห้าสิบหกออกมาจากบ็อกเซอร์แล้วรูดขึ้นลงสองสามที มือหนาข้างหนึ่งก็เอื้อมไปลูบสัมผัสส่วนที่อ่อนไหว ก่อนจะใช้ปลายนิ้วเปิดทางเล็กน้อย“อ๊ะ...เจ็บ!” ร้องเสียงหลงพลางเอามือมาจิ

เดินไปได้สักพักก็ถึงจุดหมายที่ไอ้ต้ามันนัดเจอแฟนเด็ก ซึ่งเป็นใต้อาคารโล่งที่รอบๆ มีต้นไม้ใหญ่ห้อมล้อม เห็นมีเด็กนักเรียนแค่ไม่กี่คนนั่งเล่นโทรศัพท์มือถือ “รอแป๊บ น้องมันกำลังเดินมา” ไอ้ต้าบอกกับผม“เออ นัดที่ไหนไม่นัด นัดมาเจอกันที่โรงเรียน ท่าจะบ้า” “เอ้า ก็น้องมันนัดกูมาเอง”“พี่ต้า...” เสียงเด็กสาวตะโกนเรียกชื่อไอ้ต้าผมและไอ้ต้าหันไปตามเสียงพร้อมกัน ก่อนจะเห็นว่ามีเด็กผู้หญิงสองคนใส่ชุดนักเรียนเดินตรงมาทางนี้เสื้อตัวบนแขนสั้นสีขาวเสริมด้วยเนคไทลายสก็อตขาวน้ำเงิน ส่วนกระโปรงก็ลายสก็อตขาวน้ำเงินเช่นกัน แถมสั้นเต่อเหนือเข่าเห็นขาขาวๆ ไปอีกแม่ง ขนาดมองไกลๆ น้ำลายกูยังหกแต่ทำไมพอเดินมาใกล้ๆ หน้าเด็กผู้หญิงอีกคนแม่งคุ้นจังวะ คุ้นแบบ...คุ้นมาก“รอนานไหมพี่ต้า”“ไม่นานเลยครับ แล้วนี่เพื่อนเหรอ?”“ใช่ นี่เพื่อนกัสเอง ชื่อว่าพาย”“สวัสดีครับน้องพาย”“สะ...สวัสดีค่ะพี่ต้า” เธอตอบพลางหลบหน้าและนั่นก็ทำให้ผมนึกขึ้นได้ว่าเด็กที่ยืนตรงหน้านี้คือคนเดียวกันกับที่ผมเอาไปเมื่อหลายวันก่อน เธอเรียนอยู่มอปลายจริงๆ ด้วย ถ้าจำไม่ผิดเห็นไอ้ต้าบอกแฟนมันเรียนอยู่มอหก เด็กนี่เป็นเพื่อนก็น่าจะรุ่นเดียว

EP 5อยากได้เวลา 03:00น.คลับปิดตรงตามเวลาที่กำหนด ผู้คนต่างพากันลากคอกลับบ้าน เนื่องจากบ้างก็เมาหมดสภาพ บ้างก็หิ้วผู้ชายหรือผู้หญิงกลับไปกินตับกันต่อส่วนผมนั่งรอใครบางคนอยู่ที่หน้าคลับ เพราะว่าเราสองคนมีเรื่องที่จะต้องคุยกันยาวเลยล่ะ“เดี๋ยวพี่ไปส่งนะพาย” เสียงผู้ชายดังผ่านหู ก่อนจะเดินกอดคอเด็กผู้หญิงคนหนึ่งผ่านหน้าผมไป“ได้ค่ะ ถ้าเกิดพี่บิวสะดวกที่จะไปส่ง พายก็ไม่ขัดค่ะ” เธอยิ้มแย้มอย่างคนมีความสุขหมั่นไส้ชะมัด!“ถ้าอย่างนั้นเราแวะไปกินข้าวต้มร้อนๆ ล้างคอกันก่อนดีไหมครับ?”“ก็ดีเหมือน…”“กินตีนไหมครับ อันนี้โล่งคอดีด้วย” ผมพูดแทรกก่อนจะเดินไปคั่นกลางแล้วกอดคอพาย “ส่วนเราสองคนไปกินตับกันต่อที่ห้องดีกว่านะจ๊ะที่รัก” ไม่รอให้อีกฝ่ายตอบตกลงแต่อย่างใด ถือวิสาสะลากเธอให้เดินมาที่หลังคลับ“พี่!” พายโวยวายแล้วพยายามผลักตัวผมให้ออกห่าง “ทำบ้าอะไรอีกเนี่ย สนุกมากไหมคะ” สีหน้าไม่สบอารมณ์เผยขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด“ทำไม หงุดหงิดที่ไม่ได้ไปเอากับไอ้ตี๋นั่นเหรอฮะ!” ผมถามแล้วบีบข้อมือเล็ก “เนี่ยเหรอวะผู้หญิงใสๆ”“พายยังไม่เคยบอกเลยนะว่าเป็นผู้หญิงใสๆ คิดไปเองแล้วมาโบ้ยใส่กันดื้อๆ”เออว่ะ เด็กนี่

EP 6เด็กมันซื่อๆ ใสๆ (18+)พาร์ทพายแค่อ้าปากก็เห็นลิ้นไก่ ถึงจะอายุสิบแปดแต่ก็ไม่ได้โง่นะคะ คิดว่าคนอย่างพายจะตามผู้ชายเจ้าเล่ห์อย่างพี่เวย์ไม่ทันเหรอหึ! คิดผิดค่ะที่เห็นใสๆ ซื่อๆ นั่นมันแค่การแสดง ตัวจริงตามทันโลกนะ แต่ทำไมวันนั้นถึงยอมให้พี่เวย์น่ะเหรอ? ก็เพราะว่าจวนตัวไง มันหาทางหนีทีไล่ไม่ได้ในตอนนั้น ก็ต้องจำใจสมยอมไปตอนนี้น่ะเหรอ มาเถอะค่า จะทำให้รักให้หลงจนหัวปักหัวปำเลยคอยดู“ไปบ้านพายดีกว่าไหม ดูน่าจะปลอดภัยกว่าค่ะ” “...” พี่เวย์ทำท่าเหมือนตระหนักอะไรบางอย่าง“พี่แพรไม่อยู่หรอกค่ะ ย้ายไปอยู่ที่ต่างประเทศกับแฟน ส่วนย่าก็ไม่ดุ ใจดีมาก...แบบมากๆ”“จะดีเหรอ”“ดีสิคะ แต่ถ้าพี่ไม่อยากไปก็ได้นะ” “ไปสิไป” พี่เวย์รีบตอบตกลง “ไปกันเลยไหมล่ะ”“ค่ะ”เสร็จแน่ไอ้พี่เวย์ บ้านเพลินฤดีเวลา 04:00 น.“ว้าว นี่มันรถ Mercedes Benz s500 e AMG Premium รุ่นล่าสุดที่ราคาเกือบ 7,000,000 ล้านบาทเลยนะครับเนี่ย”คนที่ดูตื่นตาตื่นใจกับรถยนต์คันหรูของพี่เวย์นั้นคือ ลุงนิด แกเป็นคนขับรถส่วนตัวของย่าฉันเอง กินนอนอยู่บ้านประหนึ่งเป็นคนในครอบครัว“ผู้ชายคนนี้ใครล่ะหนูพาย” สาวใหญ่วัยหกสิบกว่าถามแล้วจ้