บทที่ 8

‘ปากน่าจูบ’ อยากลองจูบกับเขาสักครั้ง อยากรู้ว่าปากที่ดูนุ่มหยุ่นนั้นจะนุ่มอย่างที่คิดหรือเปล่า 

         ฉันละสายตาจากใบหน้าหล่อเหลาอย่างตัดใจ ถ้ามัวแต่มองเขา คนไข้รายแรกอย่างเขาคงหนาวตายเสียก่อน

         ฉันเปลี่ยนไปเช็ดแขนขาทั้งสองข้างก่อนจะกลับมาในส่วนที่ใกล้หัวใจและกล่องดวงใจที่สุด ซิกซ์แพ็กแน่น‍ ‍ๆ  

การสัมผัสผ่านผ้าขนหนูให้ความรู้สึกดีมาก ดีเสียจนฉันต้องแอบวางมือไว้บนลอนกล้ามเนื้อนั่น

         ‘น่าลูบ’ อยากลูบด้วยมือเปล่า ความแข็งเป็นลอนของเขาทำฉันเหงื่อแตกทั้ง‍ ‍ๆ  ที่ในห้องไม่ใกล้เคียงคำว่าร้อนเลย

สักนิด

         สายตาฉันมองเลยไปยังกางเกงบ็อกเซอร์ ฉันควรถอดออกแล้วเช็ดทำความสะอาดทุกส่วน หลับตาตั้งสติ เขาเป็นคนไข้ คนไข้เท่านั้น เธอต้องทำได้สิน้ำ ทำได้แน่นอน

         มือบางของฉันยังสั่นเพราะความกลัว ทั้ง‍ ‍ๆ  ที่บอกตัวเองว่าทำได้ ทำได้แน่นอน แต่เวลาทำจริง ใจมันสั่นจนไม่อาจควบคุมมือตัวเองได้

         “ว้าย!” ฉันตกใจเมื่อโดนคนไข้รายแรกของตัวเองจับฉันพลิกกายนอนราบอยู่บนที่นอน โดยมีตัวเขาคร่อมทับ เราสองจ้องตากันไม่กะพริบ เขาเมา ฉันระลึกได้ว่าเขาเมาและตอนนี้กำลังมี...อารมณ์

         เขามีอารมณ์ไม่ผิดแน่ เพราะสิ่งที่อ่อนนุ่มที่สุดในร่างกายผู้ชาย ตอนนี้กำลังแข็งเป็นแท่งและถูไถกับส่วนบอบบางภายใต้กางเกงผ้ายืด

         “หมอ...น...น้ำแค่เช็ดตัว”

         “โกหก ถ้าแค่เช็ดตัวจะหลบตาทำไม” สองมือเขาตรึงแขนทั้งสองข้างของฉันไว้กับที่นอนนุ่ม ใบหน้าของเราต่าง

จ้องมองกัน ฉันเลียริมฝีปากของตัวเองเพราะกำลังใช้ความคิด

         “อื้อ อือ” เขากำลังจูบฉัน หมอจูบฉัน!

         “อืม อ้าปาก” เสียงกระเส่าของเขาทำให้ฉันทำตามอย่างว่าง่าย กลิ่นของแอลกอฮอล์ในปากเขากำลังทำให้ฉันมัวเมาไปด้วย เขากวาดลิ้นทั่วโพรงปากของฉัน หยอกล้อลิ้นฉันด้วยลิ้นพลิ้วไหวของเขา ลมหายใจของฉันกำลังโดนเขาดูดกลืน

         เขากำลังจะทำให้ฉันตายเพราะขาดอากาศหายใจ มือฉันทั้งสองข้างยังถูกเขาตรึงแน่น ร่างกายของฉันทั้งร่างถูกร่างหนาของเขาตรึงไว้ด้วยร่างกายแข็งแกร่ง ส่วนกลางกายของเราทั้งสองคนเสียดสีกัน ให้ความรู้สึกสุดวาบหวิว

         ฉันสูดอากาศเข้าเต็มปอดเมื่อเขาปล่อยปากฉันเป็นอิสระ ใบหน้าหล่อเหลาซุกไซ้ซอกคอ ไล้เลียและแตะต้องซอกคอฉันด้วยลิ้นฉ่ำชื้น ลมหายใจฉันยังกระท่อนกระแท่นเพราะความ

เร่าร้อนที่เขากำลังปลุกปั่นความต้องการอันดำมืดที่อยู่ในกาย

         สองขาเรียวของฉันถูกแยกออกจากกัน มือทั้งสองข้างถูกปล่อยเป็นอิสระ แต่ฉันไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงจะผลักไสร่างหนา

ฉันแอ่นกายรับริมฝีปากร้อนร้ายที่รุกล้ำถึงเนินอก

มือหนาสอดใต้เสื้อยืดตัวบาง ยิ่งฉันแอ่นกายให้เขาได้เชยชม เมื่อริมฝีปากหนาเข้าครอบครองยอดถัน เขาดูดกลืนรุนแรงเสียจนฉันร้องครางเพราะความวูบวาบในท้องน้อย เพิ่งจะรู้ว่าการ

ดูดดุนยอดถันกลับทำให้ร่างกายเราปั่นป่วนบริเวณท้องน้อยแบบนี้ อย่างที่ในนิยายเคยบอกสินะ ที่บอกว่ามีผีเสื้อบินอยู่ในนั้น 

         “อืม...หมอ”

จู่‍ ‍ๆ  แรงดูดก็ค่อย‍ ‍ๆ  ลดลงจนไม่เหลือ ร่างฉันถูกกดทับหนักอึ้งด้วยร่างกายของคนด้านบน

         อย่าบอกนะ...ใช่ เขาหลับ!

         ฉันผลักคนหลับให้พ้นร่าง ความชุ่มชื้นชัดเจนอยู่บนผิวหน้าอก ยอดถันยังคงแข็งเป็นไตเพราะถูกปลุกเร้า ดอกไม้กลางกายรู้สึกถึงความฉ่ำแฉะ

         ฉันไม่อยากให้เขาหยุด ถึงจะกลัวจนตัวสั่น แต่ความอยากรู้อยากลองมีมากกว่าความกลัว 

         “หมอบ้า!” ฉันด่าคนที่หลับไม่รู้เรื่อง ดึงผ้าห่มให้คลุมร่างเขาอย่างเซ็ง‍ ‍ๆ  ก่อนจะเดินออกจากห้อง ให้มันได้อย่างนี้สิ

         ฉันกลับมาห้องของตัวเองพลางนั่งกอดเข่า ร่างกายยัง

ไม่หายสั่น ไม่รู้เพราะความตื่นเต้นหรือเพราะความวาบหวามที่ถูกปลุกเร้า ฉันยังมีความกลัวอยู่ไม่น้อย เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ถูกผู้ชายแตะ

         คิดไปคิดมาก็ดีเหมือนกัน ถ้าเกิดฉันกับเขามีอะไรกันจริง เราสองคนจะมองหน้ากันติดได้อย่างไร แค่คิดก็กระดากอาย

ฉันจะกลายเป็นอะไรสำหรับเขา และเขากลายเป็นอะไรสำหรับฉัน

         แต่ที่แน่‍ ‍ๆ  เราสองคนคงไม่ได้เป็นคู่รักกัน

เช้าวันถัดมา

         ฉันเลือกเมนูที่เหมาะกับคนเมาค้างอย่างกระดูกหมูต้มมะระ ในตู้เย็นมีมะระจีนและกระดูกอ่อนที่เพิ่งซื้อมาเมื่อวันก่อน เมนูนี้คงจะช่วยให้คนเมาค้างสดชื่นขึ้น วันนี้น่าจะเป็นวันหยุดคุณหมอธาร์ ไม่อย่างนั้นเมื่อคืนคงไม่ปล่อยให้ตัวเองเมา

ขนาดนั้น ไม่รู้ป่านนี้ตื่นหรือยัง แต่ฉันไม่กล้าเข้าไปเรียกหรอก กลัวจะเห็นภาพของเขาแล้วอดใจไม่ไหว

         อารมณ์ค้างเป็นอย่างไร ฉันเพิ่งเข้าใจครั้งแรกเมื่อคืนนี้แหละ ผู้ชายอะไรเมาแล้วหื่น แต่ที่น่าตีตัวเองก็คือแทนที่จะโกรธเขา แต่กลับใจเหลวยิ่งกว่าเดิม