รักเราไม่เคยเท่ากัน ( NC 18+ )

รักเราไม่เคยเท่ากัน ( NC 18+ )

last updateLast Updated : 2025-09-10
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
102Chapters
222views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

เธอท้อง...โดยที่เขาไม่รับรู้ เขาคือครอบครัวเดียวในชีวิตฉัน ผิดไหมถ้าฉันจะทำเกินเลยจากข้อตกลง ผิดไหมที่ฉันจะใช้ลูกมาเป็นเครื่องมือในวันที่ข้อตกลงของเราทั้งสองจะจบลง แต่พระเจ้าคงไม่เข้าข้างคนขี้โกงอย่างฉันสินะ ในวันที่ฉันรู้ว่าตัวเองท้อง เขาก็จากไปแล้ว เพราะสถานะเป็นแค่เด็กเลี้ยงในความลับ เมื่อช่องทางการติดต่อประจำติดต่อไม่ได้ เขาทำตามสัญญาทุกอย่าง "ฉันจะดูแลเธอเองจนกว่าเธอจะเรียนจบ" วันที่ฉันเรียนจบเขาก็จากไป โดยไม่เคยได้รับรู้ลูกในท้องที่เขาไม่ตั้งใจ ห้าปีจากที่ไม่คิดว่าชีวิตนี้จะมีโอกาสได้เจอกันอีก สุดท้ายฉันกับเขาก็ได้เจอกันกับคำถามสุดปวดใจ "พ่อของเหนือไปไหนแล้วล่ะ" "คงตายแล้วมั้งคะ ไม่ได้ติดต่อเลย" "แย่จัง" "ค่ะ แย่จัง" "เธออย่าไปสนใจคนแบบนั้นเลยน้ำ" "ค่ะ ไม่คิดจะสนใจนานแล้วค่ะ" "อืม ดีแล้ว ผู้ชายเลว ๆ พรรค์นั้น" "ค่ะ หมอ" ในเมื่อเขาคิดว่าลูกไม่ใช่ลูกเขา ฉันก็จะไม่บอก อยู่กันสองคนมาได้ตั้งหลายปี ทำไมจะอยู่กันตามลำพังสองคนต่อไปไม่ได้

View More

Chapter 1

คำโปรย

เขาคือครอบครัวเดียวในชีวิตฉัน ผิดไหมถ้าฉันจะทำ

เกินเลยจากข้อตกลง ผิดไหมที่ฉันจะใช้ลูกมาเป็นเครื่องมือในวันที่ข้อตกลงของเราทั้งสองจะจบลง

         แต่พระเจ้าคงไม่เข้าข้างคนขี้โกงอย่างฉันสินะ ในวันที่ฉันรู้ว่าตัวเองท้อง เขาก็จากไปแล้ว เพราะสถานะเป็นแค่เด็กเลี้ยงในความลับ เมื่อช่องทางการติดต่อประจำติดต่อไม่ได้

         เขาทำตามสัญญาทุกอย่าง

         “ฉันจะดูแลเธอเองจนกว่าเธอจะเรียนจบ”

         วันที่ฉันเรียนจบ เขาก็จากไป โดยไม่เคยได้รับรู้ว่ามีลูก

ในท้องที่เขาไม่ตั้งใจ

         ห้าปีจากที่ไม่คิดว่าชีวิตนี้จะมีโอกาสได้เจอกันอีก สุดท้ายฉันกับเขาก็ได้เจอกันกับคำถามสุดปวดใจ

         “พ่อของเหนือไปไหนแล้วล่ะ”

         “คงตายแล้วมั้งคะ ไม่ได้ติดต่อเลย”

         “แย่จัง”

         “ค่ะ แย่จัง”

         “เธออย่าไปสนใจคนแบบนั้นเลยน้ำ”

         “ค่ะ ไม่คิดจะสนใจนานแล้ว”

         “อืม ดีแล้ว ผู้ชายเลว‍ ‍ๆ  พรรค์นั้น”

         “ค่ะ หมอ”

         ในเมื่อเขาคิดว่าลูกไม่ใช่ลูกเขา ฉันก็จะไม่บอก อยู่กันสองคนมาได้ตั้งหลายปี ทำไมจะอยู่กันตามลำพังสองคนต่อไปไม่ได้  

“คุณยายของคุณเป็นโรคหัวใจขาดเลือด ซึ่งน่าจะเป็น

มานานแล้ว แต่คนไข้ไม่เข้ารับการรักษา” คำพูดของคุณหมอตรงหน้าทำฉันตัวชาไปทั้งแถบ ยายสายใจของฉันบ่นเหนื่อยติดต่อกันมาหลายเดือนแล้ว ฉันพยายามพาท่านมาหาหมอ แต่ท่านก็ไม่ยอมมา

         จนกระทั่งวันนี้...

         “เนื่องจากคนไข้อายุมากแล้วและหัวใจทำงานได้น้อยลงมาก หมอคิดว่า...”

         “เข้าใจค่ะ”

         ฉันก้มหน้ารับฟังสิ่งที่หมออธิบาย ในเมื่อฉันเรียนพยาบาลปีที่สองแล้ว ทำไมจะไม่เข้าใจว่าสิ่งที่หมอพูดคือต้องการให้ทำใจในช่วงเวลาสุดท้าย และยายของฉันอายุมาก การรักษาหรือยื้อชีวิตก็เป็นเรื่องยาก

         ฉันกุมมือคนที่นอนอยู่บนเตียง เครื่องช่วยหายใจยังทำหน้าที่ได้อย่างปกติ อยากจะบอกว่าให้ยายสู้‍ ‍ๆ  อยากจะบอกว่าให้ยายหายไว‍ ‍ๆ  แต่ฉันรู้ว่าคำพูดของฉันไม่มีทางเป็นไปได้เลยสักนิด ยายไม่มีทางหาย คำว่าดีขึ้นสำหรับโรคนี้ โรคที่เกิดจากอวัยวะที่สำคัญที่สุดของร่างกาย การหายจากโรคเรียกว่าปาฏิหาริย์เท่านั้น

         “ญาติหมดเวลาเยี่ยมแล้วค่ะ” เสียงของพี่พยาบาลประจำห้องไอซียูบอกฉัน

         “เดี๋ยวน้ำมาใหม่นะคะ” ฉันกระซิบบอกยาย เดินออกจากห้องไอซียู เวลานี้เป็นเวลาสองทุ่ม ฉันนั่งเหม่ออยู่แถวหน้าห้อง ตอนนี้ยังสับสนว่าจะทำอย่างไรต่อจากนี้

         ตอนนี้คงต้องกลับไปนอนเอาแรงก่อน พรุ่งนี้ฉันค่อยกลับมาใหม่ เวลาเยี่ยมไข้อีกครั้งคือสิบเอ็ดนาฬิกา ยังดีที่เป็นช่วงปิดเทอม ฉันถึงได้มีเวลามาเยี่ยมไข้ยายได้

         บ้านของฉันกับยายเป็นบ้านเช่าหลังเล็ก‍ ‍ๆ  ในหมู่บ้านเก่า‍ ‍ๆ  ใกล้กับตลาดสดขนาดใหญ่ ฉันคุ้นเคยกับที่นี่ดีเพราะอยู่มานาน ส่วนมากคนที่เช่าอยู่ก็เป็นแค่คนหาเช้ากินค่ำทั้งนั้น

         ชีวิตฉันนี่คงมีกรรมน่าดู แม่ตาย พ่อไปมีครอบครัวใหม่ และตอนนี้ยายผู้เป็นที่พึ่งเดียวกำลังอยู่ในห้องไอซียู

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
102 Chapters
คำโปรย
เขาคือครอบครัวเดียวในชีวิตฉัน ผิดไหมถ้าฉันจะทำเกินเลยจากข้อตกลง ผิดไหมที่ฉันจะใช้ลูกมาเป็นเครื่องมือในวันที่ข้อตกลงของเราทั้งสองจะจบลง แต่พระเจ้าคงไม่เข้าข้างคนขี้โกงอย่างฉันสินะ ในวันที่ฉันรู้ว่าตัวเองท้อง เขาก็จากไปแล้ว เพราะสถานะเป็นแค่เด็กเลี้ยงในความลับ เมื่อช่องทางการติดต่อประจำติดต่อไม่ได้ เขาทำตามสัญญาทุกอย่าง “ฉันจะดูแลเธอเองจนกว่าเธอจะเรียนจบ” วันที่ฉันเรียนจบ เขาก็จากไป โดยไม่เคยได้รับรู้ว่ามีลูกในท้องที่เขาไม่ตั้งใจ ห้าปีจากที่ไม่คิดว่าชีวิตนี้จะมีโอกาสได้เจอกันอีก สุดท้ายฉันกับเขาก็ได้เจอกันกับคำถามสุดปวดใจ “พ่อของเหนือไปไหนแล้วล่ะ” “คงตายแล้วมั้งคะ ไม่ได้ติดต่อเลย” “แย่จัง” “ค่ะ แย่จัง” “เธออย่าไปสนใจคนแบบนั้นเลยน้ำ” “ค่ะ ไม่คิดจะสนใจนานแล้ว” “อืม ดีแล้ว ผู้ชายเลว‍ ‍ๆ พรรค์นั้น” “ค่ะ หมอ” ในเมื่อเขาคิดว่าลูกไม่ใช่ลูกเขา ฉันก็จะไม่บอก อยู่กันสองคนมาได้ตั้งหลายปี ทำไมจะอยู่กันตามลำพังสองคนต่อไปไม่ได้ “คุณยายของคุณเป็นโรคหัวใจขาดเลือด ซึ่งน่าจะ
last updateLast Updated : 2025-09-10
Read more
บทที่ 1
“คุณยายของคุณเป็นโรคหัวใจขาดเลือด ซึ่งน่าจะเป็นมานานแล้ว แต่คนไข้ไม่เข้ารับการรักษา” คำพูดของคุณหมอตรงหน้าทำฉันตัวชาไปทั้งแถบ ยายสายใจของฉันบ่นเหนื่อยติดต่อกันมาหลายเดือนแล้ว ฉันพยายามพาท่านมาหาหมอ แต่ท่านก็ไม่ยอมมา จนกระทั่งวันนี้... “เนื่องจากคนไข้อายุมากแล้วและหัวใจทำงานได้น้อยลงมาก หมอคิดว่า...” “เข้าใจค่ะ” ฉันก้มหน้ารับฟังสิ่งที่หมออธิบาย ในเมื่อฉันเรียนพยาบาลปีที่สองแล้ว ทำไมจะไม่เข้าใจว่าสิ่งที่หมอพูดคือต้องการให้ทำใจในช่วงเวลาสุดท้าย และยายของฉันอายุมาก การรักษาหรือยื้อชีวิตก็เป็นเรื่องยาก ฉันกุมมือคนที่นอนอยู่บนเตียง เครื่องช่วยหายใจยังทำหน้าที่ได้อย่างปกติ อยากจะบอกว่าให้ยายสู้‍ ‍ๆ อยากจะบอกว่าให้ยายหายไว‍ ‍ๆ แต่ฉันรู้ว่าคำพูดของฉันไม่มีทางเป็นไปได้เลยสักนิด ยายไม่มีทางหาย คำว่าดีขึ้นสำหรับโรคนี้ โรคที่เกิดจากอวัยวะที่สำคัญที่สุดของร่างกาย การหายจากโรคเรียกว่าปาฏิหาริย์เท่านั้น “ญาติหมดเวลาเยี่ยมแล้วค่ะ” เสียงของพี่พยาบาลประจำห้องไอซียูบอกฉัน “เดี๋ยวน้ำมาใหม่นะคะ” ฉันกระซิบบอกยาย เดินออกจากห้องไอซียู เวลานี้เป
last updateLast Updated : 2025-09-10
Read more
บทที่ 2
ฉันไม่รู้ว่าตัวเองนั่งอยู่มุมนั้นนานแค่ไหนและไม่รู้ว่ามีใครมองบ้าง เวลานี้ฉันไม่อายอะไรทั้งนั้น ฉันเสียครอบครัวของฉันไปแล้ว ไม่มีแล้วคนที่ฉันรักที่สุดในชีวิต ‘น้ำ กินข้าวลูก’ ไม่มีแล้วสินะเสียงนี้ ไม่มีอีกแล้วเสียงเรียกอย่างเอ็นดูและรักใคร่ ไม่มีอีกแล้ว ฉันใช้มือทุบหน้าอกตัวเอง เพราะแรงสะอื้นทำให้หายใจไม่ทัน ภาพที่ฉันกับยายอยู่ด้วยกันยังฉายชัดในหัวสมองของฉัน ‘น้ำเรียนเหนื่อยไหมลูก ไม่ต้องนวดให้ยายก็ได้ เรียนมาเหนื่อย พักบ้างก็ได้ลูก’ แล้วคราวนี้ฉันจะนวดให้ใครอีก กลับบ้านมาแล้วฉันจะคุยกับใคร ‘ยายว่า ไรอันร้องเพราะมากนะ’ ต่อไปฉันจะดูทีวีกับใคร เสียงเฮของยายเวลานักร้องที่ยายชอบชนะการแข่งขันคงไม่ได้ยินอีกแล้ว เสียงนั้นฉันจะไม่ได้ยินอีกแล้วใช่ไหม ไม่มีแล้วใช่ไหม ‘ชุดผ้าฝ้ายนี่ยายจะเอาไว้ใส่วันรับปริญญาของน้ำ’ ‘พอน้ำเรียนจบ ยายไม่ต้องขายของแล้วนะ น้ำจะเลี้ยงยายเอง’ “ยายจ๋า” ฉันเรียกยายเสียงเบาหวิว รู้ว่าไม่อยากให้ยายเป็นห่วง แต่ฉันห้ามน้ำตาของตัวเองไม่ได้จริง‍ ‍ๆ ในอกมันทั้งจุกทั้งเจ็บ ถ้าไม่ได้ปลดปล่อยเป็นน้ำตาออกมา
last updateLast Updated : 2025-09-10
Read more
บทที่ 3
‘พ่อ’ ญาติเพียงคนเดียวของฉัน เลือดในตัวฉันมาจากเขาครึ่งหนึ่ง ปฏิเสธไม่ได้ว่าเรามีความเกี่ยวข้องกันทางสายเลือด แต่...ในความเป็นจริง ฉันเองไม่แน่ใจว่าเขายังคิดว่าฉันเป็นลูกอยู่หรือเปล่า หวังว่าพ่อคงยอมช่วย ใกล้เปิดเทอมแล้ว ฉันต้องจ่ายค่าเทอม เงินที่มีในบัญชีพอแค่จ่ายค่าเช่าห้องกับค่ากินค่าอยู่ไปอีกสักสองถึงสามเดือนเท่านั้น ถ้าฉันจะขายกับข้าวเหมือนยาย ฉันก็คงไปเรียนไม่ทัน ถ้ายืมพ่อก่อนระหว่างที่ทำเรื่องกู้กองทุน ‘กยศ.’ น่าจะทัน อย่างน้อยก็แค่ขอยืม ไม่ได้ขอเลย “คิดอะไรอยู่” เสียงของคุณหมอทำให้ฉันตื่นจากภวังค์ “เปล่าค่ะ คุณหมอ ขอบคุณคุณหมอมากนะคะ ถ้าอย่างนั้นน้ำขอตัวก่อนค่ะ” “ให้ฉันไปส่งที่บ้านไหม” ฉันกะพริบตาปริบ‍ ‍ๆ ไม่คิดว่าเขาจะมีน้ำใจไปส่งถึงที่บ้าน “ขอบคุณค่ะหมอ” ฉันยกมือไหว้อีกครั้งกับน้ำใจที่เขามอบให้ เพียงไม่นานเราสองคนก็มาถึงบ้านเช่าหลังเล็กที่ตอนนี้เหลือเพียงฉันคนเดียวเท่านั้น คิ้วของคุณหมอขมวดอย่างสงสัย คงเพราะสภาพบ้านที่ทั้งเก่าและโทรม หมู่บ้านจัดสรรที่มีเพียงไม่กี่หลัง ทาวน์เฮาส์ชั้นเดียวที่
last updateLast Updated : 2025-09-10
Read more
บทที่ 4
‘โอ๊ย...จะเอาที่ไหนมาให้ ทุกวันนี้ก็หาเช้ากินค่ำ ถ้าไม่มีปัญญาก็ไม่ต้องเรียน แล้วไม่ต้องคิดจะไปค้ำประกันกู้ กยศ.ให้เลยนะ ไม่เคยได้ยินเหรอที่พวกยืมแล้วไม่คืน ถ้าลูกพี่ยืมแล้วไม่ใช้ คนลำบากก็คือฉันกับลูก’ เสียงของเมียใหม่พ่อดังลั่นมาตามสาย และแน่นอนว่าพ่อไม่เถียงสักคำ “ไม่เป็นไรค่ะพ่อ” ‘เอ่อ น้ำ...’ พ่อเหมือนจะพูดอะไรต่อ แต่ก็ไม่ทันได้พูดเมื่ออีกเสียงดังขึ้นมาก่อน ‘ให้มันไปขายตัวเหมือนแม่มันโน่น ไม่ต้องรงต้องเรียนแล้ว หาผัวแล้วเกาะผัวกินไปสิ แต่ลูกพี่หน้าตามันขี้เหร่ คงไม่มีใครเอา..’ ตู๊ด...ตู๊ด... ไม่ใช่พ่อที่ตัดสายทิ้ง เป็นฉันนี่แหละที่ไม่อยากได้ยินอะไรอีกแล้ว ทนฟังไม่ไหว เมียใหม่ของพ่อเกลียดฉันยิ่งกว่าอะไร ทำไมฉันจะไม่รู้ แต่ตอนนี้ฉันไม่มีใครให้พึ่งแล้ว น้ำตาไหลอีกครั้ง ไม่อยากร้องไห้หรอกนะ แต่ตอนนี้ไม่รู้จะทำอะไรได้ดีไปกว่านี้ หรือฉันควรจะเลิกเรียนดีไหม อีกตั้งสองปีกว่าเลยนะ ปิดเทอมอีกตั้งหลายวัน เดี๋ยวเปิดเทอมฉันค่อยไปปรึกษาอาจารย์ปรึกษาเพื่อนดีกว่าว่าจะทำยังไงได้บ้าง คงเพราะว่าร้องไห้หนักเกินไปทำให้
last updateLast Updated : 2025-09-10
Read more
บทที่ 5
เฮือก! “คนไข้ฟื้นแล้วค่ะหมอ”ใบหน้าแรกที่ฉันได้เจอคือคนสุดท้ายที่ฉันได้เจอเมื่อวาน “ฟื้นแล้วเหรอ ‘สายน้ำ’ ” “หมอธาร์” ภาพคุณหมอหนุ่มที่บอกฉันเมื่อวานว่า ‘ไว้เจอกัน’ สุดท้ายฉันก็เจอเขาอีกครั้งในโรงพยาบาล ฉันได้ยินหมอกับพี่พยาบาลคุยกันหลายอย่าง แต่ถามว่าฉันพอจับใจความอะไรได้ไหม ฉันแทบจับใจความอะไรไม่ได้เลย ฉันง่วงเกินกว่าจะลืมตาหรือพูดคุยกับใครได้อีกเพียงไม่นานฉันก็หลับไปอีกครั้ง เช้าวันถัดมา ภาพตรงหน้าฉันยังเป็นคุณหมอคนเดิมพร้อมกับพยาบาล คิดว่าน่าจะมาตรวจไข้ ข่าวดีคือฉันสามารถกลับบ้านได้แล้ว ฉันถูกช่วยออกมา มีอาการสำลักควันและเป็นแผลไฟไหม้ตรงมือ ทุกอย่างในร่างกายปกติ สามารถกลับบ้านได้แล้ว น่าดีใจจัง นอนโรงพยาบาลแค่สองคืนก็กลับบ้านได้แล้ว แต่...ฉันจะกลับไปไหน บ้านเช่าหลังนั้นไหม้จนไม่เหลือซาก ไม่ใช่แค่บ้านฉันเท่านั้น แต่เป็นบ้านแถวนั้นทั้งแถบ ฉันนั่งอยู่ตรงนี้นานแล้ว หน้าห้องจ่ายยา เสียงผู้คนมากมายคุยกัน เสียงหมอ เสียงพยาบาล เสียงญาติคนไข้คุยกันทั้งภาษากลาง ภาษาเหนือ ในหัวฉันยังสับสนมึนงง เส
last updateLast Updated : 2025-09-10
Read more
บทที่ 6
“น้ำเรียนอยู่ใช่ไหม” “ใช่ค่ะ เรียนพยาบาลปีสอง เอ่อ หมายถึงเทอมหน้าก็ขึ้นปีสอง” ช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอมใหญ่ “อายุสิบเก้าแล้วใช่ไหม”ฉันพยักหน้าอีกครั้ง เขาเคยเห็นบัตรประชาชนของฉันแล้วในตอนที่เราไปแจ้งการตายของยาย จึงไม่แปลกใจว่าเขารู้ได้อย่างไร “เพราะผมเป็นอินเทิร์น น้ำเป็นนักศึกษาพยาบาล มันอาจไม่ค่อยเหมาะสมถ้าคนรู้ว่าเราอยู่ด้วยกัน เอ่อ ผมหมายถึง...” “น้ำเข้าใจค่ะหมอ อยู่ข้างนอก น้ำจะไม่รบกวนหมอ” ฉันเข้าใจสิ่งที่หมอต้องการจะสื่อ ก็เข้าใจว่าเขาเป็นผู้ชายทั้งยังหน้าตาดี จะอยากให้ใครรู้ได้อย่างไรว่าอยู่กับผู้หญิงที่เขาให้สถานะว่า ‘แม่บ้าน’ “อืม” คุณหมอธาร์ตอบรับเพียงเท่านั้นหนึ่งเดือนต่อมา ความสัมพันธ์ของฉันกับหมอค่อนข้างเป็นเพื่อนร่วมห้องที่ดี หน้าที่แม่บ้านตลอดหนึ่งเดือนมานี่ฉันไม่ขาดตกบกพร่องเลยแม้แต่น้อย เรียกว่าบริการดียิ่งกว่าคุณชาย “หมอกลับมาแล้วเหรอคะ” ทันทีที่ประตูห้องเปิด ฉันก็ปรี่เข้าไปรับกระเป๋ากับเสื้อคลุมของอีกฝ่ายไปเก็บ น้ำดื่มเย็น‍ ‍ๆ วางไว้ด้านหน้าคุณหมออย่างเอาใจ “ไหนขอดูหน้าใกล้‍ ‍ๆ หน่
last updateLast Updated : 2025-09-10
Read more
บทที่ 7
ฉันนึกสงสัยว่าเพราะเขาไม่เห็นฉันเป็นผู้หญิงใช่ไหม ถึงได้นึกอยากจะใส่แต่กางเกงก็ใส่ เงินทองก็มีเยอะแยะ เสื้อที่มีใส่บ้างก็ได้เถอะ บางวันฉันเห็นคุณหมอใส่แค่กางเกงขาสั้นที่แทบจะเหมือนกางเกงในบรีฟสีดำออกกำลังกาย สงสารน้ำบ้างเถอะหมอ น้ำลายเอย เลือดกำเดาของน้ำจะไหลย้อยออกมาอยู่แล้ว บางทีฉันก็อดคิดไม่ได้นะ ว่าหมอกำลังอ่อยฉัน แต่บางครั้งกลับรู้สึกว่าหมอคงไม่ได้เห็นฉันเป็นผู้หญิง หรือว่าหมอจะไม่ได้ชอบผู้หญิง จริงสิ ตั้งแต่ที่รู้จักกัน ฉันยังไม่เคยเห็นเขาพาผู้หญิงมาค้างที่ห้องด้วยเลยสักครั้ง หรือว่าเขาไปซื้อกินข้างนอก ไม่หรอกมั้ง เป็นหมอใช้ทุนงานยุ่งยิ่งกว่าอะไร เวลาจะนอนยังแทบไม่มี วัน‍ ‍ๆ ได้นอนกี่ชั่วโมงกัน วันหยุดก็ใช่ว่าจะมีเยอะแยะเที่ยงคืน ณ ร้านอาหารแห่งหนึ่ง ดูตามแผนที่แล้วไม่ไกลจากคอนโดของคุณหมอ ฉันขับรถมาแค่สิบนาที ในตัวเมืองเชียงใหม่ก็แคบ‍ ‍ๆ ร้านแต่ละร้านก็ไม่ไกลกันมากนัก ขับรถแค่ไม่ถึงสิบนาทีก็มาร้านอาหารกึ่งผับ ดูจากสถานที่แล้ว ที่นี่คงไม่เหมาะกับนักศึกษาอย่างพวกฉัน แค่ทางเข้า แค่ที่จอดรถหรือแม้แต่ รปภ. ต่างดูดีมีระดับ เห
last updateLast Updated : 2025-09-10
Read more
บทที่ 8
‘ปากน่าจูบ’ อยากลองจูบกับเขาสักครั้ง อยากรู้ว่าปากที่ดูนุ่มหยุ่นนั้นจะนุ่มอย่างที่คิดหรือเปล่า ฉันละสายตาจากใบหน้าหล่อเหลาอย่างตัดใจ ถ้ามัวแต่มองเขา คนไข้รายแรกอย่างเขาคงหนาวตายเสียก่อน ฉันเปลี่ยนไปเช็ดแขนขาทั้งสองข้างก่อนจะกลับมาในส่วนที่ใกล้หัวใจและกล่องดวงใจที่สุด ซิกซ์แพ็กแน่น‍ ‍ๆ การสัมผัสผ่านผ้าขนหนูให้ความรู้สึกดีมาก ดีเสียจนฉันต้องแอบวางมือไว้บนลอนกล้ามเนื้อนั่น ‘น่าลูบ’ อยากลูบด้วยมือเปล่า ความแข็งเป็นลอนของเขาทำฉันเหงื่อแตกทั้ง‍ ‍ๆ ที่ในห้องไม่ใกล้เคียงคำว่าร้อนเลยสักนิด สายตาฉันมองเลยไปยังกางเกงบ็อกเซอร์ ฉันควรถอดออกแล้วเช็ดทำความสะอาดทุกส่วน หลับตาตั้งสติ เขาเป็นคนไข้ คนไข้เท่านั้น เธอต้องทำได้สิน้ำ ทำได้แน่นอน มือบางของฉันยังสั่นเพราะความกลัว ทั้ง‍ ‍ๆ ที่บอกตัวเองว่าทำได้ ทำได้แน่นอน แต่เวลาทำจริง ใจมันสั่นจนไม่อาจควบคุมมือตัวเองได้ “ว้าย!” ฉันตกใจเมื่อโดนคนไข้รายแรกของตัวเองจับฉันพลิกกายนอนราบอยู่บนที่นอน โดยมีตัวเขาคร่อมทับ เราสองจ้องตากันไม่กะพริบ เขาเมา ฉันระลึกได้ว่าเขาเมาและตอนนี้กำลังมี...อารมณ์ เ
last updateLast Updated : 2025-09-10
Read more
บทที่ 9
ไม่ใช่หัวใจเธอแอบรักเขาไปแล้วหรือเปล่ายายน้ำ อย่าเชียวนะ อย่า อย่า พยายามบอกตัวเอง แต่ไม่รู้ว่าหัวใจของตัวเองจะเชื่อฟังส่วนของสมองที่สั่งการหรือเปล่า นอกจากต้มมะระ ฉันเลือกทำอีกเมนูคือผัดถั่วงอกใส่หมูสับ ผักกาดดองและวุ้นเส้นซึ่งเป็นอาหารของภาคเหนือ ฉันชอบกินและเคยทำให้หมอกินครั้งหนึ่ง เขาค่อนข้างชอบ ปกติฉันจะทำกับข้าวประมาณสองอย่างและเสริมด้วยไข่ต้มทุกมื้อ ไข่เป็นอาหารราคาถูกที่มีโปรตีนสูง ซึ่งคนเราต้องการโปรตีน หมอเคยบอกฉันว่าอย่างน้อยผู้ชายควรกินไข่วันละสามฟอง ผู้หญิงควรกินวันละสี่ฟอง กินไข่บำรุงไข่...ภาพไข่เมื่อคืนก็ฉายชัดขึ้นมา แกรก! เสียงเปิดห้องนอนใหญ่ทำหัวใจฉันสั่นไหว โดยเฉพาะร่างสูงที่เดินออกมาแค่กางเกงขายาวติดกายตัวเดียว เสื้อแสงเดี๋ยวนี้พ่อหมอไม่เคยใส่ ทำไม! ไม่เห็นใจ ‘แม่ยิง[1]อย่างฉันบ้าง’ ภาพจินตนาการไข่ รวมกับหน้าอกที่เป็นกล้ามแน่น‍ ‍ๆ ของเขาแล้ว ใจฉันไม่ดีเลย จินตนาการแต่เรื่องไม่ดี “มีอะไรกินบ้าง” เขาถามพร้อมเดินตรงมายังฉัน ยืนซ้อนหลังฉันถึงไม่แนบสนิท แต่ไอร้อนและกลิ่นของบุรุษเพศก็ทำให้ฉันมือไม้สั่น ทั
last updateLast Updated : 2025-09-10
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status