Share

บทที่ 3

last update Last Updated: 2025-11-02 13:34:45

#รักแลกร้ายเลว_EP.2

พิมพ์ใจ

ฉันนั่งอยู่ในรถสปอร์ตคันหรู...เค้าน่าจะเป็นคนที่มีฐานะมากพอสมควร ฉันมองเค้าจากข้างๆ ผมฟูๆ ไม่ได้เซท ขนตายาวเป็นแพนั่น จมูกที่โด่งสัน

"อะแห่ม!" ฉันสะดุ้งและรีบหันกลับไปมองข้างหน้า

"คุณมาทำอะไรที่นี่หรอ?" เค้าเอ่ยถามฉัน

"ฉันมาเรียนน่ะ" เค้าหันมาเลิกคิ้วใส่ฉัน

"เรียน? โทษทีนะคุณยังเรียนไม่จบหรอ?" ฉันหัวเราะ

"ฉันดูแก่เกินไปที่จะเป็นเด็กสาวใช่ไหม" เค้าหัวเราะ

"ฉันมาเรียนทำอาหารค่ะ คอร์สสั้น 1 ปี นี่พึ่งเรียนได้ 5 เดือน" แค่คิดก็เหมือนจะท้อแล้ว

"คุณชอบทำอาหาร?" ฉันพยักหน้า

"ทำให้ผมทานบ้างสิ...ผมชอบอาหารฝรั่ง"

"ถ้าคุณไม่ชอบก็แปลกค่ะ หน้าฝรั่งขนาดนี้"

"แยกข้างหน้าใช่ไหม?"

"คุณจอดตรงนี้แหละค่ะ...ฉันเดินเข้าไปเอง" หอพักฉันอยู่ด้านในสุดถ้าจอดรถต้องไปจอดฝั่งตรงข้ามและเดินเอา

"ขอบคุณมากนะคะสำหรับทุกอย่าง...ถ้าไม่ได้คุณฉันแย่แน่ๆ" ฉันยกมือไหว้เค้าอย่างนอบน้อม เค้าน่าจะอายุเยอะกว่าฉัน

"........." เค้าไม่ได้พูดอะไรแต่ไม่ยอมกดปลดล็อคประตู

"ครืดดดดดดด ครืดดดดดดด" ฉันคว้านหาโทรศัพท์ในกระเป๋า ก่อนจะหยิบมาดูเบอร์ 'ครอส'

ฉันมองหน้าเค้า...เค้ามองหน้าฉัน ฉันมองโทรศัพท์จะรับดีไหม...

"รับสิ..." ฉันเลิกลั่กกดรับ

"ยู!!! เมื่อคืนทำไมไม่กลับบ้าน!!" ฉันยกโทรศัพท์ห่างหูแทบไม่ทัน

"เบาๆ หน่อยหูจะแตกแล้ว!" ฉันเอามือป้องโทรศัพท์ก่อนจะหันไปมองหน้าเค้า

"กลับมาเดี๋ยวนี้!!!" มันจะตะโกนทำไมนักหนา!

"โอเคๆ กำลังขึ้นไปแล้ว" และฉันก็กดวางก่อนจะหันไปหาคนขับรถเมื่อไหร่จะเปิดล็อคซะที!

"เปิดรถหน่อยค่ะ" ฉันเอ่ยบอก เค้าหันมามองหน้าฉับแวบนึงก่อนยื่นโทรศัพท์เครื่องหรูให้ฉัน

"ขอเบอร์ติดต่อไว้หน่อยสิ..." ฉันขมวดคิ้วรับมาและกดเบอร์โทรศัพท์ส่งให้เค้า

ก่อนเค้าจะปลดล็อครถฉันก้าวเดินลงมาและค่อมหัวให้เค้าที่นึงและเดินหันหลังกลับหอ

การ์ฟีลด์

"เราต้องได้เจอกันอีก!" ผมมองยัยตัวเล็กนี่วิ่งดุ๊กๆ ไปทางหอแคบๆ นั่นอยู่ไปได้ไง! และเมื่อกี้ที่รับโทรศัพท์ไอ่ครอส ได้ยินเสียงแม่งตะโกนออกมาเลย...สงสัยคงจะหวงมาก!

รวยซะป่าวไม่มีปัญญาดูแลแฟนตัวเองให้อยู่ที่ดีกว่านี้แล้วรึไง!

"อยู่ไหนวะ! แดกเหล้าป่ะ" ผมโทรชวนพวกเพื่อนออกมากินเหล้า

"ไม่อ่ะ กูยังไม่ฟื้นเลย!" ผมกดวางสายก่อนจะเลี้ยวรถกลับไปในตัวเมืองหาที่ระบายหน่อยดีกว่า!

"10 นาทีถึง...อาบน้ำหอมๆ รอเลย!" ผมกดโทรศัพท์หาคู่ขา ผมมันก็คงแบบนี้แหละ มีให้เอาก็เอา แต่ผมชอบแบบเสียเงินนะ...แลกๆ กันไป ไม่อยากมามีปัญหาทีหลัง!

"อื้อออ ฟิว! เดี๋ยวสิคะอ๊ะ!" ลิซ่าเธอเปิดประตูมารับผมที่คอนโด ผมก็กระโจนเข้าซุกไซร้ซอกคอหอมทันที

"อ๊าาาา ฟิววว" ผมเอาขาเกี่ยวประตูปิดก่อนจะยกเธอมาวางบนโต๊ะกินข้าว

"โอ๊ะ! ลิเจ็บหลังนะ!" ผมไม่สนใจถกชุดนอนผ้าบางเธอขึ้นก่อนจะใช้ลิ้นร้อนละเลงลงไปหน้าอกอันใหญ่โตของเธอ...

"อ๊าาาาฟิววว ลิเสียวว" เธอจิกผมและผมขาหนีบตัวผมไว้ ผมเอามือปลดกางเกงก่อนวกขึ้นไปจูบปากเธอเราแลกลิ้นกันอย่างคนที่รู้ทาง

เธอลุกขึ้นมาถอดกางเกงให้ผมก่อนจะผลักผมให้นั่งลงบนเก้าอี้และตัวเธอก็นั่งคุกเข่าลงกับพื้น

เธอชักตัวตนของผมพร้อมกับลิ้นร้อนที่ตวัดลงไปจนผมเสียวซ่าน...ผมติดใจเธอตรงนี้ เธอก้มลงไปเลียซอกเสียวใช้ปากอมลูกบอลสองลูกของผม มือก็ยังคงชักไปก่อนจะวกขึ้นมาเอาลิ้นเลียตุ่มไตตวัดไปมา

"อ๊าาาา ลิ" ผมครางในลำคอ ก่อนเธอจะอมแกนกลางจนสุดลำคอ อ๊อกๆ บ๊วบๆๆๆ

ผมจิกผมเธอและจับกระแทกเข้ามาลึกๆ ก่อนจะเด้งเอวสอบเข้าไปในปากเธอๆ เป็นคนสู้! ไม่ยอมคน

"ลิอยากให้คุณ....เข้ามาในตัวลิค่ะ" เธอกัดปากอย่างเย้ายวนและเชิญชวน

"ทำให้แตกก่อนและจะให้ 1,000 เหรียญและจะเยให้ลืมบ้านเลขที่เลย!!!" เธอหัวเราะก่อนจะดูดเข้าที่หัวและละเลงลิ้นร้อนที่เส้นเสียวผมอีกครั้ง

"อ๊าาาาาา / บ๊วบๆๆๆ" ยามเธอดูดดึงที่หัวและมือก็ชักขึ้นชักลงผมรู้สึกดีมากๆ จนผมใช้มือทั้งสองข้างดันหัวเธอเข้ามาก่อนจะจับมือตัวเองชักตัวตนออก ถอดถุงและยิงน้ำใส่หน้าเธอ!!!

"กินเข้าไป!" เธอเอามือละเลงหน้าตัวเองและใช้นิ้วดูดกลืนเข้าไปที่ละนิ้ว ส่วนมืออีกข้างก็บีบเค้นหน้าอกตัวเองอยู่ ผมเห็นแบบนั้นดึงกระชากตัวเธอขึ้นมา หยิบห่อฟอยที่เตรียมมาให้ปากฉีกห่อและสวมใส่

ก่อนจะจับเธอยืนขึ้นและให้หน้าเข้ากำแพง! ผมยกขาเธอขึ้นข้างนึงก่อนจะสอดใส่เธออย่างแรง

"โอ้วววว ดาร์ลิ้ง อ๊ะๆๆๆๆๆ" เธอร้องครวญครางเด้งรับเด้งสู้ ผมซอยเอวสอบเข้าไปอย่างสุดแรง

"โอ๊ะ เจ็บค่ะ อ๊ะๆๆๆๆ" เราคุ้นมือกันดีเธอนี่ทนที่สุด!

ผมบีบเข้าที่ท้ายทอยเธอและกดหน้าเธอไว้กับกำแพง ก่อนจะกัดไปที่หัวไหล่เธอ ผมชอบเซ๊กที่มันดิบเถื่อน ผมเสพติดความเจ็บปวดแต่ไม่ได้ถึงกับมากมายเข้าขั้นโรคจิต

ใครแรงมากผมแรงกลับ ใครนุ่นนวลผมก็เบาให้! ใครท้าทายหรือยั่วยวน...ก็คลานออกจากห้องไป! ในแต่ละครั้งที่มีเซ๊กไม่ว่ากับใครผมป้องกันทุกครั้ง ไม่ว่าจะปากหรือทางไหน...และแต่ละครั้งผมให้เงินตอบแทนทุกครั้งจำนวนไม่ใช่น้อย!!

ผู้หญิงทุกคนบอกว่า...โชคดีที่โดนผมเอา ผมก็คิดงั้น!

×××××××××××××××××

โอ้ยมั่นเบ้าเหลือเกินนน!!
Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • รักแลกร้ายเลว   บทที่ 107

    #รักแลกร้ายเลว_EP.57 THE ENDพิมพ์ใจฉันทอดมองสายตาออกไปจากระเบียงบ้านชั้นสอง ที่มองลงไปเป็นสระว่ายน้ำ มองผู้ชายที่เป็น 'รักแรกและรักเดียว' ของฉันกับผลิตผลตัวเล็กตัวน้อยของฉันและเค้า กำลังนั่งอยู่ในห่วงยาง ลอยตุ๊บป่องๆ อยู่กลางสระว่ายน้ำ ลูกชายคนแรกที่ใกล้จะหนึ่งขวบเต็ม"มาม๊าาา" ฉันหัวเราะและชันตั

  • รักแลกร้ายเลว   บทที่ 106

    "ตกลง" เธอพุ่งตัวกอดผมแน่นและร้องไห้ออกมา ผมกอดเธอแน่นพรมจูบไปทั่วหน้า ผมหัวเราะออกมาทั้งน้ำตา ก่อนจะดันเธอออก เอานิ้วหยิบแหวนและสวมมันที่นิ้วนางข้างซ้าย มองหน้าเธอและกดจูบลงไป"ขอบคุณนะพิมพ์...ผมรักคุณและรักวิลมาก" เธอเบะปากร้องไห้ผมดึงเธอเข้ามากอดมาจูบซับน้ำตา เธอร้องไห้สะอึกสะอื้น ผมลูบหลังปลอบปร

  • รักแลกร้ายเลว   บทที่ 105

    "ไม่มีหรอก...คนที่เข้าดูกล้องได้ต้องมีรหัส" ฉันถอนหายใจอย่างโล่งอก"แต่คนที่มีรหัส...มีผมคนเดียว" ฉันมองเค้าค้าง...ก่อนจะถอยตัวเขยิบออกห่างเค้าๆ ตามมาก่อนจะโน้มหน้าเข้ามาใกล้และล็อคตัวฉันไว้ ขยับไปไหนไม่ได้เลย"คุณถอดเสื้ออย่างเดียวเองหรอ..." เค้ากระซิบข้างหู ฉันหันหน้าหนี คนบ้า!"ถะ...ถอย" ฉันดันอก

  • รักแลกร้ายเลว   บทที่ 104

    #รักแลกร้ายเลว_EP.56การ์ฟีลด์ผมขนของลูกกับพิมพ์ขึ้นรถจนครบทั้งหมด 3 คัน เฉพาะของลูกก็เกือบทั้งหมด ผมบอกว่าทิ้งไว้นี่บ้างเธอบอกไม่ได้ ลูกต้องใช้ทุกอัน แม่เธอยังแซวเธออยู่เลยว่าจะไม่กลับมาบ้านนี้แล้วหรอขนไปขนาดนี้ ซึ่งคำตอบที่เธอตอบผมแทบหมดแรง"กลับค่ะ พิมพ์ไม่ได้กะจะอยู่นานอยู่แล้ว แค่บ้านสร้างพออย

  • รักแลกร้ายเลว   บทที่ 103

    "ไม่ครับ ไข้ลดแล้ว แต่ช่วงนี้คงต้องห่างลูกก่อน" แม่เค้าพยักหน้า"ขอข้าวต้มอุ่นๆ สักถ้วยได้ไหมครับ...จะปลุกเธอมารองท้องหน่อย" แม่รีบเรียกเด็กให้มาทำข้าวต้มให้เธอ ก่อนผมจะฝากลูกไว้กับท่านและเดินขึ้นห้องมาดูคนป่วยผมวางถ้วยข้าวต้มไว้หัวเตียง...เรานอนแยกเตียงกับลูกเท่ากับในห้องนี้มีสองเตียงทางเดินแทบไม่

  • รักแลกร้ายเลว   บทที่ 102

    #รักแลกร้ายเลว_EP.55พิมพ์ใจเรากลับมาบ้านได้ประมาณ 3 อาทิตย์ 3 อาทิตย์ที่วิญญาณแทบหลุดจากร่าง นอนน้อย หรือเรียกว่าแทบไม่ได้นอนเลยฉันไม่รับพี่เลี้ยงเพราะอยากเลี้ยงลูกเอง เหนื่อยสายตัวแทบขาด แต่มันก็แลกมาด้วยความสุขใจที่ได้เห็นลูกเติบโตในทุกๆ วันเค้าก็ยังคงแวะเวียนมาทุกวัน บางวันกลับบ้างไม่กลับบ้าง

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status