Share

Special 3

Author: Philipnana
last update Last Updated: 2025-09-19 15:27:17

สองวันต่อมา

ณ สนามบิน

หญิงสาวตัวเล็กที่หน้าท้องเริ่มใหญ่เดินเคียงคู่มากับพี่ชาย ไร้เหงาอีกคนมาส่งอย่างที่ควรจะเป็น ฮันน่ายังคงตั้งหน้าตั้งตาเดินตามฟลินต์ไปขึ้นเครื่องโดยที่เขาเป็นคนขับอีกเช่นเคย

"หิวไหม"

"ไม่ค่ะ"

"คิดถึงมันเหรอ"

"เฮียก็รู้" เอ่ยหน้าเศร้า

"หึ ทนหน่อยคนเก่ง" เขาว่าพลางจูงมือน้องสาวไปขึ้นเครื่อง หากคนที่ผ่านไปผ่านมาเห็นคงเข้าใจว่าทั้งสองคือคู่สามีภรรยา เพราะความอ่อนโยนที่ฟลินต์มีให้น้องสาว ผู้หญิงเห็นต่างก็หลงใหลอยากได้ผู้ชายแบบนี้มาเป็นพ่อของลูก กระทั่งฟลินต์พาฮันน่าขึ้นมานั่งบนเครื่องบินส่วนตัว

"อีกครึ่งชั่วโมงเครื่องออก" ต้องรอใครบางคนก่อน

"หนูของีบก่อนนะคะ"

"ครับ"

อีกด้าน

Part : ครูซ

"นายทำอะไรอยู่"

"ออกไป" ผมไล่มันออกไป ตอนนี้ไม่มีอารมณ์จะคุยกับใครทั้งนั้น ผมนั่งมองรูปฮันน่าในมือถือตัวเองนิ่ง ในเมื่อเธอขอไม่ให้ผมไปส่งผมก็จะไม่ไป แต่อย่าเพิ่งคิดว่าผมจะยอมแพ้ ไม่มีทาง..คนอย่างผมไม่มีทางยอมแพ้อะไรง่าย ๆ อยู่แล้ว โดยเฉพาะเรื่องที่มันเกี่ยวกับเธอ

"คิดจะหลอกกูมันไม่ง่ายหรอกไอ้พวกเวร" มันคงคิดว่าผมโง่จนไม่รู้ว่าพวกแม่งกำลังวางแผนแกล้งผมอยู่ อยากเล่นผมก็จะเล่นด้วยกลัวเด็
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • รัก•เจ็บ•ลึก(เพื่อนพี่ชาย)   Special 5

    Part : ครูซ"กูเรียกมาเอง""ไอ้ครูซ?" ผมปรายตามองไอ้ฟลินต์ มันขมวดคิ้วทำหน้าเหมือนคนกำลังสงสัย มันคงสงสัยแหละว่าผมมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง"สวัสดีครับ" ผมยกมือไหว้คุณป้า หรือแม่เมียผมนั่นแหละ "สวัสดีลูก" ท่านรับไหว้พร้อมกับเดินมาสวมกอดผม "แม่ไปกอดมันทำไม" ไอ้ฟลินต์ถามทันทีเมื่อแม่มันเดินผ่านหน้ามันเพื่อมากอดผม กูจะทำให้มึงเป็นหมาหัวเน่าให้ดู"เอ๊ะ ตาลูกคนนี้หนิ" ท่านหันไปปรามมันเสียงดุ สมน้ำหน้าไอ้ลูกพ่อแม่ไม่รัก"กับผมแม่ยังไม่กอดเลย" ก็มึงมันลูกเมียน้อย"เรามีคดีอยู่นะเจ้าฟลินต์" เยอะเลยคดีมันน่ะ"ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลย" หน้าด้านมาก พูดออกมาได้ยังไงว่าตัวเองไม่ได้ทำอะไร ให้กูบรรยายความเหี้xมึงไหมไอ้เวร"พ่อไม่เกี่ยวนะ" ผมขยับสายตามองไปยังลุงชีวอน พ่อของมัน"พ่อมาทำไม" "มากับเมีย" "แล้วน้องล่ะลูก" แม่ผมถามหาฮันน่า "น้องนอนอยู่ครับ" เมื่อกี้เธองอแงขอนอนต่อสักงีบ ผมที่สงสารจึงยอมใจอ่อนให้นอนก่อนค่อยขึ้นไปปลุก "งั้นเรามาคุยกันก่อนระหว่างรอน้องตื่น" เห็นด้วยครับแม่"เชิญทางนี้ครับ" ผมผายมือให้ผู้ใหญ่ทั้งสี่เดินไปนั่งที่โซฟาราวกับว่านี่เป็นบ้านของผม แล้วไอ้ฟลินต์กับพี่มันคือคนมาขออาศัยอย

  • รัก•เจ็บ•ลึก(เพื่อนพี่ชาย)   Special 4

    สามวันต่อมา.."ฮันน่าออกมาคุยกับเฮียหน่อย" ฟลินต์และวาฟิกซ์พยายามง้อน้องสาวที่งอนตุ๊บป่องขังตัวเองอยู่ในห้องราวสามชั่วโมงกว่า เธอยื่นคำขาดหากทั้งสองพังประตูเข้ามาเธอจะหนีไปอยู่ที่อื่น สาเหตุที่ทำใหเธองอนก็มาจากเรื่องนั้นแหละ เชื่อไหมว่าครั้งสุดท้ายที่เธอได้คุยกับครูซคือวันเดินทางตอนอยู่บนเครื่อง ฮันน่าพยายามติดต่อเท่าไหร่ก็ติดต่ออีกคนไม่ได้ วาฟิกซ์เองก็ไม่รู้ว่าเพื่อนหายไปไหน สุดท้ายเขาต้องเดินทางมาหาน้องสาวคนเดียว ทั้งที่ความเป็นจริงแล้วเขาต้องมากับครูซ "ไม่ค่ะ" "เฮียขอโทษ" ทั้งสองไม่นึกว่าเรื่องมันจะกลายเป็นแบบนี้ เขาตั้งใจจะแกล้งเล่น ๆ ไหงกลายเป็นว่าครูซเสียใจแล้วหายไปเลย เบอร์มือถือก็ปิด ไลน์ก็ไม่ตอบ ปิดหนีทุกช่องทาง"เพราะมึงเลยไอ้ฟลินต์""แม่งใครจะคิดว่ามันจะกลายเป็นแบบนี้ว่ะ""มึงเคลียร์กับน้องให้หายงอนกูเลยไอ้เวร" เขาโดนหางเลขไปด้วยทั้งที่มันคือความคิดของฟลินต์คนเดียว"เครียดเลยกู" ฟลินต์เกาหัวตัวเองแรง ๆ ด้วยความหงุดหงิด แม่งผิดแผนไปหมดเลยตอนนี้ "ไปจัดการสิไอ้ฟลินต์" วาฟิกซ์คาดคั้นให้น้องชายเข้าไปง้อน้องสาว"กูเข้าไปหาน้องไม่ได้มึงก็เห็น" ก็ยืนอยู่ด้วยกันเห็นอยู่ว่าน้องล็อ

  • รัก•เจ็บ•ลึก(เพื่อนพี่ชาย)   Special 3

    สองวันต่อมาณ สนามบินหญิงสาวตัวเล็กที่หน้าท้องเริ่มใหญ่เดินเคียงคู่มากับพี่ชาย ไร้เหงาอีกคนมาส่งอย่างที่ควรจะเป็น ฮันน่ายังคงตั้งหน้าตั้งตาเดินตามฟลินต์ไปขึ้นเครื่องโดยที่เขาเป็นคนขับอีกเช่นเคย"หิวไหม""ไม่ค่ะ""คิดถึงมันเหรอ""เฮียก็รู้" เอ่ยหน้าเศร้า "หึ ทนหน่อยคนเก่ง" เขาว่าพลางจูงมือน้องสาวไปขึ้นเครื่อง หากคนที่ผ่านไปผ่านมาเห็นคงเข้าใจว่าทั้งสองคือคู่สามีภรรยา เพราะความอ่อนโยนที่ฟลินต์มีให้น้องสาว ผู้หญิงเห็นต่างก็หลงใหลอยากได้ผู้ชายแบบนี้มาเป็นพ่อของลูก กระทั่งฟลินต์พาฮันน่าขึ้นมานั่งบนเครื่องบินส่วนตัว"อีกครึ่งชั่วโมงเครื่องออก" ต้องรอใครบางคนก่อน "หนูของีบก่อนนะคะ""ครับ"อีกด้านPart : ครูซ"นายทำอะไรอยู่""ออกไป" ผมไล่มันออกไป ตอนนี้ไม่มีอารมณ์จะคุยกับใครทั้งนั้น ผมนั่งมองรูปฮันน่าในมือถือตัวเองนิ่ง ในเมื่อเธอขอไม่ให้ผมไปส่งผมก็จะไม่ไป แต่อย่าเพิ่งคิดว่าผมจะยอมแพ้ ไม่มีทาง..คนอย่างผมไม่มีทางยอมแพ้อะไรง่าย ๆ อยู่แล้ว โดยเฉพาะเรื่องที่มันเกี่ยวกับเธอ"คิดจะหลอกกูมันไม่ง่ายหรอกไอ้พวกเวร" มันคงคิดว่าผมโง่จนไม่รู้ว่าพวกแม่งกำลังวางแผนแกล้งผมอยู่ อยากเล่นผมก็จะเล่นด้วยกลัวเด็

  • รัก•เจ็บ•ลึก(เพื่อนพี่ชาย)   Special 2

    เวลา 16:00"....." ผมพาตัวเองมาอยู่หลังบ้านคนเดียวเงียบ ๆ ในสมองคิดเรื่องก่อนหน้านี้ เธอจะไปจริง ๆ อย่างนั้นเหรอ แล้วเขาล่ะ ทำไมคนสุดท้ายต้องเป็นเขาตลอดที่รู้เรื่อง"นาย" "...." ไร้ซึ่งการตอบกลับจากอีกคน หนึ่งมองผู้เป็นนายแววตางุนงงก่อนจะก้าวไปหยุดข้าง ๆ "นายอกหักอีกแล้วเหรอ คนไหนอีกล่ะรอบนี้" น้ำเสียงเย้าแหย่ถูกส่งไปให้ผู้เป็นนาย นัยน์ตาเรียบนิ่งขยับมองลูกน้องตัวเองนิ่งแต่แฝงไปด้วยแรงอาฆาตที่พร้อมพุ่งไปกระชากให้หลับกลางอากาศ"สายตาแบบนี้ ใบหหน้าแบบนี้..""ไปไกล ๆ ตีนกู" ประโยคแรกที่เขามอบให้ลูกน้อย"ผมเอา..""ไอ้หนึ่ง!" ฟลินต์มาจากไหนไม่รู้ตะโกนเรียกหนึ่งเสียงดังจนเจ้าตัวสะดุ้งตกใจพร้อมกับหันไปมอง"คุณฟลินต์" ทำไมฟลินต์ต้องทำราวกับว่ากลัวอะไรสักอย่าง"มาช่วยกูยกของหน่อย" "แต่ว่า.." เขาคุยกับเจ้านายยังไม่จบ หนึ่งมองผู้เป็นนายที่เบือนหน้าไปทางอื่นพร้อมกับถอนหายใจออกมาเบา ๆ ก่อนจะหมุนตัวเดินไปหาฟลินต์แทน"คุณฟลินต์ไม่มีเงินจ้างลูกน้องแล้วเหรอครับ ผมให้ยืมเอาไหม" ลูกน้องฟลินต์มีน้อยซะที่ไหน ทำไมหวยต้องมาตกที่เขา"อย่าไปยุ่งกับมัน""นายโดนคุณฮันน่าบอกเลิกหรือครับ""ไม่ กูนี่แหละบอกเลิ

  • รัก•เจ็บ•ลึก(เพื่อนพี่ชาย)   Special 1

    น่าย้ายไปอยู่ต่างประเทศแล้ว" ที่บอกว่าย้ายถาวรไม่ได้พูดเล่น เขาให้ฮันน่าย้ายไปอยู่ที่นั่นจริง ๆ ซึ่งในตอนแรกเขาจะให้น้องสาวไปอยู่กับป้า แต่พอมาคุยกับจริงจังฟลินต์เลยตัดสินใจที่จะซื้อบ้านใหม่เพื่อน้องสาวกับหลานที่กำลังจะเกิด แล้วพ่อแม่พวกเขาเห็นด้วยกับเรื่องนี้ หลังจากกลับไปรอบนี้ คนที่จะมาอยู่กับฮันน่าเป็นคนที่ฟลินต์จ้างมาโดยเฉพาะ เขามั่นใจว่าคนนั้นจะดูแลน้องสาวแทนพวกเขาได้เป็นอย่างดีไม่ต่างจากพวกเขาแน่นอน"ไม่เห็นหนูบอกเฮียเลย" ครูซถามคนตัวเล็กด้วยความน้อยใจ เขาตัวติดเธอทุกวันทำไมหญิงสาวถึงไม่บอกอะไรเขาเลย หรือที่เธอทำดีด้วยทุกวันนี้เพียงเพราะสงสารเท่านั้น พอคิดได้อย่างนั้นครูซก็นิ่งไป เขาไม่รู้จะพูดอะไรออกไปดี มันรู้สึกน้อยใจ แต่เขายังไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวเธอทั้งนั้น เห็นเขาเสนอหน้าอยู่ในบ้านก็เพราะความหน้าด้านของตัวเองล้วน ๆ คิดว่าเธอจะไม่ไปไหนแน่นอน สุดท้ายแล้วเธอก็ทิ้ง.."คือว่า.." มีท่าทีอึกอักเล็กน้อย"หนูไม่อยากอยู่กับเฮียใช่ไหม" เขาก้มหน้าเพื่อไม่ให้เธอเห็นดวงตาแดงก่ำของตัวเอง มันน่าสมเพชหากต้องร้องไห้ให้ใครเห็น"ใช่ น้องกูไม่อยากอยู่กับมึง" พอได้เห็นอาการครูซ ฟลินต์ยิ่งยากแกล

  • รัก•เจ็บ•ลึก(เพื่อนพี่ชาย)   ตอนที่ 40 พร้อมที่จะเรียนรู้ [END​]

    "ทำไมยังไม่นอนอีกมันดึกแล้ว" ครูซเข้ามาดูหญิงสาวในห้องของเธอ​ เข้ามาก็พบฮันน่ายังนอนทำตาแป๋ว​ดูซีรีส์หน้าตาเฉย​"กำลังจะนอนค่ะ" "จะนอนก็ปิดไอแพคก่อน" "เฮียไม่พักผ่อน" เธอเปลี่ยน​เรื่องไปถามเขาแทน​ ครูซที่รู้ทันจึงส่ายหัวเบา​ ๆ​ กับความแสบซนของเธอ"เดี๋ยวเฮียเอาหนูนอนก่อนค่อยไป" ไม่อยากให้เธอนอนดึก ยิ่งกำลังท้องอยู่ด้วย มันไม่ดีต่อสุขภาพตัวเองและลูกน้อยซึ่งในขณะนั้นเอง... ก็อก​ ก็อกครูซกำลังจะล้มตัวนอนเป็นต้องดีดตัวลุกนั่งเหมือนเดิมเพราะเสียงเคาะประตู​ห้อง เขาเดินเพื่อไปดูว่าเป็นใคร แล้วคนนั้นก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นฟลินต์พี่ชายคนตัวเล็ก แอดด"มึงมาทำไมไอ้ฟลินต์" "กูมานอน แล้วช่วยตั้งคำถามใหม่ด้วยนะ" นี่มันบ้านของเขา​ ซึ่งไม่ว่าเขาจะเดินหรือทำอะไรก็ได้ไม่ผิด​ คำถามนี้เป็นเขามากกว่า​ที่ควรถามครูซ"มึงจะมานอนนี่ทำไมห้องมึงก็มี" "นั่นแหละคำถาม​กู" "แต่ฮันน่าเป็นเมียกู" "กูอยากนอนกับน้องกู มึงมีปัญหาอะไร""น้องมึงแต่เมียกู""...." ฟลินต์ไม่ตอบเขาเดินผ่านหน้าชายหนุ่มไปยังเตียงพร้อมกับทิ้งตัว​ลง​นอนหน้าตา​เฉย"เพิ่งกลับเหรอคะ" "ครับ" "เดี๋ยว​นี้ติดสาวนะเฮีย""เหมือน​ที่หนูติดมัน"

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status