บทที่ 949

เมื่อได้ยินคำพูดของหลี่เฉิน หวงจี๋เทียนกลับรู้สึกซาบซึ้งขึ้นมาเล็กน้อย

เขารู้สึกว่าคำพูดของหลี่เฉินจริงใจและซื่อตรง

ท้ายที่สุดแล้ว อานุภาพของอาวุธชนิดนี้ ทุกคนก็เห็นกับตาอยู่แล้ว หากเกิดข้อผิดพลาดขึ้นมา ตัวเขาคงต้องถูกบรรจุลงในโลงศพและส่งกลับแคว้นแน่นอน

แต่หากมีรุ่นที่สองที่ทรงประสิทธิภาพยิ่งกว่า และปลอดภัยกว่า แน่นอนว่าย่อมเป็นเรื่องดี

ยิ่งไปกว่านั้น องค์รัชทายาทต้าฉินได้ให้คำมั่นแล้วว่า หากมีรุ่นที่สองออกมา จะมอบให้เขาหนึ่งชุดเป็นการตอบแทน…

เพียงแค่คำมั่นนี้ ก็เพียงพอแล้ว

“องค์รัชทายาททรงรอบคอบยิ่งนัก”

หวงจี๋เทียนประสานมือคารวะ ตอบรับอย่างเหมาะสม

หลี่เฉินยิ้มพลางกล่าวว่า “เวลานี้ก็คงถึงเวลามื้อเย็นแล้ว ไยอาเกอสิบสามไม่อยู่รับประทานมื้อเย็นร่วมกับข้าก่อน แล้วค่อยกลับไป?”

หวงจี๋เทียนตอบกลับอย่างสุภาพ “ข้าเคยได้ยินมานานแล้วว่า ดินแดนจงหยวนอุดมสมบูรณ์ ผู้คนมากความสามารถ อาหารเลิศรสยิ่งมีมากมาย ข้าเองก็อยากลองลิ้มรสอาหารของแผ่นดินจงหยวนมานานแล้ว ในเมื่อองค์รัชทายาททรงเชื้อเชิญ ข้าก็ต้องขอรับไมตรี ไม่อาจปฏิเสธ”

หลี่เฉินหัวเราะเสียงดัง ก่อนหันไปสั่ง “แจ้งห้องครัวให้เตรียมจัดเลี้ยง