LOGINShare
บทที่ 3
Last Updated:
2024-11-02 21:52:45“จะให้ผมไปถามใคร และที่พาคุณมาก็แค่อยากรู้ว่าตอนนี้พี่สาวของคุณอยู่ที่ไหน”
“ฉันไม่รู้...ก็ไม่ได้พบพี่อรมาตั้งหลายเดือนแล้ว”
“โกหก!” เขาเขย่าตัวหล่อนแรง ๆ “ผมไม่เชื่อหรอกนะว่าคุณจะพูดความจริงในเมื่อคุณสนิทกับพี่สาวของคุณยิ่งกว่าอะไร”
“แล้วนี่คุณรู้ได้ยังไงว่าฉันสนิทกับพี่อรมาก พี่น้องกันอาจจะไม่ค่อยได้ใกล้ชิดกันก็ได้”
“ก็พี่สาวคุณชอบพูดถึงน้องสาวตัวเองบ่อยๆ บอกผมว่าสนิทกับน้องสาวมาก”
และยิ่งเมื่อได้พบหน้าวิคเตอร์ก็เกือบจะคิดว่าอิงธารกับอิงอรเป็นฝาแฝดกันด้วยซ้ำ เค้าโครงหน้าของอิงธารคล้ายกับอิงอรมากผิดกันก็แต่สายตาและท่าทางเหมือนสาวไม่เจนโลกของคุณครูคนสวย เขาเลิกรอยยิ้มเหี้ยม
“บอกผมมาดี ๆ จะดีกว่าว่าพี่สาวของคุณอยู่ที่ไหน”
“ก็บอกว่าไม่รู้ไง”
“ผมไม่เชื่อ!”
“บ้ารึไง คนไม่รู้จะบอกว่ารู้ได้ยังไง”
“แกล้งทำเป็นหนิม ๆ แบบนี้อย่าคิดว่าผมไม่รุ้ทันผู้หญิงอย่างคุณ ทำตัวเป็นครูสอนเด็กแต่เบื้องหลังไม่รู้ทำอะไรเลวร้ายอย่างพี่สาวของคุณไว้บ้าง”
“อย่ามาว่าฉันนะ อย่ามาดูถูกอาชีพของฉัน”
“ดูถูกน่ะมันถูกแล้ว คนอย่างผมดูอะไรไม่เคยผิด”
“ปล่อย!”
ร่างเล็กออกแรงดิ้นสุดตัวแต่กลับถูกชายหนุ่มจับข้อมือแล้วกดไว้ข้างลำตัว หล่อนพยายามหาทางออกด้วยการกรีดร้องและสุดท้ายก็โพล่งออกไปว่า
“ปล่อยฉันนะ...คนบ้า คนโรคจิต!”
“บอกแล้วไงอย่าด่าว่าผมโรคจิต!”
“ถ้าไม่ยอมปล่อยฉันก็จะด่ามันไปแบบนี้ล่ะ ไอ้คนโรคจิต ไอ้...”
เสียงหวานขาดหายไปในลำคอเพราะปากของหล่อนถูกปากได้รูปบนหน้าคมคร้ามประกบปิดไว้แน่น แน่นเสียจนแทบหายใจไม่ออกด้วยซ้ำ อิงธารตาเบิกโพลงเมื่อถูกคนแปลกหน้าคุกคามด้วยการจ้วงลิ้นสากหนาเข้าไปในปาก คุณพระคุณเจ้า เขาไม่ได้ขู่และทำให้หล่อนได้อายจริง ๆ ด้วย เป็นครั้งแรกที่คุณครูคนสวยผู้ไม่เจนจัดโลกถูกผู้ชายจูบ
หล่อนถูกจูบ!!
แถมจูบนั้นหนักหน่วง ร่างหนาเบียดเข้าหาร่างเล็กที่พยายามดึงดันแต่ยิ่งดิ้นหล่อนกลับยิ่งเหน็ดเหนื่อย ไม่ใช่ปากของหล่อนเท่านั้นที่เขาคุกคามแต่มือของหล่อน ตัวของหล่อนยังถุกเขาปิดกั้นด้วยร่างหนาใหญ่จนขยับตัวไปไหนไม่ได้
“อื๊อ!...อื๊อ!”
อิงธารเปล่งเสียงดังแค่ในลำคอ ปากของหล่อนถูกประกบปิดแน่นจนไม่มีช่องว่างให้อากาศไหลผ่าน วิคเตอร์ร้ายกาจอย่างที่สุด เขาเป็นใครถึงอุกอาจทำกับหล่อนอย่างนี้ได้ ชายหนุ่มบดเบียดริมฝีปากของเขากับกลีบปากของหญิงสาวจนรู้สึกได้ถึงรสชาติแสนหวานอย่างน่าประหลาดที่มันดึงดูดให้เขาแนบปากนิ่งอยู่อย่างนั้น และเป็นจูบนานพอที่จะทำให้เขาสัมผัสได้ถึงความอ่อนด้อยประสบการณ์ของหญิงสาว เขาฉกลิ้นเข้าไปลึกแต่หล่อนกลับไม่รู้จักตอบสนองแถมยังตัวแข็งเหมือนเสาหลัก แต่พอเขาถอนปากออกอิงธารกลับอ่อนระทวย ปากหล่อนบวมเจ่อเพราะเขาเผลอกดปากหนักไปสักหน่อย เบ้าตาคู่สวยกลบด้วยน้ำรื้นซึ่งทำให้วิคเตอร์ถึงกับชะงักไปเสี้ยววินาที ทว่าเมื่อดึงสติกลับมาอีกครั้งเขากลับทำหน้ายักษ์ใส่โดยไม่สนใจว่าอีกฝ่ายหน้าซีดคล้ายคนจะเป็นลม
“บอกแล้วไงว่าอย่าท้าก็ไม่เชื่อ...อ๊ะ!”
เขาส่งเสียงเมื่อคว้าข้อมือของหญิงสาวที่ตั้งท่าจะทุบถองบนหน้าคมเข้มได้ทัน
“อะไรกัน เล่นทีเผลอหรือนี่...อยากจะโดนอีกสักทีใช่ไหม”
“อย่านะ!” หล่อนตวาดแหวจ้องหน้าเขาเหมือนนางแมวป่า “คุณนี่มันบ้าจริงๆ...มีสิทธิอะไรมาทำอย่างนี้กับคนที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวด้วย”
เขายักไหล่และทำหน้าท้าทาย “ผมทำได้ทุกอย่าง ถ้าเค้นความจริงจากปากคุณไม่ได้ก้จะไม่ยอมกลับเด็ดขาด”
“แต่ฉันต้องกลับไปสอนเด็ก ฉันมีภาระหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ”
“เรื่องนี้คุณก็ต้องรับผิดชอบ คุณต้องบอกผมให้ได้ว่าตอนนี้พี่สาวของคุณอยู่ที่ไหน”
“ไม่รู้! ก็ฉันไม่รู้นี่นา”
“หรือต้องให้ผมออกแรงอีกหน”
“อย่าทำอะไรบ้าๆ นะ...ออกไปจากรถคันนี้ได้เมื่อไหร่คุณโดนตำรวจซิวข้อหากักขังหน่วงเหนี่ยวแน่ๆ”
เขาเลิกคิ้วยิ้มเยาะ “กักขังหน่วงเหนี่ยว? จะฟ้องใคร ถ้าจะฟ้องตำรวจเขาจะมาตั้งข้อหาอะไรกับผู้ชายที่อยากจะจูบจะกอดแฟนในรถตัวเอง”
“ห๊า! ว่าอะไรนะ...แฟนเหรอ ใครเป็นแฟนใคร”
“ก็คุณไงที่เป็นแฟนผม”
“บ้าแล้ว!...อย่ามาพูดอะไรบ้าๆ”
“ผมมีให้เลือกแค่สองทาง จะยอมบอกผมดี ๆ หรือว่าจะให้ใช้วิธีการรุนแรงกว่านี้”
“อะไร...อะไรคือวิธีการรุนแรงของคุณ”
“ผมรู้มาว่าคุณกับพี่สาวของคุณเหลือแม่อยู่แค่คนเดียว”
พุดจบก็หยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาพร้อมทั้งจ้องหน้าหญิงสาวอย่างมาดหมาย
“แค่ผมโทรหาคนของผมให้ไปที่บ้านของคุณตอนนี้ แม่ของคุณอยู่คนเดียวนี่ไม่ใช่เหรอ”
“อย่านะ! อย่าๆๆ”
Latest chapter
ราคีหนี้สวาท บทที่ 29
“อย่าแช่งผัวอย่างนั้นซี แต่ผมน่ะไม่ตายง่าย ๆหรอกนะ”“อื๊อ!”อิงธารร้องเมื่อถูกเขาฉวยโอกาสหอมแก้มฟอดใหญ่“วิค...นี่คุณไม่สบายจริง ๆ หรือแกล้งไม่สบายกันแน่ ปล่อยนะคะ”“ผมไม่สบายจริง ๆ ไม่เชื่อเหรอว่าผมเป็นไมเกรน ถ้าไม่เชื่ออยากจะดูประวัติการรักษาที่โรงพยาบาลของผมไหม”“ไม่ล่ะค่ะ”“ก็คุณไม่เชื่อ ดูทำหน้าเข้าซี ถ้าไม่เชื่อผมก็จะกอดคุณเอาไว้อย่างนี้ล่ะ”“เชื่อแล้วค่ะ ฉันเชื่อคุณแล้ว...ปล่อยซีคะวิค”“โอเค...ผมปล่อย”เขาคลายวงแขนแกร่งจากร่างเล็กแต่สายตาคมปลาบยังมองหญิงสาวและทำให้อิงธารเกิดความรู้สึกที่บอกไม่ถูก เวลาเขาจ้องหน้ามันทำให้ครูสาวเสียสมาธิ ความหล่อร้ายทรงเสน่ห์ทำให้หล่อนทำหน้าไม่ถูกทุกทีเวลาอยู่ใกล้ ทำไมต้องรู้สึกแบบนี้กับเจ้าหนี้จอมโหดของพี่สาวด้วยนะ สักครู่หล่อนจึงเอ่ยขึ้นว่า“ถ้าอย่างนั้นฉันขอตัวอาบน้ำก่อน...วันนี้อากาศร้อนมาก คุณนอนพักผ่อนไปก่อนก็แล้วกัน”“ก็ดีเลย”&ldqu
ราคีหนี้สวาท บทที่ 28
รอแต่ว่ามันจะเป็นยังไงต่อ ที่สำคัญเขาต้องไม่บุ่มบ่าม จับลูกกวางต้องทำตัวเหมือนเสือซุ่ม กระโตกกระตากไปเดี๋ยวจะไม่ได้อะไรสักอย่างเพราะถ้าหากเหยื่อรู้ตัวก็จะหนีเขาไปได้อีกคราวนี้จะจับให้มั่นคั้นให้ตาย จับอิงอรได้เขาจะให้บทเรียนหล่อนเพื่อหลาบจำ แต่ในความคิดจะเอาคืนนั้นวิคเตอร์กลับยังสับสนตัวเองถ้าเจอตัวอิงอรแล้วน้องสาวของหล่อนล่ะ...อิงธาร คุณครูสาวแสนสวยแม้หล่อนดูเหมือนเรียบร้อยแต่เขารู้ดีว่าดื้อเงียบไม่ใช่เล่น เขาจะเอายังไงต่อไป ชายหนุ่มเก็บความคิดนั้นไว้และกลับไปที่ห้องหลังทานอาหารมื้อเช้า จริง ๆ แล้วเขาไม่ได้ปวดหัวไมเกรนอย่างที่บอกกับคนในบ้านแต่ต้องการทำอะไรบางอย่างเพราะสงสัยว่าเอื้อมรักษ์กำลังวางแผนอะไรอยู่หรือไม่ เมื่อเข้าไปในห้องสักพักเขาก็ไม่ได้ล้มตัวลงนอนแต่กลับค่อย ๆ แง้มประตูออกมาชายหนุ่มก้าวเท้าเบาที่สุดเข้าไปหยุดที่ประตูครัวและได้ยินเสียงพูดคุย วิคเตอร์เยี่ยมหน้าเข้าไปเห็นเอื้อมรักษ์ยืนหันหลังให้และคุยโทรศัพท์อยู่ เสียงนั้นเบาแต่ก็ชัดมากเพราะบรรยากาศในบ้านเงียบ“อร...จะให้แม่ทำยังต่อล่ะทีนี้...ไม่ๆ...วิคเตอร์ไม่รู้ระแคะระคายหรอกว่าแ
ราคีหนี้สวาท บทที่ 27
“แหม...ถ้าอย่างนั้นลูกสาวของฉันก็โชคดีมากเลยนะคะที่ได้คู่ชีวิตอย่างคุณ เอ้อ...แล้ววันนี้คุณจะออกไปข้างนอกพร้อมอิงหรือเปล่าคะ”“คงไม่ครับ...รู้สึกไม่ค่อยสบายนิดหน่อย”พอเขาพูดแบบนั้นอิงธารก็รีบหันไปมองหน้าคมคร้ามด้วยความประหลาดใจและเอื้อมรักษ์ก็เช่นเดียวกัน“อ้าว...นี่คุณไม่สบายเหรอคะ เป็นไข้ตัวร้อนหรือเปล่าคะ”“ผมรู้สึกมึนหัวหน่อย ๆ ครับ อยากนอนพักผ่อน”“สงสัยจะแพ้อากาศแน่เลย เมืองไทยอากาศไม่เหมือนบ้านคุณนี่คะ”“ครับ...ผมคิดว่าอย่างนั้น”บทที่ 3วิคเตอร์ผ่อนลมหายใจเบา ๆ และทำเหมือนว่าเขากำลังไม่สบายจริงๆตอนแรกอิงธารคิดว่าจะไม่เชื่อเพราะกลัวว่ามันอาจเป็นเล่ห์เหลี่ยมแต่เมื่อเห็นใบหน้าของชายหนุ่มดูอิดโรยหล่อนกลับนึกไปอีกอย่าง ครูสาวที่ยังไม่กินอะไรเลยถามขึ้นว่า“วิค...กินยาหรือยังคะ?”“ผมไม่ชอบกินยาเท่าไหร่ อยากนอนพักผ่อนเดี๋ยวมันคงหายไปเอง”คำตอบของเขาเกือบทำให้อิงธารใจอ
ราคีหนี้สวาท บทที่ 26
อิงธารเสียงอ่อนระโหย อย่าว่าแต่เสียงเลย แม้แต่ร่างกายของหล่อนก็ยังอ่อนยวบเมื่อเขาเบียดตัวแนบชิดวิคเตอร์ก้มหน้าลงมาหา เขาถือสิทธิ์เคลียเคล้าปลายจมูกบนโหนกแก้มนวลเนียนไล่ไปถึงปลายคางมน อิงธารขนลุกซู่ก่อนค่อย ๆ เอียงหน้ากลับมาและยินยอมรับปลายลิ้นสากหนาจากปากของชายหนุ่มที่แทรกเข้าไปในปากของหล่อนอีกครั้ง และครั้งนี้มันดูดดื่มมากกว่าครั้งแรกเสียอีกมันเป็นเรื่องบ้าชัด ๆ ทั้งที่หล่อนไม่เคยรู้จักคุ้นเคยกับเขามาก่อนแถมเจอกันครั้งแรกวิคเตอร์ยังทำหน้ายักษ์แสดงความระรานใส่แต่สุดท้ายหล่อนกลับต้องมาอยู่กับเขา ในฐานะ เมีย! คงไม่มีเรื่องอะไรบ้ามากไปกว่านี้แล้ว ทั้งที่ต่อต้านเขาตอนแรกแต่หล่อนกลับต้องมานอนเบียดเนื้อตัวกับเขาจะเรียกความรู้สึกนั้นว่าอะไรดี เกลียดแต่ก็มีความโหยหาลึกๆ หล่อนอยากร้องไห้ ทำไมต้องตกอยู่ในสถานการณ์เหมือนกำลังจมน้ำ กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เมื่อไหร่พี่สาวของหล่อนจะกลับมาสะสางเรื่องบ้าบอพวกนี้เสียทีเช้าวันต่อมาอิงธารต้องรีบตื่นตามเวลาปกติ แต่ครูสาวมีงานเพิ่มขึ้นอีกอย่างนั่นคือต้องเตรียมอาหารเช้าไว้ให้ผู้ชายแปลกหน้าที่กลายมาเป็นส่วนหนึ
ราคีหนี้สวาท บทที่ 25
อิงธารไม่ทันอ้าปากพูดก็ถูกฉุดข้อมือให้เดินตามร่างสูงไปยังเตียงก่อนเขาจะกอดรัดตัวหล่อนอีกครั้งแล้วดันร่างเล็กล้มลงบนที่นอนโดยมีเขาทาบทับอยู่เหนือตัวหล่อน อิงธารตาโต หล่อนพยายามดันอกกว้างแต่ยิ่งพยายามก็เหมือนยิ่งเหนื่อยเปล่า“วิค...ไหนคุณบอกว่าจะนอนที่ตัวเองยังไงล่ะคะ”“ก็ใช่...แต่ผมอยากชวนคุณนอนด้วย คุณไม่ยอมนอนเราก็เลยต้องพบกันครึ่งทาง”“ไม่ยุติธรรมเลยนะคะ คุณเอาเปรียบฉันอีกแล้ว”“ผมไม่เอาเปรียบแต่อย่าลืมว่าตอนนี้ผมเหนือกว่าคุณ”“ก็ใช่...ก็คุณทับตัวฉันอยู่ หายใจไม่ออกนะรู้ไหม”“ถ้าอย่างนั้นนอนแบบนี้ก็แล้วกัน”วิคเตอร์พลิกตัวนอนข้าง ๆ แต่มิวายดึงร่างน้อยให้นอนหนุนต้นแขนเป็นมัดกล้ามของเขา อิงธารถูกจับเปลี่ยนท่าจนผมยู่ยี่สยายเต็มแขนใหญ่แต่ดูเหมือนชายหนุ่มชอบใจที่ทำอย่างกับหล่อนเป็นตุ๊กตา เสร็จแล้วโอบแขนให้ร่างอ้อนแอ้นแนบชิดกับร่างหนาที่หันหน้ามาเผชิญกับหญิงสาว หล่อนถลึงตาใส่“วิค...นี่คุณจะให้ฉันนอนแบบนี้เหรอคะ”เขาเลิกคิ้วยียวน “ก็ใช่
ราคีหนี้สวาท บทที่ 24
คำตอบนั้นทำให้อิงธารนิ่งเงียบ ถึงตอนนี้หล่อนคงปกปิดเรื่องที่เกิดขึ้นต่อไปไม่ได้ในเมื่อเอื้อมรักษ์รู้ความเป็นไปทุกอย่างจากปากของพี่สาวหล่อนเอง ตอนนี้ความกลัวแล่นเข้าจับหัวใจของหล่อนที่ปริวิตกมากกว่าคนในครอบครัวหลายเท่า สักครู่อิงธารก็ได้ยินเอื้อมรักษ์ถอนหายใจเบา ๆ ก่อนพูดว่า“แม่คิดไว้แล้วว่าจะต้องมีอะไรผิดปกติแน่ ๆ ที่จู่ ๆ ลูกก็เกิดจะแต่งงานขึ้นมากะทันหัน เขาบังคับอิงให้รับเขาเป็นแฟนใช่ไหมลูก?”“เอ้อ...ค่ะแม่”อิงธารจำต้องยอมรับเมื่อทุกอย่างเป็นดังที่เอื้อมรักษ์กล่าวทุกอย่าง วิคเตอร์เป็นมาเฟียโหดร้าย เขาบีบบังคับหล่อนจริงๆ ขณะที่หญิงสาวสับสนกับความคิดก็ได้ยินเสียงมารดาเอ่ยขึ้น“เท่าที่ฟังมาวิคเตอร์เป็นคนที่น่ากลัวมาก อรบอกว่าเขาเป็นหุ้นส่วนนักธุรกิจที่ร่วมลงทุนเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์ด้วยกัน วิคให้อรไปซื้อที่ดินให้ราคาสูงถึงห้าสิบล้าน แต่เขาอ้างว่าเงินยังไม่พร้อม ด้วยความไว้วางใจอรก็เลยออกเงินให้ไปก่อน สุดท้ายเขาเก็บโฉนดที่ดินไว้แถมไม่คืนเงินให้ พอบอกว่าจะฟ้องร้องให้เสียชื่อเขาก็เลยให้คนตามล่าอร”คำบอกเล่านั้นทำ
You may also like
CLOSE FRIEND เพื่อนเล่นไม่เล่นเพื่อน
ACHICHI74.0K viewsรวมเรื่องสั้นเสียวๆจบในตอน เล่ม1
เหมือนแพ43.0K viewsคู่หมั้นสุดหวงของท่านอ๋องกระหายเลือด
ชาไทยเย็น39.8K viewsสตรีขี่ม้าออกศึก
ปาเย่วเซิ่งเซี่ย1.3M viewsหย่ารักในวันที่ร้าวราน
อินทุภา45 viewsลับซ่อนชู้
จิรัฐติกาล131 viewsเภสัชสาวตัวแสบทะลุมิติมาป่วนในนิยายยุค 80
หวางลี่อิง/มงกุฏดาว2.7K viewsคนขับรถกับคุณหนูใจแตก
กาสะลอง623 views
