เซ็ตตี้น้อยไม่เต็มใจ “คุณคะ พรุ่งนี้คุณจะมาไหม?”เจย์ตอบกลับว่า “มาสิ”“คุณคะ หนูของเบอร์ของคุณได้ไหมคะ ได้โปรด?”“ได้อยู่แล้ว” เจย์กล่าวขณะที่ให้เบอร์โทรศัพท์ของเขากับเธอเซ็ตตี้น้อยกอดเขา “คุณคะ พรุ่งนี้มาเร็วหน่อยนะคะ”“ก็ได้” เจย์ลูบผมสลวยของเซ็ตตี้น้อย รู้สึกอบอุ่นข้างในเขารู้สึกแปลก ๆ ทำไมลูกชายของเขาเองไม่ให้การดูแลกับเขาแบบนี้บ้างนะ?หลังจากที่ออกจากโฮไรซอน คอลเลอร์ เจย์ก็เรียกแท็กซี่และรีบออกไปยังอสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนมันเป็นระยะทางที่ค่อนข้างไกลจากเมืองอิมพีเรียลไปยังนอกเมืองในตอนที่เขากังวลเรื่องค่าโดยสาร โทรศัพท์ของเขาก็ดัง มันเป็นการแจ้งเตือนเกี่ยวกับการโอนเงิน มันมาจาก “สตรีแห่งจักรวรรดิไร้อาทิตย์อัสดง’สตรีแห่งจักรวรรดิไรอาทิตย์อัสดงได้ทิ้งข้อความว่า ‘ครูเบนคะ ดิฉันคือคุณแม่ของเซ็ตตี้น้อย ลูกรักการสอนของคุณ สำหรับปีหน้า ดิฉันขอจองตัวคุณสำหรับคลาสเรียน เพราะฉะนั้น ได้โปรดอย่ารับงานอื่นนะคะ อีกอย่าง ฉันจ่ายค่าสอนทั้งปีล่วงหน้า ถ้าจำนวนมันน้อยเกินไป ยังพอต่อรองได้นะคะ’เจย์มองที่เงินเดือนเจ็ดหลักและคิดหนักคุณแม่ของเซ็ตตี้น้อยไม่ขี้เหนียว ไม่เหมือนผู้หญิงค
ผู้หญิงคนนี้คือราชินีของเหล่านางปีศาจ สำหรับกฏที่ว่าผู้ชายห้ามแตะต้องผู้หญิง อาจจะมีเธอแค่คนเดียวที่เป็นข้อยกเว้นแองเจลีน “...”แองเจลีนโกรธ ดังนั้นเธอจึงตะคอกใส่เกรย์สัน “เกรย์สัน ตาบอดรึไง? นายไม่เห็นรึว่าสองคนนี้กำลังยั่วโมโหท่านประธานของนายอยู่? ลากพวกเขาออกไปสิ!”เกรย์สันมีสีหน้าที่แย่ เขาเดินไปหาเจย์และพูดกับเขาอย่างเป็นกันเอง “คุณครับ วันนี้ท่านประธานอารมณ์ไม่ดี ถ้ามีเรื่องอื่นอีก ผมแนะนำให้คุณมาวันพรุ่งนี้อีกครั้งนะครับ”เจย์ตอบกลับว่า “มันต้องเป็นวัยหมดประจำเดือนของเธอแน่ที่เธออารมณ์ไม่ดีในทุก ๆ วันแบบนี้”แองเจลีนซีด “นายคิดว่าเพราะนายมีหน้าตาแบบนั้นแล้วฉันจะไว้ชีวิตนายงั้นเหรอ?”เจย์หน้าซีดเขารู้ว่าแองเจลีนมองเขาเป็นเทพอโดนิสสักอย่างที่ผลักไสได้ นี่คือความอัปยศโดยตรงสำหรับชายที่มีอำนาจอย่างเจย์ เกรย์สันเห็นว่าทั้งคู่กำลังจะปะทะกันในการต่อสู้อย่างเต็มรูปแบบ ดังนั้นเขาจึงรีบแยกสถานการณ์ เขาพูดกับเจย์ด้วยน้ำเสียงที่เป็นมิตรว่า “คุณปิแอร์ ฮาเนสปลอมแปลงข้อมูลประจำตัวของเขา เพราะงั้นจึงมีปัญหาเรื่องการกำกับดูแลหน้างาน ชาวประมงคนอื่น ๆ อยู่ข้างในก็เพื่อช่วยสืบสวน ไม่ใช่เ
เจย์ลังเล แต่ทอมมี่อ้อนวอนเขา “เบน นายจะต้องตกลงกับคำขอของท่านประธานเซเวียร์นะ ทั้งหมู่บ้านจะขอบคุณนาย”เจย์วอกแวก “ฉันมีงานอยู่แล้ว”ทอมตอบกลับอย่างผิดหวัง “อ่อ นายมีงานแล้ว เพราะงั้นนายจะไม่ช่วยเราอีกแล้ว”แองเจลีนรู้ว่าเจย์คือชายรักษาคำพูด เนื่องจากเขาสัญญาว่าจะเป็นครูสอนเปียโนให้กับเซ็ตตี้น้อย เขาจะไม่รับงานอื่นอีกเพื่อที่จะคลายความกังวลของเขา แองเจลีนก็ตอบกลับว่า “นายไม่ต้องอยู่หน้างานเพื่อทำงาน ที่ต้องทำคือดูแลพวกชาวประมงอย่างใกล้ชิดและทำให้แน่ใจว่าพวกเขาทำตามกฏของที่นี่”จากนั้นเจย์ก็ตกลง “เอางั้นก็ได้”เกรย์สันโทรหาตำรวจและหลังจากที่หยอกล้อเล็กน้อย เขาก็หันไปหาแองเจลีนเพื่อพูดว่า “พวกเขาต้องการผู้ประกันตัว”เจย์พูดว่า “ฉันเอง”แองเจลีนรำพึงถึงความจริงที่ว่าชาวประมงเหล่านั้นยังคงโหดเหี้ยมและป่าเถื่อน ถ้ามีปัญหาใด ๆ อีก ผู้ประกันคงจะเสียใจกับการเป็นผู้ประกันตั้งแต่แรกเธอกลอกตาใส่เจย์ “นายงั้นเหรอ? ทุกอย่างบนตัวนายมีมูลค่าน้อยกว่าเล็บของฉันนิ้วหนึ่ง นายจะเป็นคนประกันตัวได้ยังไง?”เจย์ตอบกลับว่า “เธอนี่มันหยาบคายมาก!”แองเจลีน “...”เกรย์สันเข้าใจสถานการณ์ ดังนั้น เขา
บรรดาชาวประมงกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ“ครั้งหนึ่งฉันได้ยินมาว่าเมื่อเรามีประกันสังคม เราจะถือว่าเป็นประชาชนของเมือง เราจะซื้อบ้านที่นี่ก็ได้เหมือนกัน”การกระโดดทั้งหมดนั้นทำให้ห้องพนักงานสั่นสะเทือนนอย่างรุนแรงแองเจลีนรู้สึกเวียนหัวและความโกรธของเธอก็มาด้วยเหตุนั้น “เกรย์สัน ตึกนี้เป็นการก่อสร้างที่ห่วยแตกอีกหลังหนึ่งใช่ไหม? ทำไมมันถึงสั่นสะเทือนมากในตอนที่พวกเขากระโดดล่ะ?”เกรย์สันสิ้นหนทางทันใดนั้น เจย์คว้าทอมมี่และวิ่งออกไปข้างนอกในขณะที่ตะโกนว่า “แผ่นดินไหว! วิ่ง!”แองเจลีนจ้องเขม็งไปที่เขาเจย์จะคว้าตัวชาวบ้านแบบสุ่มและหนีไปแต่ก็ฉุกคิดพาเธอไปด้วย ความน่าผิดหวังนั่น… มากเกินไปที่แองเจลีนจะรับมือได้เกรย์สันดึงแองเจลีนที่ตะลึงงันเข้าสู่อ้อมแขนของเขาและรีบพาเธอออกไปข้างนอกหลังจากนั้นไม่นาน ที่พักชั่วคราวก็ถล่มลงมาเป็นโรงหลอมแผ่นดินไหวก็สงบลงอย่างรวดเร็ว โชคดีที่ไม่เป็นเหตุให้มีผู้เสียชีวิตหรือตึกอื่น ๆ พลังทลายแองเจลีนมองไปที่ซาก ตาของเธอเปล่งความโกรธที่รุนแรง สายตาของเธอมองตรงไปยังเจย์ราวกับว่าเธอกำลังจะฆ่าเขาเจย์ตัวสั่น ทำไมนางมารร้ายนั่นถึงมองเขาแบบนั้น?มันเหม
โจเซฟินมึนงง “ฉันคิดว่าพวกพี่จะมีความสุขหลังจากที่ได้กลับมาเจอกันซะอีก ใครจะรู้ว่าจะมีปัญหามากมายใช่ไหม? พี่ชายของฉันไม่มีความรู้สึกต่อพี่จริง ๆ”แองเจลีนท้อแท้ “ฉันรู้ว่าฉันไม่ได้อ่อนโยน ไม่สวย และไม่เป็นผู้หญิงพอ แต่ฉันก็ดูแลเขาดีมาก มันทดแทนสิ่งที่ฉันขาดไม่ได้รึไง?โจเซฟินมองเธอด้วยความไม่อยากเชื่อจากนั้นเธอก็พูดอย่างเกรี้ยวกราดว่า “มันต้องเป็นเจ้าบ้าเซย์นแน่ ๆ เขาจะเรียกพี่ว่ายัยเสือโคร่งทุกวันใช่ไหม? เขาล้างสมองพี่รึเปล่า? พี่แองเจลีน พี่เป็นผู้หญิงที่สวยที่สุด อ่อนโยนที่สุดและมีเสน่ห์ที่สุดสำหรับฉัน”แองเจลีนแค่เชื่อเธอไม่ได้โจเซฟินไม่สบายใจ “นับตั้งแต่พี่กลายเป็นประธานของแกรนด์ เอเซีย เธอก็เริ่มใช้น้ำมันน้ำผึ้งมาส์กความสวยอันเป็นธรรมชาติของพี่ ทั้งหมดก็เพื่อป้องกันบรรดาผู้ชายพวกนั้นจากการจ้องเธอมากเกินไป ถ้าเธอไม่หยาบคาบมากพอ ผู้ชายพวกนั้นก็จะเล่นหน้าเล่นตาเธอ ที่เธอทำและเสียสละไปก็เพื่อปกป้องกองทุนของพี่ชายฉัน ยังไงก็ตาม ลึก ๆ แล้ว ฉันก็รู้ว่าเธอคือที่แองเจลีนที่อ่อนหวาน สวย และซื่อสัตย์”ในตอนนั้น น้ำตาของแองเจลีนก็ไหลอย่างอิสระ “เวลาล่วงเลยไป ฉันคิดว่าฉันจะลืมว่าฉันดู
แองเจลีนสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติ ดังนั้นเธอจึงรีบพุ่งไปข้างหน้า “พี่เบน”เจย์มองแองเจลีนที่ไม่รู้ว่าโผล่มาจากไหน เขาอ่อนแอมากจนพูดหรือส่งเสียงขอความช่วยเหลือไม่ได้แองเจลีนดูผื่นที่หน้าของเขาและพูดว่า “ร่างการของนายแพ้แอลกอฮอล์และมันกำลังเป็นหนักขึ้น”เจย์ประหลาดใจ นางมารร้ายแน่ใจได้อย่างไรว่าเขามีอาการแบบไหน?เธอไม่เหมือนกับพวกชาวประมงที่สงสัยและตั้งคำถามกับชีวิตส่วนตัวของเขา เขาขอบคุณสำหรับเรื่องนั้นอย่างน่าประหลาดใจเธอแบกเขาขึ้นหลังและรีบไปยังลานจอดรถหลังจากที่พวกเขามาถึงแกรนด์ เอเซีย เจย์ก็ถูกส่งตัวเข้าห้องฉุกเฉินในทันทีแองเจลีนนั่งอยู่ข้างนอกห้องด้วยความกังวลตลอดทั้งคืนวันต่อมา อาการของเจย์ก็คงที่และเขาแอดมิทอยู่ในห้องผู้ป่วยปกติแองเจลีนจัดการเอกสารข้อมูลและชาร์ตของเขา นั่งอยู่ตรงหน้าเขา เธออ่านออกเสียงว่า “แพทย์ได้ทำการตรวจนาย และผลลัพธ์ก็แสดงให้เห็นว่าพี่มีโรคกระเพาะกัดกร่อน ดังนั้น นายควรจะมียาติดตัวตลอด ยังไงก็ตาม ในบรรดายารักษาโรคกระเพาะ นายแพ้ยาโมทิเลี่ยม เพราะงั้น นายจะใช้ยานั่นไม่ได้ แล้วก็ นายมีอาการแพ้แอลกอฮอล์อย่างรุนแรง เพราะงั้น นายก็จะแตะสิ่งนั้นไม
แองเจลีนรีบปิดไมค์ของโทรศัพท์และมองเจย์อย่างรู้สึกผิดสายตาของเจย์มีร่องรอยของการเยาะเย้ยแองเจลีนรู้ว่าเรื่องโกหกของเธอถูกเปิดโปง ดังนั้นเธอจึงไม่ปิดมันต่อไป“ฉันจะไปที่นั่นเดี๋ยวนี้” เธอพูดใส่โทรศัพท์เจย์โบกมือให้กับเธออย่างสง่างามและทั้งหมดที่เขาพูดกับเธอก็คือ “คุณออกไปจากนี้ตอนนี้ก็ได้นะ”แองเจลีนมองเขาอย่างเกรี้ยวกราด “เฮ้ ฉันช่วยนายเมื่อคืนนี้ นายไม่มีอะไรจะพูดกับฉันหน่อยเหรอ?”เจย์เงยหน้าและแววตาสีดำและทรงเสน่ห์เบิกกว้างยิ่งกว่าท้องฟ้ายามราตรี ไม่มีใครรู้ได้ถึงความรู้สึกของเขา“ถ้าคุณอยู่ให้ห่างจากผม ที่จริงแล้ว ผมจะขอบคุณยิ่งกว่า” เขาบ่นแองเจลีนโกรธ “สารเลวเอ๊ย! ไม่มีสำนึกเลยรึไง? ถ้าฉันไม่ช่วยนายไว้ ศพของนายน่าจะนอนตากแดดให้ทุกคนได้เห็นไปแล้ว”เจย์ย้อนว่า “มันก็ดีกว่าที่ปล่อยให้คนคิดว่าผมกำลังถูกคุณกักตัวไว้”ในความเป็นจริง เธอทำให้เขาวุ่นวายมากโดยการเข้าไปใกล้เขาเขาเป็นชายที่ภูมิใจที่ให้ความสำคัญของชื่อเสียงตัวเองมากกว่าสิ่งอื่นใด เขาจะยอมให้ตัวเองถูกผู้หญิงร่ำรวยขังเอาไว้ได้อย่างไร?เจย์สังเกตเห็นว่าแองเจลีนเงียบไป เขาคิดว่าเธอกำลังคิดเรื่องการกระทำและไตร่ตรอง
เจย์คิดกับตัวเอง ‘นางมารร้ายนั่นกำลังจะมีช่วงเวลาที่ลำบากในการระงับความโกลาหลครั้งยิ่งใหญ่ในสภาพแวดล้อมแบบนี้’พยาบาลคนนั้นยืนข้าง ๆ นิ่งและมีสติ “ท่านประธานของเราเก่งในจัดการเรื่องแบบนี้ พวกชายพวกนี้ก็แค่ทำตัวอวดดีลับหลังเธอ รอก่อนเถอะ เมื่อท่านประธานขึ้นไปบนเวที พวกเขาจะเงียบเหมือนป่าช้าเลยล่ะ”เจย์ส่งสายตามไม่เชื่อไปยังพยาบาลคนนั้นนางมารร้ายนั่นไม่มีอะไรมากไปกว่าทอมบอยที่ผลิตฮอร์โมนมากเกินไป คนอย่างเธอก็ทำได้แค่เอาอกเอาใจสาว ๆ ที่อ่อนโยนผู้ชายสติดีคนไหนจะชอบทอมบอยไร้ยางอายแบบเธอกันล่ะ?หน้าจอใกล้ ๆ แท่นโพเดี่ยมค่อย ๆ ปล่อยลงมาและบนนั้นมีระเบียบวาระการประชุม หัวข้อ ‘การอภิปรายสถานะของแกรนด์ เอเซีย: การรับสมัครอัจฉริยะจากทั่วทุกมุมโลก!’เมื่อเจย์มองไปที่คำบนหน้าจอ การประดิษฐ์อักษรช่างแข็งแรง เฉียบคมและมั่นใจ เขาอดไม่ได้ที่จะพูดออกมาว่า “เขียนได้ดีนะนั่นน่ะ”พยาบาลคนนั้นหัวเราะคิกคัก “ท่านประธานของเราเขียนด้วยตัวเองค่ะ”เจย์อัศจรรย์ใจเขารู้สึกว่าการประดิษฐ์อักษรสะท้อนถึงนักศิลปะใครสักคนจะตัดสินคนคนหนึ่งได้ผ่านลายมือของพวกเขาลายมือแบบนี้ควรจะมาจากชายที่ทรงเสน่ห์และยึดมั่