บทที่ 16

“อิจอะไร” เพราะสงสัยคำพูดของพี่ชาย ทำให้ปลายฝนเงยหน้าขึ้นมามอง

“อิจฉาคนได้จูบกับพระเอกในดวงใจ”

“บ้า! ก็แค่จูบในงานเถอะ” แม้จะพูดไปแบบนั้น แต่ใบหน้าสวยของปลายฝนก็ยังคงร้อนผ่าวไม่หยุด

“แต่จูบนั่นก็ของจริงนะจ้ะ แล้วจูบแรกเป็นไง ไหนอธิบายความรู้สึกให้พี่ฟังหน่อยสิ” ต้นหนาวยิ้มกริ่มขณะรอฟัง นั่นเพราะแค่เห็นเธอก็ฟินแทนปลายฝนแล้ว

“มันดีอ่ะ ดีมาก โอ้ยยยย เขิน” ใบหน้าของปลายฝนเวลานี้ยิ่งแดงก่ำเพราะความเขินอายที่มีล้นหัวใจเข้าไปอีก ดีหน่อยที่จบฉากจูบก็เลิกกอง ไม่อย่างนั้นเธอคงตำตัวลำบากกว่านี้แน่

“แต่หมอกเก่งมากนะที่เก็บอาการอยู่”

“ก็เกือบแย่เอาเหมือนกัน นี่พี่เหนือลองจับดู” เอ่ยจบปลายฝนก็คว้ามือพี่ชายมาวางบนอกข้างซ้าย ตรงกับตำแหน่งของหัวใจที่ตอนนี้ยังเต้นไม่ได้จังหวะ

“พักๆ เดี๋ยวหัวใจจะวายตายเอาเสียก่อน”

“ค่ะ” ปลายฝนยิ้มกว้าง ก่อนจะซุกหน้ากับหมอนอีกครั้ง จากนั้นก็กลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนเตียง ต้นหนาวส่ายหน้าให้น้องสาว แต่ก็อดชื่นชมในความเก่งของปลายฝนไม่ได้จริงๆ แบบนี้อนาคตในวงการบันเทิงต้องไกลมากแน่ๆ

แต่ว่าปลายฝนเท่านั้นที่ใจเต้นแรง เพราะคิมหันต์เองก็รู้สึกไม่ต่างจากเธอสักเท่าไหร่ ฉา