LOGINเมื่อเดินมาถึงรถที่จอดอยู่ คุณหมอหนุ่มก็เดินไปเปิดประตูฝั่งผู้โดยสารด้านหน้าให้กับเธอ พร้อมกับเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าเป็นห่วง
“ให้ผมขับรถให้นะครับ คุณกำลังบาดเจ็บอยู่” หญิงสาวทำท่าลังเลอยู่สักครู่ แต่เห็นแววตาที่จริงใจของคุณหมอเธอก็ยอมขึ้นไปนั่งเป็นผู้โดยสาร
“ขอบคุณค่ะ” หลังจากนั้นคุณหมอก็รีบไปนั่งฝั่งคนขับแล้วออกรถไปทันที ระยะทางจากตรงนั้นถึงโรงพยาบาลก็ประมาณสี่ถึงห้าโล แต่บังเอิญว่ารถติดมาก หญิงสาวที่ขับรถมาคนเดียวตั้งแต่เชียงรายจนถึงกรุงเทพฯ รวดเดียวจบทำให้เธอเพลียแล้วก็หลับไป เขาเห็นที่หัวเขาของเธอมีเลือดไหลซึมออกมา จึงรีบเอาผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าออกมาแล้วเอื้อมไปซับเลือดที่หัวเข่าให้กับเธอ และก็อดไม่ได้ที่จะจ้องมองเรียวขาขาวเนียนของเธอจนได้
“ซับเอาไว้ก่อนนะครับ เลือดคุณกำลังไหล” เขารีบบอกเมื่อเห็นเธอขยับตัวตื่นขึ้นมา
“ขอบคุณค่ะ”
สุชาครีย์ขับรถพาหญิงสาวเข้าไปที่โรงพยาบาล ตรงบริเวณห้องฉุกเฉิน เขารีบให้พยาบาลเวรพาเธอนั่งรถเข็นไปทำแผล เมื่อทำแผลเสร็จพยาบาลก็เดินออกมาหาเขาที่รอเธออยู่ด้านนอก
“คุณเป็นญาติคนไข้หรือเปล่าคะ พอดีว่าตอนนี้เธอปวดร้าวไปที่บริเวณสะโพก”
“ไม่ใช่หรอกครับ ผมช่วยเธอมา เพราะเมื่อสักครู่เธอได้ถูกกระชากกระเป๋า เธอถูกคนร้ายผลักจนล้มไปกับพื้นครับ ถ้ายังไงผมรับเธอเป็นคนไข้ของผมเองครับ” สุชาครีย์จึงรีบอธิบายกับพยาบาลว่าเขาเป็นหมอ จะขอใช้ห้องเอกซเรย์ของโรงพยาบาล และเขาก็แจ้งว่าเขาเป็นหลานของนายแพทย์ศักดิ์สิทธิ์เจ้าของโรงพยาบาลเอกชนแห่งนี้
จากนั้นคุณหมอหนุ่มก็พาหญิงสาวไปเอกซเรย์ต่อ เขาขอใช้ห้องตรวจที่โรงพยาบาลของคุณลุงของเขา เมื่อได้ฟิล์มเอซเรย์มา เขาจึงมานั่งอธิบายให้กับเธอฟัง
“เท่าที่ดูเบื้องต้นจากผลเอกซเรย์ ร่างกายของคุณไม่มีกระดูกหัก หรือว่าแตกร้าวนะครับ อาการที่เจ็บของคุณน่าจะมาจากการล้มกระแทกพื้นอย่างรุนแรงครับ หมอจะให้ยากิน แล้วก็ยาทานะครับ คุณจะได้หายปวดเร็ว ๆ
“ขอบคุณนะคะ..คุณหมอ”
“ว่าแต่ดิฉันยังไม่รู้จักชื่อคุณหมอเลย”
“ผมชื่อสุชาครีย์ครับ แล้วคุณล่ะ”
“ดิฉัน สกาวใจค่ะ” มาถึงตอนนี้เธอยังไม่กล้าบอกว่าเธอเป็นใคร
“เรียกผมว่าคีย์ก็ได้ครับ”
“แล้วชื่อเล่นคุณล่ะ”
“ชื่อเล่นของดิฉันยาวค่ะ”
“บอกมาเถอะครับ”
“ละอองดาวค่ะ”
“ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ คุณละอองดาว ชื่อเล่นกับชื่อจริงคุณคล้องจองกันมากเลยครับ ละอองดาว สกาวใจ” แซวชื่อของเธอเสร็จก็คุณหมอก็รีบพูดต่อ
“ผมอยากจะขอดูอาการของคุณอีกสักคืนจะได้มั้ยครับ ถ้าพรุ่งนี้..ไม่มีอะไรผิดปกติก็กลับบ้านได้เลยครับ”
“อืม..แต่ว่าอาการแบบนี้ ถึงขั้นต้องแอดมิดเลยเหรอคะ..คุณหมอ” เธอยิ้มปรายให้เขาเหมือนรู้ทันอะไรบางอย่าง
“ให้ผมดูแลคุณนะครับ ผมเป็นห่วงคุณครับจริง ๆ” คุณหมอหนุ่มรีบเสนอตัวก่อนที่จะยิ้มบางหวานให้หญิงสาว แล้วก็พูดต่อทันทีโดยไม่รอให้เธอเอ่ยปากปฏิเสธ
“คุณจะโทรบอกทางบ้านก่อนก็ได้นะครับ ”
“ไม่เป็นไรค่ะ ดิฉันมาที่นี่ตัวคนเดียว”
“อ่าวเหรอครับ... เอ่อ..แล้วคุณมาทำอะไรที่นี่เหรอครับ”
“ดิฉัน...” ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะได้รู้อะไร โทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงของคุณหมอก็ดังขึ้นเสียก่อน เขาล้วงโทรศัพท์ขึ้นมากำลังจะรับสาย แต่ก็ยังไม่วายที่จะบอกกับเธอด้วยความเป็นห่วง
“ถ้าอย่างนั้นคุณพักผ่อนก่อนนะครับ เดี๋ยวคืนนี้ผมจะมาดูอาการคุณอีกที และนี่นามบัตรผมครับ ถ้าคุณมีอะไรก็เรียกผมได้ตลอดเวลานะครับ”
‘ขอบคุณค่ะ ว่าแต่ คุณไม่ยังไม่รู้จักฉันดีพอเลย ขอแนะนำตัวนะคะ’
‘ดิฉันแพทย์หญิงสกาวใจค่ะ ดิฉันเป็นหมออยู่ที่โรงพยาบาลเชียงรายค่ะ’
‘อ่าวเหรอครับ ผมเป็นอาจารย์นายแพทย์ ต้องมาอบรมหลักสูตรให้นักศึกษาแพทย์แล้วก็หมอที่จบใหม่ในวันพรุ่งนี้ครับ
‘อย่าบอกนะว่า...’
‘อะไรเหรอครับ’
‘คุณคือ...คุณหมอที่เป็นอาจารย์นายแพทย์ที่จะอบรมในวันพรุ่งนี้’
‘คุณหมอสาวได้แต่นึกในใจว่ามันจะเป็นแบบนั้น และเรื่องราวนี้ก็เกิดขึ้นในหัวของเธออย่างกะทันหันหลังจากที่รู้ชื่อจริงของเขา เธอถอนหายใจออกมา
ตอนที่ 20 ด้วยรักและห่วงใย NCอรนภัสมีงานกินเลี้ยงประจำปีที่บริษัท เธอไม่กล้าขัดเจ้านายจึงยอมไปต่อกับเขาหลังงานเลี้ยงจบลง และเขาก็อาสาจะมาส่งเธอที่บ้านด้วย ซึ่งเจ้านายของเธอก็คือเสี่ยที่เลี้ยงดูเธอมาจนทุกวันนี้ เธอเสียตัวให้กับเจ้านายในคืนนั้นเพราะหลังจากงานเลี้ยงจบลง เจ้านายที่บอกว่าจะพาเธอมาส่งที่บ้านกลับพาอรนภัสแวะเข้าโรงแรมเสียก่อน อรนภัสซึ่งอยู่ในอาการเมามาย เธอไม่มีแรงที่จะขัดขืนเสี่ยพงศ์เจ้านายของเธอ และในคืนนั้นหลังจากเสร็จกิจเสี่ยพงศ์ก็มาส่งอรนภัสที่บ้านตามสัญญา อรนภัสเดินเข้าไปในบ้านด้วยท่าทางอิดโรย เธอเห็นพ่อสามีที่นั่งรอเธออยู่ตรงโซฟากลางห้อง เขาดื่มเหล้าจนเมามาย และต่อว่าเธอหนัก ๆ หลายครั้ง เรื่องที่เธอปล่อยให้เขาดูแลเอกรัตน์อยู่เพียงลำพังพ่อสามีต่อว่าเธอที่กลับบ้านดึก ๆ เพราะมัวแต่ไปนอนกับเสี่ย ใช่แล้วพ่อของเธอแอบเห็นเจ้านายคนนี้มาส่งเธอและประคองเธอลงจากรถ ทั้งสองทะเลาะกันอยู่พักใหญ่“แล้วฉันจะบอกมันเองว่าเธอน่ะ มีหน้าที่ต้องรีบมาดูแลผัวพิการที่บ้าน ทีหลังมันจะได้ไม่พาเธอกลับดึกอีก” พ่อสามีโวยวายต่อว่าอรนภัสยกใหญ่ ซึ่งอันที่จริงแล้วพ่อสามีก็แอบหึงลูกสะใภ้ในใจ“อรก็บอกคุ
ตอนที่ 19 ข่าวร้าย“พ่อไม่เคยเห็นเจ้าเอกมันจะกลับมาเวลานี้ หนูอร..อย่ามาหลอกพ่อเสียให้ยากเลย”“พ่อค่ะ อรเป็นเมนนะคะ เดี๋ยวมันจะเลอะเอานะคะ”“พ่อทนไม่ไหวแล้ว...หนูอร ขอพ่อชื่นใจสักครั้งเถอะนะ” มือหนาไม่ยอมปล่อยออกจากเอวบางของเธอเลย“คุณพ่อ คุณพ่อ คุณพ่อค่ะ อรเป็นเมน”“เป็นเมนจริงเหรอ”“จริง ๆ ค่ะ อรเพิ่งออกไปซื้อผ้าอนามัยมาเมื่อตะกี้เอง” อรนภัสรีบบอก พอพ่อสามีได้ยินแบบนั้นท่านก็เลยหยุด อรนภัสโล่งอกทันที แต่ก็ยังไม่วายที่จะเอื้อมมาจับตรงเนินเนื้ออวบด้านล่างของเธอจนได้ อรนภัสสะดุ้งโหยง เธอรีบบิดกายหนีจากมือหนาของพ่อสามีทันที แต่ก็ยังไม่รอดเงื้อมือของเฒ่าหื่นกามไปได้ เพราะร่างหนาเคลื่อนตามร่างบางของเธอมาติด ๆ“อืม...ใส่ไปกี่แผ่นล่ะหนาเชียว! ถึงว่าสิ..วันนี้มันโหนกนูนล่อตาล่อใจพ่อเหลือเกิน” พ่อสามีไม่พูดเปล่า มือหนาพลางดันร่างของลูกสะใภ้ให้ชิดผนัังจนสำเร็จ จากนั้นก็เขาก็เริ่มลูบไล้ไปที่เนินเนื้ออวบอูมนั้นอีกครั้ง คราวนี้เฒ่าตัณหากลับใช้มือหนาล้วงเข้าไปภายในของเธอได้สำเร็จ ก่อนที่เธอจะบิดกายหนีพ่อสามีก็ได้คลึงนิ้ววนไปมาในร่องสวาท และสัมผัสกับติ่งเสียวกลางรอยแยกจนอรนภัสแทบคลั่ง แต่เธอก็พยายา
ตอนที่ 18 อยู่กับพี่นะ“อยู่กับพี่ที่นี่นะครับ..น้องดาว”“ค่ะพี่คีย์ ดาวจะไปไหนได้ล่ะคะ ขับรถก็ไม่เก่ง”“อยู่กับพี่ตลอดไปนะครับ..คนดี”“พูดแบบนี้...พี่คีย์จะไม่กลับไปเมืองนอกแล้วเหรอคะ”“พี่จะย้ายมาเป็นหมอที่นี่..แล้วอยู่กับน้องดาว ดีมั้ยครับ”“ดีที่สุดเลยค่ะ..แบบนี้ต้องให้รางวัล” เธอเอื้อมเรือนร่างอันเปลือยเปล่าขึ้นไปหอมแก้มของเขาอย่างรักใคร่ ทั้งคู่อยู่ในอ้อมกอดของกันและกัน แสงแดดที่ส่องกระทบเข้ามาภายในห้องทำให้คนตัวเล็กเริ่มรู้สึกตัว "ตื่นแล้วเหรอครับ..น้องดาว""ค่ะ..เมื่อคืนนี้ดาวเผลอหลับไปเลย""พี่ก็เหมือนกัน เมื่อคืนพี่มีความสุขมากเลย..ที่รัก" สุชาครีย์พูดจบหญิงสาวก็อายหน้าแดง เขาอุ้มเธอไปอาบน้ำด้วยกันและบทเพลงรักก็จบลงที่ห้องน้ำแสนสุขสุชาครีย์หลงรักสกาวใจจนถอดตัวไม่ขึ้น เขาไม่คิดเลยว่าตัวเองจะต้องอยู่ในสภาพนี้ได้ เมื่อก่อนเขาไม่เคยคิดว่าจะมีผู้หญิงคนไหนมาสยบเขาได้ง่าย ๆ แต่ตอนนี้มันได้เกิดขึ้นแล้วและก็เกิดขึ้นในเวลาอันรวดเร็วเสียด้วยหลังจากวันนั้นเป็นต้นมา สุชาครีย์และสกาวใจก็เดินทางไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดไม่ว่าจะเป็นในช่วงอบรมหรือวันหยุดพักผ่อน แต่มีสิ่งหนึ่งที่ทำให้สุชาครีย์
ตอนที่ 17 เปิดซิง...คุณหมอสาว NCอัก!!..“โอ้วว!!..เจ็บไหมครับ..น้องดาว..” สกาวใจน้ำตาซึม พร้อมกับเยื้อพรหมจรรย์ฉีกขาด เธอรู้สึกเจ็บในจังหวะที่เขาดันเข้ามา แต่เธอก็ทนเจ็บเพราะด้วยเธอก็มีใจให้กับหมอสุชาครีย์ไปแล้ว ถึงแม้ว่ามันจะแค่เวลาสั้น ๆ ที่เจอกันก็ตาม แต่เธอก็ได้มอบความบริสุทธิ์นี้ให้เขาไปแล้ว ความบริสุทธิ์ที่เธอเฝ้าหวงแหนและเก็บรักษามันไว้อย่างดี“ดาวเจ็บเหลือเกินค่ะ...พี่คีย์”คุณหมอหนุ่มที่อยู่เหนือร่างเธอกดแท่งเอ็นร้อนของเขาเข้าออกไปหนัก ๆ หลายครั้ง ความแข็งขึงร้อนผ่าวจมหายเข้าไปสุดทางรักครั้งแล้วครั้งเล่า โดยมีความชุ่มฉ่ำและหอมหวานหล่อเลี้ยงตลอดการเดินทางนั้น เธอเริ่มเกิดความซาบซ่านอีกครั้งหลังที่ความเจ็บเลือนหายไป“ดาวของพี่ยังเจ็บอยู่มั้ยจ๊ะ”“ไม่ค่อยเจ็บแล้วค่ะ พี่คีย์. .อ๊ากากส์..ฮื่อๆ ๆ ..มันเข้าไปลึกอีกแล้ว พี่คีย์ขา”“พี่คีย์..ดาวหายใจไม่ออก”“ใจเย็น ๆ นะ ค่อย ๆ หายใจ”“พี่คีย์..ตัวหนัก” คุณหมอหนุ่มที่ลืมตัวทิ้งน้ำหนักทั้งหมดลงบนเรือนร่างของคุณหมอสาวไปทั้งตัว และเมื่อความใหญ่โตแข็งแรงกดลึกเข้ามาในกายจนถึงมดลูก ร่างสูงเบียดกายขยับสะโพก แล้วล่าถอยเกือบสุด ก่อนจะเดินหน้าส
ตอนที่ 16 สอนรักคุณหมอสาว NCหญิงสาวถอดหายใจด้วยอารมณ์ที่สุขล้น เธอประคองใบหน้าของเขาในฝ่ามือ สัมผัสลมหายใจหนักหน่วงที่ถูกไฟแห่งรักแผดเผา“ซี้ด!!...อุ๊ยย!!!..”เธอครางออกมาได้เพียงแผ่วเบา และกัดฟันแน่น เมื่อเข้าก้มหน้าไปชิมยอดอกชมพูระเรื่อของเธอ เขาอ้าปากครอบครองและดูดดื่มกับเมล็ดทับทิมสีหวานอย่างหนักหน่วงจ๊วบบบ!!.ปลายนิ้วของชายหนุ่มค่อย ๆ เลื่อน ไปบดขยี้ติ่งเกสรน้อยอย่างร้อนแรง กระทุ้งแก่นกายเธอแทบจะทานทนไม่ไหว ปล่อยน้ำหวานเหนียวๆ เพื่อนำทางให้เขารู้ว่าเธอพร้อมเหลือเกิน กายและใจของเธอยอมให้เขาปรนเปรอได้อย่างเต็มที่ เธอไม่สามารถต่อต้านอะไรได้อีก“ละอองดาว”“ค่ะ..คุณหมอ”“เรียกผมว่าพี่คีย์...สิครับ”“พี่คีย์ งั้นพี่ก็เรียกดาวเฉย ๆ ก็ได้ค่ะ” ริมฝีปากหยักดูดเลียไปที่ซอกคอขาวแล้วลามไปดูดที่ติ่งหู พร้อมกระซิบบอกกับเธอ เบา ๆ “น้องดาวจ๋า งั้นพี่ขอกินน้องได้ไหม..” เธอหันมาหอมแก้มเขาไปหนึ่งรอบก่อนจะกระซิบที่ข้างหูของเขาเช่นกัน“ดาวให้พี่กินได้หมดทุกอย่างเลยค่ะ”สกาวใจทนต่อความเสียวซ่านที่เพิ่งได้รับอย่างปฏิเสธไม่ลง ในคำขอของชายหนุ่มที่เธอหลงใหลเขาตั้งแต่แรกเห็น มันก็เป็นรักแรกของเธอ และคิดไ
ตอนที่ 15 กระชับร่องฟิตจุมพิตที่เดตแรก NCตะวันลับขอบฟ้า ความมืดเข้ามาปกคลุม รถขับข้ามสะพานพระรามเก้า มีเรือขับรอดสะพาน สองฝั่ง วิวแม่น้ำตอนพลบค่ำสวยงามมากสะท้อนจากแสงไฟจากตึกรอบ ๆ สวยเด่นอยู่กลางแม่น้ำเลยทีเดียวเมื่อมาถึงร้านอาหารที่เป็นร้านอาหารสไตล์ยุโรป ที่เหมาะสำหรับการดื่มด่ำบรรยากาศสุดโรแมนติกริมแม่น้ำเจ้าพระยา“บรรยากาศดีจังเลยนะคะ ร้านนี้” สกาวใจเอ่ยขึ้นเมื่อเดินเข้ามาร้าน“คุณชอบมั้ย” สุชาครีย์รีบถามทันที“ชอบค่ะ บรรยากาศดีมาก ๆ เลย""งั้นเดี๋ยวเราไปนั่งโซนด้านนอกกันดีกว่านะครับ ผมว่าบรรยากาศเย็นสบายเป็นธรรมชาติดีกว่านั่งในห้องแอร์" คุณหมอหนุ่มเดินนำหน้าเธอไป ก่อนที่สกาวใจจะก้าวตามเขาออกไป“คุณกลับมาเมืองไทยนาน ๆ ครั้ง ทำไมไม่เข้าร้านอาหารไทยละคะ”“คุณรู้อะไรมั้ยครับ อยู่ที่โน่นผมทำอาหารกินเอง แล้วก็เป็นอาหารไทยด้วย”“อ๋อ..เหรอคะ ฉันดูไม่ออกเลยว่าคุณจะทำอาหารเป็น”“คุณอยากลองทานฝีมือผมบ้างไหมล่ะ”“อืม!!.. ถ้ามีโอกาสก็จะลองดูค่ะ” คุณหมอหนุ่มขยับเก้าอี้ให้เธอนั่งตรงข้ามกับเขาพอดี“สถานที่สำคัญๆ ของกรุงเทพฯ ยังมีอีกหลายที่เลยครับ วันเสาร์อาทิตย์จะเป็นวันหยุดอบรม ผมอยากพาคุณไปไ







