บทที่ 32 ~  มิซาโกะ

บทที่ 32 ~  มิซาโกะ

“บอส เลิกหน้าหงิกได้แล้ว”

บอสหนุ่มชายตามองนักแข่งสาว เหลือบตามองเลยไปยังลูคัสส่งสัญญาณให้เข้ามาปราม

“โซเฟีย มานี่อย่าไปยุ่งกับเดเมียน”

โซเฟียเดินหน้าม่อยลากขามาหาลูคัส โซเฟียคิดถึงเบลล่าสนามโมนาโกเป็นสนามที่สวยมากเพราะเป็นการแข่งแบบสตรีทแทรคคือใช้ถนนจริงเป็นเลนแข่ง

“คิดถึงเบล”

“ชูว์ เบา ๆ หน่อย อย่าพูดชื่อนี้ให้เดเมียนได้ยิน”

“แต่ว่าลูคัส เบลกับนิคไม่ได้ทำอะไรกันนะ”

“ทางที่ดีช่วงนี้อยู่ให้ห่างเดเมียน อย่าพูดชื่อเพื่อนเราอีก ให้เวลาหมาบ้าสักหน่อยเดี๋ยวพอคิดได้ก็ดีเอง”

“เฮ้อ!”

คนร่างโตได้ยินเสียงถอนหายใจของลูกน้องสาวที่จงใจทำเสียงดัง  เขารู้ว่าโซเฟียต้องการพูดเรื่องเบลล่า แต่เขาไม่อยากฟัง เขาพอแล้วกับเธอคนนี้

สาวสวยตาคมผิวสีน้ำผึ้งที่มีหุ่นราวกับเกิดมาเพื่อฆ่าเขา ส่วนเว้าส่วนโค้งของเบลล่าที่ตรงไหนควรนูนตรงไหนควรเรียบ และร่างกายเขายังโหยหาเธอในยามค่ำคืน

แต่ในคืนนี้ทุกอย่างจะจบสิ้น พอกันที เขาจะพามิซาโกะสาวต้นเรื่องในคืนนั้นขึ้นเตียง

เขาอดทนอดกลั้นไม่นอนกับผู้หญิงอื่นมาร่วมสองเดือนเพียงเพื่อเบลล่า แล้วสิ่งที่เขาได้รับตอบแทนคืออะไร

ความหงุดหงิดพลุ่งล่านที่ไม่ได้รับการปลดปล่อยมานาน ยิ่งทำเขาโมโหต่อทุกสิ่ง แต่ถ้าพ้นคืนนี้ไปแล้วการได้ปลดปล่อยความบ้าคลั่งกับผู้หญิงสักคนที่ยอมอ้าขาให้เขาอย่างง่ายดาย อาจทำให้อารมณ์ดีขึ้น

เสียงทุ้มของเดอะคิดดังขึ้นในวิทยุสื่อสาร เสียดแทงเข้ามาในหัวใจ หัวสมองโกรธขึ้งยังเฝ้านึกถึงภาพทั้งคู่เปลือยกายกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอยู่บนเตียง ไฟหึงลามเลียในช่องท้องบิดเป็นเกลียว คลื่นไส้เสียจนเขาต้องการตะโกนเข้าไปในวิทยุสื่อสาร

ไอ้ลูกหมานิค เบลล่าเป็นของฉัน

ไม่! แต่เขาจะไม่ทำแบบนั้น เขาพอแล้ว

เดเมียนเดินข้ามจุดพิทไปยังโซนฝั่งทีมเยอรมัน ตรงไปยังมิซาโกะที่ยืนอยู่ ท่าทางมิซาโกะยังกลัวเขาจากเหตุการณ์ที่เขากลายเป็นคนบ้า ขังเธอไว้ในห้องแล้วเที่ยวเดินเคาะประตูของทีมเรนเจอร์วันทุกห้อง ใช่แล้ว เขามันเป็นหมาบ้า

“คืนนี้ไปห้องผม”

ท่าทางมิซาโกะลังเลอย่างเห็นได้ชัดเจน เดินถอยห่างไม่แน่ใจว่าซีอีโอหนุ่มจะมาไม้ไหน มือแกร่งคว้าตัวเธอเข้ามาหาตัว

“ผมจะทำให้คุณมีความสุขอย่าง ขีดสุด”

คำมั่นสัญญาพร้อมจูบดูดดื่มเดี๋ยวนั้น ต่อหน้าทีมเยอรมัน ต่อหน้าผู้สื่อข่าว เกิดเสียงฮือฮาดังขึ้น แว่วเสียงชัตเตอร์ เสียงนักข่าวและเสียงทุกคนในวิทยุสื่อสารที่ดังขึ้นอยู่ในเฮดโฟน

“ตายห่าเดเมียน!”

“เกิดอะไรขึ้นลุค พูดสิ”

นักแข่งสาวร้อนใจ เธออยู่ในรถนั่งอยู่ในค็อกพิทแล้ว กำลังเตรียมออกแทรค

“มีอะไร โซเฟีย”

“ยังไม่รู้เลยนิค ลุคพูดสิเกิดอะไรขึ้น”

“เดเมียนจูบมิซาโกะ และตอนนี้นักข่าวกำลังล้อมวงถ่ายรูปพวกเขาทั้งคู่”

เป็นเสียงคริสโตเฟอร์ดังเข้ามาในสัญญาณวิทยุ ตอบคำถามของพวกเขาทั้งหมดที่อยู่ในช่องทางการสื่อสาร

“บ้าฉิบ!”

“ตายห่า!”

ลูคัสได้ยินเทพธิดานักแข่งและเดอะคิดทีมเรนเจอร์วันสบถออกมาพร้อมกัน

“ใช่ เดเมียนจบเห่แล้ว”

คริสโตเฟอร์กลั้วหัวเราะกล่าวตบท้ายอีกครั้ง ก่อนกลับไปสนใจแผนงานต่อ สนามอิตาลีเกิดอะไรขึ้นบ้างเขารู้ดีทั้งหมด คนในทีมรีบโทรแจ้งเขาทันทีในคืนนั้น และเป็นเขา ที่สั่งให้เบลล่ากลับในเช้าวันรุ่งขึ้นทันที น้องสาวเขาอาจไม่ได้กลับเข้าทัวร์นาเมนท์อีกตลอดทั้งปี

แต่ไม่หรอก เขาจะไม่คาดหวัง อะไร ๆ ก็เป็นไปได้ทั้งนั้น

“เดเมียน”

เสียงหวานใสเรียกความสนใจของชายหนุ่มให้หันกลับมา มือกระดกเบอร์เบินคว้ามวนบุหรี่ขึ้นสูบพ่นควันออกมาเป็นสายยืนอยู่ริมหน้าต่างในเคบินใต้เรือยอช   มองออกไปยังทะเลที่สวยงามของเมือง       มอนเตการ์โล

ประเทศโมนาโกเป็นประเทศที่สวยงามและโรแมนติก ประเทศที่เขาเคยวาดฝันแสนหวานไว้กับเบลล่า  เสียงคลื่นทะเลกระทบฝั่งดังอยู่ไม่ไกล

มิซาโกะ สาวผมดำทรงนาฬิกาทรายคล้ายกับเบลล่าเดินข้ามห้องใกล้เข้ามา จรดเท้าแผ่วเบาย้ายสะโพกอวดความเย้ายวนหวังให้ชายหนุ่มกระหายในเพศรส ยกแขนเรียวโอบเอวเขาไว้

“ดึกแล้วนะคะเดเมียน”

ซีอีโอหนุ่มสลัดบุหรี่ทิ้ง กระดกเบอร์เบินในมือจนหมดวางแก้วลงบนโต๊ะ หันกลับมาสนใจหญิงสาวที่เขาชวนมาค้างด้วยคืนนี้

ค่ำนี้เขาอารมณ์ปั่นป่วนจากการแข่งขันเมื่อกลางวัน เจ็ดสิบแปดรอบของสนามโมนาโก สนามสวยงามที่แฝงความอันตราย เดอะคิดเรนเจอร์วันเป็นฝ่ายเก็บแต้ม

เด็กหนุ่มอายุน้อยกว่าแย่งชิงของของเขาไป ทั้งชัยชนะ โดยเฉพาะเบลล่า ความโกรธอัดแน่นในทรวงอกและเขาต้องระบายมันออกมา อาจเป็นเซ็กซ์ที่รุนแรงสักหน่อยแต่เขารู้ว่ามิซาโกะรับได้และชื่นชอบไปกับมัน

ตาคมเข้มจดจ้องสาวตรงหน้า มิซาโกะเป็นผู้หญิงที่สวยมาก มีเสน่ห์ยั่วยวน ริมฝีปากชวนจุมพิต หน้าอกคัพดีพวยพุ่งผ่านชุดชั้นในสีดำเซ็กซี่ที่เธอตั้งใจแต่งตัวมาเพื่อเขาโดยเฉพาะ เดเมียนสลัดเสื้อทีมออกนั่งพิงพนักหัวเตียง

“ถอดออกให้หมดแล้วขึ้นมานั่งบนตัวผม”

คำสั่งทรงอำนาจไร้อารมณ์ดังขึ้น มิซาโกะค่อยถอดอย่างเชื่องช้า ให้บอสหนุ่มเห็นสัดส่วนที่กำลังเปลือยออกอย่างตั้งใจ ผิวขาวผ่องของมิซาโกะเปล่งประกายต้องแสงไฟในเคบิน ปลายยอดนมป้านใหญ่สีชมพูสด เนินเนื้ออมชมพูเนียนหมดจดไร้ไรขน เจ้าเดเมียนน้อยเริ่มผงกหัวรับภาพตรงหน้า

คลานคุกเข่าขึ้นบนเตียงบรรจงถอดกางเกงชายหนุ่มจนเขาเปลือยเปล่า ความใหญ่โตของท่อนร้อนทำให้มิซาโกะตาวาว

“เดี๋ยวก่อน”

มือแกร่งจับศีรษะเธอไว้ก่อนที่จะรับท่อนเนื้อเข้าปาก เอื้อมมือไปปิดไฟจนเคบินมืดสนิท จนเหลือเพียงแสงไฟจากเรือข้าง ๆ และไฟส่องถนนเรียบฝั่งเท่านั้น

เขาดึงผมหญิงสาวไว้ ผมสีดำสลวยสยายออกคลุมส่วนล่างของเขา แล้วเธอก็รับเอาทั้งหมดเข้าไปโดยใช้มือช่วยประคอง ความเชี่ยวชาญของปลายลิ้นทำเขากระเด้งก้นขึ้นมาจากเตียง มือจับศีรษะกดไว้บังคับจังหวะเร็วขึ้น

“เบลล่า”

เสียงทุ้มแหบเอ่ยขึ้นแผ่วเบาจนมิซาโกะจับคำแทบไม่ได้ เดเมียนควานมือเข้าไปในลิ้นชักหยิบถุงยางหนึ่งชิ้นให้หญิงสาว เธอใช้ปากสวมให้เขาอย่างชำนาญ