บทที่29 ~ แจ็คแอนด์โค้ก ชุดแดง และคนหื่น
“เบล ฟีฟี้ว่าเบลอย่าใส่ชุดนี้เลย”
“ฮือ ทำไมเหรอฟีฟี้”
เบลล่ายืนส่องกระจกบานใหญ่ในห้องนอนฟีฟี้
“มันสั้นไป”
“ทุกทีก็สั้นนะ”
ร่างระหงเอี้ยวตัวมองด้านหลังชุดสีแดงสดรัดรึงไปกับร่างหุ่นทรมานจิตใจ เดรสสั้นตัวนี้เธอเพิ่งไปซื้อมาเมื่อช่วงบ่ายเพราะโซเฟียต้องการเลี้ยงฉลองที่บาร์ของโรงแรม เดรสแบรนด์ดังของอิตาลีเลยทีเดียว
“แล้วก็เบล ฟีฟี้ว่ามันเว้าไป”
“เป็นอะไรฟีฟี้ ทุกทีเบลก็แต่งแบบนี้ไม่เห็นฟีฟี้บ่นอะไร ทำไมวันนี้ทำตัวเป็นยายแก่ขี้บ่น”
เบลล่ายกมือขึ้นดึงผมยาวสลวยมัดเป็นทรงหางม้าเช่นเคย โชว์แผ่นหลังเนียนลออไร้สิวฝ้า
“แล้วเนี่ยไม่ใส่เสื้อในด้วย ฟีฟี้ล่ะเห็นแล้วเสียวแทน”
“หมายความว่ายังไงฟีฟี้”
“รอบนี้ฟีฟี้จัดกระเป๋าให้บอส แล้วเออ..เบล บอสขนมาเต็มเลย”
“ขนอะไร?”
“เบลไม่ต้องทำหน้าสงสัยเลย ก็ขนอุปกรณ์มาเพียบ เจลเย็นกลิ่นสตรอเบอรี่ ถุงยางอีกเป็นกล่อง และยังมีปลาโลมาน้อยด้วย”
“ปลาโลมาน้อย?”
“ใช่เบล ปลาโลมาน้อยสีชมพู ฟีฟี้นี่ไม่อยากนึกถึงภาพตอนบอสใช้งานเลย อึ้ย..”
โซเฟียทำท่าตัวสั่นมองเพื่อนที่ยังทำหน้าสงสัย
“เอาเป็นว่าถ้าเบลได้ใช้งาน เบลก็จะรู้เองแหล่ะว่ามันมีไว้ทำอะไร ฟีฟี้ไม่พูดแล้ว”
เบลล่ามองโซเฟียลุกขึ้นเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า เลือกกระโปรงยีนส์สั้นเสื้อกล้ามสีขาวออกมา
“ไม่นะฟีฟี้ อย่าบอกนะจะไปงานเลี้ยงที่บาร์ด้วยชุดนี้”
“ใช่สิ”
“ไม่มีทางเบลไม่ยอมให้ฟีฟี้เดินเข้าบาร์ไปทั้งชุดนี้ เดี๋ยวเราลงไปที่ร้านด้านล่างโรงแรมนี้เลย เบลเห็นมีร้านเสื้อผ้าเยอะอยู่”
เบลล่าคว้าแขนเพื่อน ก้มลงหยิบกระเป๋าเดินออกจากห้องลงไปด้านล่างโรงแรมทันที
ใช้เวลาไม่นานเบลล่าจึงพอใจกับผลงานตัวเอง เพื่อนรักของเธอแปลงร่างกลายเป็นสาวน้อยแสนสวยเซ็กซี่ด้วยชุดเดรสสีดำคอเสื้อแบบปาดไหล่ ชุดรัดรึงไปกับลำตัวบอบบางเน้นความอ้อนแอ้นแต่แฝงความเย้ายวน
“เยี่ยมฟีฟี้ ลุคได้ตาลุกวาวแน่คราวนี้”
ร่างเล็กตาวาวเมื่อได้ยิน หมุนตัวสำรวจตัวเองในกระจกบานยาว ไม่น่าเชื่อว่าเธอกลายเป็นหญิงสาวที่ดู ร้อน ใช่ คำนี่เลย เธอหันมายกมือไฮไฟฟ์กับเบลล่า แล้วพากันเดินย้อนไปทางบาร์ใต้ดินในโรงแรม
“ลุค”
ลูคัสพยักหน้ารับคำทักทายเดเมียน
“สาว ๆ ยังไม่มา”
“ยังไม่เห็น มีแต่พวกหนุ่ม ๆ และสาวจากทีมอื่น”
เดเมียนหันไปมองหนุ่มที่โซเฟียชวนมาก็คือหนุ่มจากทีมเดียวกันและเดอะคิดแห่งเรนเจอร์วัน เห็นสาวอีกคนนั่งถัดจากนิคไปลักษณะคล้ายกับเบลล่ามาก
“นั่นมิซาโกะ ถ้าออกเสียงถูกนะ สาวเดียวจากทีมเยอรมัน ลูกครึ่งญี่ปุ่นเยอรมัน”
หน้าหวานคมเอียงมองสองหนุ่มใหญ่ที่นั่งอยู่บาร์ส่งยิ้มหวานให้
“ฮู้ว์”
“ใช้ได้เลยใช่ไหม ดาวดวงใหม่มาแทนเทพธิดานักแข่ง”
“ลุค ฟังแล้วเหมือนนายจะดีใจ”
“แหงล่ะ ฉันจะได้ไม่ต้องคอยกันหนุ่ม ๆ อยู่ทุกวันนี้
“นายก็ไม่ต้องกันก็ได้ลุค ปล่อยให้โซเฟียมีแฟนได้แล้ว”
ร่างแกร่งเงียบกริบ นึกภาพเทพธิดานักแข่งมีแฟนเหมือนหญิงสาวทั่วไป อาการแน่นหน้าอกเกิดขึ้นกะทันหัน ลูกไฟวิ่งวนไปมาในช่องท้อง
“เป็นไง”
“เป็นไง อะไร”
“จะอะไรสะอีก ก็ลมหึงไง พูดแค่นี้อาการควันออกหูเห็นชัดเลย”
“บ้าฉิบ เดเมียน”
สองสาวเพื่อนซี้เดินเข้าบาร์พอดีเสียงหัวเราะทุ้มแทรกเข้ามาพร้อมเสียงเพลงอาร์แอนด์บี ในสายตาเบลล่าเห็นแค่เดเมียน ร่างสูงใหญ่ทรงผมสลิกแบ็ก เสื้อเชิ้ตสีเข้มใส่ทับกางเกงยีนส์ตัวโปรด
“ลุค เป็นไงโซเฟียสวยไหม”
ลูคัสมองร่างเล็กในชุดสุดเซ็กซี่ก่อนแยกเขี้ยวให้ส่งเสียง ฮึ
“ไม่สวยเหรอลูคัส นี่เบลอุตส่าห์ช่วยฟีฟี้เลือกเต็มที่เลยนะ อุ๊ย!”
เสียงเบลล่าขาดหายเมื่อมือแกร่งสีเข้มคว้าเอวเข้าหา ชีพจรเดเมียนเต้นรัวเมื่อเห็นเบลล่าเดินเข้ามาในบาร์ ก้มศีรษะลงกระซิบข้างหู
“แต่งตัวมาแบบนี้หัวใจผมเกือบวาย”
“เบาเดเมียน คนมอง”
“ช่างหัว ใครจะมองผมไม่สน”
ร่างสูงดึงมือหญิงสาวเดินไปทางโซฟาเล็ก ๆ ด้านหลัง ในมืออีกข้างถือแก้วเบอร์เบินติดไปด้วย
“เบลกินอะไรมาหรือยัง”
“ยังเลย เบลขอสั่งพิซซ่าได้ไหม หิวมาก”
เดเมียนเรียกบริกรสั่งพิซซ่า กวักมือเรียกโซเฟียกับลูคัส โซเฟียหยุดแวะทักทายหนุ่มตามโต๊ะโดยมีพ่อหมีตัวโตหน้าบึ้งตึงเดินตามหลัง
“ลูคัสปากแข็งแบบนี้เมื่อไหร่จะสำเร็จนะโซเฟีย” เสียงหวานใสพึมพำเหมือนพูดคนเดียว
“เหอะ ว่าแต่เพื่อนรักแล้วคุณล่ะ”
“ฉันทำไมเดเมียน”
“เมื่อไหร่เรื่องของเราจะสำเร็จสักที”
หน้าหวานเห่อร้อน เดเมียนยังเอาแต่จ้องเธอไม่วางตา แววตากรุ้มกริ่ม โอบเธอให้ขยับมาใกล้
“ผมคิดถึงคุณจะแย่แล้วทูนหัว คุณคิดถึงผมบ้างไหมเบล”
“น้อย ๆ หน่อยนะเดเมียน นี่ในบาร์อายคนอื่นเขาบ้าง”
“อายใคร ฮือ”
ศีรษะใหญ่ก้มลงกระซิบตรงซอกหู หยุดสัมผัสที่ซอกคอ
พระเจ้า เดเมียนหื่นขนาดนี้เลย!
“บอส พอก่อนเลย โซเฟียหิวข้าว”
เสียงหวานแหลมแทรกเข้ามาขัดจังหวะบอสใหญ่ที่กำลังโอ้โลมเบลล่า มือโอบเอวด้านหลัง จงใจไล้ปลายนิ้วสัมผัสฐานทรวงอก ความมืดสลัวในบาร์ทำให้ไม่มีใครสังเกตเห็น
เบลล่าขยับตัวหนีแต่ทำไม่ได้ ไม่คาดมาก่อนว่าเดเมียนรุกเร็วได้ขนาดนี้ มองไปยังเพื่อนรักเพื่อหาตัวช่วย
“บอส ให้เบลกินพิซซ่าก่อนสิ เบลเขาคงหิว”
เดเมียนก้มมองเบลล่า ตั้งแต่เห็นร่างเล็กเดินเข้ามาในบาร์พร้อมชุดรัดรึงสีแดงเพลิง หัวใจเขาเกือบแหลกสลายด้วยไฟปรารถนา อารมณ์กระสันเพศผู้พุ่งกระฉูดจนต้องการเข้าไปกระชากตัวขึ้นห้องเดี๋ยวนั้น
“เบล สั่งเครื่องดื่มอะไรดี”
โซเฟียถามเพื่อนเมื่อบอสยอมปล่อยมือในที่สุด เบลล่าขยับออกมานั่งใกล้กับเธอ
‘เบลไม่รอดมือบอสแน่คืนนี้ ดูท่าทางหมาป่ากระหายหิวเหลือเกิน’
แจ็คแอนด์โค้กในแก้วส่งสูงสองใบมาเสิร์ฟเมื่อโซเฟียสั่งไปแล้วสักพักพร้อมพิซซ่า สองสาวจัดการพิซซ่ากันแค่สองคน ซีอีโอทั้งสองไม่สนใจนั่งคุยกันต่อเรื่องอุบัติเหตุวันนี้
เบลล่าเหลือบมองไปทางนิค วันนี้เดอะคิดสบาย ๆ ด้วยกางเกงยีนส์เสื้อยืดขนาบข้างด้วยสองสาว กลอเรียและอีกหนึ่งคนที่เธอไม่รู้จัก
“ฟีฟี้ คนนั้นใคร”
“อ้อ เบลมาช้าเลยไม่รู้จัก นั่นมิซาโกะจากทีมเยอรมัน สวยใช่ไหมล่ะ”
“ใช่สวยมาก”
“ลูกครึ่งเยอรมันญี่ปุ่น ส่วนผสมลงตัว ผมดำ หุ่นอวบสูง ปากเย้ายวนแต่แฝงด้วยกลิ่นเอเชียแบบญี่ปุ่น กึ่งจะขี้อายแต่ไม่ใช่ รสนิยมบอสเลย”
เบลล่าหันมองเดเมียนที่ยังคุยอยู่กับลูคัส ดูเหมือนว่าเขาไม่รู้ตัวว่าเป็นที่สนใจของสาวในบาร์ มิซาโกะเหลือบมองเดเมียนอยู่เรื่อย ๆ
“เราอาจมีตัวช่วยนะโซเฟียคืนนี้”
“หือ?”
โซเฟียอ้าปากกว้างเงยหน้าหย่อนพิซซ่าชิ้นโตเข้าปากแล้วงับจนขาดแล้วดึงออกให้ชีสยืด หันมองเบลล่าตรง ๆ
บทพิเศษ ~ NC**“อ่า เบ๊บ”“จ้าหยาหยีสวีทฮาร์ท”เสียงทุ้มขานรับเสียงกระเส่า ท่อนล่างยังขับเคลื่อนไม่พัก ค่อนคืนมาแล้วหลังจากพิธีแต่งงานเร่งด่วนรถตู้เพิ่งผ่านพ้นไปไม่กี่ชั่วโมงกำลังย่ำเท้าเข้าเช้าของวันใหม่ แต่กิจกรรมเข้าจังหวะไม่ผ่อนปรน“คุณใกล้หรือยัง”“ฮื้อ อีกเบล อีกสักพักนะสวีทฮาร์ท”“โอ๊ย โอ๊ย เบลไม่ไหวแล้วนะ”“ซี้ด แต่มันยังเพิ่งไม่นานเองที่รัก”ร่างแกร่งนอนตะแคงข้างซ้อนหลังจับต้นขาเรียวยาวงามยกสูงไว้ข้างหนึ่งส่งแรงกระแทกกระทั้นจนเบลล่าสั่นสะเทือน“ฮื้อ แต่นี่มันรอบสองแล้วนะ อ่า โอ๊ย”ท่อนเนื้อร้ายไม่ฟังเสียงครวญครางอ้อนวอนของหญิงสาว ยังเสียดแทงเข้าร่องฉ่ำชื้นไม่พัก กลีบบางบอบช้ำแดงก่ำแม้มีน้ำหล่อเลี้ยงช่วยชะลอ“งั้นเดี๋ยวนะฮันนี่”ร่างใหญ่ค่อยถอดท่อนแกร่งออกเชื่องช้าพาความทรมานให้ชายหนุ่มจากการตอดรัดจนต้องสูดปากกลิ้งร่างสูงไปทางขอบเตียงหยิบหลอดเจลเย็นกลิ่นสดชื่นสีฟ้าพร้อมเครื่องนวดแบบสั้นขนาดพอเหมาะมือเป็นแท่งร่างเล็กล้มนอนคว่ำทันทีที่เขาปล่อยมือ ตะแคงหน้าดูว่าพ่อร่างโตผละออกไปทำอะไร หลังจากได้เห็นสิ่งที่เดเมียนหยิบขึ้นมาดวงตาที่เฉียงคมพลันกลมโตกลิ้งออกจากเตียงเตรียมผละหนีเข้า
บทพิเศษ ~ Yes, I do.เดเมียนยื่นมือออกไปรับมือคนอ้วนที่สาธยายแนะนำตัวและคนผอมที่เพิ่งวิ่งกลับมาจากปิดไฟหน้ารถ ยื่นมือออกมารอล่วงหน้าแล้ว ที่จริงในใจเขายังไม่แน่ใจว่าการแต่งงานจะเป็นแบบไหน ในเมื่อเขายังไม่เห็นอะไรเลยนอกจากรถตู้หนึ่งคัน“เออ ผมว่าเราเข้าเรื่องกันดีกว่าครับ ผมต้องการแต่งงานกับ เบลล่าคืนนี้เลย ไม่ทราบว่า..”“ได้เลยอยู่แล้วครับ เรามาที่นี่ก็เพื่อสิ่งนี้ เพื่อแต่งงานให้พวกคุณ”พ่อหนุ่มคนอ้วนที่ชื่อเรสผายมือออกสองข้าง และเมื่อพูดเสร็จสองหนุ่มอ้วนผอมก็เดินกลับไปที่รถตู้ เปิดประตู้ท้ายจัดแจงหยิบข้าวของใช้บรรดาจิปาถะหลายแหล่ออกมา“ไม่ทราบพวกคุณชอบแบบไหนครับ เรามีบริการจัดธีมทุกรูปแบบ อย่างที่กำลังนิยมอยู่ในตอนนี้จะเป็นธีมเอลวิส เราสามารถทำให้ได้ถ้าพวกคุณต้องการ ชู่ว์... แต่อย่าดังไปถ้าพวกคุณเลือกธีมเอลวิสอาจต้องจ่ายลิขสิทธิ์ทีหลัง ฉะนั้นผมไม่แนะนำ”ในระหว่างบรรยายรายการที่พวกเขาทั้งหมดทำได้ มือของทั้งคู่ไม่อยู่นิ่ง อีกคนประกอบป้ายตั้งกระดานดำ อีกคนหยิบโคมไฟประดับประดาออกมาติดเข้ากับโครงบนหลังคารถ โยงลงขาตั้งไม้ที่นำมาตั้งไว้อยู่ก่อนหน้าแล้ว ดั่งร้านคาเฟ่ข้างทางเล็ก ๆ ที่ม
บทพิเศษ ~ เวดดิ้งด่วนยามค่ำคืนในนครลาสเวกัสเมืองคนบาปยังคลาคล่ำไปด้วยรถราและผู้คน ชายหนุ่มร่างโตซีอีโอทีมอัลฟ่าฮัทเตอร์ขับรถคันเล็กที่เช่ามาไว้ใช้ชั่วคราวเมื่อไม่กี่วันก่อน ตะเวนไปทั่วทุกมุมเมืองที่คาดว่ามีโบสถ์ตั้งอยู่“โบสถ์สุดท้ายแล้วเบล”เสียงทุ้มต่ำละห้อยอ่อนแรงจากการขับรถไปทั่วเมืองเพื่อค้นหาโบสถ์ใดก็ได้ที่รับแต่งงานในคืนนี้!สาวหน้าคมลูกครึ่งเอเชียอมยิ้ม เธอไม่ยี่หระแม้ว่าไม่ได้แต่งงานกันในคืนนี้ เวลายังอีกยาวไกลและเธอมั่นใจแล้วว่าเดเมียนมั่นคงกับเธอตลอดไป“ไม่เป็นไรหรอกคะเดเมียน เรารอพรุ่งนี้ก่อนก็ได้ค่ะ รอที่ทำการเปิดเพื่อไปขอใบอนุญาตจากนั้นค่อยนำใบมาให้โบสถ์ อีกแค่คืนเดียวเองค่ะ”“ไม่ได้ ต้องคืนนี้เบล”ชายหนุ่มยังยืนกรานคำเดิม เขาเบือนหน้าออกจากโบสถ์หลังสุดท้ายที่เขากำลังเสี่ยงเดินลงจากรถไปเคาะเรียกบาทหลวงกลางดึก อีกสิบห้านาทีเที่ยงคืน และนั่นทำให้เขาเริ่มหมดกำลังใจ“หลังสุดท้ายแล้วเบล”สาวน้อยที่นั่งอยู่ด้านข้างคนขับพยักหน้ารับรู้ให้กำลังใจชายหนุ่ม แม้ว่าเธอรู้ว่าโบสถ์เหล่านี้ไม่มีวันรับพวกเราทั้งคู่เข้าไปทำพิธีก็ตามนั่นเพราะพวกเธอไม่มีใบอนุญาตที่รับรองจากงานทะเบียน แต่เม
บทที่ 79~ เอ่ยด้วยเสียงแผ่วเบาอย่างที่ใจเขานำพา The End “เบล เป็นอะไร”“หือ อะไรเหรอฟีฟี้”“เนี่ยตรงนี้ เบลไปโดนอะไรมา”โซเฟียใช้นิ้วจิ้มไปยังซอกคอเบลล่า เธอเห็นรอยจ้ำช้ำหลายรอยเหมือนถูกแมลงกัด“เบลแพ้แมลงเหรอ”“เปล่า”เบลล่าเสียงสูงมือเรียวรีบตะครุบต้นคอทันที มองต้นเรื่องที่ยืนไม่รู้ไม่ชี้คุยเรื่องแผนการแข่งขันกับลูคัสหากแต่ใบหน้ายิ้มกริ่ม“ว่างหรือไงโซเฟีย”“ไม่ว่างหรอกบอส แค่สงสารเบลแพ้แมลง บอสก็อย่าเปิดไฟนอนสิ แมลงมันเยอะ”บอสหนุ่มมองหน้าโซเฟียส่งสายตาเข้มหรี่พิฆาต สาวนักแข่งนี่มันชักเอาใหญ่เพราะมีลูคัสให้ท้าย“ไปเตรียมตัวได้แล้ว เหลือเวลาอีกครึ่งชั่วโมง”“ครับผม” คนร่างบางผมบลอนด์ยกมือทำความเคารพเท้ากระทบพื้นแล้ววิ่งปรู้ดเข้าจุดพิทที่ทีมงานเข็นรถออกมาจากด้านในก่อนเช็ครายละเอียดอีกรอบ"นายควรอบรมเด็กนายให้ดี ปากคอเราะร้ายเข้าไปทุกวัน”“นายไปถือสาอะไรกับเด็กมันเดเมียน คุยเรื่องแผนก่อน รอบนี้ทางสหพันธ์ให้ยางมาเริ่มจากยางแข็ง ก่อนให้เปลี่ยนเป็นยางอ่อน”“ก็ดี ยางแข็งวิ่งรอบได้นานกว่า แข่งกลางคืนอากาศไม่ร้อนอุณหภูมิยางคงไม่มีปัญหา”“แต่สนามนี้ยังไม่เคยมีใครได้แข่ง”“ก็จะได้แข่งรอบนี้แ
บทที่ 73 ~ NC**‘เอาเลยครับท่านผู้ชม ตอนนี้เดอะคิดเรายังตามหลังเซบาสเตียนหนึ่งวินาที แล้วเป็นโซเฟีย สปรินต์รอบแรกเมื่อเช้าเดอะคิดยังได้โพลเหมือนเดิม ไม่รู้ว่าสปรินต์รอบสองจะได้ที่เดิมหรือเปล่า เอาล่ะใกล้แล้วครับ มากันเร็วมากดูจากหน้าจอแล้วสามร้อยสามสิบกิโลเมตรต่อชั่วโมง อีกนิดเดียวครับ นิคแซงแล้ว โอ๊ย เฉือนกันแค่นิดเดียว เราได้ผู้ชนะรอบสปรินต์แล้วครับ ยังคงเป็นเดอะคิดแห่งทีมเรนเจอร์วัน ตามด้วยเซบาสเตียน และโซเฟีย”เบลล่ากระโดดดีใจเมื่อเดอะคิดสามารถแซงหน้าเซบาสเตียนได้เส้นยาแดงผ่าแปดนั่นคือเสี้ยววินาทีจากการแข่งรอบสปรินต์ร้อยเมตร วันนี้เขาเก็บแต้มไปอีกแปดแต้มเดอะคิดออกจากตัวรถยืนบนรถเอฟวันทุบอกตัวเองก่อนชูมือขึ้นบ่งบอกชัยชนะวิ่งไปหาทีมงานที่เป็นกองเชียร์ด้านข้างสนาม พวกเขาคือเสาหลักของทีมไม่ใช่นักขับ การเหยียบและตัดสินใจใดในขณะขับรถความเร็วสูงที่อาจทำให้คนตายได้ต้องมีความไว้วางใจทีม และเขาไว้วางใจทีมเรนเจอร์วัน ไว้ใจคริสโตเฟอร์ที่ชุบเขาขึ้นมาจากกองดินซีอีโออัลฟ่าฮัทเตอร์หงุดหงิด เขาแพ้รอบสปรินต์ทั้งสองรอบและ ควอลิฟายเมื่อวาน ทำให้พรุ่งนี้วันแข่งทีมของเขาเซบาสเตียนจะได้จุดสตาร์ทที่สอง
บทที่ 72 ~ แย่แน่ ๆ แบบนี้เวลาสายมากแล้วเมื่อทั้งสองมาถึงจุดพิท การซ้อมเริ่มต้นขึ้นแล้ว ตอนนี้นักขับทั้งหมดกำลังอยู่ในเลนแข่ง“ลุค”“มากันสะที บ่ายควอลิฟายเลย นักแข่งเราไม่ต้องพักกัน”“เห็นว่ากฎใหม่ทดลองใช้ไปก่อน ไม่แน่อาจจะยกเลิกก็ได้เพื่อน”ลูคัสเอี้ยวตัวข้ามเดเมียนมาทางเบลล่า เห็นหญิงสาวนุ่งกางเกงยีนส์เหมือนเคยแต่เสื้อทีมเปลี่ยนไป“อ้าว นี่เบลล่าคิดย้ายมาเป็นซีอีโอทีมนี้แล้วเหรอครับ”ซีอีโอสาวก้มมองเสื้อยืดทีมที่ตัวเองใส่อยู่ เป็นเสื้อยืดทีมสีขาวมีคำว่าอัลฟ่าฮัทเตอร์และสปอนเซอร์หลักของทีมกระจายไปตามตัวเสื้อ ก่อนเงยหน้ามองเดเมียนทำปากบุ้ยไปทางชายหนุ่ม“ซีอีโอของคุณนั่นแหละยัดเยียดให้ใส่”น้ำเสียงจนใจท้อแท้ทำลูคัสกลั้นขำ เพื่อนรักของเขามันขี้หวงขั้นสุด นี่ตั้งใจประกาศบอกทุกคนว่าอย่าได้เสนอหน้าเข้ามาโดยให้เบลล่าใส่เสื้อของตัวเอง“เบล!!”“พี่คริส! ขอตัวไปหาพี่ก่อนนะคะ”มือแข็งยังจับแน่น เบลล่าออกแรงกระตุกออกแต่ยังดึงจนเธอจ้องตาคมเขม็ง ลูคัสแว่วยินเสียงพึมพำไม่ถนัดนักที่เบลล่าพูดข้างหูเดเมียน เจ้าเพื่อนตัวโตหน้าแดงขึ้นทันทีแล้วปล่อยมือเบลล่า เธอแน่มาก!“เดเมียน ดูท่าแล้วนายเสร็จแน่ครั