Home / มาเฟีย / ร้อนรักเมียร้าย (NC 20++) / บทที่ 1 ครั้งแรก วันไนท์ (NC20++)

Share

ร้อนรักเมียร้าย (NC 20++)
ร้อนรักเมียร้าย (NC 20++)
Author: ฬิร์ดาร์ริน

บทที่ 1 ครั้งแรก วันไนท์ (NC20++)

last update Last Updated: 2025-10-29 14:19:27

ห้อง VIP 66

“ถ้าตระกูลอภิพัฒน์วัฒนากุลรู้ว่าฉันไม่บริสุทธิ์... อยากรู้เหมือนกันว่าจะยังอยากให้ฉันแต่งงานกับนายคีรติอยู่ไหม?...”

เสียงหัวเราะเย้ยหยันลอดออกจากริมฝีปากบางของณิชา หญิงสาววัยยี่สิบสี่ ผู้เคยได้ชื่อว่าเป็นคุณหนูไฮโซ ร่ำรวยใช้เงินเหมือนกระดาษที่ผลิตได้เอง

ณิชาเดินเซเข้ามาในห้องพัก VIP 66 กลิ่นแอลกอฮอล์เจือปนกับน้ำหอมราคาแพง เธอปลดส้นสูงออก เดินเท้าเปล่าขึ้นเตียงโดยไม่สนใจสิ่งรอบข้าง

เสียงประตูห้องน้ำเปิดออก กลิ่นสบู่จางๆ ลอยมากับไออุ่นของไอน้ำ ชายหนุ่มร่างสูงในเสื้อคลุมอาบน้ำสีดำยืนอยู่ตรงนั้น เขาคือ (คีย์ คีรติ หนุ่มวัยยี่สิบเก้า)

“คุณคือใคร เข้ามาในห้องผมได้ยั—”

เขา ไม่ได้พูดจบ เพราะณิชาเดินเข้ามาใกล้เกินไป ดวงตาเธอแดงวาวจากฤทธิ์แอลกอฮอล์และแรงอารมณ์พลุกพล่าน

“พ่อหนุ่มคืนนี้ช่วยบริการพี่หน่อยนะจ๊ะ รับรองได้เลยว่าพี่จะจ่ายให้อย่างงาม...”

น้ำเสียงของเธอแฝงความเย้าท้าทาย ทั้งร้ายและเศร้าในเวลาเดียวกัน

เขาขมวดคิ้ว เขารู้สึกถึงบางอย่างในน้ำเสียงนั้นความปวดร้าวที่ซ่อนอยู่ใต้รอยยิ้มร้าย

“คุณเมา กลับห้องคุณเถอะ ที่นี่ห้องผม”

เขาเอ่ยเสียงเข้ม

“นี่แหละ... ห้องของฉันฉันเช่าไว้ไม่ผิดแน่”

เธอตอบดวงตาปรือลิ้นรัวแทบพูดไม่เป็นภาษา

ก่อนจะก้าวเข้ามาใกล้อีกก้าวจนได้กลิ่นสบู่จากตัวเขาอย่างชัดเจน

แรงผลักจากเธอทำให้เขาถอยไปชนขอบเตียง เธอจ้องหน้าเขา อย่างแรงท้าทาย

“อย่ามองฉันแบบนั้นสิ...”

เธอกระซิบเสียงแผ่ว

“ฉันจ้างคุณมานอนกับฉัน... หากไม่พร้อมบริการ บอกมา...จะได้เรียกคนอื่นมาบริการแทน...”

น้ำเสียงของเธอเย็นชา แต่แฝงความสั่นไหวบางอย่างอยู่ในนั้น เหมือนพยายามกลบความเจ็บด้วยความร้าย

เธอสบตาเขา แล้วตบบ่าเบา ๆ รอยยิ้มเยาะบนริมฝีปากบางทำให้หัวใจเขาสะดุด

แสงไฟสลัวภายในห้อง สะท้อนผ่านผิวขาวนวลของเธอ เผยให้เห็นความขัดแย้งระหว่างความเย่อหยิ่งกับความเปราะบางที่ซ่อนอยู่ภายใน

“ว่ายังไง... หากไม่ปิดดีล พี่จะได้เรียกคนใหม่แล้ว ชัดช้าเสียอารมณ์”

เสียงเธอแผ่วต่ำแต่ชัดเจน ยั่วเย้าและท้าทาย

“แต่บอกตามตรงพี่เสียดายน้องนะถ้าไม่รับงานนี้... น้องหล่อเหลาถูกใจพี่มาก”

สองมือบางคล้องคอเขาแน่น กลิ่นน้ำหอมราคาแพงผสมกลิ่นสบู่จากตัวเขา ทำให้อากาศรอบตัวร้อนขึ้นอย่างประหลาด

คีย์ยืนนิ่ง ดวงตาคมใต้แสงไฟห้องนุ่มนวลเขาสบตาเธอ ริมฝีปากเม้มแน่นเหมือนกำลังหักห้ามบางอย่างในใจ

“คุณเมามาก กรุณาตั้งสติ”

เสียงเขาแผ่วต่ำและทุ้มลึก

“เมาแล้วไง เมาแล้วมีเงินจ่าย นายก็เมากับฉันสิ...”

เธอขยับเข้าใกล้มากขึ้นจนลมหายใจแทบจะกลืนกัน

ปลายนิ้วของณิชาลูบผ่านแนวกรามของเขาเบาๆ ดวงตาเต็มไปด้วยความท้าทาย ทั้งเย่อหยิ่ง ทั้งเจ็บช้ำในคราวเดียว

“ถ้าคุณไม่อยากเสียเวลาฉัน ก็ผลักฉันสิ...หรือคุณไม่กล้า?”

คำพูดนั้นเหมือนคำสั่งท้าทาย เขามองเธอนิ่ง ความร้อนจากร่างของหญิงสาวซึมผ่านจนหัวใจเต้นแรง

แต่แทนที่จะผลัก... เขากลับยกมือขึ้นจับข้อมือเธอไว้แน่น

“คุณไม่รู้หรอกว่ากำลังเล่นกับอะไรอยู่...”

“แล้วฉันเล่นกับอะไรอยู่บอกฉันมาสิ ....อยากลอง”

เสียงหัวเราะของเธอเบา แต่แฝงแรงปะทะที่ทำให้เขาแทบลืมหายใจ

แววตาของเธอร้อนแรงจนแทบจะกลืนเขาได้ทั้งตัว

ปลายนิ้วบางวางอยู่บนต้นคอ เขารับรู้แรงสั่นเล็กๆ จากมือเธอ

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ หรือเพราะหัวใจของเธอกำลังเต้นแรงจนควบคุมไม่ได้

“คุณแน่ใจนะ…ว่าจะไม่เสียใจ”

เสียงเขาแหบต่ำ แฝงความลึกเหมือนกลืนลงไปในลำคอ

เธอเลิกคิ้ว มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย ราวกับผู้ชนะในเกมที่เขายังไม่ทันตั้งตัว

“ฉันเลือกแล้ว… ไม่เคยเสียใจ”

เขามองเธอสักครู่ น้ำเสียงเข้มขึ้นแต่แฝงความอบอุ่น

“งั้นคืนนี้… ผมจะบริการคุณเอง”

ความเงียบชั่วครู่เต็มไปด้วยแรงดึงดูด แสงไฟสลัวสะท้อนดวงตาและรอยยิ้มของเธอ

ทั้งคู่ยืนอยู่ใกล้กัน หัวใจเต้นแรง ดวงตาสื่อถึงความท้าทายและแรงปรารถนาที่ไม่อาจปฏิเสธ

เขากดจูบที่ริมฝีปากเธออย่างแรง ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากเล็ก ๆ ของเธอ กวัดไกว่ตามซอกฟันเรียงซี่ ก่อนดูดดึงลิ้นเล็กรียวอย่างหิวกระหาย

“อืม....”

ณิชาครางออกมาอย่างไม่รู้ตัว นี่คือครั้งแรกที่เธอได้ต้องมือชาย ทุกการสัมผัสเธอถึงกับขนลุกเพราะความเสียวซ่าน

เธอหายใจถี่ เขาสังเกตได้ทันที เธอไม่เหมือนผู้หญิงที่ช่ำชอง หรือเคยผ่านประสบการณ์แบบนี้

แต่สิ่งที่เขาเห็นคือความกล้าและความท้าทายในสายตาเธอ เย้ายวนเขายิ่งนัก

เกาะอกถูกถอดออกจากร่างเล็ก เผยให้เห็นความบอบบางและโค้งเว้าของเธอ ทำให้เขาต้องกลืนน้ำลาย

ร่างเล็กขาวนวลของเธอเคลื่อนไหวเบา ๆ บนเตียง สร้างแรงดึงดูดจนแทบทำให้เขาสูญการควบคุม

เธอครางเบา ๆ อย่างพึงพอใจ ดวงตาเปล่งประกายความท้าทาย

เขายกมือขึ้น แตะเบา ๆ ที่แขนและไหล่ของเธอเพียงเล็กน้อย สัมผัสนั้นทำให้ทั้งคู่รับรู้ถึงความใกล้ชิด

“คุณ… ทำให้ผมแทบไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เลย”

เขาพูดเสียงต่ำ แฝงแรงปรารถนาและความตื่นเต้น

เธอยิ้มบาง ราวกับรู้ว่าแรงดึงดูดนี้กำลังครอบงำเขา

“คุมไม่ได้ก็ไม่ต้องคุม ปล่อยให้อารมณ์ของคุณนำทางไปเลย ฉันพร้อมแล้ว ช่วยทำให้ฉันมีความสุขก็พอ”

“คุณจะไม่ผิดหวัง”

เขาเลื่อนใบหน้าไปหาทรวงอก สองมือเคล้าคลึงสองเต้าที่ยอดสีชมพูชูเด่น โลมเลียยอดถันจนเปียกชุมไปด้วยน้ำลาย 

ก่อนที่จะครอบครองด้วยปากร้อนดูดดึงอย่างหิวกระหาย สลับซ้ายขวาเหมือนทารกหิวนม อย่างไงอย่างงั้น

“อ่าส์...อืม....เบาก่อน ...อ้ะ....”

เสียงเธอสั่นเทา

ณิชาถึงกับยกขาเรียวถูสีผ้าปูที่นอนด้วยความเสียวซ่านที่เขามอบให้

เขาโน้มตัวเข้าใกล้ ริมฝีปากทาบลงบนต้นคอของเธอ ปลุกความรู้สึกที่ทั้งหวานทั้งร้อนแรงในเวลาเดียวกัน

“ต่อไปผมจะไม่เบามือแล้วนะ…”

เขากระซิบเบา ๆ

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ร้อนรักเมียร้าย (NC 20++)   บทที่ 89 คำเตือนของคนเคยรัก

    งานเลี้ยงบริษัทอสังหาริมทรัพย์ครั้งใหญ่ถูกจัดขึ้นอย่างหรูหราแขกผู้มีอิทธิพลในแวดวงธุรกิจต่างทยอยเข้าร่วมทุกคำเชิญ ทุกการจับมือ…ล้วนแฝงไว้ด้วยผลประโยชน์ที่มองไม่เห็นประสิทธิ์และดำรงคือหนึ่งในผู้ถือบัตรเชิญประสิทธิ์มาพร้อมกับ ณิชาขณะที่ดำรงพา คีรติ มาร่วมงานเช่นเดียวกันและแน่นอน…หากพูดถึงงานที่ผลประโยชน์เดินนำหน้าเช่นนี้ชื่อของ ธันวา ย่อมไม่อาจหายไปจากรายชื่อแขกได้เสียงดนตรีแจ๊สคลอเบา ๆ ลอยอบอวลไปทั่วห้องจัดเลี้ยงแชนเดอเลียร์สะท้อนแสงระยิบระยับเหนือศีรษะณิชาในชุดราตรีสีครีมยาวพลิ้วความเรียบหรูตัดกับผิวขาวผ่อง ทำให้เธอโดดเด่นราวกับแสงจันทร์กลางห้องไม่ว่าจะก้าวไปทางไหน ทุกสายตาก็จับจ้องมาที่เธอโดยไม่รู้ตัวขวัญเดินควงแขนมากับเตชทัตทั้งคู่เป็นที่รู้กันดีในวงสังคมว่ามีแพลนจะแต่งงานกันในกลางเดือนหน้า“ณิชา ทางนี้!”ขวัญเรียกด้วยรอยยิ้มดีใจณิชากำลังจะก้าวเข้าไปหาเพื่อนแต่สายตาของเธอกลับชะงักค้างหญิงสาวผมยาว ผิวขาวลูกครึ่งในชุดราตรีสีดำเข้ารูปยืนเคียงข้างชายคนหนึ่ง…คนที่เธอเคยรักสุดหัวใจ“พี่คีย์…”ณิชาอุทานแผ่วเบา ราวกับกลัวเสียงของตัวเองจะดังเกินไปครึ่งเดือน…ครึ่งเดือนเต

  • ร้อนรักเมียร้าย (NC 20++)   อดทนไว้นะอีกนิดเดียว

    มือของคีรติกำแน่น หัวใจเหมือนถูกบีบจนเจ็บ เขาพยายามควบคุมน้ำเสียงให้สงบที่สุด“ขวัญ… ถ้าไปถึงแล้ว ดูแลณิชาก่อนนะ พี่จะไปเดี๋ยวนี้”ปลายสายเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนขวัญจะเอ่ยขึ้นด้วยความกังวล“พี่คีย์จะมาจริง ๆ เหรอคะ ถ้าณิชารู้ว่าพี่มา ทุกอย่างที่พี่ทำมาก่อนหน้านี้มันจะพังหมดนะคะ”“พี่แค่จะไปดูให้แน่ใจว่านิชาปลอดภัย แค่นั้นจริง ๆ”เขาตอบเสียงหนัก แต่แฝงความห่วงใยที่ปิดไม่มิด“พี่คีย์อดทนไว้นะคะ เพราะถ้ามีใครเห็นพี่แวะเวียนหรือข้องเกี่ยวกับณิชา ข่าวลือที่ปล่อยออกไปจะไม่น่าเชื่อถือทันที”ขวัญเว้นจังหวะเล็กน้อยก่อนพูดต่อ“ไม่ต้องห่วงนะคะ ณิชาขวัญดูแลได้ ขวัญโทรหาพี่เตให้มาช่วยแล้วค่ะ”คีรติหลับตาลงชั่วครู่ ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา“ขอบใจมากนะขวัญ… งั้นพี่ฝากณิชาด้วย”สายถูกตัดลง แต่ความเป็นห่วงในใจเขากลับหนักอึ้งขึ้นกว่าเดิม“รักเธอมากแต่ไม่สามารถทำอะไรได้เลย มันเจ็บปวดแบบนี้นี่เอง”เขาพึมพำคนเดียวห้อง VIP – Diva Dee Bar“ณิชา… ทำไมดื่มหนักขนาดนี้”ขวัญเอ่ยเสียงหลง เมื่อเห็นเพื่อนรักนอนพับอยู่บนโซฟา ร่างกายอ่อนแรงแทบไม่มีสติเจ๊ดีถอนหายใจยาว สีหน้าฉายแววเป็นห่วง“เจ๊ให้เด็กพามาที่ห้อง

  • ร้อนรักเมียร้าย (NC 20++)   บทที่ 87 จัดน้องให้หน่อย

    ทันทีที่ณิชาเดินเข้าไปเผชิญหน้ากับเขา“เพี้ยะ!”ฝ่ามือเล็กฟาดลงบนใบหน้าของคีรติอย่างแรง เสียงดังชัดเจนจนบรรยากาศในห้องตึงเครียดขึ้นมาทันที“อยากบอกเลิก ทำไมไม่บอกต่อหน้าฉันล่ะ มาเฟียสายโหด ความกล้ามีแค่นี้เองเหรอ?”ดวงตาของเธอแดงก่ำ เต็มไปด้วยความโกรธและความเจ็บปวด จนเขาแทบมองไม่เห็นความรักที่เธอเคยมีให้เขาอีกแล้ว“ถ้าไม่รักกันแล้ว ก็บอกกันตรง ๆ ไม่ต้องบอกแล้วหนีหน้าแบบนี้ ไม่ต้องกลัวฉันไม่รั้งใครไว้ทั้งนั้นเพราะณิชาไม่ใช่คนที่รอให้ใครมาบอกเลิกถ้าจะจบ…ฉันจะเป็นคนจบเอง”เธอสูดลมหายใจลึกก่อนจะพูดต่อด้วยน้ำเสียงสั่น“ที่มาวันนี้ ฉันไม่ได้มาทวงความรัก ไม่ได้มาอ้อนวอน แค่อยากมาทำให้ทุกอย่างมันจบ ไม่ต้องค้างคา”ณิชาหยิบบัตรเครดิตที่เขาเคยให้ไว้สองสามใบออกมาจากกระเป๋า แล้ววางลงบนโต๊ะตรงหน้าเขาเสียงบัตรกระทบโต๊ะดัง แปะ แผ่วแต่หนักหน่วงเหมือนตอกย้ำจุดจบของความสัมพันธ์“ของของคุณ ฉันเอามาคืน และหวังว่าต่อจากนี้ เราจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก”เธอจ้องหน้าเขาตาเขม็ง“คนหลายใจอย่างคุณ ไม่คู่ควรที่จะมาเคียงข้างฉัน”ณิชาหลับตา กลืนน้ำตาที่เอ่อคลออยู่ในดวงตาลง ก่อนจะเอ่ยคำพูดที่เจ็บปวดที่สุดออกมา

  • ร้อนรักเมียร้าย (NC 20++)   บทที่ 86 บุกไปบริษัท

    หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป อาการของณิชาดีขึ้น เธอจึงกลับมารักษาตัวต่อที่กรุงเทพ“พี่ณิชาอยากทานอะไรบอกพอร์ชได้นะครับ เดี๋ยวพอร์ชออกไปซื้อให้”พอร์ช น้องชายแท้ ๆ เข้ามาช่วยดูแลและเทคแคร์พี่สาวอย่างใกล้ชิด“ยังไม่อยากทานอะไรเลย ช่วงนี้กินไม่ค่อยลง”ณิชาตอบเบา ๆ ก่อนจะหันไปมองแม่ที่ยืนจ้องเธออยู่ห่าง ๆ ด้วยความเป็นห่วง“แม่ค่ะ… ณิชาเลิกกับพี่คีย์แล้วนะ เขาบอกเลิกณิชา เขากลับไปหาแฟนเก่าของเขาค่ะ”ภารดีสบตากับลูกสาว เธอรู้ดีว่าณิชากำลังเจ็บปวดมาก แต่ก็ไม่รู้จะช่วยเยียวยาอย่างไร“ถ้าลูกสองคนเลิกกันแบบนี้ งานแต่งก็คงต้องยกเลิก แม่เสียใจด้วยนะลูก”“แม่ไม่คิดจะต่อว่าพี่คีย์เลยเหรอคะ ที่เขาทำกับลูกสาวแม่ได้ถึงขนาดนี้… หนูเจ็บนะคะแม่”น้ำตาของณิชาเริ่มคลอขึ้นจนแทบจะไหล พอร์ชเห็นท่าไม่ดีจึงรีบเบี่ยงประเด็นทันที"ความรักคือเรื่องของคนสองคน ลูกโตแล้วก็ลองผิดลองถูก แม่ไปยุ่งไม่ได้หรอก แต่แม่จะคุยกับอรสาให้เขาจัดการลูกชายเขาแล้วกัน""ไม่ต้องค่ะแม่ ต่อให้เขากลับมาขอคืนดี ณิชาก็ไม่กลับไปหาเขาแล้ว"ณิชาเม้มปากแน่น“พี่ณิชา ไปเที่ยวต่างประเทศกันไหมครับ แผลพี่ก็ดีขึ้นแล้ว ไปพักผ่อนสักหน่อย เดี๋ยวอะไรก็ดีขึ้นนะพี่

  • ร้อนรักเมียร้าย (NC 20++)   บทที่ 85 คนอกหัก

    “บอกเลิกแล้ว…ก็อย่ากลับมาอีกแล้วกันคุณคีรติ”คำพูดนั้นยังดังก้องอยู่ในหัวไม่ใช่เพราะความแรงของถ้อยคำแต่เพราะคำว่า คุณคีรติ ที่เธอเลือกใช้มันชัดเจนเกินไปชัดเจนว่าเธอโกรธและโกรธเขาจริง ๆคีรติเงยหน้าขึ้น สบตากับเตชทัต แววตาแดงก่ำอย่างคนที่กำลังจะพัง“แค่เธอเรียกกูแบบนั้น…กูก็รู้แล้วว่าณิชาไม่เหลือความอ่อนโยนให้กูอีกแล้ว”เขาหัวเราะแผ่ว ๆ อย่างขมขื่น“กูควรดีใจใช่ไหมวะ ทุกอย่างมันตรงตามแผนเป๊ะแต่ทำไม…ทำไมกูเจ็บแทบขาดใจขนาดนี้”เตชทัตตบไหล่เพื่อนเบา ๆ“อดทนไว้ไอ้คีย์ อีกแค่เดือนเดียว เราจะปิดทุกอย่างให้จบ”คีรติส่ายหน้าช้า ๆ“กูไม่รู้ว่ากูจะทนได้ถึงหนึ่งเดือนไหม”เสียงเขาแผ่วลง“หรือพอถึงตอนนั้น…ณิชาอาจไม่รักกูแล้วจริง ๆ”“ณิชาไม่ใช่คนไม่มีเหตุผล” เตชทัตพยายามปลอบ“ถ้ามึงได้อธิบาย เธอน่าจะฟังมึง”คีรติหัวเราะในลำคอ“มึงพูดเหมือนไม่รู้จักณิชา”เขาหลับตาลงอย่างเหนื่อยล้า“คุณหนูขี้วีนของกู…ที่ผ่านมาเธอไม่เคยวีนใส่กู เพราะเธอรักแต่จากนี้ไป กูไม่มั่นใจเลยว่าเธอจะเกลียดกูมากแค่ไหน”เตชทัตถอนหายใจยาว“แล้วจะทำยังไงได้วะ”เขามองเพื่อนอย่างเข้าใจ“มึงเป็นคนเลือกทางนี้เอง ไอ้คีย์”คีรติกำม

  • ร้อนรักเมียร้าย (NC 20++)   บทที่ 84 บอกเลิกแล้วอย่ากลับมา

    อ่านข้อความปรากฏบนหน้าจอพี่ไม่ได้รักณิชาแล้วโลกทั้งใบของณิชาราวกับหยุดหมุนดวงตาที่พร่าเลือนค้างอยู่กับตัวอักษรไม่กี่คำหัวใจเต้นแรงผิดจังหวะ ราวกับถูกกระชากออกจากอกทั้งเป็น“…ไม่รักแล้ว?”เสียงเธอแผ่วเบา จนแทบไม่ได้ยินตัวเองมือที่กำโทรศัพท์เริ่มสั่นน้ำตาหยดลงไม่ขาดสายหยดแล้วหยดเล่า…เหมือนหัวใจที่ร้าวไม่หยุด“โกหก…”ณิชาส่ายหน้าแรง ๆ“พี่โกหก…พี่คีย์โกหกณิชา…”เธอพยายามพิมพ์ตอบแต่ตัวอักษรกลับพร่าเลือนเพราะน้ำตาที่ไหลไม่หยุดจู่ ๆ ความเจ็บแปลบก็แล่นขึ้นจากหน้าอกแรงจนเธอสะดุ้งเฮือก“อ๊ะ!”มือหนึ่งกุมหน้าอก อีกมือยันเตียงลมหายใจเริ่มติดขัดหัวใจเต้นแรงและถี่ผิดปกติ“หายใจ…หายใจสิณิชา…”เธอพึมพำกับตัวเอง แต่ยิ่งพยายามกลับยิ่งแน่นน้ำตาไหลผสมเสียงสะอื้นร่างกายที่ยังไม่ฟื้นเต็มที่เริ่มต่อต้าน“เจ็บ…”เธอร้องออกมาเบา ๆความเจ็บที่แผลซี่โครงร้าวปะทุขึ้นทันที เมื่อร่างกายเกร็งจากอารมณ์ที่ถาโถมขวัญที่ยืนอยู่ข้างเตียงตกใจสุดขีด“ณิชา! ณิชา ใจเย็น ๆ ณิชาเป็นอะไร...พยาบาล...พยาบาลค่ะ”เธอรีบกดออดเรียกพยาบาล ก่อนจะพยายามประคองร่างเพื่อนให้เอนลง“พี่คีย์ไม่รักณิชาแล้ว…”ณิชาพูดทั้งน้ำตา“เ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status