หน้าหลัก / มาเฟีย / ร้อนรักเมียร้าย / บทที่ 1 ครั้งแรก วันไนท์ (NC20++)

แชร์

ร้อนรักเมียร้าย
ร้อนรักเมียร้าย
ผู้แต่ง: ฬิร์ดาร์ริน

บทที่ 1 ครั้งแรก วันไนท์ (NC20++)

ผู้เขียน: ฬิร์ดาร์ริน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-10-29 14:19:27

ห้อง VIP 66

“ถ้าตระกูลอภิพัฒน์วัฒนากุลรู้ว่าฉันไม่บริสุทธิ์... อยากรู้เหมือนกันว่าจะยังอยากให้ฉันแต่งงานกับนายคีรติอยู่ไหม?...”

เสียงหัวเราะเย้ยหยันลอดออกจากริมฝีปากบางของณิชา หญิงสาววัยยี่สิบสี่ ผู้เคยได้ชื่อว่าเป็นคุณหนูไฮโซ ร่ำรวยใช้เงินเหมือนกระดาษที่ผลิตได้เอง

ณิชาเดินเซเข้ามาในห้องพัก VIP 66 กลิ่นแอลกอฮอล์เจือปนกับน้ำหอมราคาแพง เธอปลดส้นสูงออก เดินเท้าเปล่าขึ้นเตียงโดยไม่สนใจสิ่งรอบข้าง

เสียงประตูห้องน้ำเปิดออก กลิ่นสบู่จางๆ ลอยมากับไออุ่นของไอน้ำ ชายหนุ่มร่างสูงในเสื้อคลุมอาบน้ำสีดำยืนอยู่ตรงนั้น เขาคือ (คีย์ คีรติ หนุ่มวัยยี่สิบเก้า)

“คุณคือใคร เข้ามาในห้องผมได้ยั—”

เขา ไม่ได้พูดจบ เพราะณิชาเดินเข้ามาใกล้เกินไป ดวงตาเธอแดงวาวจากฤทธิ์แอลกอฮอล์และแรงอารมณ์พลุกพล่าน

“พ่อหนุ่มคืนนี้ช่วยบริการพี่หน่อยนะจ๊ะ รับรองได้เลยว่าพี่จะจ่ายให้อย่างงาม...”

น้ำเสียงของเธอแฝงความเย้าท้าทาย ทั้งร้ายและเศร้าในเวลาเดียวกัน

เขาขมวดคิ้ว เขารู้สึกถึงบางอย่างในน้ำเสียงนั้นความปวดร้าวที่ซ่อนอยู่ใต้รอยยิ้มร้าย

“คุณเมา กลับห้องคุณเถอะ ที่นี่ห้องผม”

เขาเอ่ยเสียงเข้ม

“นี่แหละ... ห้องของฉันฉันเช่าไว้ไม่ผิดแน่”

เธอตอบดวงตาปรือลิ้นรัวแทบพูดไม่เป็นภาษา

ก่อนจะก้าวเข้ามาใกล้อีกก้าวจนได้กลิ่นสบู่จากตัวเขาอย่างชัดเจน

แรงผลักจากเธอทำให้เขาถอยไปชนขอบเตียง เธอจ้องหน้าเขา อย่างแรงท้าทาย

“อย่ามองฉันแบบนั้นสิ...”

เธอกระซิบเสียงแผ่ว

“ฉันจ้างคุณมานอนกับฉัน... หากไม่พร้อมบริการ บอกมา...จะได้เรียกคนอื่นมาบริการแทน...”

น้ำเสียงของเธอเย็นชา แต่แฝงความสั่นไหวบางอย่างอยู่ในนั้น เหมือนพยายามกลบความเจ็บด้วยความร้าย

เธอสบตาเขา แล้วตบบ่าเบา ๆ รอยยิ้มเยาะบนริมฝีปากบางทำให้หัวใจเขาสะดุด

แสงไฟสลัวภายในห้อง สะท้อนผ่านผิวขาวนวลของเธอ เผยให้เห็นความขัดแย้งระหว่างความเย่อหยิ่งกับความเปราะบางที่ซ่อนอยู่ภายใน

“ว่ายังไง... หากไม่ปิดดีล พี่จะได้เรียกคนใหม่แล้ว ชัดช้าเสียอารมณ์”

เสียงเธอแผ่วต่ำแต่ชัดเจน ยั่วเย้าและท้าทาย

“แต่บอกตามตรงพี่เสียดายน้องนะถ้าไม่รับงานนี้... น้องหล่อเหลาถูกใจพี่มาก”

สองมือบางคล้องคอเขาแน่น กลิ่นน้ำหอมราคาแพงผสมกลิ่นสบู่จากตัวเขา ทำให้อากาศรอบตัวร้อนขึ้นอย่างประหลาด

คีย์ยืนนิ่ง ดวงตาคมใต้แสงไฟห้องนุ่มนวลเขาสบตาเธอ ริมฝีปากเม้มแน่นเหมือนกำลังหักห้ามบางอย่างในใจ

“คุณเมามาก กรุณาตั้งสติ”

เสียงเขาแผ่วต่ำและทุ้มลึก

“เมาแล้วไง เมาแล้วมีเงินจ่าย นายก็เมากับฉันสิ...”

เธอขยับเข้าใกล้มากขึ้นจนลมหายใจแทบจะกลืนกัน

ปลายนิ้วของณิชาลูบผ่านแนวกรามของเขาเบาๆ ดวงตาเต็มไปด้วยความท้าทาย ทั้งเย่อหยิ่ง ทั้งเจ็บช้ำในคราวเดียว

“ถ้าคุณไม่อยากเสียเวลาฉัน ก็ผลักฉันสิ...หรือคุณไม่กล้า?”

คำพูดนั้นเหมือนคำสั่งท้าทาย เขามองเธอนิ่ง ความร้อนจากร่างของหญิงสาวซึมผ่านจนหัวใจเต้นแรง

แต่แทนที่จะผลัก... เขากลับยกมือขึ้นจับข้อมือเธอไว้แน่น

“คุณไม่รู้หรอกว่ากำลังเล่นกับอะไรอยู่...”

“แล้วฉันเล่นกับอะไรอยู่บอกฉันมาสิ ....อยากลอง”

เสียงหัวเราะของเธอเบา แต่แฝงแรงปะทะที่ทำให้เขาแทบลืมหายใจ

แววตาของเธอร้อนแรงจนแทบจะกลืนเขาได้ทั้งตัว

ปลายนิ้วบางวางอยู่บนต้นคอ เขารับรู้แรงสั่นเล็กๆ จากมือเธอ

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ หรือเพราะหัวใจของเธอกำลังเต้นแรงจนควบคุมไม่ได้

“คุณแน่ใจนะ…ว่าจะไม่เสียใจ”

เสียงเขาแหบต่ำ แฝงความลึกเหมือนกลืนลงไปในลำคอ

เธอเลิกคิ้ว มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย ราวกับผู้ชนะในเกมที่เขายังไม่ทันตั้งตัว

“ฉันเลือกแล้ว… ไม่เคยเสียใจ”

เขามองเธอสักครู่ น้ำเสียงเข้มขึ้นแต่แฝงความอบอุ่น

“งั้นคืนนี้… ผมจะบริการคุณเอง”

ความเงียบชั่วครู่เต็มไปด้วยแรงดึงดูด แสงไฟสลัวสะท้อนดวงตาและรอยยิ้มของเธอ

ทั้งคู่ยืนอยู่ใกล้กัน หัวใจเต้นแรง ดวงตาสื่อถึงความท้าทายและแรงปรารถนาที่ไม่อาจปฏิเสธ

เขากดจูบที่ริมฝีปากเธออย่างแรง ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากเล็ก ๆ ของเธอ กวัดไกว่ตามซอกฟันเรียงซี่ ก่อนดูดดึงลิ้นเล็กรียวอย่างหิวกระหาย

“อืม....”

ณิชาครางออกมาอย่างไม่รู้ตัว นี่คือครั้งแรกที่เธอได้ต้องมือชาย ทุกการสัมผัสเธอถึงกับขนลุกเพราะความเสียวซ่าน

เธอหายใจถี่ เขาสังเกตได้ทันที เธอไม่เหมือนผู้หญิงที่ช่ำชอง หรือเคยผ่านประสบการณ์แบบนี้

แต่สิ่งที่เขาเห็นคือความกล้าและความท้าทายในสายตาเธอ เย้ายวนเขายิ่งนัก

เกาะอกถูกถอดออกจากร่างเล็ก เผยให้เห็นความบอบบางและโค้งเว้าของเธอ ทำให้เขาต้องกลืนน้ำลาย

ร่างเล็กขาวนวลของเธอเคลื่อนไหวเบา ๆ บนเตียง สร้างแรงดึงดูดจนแทบทำให้เขาสูญการควบคุม

เธอครางเบา ๆ อย่างพึงพอใจ ดวงตาเปล่งประกายความท้าทาย

เขายกมือขึ้น แตะเบา ๆ ที่แขนและไหล่ของเธอเพียงเล็กน้อย สัมผัสนั้นทำให้ทั้งคู่รับรู้ถึงความใกล้ชิด

“คุณ… ทำให้ผมแทบไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เลย”

เขาพูดเสียงต่ำ แฝงแรงปรารถนาและความตื่นเต้น

เธอยิ้มบาง ราวกับรู้ว่าแรงดึงดูดนี้กำลังครอบงำเขา

“คุมไม่ได้ก็ไม่ต้องคุม ปล่อยให้อารมณ์ของคุณนำทางไปเลย ฉันพร้อมแล้ว ช่วยทำให้ฉันมีความสุขก็พอ”

“คุณจะไม่ผิดหวัง”

เขาเลื่อนใบหน้าไปหาทรวงอก สองมือเคล้าคลึงสองเต้าที่ยอดสีชมพูชูเด่น โลมเลียยอดถันจนเปียกชุมไปด้วยน้ำลาย 

ก่อนที่จะครอบครองด้วยปากร้อนดูดดึงอย่างหิวกระหาย สลับซ้ายขวาเหมือนทารกหิวนม อย่างไงอย่างงั้น

“อ่าส์...อืม....เบาก่อน ...อ้ะ....”

เสียงเธอสั่นเทา

ณิชาถึงกับยกขาเรียวถูสีผ้าปูที่นอนด้วยความเสียวซ่านที่เขามอบให้

เขาโน้มตัวเข้าใกล้ ริมฝีปากทาบลงบนต้นคอของเธอ ปลุกความรู้สึกที่ทั้งหวานทั้งร้อนแรงในเวลาเดียวกัน

“ต่อไปผมจะไม่เบามือแล้วนะ…”

เขากระซิบเบา ๆ

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • ร้อนรักเมียร้าย   บทที่ 11 คนเจ้าเลห์

    บ้านณิชา..เสียงเครื่องยนต์รถสปอร์ตหรูดังแผ่วก่อนดับลงตรงหน้าบ้านของณิชา คีรติเปิดประตูลงจากรถในชุดสูทเรียบหรู สายตาคมกริบกวาดมองตัวบ้านด้วยท่าทีสงบ แต่แฝงไว้ด้วยความมั่นใจเฉพาะตัวภารดีที่กำลังจัดแจกันดอกไม้ตรงห้องรับแขกหันมาเห็นเข้าพอดี“อ้าว...ตาคีย์ มารับน้องเองเลยหรือลูก?”เสียงเธอแฝงรอยยิ้มปลื้มชัดเจนคีรติยกมือไหว้อย่างนอบน้อม“ครับคุณแม่ วันแรกของการทำงาน มารับเลขาส่วนตัวสะหน่อยครับ”ภารดียิ้มกว้าง“น่ารักจังลูกเขยของแม่”ทันใดนั้น เสียงเครื่องดนตรีเบา ๆ ดังจากในบ้าน ก่อนชายหนุ่มอีกคนจะเดินออกมาพร้อมกระเป๋าเป้สะพายข้าง“อ้อ นี่พอร์ช ลูกชายคนเล็กของแม่”ภารดีแนะนำพอร์ชยิ้มกว้าง“สวัสดีครับพี่เขย”เขาแกล้งเอ่ยคำเรียกอย่างซุกซน“เดี๋ยวผมขอตัวไปเรียนก่อนนะครับ”คีรติหัวเราะเบา ๆ“สวัสดีพอร์ช ขับรถดี ๆ นะ”ไม่นาน เสียงฝีเท้าเบา ๆ ดังลงมาจากชั้นบน ก่อนจะตามด้วยเสียงใสที่คุ้นหู“แม่ค่ะ มีอะไรทานบ้างคะเช้านี้?”ณิชาในชุดสูทกระโปรงสีครีมอ่อนก้าวลงมาจากบันได ผมยาวสลวยถูกรวบเรียบ เธอดูเรียบร้อยแต่น่ามองอย่างเหลือเชื่อ...จนคีรติอดยิ้มไม่ได้“อรุณสวัสดิ์ครับ...น้องณิชา”เขาเอ่ยเสียงทุ้มต

  • ร้อนรักเมียร้าย   บทที่ 10 ว่าที่คู่หมั้น

    “คุณ!”เสียงทั้งสองซ้อนทับกันกลางห้องอาหารรอยยิ้มของอรสาและภารดีแข็งค้างไปชั่วขณะ ก่อนต่างฝ่ายต่างหันมามองหน้ากันด้วยแววตาฉงน“อ้าว...รู้จักกันอยู่แล้วเหรอลูก?”ภารดีถามด้วยน้ำเสียงแฝงความยินดีณิชารีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติ ยกยิ้มบาง“เอ่อ...บังเอิญเคยเจอกันค่ะ”“อย่างนี้ก็ดีเลย จะได้ไม่ต้องเริ่มทำความรู้จักใหม่ให้เสียเวลา”อรสากล่าวอย่างมีความหวัง มือประคองถ้วยชาเบา ๆ พลางมองเด็กทั้งสองด้วยแววตาอ่อนโยนคีรติทรุดตัวนั่งลงข้างๆ กับณิชา ท่าทีสงบนิ่งแต่ดวงตากลับไม่ยอมละไปจากใบหน้าของเธอหญิงสาวพยายามหลบสายตานั้น แต่ยิ่งหนี...เขากลับยิ่งมองบรรยากาศบนโต๊ะเริ่มเปลี่ยนจากความอบอุ่น เป็นแรงกดดันที่มองไม่เห็น“หนูณิชาชอบอาหารญี่ปุ่นไหมลูก ร้านนี้ขึ้นชื่อเรื่องปลาดิบเลยนะ”ดำรงเอ่ยขึ้น ทำลายความเงียบที่เริ่มหนาแน่น“ชอบค่ะคุณลุง”ณิชาตอบอย่างเรียบสุภาพ แต่ปลายนิ้วยังคงสั่นเล็กน้อยใต้โต๊ะคีรติปรายตามองอย่างพิจารณา รอยยิ้มบางแฝงอยู่บนริมฝีปาก รอยยิ้มที่มีทั้งเย็นชาและความหมายบางอย่างที่เธออ่านไม่ออก“โลกกลมมากเลยนะครับผมพึ่งเจอเธอไม่นาน ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นคู่หมายที่ผู้ใหญ่จัดหาไว้ให้...”เขาพู

  • ร้อนรักเมียร้าย   บทที่ 9 วันดูตัว

    บ้านตระกูลอภิพัฒน์วัฒนากุล (บ้านคีรติ)เสียงเครื่องยนต์ดับลงหน้าบ้านหรูเมื่อ คีรติ พาน้องสาว ครีม กลับมาถึงบ้านทันทีที่ อรสา แม่ของทั้งคู่ได้ยินเรื่องรถชน ใบหน้าของเธอก็ซีดลงทันที“ครีม! ไม่เป็นไรใช่ไหมลูก เจ็บตรงไหนหรือเปล่า?”หญิงสาวรีบเดินเข้ามาดูบุตรสาวด้วยความร้อนใจ“ไม่เจ็บเลยค่ะแม่ แต่พี่ที่หนูชน...เขาหัวแตกค่ะ”ครีมตอบเสียงแผ่วแต่ยังยิ้มบาง ๆ“ตายจริง! แล้วพี่เขาเอาเรื่องหรือเปล่าลูก?”“ไม่ค่ะ แม่...พี่คนสวยเขาน่ารักมากเลย ยังลงมาดูหนูด้วยนะคะ”คีรติยิ้มจาง ๆ เมื่อนึกถึงใบหน้าของหญิงสาวคนนั้น ภาพเธอยังวนอยู่ในหัว ดวงตาคมสวย แววตาแข็งแกร่งแต่เศร้าลึก ๆ “งั้นครีมไปพักก่อนนะลูก เดี๋ยวค่อยลงมาทานมื้อเย็นกัน”“ค่ะแม่ แล้วคุณพ่อกลับมาหรือยังคะ?”“ยังเลยลูก วันนี้บริษัทคุณพ่อมีประชุม คงกลับมามืดหน่อย”“งั้นหนูไปอาบน้ำก่อนนะคะ”“ไปสิลูก รีบอาบน้ำแล้วลงมาทานข้าวนะ”อรสามองตามลูกสาวขึ้นบันได ก่อนจะหันกลับมาทางลูกชายที่ยังยืนอยู่ตรงโถงบ้าน“ตาคีย์...แม่มีเรื่องจะคุยด้วย มานั่งก่อนสิลูก”คีรติพยักหน้าเบา ๆ“ครับแม่”น้ำเสียงราบเรียบ แต่ในใจกลับรู้ดีว่าเรื่องที่แม่จะพูดคืออะไร“พรุ่งนี้ว

  • ร้อนรักเมียร้าย   บทที่ 8 แม่เจ้าแผนการ

    บ้านตระกูลวัฒนวานิชเจริญ (บ้านณิชา)เสียงส้นรองเท้าดังแผ่วเบาไปตามพื้นหินอ่อน เมื่อ ณิชา เดินเข้ามาในบ้านด้วยท่าทีอิดโรย ดวงตาคู่สวยดูพร่ามัวราวกับคนไม่ได้หลับทั้งคืน“ณิชา เป็นยังไงบ้างลูก…ทำไมมีเลือด!”เสียงของ ภารดี แม่ของเธอเอ่ยขึ้นทันทีด้วยความตกใจ“รถชนนิดหน่อยค่ะคุณแม่ หนูให้เลขาของคุณพ่อจัดการแล้วค่ะ”หญิงสาวตอบเบาๆ พยายามกลบความอ่อนแรงในน้ำเสียง“ตายแล้ว! มาทำแผลก่อนเถอะลูก”ภารดีรีบพาเธอไปนั่งที่โซฟา มือสั่นเล็กน้อยด้วยความเป็นห่วง“ขอบคุณค่ะ...”ณิชาตอบเสียงเรียบ พลางขยับผ้าพันคอให้แน่นขึ้นอีกนิด เพื่อปกปิดรอยช้ำที่ซ่อนอยู่ใต้เนื้อผ้า รอยที่ไม่ควรมีใครเห็น โดยเฉพาะแม่ภารดีนั่งลงข้างๆ พลางหยิบกล่องยามาจัดการแผลให้ลูกสาวด้วยความอาทร“พรุ่งนี้แม่มีนัดกับป้าอรสา ลูกไปกับแม่นะลูก”“แม่ค่ะ…จะให้หนูไปดูตัวอีกแล้วใช่ไหม?”น้ำเสียงของณิชาปนความเหนื่อยใจ“แม่เชื่อว่าลูกกับตาคีย์เหมาะสมกันมาก”ภารดีพูดเสียงหนักแน่นราวกับตัดสินใจแทนลูกสาวไปแล้ว“แต่แม่ค่ะ…”“เพื่อครอบครัวนะณิชา”หญิงสาวชะงัก เธอเม้มปากแน่น ก่อนถามออกมาด้วยความคับข้อง“ครอบครัวเราลำบากขนาดนั้นเลยหรือคะ ทำไมบัตรของหนูเ

  • ร้อนรักเมียร้าย   บทที่ 7 ความบังเอิญ..หรือพรหมลิขิต

    บริษัท อภิพัฒน์วัฒนากุล กรุ๊ป ห้องทำงานประธานแสงแดดยามสายลอดผ่านกระจกสูงสะท้อนลงบนโต๊ะทำงานหรูที่เต็มไปด้วยเอกสารสำคัญคีรติพิงเก้าอี้ พลางจิบกาแฟอย่างใจเย็น ก่อนจะละสายตาจากหน้าจอคอมพิวเตอร์เสียงเคาะประตูดังขึ้นเบา ๆ“ก๊อก… ก๊อก…”“เข้ามาได้”เลขาคนสนิทของเขา ทรงพล เดินเข้ามาพร้อมแฟ้มสีเทาในมือ“ข้อมูลของผู้หญิงที่คุณคีรติให้สืบมาครับ ทั้งคนที่อยู่กับคุณคืนนั้น… และข้อมูลของคุณณิชาวดีด้วยครับ”คีรติขมวดคิ้วเล็กน้อย พลิกแฟ้มในมืออย่างใช้ความคิด แต่ก่อนที่ทรงพลจะเริ่มรายงานครืด… ครืด… ครืด…เสียงโทรศัพท์ดังแทรกขึ้นหน้าจอขึ้นชื่อว่า “ครีม”คีรติรีบรับสายทันที“ครีม ว่ายังไงพี่ทำงานอยู่”เสียงปลายสายสั่นเครือ“พี่คีย์… ครีมขับรถชนค่ะ พี่มาหาครีมหน่อยได้ไหม”คีรติลุกพรวดจากเก้าอี้ทันที สีหน้าเปลี่ยนจากเรียบนิ่งเป็นเคร่งเครียดในพริบตา“ครีมบาดเจ็บไหม? อยู่ตรงไหนส่งโลเคชั่นมาพี่จะรีบไปหาเดี๋ยวนี้” เขาถามไถ่น้องสาวด้วยความห่วงใย“ไม่ค่ะ ครีมไม่เป็นไรเลย”คีรติหายใจโล่งเมื่อรู้ว่าน้องสาวไม่ได้รับบาดเจ็บ“รอตรงนั้น ห้ามขยับรถ พี่จะรีบไปเดี๋ยวนี้”“ค่ะพี่คีย์…”สายถูกตัดไป คีรติหันไปสั่งเล

  • ร้อนรักเมียร้าย   บทที่ 6 คุณคือของผม

    โรงพยาบาลเอกชน เงียบสงบเสียงพยาบาลดังเรียก“เชิญคุณณิชาวดีที่ห้องตรวจค่ะ”ณิชาเดินเข้าไปพบแพทย์ทันที“สวัสดีค่ะคุณหมอ”“สวัสดีค่ะคุณณิชา ปวดท้องน้อยบริเวณไหนคะ”“ปวดท้องน้อยตรงนี่ค่ะ หน่วง ๆ”ณิชากุมท้องน้อย กดๆ ให้คุณหมอดู “ไม่ทราบรอบเดือนมาวันที่เท่าไหร่ค่ะ?”“เพิ่งมาสัปดาห์ที่แล้วค่ะ ประมาณวันที่ 4”“เอ่อค่ะ… แล้วไม่ทราบว่ามีเพศสัมพันธ์ครั้งล่าสุดเมื่อไหร่ค่ะ”ณิชากลืนน้ำลาย ก่อนตอบเสียงเบา“เมื่อคืนค่ะ”หมอพยักหน้าเบา ๆเดี๋ยวหมอขอตรวจหน่อยนะคะ”ณิชาขึ้นนอนบนเตียงตรวจ หมอเริ่มตรวจอย่างละเอียด“อ่อมีฉีกขาดบ้าง เป็นครั้งแรกหรือเปล่าค่ะ ”“อืม..ค่ะคุณหมอ”ณิชาตอบเสียงเบา สีหน้าเธอแดงก่ำหมอยิ้มอ่อนโยนแต่เอ่ยเสียงจริงจัง“อืม..การใช้งานรุนแรงทำให้เกิดการอักเสบได้ ต่อจากนี้ขอให้งดกิจกรรม 7 วันนะคะหมอจะให้ยาไปทาน เดี๋ยวก็จะดีขึ้นค่ะ”ณิชาพยักหน้าอย่างเขินอาย“ขอบคุณค่ะคุณหมอ… เอ่อ ขอ ‘ยาคุมฉุกเฉิน’ ด้วยได้ไหมคะ คือเมื่อคืน…”หมอยิ้มเบา ๆ อย่างเข้าใจ“ได้ค่ะ เดี๋ยวจัดยาให้เลย”“หมอสั่งยาเรียบร้อยแล้วค่ะ...รอรับยาแล้วกลับบ้านได้ค่ะ”“ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ”ณิชาเดินออกจากห้องตรวจด้วยหัวใจที่

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status