ร้อนรักเมียร้าย

ร้อนรักเมียร้าย

last updateLast Updated : 2025-11-04
By:  ฬิร์ดาร์รินUpdated just now
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
9Chapters
26views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

“หนุ่มน้อยคืนนี้ช่วยบริการพี่หน่อย พี่จะจ่ายให้อย่างงาม” “คุณคือใคร เข้ามาในห้องผมได้ยังไง” เธอผลักผลักเขาลงบนเตียง กระหน่ำไม่ยั้ง จนเขาเองยังไม่ทันตั้งตัว แต่ก็ปฏิเสธความต้องการตัวเองไม่ได้เช่นกัน ณิชา…คุณหนูไฮโซผู้เคยมีทุกอย่าง แต่ชีวิตกลับพลิกผันหลังครอบครัวล้มละลาย เธอถูกบังคับให้แต่งงานกับ คีรติ ทายาทหนุ่มเย็นชา เพื่อพยุงธุรกิจของตระกูล แต่ก่อนวันแต่งงาน… เธอขอคืนเดียวของอิสรภาพ เพียงแค่คืนเดียว…ที่เธอตั้งใจจะทำในสิ่งที่ใจอยากทำ แต่โชคชะตากลับเล่นตลก เธอเข้าห้องผิด…และนอนกับชายหนุ่มที่เธอจะต้องแต่งงานด้วย เขาเย็นชา เกลียดผู้หญิงเจ้ามารยา แต่เธอ…ร้ายจนจับทางไม่ได้ ความเข้าใจผิด ความหึงหวง และไฟร้อนรัก… เริ่มปะทุขึ้นระหว่างคนสองคน “เมียร้าย” กับ “สามีเย็นชา” เกมรักครั้งนี้…ใครจะชนะ ใครจะพ่ายใจ

View More

Chapter 1

บทที่ 1 ครั้งแรก วันไนท์ (NC20++)

「申し訳ありません。娘さんは二月十五日、午前一時十三分に蘇生処置の甲斐なく、お亡くなりになりました」

寺原真衣(てらばる まい)はウサギのぬいぐるみを握りしめたまま、無表情で手術室をじっと見つめていた。

彼女は娘の最後の旅立ちを見送るため、静かに歩み寄った。

手術台の上、真衣は娘の枯れ枝のように細く乾いた小さな手をそっと握った。

その手は冷たく、すでにぬくもりは失われていた。

彼女は静かに娘の髪を整えた。

脳裏には、娘がまだ救急室へ運ばれる前、かすかに漏らした弱々しい声がよみがえる。

「ママ……おじさんは、まだ来ないの?」

娘が「おじさん」と呼んでいたのは、実の父親である高瀬礼央(たかせ れお)だった。彼は娘に「パパ」と呼ぶことを許さず、そのくせ忘れられない初恋相手の息子には「パパ」と呼ばせていた。

高瀬千咲(ちさき)のいちばんの誕生日の願いは、パパと一緒に過ごすこと、そして一度だけでも「パパ」と呼ばせてもらうことだった。

千咲は体が弱く、去年の冬、冷たい風の中で礼央が帰ってくるのを待ち続けたせいでインフルエンザにかかり、肺炎を患った。今年に入ってからは病状が急激に悪化し、ずっと入院していた。

今日もまた、寒い冬の日だった。千咲はこっそりと家の門の外で、礼央の帰りを待ち続けていた。

倒れていたところを真衣が見つけ、すぐに病院へと運ばれた。

医師からは、危篤状態だと宣告された。

真衣は礼央に、娘の誕生日くらいは一緒にいてほしいと、必死に懇願した。

彼はそれを承諾した。

だが、またしても約束は裏切られた。

彼女は枯れ枝のように痩せ細った娘の小さな体をそっと抱きしめ、優しくささやいた。「いい子ね……もう、つらいことは終わりよ」

もう、病の苦しみに耐える必要はない。

もう、毎日父親に嫌われ、決して届かない父の愛を求めて泣くこともない。

「ママ、どうしておじさんは私にパパって呼ばせてくれないの? でもお兄ちゃんはいいのに……

ママ、萌寧さんがお兄ちゃんのこと好きだから、パパもお兄ちゃんのこと好きなんだよね……」

娘の無邪気な問いかけが、今もなお彼女の耳元で何度も何度も響いているようだった。

幼い彼女には、なぜパパが自分を好きになってくれないのか、なぜ自分だけ「パパ」と呼べないのか、その理由がどうしてもわからなかった。ただ、きっと自分がお兄ちゃんよりも劣っているから、だからパパに嫌われているのだと、そう思い込んでいた……

六年前、彼女は礼央とふとしたことで関係を持ち、千咲を身ごもった。いわゆる授かり婚だった。

千咲を産んだ時、彼女は難産の末、大量出血したが、彼は一度も顔を見せることはなかった。

その頃、礼央は憧れの女性・外山萌寧(とやま もえ)の出産に付き添っていたのだ。どちらが大事か、それは一目でわかることだった。

萌寧は男の子を産んだ後、その子を礼央に預けて出国し、そのまま消息を絶った。

一方、真衣は長年、礼央を一途に想い続けてきた。彼の心を少しでも引き寄せたくて、萌寧が産んだ子供を受け入れ、我が子同然に心を込めて育て上げた。

彼は千咲に「パパ」と呼ばせることを決して許さなかった。だが、萌寧の息子にはまるで宝物のように接した。これが、決定的な違いだった。

難産の時、彼女は本当は気づくべきだったのだ。あの男の心は氷のように冷たく、どれほど手を尽くしても、決して温めることはできないということに。

本当は千咲のほうが午前中に先に生まれていた。それなのに、彼は萌寧の息子を「兄」にして、高瀬家の長男としての地位を与えた。

その結果――

誰もが、その子こそ礼央の本当の息子だと信じて疑わなかった。

そして、千咲はただの私生児だと蔑まれたのだ。

医師は彼女の震える背中を重苦しい面持ちで見つめながら、そっと声をかけた。「お父様は……まだお見えになっていないのですか?」

この子・高瀬千咲が入院してからというもの、父親の姿は一度たりとも見かけることはなかった。

真衣の瞳は冷たく光り、皮肉げにかすかに笑った。「父親なら、私生児を連れてその実の母親に会いに行き、誕生日パーティーを開いていますよ」

毎年、同じことの繰り返しだった。

それでも彼女は、馬鹿みたいに四年間も他人の子を育て続けてきた。

同じ誕生日の子供なのに、千咲には冷たい仕打ちしか与えられなかった。

医師は呆然とし、目の前の哀れな女性に、どんな言葉をかければいいのか分からずにいた。

-

千咲が亡くなって初日、真衣は全ての手続きを済ませた。

北城の火葬手続き確認書には、父母双方の署名が必要だった。

真衣は港湾の別荘へ戻り、千咲の遺品を静かに整理した。

その時、階下から車の音が聞こえてきた。

「パパ!いつママを捨てて萌寧さんと結婚するの?萌寧さんにママになってほしい!」

礼央はコートを腕にかけ、身をかがめて子供である高瀬翔太(たかせ しょうた)の頬を優しくつねった。「翔太、萌寧さんをママって呼んでいいんだよ」

真衣は階上で、その会話の一部始終をはっきりと耳にした。

胸の奥がきゅっと締めつけられる。彼女はそっと目を閉じ、深く息を吸い込んだ。

「ママにお風呂に入れてもらって、着替えたら萌寧さんを迎えに行きなさい」

翔太は嬉しそうに跳びはねた。「やった!」

けれど次の瞬間、翔太の小さな顔は曇り、しょんぼりとつぶやいた。「でも……ママが知ったら、行かせてくれないかも。ママ大嫌い、いつも外のもの食べさせてくれないんだもん」

礼央は翔太の頭を撫で、やさしく背中を押すように言った。「パパがいるから、ママは何も言えないよ」

礼央はふと目を上げ、ちょうど階段を下りてくる真衣と視線がぶつかった。

だが彼の顔は淡々としていて、何の感情も浮かばず、視線を逸らして見なかったことにした。

翔太は駆け寄り、真衣の手を握って言った。「ママ、お風呂入れて。あとでお出かけするんだ!」

真衣はその手を静かに振りほどき、顔を上げて礼央を真っすぐに見つめた。「何か……忘れてない?」

礼央は淡々と真衣を一瞥した。「何を?」

何年経っても、礼央はずっと冷たかった。彼女に対しても、千咲に対しても、冷たさは変わらなかった。

真衣は自嘲するように微笑んだ。

そうね。礼央が千咲と翔太の誕生日が同じ日だなんて、覚えているはずがない。

翔太の誕生日は毎年、萌寧と一緒に盛大に祝われる。

その一方で、千咲は毎年、毎年、冷たい冬の風の中で、決して帰ってこない父を待ち続けていたのだ。

「話がある」

礼央は嘲笑うように鼻で笑った。「今日は忙しい」

「長くはかからないわ。サインして」

真衣は静かに言い、手にしたファイルを開いて、署名する場所を指し示した。

礼央はひどく不機嫌そうで、まるで彼女と一秒でも一緒にいること自体が鬱陶しいとでも言いたげだった。

彼は眉をひそめ、勢いよく署名すると、書類を真衣に突き返した。

「今夜は翔太と外で泊まるから帰らない。明日の朝、千咲に学校で先生に翔太の半日休みを伝えさせろ」

真衣は奥歯を噛みしめ、書類を握る指先が真っ白になるほど力を込めた。

もし彼がほんの少しでも真剣に目を通していれば。

すぐに気づいたはずだ。文書の一枚は離婚届、もう一枚は千咲の火葬手続きの書類だということに。

それなのに、彼はどちらの書類にも無造作に、心を込めることなくサインしたのだった。

「それと、千咲に電話してくるなと伝えろ」

真衣は冷たく笑った。

千咲はもう電話なんてかけてこない。

彼女も――もう、しない。

礼央は、普段とは明らかに違う真衣の態度にも、まるで気にする様子はなかった。

時間が迫る中、萌寧の方から電話が入り、彼らがいつ到着するのか尋ねてきた。

翔太はお風呂にも入らず、着替えもしないまま、礼央のあとについて外へ出た。「今夜は新しいママにお風呂に入れてもらう~」

礼央は甘やかすようにその言葉に応えた。

「いいよ」

真衣はその場に立ち尽くし、彼らの去っていく背中を、ただ呆然と見つめ続けた。

彼女は家の中にある、自分と千咲に関係するすべてのものを整理し、燃やした。

そしてその足で火葬場へ向かい、千咲の遺体を火葬した。

遺骨を受け取った時――

真衣の涙は、こらえきれずに頬をつたって落ちた。

「千咲……ママを待ってて。すぐに会いに行くから……」

-

一方その頃。

礼央は翔太を連れ、萌寧の帰国歓迎パーティーに出席していた。

三人は和やかに語らい、まるで本当の家族のように親密だった。周囲の人々も皆、彼らの家庭の幸せを称賛し、真衣がいつまでも高瀬夫人の座に居座り、彼らの幸せを壊しているのだと噂していた。

その時、誰かが人混みをかき分けて礼央の前に駆け寄ってきた。

「高瀬社長、奥様とお嬢様が本日火葬されました。どうか葬儀場へ、遺骨を受け取りにいらしてください」

礼央は眉一つ動かさず、冷えきった声で言った。「いい歳して、そんな嫉妬じみた茶番をいつまで続けるつもりだ?」

「ですが……火葬許可書にはご自身で署名されましたし、離婚届にも……」

その言葉に、礼央の心臓は一瞬、脈打つのを忘れた。「……何だと?」

礼央はほとんどスピード違反のまま火葬場に辿り着き、妻と娘が火葬炉に送り込まれる光景を目の当たりにした。

それだけの光景で、彼の胸は何かに引き裂かれるような痛みに貫かれた。

火葬場の職員が聞いたのは、彼が「ドサッ」と倒れる音だけだった……

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
9 Chapters
บทที่ 1 ครั้งแรก วันไนท์ (NC20++)
ห้อง VIP 66“ถ้าตระกูลอภิพัฒน์วัฒนากุลรู้ว่าฉันไม่บริสุทธิ์... อยากรู้เหมือนกันว่าจะยังอยากให้ฉันแต่งงานกับนายคีรติอยู่ไหม?...”เสียงหัวเราะเย้ยหยันลอดออกจากริมฝีปากบางของณิชา หญิงสาววัยยี่สิบสี่ ผู้เคยได้ชื่อว่าเป็นคุณหนูไฮโซ ร่ำรวยใช้เงินเหมือนกระดาษที่ผลิตได้เองณิชาเดินเซเข้ามาในห้องพัก VIP 66 กลิ่นแอลกอฮอล์เจือปนกับน้ำหอมราคาแพง เธอปลดส้นสูงออก เดินเท้าเปล่าขึ้นเตียงโดยไม่สนใจสิ่งรอบข้างเสียงประตูห้องน้ำเปิดออก กลิ่นสบู่จางๆ ลอยมากับไออุ่นของไอน้ำ ชายหนุ่มร่างสูงในเสื้อคลุมอาบน้ำสีดำยืนอยู่ตรงนั้น เขาคือ (คีย์ คีรติ หนุ่มวัยยี่สิบเก้า)“คุณคือใคร เข้ามาในห้องผมได้ยั—”เขา ไม่ได้พูดจบ เพราะณิชาเดินเข้ามาใกล้เกินไป ดวงตาเธอแดงวาวจากฤทธิ์แอลกอฮอล์และแรงอารมณ์พลุกพล่าน“พ่อหนุ่มคืนนี้ช่วยบริการพี่หน่อยนะจ๊ะ รับรองได้เลยว่าพี่จะจ่ายให้อย่างงาม...”น้ำเสียงของเธอแฝงความเย้าท้าทาย ทั้งร้ายและเศร้าในเวลาเดียวกันเขาขมวดคิ้ว เขารู้สึกถึงบางอย่างในน้ำเสียงนั้นความปวดร้าวที่ซ่อนอยู่ใต้รอยยิ้มร้าย“คุณเมา กลับห้องคุณเถอะ ที่นี่ห้องผม”เขาเอ่ยเสียงเข้ม“นี่แหละ... ห้องของฉันฉันเช่าไว้ไม่ผิดแ
last updateLast Updated : 2025-10-29
Read more
บทที่ 2 ค่าตัวคุณ (NC20++)
“ต่อไปผมจะไม่เบามือแล้วนะ…”เขากระซิบเบา ๆก่อนเลื่อนใบหน้าลงต่ำ แล้วไล่จูบตั้งแต่ต้นคอลงมาจนถึงทรวงอกเธอสะดุ้งเฮือก เขายิ้มมุมปากอย่างพอใจ ปลายนิ้วเรียวยาวเขี่ยสลับบีบบี้บนยอดถัน ร่างบางเสียวสะท้านหนีบขาเข้าหากันขยับสะโพกไปมา สองมือของเขาไล้เลื้อยตามสะโพกกดบีบขย้ำพอดีมือริมฝีปากหยักค่อย ๆ พรหมจูบมายังหน้าท้องแบนราบ ขบเม้มบริเวนท้องน้อยเหนือขอบกางเกงในตัวจิ๋ว ทำให้คนเบื้องล่างดิ้นพล่าน เธอเงยหน้าขึ้นมาดูการกระทำของเขา อย่างไม่อาจปฎิเสธได้“อืม..อ่าส์”เขาค่อย ๆ รูดกางเกงในตัวจิ๋วลงมาที่เขาเรียว เพื่อไม่ให้บดบังเนินสวาทที่อวบอูม ขาวขนรำไร ..ช่างเย้ายวนชวนให้ปลุกอารมณ์ความต้องการให้เขาได้ไม่น้อย“คุณสวยมาก”เขาพึมพำเสียงแทบพร่าก่อนจะเอื้อมมือคลี่กลีบเนื้อสีชมพูแยกออกจากกัน แล้วค่อย ๆ สอดแทรกนิ้วกลางเรียวยาวของเขาเข้าไป"อื้ม....คะ...คุณ"เธอสะดุ้งเสียงกระเส่าคีรติไม่ปล่อยให้เวลาล่วงเลยไปเสียเปล่า เขากดจูบที่ต้นขาด้านในของเธอ พร้อมขยับนิ้วเข้าออกเป็นจังหวะณิชาครางสะท้านไปทั่วห้อง"อ้ะ....อ่าส์..เสียวเหลือเกิน....อ้ะ.....อ่าาาาาส์"เธอหลับตาปี๋ เพลิดเพลินไปกับนิ้วเรียวของเขา ไม่นานเข
last updateLast Updated : 2025-10-29
Read more
บทที่ 3 ไปใช้ชีวิต
สองวันที่แล้วบ้านตระกูล วัฒนวานิชเจริญ (บ้านณิชา)บรรยากาศในห้องรับแขกเต็มไปด้วยความเงียบงัน เสียงนาฬิกาบนผนังเดินติ๊กต่อกแทบเป็นเสียงเดียวที่ได้ยินณิชา นั่งนิ่งอยู่ตรงข้ามกับพ่อและแม่ ใบหน้าเรียวสวยแฝงความไม่เข้าใจในสิ่งที่กำลังจะได้ยิน“ณิชา... ตอนนี้บริษัทของเรากำลังเจอปัญหาทางธุรกิจนะลูก”น้ำเสียงของ นายประสิทธิ์ เต็มไปด้วยความหนักใจ เขามองสบตากับ ภารดี ภรรยาคู่ชีวิต ก่อนจะถอนหายใจเบา ๆ แล้วเอ่ยต่อ“เราจำเป็นต้องขอความช่วยเหลือจากตระกูล อภิพัฒน์วัฒนากุล… ข้อเสนอของเขาคือ หนูต้องแต่งงานกับ เจ้าคีย์ — คีรติ ลูกชายคนโตของคุณลุงดำรง”คำพูดนั้นเหมือนฟ้าผ่ากลางวันแสก ๆ“พ่อค่ะ! แม่ค่ะ! หนูไม่เคยมีแฟน ไม่เคยคิดจะแต่งงานกับใครทั้งนั้น ทำไมต้องให้หนูไปแต่งกับคนแปลกหน้าด้วยล่ะค่ะ!”เสียงของเธอสั่น เธอลุกขึ้นยืน ดวงตาเริ่มร้อนผ่าวด้วยความอัดอั้นณิชา... สาวสังคมผู้เคยมีทุกอย่าง ทั้งชื่อเสียง ความสุขสบาย และอิสรภาพ เธอเรียนจบด้านการออกแบบจิวเวลรี่ กำลังจะเปิดร้านตามความฝันแต่ทุกอย่างกลับพังทลายในพริบตา เมื่อธุรกิจของครอบครัวเข้าสู่วิกฤติ“พ่อคีย์เขาเป็นคนดีนะลูก และเราสองครอบครัวเป็นเพื่อน
last updateLast Updated : 2025-10-29
Read more
บทที่ 4 สาวที่แม่เลือกให้
บ้านตระกูลอภิพัฒน์วัฒนากุล“ตาคีย์ มา ๆ มาทานข้าวกันลูก”เสียงของอรสา ผู้เป็นแม่ดังชวนลูกชายให้มานั่งที่โต๊ะอาหาร“ครับแม่… แม่มีอะไรหรือครับ วันนี้ดูแปลก ๆ”คีรติเอ่ยเสียงเรียบ ขณะนั่งลงตรงโต๊ะอาหาร เขายังไม่ละสายตาจากจานอาหารบนโต๊ะอรสายิ้มบาง ๆ พร้อมสายตาอ่อนโยน“คีย์ แม่อยากอุ้มหลานแล้วนะลูก… ลูกก็จะสามสิบแล้ว ยังไม่มีเห็นจะมีแฟน แม่ไม่เคยเห็นลูกพาสาวเข้าบ้านให้แม่ชื่นใจสักคนเลย”“แม่ครับ ผมทำงานทุกวัน จะเอาเวลาไหนไปหาลูกสะใภ้ครับ”คีรติพูดอย่างเย็นชา แต่สายตายังคงมองอาหารอรสาหัวเราะเบา ๆ“ไม่เป็นไรแม่หาไว้ให้แล้ว”เธอสบตากับ ดำรง สามี พยักหน้าให้เขารับรู้“เอ่อ… คีย์ พ่อแม่เห็นพ้องกันแล้ว ว่าจะให้ลูกแต่งงานกับ ณิชา ลูกสาวของลุงประสิทธิ์นะ”น้ำเสียงของดำรงมั่นคงและตรงไปตรงมาคีรติทำหน้าขมวดคิ้ว“ณิชา… สาวไฮโซ ใช้เงินเหมือนกระดาษเหรอครับ? ไม่เอาหรอก… เธอดูร้ายกาจ ผมไม่ชอบผู้หญิงแบบนี้”อรสาไม่ตอบทันที เธอพยายามเก็บสีหน้า ก่อนเอ่ยด้วยเสียงอ่อนโยน“แต่แม่เคยเจอหนูณิชา เธอสวย น่ารัก และมารยาทดี… ไม่เห็นเหมือนข่าวลือเลยนะลูก ลองคบ ๆ กันก่อนไหม”“แม่ครับ ปล่อยให้ผมหาคนที่ผมอยากใช้ชีวิต
last updateLast Updated : 2025-10-29
Read more
บทที่ 5 ปล่อยใจ
บาร์หรูแห่งหนึ่งย่านสุขุมวิทเสียงเพลงจังหวะช้าแผ่วคลอเคลียอยู่ในอากาศ แสงไฟนวลส่องสะท้อนแก้วไวน์ในมือของหญิงสาวผู้มีใบหน้าสวย “ณิชา” นั่งอยู่ในห้อง VIP กับเพื่อนสนิท “ของขวัญ” ทั้งคู่มักนัดกันออกไปช้อปกันบ่อย ๆ แต่ค่ำคืนนี้กลับแตกต่างออกไป“ณิชาเป็นอะไร วันนี้ถึงชวนมาดื่ม ปกตินัดแต่ช้อปปิ้งนี่นา”ของขวัญถามพลางเอนพิงโซฟาณิชาหลุบตาลงเล็กน้อย ก่อนถอนหายใจ“เบื่อ ๆ น่ะขวัญ... ตอนนี้ครอบครัวณิชามีปัญหาทางธุรกิจ พ่อกับแม่ก็เลยอยากให้ฉันแต่งงานกับอีตาคีรติ ประธานบริษัทอภิพัฒน์วัฒนากุล”เธอเว้นจังหวะแล้วพูดเสียงแผ่ว“เธอก็รู้ใช่ไหมว่าเขาเป็นคนเย็นชา แล้วข่าวลือเรื่อง... เรื่องอย่างว่าของเขา ก็ไม่ค่อยดีนัก”ของขวัญหัวเราะเบา ๆ“แต่เขาหล่อมากนะ ฉันยังแอบปลื้มอยู่เลย จะดูรูปไหม เดี๋ยวเปิดให้ดู”เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แต่ณิชาส่ายหน้าอย่างไม่สนใจ“ไม่ต้องหรอก เพราะฉันจะไม่แต่งงานแน่ ฉันจะหาทางช่วยครอบครัวเอง...มันต้องมีทางอื่นสิ”เสียงของณิชานิ่งแต่แน่วแน่“แล้วจะปฏิเสธยังไงล่ะ พ่อแม่เธอจะยอมหรือ?”“ก็ง่าย ๆ ถ้าฉันมีแฟนแล้ว ใครจะกล้ามาแตะต้องล่ะ”ณิชายิ้มมุมปาก ดวงตาเป็นประกายเจ้าเล่ห์“คืนนี้จั
last updateLast Updated : 2025-11-01
Read more
บทที่ 6 คุณคือของผม
โรงพยาบาลเอกชน เงียบสงบเสียงพยาบาลดังเรียก“เชิญคุณณิชาวดีที่ห้องตรวจค่ะ”ณิชาเดินเข้าไปพบแพทย์ทันที“สวัสดีค่ะคุณหมอ”“สวัสดีค่ะคุณณิชา ปวดท้องน้อยบริเวณไหนคะ”“ปวดท้องน้อยตรงนี่ค่ะ หน่วง ๆ”ณิชากุมท้องน้อย กดๆ ให้คุณหมอดู “ไม่ทราบรอบเดือนมาวันที่เท่าไหร่ค่ะ?”“เพิ่งมาสัปดาห์ที่แล้วค่ะ ประมาณวันที่ 4”“เอ่อค่ะ… แล้วไม่ทราบว่ามีเพศสัมพันธ์ครั้งล่าสุดเมื่อไหร่ค่ะ”ณิชากลืนน้ำลาย ก่อนตอบเสียงเบา“เมื่อคืนค่ะ”หมอพยักหน้าเบา ๆเดี๋ยวหมอขอตรวจหน่อยนะคะ”ณิชาขึ้นนอนบนเตียงตรวจ หมอเริ่มตรวจอย่างละเอียด“อ่อมีฉีกขาดบ้าง เป็นครั้งแรกหรือเปล่าค่ะ ”“อืม..ค่ะคุณหมอ”ณิชาตอบเสียงเบา สีหน้าเธอแดงก่ำหมอยิ้มอ่อนโยนแต่เอ่ยเสียงจริงจัง“อืม..การใช้งานรุนแรงทำให้เกิดการอักเสบได้ ต่อจากนี้ขอให้งดกิจกรรม 7 วันนะคะหมอจะให้ยาไปทาน เดี๋ยวก็จะดีขึ้นค่ะ”ณิชาพยักหน้าอย่างเขินอาย“ขอบคุณค่ะคุณหมอ… เอ่อ ขอ ‘ยาคุมฉุกเฉิน’ ด้วยได้ไหมคะ คือเมื่อคืน…”หมอยิ้มเบา ๆ อย่างเข้าใจ“ได้ค่ะ เดี๋ยวจัดยาให้เลย”“หมอสั่งยาเรียบร้อยแล้วค่ะ...รอรับยาแล้วกลับบ้านได้ค่ะ”“ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ”ณิชาเดินออกจากห้องตรวจด้วยหัวใจที่
last updateLast Updated : 2025-11-02
Read more
บทที่ 7 ความบังเอิญ..หรือพรหมลิขิต
บริษัท อภิพัฒน์วัฒนากุล กรุ๊ป ห้องทำงานประธานแสงแดดยามสายลอดผ่านกระจกสูงสะท้อนลงบนโต๊ะทำงานหรูที่เต็มไปด้วยเอกสารสำคัญคีรติพิงเก้าอี้ พลางจิบกาแฟอย่างใจเย็น ก่อนจะละสายตาจากหน้าจอคอมพิวเตอร์เสียงเคาะประตูดังขึ้นเบา ๆ“ก๊อก… ก๊อก…”“เข้ามาได้”เลขาคนสนิทของเขา ทรงพล เดินเข้ามาพร้อมแฟ้มสีเทาในมือ“ข้อมูลของผู้หญิงที่คุณคีรติให้สืบมาครับ ทั้งคนที่อยู่กับคุณคืนนั้น… และข้อมูลของคุณณิชาวดีด้วยครับ”คีรติขมวดคิ้วเล็กน้อย พลิกแฟ้มในมืออย่างใช้ความคิด แต่ก่อนที่ทรงพลจะเริ่มรายงานครืด… ครืด… ครืด…เสียงโทรศัพท์ดังแทรกขึ้นหน้าจอขึ้นชื่อว่า “ครีม”คีรติรีบรับสายทันที“ครีม ว่ายังไงพี่ทำงานอยู่”เสียงปลายสายสั่นเครือ“พี่คีย์… ครีมขับรถชนค่ะ พี่มาหาครีมหน่อยได้ไหม”คีรติลุกพรวดจากเก้าอี้ทันที สีหน้าเปลี่ยนจากเรียบนิ่งเป็นเคร่งเครียดในพริบตา“ครีมบาดเจ็บไหม? อยู่ตรงไหนส่งโลเคชั่นมาพี่จะรีบไปหาเดี๋ยวนี้” เขาถามไถ่น้องสาวด้วยความห่วงใย“ไม่ค่ะ ครีมไม่เป็นไรเลย”คีรติหายใจโล่งเมื่อรู้ว่าน้องสาวไม่ได้รับบาดเจ็บ“รอตรงนั้น ห้ามขยับรถ พี่จะรีบไปเดี๋ยวนี้”“ค่ะพี่คีย์…”สายถูกตัดไป คีรติหันไปสั่งเล
last updateLast Updated : 2025-11-02
Read more
บทที่ 8 แม่เจ้าแผนการ
บ้านตระกูลวัฒนวานิชเจริญ (บ้านณิชา)เสียงส้นรองเท้าดังแผ่วเบาไปตามพื้นหินอ่อน เมื่อ ณิชา เดินเข้ามาในบ้านด้วยท่าทีอิดโรย ดวงตาคู่สวยดูพร่ามัวราวกับคนไม่ได้หลับทั้งคืน“ณิชา เป็นยังไงบ้างลูก…ทำไมมีเลือด!”เสียงของ ภารดี แม่ของเธอเอ่ยขึ้นทันทีด้วยความตกใจ“รถชนนิดหน่อยค่ะคุณแม่ หนูให้เลขาของคุณพ่อจัดการแล้วค่ะ”หญิงสาวตอบเบาๆ พยายามกลบความอ่อนแรงในน้ำเสียง“ตายแล้ว! มาทำแผลก่อนเถอะลูก”ภารดีรีบพาเธอไปนั่งที่โซฟา มือสั่นเล็กน้อยด้วยความเป็นห่วง“ขอบคุณค่ะ...”ณิชาตอบเสียงเรียบ พลางขยับผ้าพันคอให้แน่นขึ้นอีกนิด เพื่อปกปิดรอยช้ำที่ซ่อนอยู่ใต้เนื้อผ้า รอยที่ไม่ควรมีใครเห็น โดยเฉพาะแม่ภารดีนั่งลงข้างๆ พลางหยิบกล่องยามาจัดการแผลให้ลูกสาวด้วยความอาทร“พรุ่งนี้แม่มีนัดกับป้าอรสา ลูกไปกับแม่นะลูก”“แม่ค่ะ…จะให้หนูไปดูตัวอีกแล้วใช่ไหม?”น้ำเสียงของณิชาปนความเหนื่อยใจ“แม่เชื่อว่าลูกกับตาคีย์เหมาะสมกันมาก”ภารดีพูดเสียงหนักแน่นราวกับตัดสินใจแทนลูกสาวไปแล้ว“แต่แม่ค่ะ…”“เพื่อครอบครัวนะณิชา”หญิงสาวชะงัก เธอเม้มปากแน่น ก่อนถามออกมาด้วยความคับข้อง“ครอบครัวเราลำบากขนาดนั้นเลยหรือคะ ทำไมบัตรของหนูเ
last updateLast Updated : 2025-11-03
Read more
บทที่ 9 วันดูตัว
บ้านตระกูลอภิพัฒน์วัฒนากุล (บ้านคีรติ)เสียงเครื่องยนต์ดับลงหน้าบ้านหรูเมื่อ คีรติ พาน้องสาว ครีม กลับมาถึงบ้านทันทีที่ อรสา แม่ของทั้งคู่ได้ยินเรื่องรถชน ใบหน้าของเธอก็ซีดลงทันที“ครีม! ไม่เป็นไรใช่ไหมลูก เจ็บตรงไหนหรือเปล่า?”หญิงสาวรีบเดินเข้ามาดูบุตรสาวด้วยความร้อนใจ“ไม่เจ็บเลยค่ะแม่ แต่พี่ที่หนูชน...เขาหัวแตกค่ะ”ครีมตอบเสียงแผ่วแต่ยังยิ้มบาง ๆ“ตายจริง! แล้วพี่เขาเอาเรื่องหรือเปล่าลูก?”“ไม่ค่ะ แม่...พี่คนสวยเขาน่ารักมากเลย ยังลงมาดูหนูด้วยนะคะ”คีรติยิ้มจาง ๆ เมื่อนึกถึงใบหน้าของหญิงสาวคนนั้น ภาพเธอยังวนอยู่ในหัว ดวงตาคมสวย แววตาแข็งแกร่งแต่เศร้าลึก ๆ “งั้นครีมไปพักก่อนนะลูก เดี๋ยวค่อยลงมาทานมื้อเย็นกัน”“ค่ะแม่ แล้วคุณพ่อกลับมาหรือยังคะ?”“ยังเลยลูก วันนี้บริษัทคุณพ่อมีประชุม คงกลับมามืดหน่อย”“งั้นหนูไปอาบน้ำก่อนนะคะ”“ไปสิลูก รีบอาบน้ำแล้วลงมาทานข้าวนะ”อรสามองตามลูกสาวขึ้นบันได ก่อนจะหันกลับมาทางลูกชายที่ยังยืนอยู่ตรงโถงบ้าน“ตาคีย์...แม่มีเรื่องจะคุยด้วย มานั่งก่อนสิลูก”คีรติพยักหน้าเบา ๆ“ครับแม่”น้ำเสียงราบเรียบ แต่ในใจกลับรู้ดีว่าเรื่องที่แม่จะพูดคืออะไร“พรุ่งนี้ว
last updateLast Updated : 2025-11-04
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status