Semua Bab ร้อนรักเมียร้าย: Bab 1 - Bab 10

ห้อง VIP 66“ถ้าตระกูลอภิพัฒน์วัฒนากุลรู้ว่าฉันไม่บริสุทธิ์... อยากรู้เหมือนกันว่าจะยังอยากให้ฉันแต่งงานกับนายคีรติอยู่ไหม?...”เสียงหัวเราะเย้ยหยันลอดออกจากริมฝีปากบางของณิชา หญิงสาววัยยี่สิบสี่ ผู้เคยได้ชื่อว่าเป็นคุณหนูไฮโซ ร่ำรวยใช้เงินเหมือนกระดาษที่ผลิตได้เองณิชาเดินเซเข้ามาในห้องพัก VIP 66 กลิ่นแอลกอฮอล์เจือปนกับน้ำหอมราคาแพง เธอปลดส้นสูงออก เดินเท้าเปล่าขึ้นเตียงโดยไม่สนใจสิ่งรอบข้างเสียงประตูห้องน้ำเปิดออก กลิ่นสบู่จางๆ ลอยมากับไออุ่นของไอน้ำ ชายหนุ่มร่างสูงในเสื้อคลุมอาบน้ำสีดำยืนอยู่ตรงนั้น เขาคือ (คีย์ คีรติ หนุ่มวัยยี่สิบเก้า)“คุณคือใคร เข้ามาในห้องผมได้ยั—”เขา ไม่ได้พูดจบ เพราะณิชาเดินเข้ามาใกล้เกินไป ดวงตาเธอแดงวาวจากฤทธิ์แอลกอฮอล์และแรงอารมณ์พลุกพล่าน“พ่อหนุ่มคืนนี้ช่วยบริการพี่หน่อยนะจ๊ะ รับรองได้เลยว่าพี่จะจ่ายให้อย่างงาม...”น้ำเสียงของเธอแฝงความเย้าท้าทาย ทั้งร้ายและเศร้าในเวลาเดียวกันเขาขมวดคิ้ว เขารู้สึกถึงบางอย่างในน้ำเสียงนั้นความปวดร้าวที่ซ่อนอยู่ใต้รอยยิ้มร้าย“คุณเมา กลับห้องคุณเถอะ ที่นี่ห้องผม”เขาเอ่ยเสียงเข้ม“นี่แหละ... ห้องของฉันฉันเช่าไว้ไม่ผิดแ

สองวันที่แล้วบ้านตระกูล วัฒนวานิชเจริญ (บ้านณิชา)บรรยากาศในห้องรับแขกเต็มไปด้วยความเงียบงัน เสียงนาฬิกาบนผนังเดินติ๊กต่อกแทบเป็นเสียงเดียวที่ได้ยินณิชา นั่งนิ่งอยู่ตรงข้ามกับพ่อและแม่ ใบหน้าเรียวสวยแฝงความไม่เข้าใจในสิ่งที่กำลังจะได้ยิน“ณิชา... ตอนนี้บริษัทของเรากำลังเจอปัญหาทางธุรกิจนะลูก”น้ำเสียงของ นายประสิทธิ์ เต็มไปด้วยความหนักใจ เขามองสบตากับ ภารดี ภรรยาคู่ชีวิต ก่อนจะถอนหายใจเบา ๆ แล้วเอ่ยต่อ“เราจำเป็นต้องขอความช่วยเหลือจากตระกูล อภิพัฒน์วัฒนากุล… ข้อเสนอของเขาคือ หนูต้องแต่งงานกับ เจ้าคีย์ — คีรติ ลูกชายคนโตของคุณลุงดำรง”คำพูดนั้นเหมือนฟ้าผ่ากลางวันแสก ๆ“พ่อค่ะ! แม่ค่ะ! หนูไม่เคยมีแฟน ไม่เคยคิดจะแต่งงานกับใครทั้งนั้น ทำไมต้องให้หนูไปแต่งกับคนแปลกหน้าด้วยล่ะค่ะ!”เสียงของเธอสั่น เธอลุกขึ้นยืน ดวงตาเริ่มร้อนผ่าวด้วยความอัดอั้นณิชา... สาวสังคมผู้เคยมีทุกอย่าง ทั้งชื่อเสียง ความสุขสบาย และอิสรภาพ เธอเรียนจบด้านการออกแบบจิวเวลรี่ กำลังจะเปิดร้านตามความฝันแต่ทุกอย่างกลับพังทลายในพริบตา เมื่อธุรกิจของครอบครัวเข้าสู่วิกฤติ“พ่อคีย์เขาเป็นคนดีนะลูก และเราสองครอบครัวเป็นเพื่อน

บาร์หรูแห่งหนึ่งย่านสุขุมวิทเสียงเพลงจังหวะช้าแผ่วคลอเคลียอยู่ในอากาศ แสงไฟนวลส่องสะท้อนแก้วไวน์ในมือของหญิงสาวผู้มีใบหน้าสวย “ณิชา” นั่งอยู่ในห้อง VIP กับเพื่อนสนิท “ของขวัญ” ทั้งคู่มักนัดกันออกไปช้อปกันบ่อย ๆ แต่ค่ำคืนนี้กลับแตกต่างออกไป“ณิชาเป็นอะไร วันนี้ถึงชวนมาดื่ม ปกตินัดแต่ช้อปปิ้งนี่นา”ของขวัญถามพลางเอนพิงโซฟาณิชาหลุบตาลงเล็กน้อย ก่อนถอนหายใจ“เบื่อ ๆ น่ะขวัญ... ตอนนี้ครอบครัวณิชามีปัญหาทางธุรกิจ พ่อกับแม่ก็เลยอยากให้ฉันแต่งงานกับอีตาคีรติ ประธานบริษัทอภิพัฒน์วัฒนากุล”เธอเว้นจังหวะแล้วพูดเสียงแผ่ว“เธอก็รู้ใช่ไหมว่าเขาเป็นคนเย็นชา แล้วข่าวลือเรื่อง... เรื่องอย่างว่าของเขา ก็ไม่ค่อยดีนัก”ของขวัญหัวเราะเบา ๆ“แต่เขาหล่อมากนะ ฉันยังแอบปลื้มอยู่เลย จะดูรูปไหม เดี๋ยวเปิดให้ดู”เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แต่ณิชาส่ายหน้าอย่างไม่สนใจ“ไม่ต้องหรอก เพราะฉันจะไม่แต่งงานแน่ ฉันจะหาทางช่วยครอบครัวเอง...มันต้องมีทางอื่นสิ”เสียงของณิชานิ่งแต่แน่วแน่“แล้วจะปฏิเสธยังไงล่ะ พ่อแม่เธอจะยอมหรือ?”“ก็ง่าย ๆ ถ้าฉันมีแฟนแล้ว ใครจะกล้ามาแตะต้องล่ะ”ณิชายิ้มมุมปาก ดวงตาเป็นประกายเจ้าเล่ห์“คืนนี้จั

บริษัท อภิพัฒน์วัฒนากุล กรุ๊ป ห้องทำงานประธานแสงแดดยามสายลอดผ่านกระจกสูงสะท้อนลงบนโต๊ะทำงานหรูที่เต็มไปด้วยเอกสารสำคัญคีรติพิงเก้าอี้ พลางจิบกาแฟอย่างใจเย็น ก่อนจะละสายตาจากหน้าจอคอมพิวเตอร์เสียงเคาะประตูดังขึ้นเบา ๆ“ก๊อก… ก๊อก…”“เข้ามาได้”เลขาคนสนิทของเขา ทรงพล เดินเข้ามาพร้อมแฟ้มสีเทาในมือ“ข้อมูลของผู้หญิงที่คุณคีรติให้สืบมาครับ ทั้งคนที่อยู่กับคุณคืนนั้น… และข้อมูลของคุณณิชาวดีด้วยครับ”คีรติขมวดคิ้วเล็กน้อย พลิกแฟ้มในมืออย่างใช้ความคิด แต่ก่อนที่ทรงพลจะเริ่มรายงานครืด… ครืด… ครืด…เสียงโทรศัพท์ดังแทรกขึ้นหน้าจอขึ้นชื่อว่า “ครีม”คีรติรีบรับสายทันที“ครีม ว่ายังไงพี่ทำงานอยู่”เสียงปลายสายสั่นเครือ“พี่คีย์… ครีมขับรถชนค่ะ พี่มาหาครีมหน่อยได้ไหม”คีรติลุกพรวดจากเก้าอี้ทันที สีหน้าเปลี่ยนจากเรียบนิ่งเป็นเคร่งเครียดในพริบตา“ครีมบาดเจ็บไหม? อยู่ตรงไหนส่งโลเคชั่นมาพี่จะรีบไปหาเดี๋ยวนี้” เขาถามไถ่น้องสาวด้วยความห่วงใย“ไม่ค่ะ ครีมไม่เป็นไรเลย”คีรติหายใจโล่งเมื่อรู้ว่าน้องสาวไม่ได้รับบาดเจ็บ“รอตรงนั้น ห้ามขยับรถ พี่จะรีบไปเดี๋ยวนี้”“ค่ะพี่คีย์…”สายถูกตัดไป คีรติหันไปสั่งเล

บ้านตระกูลอภิพัฒน์วัฒนากุล (บ้านคีรติ)เสียงเครื่องยนต์ดับลงหน้าบ้านหรูเมื่อ คีรติ พาน้องสาว ครีม กลับมาถึงบ้านทันทีที่ อรสา แม่ของทั้งคู่ได้ยินเรื่องรถชน ใบหน้าของเธอก็ซีดลงทันที“ครีม! ไม่เป็นไรใช่ไหมลูก เจ็บตรงไหนหรือเปล่า?”หญิงสาวรีบเดินเข้ามาดูบุตรสาวด้วยความร้อนใจ“ไม่เจ็บเลยค่ะแม่ แต่พี่ที่หนูชน...เขาหัวแตกค่ะ”ครีมตอบเสียงแผ่วแต่ยังยิ้มบาง ๆ“ตายจริง! แล้วพี่เขาเอาเรื่องหรือเปล่าลูก?”“ไม่ค่ะ แม่...พี่คนสวยเขาน่ารักมากเลย ยังลงมาดูหนูด้วยนะคะ”คีรติยิ้มจาง ๆ เมื่อนึกถึงใบหน้าของหญิงสาวคนนั้น ภาพเธอยังวนอยู่ในหัว ดวงตาคมสวย แววตาแข็งแกร่งแต่เศร้าลึก ๆ “งั้นครีมไปพักก่อนนะลูก เดี๋ยวค่อยลงมาทานมื้อเย็นกัน”“ค่ะแม่ แล้วคุณพ่อกลับมาหรือยังคะ?”“ยังเลยลูก วันนี้บริษัทคุณพ่อมีประชุม คงกลับมามืดหน่อย”“งั้นหนูไปอาบน้ำก่อนนะคะ”“ไปสิลูก รีบอาบน้ำแล้วลงมาทานข้าวนะ”อรสามองตามลูกสาวขึ้นบันได ก่อนจะหันกลับมาทางลูกชายที่ยังยืนอยู่ตรงโถงบ้าน“ตาคีย์...แม่มีเรื่องจะคุยด้วย มานั่งก่อนสิลูก”คีรติพยักหน้าเบา ๆ“ครับแม่”น้ำเสียงราบเรียบ แต่ในใจกลับรู้ดีว่าเรื่องที่แม่จะพูดคืออะไร“พรุ่งนี้ว