Home / โรแมนติก / ร้ายพ่ายรัก / ร้ายพ่ายรัก_II👠 : การกลับมา…

Share

ร้ายพ่ายรัก_II👠 : การกลับมา…

last update Last Updated: 2025-11-07 16:38:55

บ่อนหรูใจกลางเมือง

ดวงตาสีเข้ม คมกริบราวกับนกเหยี่ยว จ้องมองภาพวงจรปิดตรงหน้า เผยหญิงสาวรูปร่างดีจนเตะตาต้องใจ ก่อนจะหรี่มองด้วยสายตาจับผิด แล้วจากนั้น… ทันทีที่หญิงสาวผมดำขลับเอี้ยวตัวเหมือนกำลังจะสบมองกับดวงตาของเขา..

พรึ่บ! ซ่าาา!!

ภาพวงจรปิดที่จับได้ก็ขาดหาย..

“เป็นแบบนี้ทุกตัวเลยครับ ทุกครั้งที่ภาพจับผู้หญิงคนนี้ได้”

“มึงจะบอกว่า ที่กล้องจับภาพผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ เป็นเพราะเธอ มากกว่ากล้องเสีย?” ดวงตาคมกริบมองจ้องลูกน้องในชุดสูทของตนพร้อมกับเลิ่กคิ้วพร้อมตั้งคำถาม

“..เอ่อ คือ”

“ระหว่างผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่คนกับกล้องเสียเพราะพวกมึงไม่ดูแล”

“….”

“….อันไหนเป็นไปได้มากกว่า?” พลางเลิ่กคิ้วถาม

“….”

“ไปจัดการให้เรียบร้อย”

“ครับ!”ลูกน้องในชุดสูทก้มหัวคำนับก่อนจะเดินออกไปจากห้องทำงาน ของชายร่างสูงสง่า ไหล่กว้าง รอยสักตั้งแต่ต้นคอยาวลามยันแขน แม้จะเป็นเพียงแค่ข้างเดียวแต่ก็สร้างความน่าเกรงขามให้กับทุกคนที่พบเห็น ด้วยสมญานามที่ไม่มีใครไม่รู้จัก ชื่อของเขาโด่งดังไปทั่วทุกสารทิศ…

เจ้าของร่างกายกำยาเดินไปหยิบขวดไวน์มาตั้งที่โต๊ะ พลางรินมันอย่างเชื่องช้า ก่อนจะกรอภาพวงจรดังกล่าว ถึงแม้ว่ามันจะถูกตัด… ไม่สิ ราวกับมีสัญญาณรบกวนมากกว่า เพราะทันทีที่กล้องกลับมาบันทึกภาพต่อ ผู้หญิงคนนั้นก็หายไปเสียเเล้ว

ใบหน้าคมใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มตัวเองอยู่นาน หลังจากดื่มไวน์และจ้องมองคลิปวงจรดังกล่าวราวหลายนาที รอยยิ้มที่มุมปากแสยะเพียงนิด จิวที่จมูกเพิ่มเสน่ห์ให้เจ้าตัวมากกว่าที่เคย… ราวกับได้ข้อมูลบางอย่างจากการจดจำรูปร่าง ลักษณะ ผิวพรรณ หรือแม้แต่เวลา… ก่อนจะวางแก้วไวน์ไว้ที่โต๊ะ พร้อมกับคว้าเสื้อสูทพาดไหล่แล้วออกจากห้องทำงานของตัวเองโดยไร้คำพูด หรือแม้แต่จะกดหยุดคลิปที่ยังเล่นค้างอยู่ให้ยุติลง

ทันทีที่ร่างสูงเดินออกจากห้องทำงาน ชายวัยกลางคนค่อนไปทางชรา รูปลักษณ์ภูมิฐานน่าเกรงขามไม่ต่างจากคนที่เดินจากไป หยุดเดินเมื่อเห็นลูกชายตัวเองเดินไปไกลจนเสียงเรียกไม่อาจหยุดเขาไว้ได้

“คุณพิภพครับ”

“…อืม”

“มาหาคุณฟีนิกซ์เหรอครับ…”

“ฉันจะมาหามันไม่ได้? เดี๋ยวนี้ลูกชายฉัน มันออกคำสั่งห้ามต้อนรับพ่อมันแล้วหรือไง?”

“เอ่อ เปล่าครับ… ผมแค่แปลกใจ วันนี้ไม่ใช่วันที่คุณจะมาที่นี่”

“อืม~ ฉันก็เบื่อชีวิตแก่ๆแบบนี้ จะออกมาสูดลมชมวิวข้างนอกบ้างมันไปหนักหัวเอ็งหรือไง?”

“ขอโทษครับ!” ลูกน้องของร่างสูงที่เดินจากไปรีบกล่าวคำขอโทษเสียงแข็งแล้วก้มคำนำราวกับหุ่นยนต์ที่ถูกจดโปรแกรมใส่ และเพราะท่าทีดังกล่าว ทำให้ชายวัยกลางคนที่มีศักดิ์เป็นพ่อของเจ้านายตัวเอง หลุดขำออกมาพร้อมกับใบหน้าที่ดูเป็นมิตรมากกว่าคนเป็นลูกหลายขุม

“ฮ่าๆๆๆๆๆ~”

“?” ชายผู้น้อยเงยหน้าสงสัย ก่อนจะถูกตบไหล่จากชายที่มีความอบอุ่นอยู่เต็มใบหน้า ตรงหน้า

“ลูกชายฉันมันโหดร้ายกับพวกเอ็งมากไปหรือไง ถึงได้ยืนแข็งทื่อ ทำอย่างกับฉันเป็นปีศาจ”

“…เอ่อ คือ”

“เพราะหน้าที่ที่ต้องแบกรับ เจ้านายเอ็งคงไม่มีเวลามานั่งนึกถึงใจใครเท่าไหร่ อย่าโกรธเคืองลูกฉัน เพราะมันโหดร้ายใส่เอ็งเลยนะ”

“มะ ไม่เลยครับ ! พวกผมเข้าใจ”

“ดี.. ฉันคงรู้สึกผิด ถ้าการเลี้ยงลูกของฉัน.. ทำให้มันโตขึ้นมาเพื่อไปทำร้ายใคร”

“…..”

“แค่ฉันคนเดียว.. ทั้งชีวิตนี้ก็ไม่อาจลืม”

ประโยคปริศนาถูกทิ้งท้ายเอาไว้ ลูกน้องคนเดิมในชุดสูทต่อให้สงสัยในประโยคนั้น ตนก็ไม่อาจกล้าปริปากถาม ทำได้แค่ก้มหัวคำนับท่านผู้นี้อย่างเจียมตัว

“ไปทำงานเถอะ ฉันรอมันในห้องนี่แหละ”

“คุณท่านไม่โทรหาคุณฟีนิกซ์ละครับ เพิ่งเดินออกไป ไม่น่าจะไปไหนได้ไกล”

“สำหรับพวกฉันสองพ่อลูก..”

“…..”

“การโทรหาอีกฝ่าย เพียงเพราะแค่อยากจะเห็นหน้า..”

“…..”

“….มันไม่เท่ห์”

“โธ่ ท่าน..” คุณพิภพส่งรอยยิ้มที่สุขุมและอบอุ่นให้กับลูกน้องคนสนิทของฟีนิกซ์ แฟรงค์ ส่งยิ้มให้กับนายผู้สูงส่ง

“เดี๋ยวผมให้เด็กเอาเครื่องดื่มมาให้ครับ”

“อืม ขอบใจ”

หลังจากนั้น พิภพ เดินเข้าห้องทำงานของฟีนิกซ์ ความมืดทะมึนในนี้ไม่สมกับเป็นห้องทำงานสักนิด.. แต่เพราะรู้ดีว่าลูกชายตัวเองมีนิสัยอย่างไร จึงไม่ได้สนใจหรือคัดค้านห้องทำงานสีดำราวกับถ้ำในสายตาของคนเป็นพ่อ

ชั้นหนังสือ วางหนังสือและแฟ้มจำนวนมากอย่างเป็นระเบียบ ตู้แช่ไวน์และบรั่นดีส่วนตัวไม่เคยว่าง

กึก~ ซ่า~ เสียงคลิปที่ถูกปล่อยให้เล่นซ้ำๆอยู่อย่างนั้นดึงความสนใจให้ พิภพ เดินไปที่โต๊ะทำงาน ก่อนจะหยุดดูคลิปที่เล่นวนไปมาซ้ำๆอยู่แบบนั้น..

ภาพผู้หญิงชุดดำ ที่กำลังหันมามองกล้อง ถูกตัดไปตลอดเวลาที่เธอกำลังจะหันมาเพื่อสบมองกับกล้อง แต่เพราะรูปร่างของหญิงสาวในคลิปทำให้ พิภพ ค่อนข้างเอะใจ เขาถึงยอมนั่งลงที่เก้าอี้ทำงาน แล้วกด Replay คลิปซ้ำๆ ซ้ำๆ…

ความรู้สึก ที่เหมือนจะคุ้นกับรูปร่างแบบนี้ ผิวพรรณแบบนี้ การแต่งตัวที่…

กึก~ ซ่า~~ และทันทีที่คลิปถูกตัดจนเกิดเสียงซ่าขึ้น ภาพและเสียงในความฝันก่อนหน้าก็โยงเข้ามาในหัว

‘ฉัน.. ไม่มีวันให้อภัย’

ใช่.. ใช่แน่ๆ!

พิภพ ใช้มือท้าวคางราวกับครุ่นคิด หากลางสังหรณ์ของเขาเป็นเรื่องจริง ผู้หญิงในคลิปและในความฝันคือคนเดียวกัน… แล้วผู้หญิงคนนี้….

“…เธอคือใครกัน?” คิ้วหนาขมวดเป็นปมสงสัย เพราะมองไม่เห็นใบหน้า แต่กลับมีความรู้สึกชวนให้เอะใจ ทำให้พิภพนั่งครุ่นคิดอยู่แบบนั้น โดยเฉพาะคำพูดในความฝัน ที่ติดหัวและไม่อาจสลัดให้หลุดออกไปได้

“…จำฉันไม่ได้จริงๆสินะ” หญิงสาวชุดดำ ริมฝีปากแดงนั่งอยู่บนดาดฟ้าของตึกสูงฝั่งตรงข้ามกับบ่อนหรูใจกลางเมือง นั่งห้อยขาราวกับมันเป็นที่ที่สมควรจะนั่ง

“ใช่สิ… ฉันนะ เป็นความทรงจำเดียว ที่คนเลวๆอย่างพวกแก… อยากจะลืม”

ดวงตาสีแดงฉานครุกรุ่นไปด้วยไอความแค้น เรียวเท้าที่สวมรองเท้าสีแดงถูกแกว่งไปมา พร้อมกับสายตาที่จ้องชายคนดั่งกล่าวอย่างไม่กระพริบ ก่อนจะเบือนสายตาก้มลงไปมองรถหรูสีดำหลักหลายล้านที่กำลังวิ่งออกไปจากบ่อน

นี่.. คือการกลับมาของฉัน

ร่างสูงเจ้าของรถคันดังกล่าว คือคนที่เธอ… คอยเฝ้ามองมาหลายต่อหลายปี หลายนาทีที่จู่ๆหญิงสาวคนนี้จะหายตัวไปราวกับควัน…

เป้าหมายถูกล็อคไว้แล้วววว

===============

⚠️สวีดัด สวัสดีกั๊บ!! ใครที่ยังไม่รู้ว่า นางเอก เรื่องนี้เป็นชะนีประเภทไหน ไปอ่านกันได้นะคะที่ ล่ารักมิติร้าย นางแจมอยู่ในนั้นด้วย จริงๆไม่ใช่เล่มต่อ จะอ่านเล่มไหนก่อนก็ได้ หรือจะอ่านทั้งสองเล่มเลยก็ได้ คืออยากเปิดเป็นจักรวาล555 ไม่แฟนตาซีจ๋าแน่นอนจ๊ะทั้งสองเรื่องเลย

⚠️ล่ารักมิติร้าย เป็นแฟนตาซีแบบเชื่อมโลกทั้ง2โลก เป็นเรื่องเปิดที่ทำให้ยมทูตทั้งสอง เข้ามามีบทบาทกับโลกมนุษย์(ไม่แฟนตาซีจ๋า เป็นเรื่องที่พบเจอได้ในชีวิตปกติ อ่านง่าย สอดแทรกข้อคิดไว้ด้วยกั๊บ) ส่วน ร้ายพ่ายรัก เป็นการกลับมาแก้แค้นของ นางเอก ส่วนถ้าอยากจะรู้ว่านางเจออะไรมาก็ต้องอ่านนะ^^

⚠️รอปกหน่อยนะคะ ปกเสร็จเมื่อไหร่เปลี่ยนปกแน่นอน ตอนนี้ไรท์ของใช้ปกแทนไปก่อนน๊า

⚠️ถ้าอ่านแล้วชอบอยากให้คอมเมนท์เยอะๆ เพราะมันคือกำลังใจเลยค่ะ สำหรับคนที่อ่านแล้วไม่ชอบ ช่วยส่งต่อนิยายนี้ให้กับคนที่คุณไม่ชอบด้วยนะคะ นางเอกเรื่องนี้จะได้ตามไปหลอกหลอน😏💀

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ร้ายพ่ายรัก   Special [ตอนพิเศษ]

    1ปีต่อมา….โต๊ะอาหารรายล้อมไปด้วยอาหารมากมาย คนที่ได้นั่งอยู่ตรงนี้คือคนสำคัญของฉันทั้งนั้น คริสตัลวางช้อนเมื่อความรู้สึกของเธอเริ่มเปลี่ยนไป ความซาบซึ้งและความรู้สึกผิดไม่อาจหายไปจากใจ ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหนก็ตาม“ไม่อร่อยหรือไง?” ฟีนิกซ์เอ่ยถามก่อนจะยกไวน์แดงขึ้นดื่ม ทำให้คิรัวร์และบีเบลหยุดทานตามไปด้วย“เปล่า.. ฉันแค่ อยากขอโทษและขอบคุณทุกคน”ส่วนชายชราอีกคนที่นั่งอยู่หัวโต๊ะอย่างพิภพก็วางช้อน แล้วใช้ผ้าเช็ดปากด้วยท่าทีราบเรียบ“ไม่มีใครโทษเธอ”“…..”“โดยเฉพาะฉัน”“….”“และฉันเชื่อว่าที่นี่ก็ไม่มีใครโทษเธอเช่นกัน” พิภพที่หายไปนาน กลับมาที่บ้านได้เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา คำตอบที่ฉันได้จากฟีนิกซ์ตอนรู้เรื่องราว คือพิภพแอบไปบวชและอยู่ในพระธรรมเป็นเวลาสองพรรษา ภาษามนุษย์ว่าไว้แบบนั้น“ทุกคนมีอดีต เมื่อถึงเวลาเราก็ควรปล่อยผ่าน จะให้ใช้ชีวิตจมอยู่กับความผิดพลาดในอดีต เป็นเรื่องที่ไม่ฉลาดนัก”“…ข้ารู้”“ใช้ชีวิตนิรันดร์ให้เป็นประโยชน์” คิรัวร์พูดเสริม คริสตัลพยักหน้าเพียงนิดก่อนจะมองหน้าทุกคนเพื่อหวังจะแจ้งเรื่องบางแรื่อง เธอก้มลงและหยิบกระเป๋าของเธอออกมาและมองหน้าทุกคนอีกครั้ง จนฟีนิกซ์มอ

  • ร้ายพ่ายรัก   ร้ายพ่ายรัก_XLVIII👠 : แล้วพบกันใหม่ (END)

    ในห้วงเวลาของโลกหลังความตาย แสงสว่างที่ปลายทางชัดเจนเสมอแม้มีเพียงจุดเดียวหรือเล็กเท่าจุดไข่ปลา ร่างสวยค่อยๆเดินมานั่งที่โต๊ะตัดสินวิญญาณ แม้ไม่ใช่หน้าที่ของเธอ แต่การขอเวลาได้พูดคุยแค่เพียงไม่นาน ไม่ได้ผิดกฎโลกหลังความตายแต่อย่างใดครืดด~ เสียงลากเก้าอี้ดังขึ้น เรียกสติของสองสามีภรรยาที่เพิ่งสิ้นอายุขัยตามกาลเวลาและตามโรคาหรือโรคประจำตัว ยมทูตสาวมีสีหน้านิ่งเงียบก่อนจะฉายแววความเศร้าเพียงนิดออกมา“อ้าว.. แม่หนูนี่”“..จำได้ด้วยเหรอ”“ได้สิ แม่หนูที่มากับไอ้เจ้าแฟรงค์ ตอนนั้นที่แห่กันมาเยอะๆ” คนเป็นพ่อเริ่มบทสนทนา คริสตัลยิ้มเพียงบางเบา ตรงหน้ามีขนมปั้นทรงกลม หลากสีแต่ความสามารถของมันมีเพียงหนึ่งเดียว เธอดันจานที่ว่าไปตรงหน้าของสองสามีภรรยา“..พวกคุณต้องกินมัน”“ขนมอะไร?”“..เม็ดลบความทรงจำ” เกิดความเงียบเข้าปกคลุม เมื่อสองสามีภรรยามองหน้ากันก่อนจะหันกลับมา“ฉันเป็นยมทูต บัดนี้ถึงเวลาแก่การสมควรแล้ว ที่ท่านทั้งสอง.. จะต้อง.. ถูกตัดสิน”“ยมทูตเหรอ? แล้วทำไมหนูถึงได้..” คราวนี้คนเป็นแม่แทรกขึ้นมา“คนพวกนั้นรู้.. และวันนี้ฉันมาทำหน้าที่ของฉัน”“….”“ฉันเป็นคนเก็บดวงวิญญาณของพวกคุณ ถึงมั

  • ร้ายพ่ายรัก   ร้ายพ่ายรัก_XXXXVII👠 : ไปจนนิรันดร์

    _______________***เนื้อหาในตอนนี้ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน มีการเขียนระหว่างความเป็นความตาย อาจมีบทความที่ทำให้รู้สึกดำดิ่ง แต่ทั้งหมดทั้งมวลเป็นความรู้สึกของตัวละครหลักค่ะ***_______________“ปิดตาก่อน”“ปะ ปิดทำไม ฉันไม่ชอบความมืดนะ”“ไม่น่ากลัวอย่างที่คิดหรอก”“ถ้าเปิดผ้ามาแล้วมีผีพุ่งออกมา ฉันโกรธนะบอกเลย!”ยมทูตกลัวผี… ฟีนิกซ์ส่ายหัวกับประโยคที่ว่า ก่อนจะพาเธอเดินลงจากเครื่องบินส่วนตัว ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่มาเฟียจะมีเครื่องบินเป็นของตัวเองและมี.. พื้นที่ตีนดอยเป็นของตัวเอง “พะ พอหรือยังฉันกลัวแล้วนะ”“อีกนิด”ทั้งที่รู้ว่ามันเป็นตอนเช้าแท้ๆ และอากาศก็เย็นสบายมากๆด้วยแบบนี้ ก็อดกลัวไม่ได้ มันไม่ใช่ว่าฉันกลัวผีอะไรซะแบบนั้นนะ แค่ไม่ชอบความมืดและการเซอร์ไพส์ที่ไม่รู้ปลายทางนั้นแหละ เพราะมันเหมือนการสุ่มที่ไม่รู้ว่าจะได้เจอกับอะไร ความหมายที่กลัวคือแบบนี้ เรียวเท้าเหยียบเนินหิน ทางขรุขระทำให้ยมทูตสาวชะงักไปหลายครั้งพลันจินตนาการถึงสิ่งที่ตนกังวล แต่แล้วทางเดินที่ว่า ก็เรียบราบ เดินสบายขึ้นมาซะอย่างนั้น คริสตัลจับมือฟีนิกซ์และบีบพร้อมกับเหงื่อที่ไหลออกจากฝ่ามือ“ถ้านายหลอกฉันมาฆ

  • ร้ายพ่ายรัก   ร้ายพ่ายรัก_XXXXVI👠 : ของสำคัญ NC+

    ปรโลก“ท่านคิดไหมขอรับว่าท่านคริสตัลจะเป็นยังไงต่อ”“ก็เห็นๆกันอยู่.. เป็นพวกคลั่งรักแบบไม่ลืมหูลืมตา”“หาตรงกลางของท่านคริสตัลไม่ได้จริงๆ.. จะแค้นก็แค้นแบบไม่ฟังอะไร จะรักใครจะคนก็รักแบบไม่ลืมหูลืมตา..”“ไม่เถียง” คิรัวร์ปิดแฟ้มทะเบียนราษฎรวิญญาณ เขาเองก็เป็นห่วงคริสตัลอยู่เสมอ แต่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยวก็ไม่ใช่เรื่อง หลังจากนี้หากน้องสาวจะเลือกวิถีชีวิตแบบไหน ก็คงต้องปล่อยให้เป็นไป.. เธอจมอยู่กับความแค้นมายาวนาน การจะใช้ชีวิตโดนไร้สิ่งนั้นก็อาจจะทำให้เธอทำตัวไม่ถูกในช่วงแรก ความหอมหวานของความรักมีใครบ้างที่ไม่อยากจะลิ้มลองมัน ไม่ว่ามนุษย์ ยมทูตหรือพระเจ้า ไม่มีสิ่งใดหลุดพ้นไปได้ซึ่งความรัก.. เป็นคำสาปเดียวที่ไม่อาจลบล้างได้แม้กระทั่งทวยเทพ“ข้าจะไปเยี่ยมท่านปู่ เจ้าจะไปกับข้าไหม?”“ไปอยู่แล้วขอรับ”บนเครื่องบิน…(*0*)~“..มันทำไม?”“ฉันไม่เคยขึ้นเครื่องบิน!”“แล้ว.. เธอมองหาอะไร บนนี้นอกจากก้อนเมฆก็ไม่มีอะไรแล้ว”“สวรรค์หนะ”“..สวรรค์?” ฟีนิกซ์เลิ่กติ้วถาม ก่อนจะเป็นฝ่ายถามต่อ“เธอเป็นยมทูต แต่กลับมองหาสววรค์?”“ก็นายดูสิ ขนาดพวกเราลอยสูงอยู่บนฟ้าแท้ๆ ไหนละสวรรค์ สวรรค์ที่ลอยเหนือเมฆ..

  • ร้ายพ่ายรัก   ร้าบพ่ายรัก_XXXXV👠 : ข้อตกลง

    ตั้งแต่กลับมา คริสตัลตัวติดกับฟีนิกซ์แทบไม่ห่าง เธอแทบไม่อยากเสียเวลาแม้แต่วินาทีเดียวที่ได้อยู่เคียงข้างฟีนิกซ์ แถมการกลับมาของเธอในครั้งนี้ นอกจากแววตาที่เปลี่ยนไป ความเป็นมิตรก็เหมือนจะเลเวลอัพขึ้นด้วย.."ห้ามแผลงฤิทธิ์หรือสร้างเรื่องให้กับบ่อนที่นี่ เข้าใจนะ" เป็นมิตร… กับสิ่งที่คนมองไม่เห็น"อึ่กก" ลูกน้องและบอดี้การ์ดหน้าบ่อนเลิ่กลั่กกันไปอีก คริสตัลเล่นยืนพูดกับดวงวิญญาณเร่รอนที่มีเพียงเธอเท่านั้นที่มองเห็น เพราะลูกน้องทุกคนยังไม่รู้ว่าคริสตัลไม่ใช่คนปกติ นอกจากแฟรงค์และบรรดาเพื่อนของฟีนิกซ์เท่านั้นที่รู้และยังไม่คิดว่าจะป่าวประกาศเรื่องนี้กับใคร เพราะมองไม่เห็นประโยชน์อะไรจากเรื่องนี่เลยนอกจากสร้างความกลัวให้ลูกน้องมากกว่า.. แต่เพราะความผิดพลาดของคิรัวร์ที่ไล่ลบความทรงจำของลูกน้องพิภพไม่หมด แม้หลงเหลือไว้เพียงหนึ่งคน แต่เขาก็ไม่กล้าพูดเรื่องนี้กับใครอยู่ดี ซึ่งยังคงเป็นความลับต่อไปสำหรับลูกน้องคนนั้น"..คุณฟีนิกซ์ชอบแปลกๆแบบนี้เหรอวะ" ลูกน้องคนนึงพูดขึ้น แม้จะด้วยน้ำเสียงที่เบาสุดๆก็ตาม “อะไรที่แปลกเหรอ?”“อะ เอ่อ! มะ ไม่มีอะไรครับ!” …พวกมนุษย์นี่พิลึกพิลั่น ฉันไม่สนใจหรอกน

  • ร้ายพ่ายรัก   ร้ายพ่ายรัก_XXXXIV👠 : คิดถึง NC++

    “อ๊า~” ฟีนิกซ์หน้านิ่ว คริสตัลทำเขาเสียวตั้งแต่เริ่ม ถ้ำน้อยบีบรัดเอ็นหนา ตอดตุ๊บๆคลายความปวดหนึบก่อนหน้าได้ดี แถมยังอุ่นไปด้วยน้ำชื้นจากภายใน เสียงเนื้อกระทบกังวานพอสมควรก้นกลมกระเด้งรับและสวนตอบสะโพกหนาที่อยากจะโชว์ลีลาที่เก็บกักไว้เต็มๆเป็นเวลาสองเดือน มือใหญ่บีบก้นกลม เย้อก้นไปมาหนักก่อนจะทิ้งคอพาดกับพนักโซฟา“อ่า~”แต่คริสตัลไม่เสียเวลาแม้แต่นิด เธอรั้งต้นคอหน้าที่แหงนหน้ามองเพดานกลับมา ยัดเหยียดนมสวมป้อนเข้าปาก จังหวะที่ถูกดูดเป็นอะไรที่ ที่สุดจริงๆ ความเสียวที่พุ่งพล่านไปทั้วทั้งตัว ทำร่างสวยแอ่นตัวเป็นเส้นตรงคิ้วเข้มขมวด ฟีนิกซ์คงเสียวสุดใจเพราะแก้มแดงไปถึงกกหู มืออุ่นเค้นประคองเต้าไม่ให้หลุดจากปากของเขา เพราะยมทูตสาวเล่นขย่มตอเขาแบบไม่บันยะบังยังตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บบเนินสามเหลี่ยมกลืนกินตอใหญ่จนมิดด้าม กลีบสวามโอบอุ้มเอ็นหนาอย่างกลมกลืน ปึ่ก!“อ๊ะ!” ร่างกระเพื่อมขึ้นจากเดิมเพียงครั้ง..ปึ่ก ปึ่ก ปึ่กกก!!! ก่อนจะรัวไม่ยัง กระเด้งกระดอนกระเพื่อมครบจบในท่าเดียว ฟีนิกซ์ไม่อดกลั้นอะไรอีกต่อไปแล้วก่อนหน้าแค่กังวลว่าตนจะทำให้ยมทูตสาวรู้สึกเจ็บ เพราะขนาดของเขาและเธอมันไม่ได้สามั

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status