ตอนที่ : 08 ฝันร้าย

ไม่รู้ว่าเซ็กซ์มันยาวนานไปแค่ไหน เธอหลับไปเพราะหมดแรงมาก ข้าวก็ไม่ได้กิน วันทั้งวันก็จิบแค่น้ำแก้หิวเท่านั้น ประชดเหรอ? ไม่เลยสักนิด ทำไมต้องประชดด้วยล่ะ คนอย่างเขามีค่าให้เธอต้องประชดด้วยหรือไง เธอคิดแค่ว่าคนอย่างเธอตายไปมันก็จบแล้ว

ตอนแรกก็คิดว่าเรื่องทุกอย่างมันจะจบลงด้วยดี เพราะเธอเองก็แสดงความรับผิดชอบ ไม่ได้หนีอะไร ตอนนี้เพิ่งรู้แล้วว่า ความรับผิดชอบมันใช้ไม่ได้กับคนอย่างเขา

.

.

ฟึ่บ~

'อะไรกัน ที่นี่ที่ไหน?' ฉันพูดกับตัวเอง พูดอยู่ในใจพร้อมกับมองรอบๆ ไม่รู้ว่าตัวเองหลุดมาอยู่ที่ไหน รอบตัวของฉันมันเต็มไปด้วยป่า บ้านของเขาเหรอ ป่าที่อยู่รอบๆ บ้านตรงที่ฉันกำลังจะวิ่งหนีมา อย่าบอกนะว่าฉันหนีมาได้

หรือว่าฉันตายไปแล้ววิญญาณก็เลยหลุดล่องลอยออกไปเร่ร่อน

ถ้าไม่อย่างนั้นมันก็คงจะเป็นความฝัน แต่ก็เป็นความฝันที่เหมือนจริงมากๆ เหมือนจริงจนฉันรู้สึกได้ถึงความเย็นรอบๆ ตัว บรรยากาศที่หนาวเหน็บ ฉันรู้สึกถึงมันจริงๆ และความหนาวเหน็บที่อยู่รอบๆ ตัวมันทำให้ฉันไม่สามารถยืนนิ่งอยู่ได้ ฉันต้องเดินออกไปจากตรงนี้

"เฌอรีนดา..."

เสียงที่ดังขึ้นจากทางด้านหลังทำให้ฉันต้องชะงัก ฉันจำเสียงนี้ได้ดี เสียงหวาน