LOGINShare
EP:04 ตามติด
Last Updated:
2025-06-27 08:49:23#หน้ามหาวิทยาลัย
ชะเอมยืนอยู่ที่หน้าร้านขายขนมปังปิ้งที่ตั้งร้านอยู่หน้ามหาวิทยาลัย เธอแวะซื้ออยู่บ่อยๆ เพราะนี่ก็ของโปรดเธอเหมือนกัน และเธอก็แอบไปรู้มาว่า รุ่นพี่ที่เธอกำลังชอบก็ชอบกินอะไรแบบนี้เหมือนกัน
"เอาขนมปังสี่แผ่นค่ะ แบ่งเป็นสองถุงนะคะ เอาแบบปกติ แล้วก็ใส่แค่เนยกับนมค่ะ"
"ได้จ้ะรอสักครู่นะ"
เธอไม่ได้ซื้อไปฝากเพื่อนหรอก แต่ซื้อเอาไปกินเองสองแผ่น ส่วนที่เหลือก็เอาไปแบ่งให้รุ่นพี่ไทเธย์ เพราะเธอเพิ่งจะเห็นเขาเดินเข้าไปเมื่อสักครู่นี้เอง
ไม่กี่นาทีต่อมา...
"รุ่นพี่ไทเธย์! รอด้วยค่ะ!" ชะเอมวิ่งตามหลังชายหนุ่มที่กำลังจะก้าวขึ้นบันไดตึกคณะวิศวะ เสียงของเธอทำให้เขาต้องชะงัก พร้อมกับถอนหายใจแรงด้วยความรำคาญ เพราะทุกครั้งที่ได้เจอกับเธอความสุขสงบของเขามันก็หายไปหมดเลย
"เอมซื้อขนมปังมาฝากค่ะ" ห่อขนมปังในมือถูกยื่นออกไปข้างหน้า
"ฉันไม่กิน"
"เอมรู้ใจรุ่นพี่นะคะ ขนมปังปิ้งใส่เนยกับนมไม่ใส่น้ำตาล รุ่นพี่กินแบบนี้ใช่ไหมล้า"
"....." เขามองนิ่งๆ ไม่มีท่าทีว่าจะรับห่อขนมปังในมือจากเธอไปเลย
"เอมตั้งใจซื้อให้จริงๆ ค่ะรับไปเถอะ ไม่กี่บาทหรอก"
"ฉันไม่กิน" พูดย้ำอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น แววตาของเขายังคงเย็นชาไร้ความรู้สึกเช่นเคย
"ไม่กินก็รับไปค่ะ เก็บเอาไว้ก็ได้ แค่อย่าเอาไปทิ้งก็พอ เอมเสียดาย"
"เสียดายเธอก็เก็บไป ไม่งั้นฉันจะเอาทิ้ง" พูดจบไทเธย์ก็กำลังจะหันหลังและเดินออกไป ทว่ากลับถูกเธอรั้งเอาไว้ด้วยประโยคคำพูดอีกครั้ง
"รับไปเถอะนะคะ เอมตั้งใจซื้อให้จริงๆ อยากให้พี่กิน จะได้มีแรงเรียน"
ไทเธย์ขมวดคิ้วย่นพลางหันกลับมา สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเหนื่อยหน่าย
"ทำไมถึงชอบวุ่นวาย?" เขาพูดเบา ๆ ก่อนจะพูดเสียงจริงจังขึ้น "อย่ามาไร้สาระกับฉันได้ไหม น่ารำคาญ!"
"....." ชะเอมยิ้มหวาน สีหน้าดูไม่รู้สึกสะทกสะท้านกับคำพูดที่ฟังดูไม่ค่อยจะเป็นมิตรของเขาเลย
"ยิ้มอะไร?"
"ก็ยิ้มที่รุ่นพี่พูดกับเอมไงคะ"
"ฉันกำลังรำคาญเธอ"
"ไม่จริงหรอกค่ะ"
หมับ!
จู่ๆ ห่อขนมปังในมือก็ถูกแย่งไปจากมือของชะเอม เธอยิ้มจนหน้าบานเพราะไม่คิดว่ารุ่นพี่จะรับของที่เธอซื้อให้ง่ายๆ แบบนี้ ถึงจะรับเพื่อตัดบทความรำคาญไม่ให้เธอมาวุ่นวายก็เถอะ แต่แค่นี้เธอก็ดีใจมากแล้ว
"ไอ้ไทมายืนทำไรตรงนี้วะ?" ขณะที่ทั้งสองกำลังยืนมองหน้ากัน เพื่อนในคณะของไทเธย์ก็เดินเข้ามา
"หวัดดีค่ะรุ่นพี่"
"สวัสดีครับ น้องคนนั้นนี่"
"ฮี่ๆ จำเอมได้ด้วยหรอคะ"
"ครับ ก็กลุ่มน้องหาคำใบ้ไม่เจอแล้วโดนลงโทษอยู่กลุ่มเดียวนี่ ทำไมพี่จะจำไม่ได้ พี่เป็นคนสั่งลงโทษเองแท้ๆ"
"คิคิ.." เธอหัวเราะ แต่อีกฝ่ายกำลังหน้าบูดบึ้งไม่สบอารมณ์เลยสักนิด
"ว่าแต่รุ่นน้องมีอะไรหรือเปล่าครับ"
"ไม่มีค่ะแค่เอาขนมมาให้รุ่นพี่ไทเธย์"
"อ๋อ..."
"กูไปก่อนนะ" ไทเธย์พูดตัดประโยคของทั้งคู่ ก่อนจะหันหลังแล้วเดินออกไป ไม่สนใจทั้งสองคนเลยสักนิด
"อย่าไปถือสามันเลยนะน้อง มันก็เป็นของมันแบบนี้แหละ พวกบ้าโลกส่วนตัว"
"อ๋อ.."
"ถ้ามีอะไรอยากรู้อยากถาม คุยกับพี่ได้ ไม่ต้องไปคุยกับมันหรอก เดี๋ยวจะเป็นโรคประสาทเปล่าๆ"
"เอ่อ...ชมรมหุ่นยนต์ของรุ่นพี่ไทเธย์ เต็มแล้วหรอคะ?"
"หือ ยังไม่เต็มนะ แค่ไม่มีคนเขาชอบชมรมอะไรแบบนี้"
"เอมอยากเข้า แต่รุ่นพี่ไทเธย์บอกว่าเต็มแล้ว"
"เต็มที่ไหน น้องอยากเข้าจริงๆ หรอ แน่ใจแล้วนะ"
"ค่ะ" รีบพยักหน้า
"งั้นเดี๋ยวพี่จะไปขอใบสมัครจากเพื่อนอีกคนมาให้ก็แล้วกัน มันเป็นคนดูแลชมรมน่ะ ไอ้หัวหน้าชมรมไม่ค่อยสนใจอะไรเท่าไหร่หรอก"
"หูย ขอบคุณมากๆ นะคะรุ่นพี่"
"ครับ ยินดีครับ"
หลังจากนั้นชะเอมก็เข้าเรียนตามปกติ วันนี้เธออารมณ์ดีมากเพราะจะได้สมัครเข้าเป็นหนึ่งในชมรมของคนที่ตัวเองกำลังชอบแล้ว
...หลังเลิกเรียนวันเดียวกัน
"อะ ใบสมัครที่พี่ขอมาให้ กรอกชื่อของตัวเองแล้วก็ข้อมูลอะไรลงไปในใบที่เขาให้กรอกนี่แหละ เสร็จแล้วก็เอาไปให้พี่ผู้หญิงคนนั้น"
"อ๋อ ได้ค่ะ"
"นี่พี่ขอเตือนนะ"
"หือ?? เตือนอะไรคะ?"
"อย่าไปบอกเชียวนะว่าชอบใครในชมรม บอกว่าเราอยากเข้าเพราะชมรมน่าสนใจ ไม่งั้นเขาไม่อนุมัตินะ"
"อ๋อ??"
ถึงจะพยักหน้าเหมือนจะเข้าใจ แต่เธอก็ไม่เข้าใจอยู่ดี มันมีเหตุผลอะไรแบบนี้ด้วยเหรอ ถ้าสมมุติว่าชอบใครในชมรมก็จะไม่สามารถเข้าชมรมได้งั้นเหรอ แปลกดีแฮะ
หลังจากนั้นชะเอมก็ถือใบสมัครเดินกลับบ้าน ตกกลางคืนเธอก็รีบกรอกทุกอย่างที่เขาให้กรอกในใบสมัคร จนกระทั่งตอนเช้าเธอก็เอาไปส่งให้กับรุ่นพี่ที่เป็นหนึ่งในชมรมนั้น
"เสร็จแล้วเดี๋ยวพี่ดึงเข้าไลน์กลุ่มนะ"
"แล้วเอมต้องทำอะไรบ้างคะ"
"เข้ามาแรกๆ ยังไม่ต้องทำอะไรหรอก คอยดูพวกรุ่นพี่เขาทำกันก่อน เอาไว้ถ้ามีโปรเจกซ์ใหม่มา ค่อยว่ากันอีกที"
"ได้ค่ะ"
ชะเอมเดินไปที่ตึกคณะด้วยความลั้ลลา มีความสุขที่ได้เข้าชมรมที่อยากเข้าแล้ว เพราะเพื่อนคนอื่นๆ ก็ได้เข้าชมรมที่ตัวเองอยากเข้าแล้วเหมือนกัน จะมีก็แต่เธอที่โดนดักทางเอาไว้ว่าคนเต็มชมรมแล้ว
"หวัดดีค่ะรุ่นพี่ไทเธย์"
"....." เขาหันมองแต่ก็ไม่ได้พูด เหมือนมองแค่ว่ารู้แล้วว่าเธอเข้ามาทักทาย
"เดี๋ยวต่อจากนี้เราคงได้เจอกันบ่อยๆ แล้วนะคะ"
"เลิกวุ่นวายกับฉันสักที ไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น ขนาดเพื่อนยังรำคาญฉันเลย"
"เพื่อนพี่รำคาญ แล้วเกี่ยวอะไรกับเอมล่ะ"
"ฉันก็รำคาญเธอไง"
"ถ้าอย่างนั้นคงต้องรำคาญอีกนานเลยนะคะ"
"พูดอะไรของเธอ"
"สวัสดีค่ะ หนูชื่อชะเอม เรียกสั้นๆ ว่าน้องเอม เป็นหนึ่งในสมาชิกชมรมหุ่นยนต์แล้วค่ะ!" เธอแนะนำตัวอย่างเป็นทางการด้วยรอยยิ้มที่มีความสุข แต่อีกฝ่ายนั้นหน้านิ่งมาก ไปถึงอย่างนั้นในใจของเขาก็กำลังเดือดเลย ไม่รู้ว่าใครรับเธอเข้ามาในชมรมอีก
"ฉันบอกว่าเต็มไง"
"เต็มที่ไหนคะ รุ่นพี่เมื่อวานน่ะ เอาใบสมัครมาให้เอมกรอก ตอนนี้เอมก็เขียนแล้วยื่นให้กับรุ่นพี่อีกคนแล้ว เขาบอกว่าเป็นคนดูแลชมรม"
"ไอ้บ้านี่!"
"คิกคิก เราคงต้องเจอกันบ่อยๆ แล้วค่ะ อย่าเพิ่งรำคาญรุ่นน้องในชมรมเลยนะคะ"
"อยากเข้าก็เข้าไป อย่ามายุ่งกับฉัน!"
Latest chapter
ลวงรักรุ่นพี่วิศวะ EP:70 ตอนจบ
ณ ที่ดินทางภาคเหนือ สายลมอ่อนๆ พัดมาพร้อมกับกลิ่นหอมๆ ของธรรมชาติ มันเป็นกลิ่นที่เธออธิบายไม่ถูกเลย แต่มันดีมาก สดชื่นและทำให้รู้สึกโล่งสบายปอดแบบที่สุดเลย เพราะที่นี่กำลังอยู่ในช่วงก่อสร้าง ทั้งสองเลยต้องแวะเวียนมาดูอยู่บ่อยๆ อีกไม่นานบ้านหลังแรกของทั้งสองก็จะได้เสร็จเรียบร้อยแล้ว ช่วงเวลาหนึ่งถ้าได้มีลูกกันและลูกได้เติบโตขึ้น คนเป็นพ่อแม่ก็คงได้ย้ายกลับมาอยู่ที่นี่ ใช้ชีวิตช่วงบั้นปลายชีวิตอยู่ด้วยกัน "พี่ไทคะ.." "หืม?" เขาเดินเข้ามาหา "พี่คิดว่า บ้านของเราจะเป็นยังไงคะ" "ก็คงสวย น่าอยู่มากเลยแหละ" "เอมอยากเห็นเร็วๆ จัง""เราน่ะ เก่งมากเลยนะ รู้ไหม" คำชมเรียบๆ จากเสียงทุ้มต่ำอาจฟังดูธรรมดาสำหรับใครหลายคน แต่ชะเอมรู้ดี ว่ามันเต็มไปด้วยความภูมิใจที่เขาไม่ค่อยจะแสดงออกมาให้เห็น เธอทำงานตำแหน่งการออกแบบในบริษัท นี่เป็นครั้งแรกที่เธอออกแบบบ้านให้กับตัวเอง และสร้างมันขึ้นมาจริงๆ ตามแบบที่ตัวเองคิดขึ้นมา "มันเป็นความฝันของเอมเลยนะ ก่อนจะได้ออกมาเป็นแม่บ้านเต็มตัว ขอใช้ความสามารถของตัวเองหน่อยก็แล้วกัน" "เก่งมาก" "ตอนเด็กๆ เคยคิดว่า สักวันจะออกแบบบ้านให้กับตัวเอง ให้กับพ่อแม่ เ
ลวงรักรุ่นพี่วิศวะ EP:69 ติดกลิ่น
#หลายเดือนต่อมา ช่วงชีวิตหลังแต่งงาน ชะเอมย้ายมาอยู่ที่คอนโดของไทเธย์อย่างเต็มตัว และออกไปทำงานพร้อมกับเขาในตอนเช้าของทุกวัน แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังทำงานอยู่ตำแหน่งเดิม และรับเงินเดือนเหมือนเดิม ไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปมากกว่านั้น บางวันหลังเลิกงานที่บริษัทเขาก็จะต้องไปทำงานต่อที่คลับอีก ดูวุ่นวายไม่ใช่น้อยเลย เมื่อก่อนเธอไม่ได้อยู่ใกล้กับเขาก็เลยไม่รู้ว่าเขาต้องทำอะไรบ้าง แต่พอได้มาอยู่กับเขามีเวลาอยู่ด้วยกันแทบจะ 24 ชั่วโมง เธอถึงได้รู้ว่าเขาแทบจะไม่มีเวลาว่างเลย วันหนึ่งหลังเลิกงานไทเธย์ขับรถมาส่งภรรยาที่คอนโด ก่อนที่เขาจะออกไปทำงานที่คลับต่อ ซึ่งเขาก็บอกว่าไปจัดการธุระแค่พักเดียว เดี๋ยวค่ำๆ ก็จะกลับมากินข้าวตอนเย็นกับเธอเช่นเคย ติ๊ด ~ แกร๊ก ~ ชะเอมได้ยินเสียงปลดล็อคประตูพร้อมกับเสียงเปิดประตูเข้ามา เธอรู้ว่าเป็นใครก็เลยไม่ได้ออกไปดู เพราะมีแค่เธอกับเขาที่รู้รหัสและมีคีย์การ์ดของคอนโด "ฟอด!" "อ๊ะ! ตกใจหมดเลย เข้ามาทำอะไรคะ?" เธอรู้ว่าเขากลับเข้ามาแล้ว แต่เธอไม่คิดว่าเขาจะเดินเข้ามาในนี้ และก็ไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนี้จนเธอตกใจ "เข้ามาหอมแก้มไง" "เดี๋ยวเสื้อเหม็นนะคะ ออกไปข้างน
ลวงรักรุ่นพี่วิศวะ EP:68 ของขวัญ
#ผ่านมาอีกหนึ่งปี วันเกิดของชะเอม ช่วงเวลามันผ่านไปเร็วมากๆ เลย ราวกับว่าเราแค่หลับตาลืมตาขึ้นมาอีกทีก็ผ่านไปหนึ่งปีแล้ว เวลาเปลี่ยนแปลงไปทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวก็เปลี่ยนแปลงไปเช่นกัน แต่สิ่งที่ยังอยู่คงเดิมก็คือความรักที่ทั้งสองมีให้กันไม่เคยลดน้อยลงหรือเปลี่ยนแปลงไปเลย วันเกิดปีนี้ไม่เหมือนกับปีอื่นๆ เพราะไม่ได้จัดใหญ่โตเหมือนเช่นเคย เพื่อนๆ บางคนก็ติดงานมาอวยพรวันเกิดต่อหน้าไม่ได้ ชะเอมก็เลยไม่ได้จัดงานอะไร เพราะเกรงใจเพื่อนๆ จะมีก็แต่เป่าเค้กและจัดปาร์ตี้เล็กๆ ในครอบครัวที่มีกันอยู่สี่คน ส่วนเพื่อนๆ ต่างก็ได้แค่อวยพรผ่านหน้าจอ และจะส่งของขวัญวันเกิดตามให้ทีหลังอีกที "ลูกสาวแม่ โตขึ้นอีกปีแล้วสินะ เป็นผู้ใหญ่เต็มตัวแล้ว แม่ขอให้ลูกมีความสุขมากๆ คิดสิ่งใดก็ขอให้สมปรารถนา อย่าเจ็บอย่าจน สุขภาพร่างกายแข็งแรงนะลูก""ขอบคุณค่ะแม่" "พ่อเองก็ขออวยพรวันเกิดให้เรามีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรง ร่ำรวยๆ แต่อย่าเพิ่งมีหลาน แต่งงานก่อน.." พูดจบก็มองค้อนไปที่ไทเธย์ ที่กำลังเตรียมจะอวยพรวันเกิดเป็นคนต่อไป "พ่อ..." "มานี่เลย! แกก็ชอบขัดลูกจริง เดี๋ยวก็เพี๊ยะเขาให้เลย!" แม่ของชะเอมทำท่าจะตีพ่อ อย
ลวงรักรุ่นพี่วิศวะ EP:67 เป็นแฟน
ไทเธย์ Talk หลังจากที่กลับจากที่เราเที่ยวที่ไร่องุ่นของสามแฝด เราสองคนก็กลับมาทำงานเช่นเคย ชะเอมได้เข้าทำงานอยู่ที่บริษัทของผมด้วยความสามารถของเธอเอง เธอจึงได้อยู่ในตำแหน่งออกแบบดีไซน์ตามที่เธอต้องการ ซึ่งผมก็ไม่ได้ช่วยอะไรเธอเลย เพราะเธอชอบบอกว่าผมใช้เส้นสายในการรับเธอเข้าทำงาน แต่ความเป็นจริงแล้วเธอเข้าทำงานได้ด้วยความสามารถของตัวเองต่างหากอันที่จริงก็อยากใช้ อยากทำให้เธอมาเป็นเลขาข้างกายเลยด้วยซ้ำ แต่ถ้าเป็นแบบนั้นเธอจะดูออกมากไป ทุกวันนี้ผมเลยทำได้เพียงแอบมองดูเธอผ่านกล้องวงจรปิด ดูเธอที่กำลังนั่งทำงานอย่างขะมักเขม้นทุกวัน ขยันแบบนี้มันน่าให้โบนัสซะจริงเลยตลอดระยะเวลาที่เราคบกันมาผมไม่รู้เลยว่าผมเปลี่ยนไปตั้งแต่ตอนไหน ผมเริ่มมีความสุขตั้งแต่เมื่อไหร่ ผมเริ่มก้าวออกจากกรอบเล็กๆ ของตัวเองมานานแค่ไหนแล้ว กว่าจะรู้ตัวว่าตัวเองมีความเปลี่ยนแปลงก็ตอนที่เธอเริ่มทักว่าผมไม่เหมือนเดิม ไม่เหมือนคนเดิมที่เงียบ ไม่ค่อยคุยกับใคร ชอบอยู่กับตัวเองในมุมเล็กๆ ที่เป็นที่ปลอดภัยของผมชะเอมเธอทำให้โลกของผมค่อยๆ กว้างขึ้น ทำให้ผมรู้สึกว่าโลกกว้างใหญ่นี้มันก็ไม่ได้อันตรายหรือร้ายแรงไปซะหมดทุกอย่าง ม
ลวงรักรุ่นพี่วิศวะ EP:66 รับลมธรรมชาติ NC20+
ตกดึกของวันถัดมา ฟึ่บ ~"ทำไมออกมาแบบนี้ อากาศมันเย็นนะ เดี๋ยวก็ไม่สบายเอาหรอก" ไทเธย์เดินออกมาพร้อมกับผ้าห่มผืนหนา เมื่อมองออกมาเห็นชะเอมที่ใส่แค่เสื้อตัวใหญ่ของเขาออกมายืนอยู่ตรงหน้าระเบียงที่นี่อยู่บนเขามีอากาศหนาวเย็นเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ประจวบเหมาะกับมีฝนโปรยปรายอยู่ตลอดช่วงเย็นอีก มันเลยทำให้อากาศค่อนข้างหนาวมากกว่าเดิม"เดี๋ยวก็กลับเข้าไปแล้วค่ะ""ชอบที่นี่หรือเปล่า""ชอบสิคะ อากาศดีมากเลย""พี่ก็ชอบเหมือนกัน อยากมาเที่ยวแบบนี้บ่อยๆ จังเลย""....." ชะเอมไม่ได้ตอบ เธอได้แต่ยิ้มอยู่อย่างนั้น ก่อนที่รอยยิ้มนั้นจะหายไปเมื่อแผ่นหลังของเธอนั้นสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่างที่มันกำลังดันอยู่ รู้สึกได้เลยว่ามันเป็นแท่งยาวๆ และร้อนมากๆ ด้วย "พี่ไท!""หืม?""ไม่ได้ใส่กางเกงในหรอ?""ไม่ได้ใส่อะไรสักอย่าง" ยอมรับแบบหน้าซื่อๆ เลย"พี่นี่มันทุเรศจริงๆ เดี๋ยวใครก็มาเห็นหรอก เดินโป๊ออกมาได้ยังไงเนี่ย" เธอบ่นเขายกใหญ่"ไม่โป๊หรอก เห็นไหมว่าพี่เดินมาพร้อมกับผ้าห่ม""แล้วนี่มัน...""ครับ มันกำลังแข็ง กำลังได้ที่เลย" พูดแบบเสียงกระเส่าๆ ลมที่ออกมาจากปากมันกระทบใบหูของเธอ ร้อนวาบไปชั่วขณะ ตัดกับอากาศที่
ลวงรักรุ่นพี่วิศวะ EP:65 เปลี่ยนบรรยากาศ NC20+
#ไร่ตะวันภูเมฆ ( เป็นไร่ของสามแฝด ไทป์ ไทม์ ทรานส์ )"โห ที่นี่น่าอยู่จังเลยค่ะ" ชะเอมมองไปรอบๆ ด้วยความตื่นเต้นทันทีที่ลงจากรถ"มากันแล้วเหรอ" มีคนเดินเข้ามาทักแบบเงียบๆ จากทางด้านหลัง พอหันกลับไปมองก็เห็นเป็นเพื่อนแฝดของไทเธย์ แต่ชะเอมยังแยกไม่ได้ว่าคนไหนชื่ออะไร เพราะทั้งสามหน้าเหมือนกันมาก และก็เพิ่งเจอกันได้ครั้งเดียวเอง"อ้าว นายเองก็อยู่หรอ""ครับ""คุณลุงกับคุณป้าล่ะ อยู่หรือเปล่า?""ไม่อยู่ครับ ไปฮ่องกงครับ กว่าจะกลับก็คงเดือนหน้า""อ๋อ...""เข้ามากันก่อนสิครับ""ป้ะ เข้าไปนั่งข้างในกันก่อน" ไทเธย์หันไปบอกคนข้างๆ ก่อนที่ทั้งสองจะพากันเดินเข้าไปพร้อมกับเจ้าของบ้าน"แล้วนี่ไอ้สองตัวอยู่หรือเปล่า""อยู่ครับ อยู่กันครบเลย พ่อกับแม่สั่งให้เฝ้าไร่น่ะครับ ก็เลยต้องอยู่บ้าน""หึหึ ไม่อย่างนั้นพวกแกคงไม่อยู่สินะ""ครับ"เป็นการมาครั้งแรกของชะเอม และถูกตอนรับเป็นอย่างดีเลยด้วย อย่างกับลูกค้า VIP แน่ะ แต่เสียดายที่นี่เขาไม่ได้รับลูกค้า"โฮมสเตย์อยู่ฝั่งโน้นนะครับ เดี๋ยวผมให้คนขนของไปให้""ไม่เป็นไร เดี๋ยวขับรถไปจอดหน้าโฮมสเตย์ก็ได้""ตามสบายครับ""เรื่องอาหารไม่ต้องห่วงนะครับ เดี๋ยวผมให
You may also like
น้องสาวข้างบ้านคนนี้ เป็นคนโปรดของพี่วิศวะขี้หวง
มิลเลียนาห์2.0K viewsYOU BOY FRIEND เผลอใจรักนายเพื่อนสนิท
MaRich_1.3K viewsCRAZY LOVE คลั่งรัก | ฟาเรนไฮต์ (จบ)
อยู่ในตะเกียงแก้ว122.3K viewsMy Baby ก้าวไปเจอรัก
ต้นนุ่น'นน315 viewsรักนี้ 20 ปีไม่มีสาย
ชาไทยเย็น1.0K viewsไทเลอร์ลวงรัก
วารินทร์ทิพย์1.3K viewsคุณนายครับ ผมขอ... (NC20+)
สนามอารมณ์1.1K views
