แอบแซ่บในหอพักชาย

แอบแซ่บในหอพักชาย

last updateLast Updated : 2025-07-23
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
15Chapters
399views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

กฏของหอพักคือห้ามจ่ายค่าห้องเกินกำหนด เป็นกฏที่นักศึกษาชายย่อมรู้ดี "จ่ายมาซะดีๆ ก่อนที่เจ๊จะ..." "ลองดูสิครับเจ๊ อยากรู้เหมือนกันว่าอะไรที่ทำให้ลูกหอกลัวเจ๊กันขนาดนั้น" "พะ พอเถอะนะเต้ อ๊าย!!!"

View More

Chapter 1

หอพักเจ๊เปีย

[Frank, I know this must be painful for you. But what Agnes and I have is real. I hope you can find it in yourself to let her be happy.]

The message lit up my phone. It was from Nicholas Morgan, Agnes Grey's assistant.

Aside from that message, the rest were videos and photos.

An impassioned embrace beneath the famed Tower of Love.

Whispers of affection before the murals of one of the most famous museums in the world.

Naked bodies tangled on the sands of a tropical paradise.

And even images of their unrestrained pleasure against a floor-to-ceiling window.

Only in that moment did I fully understand that Agnes was no longer the woman I had once loved.

We had met when we had nothing. For the sake of her acting career, I worked day and night, pouring every cent into her performances and running errands for her film crews.

For seven long years, I toiled until I slept on subway rides home, drank so hard at business parties that my stomach bled. Piece by piece, I built a company from nothing.

And in those same years, Agnes rose to fame, her name celebrated across the nation.

Everything we once dreamed of achieving together—she chose, in the end, to share with her assistant.

I didn't hesitate. I drafted the divorce papers.

Just as I was about to sign my name, a sudden voice echoed at my ear.

"Frank, don't! You promised me, remember? You said you'd give me three chances."

The familiar voice struck me like lightning. My body trembled.

I turned… and there stood Agnes at nineteen, delicate and ethereal, wearing the 30-dollar dress I once bought her with money from a part-time job.

In that dress, she had always been the most beautiful in my memory.

I stared blankly at her apparition, then unexpectedly, I laughed.

"All right. Three chances it is."

At that very moment, my phone rang again.

"Frank! How many times have I told you? Stop picking on Nicholas! He's only my assistant. He's exhausted every day, running around with me from place to place! If you keep this up, forget about that seaside trip I promised you!"

I put the call on speaker. Her furious voice filled the room.

I glanced at the nineteen-year-old Agnes, offering her a gentle smile. Anger flared on her youthful face.

"How can she talk to you like that? How dare she speak to you this way!"

Nineteen-year-old Agnes trembled with fury. But the twenty-seven-year-old version of her was cold as ice.

"Frank, looks like you've grown bold—keeping another woman at your side now. I'll give you half an hour to get to Marlen Tower. If you're not here by then…"

She hung up without finishing.

I muttered, "That's the first chance, Agnes."

Even I wasn't sure if I was speaking to the nineteen-year-old before me, or to myself.

By the time I drove to Marlen Tower, forty minutes had already passed.

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters
No Comments
15 Chapters
หอพักเจ๊เปีย
--------"โอ๊ย! จะมาตัดราคาค่าห้องกันแบบนี้ก็ไม่ไหวหรอกนะ แกพึ่งจะมาเปิดหอพักไม่เท่าไหร่อย่าทำเป็นอวดดีหน่อยเลย" "แหม่ ใครกันแน่ที่ตัดราคาเอาเปรียบเด็กมัน ไม่ใช่ป้าหรือไง ราคาค่าห้องแพงอย่างกับอยู่ในเมืองทั้งที่อยู่ชานเมือง ไหนจะค่าไฟค่าน้ำอีก" "เหอะ! มีความสุขมากสิท่า ผัวตายเอาเงินประกันผัวมาเปิดหอพักผู้ชาย ทำไมมันคันมากเลยนักหรือไง!!" "เอ้าอีป้า! พูดแบบนี้ก็สวยสิ" "ใจเย็นก่อนเจ๊เปีย!!!" ใครจะไปเย็นไหวจู่ๆ ก็มีอีป้าเจ้าของหอพักที่อยู่ท้ายซอยเดินเข้ามาหาเรื่องกันถึงที่ แหกปากโวยวายเสียงดังจนลูกหอของฉันแตกตื่นพากันเดินออกมาดู ดีที่มีเด็กในหอเข้ามากระชากรั้งตัวฉันเอาไว้ ไม่งั้นอีป้าปากดีคงได้โดนตบสักทีสองที"ทำไมพูดแทงใจดำเข้าหน่อยถึงกลับโมโห หรือว่าไม่จริงคนรู้จักแกเขาก็พูดกันทั้งนั้นว่าทันทีที่ผัวแกตาย แกก็หอบเงินออกจากบ้านผัวมาทำหอพักอยู่ที่นี่ ไม่ติดต่อกลับไปถามสารทุกข์สุกดิบของครอบครัวทางฝั่งผัวบ้างเลย กะจิตกะใจแกทำด้วยอะไรกัน" "เหอะ! คนที่ต้องพูดคำนั้นคือทางนี้ต่างหาก แล้วป้ามาสาระแนอะไรเรื่องของชาวบ้านไม่ทราบ นั่นมันเป็นเรื่องส่วนตัวของฉัน ถ้าคุณไม่มาสาระแนเสือกอยากรู้ ก็คง
last updateLast Updated : 2025-07-23
Read more
ฮ่องเต้มันส์สู้ลิ้น
------"จะอยู่ที่หอพักนี้จริงเหรอ ให้พ่อพาไปดูหอพักอื่นก่อนไหม" "ไม่เป็นไร ผมอยากอยู่ที่นี่" "แต่มันดูเก่า คนก็เยอะ พ่อว่าไปอยู่คอนโดพ่อดีกว่า" เสียงคนถกเถียงกันดังเข้ามาใกล้เรื่อยๆ ฉันจึงลุกขึ้นไปเปิดหน้าต่างสำหรับติดต่อบานเล็กออก เห็นหนุ่มหล่อตัวสูงโปร่งรูปร่างกำยำล่ำสันผิวขาวเหลืองสวมแว่นเดินนำหน้า ชายวัยกลางคนดูมีอายุในชุดสูทสีดำ ก่อนหนุ่มแว่นจะหยุดเดินและหันมาถามฉันด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ "ที่นี่ยังมีห้องพักว่างอยู่ไหมครับ" "!!!" คุณพระ! หล่อมากหล่อทะลุแว่น ใบหน้าคมตาตี๋คิ้วเฉี่ยวจมูกโด่งปากบางสีอมชมพู ไหล่กว้างอกแกร่งในชุดนักศึกษา แม่เจ้าโว้ยหล่อบาดใจอะไรขนาดนี้ "สรุปมีห้องว่างไหมครับ?" "มะ มีค่ะ! แต่ทางหอเราไม่มีห้องแอร์นะคะ" อยากตบปากตัวเอง เห็นผู้ชายหล่อทีไรเผลอทำเสียงสองเสียงสามตลอด "ครับ ผมขอหนึ่งห้องค่ามัดจำหรือรายละเอียดอย่างไงบอกได้เลยนะครับ" "รายละเอียดมะ---" "ถึงลูกไม่อยากอยู่บ้าน แต่ไปอยู่ที่คอนโดดีกว่า เรื่องแม่เดี๋ยวพ่อจัดการเอง" อ่าผู้ชายมีอายุที่เดินมาด้วยเป็นพ่อนี่เอง สวัสดีพ่อผัวเลยดีไหม ไม่ได้สิเดี๋ยวลูกค้าหนีหมด "ไม่ใช่แค่เรื่องผู้หญิงคนนั้น ผมอยากออ
last updateLast Updated : 2025-07-23
Read more
หล่อลากไส้!
------"ข้าวมาส่งแล้วจ้า""เอาเข้ามาข้างในเลยส้ม" "หนูเข้าไปแล้วนะ" อีหนูที่แหกปากอยู่ตอนนี้คือส้ม ลูกสาวป้าสีร้านขายอาหารตามสั่งกลางซอย เป็นร้านประจำที่ฉันจะโทรสั่งอาหารมื้อกลางวันตลอด ส้มเป็นหญิงสาวคนเดียวที่ได้ย่างกายเดินได้ทั่วหอ เพราะเด็กในหอมักจะสั่งข้าวกันบ่อยด้วยราคาที่ย่อมเยาและมีบริการส่งฟรีถึงที่ "อะเจ๊ข้าว" "แหม่ พูดเหมือนกูเป็นหมาเลยนะมึง" "ช่างเรื่องนั้นก่อนเถอะ" ส้มเร่งฝีเท้าตรงมาหาฉันที่นั่งบนโซฟาขณะกำลังดูซีรีส์ ก่อนจะทิ้งตัวเอ่ยเสียงเบาด้วยสีหน้าตื่นตระหนกอย่างกับเห็นผี "นี่เจ๊ ที่หอมีเด็กใหม่เข้าพักเหรอ""อือ เข้ามาเมื่ออาทิตย์ก่อน แต่ไม่ค่อยได้เจอกันเท่าไหร่หรอก เป็นหนุ่มแว่นอินโทรเวิร์ต""ว๊าย! หล่อมากเจ๊!!" จู่ๆ ก็กรี๊ดขึ้นมาสีหน้าแววตาดูก็รู้ว่านางส้มตกหลุมรักพ่อหนุ่มอินโทรเวิร์ตเข้าอย่างจัง "หยุดความคิดบัดซบของมึงเดี๋ยวนี้ เกิดมีลูกหอกูมาได้ยินเข้าเดี๋ยวจะกลัวกันใหญ่" "โธ่เจ๊ พูดเหมือนหนูจะไปปล้ำเขาอย่างนั้นแหละ ดูสารรูปหนูสิตัวเล็กอย่างกับหมากระเป๋า" ก็ไม่เถียง ด้วยส้มเป็นผู้หญิงตัวเล็กและยังผอมบางถ้าได้ไปยืนกลางพายุคงถูกพัดปลิวไปไกล "ว่าแต่เขาชื่อ
last updateLast Updated : 2025-07-23
Read more
สภาพดูไม่ได้ NC18++
------"อึก! เป็นอะไรกันแน่วะ" หลังกลับจากงานเลี้ยงตอนนี้ก็เป็นเวลาเกือบเที่ยงคืน ผมยังคงนั่งงงกับอาการแปลกๆ ของตัวเองอยู่ในรถ แม้จะจอดอยู่หน้าพักแล้วก็ตาม ผมพยายามรวบรวมสติคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในงานเลี้ยง ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยายผมจึงจำเป็นต้องไปร่วมงานทั้งที่ปกติแล้ว หากไม่ใช่งานที่จำเป็นผมจะไม่ออกงานสังคม แถมยังดื่มกับแขกไปหลายคนด้วยเป็นหลานชายคนแรกของตระกูล ก่อนที่จะออกมาจากงานดันไปเจอเข้ากับพ่อและแม่เลี้ยง พวกเขาพาผู้หญิงคนหนึ่งมาแนะนำผมบอกว่าเธอเป็นลูกสาวเจ้าของห้างทองรายใหญ่ของประเทศ ผมมองแค่นิดเดียวก็รู้ว่าพวกเขาต้องการให้ผมสานสัมพันธ์กับผู้หญิงคนนั้น จัดแจงโต๊ะให้เรานั่งดื่มและคุยกัน "ใช่ หลังจากดื่มไปแก้วหนึ่งผู้หญิงคนนั้นนอนหลับไป ส่วนเราเองก็เริ่มรู้สึกแปลกๆ จนต้องรีบเดินออกมา"หรือนี่จะเป็นแผนของพ่อกับแม่เลี้ยงคนนั้นกันแน่ งั้นยาที่ผู้หญิงคนนั้นได้กินไปคือยานอนหลับส่วนเราก็คงเป็นยาเพิ่มสมรรถภาพทางเพศ "เหอะ กี่ครั้งแล้วที่โดนเขาหลอก"นับครั้งไม่ถ้วนแต่ก็ยังไว้ใจเพราะคิดว่าเขาเป็นครอบครัว ก๊อก ก๊อก!"!!!"เสียงเคาะกระจกทำเอาผมสะดุ้งหันมองไป เห็นพี่เปียเ
last updateLast Updated : 2025-07-23
Read more
พูดมากมายความหมายตกลงค่ะ!! NC20++
------สับสน ในหัวฉันเต็มไปด้วยความสับสนนี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ทุกอย่างเกิดขึ้นไวมาก สีหน้าและแววตาของฮ่องเต้ดูไม่เหมือนเดิมเลยสักนิด จากหนุ่มอินโทรเวิร์ตมักจะเงียบในตอนนี้นัยน์ตากับเปี่ยมไปด้วยความซุกซนขี้เล่น สัมผัสจากฝ่ามือใหญ่ที่รวบข้อมือทั้งสองข้างของฉันไว้เหนือหัวนั้นร้อนผ่าวไม่ต่างอะไรจากหน้าผากเขาเลย หรือเด็กคนนี้จะไม่สบายจริงๆ "จะ ใจเย็นก่อนฮ่องเต้ เราไม่สบายพี่เข้าใจแต่ช่วยปล่อยพี่ก่อนได้ไหม เดี๋ยวพี่จะไปเอายาที่ห้องมาให้" ในตอนนี้คงทำได้แค่เพียงพูดเกลี้ยกล่อมเพื่อให้พ้นจากพันธนาการของหนุ่มแว่น แต่คนบนร่างของฉันกลับไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองแต่อย่างใดมีเพียงริมฝีปากที่ค่อยๆ เม้มแรงขึ้น จนขึ้นเลือดขาว "ผมพูดขนาดนี้แล้วพี่ยังไม่เข้าใจอีกหรอครับ" ก็เออน่ะสิ! ใครจะไปเข้าใจหรือปกติเวลาที่เด็กนี่ป่วยก็มักจะพูดจาออดอ้อนอ่อนหวานงั้นหรอ ผัวเก่าฉันก็ไม่เคยมีปฏิกิริยาแบบนี้ตอนป่วยเลยสักครั้ง "จะเข้าใจได้ไงถ้านายไม่พูด" ยอมรับตามตรงว่าตอนนี้ฉันเริ่มจะโมโหไอ้เด็กแว่นซะแล้ว เอาแต่คร่อมบนตัวฉันอยู่ได้ หนักก็หนักแถมยังจะมาใช้สายตาแทะโลมใบหน้ากันอีก ก็เข้าใจแหละว่าฉันมันสวยแต่ไม่เห็นจะต้อง
last updateLast Updated : 2025-07-23
Read more
ฮ่องเต้มันส์จริง NC25++
-------ไอ้เราก็เป็นคนใจอ่อนซะด้วย สุดท้ายก็ต้องมารับผลกรรมจากการกระทำของตัวเอง ทันทีที่ฮ่องเต้ได้ยินฉันตอบตกลง ใบหน้าหล่อร้ายเงยขึ้นหันมามองสบตากันอีกครั้ง ที่เปลี่ยนไปเห็นจะเป็นรอยยิ้มร้ายกาจที่มุมปาก เรียวคิ้วหนาเลิกขึ้นคล้ายกำลังคิดแผนการบางอย่างในหัว ฉันจึงตีเข้าที่ต้นแขนเรียกสติไอ้แว่นไปทีหนึ่ง "โอ๊ย!" "จะมองอีกนานไหมคนถูกมองมันเขินนะเว้ย" "ผมผิดด้วยหรอครับที่เผลอตัวเผลอใจมองคนสวยนานไปหน่อย" "กะ ก็ถ้าสวยจะมองนานอีกหน่อยก็ไม่ว่านะ" ก็พูดหยอดซะจนแม่หม้ายเขินแรงขนาดนี้ ใครจะกล้าขัดได้ล่ะ "ผมไม่เคยเห็นแม่หม้ายคนไหนสวยเท่าพี่มาก่อน" "แหม่ ชมกันไม่พักเลยนะ กะจะเอาทั้งคืนเลยว่างั้น" "เสร็จแห้งเลยดีไหม" "อะ ไอ้เด็กทะลึ่ง!!" บรรยากาศเหมือนจะผ่อนคลายลงมาจากเดิมมาก ร่างหนักค่อยๆ ยันตัวลุกขึ้นนั่งอีกครั้ง แต่คราวนี้ปลดเปลื้องเสื้อผ้ากางเกงของตัวเองออก จนฉันได้พบกับกล้วยหอมลูกใหญ่ต่างก็ตรงที่ผิวของมันคือสีชมพูอ่อนปลายหัวหยักเยิ้มไปด้วยสารพิษสีใส ทั้งขนาดยังใหญ่โตเกินมนุษย์มนา ที่เป็นจุดดึงดูดเห็นจะเป็นกล้ามเนื้อหน้าท้องซิกแพคก้อนใหญ่เรียงอัดแน่นเต็มถึงแปดก้อน วู้ยย หนุ่มแว่นมันโซฮอ
last updateLast Updated : 2025-07-23
Read more
ไอ้ลูกเนรคุณ!!
------"โอ๊ยทำไมยังรู้สึกเจ็บไม่หายอีก" จะลุกก็โอยจะนั่งก็โอย ทั้งหมดก็เพราะคืนวานก่อนไม่น่าหลวมตัวไปเป็นห่วงไอ้หนุ่มแว่นเลย หาเวรใส่ตัวเองแท้ๆ "คงต้องหาอะไรทำเผื่อจะดีขึ้นแล้วล่ะ" นี่ขนาดผ่านมาถึงสองวันแล้ว แต่ช่วงล่างดูเหมือนจะยังไม่เข้าที่ยังมีอาการบวมอยู่เลย ก็เล่นโดนกระแทกทั้งคืนแบบนั้น เสร็จแห้งที่ว่าฉันก็เพิ่งรู้ความหมายมันจริงๆ ก็วันนี้ เด็กบ้าอะไรถึกชิบเป๋งถึงขนาดที่ฉันเผลอนอนหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ รู้ตัวอีกทีก็ตื่นมาเกือบเที่ยงแล้ว ดีที่วันนั้นเป็นวันหยุดทำให้ไม่ค่อยมีเด็กในหอพลุกพล่านเท่าไหร่ จึงย่องกลับห้องโดยไม่ต้องหลบๆ ซ่อนๆ เท่าไหร่ แต่สิ่งที่ได้กลับคืนมาหลังจากนั้นนี้สิ "พี่เปียตื่นหรือยัง" นี่ไงล่ะ ไอ้หนุ่มแว่นตอนนี้กลายเป็นหนุ่มตามติดหนึบฉันไปแล้ว อินโทรเวิร์ตกี่โมงเอ่ย "ตื่นแล้ว" ต้องแบกสังขารที่ถูกไอ้แว่นเป็นคนกระทำลุกไปเปิดประตูห้อง ทันทีที่เปิดร่างแกร่งพุ่งตัวเข้ามาในห้องทันที ก่อนจะเดินตรงไปยังโต๊ะหน้าโซฟาวางถุงอะไรบางอย่างลง "ระหว่างทางกลับมาผมแวะซื้อข้าวเที่ยงมาให้พี่ด้วย กินเลยไหมเดี๋ยวผมไปเอาจานให้" "เฮ้อ แล้วจะถามเพื่อ" ถามเสร็จแล้วก็วิ่งเข้าไปในครั
last updateLast Updated : 2025-07-23
Read more
ความเจ็บปวดที่เคยเผชิญ
------หลังพ่อกับแม่เลี้ยงกลับไปผมและพี่เปียเดินกลับเข้ามาในห้องของผม บอกตามตรงผมไม่รู้จะเริ่มเล่าจากตรงไหนก่อนดี เพราะเรื่องทั้งหมดผมไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลย แม้กระทั่งยายคนที่ผมรักและรักผมมากที่สุด "ไม่ต้องรีบร้อนก็ได้" ดูเหมือนพี่เปียจะมองผมทะลุปรุโปร่ง นั่นยิ่งทำให้ผมอยากเล่าให้เธอฟังมากกว่าเดิมซะอีก ผมสูดหายใจเริ่มเล่าเรื่องทั้งหมด"เดิมทีครอบครัวผมเป็นครอบครัวที่อบอุ่น ทางฝั่งคุณยายมีโรงแรมรีสอร์ตหลายแห่ง ไหนจะโครงการหมู่บ้านทำให้บ้านผมค่อนข้างมีฐานะ พ่อเองก็เคยเป็นพนักงานต้อนรับในโรงแรมของคุณยายเหมือนกัน พ่อกับแม่เริ่มพัฒนาความสัมพันธ์จากลูกน้องเจ้านายมาเป็นคนรักและสามีภรรยา แต่ยายไม่ค่อยเห็นด้วยสักเท่าไหร่ด้วยฐานะของพ่อที่ไม่มั่นคง และยายได้เตรียมคู่หมั้นไว้ให้แม่อยู่ก่อนแล้ว แต่เพราะอยากเห็นลูกสาวมีความสุขเลยจำใจยอมให้พ่อกับแม่แต่งงานกัน" "โห ถ้าบอกว่าเป็นนิยายยังเชื่อเลย" พี่เปียไม่พูดแทรกผมสักคำ กระทั่งผมหยุดและมองหน้าเธอ จึงได้พูดขึ้นมาแววตาอบอุ่นแลดูอ่อนโยนคอยมองผมขณะเล่าไปด้วย ทำให้ผมรู้สึกผ่อนคลาย"นั่นสิ แต่ตอนจบมันกลับไม่ได้มีความสุขเหมือนดั่งในนิยายนี่สิครับ" ผมเผ
last updateLast Updated : 2025-07-23
Read more
โดนแม่หม้ายลักหลับ NC25++
------รู้สึกอึดอัดขยับร่างกายไม่ได้เลย จำได้ว่าฉันอยู่ในอ้อมกอดของฮ่องเต้ก่อนจะผล็อยหลับไป เสียงสะอื้นแผ่วเบาข้างหูหยาดน้ำตาอุ่นสัมผัสบริเวณข้างแก้ม นั้นคือความทรงจำครั้งสุดท้ายของฉัน "ฮ่องเต้ เต้" พยายามเรียกเผื่อว่าเจ้ากล้ามโตจะยอมคายกอดออกจากฉัน แต่ก็ไร้ปฏิกิริยาตอบสนองฮ่องเต้ยังคงนอนแน่นิ่งไม่ขยับ เสียงลมหายใจสม่ำเสมอบ่งบอกว่าเจ้าตัวยังคงหลับลึก ฉันจึงค่อยๆ ยกแขนล่ำออกเองก่อนจะยันตัวถอยห่างออกมาได้สำเร็จ "อือ" เสียงครางเบาในลำคอเหมือนว่าจะนอนไม่สบายตัวเหมือนท่าเดิม เจ้าเด็กแว่นหนานอนหงายยกมือใหญ่วางที่ท้อง "นอนยังไงให้แว่นยังอยู่ที่เดิม" ให้ตายสิ เหมือนเลี้ยงลูกชายไม่มีผิด ฉันเอื้อมมือไปถอดแว่นหนาออกมาวางไว้บริเวณข้างหมอนใบใหญ่ พอมองดูใบหน้าหล่อร้ายของฮ่องเต้แล้วก็เกิดใจเต้นแรงขึ้นมา "เด็กบ้าอะไรหล่อชะมัด!" หล่อจัง ไม่ว่าจะมองมุมไหนก็ดูหล่อไปหมด นี่คนจริงดิคิดว่าหุ่นซิลิโคนด้วยซ้ำและเป็นครั้งแรกที่ฉันนั่งมองผู้ชายนอนหลับได้นานที่สุด ไม่รู้ว่ามันผ่านไปนานเท่าไหร่เหมือนกัน รู้ตัวอีกทีสายตาฉันมันเลื่อนลงไปยังหน้าท้องจุดนูนใจกลางกล่องดวงใจที่ครั้งหนึ่งเคยโดนมันกระแทกกระทั้นจน
last updateLast Updated : 2025-07-23
Read more
กล้วยปีศาจเสยถ้ำ NC25++
------"มะ ไม่นะฟังพี่กะ ก่อน!!!" ผมจะมองจากตรงไหนก่อนดีไม่ว่าจะหน้าตาลำคอเนินอกทุกส่วนล้วนต้องตาต้องใจ อันที่จริงผมเริ่มรู้สึกได้ตั้งแต่ที่ปลายนิ้วของพี่เปียลูปผ่านชั้นในตัวบางจนไอ้กล้วยปีศาจมันเริ่มผยองเดชขึ้นมา ความเสียวเริ่มผันแปรเป็นความปวดร้าว ผมปวดหนึบไปทั่วทั้งลำเหมือนกับว่ากล้วยปีศาจมันพร้อมจะระเบิดตัวเองได้ทุกเมื่อ และที่ทำให้ผมแทบจะเก็บอารมณ์ไว้ไม่อยู่ก็ตอนที่ถูกพี่เปียขึ้นครูขย่มเอง จังหวะที่กลีบส้มของเธอเคลื่อนตัวไปมาแนบชิดกับไอ้กล้วยปีศาจทำเอาผมแทบคลั่ง ผมพยายามกำผ้าปูที่นอนข่มอารมณ์ตัวเองไว้กลัวว่าจะไปขัดจังหวะถึงขอบสวรรค์ของพี่เปีย จนในตอนนี้ได้เวลาผมเอาคืนบ้างแล้ว "จะให้ผมฟังอะไรอีกครับ ในเมื่อหลักฐานมันชัดเจนขนาดนี้" ผมก้มมองลงดูไอ้กล้วยปีศาจที่ขณะนี้ลำของมันเปียกแฉะไปด้วยน้ำหวาน ไม่ต่างอะไรกับกลีบส้มอวบอิ่มของพี่เปียเลย "พี่ไม่ได้ตั้งใจจะทำแบบนี้ ทั้งหมดก็แค่อารมณ์ชั่ววูบเท่านั้นเอง" "หื้ม? อารมณ์ชั่ววูบแต่เสร็จคาไอ้กล้วยเลยนี่นะครับ" ผมเลิกคิ้วยกยิ้มมุมปากรอดูคำพูดเฉไฉของเจ้าของหอ ร่างบางกระอึกกระอักไม่พูดอะไรแถมยังเบือนหน้าหันหนีจากสายตาผมอีก "หึ คงต้องง้าง
last updateLast Updated : 2025-07-23
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status