เลขาส่วนตัว

เอมิ....

ตอนนี้เริ่มค่ำแล้วและอีกหลายชั่วโมงกว่าจะถึงบ้านความเงียบเข้าปกคลุมยัยเอมิก็นั่งเงียบมาตลอดทางเพราะผมสั่งให้เงียบ ตอนนี้ผมเริ่มหิวแล้วยัยเอมิก็คงจะหิวด้วยเหมือนกันเพราะเราขับรถออกมาหลายชั่วโมงแล้วยังไม่ได้แวะหาอะไรกินเลย

"เอมิ" ผมเรียกคนข้างๆ

"......." เงียบไม่ตอบ

"เอมิ!!!" ผมขึ้นเสียงใส่

"......." เอมิยังเงียบแต่หันมามองหน้าผมด้วยสายตาสงสัย

"หิวไหม" เอมิพยักหน้ารัวๆ

"เดี๋ยวแวะหาอะไรกินข้างทางก่อนละกันอยากกินอะไร"

"........." เงียบไม่ตอบ

"ถามทำไมไม่ตอบ"

"ก็พี่บอกห้ามพูดไม่ใช่หรือไงเอมิก็ทำตามแล้วอ่ะ"

"โง่จริงหรือแกล้งโง่วะเนี่ย"

"อะไรอ่าสั่งให้เค้าไม่ให้พูดพอไม่พูดก็มาว่าโง่ใครกันแน่ที่โง่คิดดีๆ" พอได้พูดก็พูดซะผมไปไม่เป็นเลยย้อนทุกคำ

"ขอแค่วันนี้พอนะที่ฉันต้องอยู่ใกล้ๆ ผู้หญิงแบบเธอต่อไปไม่ต้องมาใกล้"

"ไม่ได้ดิพี่อย่าลืมข้อตกลงระหว่างเราเมื่อไหร่ที่เอมิต้องการพี่ต้องมาหาเอมิหรือนัดเอมิให้ไปหาก็ได้เอมิได้หมด^^"

"เออยัยฮิสทีเรีย"

"ถือว่าเป็นคำชมนะคะผัวขาาาา^^"

เอมิ....

และกว่าพี่ภูมิจะมาส่งฉันถึงบ้านก็เล่นเอามืดค่ำพอดีและพอพ่อรู้ว่าพี่ภูมิจะมาส่งพ่อก็เรียกพี่ภูมิเข้าบ้านทันที

"สวัสดีครับลุงบาสสวัสดีครับอายูมิ" พี่ภูมิยกมือไหว้พ่อกับแม่ของฉัน

"เป็นไงขับรถมาเหนื่อยไหม"

"ไม่เท่าไหร่ครับ"

"จะนอนที่บ้านลุงก็ได้นะถ้าขับรถกลับไม่ไหว"

"ไม่เป็นไรครับผมว่าผมกลับบ้านดีกว่าน่าจะปลอดภัยกว่า" พี่ภูมิพูดประโยคนี้แล้วเหร่ตามาทางฉัน ฉันรู้นะว่าเขาหมายความถึงอะไรเขาคงกลัวฉันจะเข้าไปปล้ำเขาในห้องสินะ หึถ้าประจำเดือนฉันไม่มาฉันเข้าแน่ไม่พลาดหรอก

"เราว่าอะไรนะลุงได้ยินไม่ถนัด"

"เปล่าครับไม่มีอะไรว่าแต่ลุงบาสเรียกผมเข้ามาคุยมีอะไรหรือเปล่าครับ"

"เรื่องที่เราจะเข้าไปบริหารงานแทนไอ้ภูผาแบบเต็มตัวยังไงล่ะ"

"ครับ"

"หลายวันก่อนพ่อเรามาปรึกษาอาเรื่องหาเลขาส่วนตัว"

"อ่อครับ"

"ตอนแรกก็ยังหาที่ถูกใจไม่ได้แต่ตอนนี้อาว่าอาหาคนที่เหมาะสมกับตำแหน่งนี้ได้แล้วนะไม่รู้ว่าภูมิจะว่ายังไง"

"ใครเหรอครับ"

"เอมิลูกสาวลุงเอง"

"ห๊ะลุงว่าใครนะครับพูดอีกที" พี่ภูมิตาเหลือกเมื่อได้ยินชื่อว่าที่เลขาของเขา

"ก็ยัยเอมิลูกสาวลุงไงเรียนจบบริหารมาน่าจะเป็นเลขาให้เราได้"

"เอ่อคือว่าผมว่า.."

"หรือเรารังเกียจลูกสาวลุง" พ่อทำเสียงขู่พี่ภูมิจนเขาไม่กล้าปฏิเสธ

"เปล่าครับคือผมว่า.."

"ไม่มีคือว่งคือว่าอะไรทั้งนั้นตลงตามนี้นะภูมิ"

"เอ่อ..ครับลุงบาส" ฉันยิ้มออกด้วยความดีใจเมื่อพี่ภูมิไม่กล้าปฏิเสธพ่อฉัน เห้อออที่ในที่สุดฉันก็จะได้ไปทำงานเป็นเลขาพี่ภูมิโอ๊ยคงมีความสุขมากแน่ๆ ได้อยู่ใกล้กันทุกวัน><

ทุกคนคงสงสัยว่าทำไมพ่อถึงพูดกับพี่ภูมิเรื่องนี้กับพี่ภูมิเรื่องของเรื่องคือตอนที่ฉันเข้ามาเก็บของในห้องฉันแอบโทรหาพ่อแล้วบอกพ่อว่าฉันอยากทำงานฉันอยากไปเป็นเลขาพี่ภูมิซึ่งพ่อรู้ดีว่าฉันแอบชอบพี่ภูมิมานานแล้วพ่อก็เลยสานฝันให้ฉันทำตามที่ฉันขอร้องซึ่งเรื่องนี้ลุงภูผาก็เห็นดีเห็นงามด้วยคือทุกคนอยากให้ฉันสมหวังกับพี่ภูมิเพราะทุกคนรู้ว่าฉันรู้สึกยังไงกับพี่ภูมิ แต่ที่ทุกคนยังไม่รู้ตอนนี้ก็คือว่าเราสองคนได้ทำการฟีทเจอริ่งกันเรียบร้อยโรงเรียนเอมิแล้ว คริ คริ

ภูมิ...

"หลายวันก่อนพ่อเรามาปรึกษาอาเรื่องหาเลขาส่วนตัว"

"อ่อครับ"

"ตอนแรกก็ยังหาที่ถูกใจไม่ได้แต่ตอนนี้อาว่าอาหาคนที่เหมาะสมกับตำแหน่งนี้ได้แล้วนะไม่รู้ว่าภูมิจะว่ายังไง"

"ใครเหรอครับ"

"เอมิลูกสาวลุงเอง"

"ห๊ะลุงว่าใครนะครับพูดอีกที"

"ก็ยัยเอมิลูกสาวลุงไงเรียนจบบริหารมาน่าจะเป็นเลขาให้เราได้"

"เอ่อคือว่าผมว่า.." ผมแม่งอยากปฏิเสธแต่...

"หรือเรารังเกียจลูกสาวลุง" ลุงบาสขึ้นเสียงทำตาขวางใส่ผมจนผมไม่กล้าปฏิเสธเพราะเกรงใจถึงยังไงลุงบาสก็เป็นเพื่อนสนิทพ่อแล้วก็เป็นพี่ชายอาบอม

"เปล่าครับคือผมว่า.."

"ไม่มีคือว่งคือว่าอะไรทั้งนั้นตกลงตามนี้นะภูมิ"

"เอ่อ..ครับลุงบาส" สุดท้ายผมก็ต้องยอมไปก่อน ไว้ผมไปคุยกับพ่ออีกทีให้ท่านมาคุยกับลุงบาสให้เข้าใจเพราะถ้าให้ยัยเอมิไปเป็นเลขาส่วนตัวผมว่าผมคงได้เส้นเลือดในสมอแตกตายซะก่อนเพราะยัยนี่แสบมากกวนตรีนเก่งยั่วโมโหเก่ง บริษัทจะได้เจ๊งเพราะเลขาแบบยัยนี่อย่างแน่นอน

"แล้วพี่ภูมิจะให้เอมิไปเริ่มงานวันไหนบอกเอมิมาได้เลยนะคะ^^" ผมใช้หางตาแลไปที่ยัยจอมแสบที่นั่งยิ้มแป้นอยู่ข้างๆ

"เอ่อนี่ก็ดึกแล้วผมขอตัวกลับก่อนนะครับลุงบาสอายูมิสวัสดีครับ" ผมยกมือไหว้ลุงบาสกับอายุมิแล้วลุกเดินออกมาโดยไม่สนใจยัยเอมิที่ลุกขึ้นแล้ววิ่งตามผมออกมา

"พี่ภูมิอย่าลืมโทรบอกเอมินะเอมิจะรอไปทำงานกับพี่^^"

"ฉันจะไม่มีวันยอมให้เธอมาเป็นเลขาของฉนหรอกนะ"

"อ้าวทำไมอ่าา หรือว่ากลัวใจตัวเอง"

"กลัวใจตัวเอง?? คืออะไร"

"ก็กลัวว่าจะอดใจไม่ไหวจับเอมิกินในห้องทำงานนะซี่เพราะเอมิทั้งสวยทั้งแซ่บพริกสิบเม็ดยังเอาไม่อยู่^^"

"ไร้สาระพูดจาเพ้อเจ้ออะไรของเธอฉันไม่ได้หื่นหน้ามืดตามัวขนาดนั้นหรอกนะ"

"อ๊าาาใครจะไปรู้ล่ะค้าาาาของแบบนี้"

"ฉันไม่อยากคุยกับเธอเสียเวลาเสียอารมณ์"

"แล้วก็เคยเสียน้ำให้เอมิด้วยใช่มั้ยล่าาาหลายน้ำอยู่น๊าาา^^"

"ยัยเด็กบ้ายัยเด็กแก่แดดฉันจะฟ้องพ่อแม่เธอดีไหมวะเนี่ยห๊ะ"

"ฟ้องซี่ฟ้องเล้ยคราวนี้พี่ภูมิได้เป็นผัวจริงๆ ของเอมิแน่ๆ เพราะพ่อต้องบังคับให้พี่ภูมิรับผิดชอบเอมิ"

"เธอนี่มัน"

"เพราะฉะนั้นถ้าไม่อยากให้เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นพี่ก็ต้องยอมให้เอมิไปเป็นเลขา เอมิรับลองเลยว่าพี่ต้องมีความสุขเพราะมีเอมิคอยเป็นกำลังใจอยู่เคียงข้าง^^"