Share

ตอนที่6

last update Last Updated: 2024-10-24 13:41:21

“ฉันเข้าใจน่า”

เหนือเมฆเข้าใจว่างานของเพื่อนเขามันต้องทุมเททั้งแรงกายแรงใจไม่ใช่น้อยเขาไม่ได้ซีเรียสเรื่องจะอยู่ต้อนรับหรือไม่ต้อนรับเสียนิดเดียว

“เรื่องพี่ชายแกฉันเสียใจด้วยนะ...แล้วแกมาที่นี่มีเรื่องอะไรให้ฉันช่วยวะ”

ภูผารู้เรื่องพี่ชายของเพื่อนเขามาบ้างเลยถือโอกาสนี้แสดงความเสียใจเสียหน่อยเขารู้ว่าเพื่อนเขามาที่นี่อย่างเร่งด่วนคงไม่พ้นมีเรื่องร้อนใจเป็นแน่

“เรื่องเกี่ยวกับอุบัติเหตุพี่ชายฉันนี่แหละ”

“ฉันก็พอรู้มาบ้างนี่ก็ยังตามไม่เจอหลานแกใช่ไหม”

“อืมม...ฉันถึงมาที่นี่นี่ไง”

ภูผารู้ข่าวคร่าวๆจากพวกชาวบ้านและเจ้าหน้าที่ในสำนักงานบ้างว่ามีเหตุทำให้คนเสียชีวิตถึงสองคนแถมเด็กที่พึ่งคลอดก็ยังหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยอีก

2 ชั่วโมงต่อมา

“ประเด็นที่แกคิดก็คือคิดว่าเรื่องทั้งหมดแม่เลี้ยงแกเป็นคนทำ”

หลังจากที่ภูผานั่งคุยกับเหนือเมฆได้พักใหญ่ก็พอจะจับใจความได้ว่าเหนือเมฆนั้นคิดว่าเรื่องนี้ต้องเป็นฝีมือของแม่เลี้ยงของเขาเป็นแน่

“ฉันคิดแบบนั้นแต่ขอหาหลักฐานก่อน”

เหนือเมฆปักใจเชื่อแบบนั้นและขอหาหลักฐานให้แน่ชัดก่อนแล้วจะเอาผิดกับคนที่ทำผิดอีกทีอย่างสาสม

“ถ้าแกคิดแบบนั้นแสดงว่าตัวแกเองก็จะไม่ปลอดภัยด้วยเพราะถ้าหากเป็นฝีมือแม่เลี้ยงของแกจริงก็คงจะหวังสมบัติและก็คงจะต้องกำจัดคนที่มีท่าว่าจะมีส่วนแบ่งให้พ้นทาง”

ภูผาเห็นว่าถ้ามันเป็นอย่างที่เพื่อนของเขาคิดจริงตัวเพื่อนของเขาเองก็จะไม่ปลอดภัยด้วยเช่นกัน

“ถ้ายัยนั่นกล้าทำอะไรฉันแม้แต่นิดเดียวฉันเอาคืนเป็นร้อยเท่าแน่”

เหนือเมฆไม่ยอมให้ใครมาทำอะไรเขาได้ง่ายๆแน่

“แล้วพ่อแกล่ะเค้าคิดว่ายังไง”

ภูผาอยากจะรู้ว่าพ่อของเพื่อนเขามีความเห็นกับเรื่องนี้อย่างไร

“พ่อฉันเเหรอก็เชื่อตำรวจคิดว่ามันเป็นอุบัติเหตุธรรมดาทุกวันนี้เมียพูดอะไรก็เชื่อหมดทุกอย่าง”

เหนือเมฆส่ายหัวเล็กน้อยเมื่อพูดถึงคนเป็นพ่อยิ่งคิดว่าแม่เลี้ยงของเขาชี้นกเป็นนกชี้ไม้เป็นไม้กับพ่อเขายิ่งหัวเสีย

“เอาเป็นว่ารอให้ได้หลักฐานอะไรให้แน่ชัดก่อนแล้วค่อยมาคุยกันอีกทีแกก็ใจเย็นๆก่อนตอนนี้ยังไงก็ต้องเอาเรื่องหลานแกก่อนคนที่ฉันรู้จักในพื้นที่ที่นั่นก็ค่อนข้างเยอะเรื่องสืบถามคนในหมู่บ้านคงจะได้ความอะไรมาบ้าง”

ภูผาคิดว่าเรื่องที่บ้านที่ระแวงกันอยู่ตอนนี้เอาไว้ก่อนที่เร่งด่วนก็เห็นจะเป็นเรื่องหลานของเพื่อนเขามากกว่า

“อืม...ขอให้ได้เรื่องโดยเร็วก็แล้วกัน”

เหนือเมฆเห็นว่าเพื่อนของเขามีทางช่วยอยู่มากก็มั่นใจได้ว่าไม่นานคงได้เรื่อง

บ้านพาขวัญ

ช่วงเช้าของวันพาขวัญต้องตื่นมาเตรียมน้ำอุ่นอาให้จันทร์เจ้าทุกเช้าข้าวของเครื่องใช้เด็กอ่อนเธอก็ซื้อใหม่บ้างแม่ของต้นกล้าก็ให้ของใช้มาบ้างทำให้ตอนนี้ทุกอย่างมีครบหมดแล้วที่ต้องซื้ออยู่บ่อยๆก็เห็นจะเป็นนมผงกับแพมเพิสนี่แหละ

“แอ้ๆๆ....แอ้...”

เด็กหญิงลงกะละมังอาบน้ำได้ก็อารมณ์ดีห่อปากน้อยๆส่งเสียงอ้อแอ้ทักทายคนที่กำลังอาบน้ำให้

“สดชื่นใช่ไหมคะ...น้องจันทร์เจ้าของแม่สดชื่นใช่ไหม...”

พาขวัญเห็นจันทร์เจ้าอารมณ์ดีเธอก็พลอยอารมณ์ดีตามไปด้วยทั้งยังส่งเสียงเล็กเสียงน้อยคุยกับลูกสาวตัวน้อยของเธอเล่น

“แอ้ๆๆ...”

“อารมณ์ดีใหญ่เลย....คนเก่งอาบน้ำเสร็จไปกินนมกันนะคะ”

วิชาเลี้ยงเด็กอ่อนพาขวัญได้รับการสอนมาจากมานีทั้งหมดและเธอก็ทำมันได้ดีอีกด้วยเธอไม่เคยบ่นเลยสักครั้งที่ต้องตื่นขึ้นมากลางดึกเมื่อหนูน้อยร้องหิวนมเธอมีความสุขที่ได้ดูแลหนูน้อยเพราะเธอรู้สึกว่าชีวิตเธอมีค่ามากขึ้นและชีวิตของเธอก็มีเป้าหมายที่ต้องขยันเพื่อใครสักคนที่นอนมองตาแป๋วใส่เธออยู่ตรงหน้า

“วันนี้หนูจันทร์เจ้าของแม่ขวัญใส่เสื้อสีชมพูนะคะ....ชอบไหมเอ่ย”

พาขวัญเช็ดตัวให้หนูน้อยเสร็จก็ใช้สำลีชุบน้ำอุ่นเช็ดตาให้หนูน้อยและทาแป้งบางๆพร้อมทั้งหยิบเสื้อผูกตัวจิ๋วที่เธอซื้อมาใส่ให้หนูน้อยอย่างชำนาญพร้อมทั้งใส่แพมเพิสเรียบร้อยแล้วจึงลุกขึ้นเดินไปชงนมปล่อยให้หนูน้อยนอนเล่นบนเบาะนอนไปก่อน

“นมจะหมดแล้วนี่นา”

พาขวัญถอนหายใจเล็กน้อยเมื่อมองไปที่กระป๋องนมของจันทร์เจ้าตอนนี้ตังในบัญชีของเธอเหลือไม่ถึงพันคงจะซื้อนมให้หนูน้อยได้เพียงแค่ไม่กี่วันเท่านั้นยิ่งคิดเธอก็ยิ่งกังวลเรื่องงานที่เธอขอพระพายไปทำด้วยก็ไม่รู้ว่าที่ร้านเขาจะให้เธอทำหรือเปล่ายังต้องรอคำตอบจากพระพายอีกที

“ขวัญ”

พระพายเข้ามาที่บ้านของพาขวัญแต่เช้าเพื่อที่จะมาบอกข่าวดี

“อ้าวพายวันนี้ไม่ไปทำงานเเหรอ”

พาขวัญเห็นว่าเวลานี้เพื่อนเธอควรจะไปทำงานประจำแต่ไหนมาโผล่ที่นี่

“วันนี้วันหยุดน่ะ...อ่อผับที่ฉันไปทำงานพิเศษเค้าบอกให้แกไปเริ่มงานได้คืนนี้เลยนะ”

“จริงเเหรอแก...โล่งอกไปทีนมจันทร์เจ้าก็กำลังจะหมดแล้วด้วย”

พาขวัญถึงกับโล่งใจไปหนึ่งเปราะที่เธอนั้นมีงานทำเสียทีอย่างน้อยเงินที่ได้มาถึงมันจะไม่มากก็ยังทำให้เธอมีรายได้เพิ่มขึ้นมา

“เรื่องเงินซื้อนมแกเอาของฉันก่อนก็ได้มีเมื่อไรก็ค่อยเอามาคืนแล้วก็คืนนี้ก่อนไปทำงานก็เอาจันทร์เจ้าไปฝากแม่ฉันได้เลยนะ”

พระพายรู้ว่าพาขวัญมีค่าใช้จ่ายเยอะเธอเองก็พอมีเงินเก็บอยู่บ้างถึงมันจะไม่เยอะเธอก็พร้อมช่วยและแม่ของเธอเองก็เต็มใจที่จะดูแลจันทร์เจ้าให้อย่างไม่คิดค่าเลี้ยงดูด้วย

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ลวงรักแม่สาวจอมเฉิ่ม   ตอนที่39 จบ

    วันต่อมา“พี่ไปทำงานก่อนนะ”ได้เวลาที่ภูผาจะต้องไปทำงานแล้ววันนี้เขาไม่ยักจะเห็นหญิงสาวเดินมาส่งที่หน้าบ้านเขาจึงต้องเข้าไปบอกหญิงสาวเองว่าเขากำลังจะไปทำงานแล้ว“อืม...”พระพายตอบชายหนุ่มเพียงคำสั้นๆไม่มองเขาแม้แต่นิดเดียวเพราะกำลังให้นมลูกของเธออยู่“พ่อไปทำงานก่อนนะครับ”ภูผาไม่อยากจะหาเรื่องคุยกับหญิงสาวตอนนี้เขาไม่รู้ว่าเธอโกรธเรื่องอะไรถึงได้มีท่าทีเฉยชาแต่ขอเขากลับจากทำงานก่อนค่อยคุยกันจะดีกว่าเขาก้มลงไปจูบหน้าผากของลูกสาวของเขาแล้วออกไปทำงานทันที//รู้บ้างไหมว่าโกรธอยู่เนี่ย//พระพายยิ่งเห็นชายหนุ่มไม่ถามอะไรเธอบ้างว่าเธอเป็นแบบนี้เพราะอะไรก็ยิ่งหงุดหงิดแต่เมื่อมองหน้าลูกเธอก็ใจเย็นลงมากตอนนี้เธอขอสนใจแต่ลูกก่อนจะดีกว่ากลัวว่านึกถึงชายหนุ่มแล้วเธอจะพาลใจขุ่นมัวเย็นของวันภูผากลับบ้านมาได้พักใหญ่แล้วตอนนี้หญิงสาวก็เข้าครัวทำกับข้าวอยู่ส่วนลูกก็นอนเล่นอยู่ในเปลโดยมีเขาที่คอยอยู่ข้างๆชายหนุ่มนั่งคิดแล้วคิดอีกก็ยังคิดไม่ตกว่าหญิงสาวนั้นเป็นอะไรกลับมาคิดว่าอาการจะดีขึ้นกลับเหมือนจะยิ่งกว่าเดิม“อาหารเย็นเรียบร้อยแล้วค่ะ”พระพายทำกับข้าวสองสามอย่างวางที่โต๊ะอาหารให้ชายหนุ่ม“พายเป็น

  • ลวงรักแม่สาวจอมเฉิ่ม   ตอนที่38

    โรงพยาบาลในระหว่างที่เหนือเมฆเดินทางกลับพาขวัญก็ถูกส่งตัวไปที่โรงพยาบาลเพราะเธอรู้สึกปวดท้องอย่างมากเหนือเมฆเลยต้องเปลี่ยนเป้าหมายจากที่บ้านไปที่โรงพยาบาลอย่างร้อนใจ“ขวัญ...เป็นไงบ้าง”พยาบาลเข็นเตียงหญิงสาวเข้าห้องผ่าตัดเหนือเมฆอยากจะรู้ว่าอาการของภรรยาของเขาเป็นอย่างไรเพราะเขากลัวว่าเธอจะมีอันตรายส่วนเรื่องติดต่อกับเอมิกาเธอให้เดย์จัดการอยู่“ขวัญโอเคค่ะ...พาจันทร์เจ้ากลับมาให้ได้นะคะ”พาขวัญยิ้มให้คนเป็นสามีตัวเธอตอนนี้ถึงมือหมอแล้วเธอโอเคแต่เธอห่วงจันทร์เจ้ามากกว่า“พี่สัญญา”เหนือเมฆรู้สึกกังวลไปเสียทุกเรื่อถึงภรรยาของเขาจะบอกว่าโอเคแต่การผ่าตัดทำคลอดด่วนเขาก็รู้ว่ายังไงมันก็อยู่ในภาวะเสี่ยงอยู่ดีแต่เขาก็ยต้องชั่งใจไม่ให้กังวลคิดเสียว่าภรรยาของเขาอยู่ในมือหมอแล้วคงจะปลอดภัย“ได้ที่อยู่มาแล้วครับคุณเหนือ”นภัสติดต่อกับเอมิกาได้ก็รีบมาบอกคนเป็นนายอย่างรีบร้อน“งั้นเราไปกันเลย”เหนือเมฆไม่รอช้าเมื่อติดต่อเอมิกาได้เงินที่เธออยากได้เขาก็เตรียมพร้อมหมดแล้วขอแค่เขาได้จันทร์เจ้าคืนมาเงินเท่าไรเขาก็ยอมแลกวันต่อมาช่วงเย็นของวัน“อือ.อืมม...”“ฟื้นแล้วเหรอ”เหนือเมฆรีบเดินไปที่เตียงภรรย

  • ลวงรักแม่สาวจอมเฉิ่ม   ตอนที่37

    3 เดือนต่อมาบ้านเหนือเมฆ“จันทร์เจ้าขา...อย่าหนีคุณแม่สิคะ”ตอนนี้ท้องของพาขวัญก็แก่ใกล้คลอดเต็มทีหญิงสาวจึงเดินตามลูกสาวของเธอไม่ค่อยจะไหวหนูน้อยจันทร์เจ้าก็ได้ขวบครึ่งแล้วเด็กหญิงเดินแทบจะทั้งวันหยุดได้ก็เห็นจะเป็นเวลานอนเท่านั้นแหละ“.หม่ำๆ หนมหย่อย”หนูน้อยเดินกลับมาหาคนเป็นแม่พร้อมชี้ไปที่ขนมผักที่อยู่ในกล่องแน่นอนว่าหนูน้อยอยากจะกินมันอีกแล้ว“หิวอีกแล้วเหรอคะ...อะนี่ค่ะคุณแม่ให้”พาขวัญเห็นว่าช่วงนี้จันทร์เจ้าชอบกินแต่ขนมจนเธอต้องให้เหนือเมฆซื้อติดบ้านไว้อาทิตย์ละหลายๆกล่องใจก็กลัวว่าหนูน้อยจะไม่สบายท้องแต่ก็เห็นหน้าอันจิ้มลิ้มและสายตาที่อ้อนวอนเธอก็อดจะให้หนูน้อยกินตามใจปากไม่ได้“เอา...”จันทร์เจ้ารับขนมจากคนเป็นแม่ใส่ในมือข้างขวาแต่มือข้างซ้ายก็แบขอคนตรงหน้าอีก“กินในมือให้หมดก่อนค่ะ”ถึงพาขวัญจะตามใจเรื่องกินแต่เธอก็ต้องให้จันทร์เจ้านั้นรู้จักกินทีละอย่างไม่โลภมากถือสองไม้สองมือ“กลับมาแล้วเหรอคะ”“จะ”ฟอดดด“จันทร์เจ้าครับ”เหนือเมฆเข้ามากอดคนเป็นภรรยาพร้อมหอมหญิงสาวฟอดใหญ่และหันไปเล่นกับลูกสาวตัวกลมของเขาต่อ“คูนน.พ่อ...ดีจ้า”หนูน้อยจันทร์เจ้าเห็นคนเป็นพ่อกลับมาก็รีบเดิ

  • ลวงรักแม่สาวจอมเฉิ่ม   ตอนที่36

    “หืมม...สังขยา”เมื่อถาดสังขยามาวางตรงหน้าหญิงสาวก็ไม่รีรอที่จะตักแบ่งใส่จานกินกับข้าวเหนียวมูนอย่างคำโต“ค่อยๆกินก็ได้ขวัญ...ไม่กลัวอ้วนเหรอ”เหนือเมฆไม่เคยเห็นพาขวัญทานเยอะขนาดนี้มาก่อนสงสัยนี่จะเป็นของโปรดจริงๆแต่ก็อดแซวไม่ได้ว่าภรรยาของเขาจะน้ำหนักขึ้น“ไม่ค่ะได้กินของโปรดทั้งที”พาขวัญไม่กลัวอะไรแล้วนานๆทีได้กินของโปรดฝีมือของมานีทั้งทีหญิงสาวจึงตักเข้าปากไม่หยุดและไม่มีท่าทีว่าจะอิ่มด้วยซ้ำจนคนอื่นๆรอบโต๊ะอาหารไม่มีใครกล้าตักแบ่งสังขยาในถาดเข้ามาในจานของตัวเองเลยเพราะกลัวว่าจะไปแย่งพาขวัญ“พายไม่กินเหรอ”ตอนนี้ทุกคนก็ต่างทานของหวานกันล้างปากมีอยู่คนเดียวที่ไม่กินเห็นจะเป็นพระพายพาขวัญจึงต้อถามขึ้นว่าเพื่อนเธอไม่หิวหรืออย่างไรหรือจะไดเอทไว้ใส่ชุดแต่งงานอันนี้เธอก็ไม่แน่ใจ“ไม่อ่ะ...ฉันมีไอ้นี่...กินด้วยกันไหม”พระพายรู้สึกไม่ค่อยอยากจะกินของหวานพวกนี้เท่าไรเพราะตอนนี้เธอมีมะม่วงน้ำปลาหวานที่ชวนน้ำลายสออยู่มือที่แม่ของเธอพึ่งจะยื่นให้เมื่อกี้นี้เอง“เอาสิ...”พาขวัญเห็นว่าอะไรอยู่ในมือเพื่อนของเธอก็ตาลุกวาวเธอรู้สึกเปรี้ยวปากขึ้นมาในทันที“ยังไม่อิ่มอีกเหรอขวัญ”เหนือเมฆถึงกับผงะจ

  • ลวงรักแม่สาวจอมเฉิ่ม   ตอนที่35

    “ใครใช้ให้คุณไปบอกพวกเค้ากันล่ะ...ทำให้มันเงียบไปก็ไม่มีปัญหาอะไรแล้ว”เธอคิดไว้แล้วว่าแม่เธอต้องมีอะไรบิดบังเธออยู่เป็นแน่แต่ก็ไม่ยักจะรู้ว่าแม่เธอกับชายหนุ่มหาเวลาไปคุยกันตอนไหนเธอคิดว่าถ้าปล่อยให้เรื่องเงียบไปโดยที่ชายหนุ่มไม่ต้องมาใส่ใจกับเธอแค่นี้ทุกอย่างก็จะเงียบและเธอก็จะทำใจกับเรื่องนี้ได้เอง“รักตัวองบ้างหรือเปล่า”ภูผาอยากจะรู้นักที่เขาทำตัวของเธอเสียหายขนาดนี้ยังอยากให้เขาเฉยกับมันได้อีก“รักสิถึงได้พยายามปกป้องความรู้สึกตัวเองอยู่นี่ไง”พระพายรักตัวเองอยู่แล้วที่เธอพยายามอยู่ห่างเขาไม่อยากเห็นอยากเจอเพราะเธอต้องการรักษาแผลใจของเธออยู่นั่นเอง“ไม่รู้ล่ะ...อีกสองวันเตรียมตัวรอได้เลยเราจะแต่งงานกัน”ภูผาชักเห็นว่าหญิงสาวจะไม่ยอมแต่โดยดีเขาก็จะต้องใช้วิธีบังคับเสียแล้ว“นี่ฟังที่ฉันพูดไม่รู้เรื่องใช่ไหม....อื้มมม”พระพายต้องชะงักเมื่อจู่ๆชาหนุ่มก็ฉวยโอกาสบดจูบมาที่ปากบางของเอย่างไม่ได้ตั้งตัวแถมยังหนีเขาไปไหนไม่ได้เพราะแรงกอดรัดของเขา“ถ้ายังดื้ออีกเจอมากกว่านี้แน่...ไปนอนได้แล้วดึกแล้ว”ภูผาไม่ได้แค่ขู่แต่เขาเอาจริงชายหนุ่มเอื้อมมือไปหยิบรีโมทปิดทีวีพร้อมพาหญิงสาวเข้าไปนอนในห

  • ลวงรักแม่สาวจอมเฉิ่ม   ตอนที่34

    ลำปาง18.00 น.หลังจากเหตุการณ์ในคืนนั้นพระพายก็หนีกลับมาที่บ้านก่อนที่ภูผาจะกลับเธอปิดช่องทางการติดต่อจากชายหนุ่มทุกช่องทางและลาออกจากสำนักงานเธอใช้เงินที่พาขวัญทิ้งไว้ให้เจ็ดแสนมาเปิดร้านขายขนมไทยกับแม่เธอสองคนในตลาดที่อำเภอเป็นเดือนแล้วนานๆทีจะไปดูบ้านเธอกับพาขวัญสักครั้ง“แม่เหนื่อยไหม”ร้านขนมไทยของพระพายค่อนข้างขายดีเพราะฝีมือของมานีที่ลงมือทำเองทุกขั้นตอนโดยมีพระพายเป็นลูกมือ“ขายของเยอะเห็นเงินแบบนี้มันก็หายเหนื่อย”มานีไม่ได้รู้สึกเหนื่อยอะไรเลยเพราะเธอทำงานแล้วมันเห็นเงินความเหนื่อยก็หายไปปลิดทิ้ง“พรุ่งนี้แม่เตรียมทำสังขยารอเลยนะไอ้ขวัญน่าจะมาถึงตอนบ่ายๆ”พระพายตั้งหน้าตั้งตารอพาขวัญกลับมาเธอไม่ลืมที่จะเตือนแม่เธอให้ทำขนมของโปรดพาขวัญเอาไว้ให้เป็นเพราะเงินของเพื่อนเธอจึงทำให้เธอมีร้านจนทุกวันนี้“รู้แล้วล่ะน่า...”มานีเตรียมวัตถุดิบเอาไว้บางส่วนแล้วเธอไม่ลืมที่จะรอต้อนรับพาขวัญอยู่แล้ว“เออ...แม่ว่าแกไปดูบ้านให้หนูขวัญหน่อยก็ดีนะ”มานีเห็นว่าพาขวัญจะมาพรุ่งนี้แล้วเลยอยากให้ลูกสาวเธอไปดูบ้านให้เรียบร้อยเสียหน่อยเพราะไม่ได้ไปเป็นอาทิตย์แล้ว“พายก็ว่าจะไปพอดีจะแม่...เดี๋ยวนอนท

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status