ตอนที่ 8 ลุงตัวแสบ

ตอนที่ 8 ลุงตัวแสบ

ลุงจำเนียรไม่อยากปล่อยโอกาสให้หลุดลอยไปเมื่อเห็นเมญารินทร์กำลังจะกลับ เขาเลยรีบเสนอบางอย่างที่เหมาะสำหรับเธอ

“งั้นเอาไวน์มั้ย พอดีลุงมีไวน์องุ่นที่เก็บไว้อยู่หลายขวดเลย รับรองหนูต้องชอบ” ลุงจำเนียรแกมีสวนองุ่นอยู่ในพื้นที่จังหวัดเชียงใหม่อยู่หลายร้อยไร่

เมญารินทร์เริ่มลังเล เพราะอีกใจหนึ่งเธอก็อยากให้ตัวเองเมาเหมือนกันจะได้กลับไปหลับและได้ไม่ต้องคิดมากเรื่องติณห์ภัทรกับมารดา เธอจึงตัดสินใจนั่งดื่มไวน์กับคุณลุงจำเนียร อีกอย่างเธอก็เห็นว่าในห้องนี้มีหลานชายตัวน้อยของคุณลุงที่นอนหลับอยู่ และก็คิดว่าคุณลุงคงไม่กล้าทำอะไรเธอต่อหน้าหลานเป็นแน่ เธอคิดในทางที่ดี และห้องนอนของเธอก็อยู่แค่ฝั่งตรงกันข้ามเท่านั้น

เมญารินทร์ที่เพิ่งอาบน้ำมาเสร็จหมาด ๆ กลิ่นกายของเธอหอมฟุ้งไปทั่วห้อง ถึงแม้เธอจะแต่งกายด้วยชุดนอนธรรมดา เป็นเสื้อผ้าซาตินสีชมพูอ่อนแขนสั้น กับกางเกงนอนขายาว แต่มันก็ทำให้เธอดูเซ็กซี่ยิ่งนัก หลังจากที่นั่งดื่มกันไปสักพักเมญารินทร์ก็เริ่มรู้สึกมึน ๆ ก่อนจะขอตัวกับคุณลุงเพื่อกลับไปนอนที่ห้องของตนเอง แต่ก็แทบจะลุกไม่ขึ้น

“หนูนอนกับปันปันก็ได้นะ เดี๋ยวลุงนอนที่โซฟานี้เอง ตามสบายเลย หนูอย่าไปผิดสัญญากับเด็กเลยนะ” ก่อนหน้านี้ลุงจำเนียรรู้จากหลานชายมาว่าเมญารินทร์ขอตัวไปอาบน้ำและจะกลับเข้ามาที่นี่อีกครับ ลุงจำเนียรจึงตัดสินใจย้ายมาดื่มในห้องนี้แทน เมญารินทร์ทำท่าลังเล แต่ตัวเองก็เมามากจนแทบจะเดินกลับห้องไม่ไหว เธอไม่เคยดื่มหนักขนาดนี้มาก่อน แต่ด้วยความเสียใจเรื่องแม่สามีทำให้เธอเผลอดื่มหนักด้วยความกลัดกลุ้ม ระหว่างที่หญิงสาวกำลังยืนลังเลอยู่นั้น ปันปันหลานชายตัวน้อยของคุณลุงจำเนียรก็ละเมอขึ้นมา

“ทำไงดีคะ” เธอถามชายสูงวัยตรงหน้า เพราะเสียงของเด็กน้อยเริ่มละเมอดังขึ้นเรื่อย ๆ

“หนูช่วยปลอบหลานลุงหน่อย มะหน่อมันไม่อยู่” โบรกเกอร์สาวไม่กล้าปฏิเสธ และรีบเปิดผ้าห่มเข้าไปหาเด็กน้อยทันที เมญารินทร์รีบแทรกตัวเข้าไปโอบกอดร่างของเด็กน้อยเอาไว้ด้วยความรักใคร่เอ็นดู มือเรียวบางพลางลูบศีรษะน้อย ๆ เพื่อปลอบโยน ก่อนที่เด็กน้อยละเมอมากอดเมญารินทร์เอาไว้แน่น จากนั้นก็เรียกเธอว่าแม่จนเมญารินทร์ตกใจ!

“แม่จ๋า..แม่อย่าทิ้งปันปันไป ฮื่อๆๆ” เด็กน้อยละเมอกึ่งหลับกึ่งตื่น และกอดเธอเอาไว้แน่น เมญารินทร์จูบเบา ๆ ที่หน้าผากของปันปัน เด็กน้อยเอามือของตัวเองมาซุกหาอะไรบางอย่างที่หน้าอกของเธอ ก่อนจะลูบไล้เต้านมอวบของเธอเล่น เหมือนหลานชายของคุณลุงกำลังอยากกินนมแม่ยังไงยังงั้น แล้วเสื้อที่เป็นชุดนอนของเธอ ก็ถูกมือน้อยแทรกเข้าไปตรงช่องว่างระหว่างกระดุม เต้านมอวบใหญ่ของเธอถูกมือน้อยแทรกเข้าไปแล้วหยุดเอาไว้เพื่อสัมผัส ซึ่งอันที่จริงมันก็แทบจะทะลักทะล้นออกมาอยู่นอกบราเซียร์อยู่แล้ว เมญารินทร์ไม่ได้โกรธเพราะคิดว่าเด็กน้อยน่าจะคิดถึงแม่ คุณลุงจำเนียรที่เห็นเหตุการณ์จึงรีบบอกกับหญิงสาว

“ปันปัน คงจะคิดถึงแม่เค้าน่ะ หนูช่วยเป็นแม่ให้หลานลุงหน่อยนะ” ลุงจำเนียรขอร้อง เมญารินทร์จึงช่วยกล่อมปันปันจนหายจากอาการละเมอระหว่างที่ชายชราเดินไปอาบน้ำ และด้วยฤทธิ์ของไวน์ที่ดื่มมาหนัก ๆ หลายแก้วก็ทำให้เมญารินทร์เผลอหลับไปทั้งที่ไฟในห้องก็ยังเปิดสว่างโร่

จนเวลาผ่านไปนานไม่รู้ว่ากี่ชั่วโมงเธอก็รู้สึกตื่นขึ้น ก็ต้องตกใจที่รู้ว่าตนเองนั้นเผลอหลับบนเตียงของเด็กน้อย แต่ที่ตกใจมากกว่านั้นพอเธอสำรวจไปรอบ ๆ ห้องก็เห็นลุงจำเนียรนอนอยู่ข้าง ๆ เธอ เขานอนเปลือยกายท่อนบน ส่วนด้านล่างสวมใส่เพียงแค่กางเกงบ๊อกเซอร์เท่านั้น

เมญารินทร์สำรวจตัวเองตามความรู้สึก และคิดว่าคุณลุงไม่ได้ทำอะไรเธอ หญิงสาวจึงค่อย ๆ ลุกขึ้นและตั้งใจว่าจะลงเตียงและเดินออกไปให้เบาที่สุด แต่เหตุการณ์ต่อจากนั้นก็ทำให้เธอใจหล่นวูบทันที เมื่อร่างของเธอถูกมือหนาของใครบางคนรวบเข้าไปกอดเอาไว้จากทางด้านหลัง

” อุ๊ย!!!!คุณลุง!!!.. อย่าค่ะ” เมญารินทร์ส่งเสียงอุทานด้วยความตกใจ

“หนูเมญ่า ช่วยลุงหน่อยนะ” หญิงสาวตกใจสะดุ้งเฮือกเมื่อก้นอวบๆ ของเธอสัมผัสกับท่อนเอ็นลำใหญ่ ซึ่งเธอเดาไม่ผิดเพราะมันอยู่ตำแหน่งนั้นพอดี ลุงจำเนียรรีบอุ้มเธอนั่งตักของตัวเอง เมญารินทร์ดิ้นรนแต่ก็สู้ชายสูงวัยที่แรงเยอะกว่าไม่ได้ โบรกเกอร์สาวดิ้นจนสร่างเมา เธอเหงื่อไหลท่วมตัวไปหมด เธอไม่คิดเลยว่าคุณลุงจำเนียรจะกล้าทำอะไรแบบนี้กับเธอ

“อย่าค่ะ!! คุณลุงอย่าทำแบบนี้เลย ปล่อยหนูเถอะนะคะ” เมญารินทร์ขอร้องและไม่ได้โวยวายอะไรมากเพราะกลัวเด็กน้อยจะตื่นมาเห็น

“คุณลุง!!....ปล่อยค่ะ หนูจะกลับห้อง” เธอขึ้นเสียงเมื่อชายสูงวัยไม่ยอมฟังเสียงขอร้องจากเธอ