MasukShare
ลมพัดหวน
Terakhir Diperbarui:
2025-02-19 00:16:17"พยาบาลคะๆ คนไข้มาแล้วค่ะ" เสียงผู้ช่วยพยาบาลเรียก ระหว่างนั้นนีรนิลรีบวิ่งเข้าไปยังห้องฉุกเฉินอย่างเคยชินคนตัวเล็กมองร่างสูงของหญิงสาวที่ถูกหามขึ้นเตียงเธอตกใจกับเลือดจำนวนมากที่อยู่บนตัวบริเวณหน้าอกด้านซ้าย ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยสีดำจากเขม่าถ่าน คาดว่าน่าจะพลางตัวเวลาไปจับยาเสพติด
"คุณพยาบาลห้ามเลือดก่อน เสร็จแล้วสั่งเตรียมห้องผ่าตัด"
"ห้องเรียบร้อยแล้วค่ะคุณหมอ"
"คนไข้มีญาติหรือเปล่า" คุณหมอเอ่ยถาม
เดี๋ยวดิฉันออกไปสอบถามให้ค่ะ"
"ว่าแต่ชื่อคนไข้อยู่ไหนเนี่ย" คนตัวเล็กมองหาแผ่นชาร์จเพื่อดูรายชื่อคนไข้
"รายชื่อยังไม่มาเลยค่ะ" เสียงผู้ช่วยพยาบาลเอ่ย
“ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันออกไปจัดการเอง เธออยู่นี่นะ" นิรนิลสั่งผู้ช่วยพยาบาลเสียงเรียบพร้อมรีบเดินออกไปด้านนอกเพื่อหาญาติเซ็นเอกสาร
“ขอโทษค่ะใครเป็นญาติคนไข้ที่ถูกยิงเมื่อกี้คะ. เสียงหวานตะโกนเรียกพลางมองหาร่างทหารหญิงทั้งสองเดินเข้ามา
“เขาไม่มีญาติค่ะแต่พวกเราเป็นเพื่อนร่วมงานสามารถเซ็นเอกสารได้ค่ะ”
“แต่ว่า....” นิรนิลทำท่าลังเล
“จัดการเถอะค่ะคุณพยาบาลเพราะว่าผู้กองมีแกไม่มีญาติ”
ประโยคนั้นทำให้เธอสะดุดหูชื่อเหมือนแฟนเก่าเราเลยแฮะเนรมินพยักหน้าแต่รีบวิ่งเข้าไปหาคุณหมอพร้อมเตรียมอุปกรณ์
“เอกสารเรียบร้อยแล้วค่ะคุณหมอ”
นีรนิลมองแผ่นกระดาษจากเจ้าหน้าที่ทะเบียนคนไข้โดยที่ไม่ได้สนใจกับรายชื่อนั้นเธอห่วงก็แต่เจ้าตัวที่นอนไม่ได้สติอยู่นี้
“โอเคพยาบาลพร้อมนะหยิบกรรไกร”
เสียงหมอนมเอยหลังจากนั้นทุกอย่างก็ดำเนินไปในห้องผ่าตัดสถานการณ์เคร่งเครียด ในกรณีมองทุกอย่างอย่างปกติเพราะมันคืองานของเธอเธอเห็นคนไข้มานับไม่ถ้วนแล้วการที่มีคนถูกยิงแค่นี้มันเรื่องเล็กน้อยมากๆ ห่วงก็แต่ทำไมเลือดไหลเยอะจังหญิงสาวคิดในใจ ระยะเวลาผ่านไปเกือบชั่วโมงการผ่าตัดก็เสร็จสมบูรณ์ทุกอย่างผ่านไปได้อย่างปลอดภัยหมอสั่งให้เธอจัดการเรื่องอุปกรณ์ส่วนเขาไปพักผ่อนเพื่อรับเคทต่อไป
“คุณพยาบาลดูแลเรื่องเอกสารด้วยนะครับ”
“ได้ค่ะคุณหมอ” นีรนิลเอ่ยเธอวางของทั้งหมดแล้วมองร่างสูงของทหารหญิงแอบอมยิ้มที่หน้าของเขาอย่างเต็มไปด้วยเขม่าสีดำนั้น
“ปลอดภัยแล้วนะคะคุณ” หญิงสาวเอยหลังจากนั้นก็รอให้เจ้าหน้าที่เปย์มาทำการเคลื่อนย้ายไปห้องพักฟื้น
“ผู้กองเนเป็นยังไงบ้างคะ” เสียงหญิงสาวและชายหนุ่ม 3-4 คนยืนรออยู่หน้าห้องเอยถาม
“คุณน่าจะรู้จักคุณหมอแล้วนะคะผู้กองของคุณสบายดีค่ะ” นิรนิลอมยิ้มแล้วพยักหน้า
“น่าสงสารผู้กองเลยนะลำพังเจ็บใจแล้วยังมาเจ็บตัวอีก” เสียงหญิงสาวที่เป็นเพื่อนร่วมงานของเขา นิรนิลล้างมือแล้วแอบเงี่ยหูฟัง
“แกก็พูดไปเรื่อยจะอาศัยตามใจให้เขาหรือไง”
“แกก็รู้ว่าฉันอยากตามใจจะแย่ เขาไม่มองฉันเลยด้วยซ้ำ”
“เอาหน้าเข้าหาเยอะเข้าไว้เดี๋ยวผู้กองเนก็ใจอ่อนเองแหละ” เสียงลูกน้องของเนติกาต่างพูดกัน นีรนิลไม่ได้สนใจอีก หญิงสาวจึงเข้าไปรับหน้าที่ตามที่คุณหมอสั่งเอาไว้
“เอ่อ พี่น้ำตาลค่ะ หนูรบกวนพี่หน่อยได้ไหมคะ พอดีหนูจะต้องไปดูลูกค่ะ หนูฝากคนไข้รายนี้ได้ไหมคะ พอดีลูกหนูไข้ขึ้นอ่ะพี่”
“อ้าวเหรอ ได้เลยๆ เดี๋ยวพี่จัดการให้ก็ได้จ้า ไปดูลูกเหอะนา”
“เกรงใจพี่น้ำตาลจังค่ะ แหนูจำเป็นจริงๆ”
“ไม่เป็นไรๆ แค่นี้เอง นี่มันก็หน้าที่พี่อยู่แล้วจ๊ะ”
“ขอบคุณนะคะพี่น้ำตาล หนูฝากด้วยนะคะ”
“จ้า ไม่ต้องกังวลนะนา” น้ำตาลมองหน้าผู้ช่วยพยาบาลแล้วเอ่ยขึ้น เธอหันไปมองร่างคนไข้แล้วพยักหน้าตอบรับผู้ช่วยพยาบาลนั้น เมื่อหญิงสาวออกไปเธอจึงรีบไปเตรียมเสื้อผ้าของคนไข้เอาไว้เปลี่ยนและผ้าชุบน้ำเพื่อเช็ดหน้าเช็ดตาให้กับคนไข้
คนตัวเล็กหันหลังให้กับร่างของคนไข้นี้ เธอไม่รู้เลยว่าอีกฝ่ายกำลังรู้สึกตัว ร่างของเนติกาขยับ เธอกระพริบตาปริบๆ เพื่อไล่ความคิดของตัวเอง เธอฝันไปใช่ไหมนี่เธอฝันเห็นน้ำตาลหรือนี่ ถูกยิงจนเบลไอแล้วเจ้าเน หญิงสาวบอกตัวเอง
“โอ๊ะ!” เมื่อขยับร่างจึงรู้สึกเจ็บแล้วอุทานออกมาด้วยความเจ็บปวด
“อุ๊ย!คุณ อย่าขยับนะคะ คุณยังเจ็บอยู่” เมื่อเห็นว่าคนไข้รู้สึกตัวแล้ว นีรนิลจึงรีบเข้าไปดูแล เนติกาก้มหน้ามองแผลตัวเอง ส่วนนีรนิลก็ก้มมองเขาอย่างตำหนิ เนติการับรู้ได้ถึงกลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ มันเหมือนกับกลิ่นที่คุ้นเคยเหลือเกิน ร่างสูงค่อยๆ ช้อนสายตามองเสียวหน้า เป็นจังหวะเดียวกันกับที่นีรนิลเหลือบตามองทั้งคู่จึงประสานสายตากัน ดวงตาหวานของเนติกาเบิกกว้างอย่างไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง นีรนิลเองก็เช่นเดียวกัน หัวใจเธอกระตุกทันทีที่ได้สบตา
“ตัว/” เสียงหวานหลุดอุทานมาพร้อมกัน หัวใจของทั้งสองเต้นระทึก ยิ่งนีรนิลด้วยนั้นมือไม้เธอชาจนเธอไปหมดแล้วนี่เขาใช่ไหม คนที่อยู่ตรงหน้าเธนี้คือเขาใช่ไหม หญิงสาวพยายามถามตัวเอง เนติกากระตาปริบๆ คนที่ประคองเธอนี้คือน้ำตาลจริงๆ อย่างนั้นเหรอ
“ตัวจริงๆ ด้วย ไม่คิดเลยว่าจะเจอตัวที่นี่ คิดถึงจังเลย”
หมับ! ด้วยความดีใจ นีรนิลพลุ่งพลูคำถามพร้อมโอบกอดเขาด้วยความดีใจ ตลอดเวลา 5 ปีที่เขาจากเธอไป ไม่มีวันไหนที่เธอไม่คิดถึงเขา ที่เธอขอบรรจุต่างจะงหวัดนี่ก็เพราะสิ่งนี้ เธฮต้องการไปในที่ห่างไกลเพื่อทำใจให้ลบเลือนเขาไปจากหัวใจเธอนั้น และเธฮไม่คิดว่าจะได้เจอเขาอีกครั้ง
เนติกาเม้มปากแน่น รับรู้ได้ถึงอ้อมกอดของอีกฝ่ายที่กำลังโอบกอดเธอนี้ หัวใจของเธอเต้นแรง นี่ฟ้าแกล้งเธอใช่ไหม ถึงได้ลิขิตไว้ให้เธฮกลับมาเจอกับเจ้าหล่อนอีกครั้ง หัวใจของเธอมันกำลังขยาย แต่ทว่าเมื่อนึกถึงสิ่งที่อีกฝ่ายทำกับเธอแล้ว มือข้างหนึ่งที่กำลังจะเอื้อมไปกอดตอบมันหยุดชะงัก ใบหน้านั้นบึ้งตึงทันที
“คุณจำคนผิดแล้วค่ะ ขอโทษทีนะคะ ฉันเจ็บแผล” เสียงเรียบเอ่ย นีรนิลสะดุ้ง เธฮคิดได้ว่าเขาได้รับบาดเจ็บอยู่เธฮรีงรีบคลายกอดออกแล้วเอ่ยขอโทษ
“อุ๊ย ขอโทษค่ะ ขอโทษ”
“เอ่อๆ ฉันต้องการพักผ่อนค่ะ” เนติกาเอ่ย
“อื้อ ได้ค่ะ ตัวนอนพักนะ จะได้หายๆ ห้ามขยับแขนข้างนี้นะ เดียวเค้าเช็ดหน้าให้ตัวก่อน” นีรนิลทำท่ากุลีกุจอ ค่อยๆ วางร่างของเขาให้นอนลง ดวงตาหวานเอ่อไปด้วยหยดน้ำสีใจอย่างตื้นตันอย่างบอกไม่ถูก เนติกาเบนหน้าหนีเมื่ออีกฝ่ายค่อยๆ เช็ดหน้าเธอเบาๆ หญิงสาวทำสีหน้าเฉย ในขณะที่สายตาลอบมองเสี้ยวหน้าใสของเจ้าหล่อนไปพลาง ห้องทั้งห้องนั้นเงียบสงบ มีเพียงเสียงลมหายใจของทั้งสองที่ปล่อยออกมาตามจังหวะของมันนั้น แต่ภายใต้ความเงียบสิ่งที่ดังโครมครามก็คือหัวใจของบทั้งสองที่กำลังผลัดกันเต้นรัวอยู่นี้.....>>>>>
Bab terbaru
ลิขิตรักคืนใจ ความสุข (ตอนจบ)
เนติกาอมยิ้มเมื่อเห็นความฉ่ำเยิ้มของดอกไม้งามตรงหน้า กลีบของมันแม้จะช้ำจากการเข้าหอเมื่อคืนอยู่บ้าง แต่ความสวยยังคงเป็นเช่นเดิม ดวงตาคมจ้องมองมันด้วยความปรารถนา หญิงสาวค่อยๆ กรีดปลายนิ้วลงไปเพื่อขอดูความฉ่ำข้างในนั้น“อื้อ...ตะ ตัว” เมื่อรู้สึกถึงการแยกออกจากกันนั้น เจ้าของความหวานฉ่ำจึงร้องครางขึ้น หญิงสาวผงกหัวมองผู้เป็นสามี ที่ตอนนี้กำลังซุกซนจนเกินไปเสียแล้ว“หืม ที่รัก จุ๊บ อื้อ อ่าส์” เนติกาเงยหน้าขานรับเสียงหวาน ขณะที่ริมฝีปากนุ่มก็จุมพิตอยู่กับเนินเนื้ออิ่มตรงหน้านั้น เธอใช้นิ้วที่ยวที่สุดสะกิดปุ่มด้านบนไปมาเบาๆ“มัน สะ เสียว ตัวอย่าเขี่ย อื้อ อ่าส์” หัวใจของนีรนิลเต้นระทึก เมื่อกลีบเนื้อสวยถูกแบะออกขณะที่นิ้วร้ายยังเล่นซนจนเธอหัวใจจะวาย เขาทำแบบนี้รู้ไหมว่าน้ำเธอกำลังไหลออกจนหมดตัวแล้ว“ไม่เขี่ยแล้วเลียได้ไหม อื้อ แพล่บ อื้ม อร่อยจัง แพล่บๆ” เนติกาเปรยระหว่างปาดลิ้นร้อนไปตรงปุ่มนั้น พลับดูดซับน้ำหวานแล้วกลืนกินลงคอ ไม่อยากจะบอกเลยว่าน้ำตาลก้อนนี้หวานล้ำจนเธอหลงใหล กลิ่นสาบสาวที่โชยแตะปลายจมูกมันปลุกอารมณ์ดิบข้างในร่างกายของเธอเป็นอย่างดี คิดแล้วก็ห่อปากงาบงับเจ้าเนื้อหยุ่นสีช
ลิขิตรักคืนใจ เธอเป็นเมียฉันแล้ว
นายเหลือบสายตามองเบื้องหน้าในระหว่างนั้นก็ค่อยๆ จรดริมฝีปากพรหมจูบเนินเนื้ออิ่มของเจ้าหล่อนด้วยความแผ่วเบา ปลายนิ้วยาวทั้งสามยังคงแช่มันอยู่ตรงช่อทางรัก เมื่อเห็นสีใสที่ไหลเยิ้มออกมานั้นเธอจึงเบาใจลงบ้าง กล้ามเนื้อหยุ่นที่เริ่มปรับตัวนั้นมันทำให้นายแอบอมยิ้ม“อื้อ ตอดดีจัง จุ๊บ อื้ม จุ๊บ อื้อ” นายเปรยระหว่างนั้นก็พรมจูบลงกับเนินเนื้ออิ่มของเจ้าหล่อน ลิ้นร้อนแอบตวัดปุ่มเนื้อหยุ่นที่บวมเป่งเบาๆ“อ๊ะ คุณ อ๊ะ อื้อ อ่าส์” รสาเงยหน้าร้องบอกเขา หญิงสาวส่ายหน้าไปมาเบาๆ สะโพกสวยบิดเร้าอยู่อย่างนั้น หัวใจของเธอเต้นระทึกเมื่อรู้สึกถึงสิ่งที่ค้างคาอยู่ตรงร่องสวยของเธอนั้นเริ่มขยับไปมา หญิงสาวถึงกลับต้องเลียริมฝีปากที่แห้งผาก มือทั้งสอข้างกำผ้าปูที่นอนแน่น“อื้ม จุ๊บ อื้อ คนดี แบบนี้แหล่ะค่ะ แบบนี้ อื้ม จ๊วบ อือ” เมื่อเห็นว่าร่างน้อยเลิกเกร็งร่างกายนั้นแล้ว นายจึงเปรยออกมาพร้อมกับการเล้าโลมขึ้นสุด เธอห่อปากดูดดึงติ่งเนื้อนุ่มนิ่มของเจ้าหล่อนไปมา หยดน้ำหวานที่เคลือบอยู่ถูกตวัดปาดเลียลงลำคอ นายจึงค่อยๆ ขยับข้อมือตัวเองออกอย่างช้าๆ จากนั้นก็ดันมันเข้าไปใหม่ด้วยความแผ่วเบา“อื้อ อ๊ะ อ๊ะ อื้อ คุณ อื้อ
ลิขิตรักคืนใจ อย่า
รสาตกใจที่เห็นว่ามันไม่ใช่แค่ฝัน แล้วเธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน เธอจำได้ว่าเธอถูกเขาจูบอยู่ที่ห้องน้ำในผับนั้น มารู้ตัวอีกทีก็อยู่ที่นี่แล้ว แถมเขายังทำการถือวิสาสะกับเนื้อตัวเธออีก ทุกอย่างมันคือฝีมือของเขาอย่างนั้นสินะ ทไม่อย่างนั้นเนื้อตัวของเธอไม่ล่อนจ้อนขนาดนี้ สิ่งที่เธอฝันนั้นแสดงว่ามันไม่ได้เป็นเพียงแค่ฝัน เขาจูบเธอจริงเข้าเล็มเลียเนื้อตัวของเธอจริง แถมตอนนี้เขากำลังจะขืนใจเธออีกด้วย รสาตกใจรีบดิ้นหนีปากของเขา“อื้อ จุ๊บ จ๊วบอื้อ” นายครางอย่างขัดใจเมื่อคนด้านล่างดิ้นรนขัดขืนอยู่อย่างนั้น ร่างสูงเหลือบตามองใบหน้าของอีกฝ่าย สายตาสบเข้าอย่างจัง คนตัวสูงกว่ากดร่างของตัวเองลงไปแนบแน่น พร้อมกับบดริมฝีปากลงเคล้าเจ้าหล่อนอย่างหนักหน่วง มือข้างหนึ่งเอื้อมไปไปถูไถลกลีบเนื้อสวยก่อนจะค่อยๆ กรีดลงไปใจกลางสาวแล้วสะกิดติ่งเนื้อหยุ่นเต่งตึงนั้นไปมา“อ๊ะ อ๊ะ อื้อ นาย อุ๊บ อือ” รสาสะดุ้งกายเบาๆ ตามจังหวะการสะกิดของเขานั้น ร่างน้อยร้อนวูบวาบขึ้นตามจังหวะการสัมผัสของเขา ใช่ว่าเธอจะไร้เดียวสา พอจะรู้ว่าตรงส่วนนั้นมันไวต่อความรู้สึกมากมายขนาดไหน เธอเสียวสยิวเป็นที่สุดเขาทำให้ขนกายของเธอลุกซู่อย่างเ
ลิขิตรักคืนใจ เสือร้าย
รสาดิ้นขลุกขลักเธอทั้งผลักทั้งดึงเพื่อให้เขาปล่อยปากจากการจูบเธอนี้ แต่ดูเหมือนว่าคนตัวสูงกว่าจะไม่ยอมปล่อยง่ายๆ เหมือนลิ้นร้ายของเขาพยายามสอดแทรกเพื่อเปิดปากอิ่มของเธอเข้าไปข้างในริมฝีปากนี้ เธอไม่ยอมให้เขาจูบเธอเหมือนเมื่อวันก่อนเป็นแน่ แค่ครั้งเดียวมันก็เกินพอแล้ว รสาคิดพลางดึงเสื้อของเขาแน่น“อื้อ....” นายครางอย่างขัดใจ เมื่ออีกฝ่ายไม่ยอมให้ความร่วมมือ ความนุ่มนิ่มของปากอิ่มทำให้เธอคิดถึงความหวานจากข้างในนั้น ทีแรกก็แค่อยากจะปิดปากเจ้าหล่อนไม่ให้ส่งเสียง แต่พอได้สัมผัสแล้วมันทำให้เธออยากลิ้มรสความหวานจากข้างในโพรงปากนี้ หญิงสาวค่อยๆ สอดมือเข้าท้ายทอยของเจ้าหล่อน พลางสอดมืออีกข้างเคลื่อนเข้าก้อนเนื้อตรงหน้าอย่างถือวิสาสะ“อ๊ะ อื้อ อะ อุ๊บ จุ๊บ อื้อ อ่าส์” รสารีบร้องห้ามเมื่อเมื่อเขาสอดมือเข้าใต้สาบเสื้อแล้วบีบหน้าอกเธออย่างแรง แต่เธอไม่รู้เลยว่าการกระทำเช่นนั้นมันทำให้เขาอาศัยจังหวะเผลอส่งแทรกเจ้าลิ้นร้ายเข้าไปข้างในโพรงปากเธอทันที รสารีบถดลิ้นเล็กหนี แต่พื้นที่ข้างในปากอิ่มของเธอนี้มันก็ไม่ได้กว้างเหมือนลานจอดรถ เขาไล่ตามต้อนเธอจนมุม และตอนนี้เขากำลังตวัดปลายลิ้นมายังเธอนี้“อื้อ
ลิขิตรักคืนใจ บอกรักด้วยร่างกาย
นีรนิลหน้าร้อนผ่าวเมื่อร่างสวยขาวโพลนทอดยาวอยู่บนเตียงนุ่ม คนตัวเล็กนอนหอบตัวโยงหลังจากที่เรามีความสุขกันไปรอบหนึ่งแล้ว ร่างสูงของเขายังคงขึ้นค่อมอยู่ด้านบน มือทั้งสอข้างยังยันอยู่กับเตียงนุ่มอยู่อย่างนั้น คนตัวเล็กหน้าแดงจัดพลางอมยิ้มออกมาเมื่อนึกถึงลีลารักของเขา กลีบเนื้อนุ่มก็ร้อนขึ้นมาเลยก็ว่าได้ สายตาหวานเยิ้มมองเรือนร่างของเขาแล้วเอื้อมมือไปลูบไล้เนื้อตัวของเขาไปมาเบาๆ เนติกาเงยหน้าส่งเสียงครางเมื่อฝ่ามือร้อนสัมผัสเรือนร่าง“อื้อ....อาส์” เสียงหวานครางเบาๆ เมื่อฝ่ามือร้อนแสนนุ่มนิ่มนั้นสัมผัสเรือนร่างโปร่งของตนนั้น ร่างสูงโน้มลงไปใกล้ สายตาหวานเยิ้ม นีรนิลอมยิ้มปรือตาหวานเยิ้ม เธอไต่ปลายนิ้วไปกอบกุมอยู่กับเต้าเต่งของเขา“นุ่มมือจังค่ะ อื้อ” เสียงหวานของคนด้านล่างเอ่ย พลางเคล้นไปมาเบาๆ เนติกาหน้าร้อนผ่าวหญิงสาวเบียดร่างน้อยลงไปหาเจ้าหล่อนอีกแล้วคลายยิ้มออกมา“อื้อ มือตัวก็นุ่มจังค่ะ อ่าส์ รู้สึกดีจังเลย” ร่างโปร่งหลับตาเงยหน้าคราง นีรนิลอมยิ้ม ทุกครั้งที่เธอสัมผัสเขาๆ ก็จะร้องแบบนี้ บิดกายส่ายไปมาแบบนี้ ซึ่งมันปลุกเร้าความต้องการข้างในขึ้นมาทุกขณะ นีรนิลใช้ปลายนิ้วยาวสะกิดไปมาเบา
ลิขิตรักคืนใจ วิวาห์หวาน
เนติกายืนมองร่างร่างบางในชุดราตรีสีครีมยาวกรอมพื้นด้วยแววตาปลื้มปริ่ม ใบหน้าสวยหวานของคนตรงหน้าทำให้เธอรู้สึกภูมิใจ เมียใครทำไมสวยขนาดนี้ คนตัวสูงคิดพลางอมยิ้มก่อนจะก้มลงไปจับมือเรียวสวยนั้นขึ้นมากุมไว้ สายตามองคนตรงหน้าหวานเยิ้ม“รู้ไหม ว่าวันนี้ตัวสวยมากเลยนะคะ”“อื้อ ตัวก็สวยค่ะ สวยจนจำไม่ได้เลยคะ”เสียงหวานเอ่ยพลางกุมมือเขาตอบ เธอยิ้มหวานให้คนตรงหน้า คนที่กำลังเป็นคู่วิวาห์กับเธออยู่ตอนนี้ เธอไม่คิดเลยว่าจะมีวันนี้ วันที่เธอจะได้แต่งงานกับเขา คนที่หนีเธอไปและเลิกกันเมื่อห้าปีก่อนนั้น มันเหมือนฝันเลยก็ว่าได้“อื้อ ว่าแต่ตอนนี้เมียพร้อมหรือยังคะ” เธออมยิ้มใส่ตาหวานคู่ที่ระยิบระยับนั้น นีรนิลมองตามเขาไปยังประตูโบสถ์ที่ปิดสนิทนั้นแล้วพยักหน้า“พร้อมตั้งแต่เกิดแล้วค่ะ” เจ้าหล่อนเย้าคนตัวสูงเล่น เนติกาอมยิ้มก่อนจะจับหัวเจ้าหล่อนแล้วโยกเบาๆ“อื้อ อ่ะจ๊ะ ไปกันค่ะ”“อื้อ...” นีรนิลพยักหน้าเบาๆ จากนั้นทั้งสองสามก็พากันเดินจูงมือเข้าสู่ประตูวิวาห์ ทันทีที่บานประตูเปิดออกเสียงปรบมือก็ดังเกรียวกราวพร้อมกับเสียงชื่นชมยินดีที่ดังขึ้น ทั้งคู่มองหน้ากันแล้วยิ้มหวานให้กัน มือสองมือกุมกันแน่น แน่นชน
Anda juga akan menyukai
INVINCIBLE LOVE.สายลับสวมรอยรัก
youdimple454 Dibacaหยกมังกร คุณหนูใหญ่ตระกูลหยาง
Sanraya/oMojung/นางฟ้าแดนใต้1.3K DibacaVLOGGER (แนวโคแก่กินหญ้าอ่อน)
นัก(ละ)เลง1.7K Dibacaรักบางบางของนายตง
กัลปังหา208 Dibacaจู่ๆฉันก็กลายเป็นตัวแทนของพระเจ้า
wmtawisa9a274 Dibacaโซนปราบคนเถื่อน
ชีริน714 Dibacaหนี้พันธนาการ-Magmalava
นาวิกา135 Dibacaยั่ว
ลำเนา1.3K Dibaca
