แชร์

ตอนที่13

ผู้เขียน: เฟยฮวา
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-09-10 15:13:17

" พวกเจ้าไม่รู้อะไร เขาคือเจี้ยนอ๋อง ว่ากันว่าพิการตั้งแต่เกิดพึ่งจะเดินได้ นี่เป็นครั้งแรกของเขาเลยนะที่เข้าร่วมงาน"

" ดูท่าทางเขาผอมบางแบบนั้น ไม่รู้จับธนูไหวรึเปล่า ข้าว่าคงยิงธนูไม่เป็นด้วยแหละถึงได้ล่าสัตว์ไม่ได้สักตัว"

" ฮ่าฮ่าฮ่า ข้าก็ว่าเหมือนเจ้านั่นแหละ"

เสียงนินทาจากคนรอบข้างทำให้เจี้ยนไห่โกรธจนพูดเสียงดัง

" ใครว่าข้าล่าสัตว์ไม่ได้สักตัว นั่นพวกเจ้าแหกตาดูซะ"

เจี้ยนไห่ชี้ไปที่สัตว์ที่เขามาหาได้ ทุกคนมองตามก็มีท่าทีตกใจ เห็นสีหน้าไม่อยากเชื่อของทุกคน เขาจึงหันไปดู นอกจากเก้ง5ตัวแล้วยังมีหมูป่าโผล่มาจากไหนไม่รู้อีก3ตัวไก่ป่าตัวใหญ่อีก5ตัว เอ๊ะ เขาจำได้ว่ามีแต่เก้ง5ตัวนี่ แล้วหมูป่ากับไก่ป่าโผล่มาจากไหน เขาเดินไปกระซิบถามทหารที่ติดตาม

" หมูกับไก่มาจากไหน"

" ข้าเองก็ไม่ทราบ หันไปคุยกับคนอื่นแป๊บเดียวกลับมาอีกทีพวกมันก็มานอนกองรวมกันอยู่ตรงนี้แล้ว"

เจี้ยนไห่เห็นหานซิ่นขมวดคิ้วทำหน้าไม่เชื่อจ้องมองดูสัตว์ที่เขาล่ามาได้ เขาจึงหยิบกระต่ายโยนคืนไปให้

" เอากระต่ายของท่านคืนไป ข้าไม่อยากติดหนี้บุญคุณใคร"

" ทุกคนมารวมกันทางนี้ อีกสักครู่จะมีการนับจำนวนสัตว์ที่ล่ามาได้และจะประกาศผล"

หาน
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ลิขิตรักจันทราสีโลหิต   ตอนที่14

    ซ่งเนี่ยนมองดูเจี้ยนไห่ที่เดินคล้ายยิ้มคล้ายไม่ยิ้มกลับมา เขานั่งลงอยู่ตรงข้ามกับนางรินเหล้าใส่จอกยกดื่มไม่พูดไม่จา นางเพียงมองเขาเฉยๆไม่มีคำพูดคำถาม สักพักก็ลุกขึ้นเดินออกไป" ท่านอ๋องท่านหายไปไหนมา ปล่อยให้พระชายานั่งอยู่ตามลำพัง"" นางอยู่คนเดียวที่ไหน เจียวจูก็อยู่เจ้าก็อยู่คนอื่นๆก็อยู่เยอะแยะไปหมด"" โธ่ท่านอ๋องมันเหมือนกันซะที่ไหน ท่านมองดูคนอื่นสิ ใครเขาก็นั่งอยู่เคียงข้างภรรยาทั้งนั้น"เจี้ยนไห่มองดูรอบๆ เห็นจริงอย่างที่จั่วหมิงว่า เขาพูดแก้ตัว" ข้าปวดท้องเลยไปปลดทุกข์ แต่ข้าก็รีบไปรีบมาแล้วนี่ไง"สายตาของเจี้ยนไห่มองเห็นซู่อิงจื่อเดินมาพอดี นางส่งยิ้มให้ เจี้ยนไห่ถึงกับทำจอกเหล้าหลุดมือ จั่วหมิงมองตามสายตาเห็นทั้งสองส่งสายตาให้กันจึงพูดเตือนสติ" ท่านอ๋อง ท่านมีชายาแล้วนะ ท่านอย่าลืมสิว่าที่ท่านเดินได้ก็เป็นเพราะพระชายา ท่านจะทรยศนางไม่ได้นา"" ข้าก็ไม่ได้คิดจะทรยศนางนี่"" แต่เมื่อกี้ข้าเห็นท่านกับสตรีผู้นั้นส่งสายตาให้กัน"" ข้าแค่ดีใจที่ได้พบนาง"" นี่ท่าน"" เจ้าอย่าคิดไปไกล นางคือสหายในวัยเด็กคนเดียวของข้า ซู่อิงจื่อ ข้าดีใจที่ได้พบนางในตอนที่ร่างกายของข้าเป็นปกติก็เท่

  • ลิขิตรักจันทราสีโลหิต   ตอนที่13

    " พวกเจ้าไม่รู้อะไร เขาคือเจี้ยนอ๋อง ว่ากันว่าพิการตั้งแต่เกิดพึ่งจะเดินได้ นี่เป็นครั้งแรกของเขาเลยนะที่เข้าร่วมงาน"" ดูท่าทางเขาผอมบางแบบนั้น ไม่รู้จับธนูไหวรึเปล่า ข้าว่าคงยิงธนูไม่เป็นด้วยแหละถึงได้ล่าสัตว์ไม่ได้สักตัว"" ฮ่าฮ่าฮ่า ข้าก็ว่าเหมือนเจ้านั่นแหละ"เสียงนินทาจากคนรอบข้างทำให้เจี้ยนไห่โกรธจนพูดเสียงดัง" ใครว่าข้าล่าสัตว์ไม่ได้สักตัว นั่นพวกเจ้าแหกตาดูซะ"เจี้ยนไห่ชี้ไปที่สัตว์ที่เขามาหาได้ ทุกคนมองตามก็มีท่าทีตกใจ เห็นสีหน้าไม่อยากเชื่อของทุกคน เขาจึงหันไปดู นอกจากเก้ง5ตัวแล้วยังมีหมูป่าโผล่มาจากไหนไม่รู้อีก3ตัวไก่ป่าตัวใหญ่อีก5ตัว เอ๊ะ เขาจำได้ว่ามีแต่เก้ง5ตัวนี่ แล้วหมูป่ากับไก่ป่าโผล่มาจากไหน เขาเดินไปกระซิบถามทหารที่ติดตาม" หมูกับไก่มาจากไหน"" ข้าเองก็ไม่ทราบ หันไปคุยกับคนอื่นแป๊บเดียวกลับมาอีกทีพวกมันก็มานอนกองรวมกันอยู่ตรงนี้แล้ว"เจี้ยนไห่เห็นหานซิ่นขมวดคิ้วทำหน้าไม่เชื่อจ้องมองดูสัตว์ที่เขาล่ามาได้ เขาจึงหยิบกระต่ายโยนคืนไปให้" เอากระต่ายของท่านคืนไป ข้าไม่อยากติดหนี้บุญคุณใคร"" ทุกคนมารวมกันทางนี้ อีกสักครู่จะมีการนับจำนวนสัตว์ที่ล่ามาได้และจะประกาศผล"หาน

  • ลิขิตรักจันทราสีโลหิต   ตอนที่12

    " ไม่จริงข้าเห็นนางเดินออกมาจากกระโจมพร้อมสาวใช้ เลยตามนางมาแล้วนางก็"" ก็อะไรหรือขอรับ"หากเขาพูดไปว่าเห็นซ่งเนี่ยนกลายเป็นจิ้งจอก ก็คงไม่มีใครเชื่อแน่ จนกว่าจะพิสูจน์ได้" ช่างเถอะ ไม่มีอะไร"" ก่อนข้าจะมา ข้าเห็นพระชายาออกมาจากกระโจมพร้อมเจี้ยนอ๋อง ยังถามข้าอยู่เลยว่าเกิดอะไรขึ้น"" เจ้าว่าอะไรนะ"" เสียงร้องของท่านดังมาก ปลุกทุกคนให้ตื่นคนอื่นๆต่างก็ออกมานอกกระโจกันหมด"" ข้าถามว่าเจ้าเห็นนางออกมาจากกระโจมพร้อมเจี้ยนอ๋องจริงๆใช่ไหม"" ใช่ ใช่ขอรับ"ฉีเส้าเฟินส่ายหน้า เป็นไปไม่ได้ หรือว่าเขาจะตาฝาด หรือจะเกิดภาพหลอน ไม่ ไม่ใช่เขาเห็นนางกลายเป็นจิ้งจอกจริงๆ จิ้งจอกที่มีหางสีขาวปุกปุย7หาง แต่ยิ่งคิดก็ยิ่งสงสัยเคยได้ยินแต่จิ้งจอกมี9หาง แล้วทำไมนางถึงมีแค่7หางนะ" ท่านแม่ทัพ ท่านแม่ทัพขอรับ"" พวกเจ้าเคยได้ยินเรื่องจิ้งจอก7หางไหม"พวกทหารพากันส่ายหน้า" พวกข้าไม่เคยได้ยินมาก่อน"" ไม่ใช่จิ้งจอกมีเก้าหางหรือขอรับ"ฉีเส้าเฟินพยายาครุ่นคิด แต่คิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออกว่าที่เขาเห็นตกลงคือจิ้งจอกอะไรกันแน่ หางของมันหายไปไหนถึงไม่ครบเก้าใช้เวลาเดินทางเพียงสองวันก็เข้าเขตแคว้นเยี่ยน มีแม่ทัพนา

  • ลิขิตรักจันทราสีโลหิต   ตอนที่11

    " พระชายาเพคะ"เจียวจูทำจมูกฟุดฟิด ซ่งเนี่ยนฟุดฟิดตามก่อนจะมองไปที่ป่าฝั่งตรงข้าม แล้วว่ายน้ำขึ้นไปบนฝั่ง จิ้งจอกนับสิบตัวพากันออกมาหานาง กลายร่างเป็นมนุษย์" นายหญิง เป็นท่านจริงๆด้วย""พวกข้าตามหาท่านมาตั้งนาน"" แต่ว่าทำไมท่านถึงได้"" เรื่องนี้หากเล่ามันยาวนัก"" ตอนนี้นายหญิงอยู่ในสถานะพระชายาของเจี้ยนอ๋อง"บริวารจิ้งจอกต่างมองหน้ากัน" เอาเป็นว่าข้าปลอดภัยดี อยู่ดีมีสุข พวกเจ้าไม่ต้องเป็นห่วง อาถูข้าแต่งตั้งให้เจ้าดูแลจิ้งจอกทุกตัวในป่าไผ่แทนข้าไปก่อน"" น้อมรับคำสั่ง นายหญิง แล้วท่านจะกลับไปเมื่อไหร่"" ข้าบอกไม่ได้ "เฉียวม่านแอบดูอยู่หลังต้นไม้ด้วยความหวาดกลัว ซ่งเนี่ยนพูดคุยกับพวกจิ้งจอกพวกนั้นอย่างสนิทสนม หรือว่านางกับจิ้งจอกพวกนั้นจะเป็นพวกเดียวกัน ใช่ ต้องใช่แน่ๆ ซ่งเนี่ยนคือปีศาจจิ้งจอก นางขยับเข้าไปใกล้พยายามเงี่ยหูฟัง ว่าพวกนั้นพูดคุยอะไรกัน แกรบ เสียงเหยียบกิ่งไม้แม้ไกลแต่หูของซ่งเนี่ยนและจิ้งจอกทุกตัวได้ยินชัดเจน เฉียวม่านรีบซ่อนตัวหลังต้นไม้ " ข้าจัดการเอง"เจียวจูพูดแล้วซัดพลังฝ่ามือสีทองใส่ต้นไม้ งูนับสิบก็ร่วงหล่นลงมา " กรี๊ดดดดด"เฉียวม่านกรีดร้องด้วยความตกใจก

  • ลิขิตรักจันทราสีโลหิต   ตอนที่10

    ซ่งเนี่ยนจ้องมองเจี้ยนไห่ที่พยายามหลบหน้านาง เขาก้มหน้าตักข้าวใส่ปาก" ท่านอ๋องเหตุใดตาของท่านถึงได้ดำคล้ำราวอดนอนเช่นนั้นเล่า"เจี้ยนไห่หยุดชะงัก ยิ่งก้มหน้าเข้าไปอีก เขาจะบอกนางได้อย่างไรว่าเมื่อคืนเขาอ่านตำราวสันต์ทั้งคืน เจียวจูมองหน้าเจี้ยนไห่แม้ว่าเขาจะพยายามก้มหน้าหลบ แต่ยังมองเห็นใต้ตาดำคล้ำอยู่ดี" เจ้าไปทำอะไรมา"" ปะเปล่าเสด็จแม่ ข้าไม่ได้ทำอะไร แค่เมื่อคืนอากาศร้อนไปหน่อยเลยนอนไม่ค่อยหลับ"" อย่างนี้นี่เอง จริงสิเจ้ากับเนี่ยนเนี่ยนก็แต่งงานมาได้ครึ่งค่อนปีแล้ว ขาของเจ้าก็เดินได้แล้ว พวกเจ้าก็ควรรีบเข้าหอกัน จะได้มีหลานให้ข้าอุ้มเร็วๆ"เจี้ยนไห่ถึงกับมือไม้อ่อนทำตะเกียบหลุดมือ" เสด็จแม่เรื่องนี้ข้า"" เสด็จแม่ขาของเขาพึ่งจะเดินได้ไม่นาน รอให้เขาแข็งแรงดีกว่านี้ก่อน เรื่องลูกข้าไม่รีบ"ซ่งเนี่ยนเห็นท่าทีลำบากใจของเจี้ยนไห่จึงพูดแทน ลู่หนิงมองดูทั้งสองสลับไปมาก็รู้สึกว่ามีบางอย่างแปลกๆ แต่ก็ไม่ได้พูดออกมา" ถ้าอย่างงั้นพวกเจ้าก็ควรย้ายไปอยู่ห้องเดียวกัน เป็นสามีภรรยาไม่ควรแยกกันอยู่"เห็นเจี้ยนไห่ไม่พูดอะไรแต่ดูจากสีหน้าซ่งเนี่ยนก็รู้ว่าเขาไม่เต็มใจ นางจึงพูดขึ้นมา" ข้านอนค

  • ลิขิตรักจันทราสีโลหิต   ตอนที่9

    ซ่งเนี่ยนกำลังจะเข้านอนก็ได้ยินเสียงเอะอะดังมาจากด้านนอก จึงเปิดประตูออกไปดู" มีอะไรกัน"นางกำนัลพยายามขัดขวางไม่ให้ฉีเส้าเฟินเข้ามา"พระชายาท่านแม่ทัพเขา" " เนี่ยนเนี่ยน ข้ามีเรื่องขอร้องเจ้า"" ปล่อยให้เขาเข้ามา"" เนี่ยนเนี่ยน"" เจ้าเรียกข้าว่าอะไร"" พระชายา ข้ามีเรื่องขอให้ท่านช่วย ตอนนี้ม่านม่านนางตกเลือดหมดสติ ท่านช่วยไปดูนางหน่อยได้ไหม ข้ารู้ว่าท่านช่วยนางได้ ได้โปรดเถอะ ข้าขอร้อง"" ข้าไม่ใช่หมอตำแย ไม่เคยทำคลอด ท่านควรไปหาหมอตำแยถึงจะถูกไม่ก็หมอหลวง"" ทั้งหมอตำแยหมอหลวงก็ไปหมดแล้ว แต่ก็บอกว่าหมดหนทาง ตอนนี้นางยังเลือดไหลไม่หยุด เด็กในท้องก็ไม่มีสัญญาณชีพแล้วข้าขอร้องได้โปรดช่วยนางด้วย"ฉีเส้าเฟินคุกเข่าลงตรงหน้า" ขอเพียงท่านช่วยนางกับลูกให้ปลอดภัยจะให้ข้าทำอะไรข้ายอมหมดทุกอย่าง"เห็นซ่งเนี่ยนเงียบเฉยเขาก็ร้อนใจพูดขึ้นมา"หรือจะให้ข้าลดสถานะนางเป็นรอง แล้วแต่งท่านเข้ามาเป็นฮูหยินเอกก็ย่อมได้"" เจ้าว่าอะไรนะ"ซ่งเนี่ยนไม่คิดว่าเขาจะกล้าพูดเช่นนี้ออกมา" ข้ารู้ว่าท่านยังรักข้าอยู่ ก็แหงหล่ะ ท่านกับข้ารักกันมาตั้งหลายปี อยู่ดีๆจะเลิกรักง่ายๆได้ยังไง ข้าเข้าใจที่ท่านแต่งงาน

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status