EP.10 มุมมืด

คำพูดของบิดาทำเอาคนที่หลุบตาครึ่งๆ ตวัดสายตามองพ่อด้วยแววตาขุ่นขวาง เริ่มไม่สบอารมณ์กับคำแนะนำเชิงประชดประชันของท่านขึ้นมากรุ่นๆ

“พ่อทำเหมือนไม่รู้จักผม กับผู้หญิงอื่นผมไม่เคยคิดจริงจัง”

คนเป็นพ่อกระตุกยิ้ม ทว่าหลังดวงตาคมกริบนั้นแฝงความห่วงใยเต็มเปี่ยม

“แล้วกับหนูน้อยล่ะ”

คราวนี้คนเป็นลูกถอนหายใจออกมาบ้าง เขายกมือขึ้นลูบใบหน้าและเสยผมก่อนลดลงมาประสานกันตรงหน้า

“พ่อจะถามเรื่องที่รู้อยู่แล้วทำไม”

คนเป็นพ่อเลิกคิ้ว ริมฝีปากของท่านยังเจือรอยยิ้มเช่นเดิม

“เอ๊า พ่อจะไปรู้เหรอ ของแบบนี้มันเปลี่ยนใจกันได้ตลอดเวลา อีกอย่างแกอย่าได้ประมาทลางสังหรณ์ของผู้หญิงเชียว นี่ขนาดยังจำอะไรไม่ได้ก็ทำเอาแกนั่งไม่ติด แสดงว่าจะต้องเป็นเรื่องที่กระทบใจมานาน อาจจะเก็บเอาไว้ตั้งแต่ตอนที่ยังไม่เกิดอุบัติเหตุ อาจจะรู้เห็นอะไรมาไม่น้อย มารู้สึกขึ้นอีกครั้งก็ตอนที่มีอะไรไปสะกิดใจเขาเข้า แกน่ะ พลาดแล้วรู้ไหม”

หัวคิ้วสีเข้มเริ่มชนกัน ริมฝีปากเม้มสนิท กับนวิยาเขายกหล่อนเอาไว้เหนือใคร เป็นผู้หญิงคนเดียวที่พูดได้เต็มปากเต็มคำว่ารัก ทั้งยังทะนุถนอมไม่เคยทำให้เสียหาย ยับยั้งชั่งใจเก็บสิ่งสำคัญเอาไว้เพื่อคืนวันที่เหมาะสมจ