Share

EPISSODE 3

last update Last Updated: 2025-05-25 21:50:53

ผับโซแอล

17.45น.

น้ำอิงลงจากรถเมล์แล้วเดินต่อมาอีกไม่กี่เมตรก่อนจะเลี้ยวเข้าซอยของผับ ที่ทำงานแห่งนี้เธอทำมาได้หลายเดือนแล้วเป็นงานที่ได้รับค่าตอบแทนไม่มากนัก แต่นั่นก็เป็นงานสุจริตและที่สำคัญไม่กระทบการเวลาเรียนของเธออย่างแน่นอน

"สวัสดีค่ะพี่ปิ่น" ทันทีที่เท้าเล็กก้าวมายังหลังร้านเธอก็เจอกับปิ่น ปิ่นเป็นหัวหน้าห้องครัว และเป็นคนที่คอยสอนให้น้ำอิงหั่นผัก จัดอาหารใส่จาน รวมไปถึงอื่นๆที่เกี่ยวกับงานในครัว

"สวัสดีจ๊ะ เป็นยังไงเปิดเทอมวันแรก" ปิ่นพูดพร้อมกับส่งยิ้มอย่างมีไมตรีและเอ็นดูเด็กคนนี้มากๆ เพราะเธอรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับน้ำอิง เพราะเวลามีอะไรน้ำอิงมักจะมาเล่าให้ฟังเสมอ อาจจะเป็นเพราะว่านิสัยของปิ่นรวมถึงบุคคลิก มันคล้ายกับแม่ของน้ำอิงมากๆ

"ก็ดีค่ะ ได้เพื่อนใหม่เยอะเลยค่ะ" น้ำอิงตอบไปตามที่คิด ในรั้วมหาลัยนอกจากหาความรู้ เก็บเกี่ยวประสบการ์ณก็มีเรื่องเพื่อนนี่แหละ สังคมในรั้วมหาลัย แล้วแต่ว่าเราจะได้เพื่อนใหม่แบบไหน

"เดี๋ยวหนูไปเปลี่ยนชุดก่อนนะคะพี่ปิ่น"

"จ๊ะ ไม่ต้องรีบเรามาก่อนเวลาตั้งเยอะ"

"ค่ะ"

ร่างเล็กเดินไปยังชั้นสองเพราะเป็นห้องแต่งตัวสำหรับพนักงานในส่วนของห้องครัว และเด็กเสิร์ฟ ส่วนชั้นที่สามจะเป็นห้องสำหรับพนักงานที่ทำหน้าที่ต้อนรับ เด็กนั่งดริ้งและรวมไปถึงห้องวีไอพีที่มีไว้สำหรับแขกที่ต้องการความเป็นส่วนตัว ที่ล้วนมีแต่ผู้หญิงหน้าตาดี สวย หุ่นดีทรวดทรงแบบที่ผู้ชายมักจะอยากได้กันทั้งนั้น

ส่วนในชั้นที่สี่เป็นในส่วนของออฟฟิค ที่มีแต่เจ้าของผับและคนที่ได้รับอนุญาตเท่านั้นถึงจะขึ้นมาที่ชั้นนี้ได้ และในส่วนของชั้นใต้ดิน มีเอาไว้สำหรับนักเล่นการพนัน นั่นก็คือคาสิโน

ห้องทำงาน

โต๊ะขนาดใหญ่ตั้งอยู่ริมกระจกที่สามารถมองลงไปเห็นบรรยากาศในผับได้อย่างทั่วถึง สิงห์ในชุดเชิ้ตสีขาวพับแขนเสื้อถึงช่วงข้อศอกโชว์รอยสักและเส้นเลือดที่อยู่บนลำแขนแกร่ง

วันนี้เป็นวันแรกที่เขาเข้ามาดูแลผับแห่งนี้หลังจากที่ห่างหายไปนานหลายปี ทุกอย่างที่นี้ยังคงเป็นระเบียบ พนักงานทุกคนต่างทำตามกฏที่ทางผับได้กำหนดเอาไว้ได้เป็นอย่างดี

ผู้คนที่มาใช้บริการต่างก็ไม่มีปัญหาอะไรให้ยุ่งยาก นับว่าดีทีเดียว สายตาคมยังคงก้มอ่านรายละเอียดต่างๆ รวมไปถึงเช็คยอดรายรับและรายจ่าย ขาดทุน กำไร ทุกอย่างในวันนี้ต้องเสร็จ เขาไม่ชอบทำอะไรที่มันคาราคาซัง

"นายครับ วันนี้อยากกินอะไรเป็นพิเศษไหมครับ" องอาจเดินเข้าถามเมื่อเห็นว่าตอนนี้จะได้เวลามื้อเย็นแล้ว

"แม่ครัวยังคนเดิมไหม" สิงห์ถามกลับทั้งๆที่มือยังคงถือเอกสารในมือ

"ครับนาย ยังเป็นป้าน้อยเหมือนเดิมครับ"

"เอาเหมือนเดิม"

"ครับนาย" ทันทีที่องอาจเดินลงไปผ่านชั้นสาม ชั้นสองและชั้นหนึ่งเหล่าพนักงานต่างหันไปมองด้วยแววตาที่ทุกคนต้องรู้กัน เพราะที่ไหนที่มีคุณองอาจกับคุณชนินทร์ที่นั่นต้องมีคุณสิงห์ ลูกชายคนโตของนายท่านและมีเพียงแต่พนักงานเก่าๆเท่านั้นที่จะรู้จักคุณสิงห์

"นายกลับมาแล้ว"

"ใครเหรอ"

"ก็ลูกชายของนายท่านที่ว่าไปอยู่ที่ต่างประเทศ"

"แล้วทำไมนายเขาต้องไปอยู่ที่ต่างประเทศล่ะป้า"

"ข้าไม่อยากเล่า เดี๋ยวใครมาได้ยินเข้าจะไม่ดี ไปๆพวกเอ็งก็ทำงานกันได้แล้ว"

"ป้าก็..ทำให้อยากรู้ แล้วก็จากไป"

ห้องครัว

"ป้าน้อย.." หญิงวัยห้าสิบหกปี แม่ครัวเก่าแก่ของที่นี้ที่อยู่มาตั้งแต่นายสิงห์เข้ามาบริหารใหม่ๆ หันหน้ามาตามเสียงที่เรียก คนที่ยืนอยู่ข้างหลังเมื่อเห็นป้าน้อยหันมาก็ส่งยิ้มกว้างกลับไปทันที

"ตายแล้วววองอาจ..นายสิงห์กลับมาแล้วเหรอ" น้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความดีใจ สิงห์เป็นคนรับตนเองเข้าทำงาน ถ้าวันนั้นคุณสิงห์ไม่รับตนเองก็ไม่รู้ว่าจะไปหางานที่ไหนแล้ว เพราะตนเองขาไม่ค่อยดี ใครๆเขาก็ไม่อยากรับไว้ทำงาน

"ไม่มีใครตายครับป้า คุณสิงห์บอกว่าเอาอย่างเก่า" เสียงที่ดูอ่อนโยนกว่าครั้งนั้นพูดขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า

"แล้วเอ็งล่ะ อ๋อเจ้าชนินทร์ด้วยอยากกินอะไรกัน" ป้าน้อยพูดด้วยน้ำเสียงกระฉับกระเฉง อิ่มเอมใจอย่างเห็นได้ชัด

"เอาอะไรก็ได้ครับป้าน้อย ป้าน้อยทำอะไรก็อร่อยทุกอย่างล่ะครับ"

"ปากหวานจริง เดี๋ยวป้าน้อยคนนี้จะแถมไข่ดาวให้คนละฟองก็แล้วกัน"

ท่ามกลางเสียงพูดคุยกันอย่างสนิทสนม ทำให้พนักงานคนอื่นๆที่เพิ่งเข้ามาทำงานต่างยิ้มให้กับภาพตรงหน้า ทุกคนในผับนี้ล้วนเป็นคนที่มีจิตใจดี ยกเว้นแต่คนคนนั้นจะร้ายมา คนแถวนี้ก็พร้อมจะเชือดเฉือนกลับทันที

"เอ็งขึ้นไปก่อนเถอะ เดี๋ยวป้าให้คนไปส่งให้ถึงห้องเลย"

"ครับป้าน้อย"

"นั่นหนูคนน่ะชื่ออะไร มาช่วยป้าปอกหัวหอมก่อนมา" เมื่อองอาจก้าวออกจากห้องครัวป้าน้อยก็มองหาลูกมือที่จะมาช่วยทันที เพราะในเวลานี้ทุกคนต่างยุ่งกับการเตรียมวัตถุดิบต่างๆสำหรับลูกค้าในวันนี้ ไม่ว่าจะส่วนของในผับหรือคาสิโนก็ดี

"ได้จ๊ะ เดี๋ยวหนูล้างมือแป๊ปนึงนะจ๊ะ"

"เออ เออ"

เท้าเล็กเดินขยับไปล้างมือที่อ่างเมื่อล้างมือเสร็จก็รีบมายืนข้างๆป้าน้อย เพื่อพร้อมที่จะเป็นลูกมือทันทีที่ป้าน้อยต้องการ

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ลุงคนนี้เป็นมาเฟีย(25+)   ตอนที่45 ตอนพิเศษ [NC 2]

    ใบหน้าหล่อซุกลงไปเชยชมเนินอวบที่บอบช้ำจากการร่วมรักกันกับเขาที่แสนยาวนาน เรียวลิ้นสากตวัดเลียตามรอยแยกของกลีบเนื้องามที่เขาหลงใหล จนน้ำอิงต้องครางกระเส่าออกมาอย่างกลั้นเอาไว้ไม่อยู่"อื้อ...เฮีย"สิงห์ยังคงตั้งหน้าตั้งตาใช้ปากดูดเม้มปุ่มกระสันสีสวยแรงๆ ปรนเปรอจนเธอเกร็งกระตุกซ้ำๆ แต่เขาก็ยังไม่หยุดก่อนจะใช้ลิ้นสากเข้าไปทักทายผนังเนื้ออ่อนด้านใน จนร่างบางเกร็งกระตุกอีกครั้ง..น้ำหวานไหลออกมาให้เขาได้ดูดดื่มจนหนำใจก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปมองคนที่นอนดิ้นพล่านด้วยความกระสันซ่านจนเนินอกอวบกระเพื่อมไหวไปตามแรงหอบหายใจ ดวงตาที่ฉ่ำปรือกำลังเรียกให้เขาเอาตัวตนสอดใส่ 'เดี๋ยวนี้' แน่ๆปากหยักกระตุกยิ้มอย่างพึงพอใจกับใบหน้าของคนที่นอนหอบอยู่ก่อนจะก้มลงไปจูบริมฝีปากอิ่ม ปลายลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าไปเกี่ยวเกี่ยวตวัดลิ้นนุ่มในโพรงปากหวาน มือทั้งสองยกขึ้นมาบีบเคล้นความนุ่มนิ่มทั้งสองย้ำๆ ก่อนจะขยำไปทั่วเรือนร่างบาง ปลุกเร้าอารมณ์สวาทขึ้นมาอีกครั้ง"อื้มม...""อื้อ...อ"เสียงครางต่ำในลำคอดังขึ้นทันทีที่สิงห์กดแก่นกายใหญ่เข้าไปในช่องทางรักที่คับแน่นอีกครั้ง สองแขนแกร่งยันกายสองข้าง แล้วก้มลงมองที่จุดเชื่อมติดกัน

  • ลุงคนนี้เป็นมาเฟีย(25+)   ตอนที่ 44 ตอนพิเศษ [NC 1]

    ตอนพิเศษNCร่างหนาที่เห็นแก้มขาวๆกลายเป็นสีแดงระเรื่อก็จับร่างบางพลิกให้นอนหงายแล้วขึ้นคร่อมกดร่างไว้บนเตียงนุ่มจ้องมองไปนัยน์ตาใสที่ตอนนี้กำลังหลบสายตาของตนเองอยู่"ไม่ตอบต้องโดนทำโทษนะคะ""คนเจ้าเล่ห์..."มือใหญ่ลูบไล้กลีบปากงามทั้งบนและล่างอย่างเนิบนาบก่อนจะก้มดูดดึงแล้วสอดแทรกลิ้นร้อนเข้าไปเกี่ยวพันเรียวลิ้นนุ่มอย่างดูดดื่มสลับบดจูบอย่างเร่าร้อนทำให้น้ำลายสีใสไหลเลอะมุมปากของทั้งสอง ภาพที่ทั้งสองเห็นยิ่งทำให้อารมณ์พุ่งสูงขึ้นอีกเท่าตัว มือเล็กหนึ่งข้างสอดเข้าไปขยุ้มเส้นผมดำในขณะที่อีกมือลากไล้สัมผัสแผ่นอกแกร่งภายใต้ชุดนอนบางสีเข้ม ลมหายใจถูกพ่นแรงขึ้นเรื่อยๆเมื่อน้ำอิงสัมผัสได้ว่า มือใหญ่ทั้งสองกำลังทำหน้าที่ปลดเปลื้องเสื้อผ้าเนื้อบางให้พ้นจากร่างขาวเนียนของเธออย่างเร่งรีบสิงห์ก้มใบหน้าหล่อซุกไซ้หาคู่เนินอกอวบแล้วใช้ริมฝีปากร้อนขบเม้มทิ้งรอยแดงทั่วอกสวย มือใหญ่บีบเคล้นอกอวบอย่างหนักหน่วงตามแรงกระสันที่พุ่งสูงก่อนจะดันร่างของตนเองให้ผละออกจากร่างบางกระดุมเสื้อของชุดนอนถูกปลดออกอย่างรวดเร็ว ยืนอวดกล้ามหน้าท้องแน่น มันดูเซ็กซี่แล้วยิ่งร้อนแรงมากขึ้นเมื่อน้ำอิงเห็นรอยสักที่สีข้างด้า

  • ลุงคนนี้เป็นมาเฟีย(25+)   Episode 42

    Trigger WarningฺBlood,Murder /เลือด/การฆาตกรรมการทรมาน /ศพตามร่างกายที่เต็มไปด้วยรอยช้ำและร่องรอยของการทุบตีนอนเอาใบหน้าเปื้อนเลือดแนบไปกับพื้นดินที่มีแผ่นพลาสติกอย่างหนาปูรองเป็นบริเวณกว้าง"ยิ่งมึงเงียบ มึงก็จะยิ่งโดนทรมาน..แต่ถ้ามึงบอกกูว่าใครส่งมึงมา กูจะสงเคราะห์ให้มึงได้ตายเร็วขึ้น""..." เบ้าตาบวมปูดจนปิดลูกกะตาไปหนึ่งข้าง เหลือบตาขึ้นมองคนร่างบางด้วยความเกรงกลัวแต่ถึงแบบนั้น เขาก็ยังไม่ยอมพูดออกมาว่าใครเป็นคนสั่งน้ำอิงยื่นมือเล็กที่สวมใส่ถุงมือกระชากเส้นผมที่เปียกชุ่มไปด้วยเลือดให้เงยหน้ามองมาที่ตนเอง ก่อนจะหยิบมีดปลายหยักไม่ได้มีความคมมากนักแต่นั่นก็เป็นเหล็กเนื้อดีที่ถูกตีด้วยฝีมือช่างตีเหล็กที่มีฝีมือดีที่สุดในอิตาลี จ่อปลายแหลมไปที่ลูกกะตาแล้วค่อยๆทิ่มลงไปอย่างช้าๆและลึกลงไปจนเกือบครึ่งเล่ม"อ๊ากกก!! ฆ*ากูซะ มึงฆ*ากูแลย" เสียงโหยหวนที่เจ็บปวดดังก้องไปทั่วบริเวณห้องใต้ดิน"แค่พูดออกมา แล้วกูจะฆ*ามึงเพื่อให้มึงพ้นจากการทรมานนี้เอง"เสียงเล็กที่ฟังดูหวานหู แต่ในเวลานี้กลับเต็มไปด้วยอำนาจและน่ายำเกรง ทำเอาลูกน้องที่ยืนอยู่ต่างพากันขนหัวลุก ไหนจะภาพที่น่าสยดสยองตรงหน้านี้อี

  • ลุงคนนี้เป็นมาเฟีย(25+)   Episode 43 ตอนจบ

    สามปีต่อมา"เห็นลีโอกับน้ำป่าไหม" น้ำอิงเดินออกมาบริเวณชั้นล่างของคฤหาสน์ เพื่อมองหาสองหนุ่มฝาแฝด เมื่อไม่เห็นจึงได้เอ่ยถามบอดี้การ์ดที่ยืนอยู่บริเวณนี้"อยู่ที่สนามยิงปืนครับนายหญิง" หนึ่งในบอดี้การ์ดพูดพร้อมกับก้มศีรษะเพื่อหลีกเลี่ยงการมองหน้าคนเป็นนายหญิง เป็นอีกหนึ่งกฏที่บอดี้การ์ดทุกคนต้องรู้ ห้ามมองหรือสบเด็ดขาด"ขอบใจ"สนามยิงปืนปัง! ปัง! ปัง!เสียงยิงปืนหลายนัดดังไล่เลี่ยกันพุ่งไปที่เป้าที่แขวนห่างหลายสิบเมตร สองหนุ่มหน้าตาเหมือนกันต่างหันหน้ามองกันแล้วก็ยิ้มด้วยความภูมิใจ เพราะทั้งคู่ทำได้ดีมาก ก่อนจะหันหลังไปมองที่ด้านนอกห้องเก็บเสียงก็เห็นแม่ของตนเองยืนปรบมืออยู่ ทั้งสองจึงรีบวางอุปกรณ์ทั้งหมดแล้วสาวเท้าเล็กออกไปหาทันที"มีอะไรเหรอครับแม่มาหาผมสองคนถึงที่นี่เลย" ลีโอ"หนุ่มๆลืมซะแล้ว" น้ำอิงพูดพร้อมกับยิ้มน้อยๆให้กับสองแฝด"?โอ๊ะผมจำได้แล้ว" น้ำป่าเป็นคนพูดขึ้นเมื่อนึกได้ว่าต้องทำอะไร"อ๋อ ได้เวลาแล้วเหรอครับแม่" ลีโอพูดพลางก้มดูเวลาที่นาฬิกาที่ข้อมือ"แม่เผื่อเวลาให้หนุ่มๆอาบน้ำแต่งตัวหล่อๆไงครับ""งั้นไปกันครับ" น้ำป่า"ขอผมอุ้มน้องได้ไหมฮะ" ลีโอ"ทำไมจะไม่ได้ล่ะลูก""อุ้

  • ลุงคนนี้เป็นมาเฟีย(25+)   Episode 41

    Trigger Warningโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน"แม่จะไปไหนครับ" จังหวะที่ลีโอเดินลงมาที่ชั้นล่างพอดี และเห็นว่าแม่กำลังวิ่งออกไปที่หน้าทางออกจึงได้เอ่ยถามออกไปสองเท้าเล็กหยุดกึก! แล้วหันหลังกลับไปมองตามเสียงก่อนจะเดินไปหาแฝดคนพี่ที่มีหน้าตาเหมือนกับพ่อราวกับแกะ ดวงใจดวงน้อยอดไม่ได้ที่จะรู้สึกถึงความร้อนผ่าวที่บริเวณรอบดวงตาทั้งสองข้าง แต่เธอก็สามารถเก็บอาการได้เป็นอย่างดีก่อนจะนั่งลงยองๆแล้วตอบออกไป"แม่จะ..ไป" มือเล็กๆจับลงที่กลุ่มผมเส้นสีดำ ที่สั่นเล็กน้อย บอกถึงอารมณ์ของคนร่างบางได้เป็นอย่างดี"ไปไหนครับแม่""แม่จะรีบกลับมา ลีโอดูแลน้องด้วยนะครับ" ความรู้สึกที่เคว้งคว้างภายในใจของน้ำอิง ทำให้เธอรีบลุกขึ้นยืนก่อนจะรีบวิ่งไปที่รถทันทีหลังพูดกับลีโอ"...แม่.." ลีโอมองตามแผ่นหลังแม่ ที่เต็มไปด้วยความรู้สึกที่สงสัย เพราะวันนี้สีหน้าของแม่ดูเหมือนคนที่กำลังจะร้องไห้ยังไงอย่างงั้นความร้อนของเปลวไฟที่มาจากรถทำให้ใบไม้แถวนั้นไหม้ไปด้วยกลุ่มควันสีดำที่กำลังลอยขึ้นบนท้องฟ้า บอกได้ถึงเพลิงกำลังลุกไหม้อย่างรุนแรง รถกันกระสุนที่ทำมาจากวัสดุพิเศษทำให้ไฟลุกไหม้อยู่ที่บริเวณนอกตัวรถและที่ล้อยางเท่านั้

  • ลุงคนนี้เป็นมาเฟีย(25+)   Episode 40

    ห้าปีต่อมาเราทั้งสองคนช่วยกันเลี้ยงลูก จนกระทั่งครบหนึ่งขวบฉันกับเฮียสิงห์ก็หาพี่เลี้ยงได้อย่างเหมาะสมคนที่มีคุณสมบัติพอ ลีโอกับน้ำป่าเริ่มโตขึ้นและมีพัฒนาการที่ดีกว่าเด็กคนอื่นๆที่อายุเท่ากัน พูดชัด เรียนเก่ง ส่วนลักษณะนิสัยของลูกทั้งสอง คุยเก่ง ยิ้มง่ายฉันยังไม่เคยเห็นลูกทั้งสองโกรธกันหรืองอนกัน ไม่เคยเห็นเลยแม้สักครั้งเดียว และที่สำคัญหน้าตาของทั้งสองจะไปทางเฮียสิงห์เสียมากกว่า หล่อสุดๆสูงยาวเข่าดี โตขึ้นคงจะหล่อกว่าเฮียสิงห์แน่นอนพิธีแต่งงานถูกเลื่อนมาจัดในปีนี้ และฉันขอเฮียสิงห์ให้จัดแบบเรียบง่าย แม้เฮียสิงห์จะไม่เห็นด้วยในตอนแรกก็ตาม และในเดือนหน้าก็จะเป็นพิธีรับตำแหน่งนายใหญ่ ในส่วนของประเทศอิตาลีและไลออนเป็นคนขึ้นรับต่อจากคุณตาที่ตอนนี้ท่านได้บอกว่าสมควรแก่เวลาแล้วที่จะมีคนรับช่วงต่อจากท่าน ส่วนเฮียสิงห์เป็นนายใหญ่ดูแลในส่วนของประเทศไทยระหว่างที่เฮียสิงห์กำลังนั่งอ่านอีเมล์ที่หน้าจอของโทรศัพท์มือถือ ก็เป็นสายเรียกเข้าของน้ำอิงที่โทรเข้ามา แรงสั่นเพียงแค่เสี้ยววิเท่านั้นเฮียสิงห์ก็กดรับสายทันที"เฮียถึงไหนแล้วคะ""เฮียใกล้จะเลี้ยวทางเข้าแล้วคะ หรือหนูกับลูกอยากจะกินอะไรเพิ่ม

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status