บทที่ 3...พี่คิดถึงมันเหรอ

ป้านวลจันทร์ในวัยสี่สิบสองยังสวยไม่สร่าง แต่เรือนกายไร้ความกระชับแน่นเหมือนวัยสาว น้ำหนักตัวราวหกสิบห้ากิโลกรัมทำให้พุงหลามและก้นเผละ รูร่องรักปูดปลิ้นดำคล้ำกางเป็นผีเสื้อ ฐานหัวนมวงใหญ่สีน้ำตาลเข้มล้อมหัวนมสีคล้ำเม็ดโตห้อยโตงเตง ซึ่งต่างจากลุงชาติชายวัยห้าสิบปีผู้เป็นผัว เรือนกายของเขานั้นแข็งแกร่งและแน่นฟิตไปด้วยมัดกล้ามเป็นริ้วลอน แผงอกล่ำสันบึกบึนมีพุ่มผมสีดอกเลาคละเคล้าพองามและซิกแพคเป็นคลื่นสวยราวกับหุ่นนายแบบหนุ่ม

“หืม?...ใหญ่จัง” หัวใจของคนแอบมองเต้นโครมครามจนได้ยินชัด พยายามระงับสติและอารมณ์ไม่ให้กระเจิงไปมากกว่านี้ พยายามเอาสายตาออกจากดุ้นโตสุดทะมัดทแมงและแสนซนของลุงเขยให้ได้ แต่เธอกลับดื้อดึงไม่ยอมทำตามคำสั่งของสมอง เพราะเสียงเรียกร้องจากหัวใจบอกให้เธอเสพมันผ่านดวงตาอยากรู้อยากเห็น

“อ่า...อ่า...อ่า...” ลุงชาติชายร้องครวญครางอย่างสุขสม ขณะงัดลำแกร่งสวนซอยใส่เมียอย่างรุนแรง พลางตบตีก้นขาวเผละของเมียเพื่อเร้าอารมณ์จนสองแก้มเต้นระริก “อ่า...นิ่ม...นิ่มจ๋า...โอววว”

“อะไรนะ!!!!” ป้านวลจันทร์ตวาดแวดออกมาด้วยความโมโห ที่ผัวดันเผลอครางชื่อผู้หญิงอื่นขณะกำลังมีเซ็กส์กัน และนั่นก็เป็นเหตุให้เกิดการโต้เถียงใหญ่โตในวินาทีต่อมา... “พี่พูดชื่อมันเหรอ!!”

“เปล่านะ พี่ก็แค่...”

“พี่คิดถึงมันเหรอ มันก็แค่อีตัว!” ป้านวลจันทร์หน้าหงิก กัดฟันกรอด กระวีกระวาดถอนตัวออกเสียเองโดยง่าย ด้วยความที่มันหลวมไปเยอะ “นิ่มงั้นเหรอ?”

“ไม่เอาน่านวล ยังไงนิ่มก็น้องสาวของนวลนะ”

อุ๊ปส์...พวกเขากำลังพูดถึงแม่ของเธอ ?

“ไม่!!” ป้านวลจันทร์ตะคอกแรงจนสองเต้าย้วยไกวไปมา จ้องหน้าผัวพร้อมกำหมัดแน่น “ฉันไม่เคยนับมันเป็นน้องสาว มันก็แค่กะหรี่ขายหอย มั่วหอยจนได้ลูกฝรั่งมาคนหนึ่ง มันร่านขนาดนั้นพี่ยังไปเพ้อถึงมันอีก!”

ชาติชายผละตัวห่างจากเมียตกมันอย่างระอาเอือม ดุ้นแข็งทื่อขนาดสิบนิ้วถึงกับหดห้อยหมดอารมณ์แรงใคร่ “พอเถอะ พี่ผิดเองที่...นอนกับนวลทั้งที่มีนิ่มอยู่แล้ว พี่เลวเอง”

อะไรนะ...หมายความว่า...มันคือรักสามเศร้าอย่างนั้นหรือ เธอฟังไม่ผิดใช่มั้ย

“พี่ชาติ! นี่พี่หาว่าฉันแย่งพี่มาจากนังนิ่มเหรอ พี่เข้าหาฉันเองนะ”

“นวล! ก็นวลเองไม่ใช่เหรอที่ยั่วพี่ วางแผนจนทำให้พี่เข้าใจผิดคิดว่านวลคือนิ่ม”

“ตอแหล!! อย่าปฏิเสธเลยว่าไม่รู้ตอนเอากัน พี่รู้ดีว่าเป็นฉัน แต่ก็ยังใส่เอ๊าใส่เอา!”

“ก็ตอนนั้นมันเกือบเสร็จแล้ว จะถอนก็ไม่ทัน”

ป้านวลจันทร์อ้าปากหวอ แทบจะตบผัวให้หน้าคว่ำ “พี่ชาติ! ฉันไม่ไหวแล้วนะ พูดแบบนี้ลูกจะคิดว่ามันเกิดจากความไม่ตั้งใจ”