Beranda / มาเฟีย / ลูกเลี้ยงมาเฟียร้าย / ตอนที่ 11 ช่วยพ่อหน่อยครับลูก

Share

ตอนที่ 11 ช่วยพ่อหน่อยครับลูก

last update Terakhir Diperbarui: 2025-12-03 21:50:50

“ไหนดูหน่อย”

ไม่ใช่แค่พูดร่างสูงทรุดตัวนั่งลง มือหนาดึงกระโปรงเธอเปิดขึ้น

“อ๊าย ไม่นะคะ” เดมี่หน้าแดงเสียงดัง ไม่กล้าหันไปปัดมือเขาออก ก็เธอไม่ได้ใส่ชั้นในขืนหันไปตอนนี้คุณป๊าคงได้เห็นเดมี่น้อยเต็มๆ ตา แค่ต้องนอนให้เขามองก้นอวบก็ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหนแล้ว

“คุณป๊าจะดูทำไมเนี้ย”

ใบหน้าสวยเห่อร้อนแล้วเขาก็ยังไม่หยุดแค่มอง ลูคัสใช้นิ้วลูบไปบนรอยแดงซึ่งจางลงจากเดิม

“ตัวสั่น..เจ็บเหรอ”

…น้ำเสียงที่เขาถามทำให้เดมี่รู้สึกมวนท้อง

“ไม่เจ็บแล้วค่ะ คุณป๊าออกไปก่อน”

“เธอไม่ใส่กางเกงใน” เขาคาดไม่ถึงเหมือนกันว่าจะเปิดมาเจอของดีแบบนี้

“ว่าไงทำไมถึงไม่ใส่..”

“คือว่า..ใส่แล้วมันเจ็บ แบบนี้สบายกว่า คุณป๊าอย่ามองได้มั้ยเดมี่อาย” หมดกันทำไมเขายังไม่ลุกออกไปอีกจะนั่งจ้องกันไปถึงไหน

“จะทายาให้”

ลูคัสโน้มตัวไปหยิบหลอดยาแก้ปวดตรงหัวเตียง ซึ่งแม้แต่เจ้าของห้องเองก็ไม่รู้ว่ามันวางอยู่ตรงนั้นตั้งแต่ตอนไหน

“เดมี่ทาเองได้ คุณป๊าออกไปเถอะ” ยิ่งเห็นเธออายเขายิ่งอยากแกล้ง เดมี่ใบหน้าร้อนจัดเนื้อตัวแดงไปทั้งตัว ยิ่งทำให้ลูคัสรู้สึกเอ็นดู

“ฉันตีเธอก็ต้องรับผิดชอบ”

เขาบีบหลอดยาออกมาทาหน้าตาเฉย เดมี่ได้แต่เอาหน้าซบหมอนไม่กล้ามองหน้าเขาสักนิด ลูคัสวางหลอดยาลงสายตาคู่คมมองไปที่รอยแผล เขาค่อยๆ ก้มหน้าลงประทับริมฝีปากลงไปเบาๆ

“ฉันเป่าเพี้ยงให้แล้ว หายเร็วๆ นะ”

เขาดึงผ้าห่มขึ้นคลุมก่อนจะเขยิบไปกระซิบแผ่วเบาเดมี่นอนตัวเกร็ง..ทำไมคุณป๊าถึงทำแบบนี้

…พ่อลูกกันเป่าเพี้ยงแบบนี้ได้เหรอ

…เป่าก้นเนี้ยนะ!

“ค่ำๆ ฉันจะขึ้นมาทายาให้อีก”

ลูคัสรีบเดินออกจากห้อง ขืนอยู่ต่ออีกนิดเขาต้องทนไม่ไหวจับเดมี่ทำเมียแน่ๆ ให้ตายโคตรทรมาน ตอนนี้เขาต้องการปลดปล่อยอย่างด่วนที่สุด

ชายหนุ่มทรุดตัวนั่งลงกับเก้าอี้ทำงานตัวโต เขาขยับตัวรูดซิบกางเกงลง ให้ความคับแน่นได้ผ่อนคลาย มือหนารีบยกโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายหาเลขาคนสนิท

“ไอ้วิน..มึงหาเด็กไปรอกูที่คอนโดอีกครึ่งชั่วโมงกูออกไป” ลูคัสไม่อ้อมค้อมซึ่งปลายสายก็รู้ดีว่าเจ้านายกำลังหงี่จัดศูนย์บรรเทาความหงี่รีบติดต่อหาเด็กๆ มาบำบัดอาการเขื่อนใกล้แตกของเจ้านายทันที

“โถ่โว้ย..”

เดมี่ยืนนิ่งเธอได้ยินทุกคำพูดที่เขาสั่งกวินทร์ ว่ากันตามจริงแล้วมันไม่ใช่เรื่องอะไรของเธอด้วยซ้ำ แต่ทุกครั้งที่รู้ว่าเขาจะไปนอนกับผู้หญิงคนอื่น เป็นเธอที่ร้อนลนจนทนไม่ไหว ตอนนี้ก็เช่นกัน

“ไม่ไปได้มั้ยคะ..คุณป๊าไม่ไปนอนกับผู้หญิงพวกนั้นได้มั้ย” เดมี่เดินเข้ามาพร้อมกับปิดประตูห้องทำงานลง

“เดมี่ เข้ามาทำไม”

เสียงห้วนๆ ถามด้วยความไปพอใจ ยัยลูกสาวเธอจะไม่ปล่อยให้เขาได้พักหายใจเลยหรือไงวะ ดวงตาสีสนิมเงยหน้ามองเรือนร่างเย้ายวน เดมี่ยังอยู่ในชุดเดรสตัวเดิม นั่นทำให้เขานึกถึง

“เดินลงมาใส่กางเกงในหรือยัง”

“ไม่ได้ใส่ค่ะ”

“เดมี่!”

“คุณป๊าตอบเดมี่ก่อนว่าจะไม่ไปนอนกับผู้หญิงพวกนั้นไหนสัญญาว่าจะทายาให้เดมี่ไงคะแล้วโทรให้คุณกวินทร์หาเด็กทำไม”

“ฉันอยากปลดปล่อย เธอไม่เข้าใจหรอกเดมี่ว่าฉันทรมานแค่ไหน ฉันต้องหาตัวช่วย”

“เป็นเดมี่ได้มั้ย ให้เดมี่ช่วยได้มั้ย”

“เดมี่พูดอะไรออกมารู้ตัวหรือเปล่า”

ลูคัสมองไปยังร่างบางซึ่งยืนกำชายกระโปรงตัวเองไว้แน่น เดมี่เองก็ตกใจกับคำพูดที่โพล่งออกไปเมื่อครู่

..ช่วยเธอจะช่วยคุณป๊าได้ยังไงยัยเดมี่ พูดอะไรออกไปหน้าอายจริงๆ

“คุณป๊าลืมไปเถอะค่ะ เดมี่พูดเพ้อเจ้อไปเรื่อย” หญิงสาวจะหมุนตัวหนีแต่ก็ช้ากว่าร่างสูงที่ลุกขึ้น ลูคัสกระชากลูกสาวคนสวยเข้ามาปะทะกับแผงอกกำยำ เขาก้มลงมองปลายจมูกแสนรั้นกับริมฝีปากอวบอย่างห้ามใจไม่อยู่

“เธอช่วยได้..อยู่ที่ว่าเธอเต็มใจจะทำมันมั้ย” น้ำเสียงสากพร่าทำให้เดมี่ปั่นป่วนท้องน้อย ช่วยแบบไหน..

“คุณป๊า..เดมี่ว่าเดมี่คงช่วยไม่ได้” หญิงสาวปากคอสั่นบางอย่างที่แข็งเป็นท่อนเสียดสีอยู่แถวหน้าท้องของเธอ

“เธอทำมันได้”

ลูคัสใช้นิ้วโป้งคลึงไปบนริมฝีปากอวบอิ่ม เดมี่ไม่ใช่เด็กไร้เดียงสาขนาดนั้นสายตาและท่าทีของเขาบ่งบอกว่าลูคัสจะให้เธอช่วยด้วยอะไร

“เราเป็นพ่อลูกกันนะคะ”

..เขากำลังพาเธอข้ามเส้นไปอีกขั้น

“ลูกสาวจะช่วยป๊าได้มั้ยครับ”ลูคัสก้มลงประกบริมฝีปากแนบไปกับกลีบปากบาง จูบของเขาเต็มไปด้วยความเร่าร้อนรุนแรงฝ่ามือหนาลูบไล้ไปตามเรือนร่างสุดยั่วยวนของลูกสาวคนสวย จูบให้สมกับที่เขาเก็บความต้องการไว้ตลอดหลายปี ใช่เขาชอบเดมี่ตั้งแต่แรกเจอ อยากจับเธอกระแทกทุกครั้งที่ได้เห็นหน้าและคืนนี้เขาจะทำมัน

…จะเอาเดที่ทำเมีย

“อื้อ..”

เดมี่ครางในลำคอเรียวลิ้นอุ่นชื้นควานเข้ามาไม่หยุดริมฝีปากเขาบดจูบอย่างหิวกระหาย รู้ตัวอีกทีเธอก็ถูกเขาดันให้นั่งลงกับโซฟาหนังตัวยาว

“คุณป๊า..” ลูคัสถอนจูบให้เธอได้หายใจ ใบหน้าหวานแดงซ่านผมเผ้ากระเซิง สายเดี่ยวสีดำหลุดลงมากองที่ไหล่

“เธอหวานมาก”

ลูคัสงับริมฝีปากเล็กหยอกเย้าเบาๆ พอเห็นหน้าจิ้มลิ้มเขาก็ให้เธอช่วยด้วยปากไม่ลง ปากเดมี่กับขนาดท่อนเอ็นของเขา..ช่างห่างไกลกันนัก

“ปากเล็กๆ แบบนี้จะอมไหวมั้ยหืม..”

คำถามของเขาทำให้เดมี่เหลือบไปมองแก่นกายซึ่งถูกเขางัดออกมาตอนไหนก็ไม่รู้..

…ทำไมถึงได้ใหญ่ขนาดนั้น!

“เท่าแขนเดมี่เลย” ลูคัสแทบจะหลุดขำออกมากับการเปรียบเทียบของเธอแต่ก็ต้องกลั้นไว้เมื่อเดมี่ไม่ขำแถมทำหน้าจะร้อง

...มันเข้าไปได้อยู่แล้ว

…แค่อาจจะเจ็บ แต่รับประกันความเสียว!

.......

ฝากกดใจ+คอมเม้นกันด้วยนะคะ

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • ลูกเลี้ยงมาเฟียร้าย   ตอนที่ 19 หลังติดเบาะ

    หลายเดือนก่อนลุงดอมเรียกให้เขาไปพบที่บ้านก่อนจะเล่าความจริงทั้งหมดให้ฟัง ว่าคุณแพรพลอยแม่ของเดมี่พาเธอหนีเพราะรับไม่ได้ที่สามีทำธุรกิจผิดกฏหมาย ซึ่งปัจจุบันลุงดอมวางมือจากงานพวกนั้นแล้ว“แม่ของเดมี่เสียแล้ว ดอมช่วยลุงตามหาเดมี่ได้มั้ย” ชายสูงวัยแววตาเต็มไปด้วยความทุกข์ เมื่อทราบข่าวจากสายสืบว่าแพรพลอยเสียชีวิตไปหลายปี ส่วนเดมี่ก็ไร้ซึ่งข่าวคราว แน่นอนว่าลุงดอมเป็นถึงอดีตมาเฟียใหญ่ ถ้าจะหาตัวใครสักคนคงไม่ใช่เรื่องยากเว้นก็แต่มีใครบางคนกำลังขัดขวาง ซึ่งใครคนนั้นคงเป็นผู้ชายที่เดมี่เดินตามหลังขึ้นไปบนรถ..…ถึงเวลานกน้อยต้องกลับกรงทองแล้ว“พวกมึงไปตามสืบมาว่ามันเป็นใคร”เดม่อนหันไปสั่งลูกน้องชายหนุ่มหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบ..ขึ้นชื่อว่าเป็นคู่หมั้นของเขาใครก็อย่าหวังจะแย่งเธอไป! ความเร็วของรถทำให้เดมี่จับเบาะไว้แน่น อารมณ์กรุ่นโกรธของคุณป๊าตอนนี้ทำให้เธอไม่กล้าพูดอะไรออกไป ดวงตากลมโตเหลือบมองเสี้ยวหน้าของเขา เดมี่รวบรวมความกล้ายกมือแตะลงบนแขนแกร่ง“คุณป๊าคะคือว่า…”“เธอคงอายมากมั้งที่มีผัวแก่ๆ แบบฉัน”น้ำเสียงไม่พอใจเจือไปด้วยความน้อยใจทำให้หญิงสาวรีบเอนศรีษะเอาหน้าซบลงกับแขนของเขา เดมี่นึกว่า

  • ลูกเลี้ยงมาเฟียร้าย   ตอนที่ 18 จับเด็กหนีเที่ยว

    …คุณป๊าคงไม่ว่าหรอกมั้งก็แค่สองสามชั่วโมง เดมี่คำนวณเวลาในใจ ก่อนรีบส่งข้อความบอกคนขับรถให้ขับตามไปทีหลังส่วนเธอติดรถเพื่อนๆ ไปที่ผับ..เสียงดนตรีดังกระหึ่มบวกกับเสียงพูดคุยทำให้เดมี่ไม่ทันสังเกตโทรศัพท์มือถือที่ดังวนอยู่นาน เสียงหน้าจอสว่างขึ้นก่อนจะดับลงไป“หายไปไหนวะเดมี่..”ลูคัสยืนพิงรถคันหรูอยู่หน้าคณะของเธอซึ่ง เหล่านักศึกษาพากันเดินออกจากตึกคนแล้วคนเล่าแต่เขายังไม่เห็นใบหน้าที่คุ้นเคยเดินออกมา“หรือว่ากลับไปแล้ววะ”นี่กูก็เหยียบมาสุดๆ แล้ว กลับบ้านไปคงได้ใบสั่งมาดูเล่นหลายใบเพราะห้าวเกียร์ทุกไฟแดง แซงซ้ายมาแทบทุกคัน ความฝันคือการมาเซอร์ไพรส์ยัยลูกสาวพร้อมกับพาเธอไปเดทฉ่ำๆ ตบท้ายด้วยพาไปสวีทรับลมทะเลที่พัทยาหนีหน้าไอ้กวินทร์ที่จ้องจะขัดขวาง..นี่กูโดนเซอร์ไพรส์กลับหรือไง ชายหนุ่มรีบกดโทรหาคนขับรถของเดมี่ ถ้ายังไม่ถึงบ้านจะได้ให้รีบวนรถกลับมาส่ง ไม่อย่างนั้นโดนไอ้เลขาจับเป็นตัวประกันให้เขากลับไปนั่งใช้แรงงานสะสางกองเอกสารจนตายแน่ๆ แค่นี้มันก็โทรจิกยิกๆ“ไอ้เทพมึงอยู่ไหน”[หน้าผับMonster oneครับ] คนขับรถหน้าซีดปากสั่นรีบละล่ำละลักบอกเจ้านาย“หน้าผับ มึงไปทำอะไรหน้าผับวะ แล้วเดมี่ล

  • ลูกเลี้ยงมาเฟียร้าย   ตอนที่ 17 หาเรื่องโดนตี

    เดมี่หวีดเสียงครางเธอเสียดเสียวจนแทบสำลักความสุข เสียงครางราวกับจะขาดใจขาดห้วงลงเหลือเพียงเสียงหอบเหนื่อยอ่อน หญิงสาวนอนกระตุกเกร็งน้ำสีใสยังไม่ทันไหลลูคัสก็แลบลิ้นรอกิน..กวินทร์รอจนแสงไฟในห้องทำงานดับลง เข้าไปนานขนาดนี้หวังว่าเอกสารสำคัญจะถูกเจ้านายเซ็นต์สักที เขาค่อยๆ เปิดสวิตซ์ไฟตรงผนัง พอแสงไฟสว่างขึ้นภาพตรงหน้าก็ทำให้เลขาหนุ่มเข่าอ่อน“เหี้ยไรวะเนี้ย..”แฟ้มเอกสารกระจัดกระจาย บางอันหลุดออกมาจนปลิวว่อนเกลื่อนห้อง ชายหนุ่มหันไปมองบนโต๊ะถุงหิ้วแบรนด์ดังที่เจ้านายหิ้วมาถูกวางทิ้งไว้ กล่องสีน้ำเงินเข้มซึ่งคาดว่าคงเป็นกล่องเครื่องประดับถูกอ้าเปิดวางทิ้งไว้มุมโต๊ะ..“เข้ามาเปิดกันในนี้ได้ไงวะ นี่ห้องทำงานนะโว้ย” เลขาหนุ่มยกมือขึ้นขยี้ใบหน้าแรงๆ พร้อมกับทรุดตัวนั่งเก็บกองเอกสาร“อะไรวะเนี้ย..”กวินทร์หยิบแผ่นกระดาษขึ้นมาพิจารณาคราบน้ำเล็กๆ ซึ่งเปรอะจนทำให้น้ำหมึกจางลง แล้วมันไม่ใช่แค่แผ่นเดียวมันเป็นเกือบทุกแผ่น!…โอ้ย ไอ้คุณเจ้านายมึงจะมาน้ำแตกใส่เอกสารกูไม่ได้นะโว้ย!@เช้าวันต่อมาเดมี่เดินกึ่งวิ่งลงมาจากด้านบนหญิงสาวกวาดสายตาหาคุณป๊าของเธอ ก่อนจะเห็นว่าเหล่าบอดี้การ์ดยืนอยู่หน้าห้องท

  • ลูกเลี้ยงมาเฟียร้าย   ตอนที่ 16 ห้องทำงานมีไว้เสียว

    แสงไฟจากหน้ารถทำให้เดมี่ยิ้มร่าดีใจ ร่างบางวิ่งตัวปลิวเข้าไปยืนกระโดดหอมแก้มคนที่กำลังเดินลงมา ลูคัสเลื่อนมือบีบสะโพกเธอเบาๆ ไม่สนสายตาหลายคู่ที่ต้องแสร้งมองไม่เห็นภาพสวีทของเจ้านายหนุ่มกับลูกเลี้ยงสาว..“หายไปไหนมาคะ เดมี่โทรหาตั้งหลายสาย”“ไปซื้อของมาให้เด็ก”ลูคัสชูถุงหิ้วแบรด์ดังซึ่งเขารีบบึ่งไปรับมาจากห้าง สั่งไปหลายดือนจนเกือบลืมจนกระทั้งSAของช็อปโทรเขามาแจ้ง“อะไรคะ ของเดมี่หรือเปล่าน๊า”“นั่นสินะ ของเดมี่หรือเปล่าเราขึ้นไปเปิดดูกันเถอะฉันอยากเปิดให้เธอดู”“ไปค่ะ เดมี่ก็อยากเปิด…ดูจะแย่”กวินทร์หน้าแดงเมื่อยัยคุณหนูเดมี่เว้นช่วงคำว่าเปิด ไม่ได้การล่ะ กองเอกสารที่เขาเตรียมไว้ยังรอเจ้านายไปเซ็นต์แล้วยัยเด็กนี่จะมาอยากเปิดอะไรตอนนี้“นายครับ ทางสิงค์โปร์เร่งสัญญามาแล้ว ผมว่าเจ้านายรีบไปดูเอกสารก่อนจะดีกว่า”“สำคัญมากมั้ย” ลูคัสหน้าตึงเมื่อโดนขัด นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้วคิดว่ากูต้องทำงานตลอดหรือไงวะ“คิดว่าสำคัญครับ”“คุณป๊าไปทำงานก่อนเถอะค่ะ ไว้เราค่อยมาเปิดกันก็ได้” ลูคัสส่ายหน้ายิ้มๆ งานอะไรก็ช่างหัวแม่งเถอะ“เฮๆ ..นายครับวันนี้ขอเถอะนะ ถ้านายไม่เซ็นต์เบิกจ่ายเงินเดือนวันนี้ พวกพน

  • ลูกเลี้ยงมาเฟียร้าย   ตอนที่ 15 อีกกี่ครั้งพ่อจะพอใจ

    เดมี่ลากสายตามองไปตามแผงอกสาขาเล็กยังขนาดนี้แล้วสาขาใหญ่ซึ่งซ่อนอยู่ใต้กางเกงจะดกดำขนาดไหนกันนะ สายตาซุกซนของเธอทำให้ลูคัส ร้อนไปทั้งตัวเล่นมองสำรวจกันด้วยสายตาแบบนี้ยังบอกว่าไม่ได้คิดอะไรเขาจะทำให้เธอรู้ใจตัวเองเสียทีว่าเราสองคนใจตรงกัน!มือบางถูกเขาจับไปวางบนแผงอกกำยำ“ลองลูบดู” เดมี่ค่อยๆ กรีดนิ้วไปตามกลุ่มขนลากไล้ไปเรื่อยๆ จนหยุดอยู่ที่ขอบอันเดอร์แวร์ ลูคัสหายใจติดขัดช้อนตาหิวกระหายมองเธอช้าๆ“ล้วงเข้าไป”เดมี่สั่นหัวตั้งท่าจะชักมือกลับแต่ก็ถูกเขาคว้าไว้พร้อมกับจับมือเธอสอดเข้าไปใต้หว่างขา“อ่าส์” ลูคัสเสียงพร่าเมื่อมือนุ่มทาบทับลงกับท่อนเนื้อแข็ง ต่างจากหญิงสาวที่ทำท่าจะร้องไห้“เดมี่ไม่อยากจับ”“อยากลองอม?”“ไม่ๆ”“ขนาดนี้แล้วลองหน่อยนะ” ลูคัสตะล่อมเขาอยากเห็นปากจิ้มลิ้มอมรูดแท่งใหญ่คงเเป็นภาพที่สวยงามมาก และก็ยังเป็นคำตอบให้เขาได้มั่นใจว่าเดมี่เองก็มีใจ…ถึงขนาดอมให้มันก็ต้องมีคิดกันมั่งละว้า“ไม่มีทางมันเข้าไปในปากเดมี่ไม่ได้” แค่กำให้รอบยังไม่มิดแล้วจะเข้าปากได้ยังไง“เลียเฉยๆ ก็ได้”“ทำไม่เป็น”“เรียนรู้ ตั้งใจ ทำได้แน่นอน” หญิงสาวกำท่อนเนื้อค้าง อะไรของเขาคำขวัญวันเด็กหรือไ

  • ลูกเลี้ยงมาเฟียร้าย   ตอนที่ 14 เช็คของ

    หลังจากจับเธอกินรอบที่สอง ลูคัสก็ต้องรีบหยุดเมื่อร่างบอบบางของเดมี่รับไม่ไหวอีกต่อไปจู่ๆ เธอก็ไข้ขึ้นสูง จนเขาต้องรีบอุ้มเธอขึ้นมานอนพักบนห้องลูคัสจัดการเช็ดตัวลูกเลี้ยงสาวก่อนจะหยิบชุดนอนมาสวมใส่ เดมี่นอนหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อนต่างจากเขาที่นอนหลับไม่ลงจนต้องพาตัวเองเดินมาจุดธูปที่ห้องพระ เบื้องหน้าคือรูปถ่ายแพรพลอยแม่ของเดมี่“เจ๊แพร..ผมจัดการเดมี่ไปแล้วขอโทษนะที่ผมอดทนรอจนเดมี่เรียนจบไม่ไหว เจ๊ไม่ต้องเป็นห่วงผมสัญญาจะดูแลเดมี่ด้วยชีวิต” ถ้อยคำที่แพรพลอยฝากฝังเขายังจำมันได้ดีเช้าวันต่อมาเดมี่งัวเงียลุกขึ้นนั่ง อาการเจ็บแปลบแล่นเข้ามาจนเธอต้องนั่งนิ่งๆ หญิงสาวกวาดสายตามองไปรอบๆ ก่อนจะพบว่าตัวเองนอนอยู่ในห้องส่วนตัว..เธอโดนเขากระแทกจนสติดับวูบไป พอคิดถึงตรงนี้เดมี่ก็รีบหยิบหมอนขึ้นมาปิดหน้า…เธอกับคุณป๊า“ตื่นแล้วเหรอ” น้ำเสียงทุ้มทำให้เดมี่รีบปั้นหน้าให้เป็นปกติ เขาจะเข้ามาทำไมเธอยังไม่พร้อมจะเจอหน้าตอนนี้“คุณป๊าเข้ามาทำไมคะ”“มาหาเมีย” เขานั่งลงปลายเตียงสายตาจดจ้องมาใต้ผ้าห่ม“คุณป๊าไม่นะ” เดมี่ดึงผ้าห่มแน่นเมื่อเขากระชากมันออกจนเกิดการยื้อแย่ง ลูคัสใช้สายตาดุๆ ให้เธอปล่อยมือ“

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status