ตอนที่ 10.

                “สวรรค์ เหอะ นรกชัดๆ”

                ไปรญาแค่นยิ้มขื่น จำต้องยอมรับชะตากรรมไร้ทางเลือกของตัวเอง ร่างงามถูกเขาโอบพาเข้าไปในห้องจนได้

                ภายในห้องพักสุดหรู ตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์โทนสีขาวสะอาด แบ่งโซนเป็นที่นั่งเล่น มีระเบียงชมวิว มีบาร์เหล้าให้เจ้าของได้นั่งดื่ม รวมถึงห้องนอนที่อยู่ด้านในสุด พอเปิดเข้าไปพบเตียงนอนตั้งเด่นอยู่กลางห้อง เตียงกว้างและคงนุ่มน่านอน แต่สำหรับหญิงสาวแล้ว มันไม่ต่างจากลานประหารเมื่อถูกเขาพามานั่งลงบนนั้น

                “ขอเวลาทำใจหน่อยได้ไหมคะ” เธอยังถ่วงเวลา

                เอนริโก้นิ่วหน้า “มันดึกมากแล้ว และฉันก็อยากจะได้เธอจนปวดร้าวไปหมดแล้ว อย่าอิดออดเลยน่า”

                เขาสลัดเสื้อผ้าออกจากร่างของตัวเองอย่างใจร้อน ทำเอาหญิงสาวกระเถิบกายถอยหนีด้วยความตกใจ

“อย่าเพิ่งสิ ฉันขออาบน้ำก่อนได้ไหม ฉันเต้นมาจนเหงื่อท่วม มันเหนียวตัวและเหม็นเหงื่อด้วย ขอร้องนะคะ ฉันอยากตัวหอมๆ จะได้มั่นใจ” เธอหาข้ออ้างเอาตัวรอดอีกสักหน่อย

                “โอเค ฉันก็เหนียวตัวเหมือนกัน เราอาบน้ำพร้อมกันเลย จะได้ไม่เสียเวลา” เขายอมตกลง แต่ต้องอาบพร้อมกัน

                ไปรญายิ้มแหย อยากร้องไห้เต็มแก่ ไม่นึกว่าเขาจะย้อนศรแบบนี้

                “ให้ฉันอาบก่อนนะคะ ฉันไม่เคยอาบน้ำกับใคร” เธอขอร้อง แต่อีกฝ่ายส่ายหน้า

                “จะอาบน้ำ หรือจะเอากันก่อนค่อยอาบ ฉันให้โอกาสเธอแล้วนะ อย่ามาเล่ห์เหลี่ยมมาก เดี๋ยวจะอดใจไม่ไหว จัดให้หนักๆ ตอนนี้เลย”

                คำขู่ของเขา ทำให้ไปรญาจำต้องเดินตัวลีบเข้าไปในห้องน้ำ หลับหูหลับตาถอดเสื้อผ้า แล้วรีบลงไปแช่ในอ่างอาบน้ำที่เจ้าตัวเทบั้บเบิ้ลบาร์ทลงไปจนฟองฟอดเต็มอ่าง

                “ให้ฉันแช่ด้วยคนนะ จะได้ช่วยกันขัดขี้ไคล”

                เอนริโก้ตามเข้ามาในห้องน้ำ เขาเดินตัวเปล่าไร้เสื้อผ้า อวดหุ่นล่ำกล้ามแน่นโชว์ซิกแพกเป็นลอนสวย รูปร่างของเขาดูดีไม่แพ้นายแบบเลย ทำเอาไปรญาถึงกับทำตาโตจ้องมองตาไม่กะพริบ กว่าจะรู้ตัวชายหนุ่มก็ตามลงมาแช่ในอ่างเดียวกันแล้ว

                “จะให้ฉันช่วยขัดขี้ไคลให้ไหม หรือว่าอยากขัดขี้ไคลให้ฉันก่อน”

            เขาหยิบขวดสบู่เหลวมาเทลงบนฟองน้ำ มองร่างงามใต้ฟองหนานุ่มที่พยายามซ่อนจากสายตาเขา เอนริโก้ยิ้มกรุ้มกริ่มขณะยื่นส่งฟองน้ำให้หญิงสาว

                “ฉันว่าให้เธอขัดขี้ไคลให้ฉันก่อนดีกว่า อ่ะ ขัดให้ทั่วๆ เอาให้สะอาดปราศจากความสกปรกเลยนะคนสวย”

                ไปรญาจำต้องยื่นมือมารับฟองน้ำ มืออีกข้างกุมทรวงอกแนบตัวไว้ กันสายตาคนเจ้าเล่ห์ แต่ถึงกระนั้นเธอก็ต้องขยับลุกขึ้นนั่งตัวตรง เพื่อจะขัดตัวให้เขาอยู่ดี

                “ขัดข้างหน้าหรือข้างหลังก่อน”

                เอนริโก้ขยับเข้าไปใกล้ จับมือน้อยที่กำฟองน้ำมาวางบนหน้าอก มองแก้มแดงปลั่งของเธออย่างเอ็นดู ท่าทางหญิงสาวจะไม่เคยอาบน้ำให้ผู้ชายคนไหนมาก่อน คิดแบบนั้นแล้วหัวใจก็พองฟูชอบกล เมื่อรู้ว่าเขาเป็นคนแรกที่เธอจะอาบน้ำให้ การเป็นคนแรกให้ความรู้สึกดีชะมัด ชายหนุ่มยิ้มกว้างขึ้น

                “หันหลังสิคะ ฉันจะขัดหลังก่อน”

                ไปรญาบอกเสียงสั่นพยายามไม่สบตาคมวาวคู่นั้น ใจเต้นรัวแทบทะลุออกมานอกอก คนบ้าอะไรอาบน้ำเองก็ไม่เป็น มาให้เธอขัดขี้ไคลอาบน้ำให้เหมือนเด็ก ทั้งที่ตัวโตน้องๆ หมีควาย

                “อ่ะ ขัดข้างหลังก่อนก็ได้ ถูให้สะอาดนะสาวน้อย”

                เอนริโก้ยอมหันหลังโดยดี เขาปรายตามองหญิงสาวด้วยแววตาขบขัน เธอเกร็งตัวทำท่าเหมือนกำลังจะไปออกศึก ก็อีแค่ขัดขี้ไคลเองนะ

                 หญิงสาวกลั้นใจจับฟองน้ำถูแผ่นหลังหนาที่เจ้าของหันให้ จนเป็นรอยแดงเต็มหลัง เขาไม่ร้องโวยวายสักแอะทั้งๆ ที่เธอออกแรงเต็มที่ หลายนาทีผ่านไป ความเกร็งขืนค่อยผ่อนคลายลงโดยไม่รู้ตัว มือที่ออกแรงถูก็ลดความแรงลง กลายเป็นค่อยละเมียดละไมถูหลังเขาอย่างเพลิดเพลิน ไปรญาเอนหลังพิงขอบอ่าง มือน้อยขยับยุกยิกไปทั่วแผ่นหลังหนาเทสบู่เพิ่ม ละเลงจนเกิดฟองฟอด จากที่อยากแกล้งเขากลับเพลิดเพลินกับร่างหนาผิวตึงแน่นของอีกฝ่าย มือถูไปกดตรงบ่าไหล่พบความตึงก็เผลอไปนวดให้เขา ยิ่งเห็นเขาหลับตาพริ้มทำเสียงอืออาในคอเหมือนพอใจ ก็เลยนวดต่อไปเรื่อยๆ กลายเป็นหมอนวดในอ่างไปโดยไม่รู้ตัว

                “อืม สบายจัง เธอนวดเก่งนี่ ไปเรียนที่ไหนมา”

                เอนริโก้พึมพำถาม ขณะเอนหลังให้เธอนวดบ่า มันรู้สึกสบายจริงๆ ไม่ได้พูดเอาใจเลย ปกติเขามักจะนวดน้ำมันที่สปาเดือนละสองครั้ง ไม่ถึงกับติดนวด แต่รู้สึกผ่อนคลายดีเลยไปนวดให้หายเมื่อย ไม่คิดว่าแม่สาวโคโยตี้คนนี้จะมีฝีมือด้านนี้ด้วย

                “ฉันต้องนวดให้แม่บ่อยๆ ค่ะ เลยไปเรียนคอร์สสั้นๆ บ่าไหล่ของคุณตึงมาก สงสัยจะทำงานหนักนะคะ”

                เธอตอบคำถามเขามือก็นวดไป ลืมตัวว่าก่อนหน้าเคยกลัวเขาแค่ไหน ตอนนี้ผู้ชายร่างหนาดูไร้พิษสง ยอมนั่งนิ่งให้เธอนวดบ่า ท่าทีต่อต้านคลายลงโดยไม่รู้ตัว

                “แม่เธอเป็นอะไร” เขาถามเสียงนุ่ม

                “แม่ถูกรถชนจนทำให้ขาหักเดินไม่ได้ค่ะ ถึงจะหายแล้วแต่แม่มักจะปวดขาบ่อยๆ บางทีก็ปวดเมื่อยเนื้อตัว ผลกระทบจากอุบัติเหตุค่ะ แม่ไม่ชอบอยู่เฉยๆ ยังทำงานบ้าน ทำอาหารเอง บางทีก็ไปรับงานถักเสื้อมาทำ เลยทำปวดเนื้อตัวบ่อยๆ ฉันเลยต้องนวดให้แม่”            

ไปรญาเผลอเล่าเรื่องมารดาให้เขาฟัง โดยลืมไปว่าเขากับเธอไม่ได้สนิทกันจนต้องรู้ประวัติกันและกันขนาดนี้