บทที่ 441

เมื่อได้ยินของชายคนนั้น ลูน่าที่เตรียมตัวโดนต่อยก็ชะงักไปเล็กน้อย

โจชัวเหรอ?

เมื่อเธอเอามือออกและมองไปตามทิศทางของเสียง...

ชายร่างสูงตระหง่านยืนอยู่ตรงหน้าเธอ เขาจับข้อมือของเบ็นไว้เป็นคนแรก

เส้นเลือดดำบนหน้าผากของเบ็นปูดออกมาอย่างรุนแรง เห็นได้ชัดว่าเขาใช้กำลังทั้งหมดของตัวเองและพยายามอย่างเต็มที่เพื่อจะพุ่งกำปั้นไปบนใบหน้าของลูน่า

แต่โจชัวควบคุมเขาอย่างมั่นคงด้วยมือข้างเดียว ราวกับไร้ความพยายาม

ลูน่าตกตะลึงไปครู่หนึ่ง

“ลูน่า! มานี่สิ!” เสียงของเกวนดังขึ้นข้างหลังเธอ เธอชะงักและรีบก้าวกลับไปยืนข้างเกว็น

เกว็นจับมือเธอแล้วนวดให้พลางพูดอย่างสับสนว่า “โจชัวมาตั้งแต่เมื่อไหร่?”

“เขาตามเรามาตั้งแต่เราออกจากโรงพยาบาลแล้ว” ข้าง ๆ พวกเขา ลุคยังคงเอาแขนกอดอกขณะที่เขาพิงกำแพง สายตาของเขาจ้องมองไปที่ลูน่า “เขาคงกังวลว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับเธอ”

เขายืดตัวอย่างเกียจคร้าน “ถ้าฉันไม่รู้ว่าโจชัวแต่งงานแล้ว ฉันคงคิดว่าเขากำลังตามจีบเธออยู่ เมื่อคืนที่เราเข้าไปช่วยเธอ เขาไม่แม้แต่จะพูดคุยต่อรองหรือเจรจาอะไรกับฉันด้วยซ้ำ ทุกอย่างตามใจฉันหมดตราบใดที่ฉันช่วยเธอ”

ขณะที่พูด ชายคนนั้นก็หัวเราะเบา ๆ