บทที่ 440

มือของลูน่าจับที่จับของรถเข็นไว้แน่น

เกว็นเงยหน้าขึ้นและจับจ้องเบ็นราวกับว่าเธอไม่ได้ยินคำพูดของผู้หญิงคนนั้น เสียงของเธอเย็นชาและห่างเหินโดยไม่มีความอบอุ่นแม้แต่น้อย “เธอเป็นใคร?”

เบ็นขมวดคิ้ว แต่ไม่ได้พูดอะไร

เกว็นขึ้นเสียง แต่น้ำเสียงของเธอยังคงเย็นชาอยู่ “เบ็น เซลเลอร์ เธอเป็นใคร!”

“ฉันเป็นแฟนของเบ็นย่ะ” ผู้หญิงคนนั้นหัวเราะเบา ๆ เอนตัวซบไปบนตัวเขา “แต่อย่าเข้าใจผิดนะ เขาไม่ได้นอกใจคุณหรอก เราเพิ่งยืนยันความสัมพันธ์ของเรากันวันนี้เอง นั่นเป็นเพราะคุ…”

เกว็นหลับตาลง “เบ็น เซลเลอร์ แกเป็นใบ้เหรอ?”

จากนั้นเบ็นก็ขมวดคิ้ว น้ำเสียงของเขาแสดงความไม่พอใจ “มันก็เหมือนกันนั่นแหละ ไม่ว่าฉันจะเป็นคนพูดเองหรือโคลเวอร์พูดก็ตาม โคลเวอร์เป็นแฟนของฉัน เราเพิ่งตัดสินใจจะคบกันบ่ายนี้เอง เราหย่ากันแล้วเมื่อเช้านี้ เธอไม่มีสิทธิ์เข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องส่วนตัวของฉันอีก”

เกว็นเริ่มหัวเราะอย่างเย็นชา แต่ขณะที่หัวเราะ น้ำตาของเธอก็เริ่มไหล

มือของลูน่ากำหมัดแน่น

เบ็นเม้มริมฝีปาก ลากผู้หญิงที่ชื่อโคลเวอร์ไปยืนอยู่ข้างหลังเขาแล้วเดินเข้าไปในวิลล่า เมื่อเขาเดินผ่าน เกว็นก็เอื้อมมือออกไปโดยไม่รู้ตัวแ